Ghost of a Tale

Ένα ποντίκι για όλες τις δουλειές.

Στο άκουσμα της λέξης “Μεσαίωνας” οι περισσότεροι θα χρωματίσουν τις σκέψεις τους με ιππότες, κάστρα, φρούρια και άλλα πολλά στοιχεία και κλισέ που χαρακτήρισαν και ξεχώρισαν την εν λόγω εποχή από τις υπόλοιπες. Φυσικά, οι άνθρωποι δεν ήταν τα μόνα όντα που συνυπήρχαν στον τότε κόσμο, αλλά δεν υπήρξαν πολλοί συγγραφείς οι οποίοι έσπευσαν να εξετάσουν το πώς αντιλαμβάνονταν και τα υπόλοιπα είδη εκείνη την περίοδο. Κάπως έτσι το Ghost of a Tale είναι μία καλή ευκαιρία να εξεταστούν κι άλλες, φανταστικές πτυχές εκείνων των αιώνων. Πρόκειται για ένα indie video game του οποίου η ύπαρξη οφείλεται κατά ένα μεγάλο ποσοστό στο ενδιαφέρον των fans, εφόσον χρηματοδοτήθηκε επαρκώς μέσω του Indiegogo, συγκεντρώνοντας 48.700 ευρώ.


Η ολιγομελής εταιρεία ανάπτυξής του και εκδότρια, SeithCG, τσέπωσε μετά χαράς το αναφερθέν ποσό και έκανε το όραμά της πραγματικότητα. Η δημιουργία του αποτελεί, στο μεγαλύτερο ποσοστό της, προσπάθεια του Lionel “Seith” Gallat, στον οποίο ανήκει η εταιρεία, αφού εργάστηκε για το Ghost of a Tale ως σχεδιαστής, designer και προγραμματιστής. Η εμπειρία που συγκέντρωσε από τα χρόνια που υπηρέτησε τις DreamWorks και Universal Pictures ήταν παραπάνω από αρκετή για να φέρει στην ζωή το πρώτο του video game χτισμένο σε Unity. Με την ανταπόκριση που έλαβε αποφασίστηκε να ξεπεράσει και τα όρια των PC, αφού εντός του 2019 αναμένεται να το δούμε και στα PS4 και Xbox One. Εμείς όμως, που συνδέσαμε τον controller μας στο PC μας και το δοκιμάσαμε, οφείλουμε να σας προετοιμάσουμε για αυτή την “διαφορετική” περιπέτεια.

Ένα ατρόμητο τρωκτικό
Έχοντας αναλύσει πολλά indie games στο παρελθόν παρατηρείται πως, λόγω του χαμηλού κόστους παραγωγής, οι “φτωχές” εταιρείες βασίζουν κάθε πιθανότητα να εκπλήξουν το κοινό τους στο ισχυρό σενάριο. Ανάλογη απόπειρα δείχνει να σημειώθηκε και στο Ghost of a Tale, παρά το ότι την συγκεκριμένη έναρξη παιχνιδιού την έχουμε συναντήσει σε πάνω από 100 games και ταινίες ανά τον κόσμο. Τι εννοούμε; Σίγουρα θα έχετε εισαχθεί σε κάποια ιστορία στην οποία ο πρωταγωνιστής ξυπνά και δεν έχει ιδέα πού στο καλό βρίσκεται. Έτσι συμβαίνει και με το φιλαράκι μας, τον Tilo, το χαριτωμένο αυτό ποντικάκι που, ανοίγοντας τα μάτια, βρίσκει τον εαυτό του εγκλωβισμένο σε ένα φυλάκιο. Όπως ήταν αναμενόμενο, όσο συνέρχεται αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω του και πολύ γρήγορα καταλαβαίνει πως η ποντικίνα που αγαπά, η Merra, βρίσκεται μακριά του. Ο καημένος έχει μείνει μόνο με το λαούτο του στην πλάτη, ώστε να παίξει καμιά μουσικούλα άμα λάχει. Σύντομα ανακαλύπτει πως βρίσκεται στο Dwindling Height Keep, από το οποίο οφείλει να αποδράσει άμεσα ώστε να αναζητήσει χωρίς κινδύνους την αγαπημένη του.

