Total War: Three Kingdoms

"Ο θάνατος σου, η ζωή μου" στην απέραντη Κίνα. 

Μια απλή αναφορά σε κλασικό έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας είναι αρκετή για να μας δημιουργήσει μια έντονη επιθυμία να το αποκτήσουμε και να βουλιάξουμε με το πάσο μας στις σελίδες του. Τι γίνεται όμως όταν το αναφερόμενο έργο δεν το έχουμε πιάσει ποτέ στα χέρια μας, παρόλο που γνωρίζουμε τους χαρακτήρες του πολύ καλά; Τότε μας κυριεύει αμόκ. Αμόκ από την πώρωση πάθαμε λαμβάνοντας το Total War: Three Kingdoms. Προετοιμαστήκαμε για την ετήσια Total War δόση μας, που περιμένουμε πάντοτε με μεγάλη ανυπομονησία σαν να είναι χριστουγεννιάτικο δώρο, όταν διαπιστώσαμε ότι το νέο Total War διαδραματίζεται στην εποχή των Τριών Βασιλείων της Κίνας. Η περίοδος αυτή έχει μυθοποιηθεί στο ιστορικό μυθιστόρημα Romance of the Three Kingdoms, ένα από τα τέσσερα κορυφαία κείμενα της κινέζικης λογοτεχνίας.

Οι αναμνήσεις άρχισαν να μας επιτίθενται σαν μοίρα βομβαρδιστικών, πηγαίνοντας μας αρχικά στο μακρινό παρελθόν, το 1989. Ήταν η πρώτη φορά τότε που χειριστήκαμε σε game τους ήρωες της περιόδου των Τριών Βασιλείων στο Dynasty Wars της Capcom. Σουβλίσαμε τότε τις ορδές των Yellow Turbans και στο τέλος σφάξαμε και τον τύραννο Dong Zhuo. Επιστρέψαμε στην επική σύγκρουση με το Warriors of Fate της ίδιας εταιρείας, ένα από τα καλύτερα Beat ‘Em Ups που έχουμε παίξει ποτέ.

Zhang Fei, Cao Cao, Lu Bu, η θρυλική μάχη στον κόκκινο βράχο, παρέλασαν μπροστά στα μάτια μας. Την σκυτάλη στην συνέχεια πήρε η λατρεμένη μας Κoei με τα Romance of the Three Kingdoms και τα Dynasty Warriors της. Έχουμε εμποτιστεί στον κόσμο του Romance of the Three Kingdoms, έχουμε οδηγήσει ξανά και ξανά τους πρωταγωνιστές του σε τιτάνιες μάχες. Καιρός ήταν να τους κυβερνήσουμε στα πλαίσια ενός ολοκληρωτικού πολέμου στο νούμερο ένα Strategy στις προτιμήσεις μας.

Κάποτε την Κίνα διοικούσε ο Han... Κώλο
Το 190 μ.Χ. είναι μια ταραγμένη περίοδος για την απέραντη Κίνα. Μετά από 400 χρόνια αδιάκοπης κυριαρχίας, η δυναστεία των Han βρίσκεται στα τελευταία στάδια της παρακμής της. Την ηγεσία ασκεί μια ομάδα από διεφθαρμένους ευνούχους και η χώρα έχει βυθιστεί στο χάος. Η περιρρέουσα ανομία δίνει το έναυσμα για την αγροτική επανάσταση των Yellow Turbans, η οποία στρέφεται ευθέως ενάντια στην κρατική ασυδοσία. Πολέμαρχοι πιστοί στην αυτοκρατορία των Han, περιορίζουν την εξέγερση σε εδαφικούς θύλακες αλλά, απηυδισμένοι και αυτοί από τους ευνούχους, μπουκάρουν στο παλάτι και τους πετσοκόβουν σαν σαλάμια.

Μέσα στον χαμό, ο πανούργος πολέμαρχος Don Zhuo βρίσκει την ευκαιρία να υποσκελίσει τον πιτσιρίκο διάδοχο της δυναστείας των Han και να αρπάξει την κρατική εξουσία στα χέρια του. Οι υπόλοιποι πολέμαρχοι δεν πρόκειται να αφήσουν την ύβρη αυτή ατιμώρητη. Συμμαχίες αναπτύσσονται, στρατοί εξοπλίζονται και οι καλύτεροι στρατηγοί των Total War (εμείς) πιάνουν το mouse στα χέρια τους, κηρύττουν ολοκληρωτικό πόλεμο και όποιους πάρει ο... Χάρος. Η παροχή δύο modes στο single player campaign μας φάνηκε άσκοπη στην αρχή. Ουδέποτε θα προτιμούσαμε το απλό records mode έναντι του romance mode. Τι να τις κάνουμε τις μάχες χωρίς υπεράνθρωπους στρατηγούς να διαλύουν μόνοι τους ολόκληρες λεγεώνες; Στην πορεία αντιληφθήκαμε ότι το records mode είναι ένας εναλλακτικός τρόπος βιώματος του ολοκληρωτικού κινέζικου πολέμου. Το βάρος εκεί μετατοπίζεται στις μονάδες και οι μάχες όπου ο εχθρός μας ποδοπατά επειδή έχει καλύτερους στρατηγούς, γίνονται αυτόματα παρελθόν.

