Tempest 4000

Η δαγκάνα που συνθλίβει τέρατα.

Στην αυγή των video games, οι πιο απλές ιδέες ήταν υπεύθυνες για τους τίτλους που γράφτηκαν στην ιστορία με ανεξίτηλα γράμματα. Ο Dave Theurer ανήκει στα γνωστότερα ονόματα του χώρου μας ως ο δημιουργός των Missile Command, Tempest και I, Robot για λογαριασμό της θρυλικής Atari. Για τα δύο πρώτα games ο Theurer άντλησε την έμπνευση κατευθείαν από το υποσυνείδητό του. Ένα βράδυ τον επισκέφτηκε στον ύπνο ο εξής φοβερός εφιάλτης. Ο ταλαντούχος game designer στεκόταν όρθιος πάνω από μια τρύπα στο έδαφος, η οποία έδειχνε να έχει απύθμενο βάθος. Από το κενό σκαρφάλωνε προς το μέρος του μια λεγεώνα από φρικαλέα τέρατα. Ο Theurer είχε λουστεί στον ιδρώτα, γνωρίζοντας ότι, αν τα τέρατα έφταναν στην επιφάνεια, θα τον ξέσκιζαν με τα νύχια τους.

Αντί να ξαπλώσει στην πολυθρόνα του πλησιέστερου ψυχίατρου μετά την παραπάνω εμπειρία, ο Theurer προτίμησε να ξορκίσει τους δαίμονες του σχεδιάζοντας το Tempest. Εκεί, μας χάρισε τον έλεγχο ενός σκάφους σε σχήμα δαγκάνας που στέκεται στην κορυφή ενός τούνελ, ενός παράξενου διαστημικού πηγαδιού. Από το βάθος του αναδύονται τέρατα και εμείς κινούμαστε κυκλικά στο στόμιο του πηγαδιού, καταστρέφοντας τα με τα πυρά μας, εμποδίζοντας τα να φτάσουν στην επιφάνεια. Το Tempest δημιούργησε μεγάλη αίσθηση το 1980 όταν κυκλοφόρησε χάρη στον επαναστατικό χειρισμό και την πρωτοποριακή οπτική.

Τέρατα από τον διαστημικό “βυθό”
Μέσα στο μεγάλο πλήθος των gamers που το απόλαυσαν υπήρξαν και άνθρωποι που εμπνεύστηκαν από το μεγαλείο του. Ο σημαντικότερος ονομάζεται Jeff Minter, ιδρυτής της εταιρείας ανάπτυξης Llamasoft. Το 1994 ο Minter αποφάσισε να αναβαθμίσει το Tempest, να του κολλήσει ένα 2000 στον τίτλο και να μας το προσφέρει στο πιάτο (βλ. Atari Jaguar). Το Tempest 2000 άλλαξε ολότελα το οπτικό στυλ του έπους μεταβάλλοντας το σε μια χρωματική πανδαισία με όλες τις αποχρώσεις του ουρανίου τόξου. Τα ειδικά εφέ ήταν απίθανα και στην ηχητική μπάντα κονταροχτυπιόταν η ξέφρενη χορευτική μουσική με τους ήχους των τεράτων. Fast forward στην εποχή μας. Ο Minter δημιούργησε τα τελευταία χρόνια δύο Shoot 'Em Up, το TxK το 2015 και το Polybius το 2017, εμπνευσμένο από τον ομώνυμο αστικό μύθο ενός Arcade game που μας "ζάλιζε" στις αρχές των 80's ενώ στην ουσία δεν κυκλοφόρησε ποτέ.

Το TkX παρουσίασε μεγάλες ομοιότητες με το Tempest 2000. Στην Atari δεν άρεσε καθόλου αυτό και οι απειλές για νομικά μέτρα άρχισαν να πέφτουν βροχή. Η διαμάχη είχε σαν αποτέλεσμα να περιοριστεί η κυκλοφορία του TxK στο PS Vita, στερώντας από αμέτρητους gamers μια μοναδική εμπειρία. Παρά τις τεταμένες σχέσεις Minter – Atari, ο ταλαντούχος game designer αποφάσισε φέτος να συνεργαστεί ξανά μαζί της αναβιώνοντας το αριστούργημά του.