Εμπόδιο στην απόδρασή του στέκονται οι δεκάδες αρουραίοι-φύλακες που κρατάνε σκοπιά 24/7 σε κάθε γωνιά των φυλακών. Ο Tilo όμως, πέραν από μερακλής, είναι και καρακλεφτρόνι του κερατά, κοινώς δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα με το να κρύβεται, να βρίσκει χρήσιμα αντικείμενα και να συνεννοείται κρυφά με κάθε άλλο ον που διατίθεται να τον βοηθήσει. Στο, περίπου, 10ωρο storyline του Ghost of a Tale θα βιώσετε μία διαφορετική οπτική γωνία της μεσαιωνικής πραγματικότητας, μέσα από τα μάτια των μικρόσωμων ζώων. Η υπόθεση παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού όσο ο Tilo αλληλεπιδρά με άλλους χαρακτήρες και συγκεντρώνει πληροφορίες για την τοποθεσία της Merra, το κλίμα βαραίνει, ανακαλύπτει πως συμβαίνουν συγκλονιστικά, υπερφυσικά πράγματα, ως αποτέλεσμα κάποιας Green Flame που άλλαξε την δομή της ύπαρξής τους στο παρελθόν. Μόνο οι πιο σκληρές καρδιές θα αντισταθούν στον αξιολάτρευτο χαρακτήρα του Tilo και στην κακομοιριά του, αφού όσο κι αν νομίζει πως πλησιάζει στην γλυκιά του Merra, τόσα περισσότερα αγκάθια στολίζουν την δύσβατη πορεία του. Πολύ καλό storytelling και σενάριο από τον Paul Gardner, που έγραψε την όλη ιστορία. Αν δεν καθυστερούσε τόσο η εξέλιξη με περιττά γεγονότα θα μιλούσαμε για εξαιρετική πορεία από την αρχή μέχρι το αινιγματικό τέλος. 

Κλέψτε και την μάνα σας
Παρά το γεγονός το ότι τα γεγονότα του Ghost of a Tale διαδραματίζονται σε μία σχετικά μικρή τοποθεσία, στην πράξη ο κόσμος του δείχνει πολύ μεγαλύτερος όσο περιφέρεστε σε αυτόν. Ελέγχοντας τον Tilo θα χρειαστεί αρχικά να μιλήσετε με όλους τους χαρακτήρες που δείχνουν έστω φιλική διάθεση απέναντί σας. Πραγματοποιώντας μία σειρά από, δυστυχώς, εκτενής διαλόγους και ποικίλες επιλογές θα αναλαμβάνετε quests που, κατά κύριο λόγο, θα σας ζητούν να επιστρέψετε κάποιο αντικείμενο για να σας ξεράσουν κάθε πιθανή πληροφορία που γνωρίζουν. Και κάπου εδώ ξυπνάει ο Αλαντίν μέσα σας. Θα πρέπει να βάζετε τον Tilo να χώνεται στα πιο απόκρυφα δωμάτια για να κλέψει κλειδιά και σημαντικά αντικείμενα, κάτι που δεν είναι καθόλου απλό, όσο οι τριπλάσιοι σε μέγεθος αρουραίοι στήνουν καρτέρι και σας κάνουν την ζωή δύσκολη. Μπορεί το Ghost of a Tale να ανήκει κατά κύριο λόγο στην κατηγορία των Action RPG, αλλά υπάρχουν εμφανή Stealth και Puzzle στοιχεία. Όσον αφορά στο Stealth, αν όταν ήσασταν μικρά περπατούσατε στις μύτες για να μην σας πάρουν χαμπάρι οι γονείς σας το βράδυ, ξέρετε πολύ καλά τι πρέπει να κάνετε.