Όταν οι ημίθεοι που χειριζόμαστε αποφασίζουν να μετρηθούν μεταξύ τους, αδιαφορώντας για την γενική σύγκρουσή, το πεδίο της μάχης χωρίζεται σε ζώνες. Στην μία πλευρά στέκεται η πλέμπα, η μεγάλη μάζα των δύο στρατών που σφαγιάζονται κατά εκατοντάδες. Στην άλλη πλευρά οι πολέμαρχοι διασταυρώνουν τα όπλα τους και η γη σείεται από τα τρομακτικά χτυπήματα. Η προσφιλής τακτική μας ήταν να αρνιόμαστε τις μονομαχίες αν δεν ήμασταν 100% βέβαιοι ότι ο στρατηγός μας υπερισχύει του αντιπάλου. Ο χαμός ενός χαρακτήρα αρκεί για να γείρει απότομα την πλάστιγγα της σύγκρουσης προς το μέρος του εχθρού, συνεπώς προτιμούμε την ασφαλή λύση, την αποστολή όλων των χαρακτήρων μας σε έναν πολέμαρχο. Αφού τον σφάξουν σαν αρνί, τους στέλνουμε στον επόμενο κ.ο.κ.

Την μέγιστη απόλαυση από την τακτική αυτή την νιώθουμε μόλις ο εχθρικός στρατός ξεμείνει από στρατηγούς. Τότε, το ηθικό των εχθρικών μαζών έχει σπάσει σαν κλαράκι και εξαπολύουμε τους στρατηγούς μας σε κατά μέτωπο επίθεση. Οι υπεράνθρωποι μας καλπάζουν με μανία μέσα στο πλήθος, σκορπίζοντας κορμιά με κάθε τους χτύπημα. Ενεργοποιώντας τα πανίσχυρα skills που διαθέτουν, κουρελιάζουν εν ριπή οφθαλμού το ηθικό των θυμάτων, την ώρα που κάθε χτύπημα συντρίβει πολλούς εχθρούς. Το σκηνικό μας θύμισε έντονα τα λατρευτά Dynasty Warriors αλλά η ισχύς των στρατηγών μας ποτέ δεν έφτασε τα επίπεδα των one man army χαρακτήρων που χειριστήκαμε σε εκείνα. Οι στρατηγοί μας μπορούν να λιώσουν συνολικά εκατοντάδες αλλά όχι χιλιάδες εχθρούς. Αν τους ελέγχαμε απευθείας όπως στα Dynasty Warriors, ένας και μόνο χαρακτήρας θα αρκούσε για να διαλύσουμε όλο τον εχθρικό στρατό.

Η νίκη είναι νίκη ακόμα και Πύρρειος
Αγαπήσαμε πολύ την χαρακτηριστική δυσκολία των περισσοτέρων μαχών στο Total War: Three Kingdoms. Με τον τρόπο αυτό, το game μας ωθεί στο να βελτιωθούμε τρομακτικά σαν παίκτες και, ταυτόχρονα, να παίζουμε προσωπικά τις περισσότερες μάχες. Σπανίως βρισκόμαστε σε πλεονεκτική θέση απέναντι στον αντίπαλο, ακόμα και όταν τον έχουμε οδηγήσει σε ενέδρα. Διαβάζοντας το πιθανό αποτέλεσμα των αυτοματοποιημένων μαχών παρατηρούμε ότι συνήθως είναι μεταξύ των close - pyrrhic victory και valiant defeat. Οι επιλογές αυτές δεν μας ικανοποιούν καθόλου διότι συνεπάγονται βαριές απώλειες και αχρήστευση του εκστρατευτικού σώματος έως ότου τις αναπληρώσει. Αναλαμβάνουμε προσωπικά τις περισσότερες συγκρούσεις και το αποτέλεσμα είναι απίθανο.

Για εμάς δεν υπάρχει καλύτερο battle system από τα Total War, ένα battle system που λαμβάνει υπόψη του όλες τις εδαφικές παραμέτρους και την δυναμικότητα – διαφορετικότητα μεταξύ των μονάδων. Στο Total War: Three Kingdoms τα πράγματα έχουν εμπλουτιστεί ακόμα περισσότερο με την εισδοχή των πανίσχυρων skills και του εξοπλισμού των χαρακτήρων. Για παράδειγμα, αξιοποιώντας την ικανότητα ενός χαρακτήρα να εξαλείφει τα penalties της μάχης εντός του δάσους, μπορούμε να σαρώσουμε τις εχθρικές ορδές την ώρα που προελαύνουν μέσα στην βλάστηση.