Το Tempest 4000 είναι η απόλυτη αναβάθμιση του πρωτότυπου, 37 χρόνια μετά, ενώ ο Minter βασίστηκε αρκετά στην περυσινή εμπειρία του με το Polybius για PlayStation VR. Το πλαίσιο του Tempest 4000 είναι λίγο ευρύτερο από τον τίτλο που αγαπήσαμε. Ένα κατοστάρι από διαστημικά τούνελ, καμουφλαρισμένα σε ανεξάντλητη ποικιλία γεωμετρικών πρισμάτων, μας βρίσκουν στην μια άκρη τους να κοιτάμε προς το βάθος. Το διαστημόπλοιο μας είναι μια δαγκάνα που φέρει αδύναμο λέιζερ με διακοπτόμενες βολές. Από το πρώτο λεπτό παρατηρούμε χιλιάδες όντα να πλησιάζουν προς το μέρος μας, ψάχνοντας θαρρείς για κάτι. Σύντομα αντιλαμβανόμαστε ότι ψάχνουν για καυγά και το λέιζερ μας αρχίζει να κελαηδάει, κομματιάζοντας τα σε πολύχρωμα σωματίδια.

Η δαγκάνα μας κινείται με φοβερή ταχύτητα στην περιφέρεια της μιας άκρης του πρίσματος, προσπαθώντας να εμποδίσει τους αντιπάλους να σκαρφαλώσουν στην επιφάνεια. Μόλις ένας εχθρός κατορθώσει να σκαρφαλώσει στην κορυφή του πρίσματος, αρχίζει να σέρνει το κορμί του στην περιφέρεια αργά και σταθερά σαν καβούρι. Το όπλο μας σκορπίζει θάνατο μόνο κάθετα, αμέσως λοιπόν βρισκόμαστε σε θανάσιμο κίνδυνο. Δύο τρόποι υπάρχουν για να αποφύγουμε τον θανάσιμο εναγκαλισμό του εχθρού. Ο πρώτος είναι να πυροβολούμε αδιάκοπα με το τμήμα της δαγκάνας που βρίσκεται προς το μέρος του. Αν για παράδειγμα, το τέρας σέρνεται προς εμάς από τα αριστερά, μετακινούμε απαλά την δαγκάνα μας αριστερά, βλέποντας το αντίστοιχο ¨νύχι” της να πυροβολεί. Το ανόητο πλάσμα γίνεται σκόνη στην προσπάθειά του να μας βλάψει γιατί, το άλμα που κάνει για να μας αρπάξει, το στέλνει κατευθείαν στα πυρά του αριστερού “νυχιού”. Το τρικ με τις εναλλαγές νυχιών είναι αποτελεσματικό μόνο όταν ο κίνδυνος έρχεται από την ίδια κατεύθυνση. Ο μεγάλος αριθμός των αντιπάλων μας βρίσκει συχνά περικυκλωμένους και ανήμπορους να αποκρούσουμε τον πανταχόθεν κίνδυνο.

Η οπτικοακουστική του φαντασμαγορία και το ισορροπημένο gameplay συνθέτει το καλύτερο remake κλασικού τίτλου που έχουμε παίξει ποτέ.

Ανήμπορους είπαμε; Μόνο αν δεν παίζουμε το παιχνίδι όπως πρέπει να παίζεται, ακολουθώντας την σωστή στρατηγική. Το Tempest 4000 είναι μια εξαιρετική πλατφόρμα για να αναπτύξουμε τα ρεφλέξ, την παρατηρητικότητα και τον συντονισμό ματιών και χεριών. Τα πάντα διεξάγονται σε ταχύτητα Flash, τα μάτια μας εντοπίζουν την παραμικρή κίνηση των τεράτων, ο εγκέφαλος υπολογίζει σε νανοδευτερόλεπτα τις αποστάσεις και τα χέρια μας οδηγούν την δαγκάνα ενάντια στον εχθρό που βρίσκεται πλησιέστερα στην κορυφή.

