Spyro Reignited Trilogy

Το μεγάλο comeback του αγαπημένου μωβ δράκου.

Πολλοί από εσάς θα γνωρίσατε την Insomniac Games χάρις στην εξαιρετική πορεία που σημειώνει το Spider-Man στο PS4. Οι πιστοί fans της εταιρείας την ακολουθούσαν χρόνια τώρα, αφού και στις προηγούμενες γενιές είχε ισχυρή παρουσία με τις σειρές Ratchet and Clank και Resistance. Λίγοι όμως γνωρίζουν πως ο πραγματικός λόγος που αυτή η εταιρεία ανάπτυξης εκτιμάται όσο λίγες από τους gamers, δεν είναι ούτε το προαναφερθέν αχτύπητο δίδυμο, ούτε η FPS τριλογία της έβδομης γενιάς κονσολών. Αντιθέτως, η αγάπη που υπάρχει γύρω από το όνομα της Insomniac Games οφείλεται στην δημιουργία ενός από τους πιο αξιομνημόνευτους, εικονικούς, χαρακτηριστικούς και αξιολάτρευτους gaming χαρακτήρες όλων των εποχών. Όσοι θυμάστε τον Spyro, γνωρίζετε περί τίνος πρόκειται και η επιστροφή του ήταν κάτι παραπάνω από αναπόφευκτη, αφού οι fans ζητούσαν απεγνωσμένα να ξαναδούν τον χαριτωμένο δράκο που λάτρεψαν στο PS1.


Η τριλογία του Spyro έκανε την μεγάλη της έκρηξη στην πρώτη κονσόλα της Sony, αγγίζοντας τις καρδιές πολλών ανθρώπων που, μετά τον Crash, βρήκαν έναν ακόμη χαρακτήρα, εκ διαμέτρου διαφορετικό, για να δεθούν συναισθηματικά. Μετά την κυκλοφορία του Crash Bandicoot N.Sane Trilogy είχαν φουντώσει οι φήμες περί επιστροφής του Spyro, αφού η στάση των fans ήταν το λιγότερο ξεκάθαρη για το πόσο πολύ θα ήθελαν να πραγματοποιηθεί αυτή τους η επιθυμία. Η Activision δεν θέλησε να τους χαλάσει το χατίρι και όσο η Insomniac Games ήταν απασχολημένη να ετοιμάζει το εντυπωσιακό Spider-Man, η πρώτη έπιασε από το χεράκι την θυγατρική της, Toys for Bob, ώστε να επαναφέρει τον Spyro στις κονσόλες του σήμερα. Η δε Toys for Bob ήταν ετοιμότατη να αναλάβει ένα τέτοιο project, αφού υπήρξε αρκετά ενεργή τα τελευταία χρόνια λόγω της σειράς Skylanders, αποκτώντας αρκετή εμπειρία. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό, το τέλος ήταν αίσιο, επομένως οπλιστείτε με χαρτομάντιλα και πάμε να νιώσουμε ξανά παιδιά μέσω του Spyro Reignited Trilogy.

Τρεις περιπέτειες στον κόσμο των δράκων
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά λέγοντας πως το Spyro Reignited Trilogy αποτελεί μία επανέκδοση των τριών πρώτων κλασικών τίτλων της σειράς Spyro. Πρόκειται δηλαδή για remasters των Spyro the Dragon, Spyro 2: Ripto’s Rage! και Spyro: Year of the Dragon. Προτού ξεκινήσετε την μουρμούρα περί ενός ακόμα remaster και ότι μπουχτίσατε από αυτά, λάβετε υπόψη σας πως αναφερόμαστε σε τρία games που κυκλοφόρησαν την τριετία 1998-2000 επομένως, θέλοντας και μη, η διαφορά ανάμεσα στους τίτλους του τότε θα είναι τεράστια, τουλάχιστον ως προς τον τεχνικό τομέα της Reignited έκδοσης. Αυτό που παρέμεινε ακλόνητο και ανεπηρέαστο από την τεράστια φουρνιά αλλαγών είναι το σενάριο των τριών περιπετειών του Spyro, ενός μικρόσωμου, μωβ και αρκετά μάγκα δράκοντα που έχει φιλοδοξίες και άφθονη αυτοπεποίθηση. Το κεντρικό νόημα και των τριών games είναι πως ο κόσμος των δράκων απειλείται και ο Spyro καλείται να γίνει ο ήρωάς του.