Ένα πικρό μάθημα που έμαθαν όλοι οι επίδοξοι “κυρίαρχοι του κόσμου” στην παγκόσμια ιστορία είναι το ότι κανένας στρατός δεν έχει μέλλον χωρίς σταθερές γραμμές ανεφοδιασμού. Στο Total War: Three Kingdoms ο ανεφοδιασμός των στρατευμάτων αποτελεί ζωτικό μηχανισμό για την επιβίωσή τους. Κανείς πλέον δεν μπορεί να διασχίσει εχθρικές περιοχές χιλιάδων στρεμμάτων για να πάει να χτυπήσει έναν αντίπαλο στην άλλη άκρη του χάρτη. Τα military supplies επηρεάζουν άμεσα το ηθικό των στρατιωτών και την ταχύτητα αναπλήρωσης των απωλειών. Αν επιτρέψουμε την εξάντλησή τους, το στράτευμα θα εξαθλιωθεί σε χρόνο ρεκόρ, η λιποταξία θα πάει σύννεφο και οι πιθανότητες νίκης σε μια μάχη θα μηδενιστούν. Κατά συνέπεια, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις διεξάγονται κοντά στα εδάφη που κατέχουμε και η επέκταση της αυτοκρατορίας μας γίνεται ομαλά. Αντίστοιχα, ποτέ δεν θα δούμε στρατό εισβολής από εχθρό του οποίου οι περιοχές δεν συνορεύουν με τις δικές μας.

Η ακαταμάχητη γοητεία των στατιστικών
Δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει Total War που να μην μας σερβίρει ένα λουκούλλειο γεύμα από υπέροχα στατιστικά. Για να διοικήσουμε το πολυδαίδαλο κράτος μας βουτάμε σε δεκάδες εικονίδια και στατιστικούς πίνακες που ξεπηδούν από κάθε μεριά της οθόνης. Ένας αμύητος στον κόσμο των Total War θα τα... παίξει από τον πληροφοριακό οργασμό. Εμείς που είμαστε βετεράνοι της σειράς, χρειαστήκαμε λίγο διάστημα έως ότου εντοπίσουμε όλες τις προσφερόμενες διαχειριστικές επιλογές. Αναμφίβολα το Total War: Three Kingdoms είναι το πιο εύχρηστο Total War μέχρι σήμερα καθώς οι δημιουργοί του έχουν απλοποιήσει και βελτιώσει πάρα πολλές διαδικασίες, χωρίς να μειώσουν στο ελάχιστο την πληθώρα στατιστικών.

Στα δύο αντίθετα σημεία της οθόνης μας, κάτω δεξιά και πάνω αριστερά, έχουν ακροβολιστεί τα σημαντικότερα εικονίδια της διαχείρισης της αυτοκρατορίας. Όποτε συμβαίνει κάτι σημαντικό και απαιτείται η προσοχή μας, βλέπουμε αριθμούς να ξεπηδούν δίπλα στα εικονίδια. Έτσι δεν χρειάζεται να περιφερόμαστε σε κάθε γύρο από όλα τα εικονίδια ψάχνοντας αν μας έχει ξεφύγει κάτι. Ποτέ δεν θα συμβεί ένα καταστροφικό γεγονός χωρίς προηγουμένως να το πληροφορηθούμε, πλην των αιφνιδιαστικών επιθέσεων των εχθρών σε αφύλακτες πόλεις μας. Οποιαδήποτε απορία έχουμε για το ποιο εικονίδιο κάνει τι, προτού τα μάθουμε απέξω και ανακατωτά, καταφεύγουμε στο πλήκτρο F1 και διαβάζουμε τις αναλυτικές περιγραφές τους. Η φλύαρη σύμβουλος μας είναι μια σημαντική πηγή πληροφόρησης και αναλύει αυτόματα και αδιάκοπα τους διάφορους μηχανισμούς.

Ο περιορισμός στον αριθμό των στρατών που μπορούμε να διοικήσουμε μας κάθεται πάντοτε στο λαιμό στα τελευταία Total War. Η οικονομία τους βέβαια είναι προσαρμοσμένη στην σχεδιαστική αυτή επιλογή και δεν μας επιτρέπει να συντηρούμε τεράστιο αριθμό στρατευμάτων. Αναζητούμε τεχνολογικές ανακαλύψεις, skills, αντικείμενα και κυβερνητικές θέσεις που αυξάνουν τον αριθμό των στρατών κατά ένα. Ο μικρός αριθμός των λεγεώνων μας αναγκάζει να νοιαζόμαστε περισσότερο για αυτές, να προσέχουμε πολύ τις απώλειες και να διενεργούμε τις εκστρατείες με βήμα σημειωτόν.

Από τον κινέζικο... μπουφέ που άπλωσε μπροστά μας η Creative Assembly δεν πρόκειται να αφήσουμε ούτε ένα μεζέ απείραχτο.

