Yakuza 6: The Song of Life

Ο Δράκος των Dojima συντρίβει την Yakuza.

Θέλουμε κοντά στις 200 σελίδες για να περιγράψουμε τις άπειρες ηδονικές στιγμές στο ψηφιακό σύμπαν που χρωστάμε στην ευρηματικότητα και την εργατικότητα των ανθρώπων της Sega. Ας περιοριστούμε λοιπόν στις έξι ανάμεσά τους (βγάζοντας απ’ έξω τα remakes, spin - offs και άλλα), εκείνες που φέρουν τον γενικό τίτλο Yakuza. Από την στιγμή που μας ανατέθηκε το πεπρωμένο του Kazuma Kiryu το 2006, γνωρίζαμε ότι ένα νέο video game έπος είχε γεννηθεί. Το δυναμικό σύστημα μάχης και η προσωπικότητα του ήρωα μάγεψαν εμάς και τα δέκα εκατομμύρια άτομα που αγόρασαν και συνεχίζουν να αγοράζουν τα αντίτυπα των sequels. Από τα τέλη του 2015 είχε ανακοινωθεί ότι το Yakuza 6 είναι στο στάδιο της ανάπτυξης. Πέρασαν τρία χρόνια μέχρι την φετινή κυκλοφορία του στην παγκόσμια αγορά αλλά άξιζε με το παραπάνω η αναμονή μας.

Είμαστε πιστοί οπαδοί της σειράς Yakuza όμως, ακόμα και εμείς, δεν έχουμε πρωταγωνιστήσει σε όλα τα κεφάλαια της. Και να το είχαμε πράξει, δύσκολα θα θυμόμασταν επακριβώς το χρονοδιάγραμμα των συνταρακτικών γεγονότων που έχει εξιστορήσει. Η ενότητα Memories στο αρχικό μενού γεφυρώνει τα αφηγηματικά χάσματα που ενδεχομένως έχουμε ή μας φρεσκάρει την μνήμη γρήγορα, με πλούσιο κείμενο και στατικές εικόνες. Η νέα περιπέτεια του Kazuma Kiryu πιάνει το νήμα της αφήγησης μετά την τιτάνια σύγκρουση του Yakuza 5. Αναλαμβάνοντας την ευθύνη των πράξεων του, ο Kiryu αποφασίζει να υποστεί τριετή ποινή φυλάκισης και να ξεκόψει έτσι από το εγκληματικό του παρελθόν. Ένα όνειρο τον συντρόφευε στην φυλακή, η επιστροφή του στο ορφανοτροφείο Morning Glory για να είναι κοντά στην Haruka και τα υπόλοιπα παιδιά. Το όνειρο μετατρέπεται σε εφιάλτη όταν, βγαίνοντας από την φυλακή, μαθαίνει ότι η Haruka εξαφανίστηκε. Αναζητώντας την ανακαλύπτει ότι έπεσε θύμα τροχαίου δυστυχήματος προσπαθώντας να σώσει το μωρό της. Ο Kiryu αρχίζει να ερευνά τα αίτια του ατυχήματος και ο δρόμος του τον οδηγεί στην Χιροσίμα και σε θανάσιμα μονοπάτια.

Είσαι μια Μαφία εσύ
Το Yakuza 6 μας χάρισε μια από τις ωραιότερες ιστορίες με επίκεντρο την Μαφία που έχουμε παρακολουθήσει ποτέ. Ο Kiryu παρουσιάζεται σαν άλλος Michael Corleone από το Godfather, ένας άντρας που έχει σιχαθεί την ζωή της παρανομίας και κάνει τα πάντα για να απαλλαγεί από το εγκληματικό του παρελθόν. Δυστυχώς για αυτόν, το ειδικό βάρος που έχει αποκτήσει στα “καλντερίμια” του υποκόσμου, τον τραβά ολοένα και βαθύτερα στον εγκληματικό βούρκο. Κάθε του νίκη οδηγεί σε νέες, αγριότερες συγκρούσεις. Στον φαύλο κύκλο που έχει εγκλωβιστεί, τον συντροφεύει εδώ μια γκάμα χαρακτήρων τους οποίους συμπαθήσαμε τρομερά στην διάρκεια της περιπέτειας.

Όλοι τους αποτελούν μέλη της μικρής οικογένειας Yakuza με το όνομα Hirose Family. Επικεφαλής της οικογένειας είναι ο Toru Hirose τον οποίο υποδύεται με την συνηθισμένη του μαεστρία ο δημοφιλής ηθοποιός και σκηνοθέτης Takeshi Kitano. Ο Kitano ξεδιπλώνει στον ρόλο την απίστευτη ιδιοσυγκρασία του που παντρεύει με επιτυχία το χιούμορ, την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά, τα βίαια ξεσπάσματα και την δραματική ένταση. Η χαρά μας κάθε φορά που παλεύαμε με τα παλικάρια της οικογένειας Hirose στο πλευρό μας ήταν απερίγραπτη. Ο σεβασμός που έδειχναν όλοι στον χαρακτήρα μας αποκαλώντας τον Aniki (μεγάλο αδερφό) μας συγκίνησε. Η παλικαριά τους, όταν αντιμετωπίζαμε πλάτη με πλάτη ολόκληρες στρατιές από εγκληματίες, μας ωθούσε να πολλαπλασιάζουμε τις προσπάθειές μας για να τους βοηθήσουμε. Μέχρι να ξεκολλήσουμε το χειριστήριο από τα χέρια μας, τα μέλη της Hirose Family είχαν κερδίσει τον σεβασμό και την εκτίμησή μας.