Συνοπτικά, το Spyro the Dragon μας γνωρίζει με τον πρωταγωνιστή μας που, σε αντίθεση με τον Crash, όχι μόνο μιλάει, αλλά είναι και πολύ cocky στην συμπεριφορά και τα λεγόμενά του. Αποστολή του Spyro είναι να ελευθερώσει τους δεκάδες δράκους που έχουν εγκλωβιστεί σε κρυστάλλινες μορφές στους διάφορους κόσμους που θα χρειαστεί να ταξιδέψει. Οι έτεροι δράκοι είναι σαφέστατα πιο ογκώδεις, εξού και η διαχρονική απορία που όλοι είχαμε παίζοντας Spyro. Γιατί βάλατε τον πιο τζιτζιφιόγκο να βγάλει το φίδι από την τρύπα; Πάντως η είσοδός σας στο πρώτο level του Spyro the Dragon, ήδη θα κάνει όσους αφιέρωσαν ατελείωτες ώρες μαζί του στο PS1 να βουρκώσουν. Στο Ripto’s Rage! ο Spyro είχε ήδη κλέψει τις καρδιές μας και αυτό σκοπεύει να κάνει και στην remastered τριλογία. Πλέον ξεκινά την περιπέτειά του ως έμπιστο μέλος της δρακο-κοινότητας και αναζητά τρόπο να προστατευτεί από τον Ripto, ένα εκνευριστικό πλάσμα με σατανικά σχέδια και αμέριστο μίσος για τους δράκους.

Στο δεύτερο παιχνίδι, εισάγονται περισσότεροι πρωταγωνιστικοί χαρακτήρες όπως οι Elora και Hunter, δίνοντας βαθύτερη διάσταση στο storyline σε αντίθεση με το πρώτο παιχνίδι που ήταν λίγο διακοσμητικό. Περνάμε και στην τρίτη και τελευταία παρουσία του Spyro στο PS1, στο Year of the Dragon όπου ο δύσμοιρος κόσμος των δράκων δέχεται εισβολή από μία μάγισσα, η οποία έκλεψε τα αυγά του βασιλείου τους. Το θηλυκό αυτό τρωκτικό αποτελεί πιόνι μίας κακιάς δράκαινας που, όπως ο Ripto στο δεύτερο παιχνίδι, είχε τις δικές τις πονηρές φιλοδοξίες. Έχοντας ένα τουπέ που θυμίζει την βασίλισσα Ντάμα Κούπα από την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων, εφαρμόζει βήμα-βήμα το σατανικό της σχέδιο, βάζοντας πολυάριθμα εμπόδια στον Spyro. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει και στον Sparx, έναν πολύ underrated, εν μέρει μουγκό, χαρακτήρα που ποτέ δεν έλαβε την αναγνώριση που του άξιζε, παρά την σημαντικότατη συνεισφορά του και στα τρία games. Όσοι δεν θυμάστε σε ποιον αναφερόμαστε, θα πρέπει να ψάξετε βαθιά στα αρχεία της μνήμης σας και να επαναφέρετε στην επιφάνεια τον λαμπερό ακόλουθο του Spyro, μία φωτεινή λιβελούλα, ο ρόλος του οποίου θυμίζει την σχέση ανάμεσα στον Crash και τον Aku-Aku.