Το τούνελ της καταστροφής
Όσο ακονισμένες και αν είναι οι ικανότητές μας, ο πολλαπλασιασμός των αντιπάλων ανά level καθιστά δεδομένο το σκαρφάλωμα πολλών εχθρών στην επιφάνεια. Τότε τα προσωπικά μας skills δίνουν την θέση τους στην στρατηγική σκέψη, στην διαχείριση των bonuses. Το κατώτερο τμήμα των γεωμετρικών πρισμάτων δεν ξερνά μόνο θάνατο αλλά και ζωή με την μορφή πράσινων bonuses τα οποία πρέπει να αγγίξει η δαγκάνα μας. Καλύτερο bonus από μια πρόσθετη ζωή δεν πρόκειται να βρούμε. Αμέσως επόμενο έρχεται στην προτίμησή μας το jump, το τέλειο αντίδοτο στην κατάρα των τεράτων που σέρνονται στην επιφάνεια. Με ένα απαλό χάιδεμα της δεξιάς σκανδάλης του gamepad η δαγκάνα μας εκτελεί άλμα που θα ζήλευε και ο Michael Jordan, μένοντας για μερικά δευτερόλεπτα στον αέρα πάνω από την επιφάνεια του level. Κινούμε δεξιά και αριστερά την δαγκάνα, σαρώνουμε τα τέρατα που κατάφεραν να σκαρφαλώσουν στην “κορυφαία” διαδρομή μας και προσγειωνόμαστε σε μια επιφάνεια καθαρή από κινδύνους.

To game τηρεί συγκεκριμένη ακολουθία στην διανομή των bonuses. Η πρώτη δωρεά του είναι το απολύτως απαραίτητο particle laser. Οι κοινές βολές της δαγκάνας μας είναι διακοπτόμενες ενώ το particle laser διανέμει αδιάκοπα θάνατο στα ανόητα πλάσματα που μας πλησιάζουν. Το bonus beauty έχει την πιο ταιριαστή ονομασία. Μετατρέπει την δαγκάνα μας για μερικά δευτερόλεπτα σε παντοδύναμη ενεργειακή στήλη που διασπά ότι αγγίξει σε φωτεινά κομμάτια, δημιουργώντας μια όμορφη εικόνα καταστροφής. Πηγαίνοντας πέρα δώθε τον μοχλό του gamepad, σαρώνουμε άφοβα την οθόνη από τους εχθρούς, κερδίζοντας μερικά δευτερόλεπτα ανάπαυλας προτού αναδυθεί το επόμενο κύμα από τα βάθη.

Η χαοτική φύση της εμπειρίας σήκωνε ένα smart bomb που, στην συγκεκριμένη περίπτωση, ονομάζεται supercharger. Μια χρήση του μας επιτρέπεται μόνο ανά level αλλά το supercharger προξενεί το μέγιστο δυνατό κακό στους εχθρούς, καθαρίζοντας τα πάντα στην οθόνη. Συνήθως το χρειαζόμαστε όταν μας στριμώξουν στην γωνία ή θέλουμε να αρπάξουμε ένα bonus και δεν προλαβαίνουμε να αδειάσουμε τον τόπο από τους αντιπάλους. Από τα προσφερόμενα modes, το survival είναι τέλειο για να μάθουμε καλά τα πρώτα levels γιατί μας δίνει μπόλικες, μη ανανεώσιμες ζωές. Φυσικά το pure καταναλώνει τον περισσότερο χρόνο μας, μια αέναη προσπάθεια να σκαρφαλώσουμε τα 100 σκαλοπάτια σε μορφή levels προς την κορύφωση του φινάλε.

Οι αισθήσεις μας κόντεψαν να πνιγούν στα οπτικοακουστικά ερεθίσματα. Εχθροί, εκτυφλωτικές λάμψεις, πολύχρωμες βολές, σωματίδια διαλυμένων τεράτων, γράμματα, σπινταριστή ηλεκτρονική μουσική. Το Tempest 4000 είναι ικανό να δημιουργήσει επιληπτική κρίση και σε υγιή άτομα, ευτυχώς στους περισσότερους προξενεί απλά αισθητηριακή υπερφόρτωση. Το φαντασμαγορικό θέαμα μας γεμίζει ενθουσιασμό, ενέργεια, μας συναρπάζει σαν τρενάκι του Λούνα Παρκ. Την άγρια χαρά μας δεν μετριάζει καμία πτώση των frames, τα πάντα κινούνται και ανατινάζονται στην μέγιστη ταχύτητα και σε 4K ανάλυση μάλιστα, όταν υπάρχει το κατάλληλο μόνιτορ.