Παντοτινός πόλεμος
Το τεράστιο replayability που ενσωματώνουν όλα τα Total War βασίζεται στην ποικιλία των factions και στο φανταστικό multiplayer. Τα 12 factions που διατίθενται στο Total War: Three Kingdoms, παρέα με τα τρία factions που περιέχει το DLC, μπορούν να μας κρατήσουν απασχολημένους για εκατοντάδες ώρες. Γι’ αυτό τον λόγο δεν θα αποτολμήσουμε να υπολογίσουμε την διάρκεια του game. Ασχοληθήκαμε με τα περισσότερα factions στην 40ωρη επιδρομή μας στον κινέζικο ολοκληρωτικό πόλεμο. Μερικά μας άρεσαν ιδιαίτερα λόγω της άνεσης με την οποία επεκτείνονται.

Ο Liu Bei για παράδειγμα είναι η πρώτη μας επιλογή για να προελάσουμε νικηφόρα στο campaign. Ο θρυλικός στρατηγός ξοδεύει το ξεχωριστό του resource εν ονόματι unity για να προσαρτήσει χωρίς μάχη όλα τα εδάφη της διασπασμένης Han empire. Ανέξοδα, το κράτος μας απλώνεται ταχύτατα δεξιά και αριστερά, τρέφοντας την οικονομία με νέους πόρους και διευκολύνοντας τις πολεμικές επιχειρήσεις. Το μεγαλείο του Liu Bei δεν σταματά στο unity resource. Ο αρχικός στρατός αποτελείται από τους καλύτερους στρατηγούς που χειριστήκαμε στις εκστρατείες μας. Δεν έχει δοθεί τυχαία το προσωνύμιο God of War στον στρατηγό μας Guan Yu. Ο υπεράνθρωπος πολεμιστής λιανίζει για πλάκα στρατηγούς και απλούς φαντάρους, καταφέρνοντας τρομακτικά χτυπήματα. Δίπλα του, ο μέθυσος στρατηγός Zhang Fei σκίζει τους εχθρικούς σχηματισμούς με την ίδια ευκολία ενός ψαλιδιού που κόβει λεπτό χαρτί. Η μάχη είναι σκέτη απόλαυση με την τριάδα του Liu Bei και των στρατηγών του, γι’ αυτό και κέρδισαν την προτίμησή μας.

Μετά τον Liu Bei έρχεται ο Cao Cao με τις διπλωματικές πανουργιές του για να μας εξιτάρει. Χωρίς να κουνήσει το δαχτυλάκι του, ο Cao Cao δημιουργεί διενέξεις ανάμεσα στους εχθρούς του και επηρεάζει άμεσα τον διπλωματικό στίβο προς όφελός του. Γουστάρουμε τις πολεμικές αρετές του Gongsun Zan αλλά βρίσκεται σε πολύ εχθρικό περιβάλλον και ζορίζεται στο να αναπτυχθεί. Ο Sun Jian είναι η τρίτη μας επιλογή γιατί μπορεί να διατηρεί μπόλικο στρατό με χαμηλό κόστος. Οι μεγαλύτερες προκλήσεις μας περιμένουν στο στρατόπεδο των παρανόμων. Το πέρασμά μας με τον Zhang Yan είναι ένας αργός Γολγοθάς. Μας φεύγει η πίστη μέχρι να κατακτήσουμε μια περιοχή και κοιτούμε διαρκώς πίσω από την πλάτη μας φοβούμενοι (δικαιολογημένα) ότι θα μας επιτεθούν στα αφύλακτα provinces. Παρά το άγχος που τον συνοδεύει, γουστάρουμε να οδηγούμε τον Zhang Yan στον πόλεμο διότι είναι αριστοτέχνης στις ενέδρες. Εγκλωβίζοντας τον εχθρικό στρατό σε ένα ambush, πέφτουμε σαν πιράνχας πάνω του από όλες τις μεριές και τον... ξεκοκαλίζουμε.

Oi ηγέτες των factions και τα μοναδικά resources που τους συνοδεύουν πλαισιώνονται από αρκετούς στρατηγούς οι οποίοι φανερώνουν ένα πολύπλοκο σύστημα χαρακτήρων και τάξεων. Ο μάξιμουμ αριθμός μονάδων σε ένα στρατό είναι τρεις στρατηγοί και 18 μονάδες, συμπαθητικό νούμερο που οδηγεί σε πολύνεκρες συγκρούσεις. Τα πέντε classes (commander, champion, vanguard, strategist, sentinel) από τα οποία πηγάζουν όλοι οι στρατηγοί, έχουν τα υπέρ και τα κατά τους που λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη μας. Η αγαπημένη μας τριάδα περιλαμβάνει πάντοτε έναν champion για να κόβει σαν βούτυρο τους αντίπαλους στρατηγούς, έναν vanguard για να ξεπαστρεύει ολόκληρες μονάδες και έναν commander για να κρατά ψηλά το φρόνημα του στρατού. Οι sentinel είναι πολύτιμοι στις αμυντικές μάχες διότι “καρφώνουν τα πόδια” τους στην γη και μετατρέπονται σε εμπόδιο πάνω στο οποίο συντρίβονται τα εχθρικά κύματα. Τους strategist μας αρέσει να τους “κολλάμε” σε στρατούς με έφεση στις ranged attacks γιατί προσφέρουν εξαιρετικά bonuses στον συγκεκριμένο τομέα.