Εκ των πραγμάτων, το σενάριο καθενός από τα τρία games του Spyro Reignited Trilogy δεν είναι το δυνατότερο στοιχείο τους, ίσα ίσα που ενδέχεται να είναι το πιο αδύναμο, αφού υπάρχει απλά για να εξηγεί τους λόγους για τους οποίους ο Spyro ρίσκαρε την ζωή του και άνοιξε τα φτερά του σε κόσμους που δεν είχε επισκεφτεί ποτέ. Όμως ας μην κοροϊδευόμαστε, θυμίζοντας στους εαυτούς μας τις αμέτρητες φορές στις οποίες βολτάραμε στους κόσμους των δράκων, χτυπώντας κάθε λογής εχθρό και οδηγώντας τον Spyro στην επιτυχία, όλη η ιστορία και των τριών αυτών games, αποκτά μία αξία παραπάνω. Η παρουσίαση των γεγονότων με τα τωρινά σχέδια, που δεν έχουν καμία σχέση με αυτά των late 90’s, θα συγκινήσει όλους όσους είχαν την τύχη να παίξουν τα τρία Spyro, τότε, στο αποκορύφωμά τους και θα βοηθήσει όλους τους “νέους” σε αυτό το σύμπαν που είχε δημιουργήσει η Insomniac Games να αντιληφθούν γιατί δακρύσαμε μόνο στο άκουσμα της επιστροφής του Spyro. Οι ιστορίες του Reignited Trilogy μας έφεραν πίσω τον Spyro όπως ακριβώς τον θυμόμασταν και καλύτερο.

Φωτιά με φωτιά
Στον πυρήνα τους και τα τρία games αυτής της τριλογίας καλούν τους παίκτες να εισαχθούν στα αμέτρητα levels κάθε κόσμου που επισκέπτονται και να συλλέξουν όσα περισσότερα αντικείμενα μπορούν για να μπορέσουν να συνεχίσουν την πορεία τους στο εκάστοτε παιχνίδι. Βέβαια, κάθε παιχνίδι δίνει βαρύτητα σε διαφορετικό collectible. Η Toys for Bob διατήρησε ατόφια τόσο το gameplay όσο και τα levels που μας πρόσφερε η Insomniac Games λίγο πριν την είσοδο στην νέα χιλιετία. Οι παρόντες 3D Platform περιπέτειες οφείλουν ένα τεράστιο μέρος της επιτυχίας τους στην δυνατότητα του Spyro να πετάει, τουλάχιστον σε ορισμένα levels, αφού στην πλειονότητά τους μπορούσε μόνο να κάνει gliding ώστε να καλύπτει τεράστιες αποστάσεις και να προσγειώνεται πιο ομαλά. Ανατριχίλα. Η καταλληλότερη λέξη για να περιγράψει το ρίγος που θα διαπεράσει κάθε σημείο του σώματός σας όταν θα ανυψώσετε τον Spyro ύστερα από μία 20ετία. Για αρχή, προτείνουμε να ξεχάσετε ό,τι έχει να κάνει με gems, δράκους και τα συναφή και να απολαύσετε ξανά τον απλό χειρισμό του Spyro, που λειτουργεί πιο smoothly από ποτέ.