Το επίπεδο του AI δεν θα το λέγαμε και υψηλό, αφού οι αρουραίοι ναι μεν δεν διατίθενται να σας αφήσουν να πάρετε ότι θέλετε αμαχητί, όμως ακόμα και σε εμβέλεια στην οποία είστε μπροστά στα μούτρα τους ενδέχεται να μην σας εντοπίσουν, ή αν απομακρυνθείτε από το σημείο όπου συνήθως κάνουν το χαρακτηριστικό πέρα-δώθε τους, σας ξεχνάνε. Το ουσιαστικό πρόβλημα δεν βρίσκεται εκεί, αλλά στην μη επαρκή καθοδήγηση σε όλα αυτά τα απόκρυφα σημεία του χάρτη, αφού δεν υπάρχει κάποια ένδειξη που να σας υποδεικνύει την πορεία που συνίσταται να χαράξετε. Το Stealth κομμάτι είναι κατά τα άλλα άκρως ποιοτικό καθώς υπάρχουν πολλοί τρόποι για να εκτελέσετε την αποστολή σας. Ο μικρόσωμος Tilo χωράει σε chests, κρύβεται σε γωνίες, σε πιθάρια και συμφέρει από κάθε άποψη. Όταν πάλι γκαζώνει, τρέχει σαν να ‘χει καταπιεί νέφτι και η stamina του δεν θα σας εμποδίσει ιδιαίτερα στο κυνήγι. Σημαντικό είναι να lootάρετε τα πάντα, αφού κάθε quest περιμένει από εσάς να επιστρέψετε κάτι και αν είστε τυχεροί ή καλοί ληστές, ίσως να το έχετε βρει ήδη και να γλιτώσετε το βαρετό πήγαινε-έλα. Τα puzzlάκια είναι εξίσου ευχάριστα και σαφέστατα πιο σύντομα, ήρθαν πιθανότατα για να σπάσουν την μονοτονία του συνεχούς κρυφτού.

Μπείτε βαθιά στον ρόλο
Η αλήθεια είναι πως αρκετοί θα ξεγελαστούν από το ενδιαφέρον του σεναρίου και θα αφήσουν ασυνείδητα σε δεύτερη μοίρα τους RPG μηχανισμούς του παιχνιδιού. Ο Tilo είναι τρελό αλάνι όσο κι αν δεν του φαίνεται, αφού είναι τρομερά επιδέξιος και ικανός να κουβαλάει πάνω του δεκάδες αντικείμενα. Κάθε item παίζει τον δικό του ρόλο στο παιχνίδι και τα πάντα μπορούν να αξιοποιηθούν. Ξέρατε ότι οι ποντικοί γουστάρουν μανιτάρια; Όχι, αλλά ο Tilo όχι μόνο τα τρώει για πρωινό, αλλά healάρει από αυτά. Γενικά, το μάζεμα πραγμάτων πάει σύννεφο, είτε για να δοθούν στα quests, είτε για προσωπική χρήση. Στο late game το inventory σας πρέπει να είναι μπουχτισμένο από μπιχλιμπίδια ειδάλλως κάτι δεν κάνετε σωστά. Βέβαια, τι σόι ληστής λαμβάνει την λεία του μόνο σε είδος; Ο Tilo γνωρίζει την αξία των χρημάτων πολύ καλά (μερικοί χαρακτήρες φροντίζουν να του την θυμίζουν συνεχώς) άρα καταλαβαίνει πώς το να έχει μερικά φιορίνια στο τσεπάκι του μόνο να τον βοηθήσουν μπορούν. Αχ καταραμένα λεφτά, ακόμα και σε έναν μη πραγματικό, μεσαιωνικό κόσμο ποντικιών όλα λύνονται με το χρήμα…