Η επιλογή των classes είναι μοναχά η εξωτερική στοιβάδα του υπέροχου character system. Προχωρώντας βαθύτερα διακρίνουμε μετά χαράς ότι μπορούμε να αυξήσουμε την απόδοσή μας επιλέγοντας τα κατάλληλα όπλα, πανοπλία, άλογο, ακόλουθους και ειδικά αξεσουάρ. Η επόμενη ανακάλυψη είναι ακόμα πιο ευχάριστη. Οι χαρακτήρες μας συμπεριφέρονται σαν ζωντανά πλάσματα αναπτύσσοντας φιλίες, έχθρες, δείχνοντας φιλοδοξία και μεγάλες προσδοκίες. Απογοητεύονται από τις ήττες, εξαγριώνονται όταν αδρανούν, αποχωρούν από το faction αν δεν τους δείξουμε την απαραίτητη φροντίδα. Προβάλλοντας τόσα ανθρώπινα χαρακτηριστικά μας υποχρεώνουν να λαμβάνουμε υπόψη μας τα συναισθήματά τους, να μοιράζουμε δώρα και προαγωγές όποτε χρειάζεται, να τους προσέχουμε για να μην αποδυναμωθεί το faction μας.

Η πολυπλοκότητα και η επιμέλεια που έδειξαν οι developers στο σύστημα των χαρακτήρων δεν ήταν απλά συνειδητή επιλογή αλλά και μια αναγκαιότητα. Δοθέντος του ότι ο νέος ολοκληρωτικός μας πόλεμος διεξάγεται στην ίδια χώρα, ασχέτως αν αυτή έχει μέγεθος ηπείρου, οι μονάδες παρουσιάζουν μεγάλες ομοιότητες μεταξύ τους. Η απουσία ποικιλομορφίας δεν μας εμποδίζει να απολαμβάνουμε τις χαρές των μαζικών συγκρούσεων όπου το ιππικό σκουπίζει εκατοντάδες με μια επέλαση, οι τοξότες ραντίζουν με θάνατο τις εχθρικές μάζες και το πεζικό πετσοκόβει ότι έχει απομείνει. Η δυνατότητα αιφνιδιαστικών επιθέσεων από κρυμμένες μονάδες μας, η πλευροκόπηση και υπερφαλάγγιση των εχθρικών δυνάμεων, η αξιοποίηση του εδάφους, όλες οι στρατηγικές επιλογές βρίσκονται στην διάθεσή μας.

Ο υπολογιστής μας απέκτησε... θράσος
Η τεχνητή νοημοσύνη δείχνει ότι μπορεί να γίνει πολύ... άτεχνη στον στρατιωτικό τομέα αλλά δεν είναι σπάνιες οι φορές που εμφανίζει τυπική ανθρώπινη πανουργία. Η λογική απουσιάζει κάθε φορά που ένα γειτονικό faction τολμά να μας κηρύξει τον πόλεμο επειδή θεωρεί ότι η επέκταση του κράτους μας απειλεί τα συμφέροντά του. Που πας ρε κακομοίρη με μια περιοχή δική σου ενάντια σε κράτος με δέκα και βάλε αντί να προσέλθεις γονατιστός για να συμμαχήσεις μαζί μας; Οι άστοχες αυτές ενέργειες είναι το μοναδικό στραβοπάτημα του A.I. Οι υπόλοιπες επιλογές του το καθιστούν έναν αδυσώπητο αντίπαλο.

Αναγνωρίζουμε στην τεχνητή νοημοσύνη μια διάχυτη εντιμότητα. Προτού καταφύγει στην λύση των όπλων, επιχειρεί να πάρει αυτά που θέλει με διπλωματικά μέσα. Οι ηγεμόνες έρχονται με διάφορα αιτήματα, ζητώντας χρήματα, περιοχές, αντικείμενα, ακόμα και την ενσωμάτωσή μας στην αυτοκρατορία τους. Μόλις τους πετάμε την προτεινόμενη συμφωνία στα μούτρα, διατάζουν τις στρατιές τους να επιτεθούν στα εδάφη μας και ξεσπάει η σφαγή. Οι ενέδρες δίνουν και παίρνουν και, για πρώτη φορά σε Total War πιστεύουμε, οι υπερασπιστές των πολιορκημένων πόλεων επιχειρούν πάντοτε ηρωικές εξόδους με την ελπίδα να σπάσουν τον εχθρικό κλοιό.