Όταν συνέλθετε από το πρώτο χτύπημα στα συναισθήματά σας, πιθανότατα θα θυμηθείτε πως φίλτατος Spyro έχει κι άλλους άσσους στο μανίκι του. Πρώτο και σημαντικότερο, μπορεί βάλει φωτιά στα πάντα γύρω του και πλέον οι εχθροί σας και το περιβάλλον δεν είναι μία αλληλουχία από pixels και 32-bit παρουσίες, αλλά πραγματικές υπάρξεις που επηρεάζονται εμφανώς από την φλόγα του ήρωά μας. Επιπλέον, ο Spyro μπορεί να ορμίσει προς την κατεύθυνση που επιθυμείτε, πράγμα που θα σας βοηθήσει και στην μάχη, αφού ορισμένοι εχθροί φορούν πανοπλίες ή κρατούν ασπίδες που δεν φθείρονται από τις σπίθες σας. Δυστυχώς, ο χειρισμός του Spyro κατά το χρονικό διάστημα που αναπτύσσει ταχύτητα, είναι το ίδιο δύσκολος σε ορισμένες πίστες με τις παλαιότερες εκδόσεις, αλλά μικρό το κακό. Η πραγματική δυσαρέσκεια βρίσκεται στον έλεγχο της κάμερας, όπου σε μερικές φάσεις δεν συνεργάζεται. Επίσης, ο Spyro διαθέτει αποφυγές rollάροντας προς κάποια κατεύθυνση, ένα feature που ξεχνιόταν και συνεχίζει να ξεχνιέται από τους λάτρεις του Spyro, αφού ως παιδιά το 1998 αλλά και ως ενήλικες σήμερα, όλοι προτιμάμε να μπαίνουμε ίσα και να βάζουμε φωτιά σε κάθε λογής εμπόδιο.

Οι κοινοί θνητοί θα αφήνουν gems πίσω τους. Οι θρύλοι δεν θα αφήσουν ούτε πρόβατο άψητο.

Για να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο, θα πρέπει να είστε όσο πιο παρατηρητικοί γίνεται και να μαζεύετε κάθε gem που υπάρχει απλωμένο στα διάφορα levels. Παράλληλα, πρέπει να ελευθερώνετε τους φυλακισμένους δράκους, που είναι η μόνη σας δίοδος προς τον τερματισμό του πρώτου παιχνιδιού. Δεν υπάρχει σαφέστατος δρόμος που πρέπει να ακολουθήσετε, αντιθέτως το παιχνίδι περιμένει από εσάς να δείξετε διάθεση να εξερευνήσετε κάθε γωνιά που κρύβει κάθε level, αφού κανένα σημείο του δεν μένει αναξιοποίητο και πιθανότατα κρύβει έναν θησαυρό για εσάς. Όλα τα παραπάνω, ανατρέπονται με την είσοδό σας στο δεύτερο παιχνίδι. Τα gems από το Ripto’s Rage! και ύστερα παίζουν πολύ πιο σημαντικό ρόλο απ’ όσο μπορείτε να φανταστείτε, αφού είναι το κλειδί σας για το ξεκλείδωμα νέων skills. Αυτά είναι το κολύμπι, που χρησιμοποιείται αρκετά στα δύο επόμενα games, ενώ στο πρώτο, κάθε πτώση σας στο νερό σήμαινε και θάνατο. Επίσης, ξεκλειδώνετε την δυνατότητα να σκαρφαλώνετε σε τοίχους που φέρουν τις απαραίτητες ενδείξεις, αλλά και το headbash για να καταστρέφετε ισχυρά αντικείμενα και εχθρούς. Για να γίνουν όλα αυτά πρέπει να “τα σκάσετε” στον Moneybags, που από τότε ήθελε πολλά χαστούκια ο τσιγκούναρος.


Στο Ripto’s Rage είχαμε την ευχάριστη και την δυσάρεστη έκπληξη να αντικρίσουμε τα power ups σε ορισμένες πίστες που χρησιμοποιούνταν βοηθητικά σε challenges και τους φόρους για το ξεκλείδωμα νέων portals αντίστοιχα. Σε αυτό, κάθε level σας έδινε ένα talisman που μαζί με τα πράσινα orbs ήταν το κλειδί προς την επίσκεψη των μετέπειτα κόσμων. Στο Year of the Dragon, ξεκινάτε έχοντας εις γνώσιν σας όλα τα προαναφερθέντα skills που διδαχθήκατε στο δεύτερο παιχνίδι και συλλέγετε πλέον αυγά δράκων που κρύβουν μέσα τους μικρά, γουτσουνιάρικα δρακάκια. Το εντυπωσιακότερο όμως κομμάτι του Year of the Dragon, που τόσοι πολλοί λάτρεψαν το 2000, είναι η χρήση και άλλων χαρακτήρων, αφού ο Spyro δεν είναι ο μόνος playable στο κλείσιμο της τριλογίας. Η αλήθεια είναι πως νιώσαμε ξανά την ικανοποίηση που λαμβάναμε από τις νέες δυνατότητες που παρείχε κάθε νέο video game του Spyro, αφού τα νέα skills, challenges και οι πολυάριθμες προσθήκες μας εξέπληξαν ακριβώς όπως πριν από μερικά χρόνια, παρότι γνωρίζαμε ήδη τι μας περιμένει.