Το RPG κομμάτι δεν σταματά εδώ, αφού δύο πονηρά ποντίκια σας βοηθούν να ξεκλειδώνετε νέα skills, δίνοντας πολλούς βαθμούς χρησιμότητας στον Tilo. Λίγες αλλά θαυματουργές, οι νέες ικανότητες θα σας βοηθήσουν να εντοπίσετε πολύ πιο εύκολα το ποιόν της αναζήτησής σας και να αντιμετωπίσετε με μεγαλύτερη άνεση τους εχθρούς σας. Είτε πρόκειται για αρουραίους, είτε για άλλα πλάσματα που αποφεύγουμε να spoilάρουμε, πετώντας ένα μπουκάλι τις περισσότερες φορές μπορείτε να τα στείλετε αναίσθητα. Μία πολύ ευχάριστη προσθήκη είναι η σημασία που δίνεται στην εμφάνιση του Tilo. Ενώ κάθε κομμάτι της στολής σας προσφέρει ανάλογα στατιστικά, αν ολοκληρώσετε ένα συγκεκριμένο σετ, μπορείτε να το φορέσετε πλήρως και να ξεγελάσετε άλλους χαρακτήρες πως είστε με το μέρος τους. Συμπερασματικά, αν και τα RPG στοιχεία κρύβονται και πολλές φορές επισκιάζονται από τα Stealth και Puzzle sessions, το Ghost of a Tale διαθέτει ένα πλούσιο σύστημα role-playing, που δεν θα συναντήσετε σε πολλά games αυτού του budget. Είναι και ο κύριος παράγοντας που το gameplay δεν γίνεται κουραστικό, άσχετα με τις συχνές επαναλήψεις.

Ντάξει μην περιμένετε και κλοπές/ληστείες επιπέδου Sly Cooper…

Μέριασε Ratatouille να διαβώ
Τολμάμε να πούμε πως ο Tilo, παρά τον σαφέστατο ανταγωνισμό, φέρει σημαντική υποψηφιότητα για αγαπημένο μας τρωκτικό. Ο πολύ ωραίος, γλυκός σχεδιασμός του χαρακτήρα, με το μικρό του σκουφί, το λαούτο του και τα τεράστια σκουρόχρωμα μάτια του θα σας ξυπνήσουν αισθήματα, που φυσιολογικά θα νιώθατε μόνο στο πλάι του αγαπημένου σας κατοικιδίου. Μπορεί ο κόσμος του Dwindling Height Keep να έχει πολλά διαφορετικά σημεία μεταξύ τους ως προς την όψη, όπου σε μερικά συναντάμε πολλή όμορφη βλάστηση, παρόλα αυτά φαίνεται πως τα γραφικά του παιχνιδιού είναι μία σκάλα παρακάτω από τα games υψηλού budget. Το ουσιαστικό πρόβλημα του οπτικού τομέα παρατηρείται στην κάμερα, η οποία παρά το ότι είναι άκρως ελεγχόμενη, παίρνει αρκετές φορές πρωτοβουλία και ζουμάρει ή απομακρύνεται, περιορίζοντας το οπτικό σας πεδίο και αυτό γίνεται πάνω από 100 φορές στο παιχνίδι. Τα animations από την άλλη, είναι στάνταρ και δεν διαθέτουν τόση ποικιλία όσο το level design, που παρουσιάζεται ιδανικό για τέτοιου είδους gameplay.