Η αγαπημένη μας Creative Assembly άκουσε επιτέλους τα παράπονά μας για το σύστημα της διπλωματίας και προχώρησε σε ικανοποιητική ανανέωση. Πλέον μπορούμε να προτείνουμε σε πολλούς αποδέκτες τις προτάσεις μας για ειρήνη, συμμαχίες, εμπορικές συναλλαγές, σύναψη συμμαχιών κ.ο.κ. Είμαστε εις θέση να προτείνουμε το οτιδήποτε στον οποιονδήποτε και να γνωρίζουμε, χάρη στο απλοποιημένο σύστημα διπλωματίας, ποια ανταλλάγματα μπορούν να αλλάξουν μυαλά στον συνομιλητή μας ώστε να δεχτεί την συμφωνία. Στα περασμένα Total War συνηθίζαμε να δίνουμε βάση μόνο στις εμπορικές συναλλαγές και να ασχολούμαστε με τις υπόλοιπες πτυχές της διπλωματίας περιστασιακά.

Στο Total War: Three Kingdoms μας απασχολούν τα πάντα, από τις συμμαχίες και τους συνασπισμούς που επιδιώκουμε έως την οικογενειακή αποκατάσταση των μελών της αρχοντικής μας γενιάς. Για παράδειγμα, ο διάδοχος μας σε από τα playthroughs μας ήταν περιζήτητος γαμπρός και μας τον ζητούσαν αδιάκοπα για τις κόρες τους αρκετοί ευγενείς από τις άλλες φατρίες. Αποφύγαμε πεισματικά το στενό διπλωματικό μαρκάρισμα διότι ο εν λόγω νεανίας είχε ένα χρησιμότατο bonus που επηρέαζε θετικά το faction μας. Πράγματι, για πρώτη φορά στην πορεία μας στα Total War, μελετούμε εξονυχιστικά με το παραμικρό στατιστικό ώστε να εξασφαλίσουμε ότι το faction μας λειτουργεί με μάξιμουμ αποτελεσματικότητα. Εκτός από την ευχαρίστηση που μας προσφέρει η κατανάλωση στατιστικών, δεν έχουμε άλλη επιλογή δοθέντος του πόσο αριστουργηματικά έχει πλεχθεί το gameplay ώστε κανένας να μην υπερέχει των άλλων, σε βαθμό που να κάνει περίπατο στον χάρτη. Στην περίπτωση των συνασπισμών, απολαμβάνουμε το σύστημα ψηφοφορίας των μελών πριν την αποδοχή νέου μέλους γιατί μας ωθεί σε ευφυέστερες διπλωματικές μανούβρες μέχρι να τον κάνουμε αρεστό.

Αντί για technology tree διαθέτουμε τώρα το reform, ένα δέντρο σχεδιασμένο με κινέζικη αισθητική και μπόλικες διακλαδώσεις που ξεχωρίζουν μεταξύ τους από τα διαφορετικά χρώματα. Δεν είμαστε μαϊμούδες για να σκαρφαλώσουμε σε όλα τα κλαδιά του ή σε όσα μας τράβηξαν την προσοχή λόγω χρώματος. Το Total War: Three Kingdoms μας αναγκάζει να επιλέγουμε πολύ προσεκτικά τις τεχνολογίες, βασιζόμενοι στην πορεία που έχει πάρει το κράτος μας. Αν διαθέτουμε σοβαρή εμπορική ισχύ, καταφεύγουμε στα μπλε κλαριά του δέντρου, αυξάνοντάς την ολοένα και περισσότερο. Σε περίπτωση που η οικονομία μας είναι αγροτική, όλα τα reform points σπρώχνονται στα πράσινα κλαδιά. Η παροχή των reform points είναι σταθερή, ένα ανά πέντε γύρους, συνεπώς δεν μας παίρνει να τα ξοδεύουμε σε άχρηστες μεταρρυθμίσεις, καθιστώντας έτσι πολύ ουσιαστικότερο το game mechanic της τεχνολογίας.

Έχουμε ένα δίλημμα, θα τους κρεμάσουμε ή θα τους κάψουμε;
Η πατροπαράδοτη αλυσίδα αποστολών που μας σπρώχνει προς την τελική νίκη στο single player campaign εμπλουτίζεται με τα διλήμματα. Το game μας ζητάει να επιλέξουμε μεταξύ δύο αποφάσεων που θα επηρεάσουν το πεπρωμένο του κυβερνήτη μας. Μπορούμε να πάμε με τα νερά του story, της αληθινής εξέλιξης της ιστορία του ηγεμόνα ή να αλλάξουμε τροχιά προς άγνωστο προορισμό. Για την επιλογή μας βασιζόμαστε συνήθως στο αν η επιλογή μας οδηγεί με πόλεμο και με ποιόν αντίπαλο. Δεν γουστάρουμε καθόλου να ανοίγουμε νέα μέτωπα αν δεν έχουμε εξασφαλίσει την ακεραιότητα των εδαφών μας. Τα διλήμματα είναι μια εξαιρετική προσθήκη που δημιουργεί αφηγηματικές διχάλες και επεκτείνει έτσι το μέγεθος της εκστρατείας αφού μας προσκαλεί να ακολουθήσουμε όλους τους πιθανούς δρόμους.