Θα πετώ ψηλάαααααααααα
Ενδεχομένως να μην είχε τέτοιο απόηχο αν δεν είχε την δυνατότητα να πετάει. Όμως για games εκείνης της εποχής, το να μπορείτε να απλώνετε τα φτερά σας και να ταξιδεύετε ήταν κάτι πρωτόγνωρο, τουλάχιστον σε τόσο προσεγμένο επίπεδο. Μπορεί ο Spyro να μην είχε στην πλειονότητα των levels την δυνατότητα να πετάει ελεύθερα, λόγω του ότι ήταν μικρούλης, όμως αυτά τα δευτερόλεπτα που θα βρισκόσασταν στον αέρα για να φτάσετε σε ένα μακρινό σημείο ήταν παραπάνω από αρκετά για να μην μπορείτε να αφήσετε το χειριστήριο από τα χέρια σας. Και έτσι έμειναν. Το Reignited Trilogy απαιτεί από εσάς να μάθετε τις δυνατότητες του Spyro, ώστε να υπολογίζετε με το μάτι από ένα σημείο και ύστερα σε ποιες τοποθεσίες μπορείτε να φτάσετε με το άνοιγμα των μικροσκοπικών φτερών σας και σε ποιες είναι ανέφικτο. Το hover σας έδινε μία ελπίδα παραπάνω, αφού λίγο πριν να αγγίξετε την υποψήφια προς προσγείωση πλατφόρμα, σας πρόσφερε μία μικρή ακόμα ώθηση (αλλά θαυματουργή). Μπράβο στην Toys for Bob που, ύστερα από τόσα χρόνια, μας έκανε να νιώθουμε την ίδια χαρά και ανάλογη ικανοποίηση κάθε φορά που πραγματοποιούσαμε μία εκτενή πτήση.


Έχοντας μιλήσει με αρκετούς fans της σειράς Spyro, πολλοί ισχυρίζονταν πως τα Speedway levels ήταν τα αγαπημένα τους. Προς όσους δεν καταλαβαίνουν (ντροπή σας), πρόκειται για levels όπου ο Spyro πετούσε καθόλη την διάρκεια της πίστας. Στην δομή τους αποτελούν time trials στα οποία πρέπει να βάλετε φωτιά ή να περάσετε από συγκεκριμένα σημεία εντός του χρονικού ορίου για να κερδίσετε όσο περισσότερα gems γίνεται ή και δρακο-αυγά. Πράγματι, με το δίκιο τους θα θεωρήσουν πως αυτά τα levels ήταν και είναι μία από τις πιο ευχάριστες πινελιές της τριλογίας. Στην Reignited έκδοση, τα πράγματα είναι σαφέστατα διαφορετικά, αφού πλέον ξεχνάμε τα πολύγωνα, το περίεργο design και τις φτωχές απεικονίσεις (που για την εποχή τους ήταν πολύ μπροστά) και αντικρίζουμε κάτι σύγχρονο και φανταστικό. Σίγουρα δεν είναι τα πιο εύκολα levels, αφού κάθε δευτερόλεπτο μετράει αν θέλετε να συλλέξετε όλα τα gems, ωστόσο συνεχίστε να προσπαθήσετε όσες φορές κι αν αποτύχετε και κάποια στιγμή θα δικαιωθείτε.