Ο σχεδιασμός των levels είναι ιδιοφυής καθότι αναγκάζει αδιάκοπα τον εγκέφαλό μας να προσαρμόζεται σε νέα δεδομένα. Εκεί που έχουμε συνηθίσει στην οπτική του στομίου ενός πηγαδιού, τσουπ το level μεταμορφώνεται σε ανοικτό τετράδιο, σε μουσικό φθόγγο, σε περγαμηνή, σε απλωμένο σεντόνι κ.ο.κ. Η ξαφνική μεταμόρφωση της gaming επιφάνειας μας αναγκάζει να περπατάμε ανάποδα σαν καβούρια, να συνηθίζουμε την αντίστροφη κίνηση, να προσαρμοζόμαστε στο γύρισμα της δαγκάνας προς την εξωτερική πλευρά του στομίου.

Στις δεκάδες πίστες που σαρώσαμε δεν συναντήσαμε κάποιο boss αλλά αντιμετωπίσαμε εχθρούς σε πάρα πολλά χρώματα και σχήματα. Μόλις συνηθίσαμε στους μεμονωμένους αντιπάλους, μας χίμηξαν φωτεινά όντα που θυμίζουν αστέρια και η τροχιά τους πάνω στην επιφάνεια είναι θανατική καταδίκη για εμάς χωρίς το jump. Από τα βάθη αναδύθηκαν γεωμετρικά σχήματα τα οποία, μόλις τα ανατινάζουμε, απελευθερώνουν μια ομάδα τεράτων με άγριες διαθέσεις. Μια λέξη έχουμε για το A.I., την λέξη “δοσμένο”. Οι εξωγήινες στρατιές που χειρίζεται έχουν παραδοθεί στο μίσος προς την δαγκάνα μας και κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να την καταστρέψουν. Το κάθε πλάσμα διαγράφει συγκεκριμένη τροχιά, με τελικό σκοπό την άνοδο στην επιφάνεια ή την συντριβή της δαγκάνας από... αδέσποτη βολή. Η εντολή που διαπνέει όλους τους εχθρούς είναι ξεκάθαρη “ανεβείτε στην επιφάνεια και συγκλίνετε προς την δαγκάνα”. Η τεχνητή νοημοσύνη που μας αντιμάχεται δεν είναι φωστήρας αλλά εξυπηρετεί τον σκοπό της.

Η εισβολή αποκρούστηκε
Το Tempest της Atari αποτελεί συνώνυμο της χρυσής εποχής των Video Games και απλώνει την μακριά, ευεργετική σκιά του σε όλα τα Shoot ‘Em Ups από τότε. Ο μακρινός του απόγονος που εξετάσαμε είναι κλάσεις ανώτερος από το πρωτότυπο και αυτό λέει πολλά από μόνο του. Το Tempest 4000 είναι μοναδικό στην προοπτική που προσφέρει και τρομερά απαιτητικό προκειμένου να ερεθίσει τα gaming skills μας. Για να επιβιώσουμε της σφαγής στα 100 levels που ξεδιπλώνει, απαιτείται μεγάλος κόπος και πολλές ώρες ξέφρενης δράσης. Μας δίνει την δυνατότητα να επισκεπτόμαστε τα levels που έχουμε παίξει με όποια σειρά θέλουμε, προκειμένου να πετύχουμε μεγαλύτερο σκορ και να μαζέψουμε πολύτιμες ζωές. Η δυσκολία του είναι τρομερά ισορροπημένη και αυξομειώνεται, εκπλήσσοντας μας αδιάκοπα. Τα 20 ευρώ για να βάλουμε στο χέρι την απόλυτη ψηφιακή ενσάρκωση ενός θρύλου, τα καταθέτουμε με κλειστά μάτια.

Θετικά:
- Τέλειο remake ενός κλασικού game
- Ανελέητος βομβαρδισμός των αισθήσεων μας
- Άρτιο customization των γραφικών
- Ισορροπημένη δυσκολία ώστε να είναι προσβάσιμο και σκέτη πρόκληση
- Αφθονία σε levels και μεγάλη διάρκεια

Αρνητικά:
- Ασυνήθιστη προοπτική για τους λάτρεις των σύγχρονων Shooters

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 7
Gameplay: 7.5
Αντοχή: 7
Γενικά: 7.3

Ο τέλειος φόρος τιμής προς έναν θρυλικό τίτλο.

Γιάννης Μοσχονάς