Η διαχείριση των αυλικών μας στο court μας άρεσε πολύ. Καιγόμαστε για περισσότερους administrators, επίσης θέλουμε να σπρώξουμε όλους τους αξιωματούχους μας στις υψηλότερες θέσεις του κράτους. Έτσι μόνο θα καρπωθούμε τα bonuses που πηγάζουν από αυτές και ενισχύουν κατά πολύ την παραγωγικότητα της αυτοκρατορίας μας. Δίνουμε βάση και στα skills των υποψηφίων για τις κυβερνητικές θέσεις προς μεγιστοποίηση της απόδοσης τους. Οι διορισμένοι αξιωματούχοι αποτελούν και μια ωραία πηγή πρόσθετων missions, αρκετά εύκολων στην πλειοψηφία τους, οι οποίες ενισχύουν σημαντικά την οικονομία αλλά και τις σχέσεις με τους υφισταμένους.

Το σύστημα των assignments που αντικατέστησε τους governors στην επί μέρους διοίκηση των επαρχιών μας είναι αισθητά καλύτερο. Είχαμε μπουχτίσει με τον περιορισμό που είχαν οι governors στο να ενεργοποιούν μόνο ένα, άντε δύο bonus της εκάστοτε επαρχίας. Με τα assignments υποχρεωνόμαστε να μελετήσουμε προσεκτικά την επαρχία την οποία θα αναθέσουμε στον αξιωματούχο μας. Τι έχουν να προσφέρουν τα skills του στην κατάσταση που επικρατεί εκεί, μήπως ανεβάζουν το public order που βρίσκεται σε χαμηλή τιμή; Σύντομα διαπιστώνουμε ότι μπορούμε να σπρώξουμε περισσότερους αξιωματούχους ανά επαρχία, ενισχύοντας τρομακτικά τις παραμέτρους της. Το καλύτερο απ’ όλα; Οι αξιωματούχοι μας είναι πρωταθλητές του multitasking, δηλαδή μπορούν να διαχειρίζονται μια επαρχία, να κατέχουν κυβερνητική θέση και ταυτόχρονα, να μας συντροφεύουν στις πολεμικές επιχειρήσεις.

Οι κατασκοπευτικές μας δραστηριότητες στα περισσότερα games δανείζονται τις τακτικές του μεγάλου μας πρότυπου, James Bond. Αυτό σημαίνει ότι κάνουμε βούκινο το όνομά μας στους εχθρούς με το καλημέρα και χρησιμοποιούμε ακραία βία αντί για stealth στην ολοκλήρωση των αποστολών μας. Το σύστημα κατασκοπίας στο Total War: Three Kingdoms είναι πολύ πιο σύνθετο από τις τακτικές μας και μας προβλημάτισε ευχάριστα. Οι επίδοξοι κατάσκοποι μας, προτού υπονομεύσουν το εχθρικό κράτος, οφείλουν να διεισδύσουν την κοινωνία του και να αναπτύξουν σχέσεις με τους ντόπιους. Συχνά μας γυρνούν πίσω μετά από μερικούς γύρους δίχως να έχουν πετύχει τίποτε, που να το φανταστούμε ότι ήταν αντικοινωνικοί; Βάζοντας πόδι σε ένα τομέα του εχθρικού κράτους μας ανοίγονται διάφορες ενδιαφέρουσες επιλογές για να ναρκοθετήσουμε τα θεμέλιά του. Με το ενδεχόμενο να χαλάσει η κάλυψη του κατασκόπου μας και να οδηγηθεί στον δήμιο, προβαίνουμε σε δολιοφθορές μόνο όταν ο χαρακτήρας μας έχει πολλές πιθανότητες επιτυχίας.

Βουρ στην παγκόσμια αρένα
Θα αργήσουμε πολύ να βαρεθούμε τις single player εκστρατείες αλλά καλό είναι να γνωρίζουμε ότι υπάρχει παραδίπλα και ένα multiplayer mode με απύθμενο βάθος. Στόχος μας εκεί είναι να συνθέσουμε έναν στρατό με commanders που συνεργάζονται άψογα. Μελετούμε τις μονάδες, βλέπουμε ποια skills συμπληρώνουν την δράση του ενός στρατηγού με τον άλλο και προχωρούμε με αυτοπεποίθηση στο πεδίο της μάχης. Σε αντίθεση με το A.I. που έχει την τάση να επιτίθεται κατά μέτωπο, οι ανθρώπινοι αντίπαλοι χωρίζουν τις ορδές τους σε τμήματα, κρύβοντας στρατούς και commanders σε δάση, στήνοντας παγίδες με τους τοξότες τους, ψάχνοντας για αδύναμα σημεία στην παράταξή μας για να εξαπολύσουν το ιππικό τους. Η ποικιλία των commanders ανοίγει τον δρόμο για μεγάλο αριθμό συνδυασμών μονάδων και στρατηγών, καθιστώντας απρόβλεπτη την κάθε σύγκρουση.