Μάθανε από τον Crash
Ένα παράπονο που υπήρξε με την κυκλοφορία του Crash Bandicoot N.Sane Trilogy αφορούσε την δυσκολία που συνάντησαν αρκετοί fans, αν και έμπειροι με την τριλογία. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη στην περίπτωση του Spyro αφού το επίπεδο δυσκολίας και το περιθώριο λάθους δείχνει σαφέστατα πιο προσγειωμένο από αυτού του αγαπημένου bandicoot. Το Reignited Trilogy μας έκανε να τρίβουμε τα μάτια μας με την παρουσία των εχθρών, που δείχνουν πιο ζωντανοί από ποτέ, ωστόσο δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσετε πως είναι επικίνδυνοι. Τα boss fights και τα mini games φυσικά δεν έλειψαν. Σύμμαχός σας σε κάθε περίπτωση που θα αποτύχετε είναι ο Sparx. Το λαμπερό αυτό πλασματάκι είναι η προστασία σας από τον θάνατο, αφού ανάλογα με το πόσο τον έχετε ταΐσει, μεταλλάσσεται σε πράσινη, μπλε και κίτρινη λιβελούλα που δείχνει το πόσα χτυπήματα χρειάζεστε για σκοτωθείτε. Όταν συμβεί αυτό, χάνετε και από μία ζωή, όμως δεν είναι κάτι για το οποίο οφείλετε να ανησυχείτε αν είστε έστω decent παίκτης, εφόσον συλλέγετε πολύ εύκολα ζωές.


Τα checkpoints σας είναι σημεία στα οποία σας αγγίζουν ορισμένες νεράιδες. Αν χάσετε όλες τις ζωές σας, χάνετε όλη σας την πρόοδο στην πίστα που βρίσκεστε, επομένως ξεχάστε το απαλό άγγιγμα της νεράιδας με την μαγική νεραϊδόσκονη και φτου και από την αρχή. Όπως εύκολα θα αντιληφθείτε, το gameplay του Spyro Reignited Trilogy είναι πιστή αντιγραφή αυτού στους τίτλους που αγαπήσατε με όλα τα υπέρ και τα κατά τους. Σας προσφέρει τεράστια δυνατότητα εξερεύνησης, αρκετό replayability λόγω των αμέτρητων collectibles και μία μαγεία και χαριτωμενιά που θα συναντήσετε σε απειροελάχιστα Platforms του σήμερα. Αν πάλι αυτά τα Platforms δεν φέρουν την ονομασία Crash, Mario η Sonic, πιθανότατα να μην βρείτε ανάλογη ομορφιά πουθενά. Ωστόσο δεν μπορούμε να παρακάμψουμε το γεγονός πως ακριβώς επειδή το gameplay τηρεί τα στάνταρ των τότε γενεών, είναι πολύ λιτό σε σχέση με τις παροχές των σημερινών games. Στο 2018 που βρισκόμαστε, όλα έχουν εξελιχθεί πολύ, για αυτό και το gameplay του Spyro, όσο διασκεδαστικό και μοναδικό κι αν παρέμεινε, “φωνάζει” πως χρειάζεται αναβάθμιση.

Δεν περιγράφω άλλο
Ούτε το σενάριο, ούτε το gameplay. Δύο αδιαμφισβήτητα άκρως σημαντικοί τομείς έμειναν σταθεροί, προσφέροντάς μας μοναδικά συναισθήματα αφού μας θύμισαν τις πρώτες μας εμπειρίες παρέα με τον Spyro. Αυτό όμως που όφειλε να αλλάξει και έμελε να ισοπεδώσει την νοσταλγία μας, ήταν φυσικά η εξέλιξη στον οπτικό τομέα του παιχνιδιού. Ξεχάστε τις γωνίες, το ανοιγόκλειμα των στομάτων, τα φτωχά animations και όλες τις λοιπές cringy απεικονίσεις που δικαιολογούνταν λόγω του PS1. Πλέον, χάρις στην εξαιρετική δουλειά της Toys for Bob, όλα άλλαξαν. Ο επανασχεδιασμός του Spyro, των υπόλοιπων χαρακτήρων, των levels και η αξιοποίηση του καρτουνίστικου theme που είχε καθιερωθεί από τότε, θα κάνουν τα μάτια όσων περίμεναν με ανυπομονησία το Spyro Reignited Trilogy να αφυδατωθούν από την συγκίνηση και την όλη ευχαρίστηση αυτής της πραγματικής μεταμόρφωσης. Νοσταλγία over 9000.