Φτάσαμε στο πιο στενάχωρο κομμάτι του Ghost of a Tale που είναι ο ήχος. Οκ, παραβλέπουμε την σαφέστατη απουσία του voice-acting, αφού έχοντας στην τράπεζα λιγότερα από 50 χιλιάρικα ποιος θα έμπαινε στη διαδικασία να καλύψει με φωνές όλους αυτούς τους διαλόγους. Το μείζον πρόβλημα παρατηρείται στο soundtrack, αφού από την μία υπάρχουν πολύ ωραία κομμάτια που θυμίζουν παραμύθια, φανταστικές ιστορίες, όπως αρμόζουν σε ένα τέτοιο setting, αλλά είναι επαναλαμβανόμενα και κουραστικά σε 10 ώρες παιχνίδι. Ο ρυθμός αλλάζει ελάχιστα, ενώ οι μόνες στιγμές στις οποίες παρατηρείται έντονη διαφορά είναι αυτές που σας εντοπίζουν οι εχθροί και γίνεστε στόχος τους. Παράλληλα, δεν υπάρχουν ακριβή ηχητικά εφέ και συναντήθηκαν αρκετά ασύγχρονα ακούσματα σε σχέση με τις κινήσεις των χαρακτήρων. Δεν είναι κακό ηχητικά, σε καμία περίπτωση, αλλά σίγουρα είναι ο τομέας που παρουσιάζει τα υποδεέστερα χαρακτηριστικά του. Η solo δουλειά του Nicolas Titeux μάλλον χρειαζόταν υποστήριξη.

Παραμύθι για μεγάλους
Εν γένει, πρόκειται για ένα interactive παραμύθι το οποίο θα ικανοποιήσει τα όνειρα όλων όσων ήθελαν να ζήσουν με δικό τους τρόπο τις ιστορίες που άκουγαν σαν παιδιά λίγο πριν πέσουν για ύπνο. Το Ghost of Tale είναι η καλύτερη ευκαιρία για να επιδιώξετε αυτή την φιλοδοξία, αφού κάθε χαρακτηριστικό του, από το σενάριο και το gameplay μέχρι τα σχέδια και την μουσική έχουν στηθεί έτσι ώστε να δίνουν την αίσθηση ενός χαριτωμένου μυθιστορήματος. Ο Tilo, ακόμα και χωρίς φωνή, είναι ο πρωταγωνιστής που χρειάζεστε για να δεθείτε μαζί του και να βιώσετε σε βάθος τα όσα έχει να εξιστορήσει το Ghost of a Tale.


Το εντυπωσιακό της υπόθεσης, που δείχνει την επιτυχή συναισθηματική σύνδεση ανάμεσα σε παίκτη και πρωταγωνιστή είναι πως νοιάζεστε και ανησυχείτε για την γλυκιά του Merra χωρίς καν να την έχετε δει. Το περιορισμένο budget που είχε στην διάθεσή της η SeithCG οδήγησε αναπόφευκτα και στην υποβάθμιση του τεχνικού τομέα του παιχνιδιού, χωρίς ωστόσο να περιμέναμε από ένα indie game να μας εντυπωσιάσει δια αυτού του τρόπου. Αν αφήσετε στην άκρη τις τεχνικές αστάθειες και παρακάμψετε την μονοτονία των quests, αξίζει να παρακολουθήσετε σε βάθος το καλογραμμένο σενάριο του Ghost of a Tale. Μπορεί να μην σας αναφέραμε πουθενά την λέξη φάντασμα, αλλά ποτέ δεν ξέρετε τι μπορεί να συναντήσετε σε αυτό.

Θετικά:
- Ένα ευχάριστο παραμυθένιο σύμπαν
- Χαριτωμένος σχεδιασμός του πρωταγωνιστή
- Πλούσιο σύστημα RPG
- Καλογραμμένο σενάριο
- Πρωτότυπα Stealth και Puzzle sessions

Αρνητικά:
- Χαμηλό επίπεδο AI
- Φτωχό ηχητικά
- Μονότονα quests
- Δυσάρεστες πρωτοβουλίες της κάμερας

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 6
Σενάριο: 8
Gameplay: 7
Αντοχή: 7
Γενικά: 7

Ένα ζωντανό παραμύθι, που συνδυάζει στοιχεία από πολλά genres και εξιστορεί μία όμορφη περιπέτεια με ικανοποιητικό ρυθμό, παρά τα προβλήματα στον τεχνικό τομέα.

Γιάννης Σιδηρόπουλος