Ο ουρανός είναι σκεπασμένος από βέλη. Χιλιάδες στρατιώτες διασταυρώνουν τα όπλα τους, άλογα πέφτουν σαν τον άνεμο πάνω σε πυκνές ανθρώπινες μάζες, πολέμαρχοι με υπερφυσικές δυνάμεις οργώνουν τον τόπο. Στον επιχειρησιακό χάρτη παρατηρούμε τις εποχές να μεταμορφώνουν το τοπίο, τους στρατούς να κινούνται γοργά προς κάθε κατεύθυνση και την καθημερινότητα του λαού να απαθανατίζεται ακόμα και σε όμορφα σκηνικά πομπών που μεταφέρουν τα εμπορεύματά τους στις πόλεις. Όλα αλλάζουν εκτός από ένα συστατικό που αποπνέει αέρα μονιμότητας, το frame rate. Στα 1080p και με... 1080 μονάδες στην μάχη δεν χάνεται το παραμικρό frame ούτε σε συστήματα πενταετίας.

Είμαστε συνηθισμένοι στο έξοχο customization των Total War και δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο από το Three Kingdoms. Επίσης, οι “αρχιτέκτονες” του το δόμησαν με κινέζικα υλικά και η ομορφιά τοπίων και εικονιδίων χορταίνει τα απαιτητικά μας μάτια. Δεν μας αρέσει όταν τα άλλα σημαντικά αισθητήρια όργανα, τα αυτιά, μένουν ανικανοποίητα σε μια gaming εμπειρία. Στο Total War: Three Kingdoms η απόλαυση είναι εξασφαλισμένη από τις εκατοντάδες μελωδίες κινέζικης μουσικής που μας ακολουθούν ενόσω διευθύνουμε την αυτοκρατορία μας. Οι περισσότερες συνδυάζουν με μοναδικό τρόπο το δραματικό στοιχείο του πολέμου με το μεγαλείο της υπόσχεσης του για ένα καλύτερο αύριο. Στις μάχες οι μελωδίες είναι πιο διακριτικές και αφήνουν τα στρατιωτικά παραγγέλματα, την συναρπαστική χορωδία των πολεμικών ιαχών από χιλιάδες στόματα και τις προσβολές των πολεμάρχων να μας συναρπάσουν.

Παγιδευμένοι στην Αρχαία Κίνα με την θέλησή μας
Αδιάκοπη βελτίωση και εμπλουτισμός ακόμα και των δοκιμασμένων game mechanics είναι το μυστικό της επιτυχίας των Total War. Η Creative Assembly δεν παύει να παραδίδει ολοένα και ποιοτικότερες Strategy εμπειρίες, καλύπτοντας τις σημαντικότερες πολεμικές συρράξεις της ιστορίας. Καιρός ήταν να ταξιδέψουμε στην μακρινή Κίνα και να δοκιμάσουμε την αποτελεσματικότητα της στρατηγικής μας σκέψης σε διάσημες ιστορικές προσωπικότητες. Το πολυεπίπεδο gameplay παρέα με την πληθώρα των factions και την υψηλή πρόκληση των μαχών ανοίγουν τον δρόμο για εκατοντάδες ώρες διασκέδασης, μοναχικές ή κοινωνικές στην multiplayer διάσταση. Μας στενοχωρεί η αποκοπή του Yellow Turban Rebellion DLC από τον κορμό του game, η ανάγκη να το πληρώσουμε εννιά ευρώ. Το ποσό πάντως είναι λογικό για τρεις νέους warlords, ισάριθμα classes, ξεχωριστό σύστημα reforms με παπύρους στην θέση του πανέμορφου δέντρου και νέες μονάδες.

Θετικά:
- Επικό σενάριο βασισμένο σε κορυφαίο λογοτεχνικό κείμενο
- Βελτιωμένο και απλοποιημένο user interface
- Αφθονία στατιστικών
- Το καλύτερο battle system σε Strategy που αναβαθμίζεται αδιάκοπα
- Καλαίσθητα γραφικά με γεύση μακρινής ανατολής
- Συναρπαστικές στρατηγικές επιλογές βασισμένες σε classes, φιλίες και έριδες
- Βελτιωμένο σύστημα διπλωματίας
- Φανταστικό multiplayer
- Ηρωικές μονομαχίες μεταξύ ημίθεων commanders
- Πλήρες σύστημα εκμάθησης των διαθέσιμων επιλογών μας
- Άψογα ρυθμισμένο επίπεδο δυσκολίας

Αρνητικά:
- Ομοιομορφία στις μονάδες
- Αστοχίες του A.I.
- Δεν μας κίνησε το ενδιαφέρον το game mechanic της κατασκοπίας

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 8
Gameplay: 8.5
Σενάριο: 8
Αντοχή: 9
Γενικά: 8.5

Η ιστορία της Κίνας βρίσκεται στα χέρια μας για να την διαμορφώσουμε σε ένα από τα καλύτερα Total War.

Γιάννης Μοσχονάς