Τα games του Spyro φημίζονταν για την ποικιλομορφία των τοπίων και των χαρακτήρων τους και αν τότε ήταν εφικτό να αναγνωριστούν μέσα από ένα μάτσο γωνίες, σήμερα με αυτή την χρωματική πανδαισία και τα καταπληκτικά σχέδια σε κάθε σημείο τους, τα games που συναποτελούν το Spyro Reignited Trilogy είναι αποστομωτικά. Η σταθερότητα των frames προστάτευσαν την όλη φανταχτερή εμπειρία, η οποία υποβαθμίστηκε μόνο στις περιπτώσεις που είχαμε κάποια bugs. Ήταν για την ακρίβεια καμιά 10αριά φορές στο σύνολο όπου είδαμε κάποιον NPC να μπλοκάρει σε κάποιο “νεκρό” σημείο της πίστας. Όχι πως μας χάλασε ιδιαίτερα, γιατί ήταν αυτομάτως πιο εύκολος στόχος. Η διαφορά πάντως σε σχέση με τα games του τότε είναι καθηλωτική και αρκετοί από εσάς δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας με αυτό που θα δείτε, αν έχετε καθαρή εικόνα του πως φαινόταν κάποτε ο Spyro. Ακόμα και όσοι δοκιμάσουν το Spyro για πρώτη φορά, σίγουρα θα αναγνωρίσουν πως τα γραφικά του σε σύγκριση με games αυτού του στυλ, είναι έτη φωτός μπροστά. Η καλύτερη δουλειά φάνηκε στην ελευθέρωση κάθε δράκου, που αν κάποτε ήταν διασκεδαστική, με τα redesigns που έγιναν φαντάζει απίστευτη.

Ζήστε το όπως επιθυμείτε
Ίδια και καλύτερη ίσως δουλειά έγινε και στον τομέα του ήχου. Η Toys for Bob ανέλαβε να δημιουργήσει νέες εκδόσεις όλων των κομματιών που κάλυπταν το υπόβαθρο της παλιάς τριλογίας και τα κατάφερε με αξιώσεις, φέρνοντας το soundtrack όσο πιο κοντά γίνεται στα δεδομένα του 2018. Βγάζουμε το καπέλο στον Stewart Copeland που με την δουλειά του μας βοήθησε να θυμηθούμε έναν ακόμη λόγο που αγαπήσαμε τον Spyro. Παρά την συμμετοχή του στο Reignited Trilogy, το remastering των κομματιών του ανέλαβε κατά ένα μεγάλο βαθμό ο Stephan Vankov της Toys for Bob, ο οποίος είχε την εξαιρετική ιδέα να μας προσφέρει την δυνατότητα επιλογής ανάμεσα στο κλασικό και το Reignited soundtrack.


Η εξέλιξη του ήχου δεν σταματάει εκεί, αφού οι re-recorded ερμηνείες των voice actors βελτίωσαν σημαντικά την ποιότητα και την κληρονομιά που άφησε πίσω της η κλασική τριλογία. Ο Tom Kenny που είχε δώσει την φωνή του στον Spyro του δεύτερου και του τρίτου παιχνιδιού, κάλυψε την ψωνή του πρωταγωνιστή και στα τρία games της Reignited Trilogy. Το immersion ανέβηκε πολλά σκαλοπάτια και οι ερμηνείες των ηθοποιών ανταποκρίνονται με μεγάλη ακρίβεια στο χαριτωμένο και πρόσχαρο παρουστιαστικό κάθε χαρακτήρα. Το κακό της υπόθεσης, ήταν πως οι θεσπέσιες ερμηνείες δεν συνοδεύονταν από υπότιτλους στα cinematics, επομένως μην διανοηθείτε να παίξετε χωρίς ήχο. Παρόλα αυτά, η αναβάθμιση του τεχνικού τομέα στο Spyro Reignited Trilogy ήταν η μεγαλύτερη δοκιμασία των Toys for Bob και Activision και μπορούμε να πούμε πως αξίζουν τα κατάφεραν στο έπακρο.

Καλωσήρθες στην νέα γενιά
Με αυτά και με αυτά, το όνειρο της επιστροφής του Spyro έγινε, εν τέλει, πραγματικότητα. Τον Σεπτέμβριο, η σειρά της Insomniac Games συμπλήρωσε 20 χρόνια ύπαρξης και ίσως να μην υπήρχε καλύτερος τρόπος από αυτόν για να γιορτάσουμε τα γενέθλια μίας αγαπημένης μασκότ του PlayStation, που πλέον άνοιξε τα φτερά τις και στο Xbox One. Το comeback του Spyro ήταν πράγματι μία λαϊκή απαίτηση που, χάρις στην πρωτοβουλία της Activision, υλοποιήθηκε ώστε να συγκινηθούμε εμείς οι παλιοί fans του franchise και να γνωρίσουν οι καινούριοι ένα ακόμη ποιοτικό 3D Platform.


Σίγουρα το Spyro Reignited Trilogy έχει μείνει αρκετά πίσω στο θέμα gameplay και διαθέτει ορισμένα μελανά στοιχεία από τις παλαιές εκδόσεις, ωστόσο είναι τόσο έντονη η νοσταλγία, η ευτυχία και η αγαλλίαση που θα νιώσετε όταν ελέγξετε ξανά τον Spyro, που τα περισσότερα θα ξεχαστούν με μιας. Μπορείτε άνετα να περάσετε αρκετές ευχάριστες ώρες παρέα με τον Spyro και την παρέα του και επιβάλλεται να το δοκιμάσετε αν αγαπήσατε τον Spyro όταν είχε πρωτοκυκλοφορήσει. Αυτά τα games και η εξέλιξή τους αποδεικνύουν πως το κίνημα των remasters έχει να προσφέρει πολλά θετικά στην gaming βιομηχανία από κάθε άποψη. Spyro και Crash τώρα, σκαρφάλωσαν το εμπόδιο της επιστροφής τους και δίνουν το χέρι στον Sir Daniel Fortesque του MediEvil.

Θετικά:
- Εξαιρετικό level design
- Νοσταλγία στο έπακρο
- Ποικιλία από levels και δραστηριότητες
- Τρομερά χρώματα και σχέδια
- Βελτιωμένα animations
- Απλός χειρισμός, προσιτός σε κάθε ηλικία
- Εντυπωσιακή αναβάθμιση σε γραφικά και ήχο
- Χαριτωμένες ερμηνείες
- Δυνατότητα εναλλαγής σε κλασικό και Reignited soundtrack

Αρνητικά:
- Προβλήματα με την κάμερα
- Φτωχό gameplay που απαιτεί αναβάθμιση
- Απουσία υποτίτλων από τα cutscenes
- Πολλά απαραίτητα collectibles
- Μερικά bugs στους NPCs

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 8.5
Σενάριο: 7
Gameplay: 7.5
Αντοχή: 8.5
Γενικά: 8

Ο αγαπημένος μωβ δράκος επέστρεψε και δείχνει πιο λαμπερός και φλογερός από ποτέ.

Γιάννης Σιδηρόπουλος