Στον αντίποδα της αδελφοποίησης με τους θετικούς (παρότι “δύσκολους”) χαρακτήρες της ιστορίας, ήρθαμε αντιμέτωποι με ένα τσούρμο από αντιπαθητικούς εγκληματίες οι οποίοι τάιζαν την οργή μας με τις ενέργειές τους. Όποτε συναντιόμασταν με τους Iwami, Sugai, Someya, Big Lo και τα μαφιόζικα τσιράκια τους, το χειριστήριο έτρεμε στα χέρια μας από την οργή. Παρακολουθήσαμε ορισμένους από τους ανταγωνιστές μας να αλλάζουν όσο ξεδιπλώνεται η πλοκή και να προβαίνουν σε ηρωικές πράξεις, δέσμιοι των ηθικών τους αρχών. Μας εντυπωσίασαν και ταυτόχρονα μας εκνεύρισαν οι αυστηροί ηθικοί κανόνες των χαρακτήρων.

Αγαπήσαμε το δόγμα “δεν σκοτώνω κανέναν” του Kiryu και τον νιώσαμε σαν έναν Ασιάτη Batman (πλην της μεγαλοφυίας) με αυστηρό ηθικό κώδικα και την δύναμη να τον επιβάλλει στους εγκληματίες. Γίναμε έξαλλοι με την συμπεριφορά των αντιπάλων μας που είναι τόσο τυφλωμένοι από τα ψυχολογικά τους ώστε δεν διακρίνουν την αντίφαση ανάμεσα σε όσα πρεσβεύουν και σε όσα πράττουν. Λατρέψαμε όλες τις γυναίκες της ιστορίας. Σε αντίθεση με τις αρρενωπές ηρωίδες της αμερικανικής κουλτούρας που πασχίζουν να μιμηθούν την ανδρική συμπεριφορά, οι γιαπωνέζες ηρωίδες συνδυάζουν αρμονικά την θηλυκότητα με την δυναμικότητα. Κατά την γνώμη μας, η Wonder Woman δεν πιάνει μια μπροστά στην εύθραυστη Haruka Sawamura, την πραγματική σούπερ ηρωίδα, που δεν διστάζει να τοποθετήσει το σώμα της μπροστά στις ρόδες ενός αμαξιού που την πλησιάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, για να προστατέψει το παιδί της.

Τους καλογραμμένους χαρακτήρες του Yakuza, ενισχύει ένα σενάριο γεμάτο δυνατούς διαλόγους, φορτισμένες συναισθηματικά καταστάσεις, ανατροπές, προδοσίες και συνωμοσίες. Μεταξύ των διαλόγων πέσαμε ενίοτε και πάνω σε ατάκες Φωσκολικής διάστασης. Ο ένας χαρακτήρας εξηγούσε αναλυτικά μια κατάσταση και ο συνομιλητής του έλεγε συνέχεια “τι, τι”, “δηλαδή θέλεις να πεις ότι”, “το τάδε είναι τάδε;” και άλλα φαιδρά. Οι περιπτώσεις είναι λιγοστές και κατανοητές αν αναλογιστούμε την έκταση εκατοντάδων σελίδων του σεναρίου.

Επικίνδυνες Αποστολές... μόνο για τους εχθρούς μας
Το ξετύλιγμα της πολύωρης ιστορίας επέβαλλε τον καταμερισμό της σε 13 κεφάλαια. Το πέρασμα από το ένα κεφάλαιο στο επόμενο μας ανάθεσε μια σειρά από main story missions. Είναι στην διακριτική μας ευχέρεια το αν θα πηγαίνουμε από το ένα story mission στο επόμενο ή θα τα αγνοήσουμε για κάποιο διάστημα, προτιμώντας να βολτάρουμε στις δύο πόλεις του Yakuza 6. Το να χαζέψουμε τα αξιοθέατα των έξοχα σχεδιασμένων περιοχών ή το να πιάσουμε τον σφυγμό της καθημερινότητας των κατοίκων τους είναι το πιο ασήμαντο από τα κίνητρα που έχουμε. Αυτό που μας ωθεί στην εξερεύνηση είναι το ξεβρόμισμα των δρόμων από εγκληματίες, δραστηριότητα που επιβραβεύεται με πλούσια δώρα. Το πρώτο δώρο που απολαύσαμε είναι ένα σταθερό εισόδημα από yen, το νόμισμα του παιχνιδιού. Ανεβάζοντας το skill που μας τροφοδοτεί με το μέγιστο ποσό yen ανά σύγκρουση, ουδέποτε αντιμετωπίσαμε οικονομικό πρόβλημα. Το πορτοφόλι ήταν μονίμως γεμάτο και ξοδεύαμε αδίστακτα τα κεφάλαια μας τρώγοντας σε όλα τα φαγάδικα και αγοράζοντας τσουβάλια συμπληρωμάτων για τις δυσκολότερες μάχες.

Η ταύτιση μας με τον πρωταγωνιστή Kazuma Kiryu υπήρξε απόλυτη. Ο ήρωας είναι ένα υποδειγματικό alpha male με ισχυρές ηθικές αξίες που δεν χαρίζει κάστανα σε κανέναν. Όταν δεν τσακίζει κόκαλα αλητήριων με τις γροθιές και τις κλωτσιές του, ο Kiryu δεν έχει πρόβλημα να διακωμωδήσει τον εαυτό του για χάρη των παιδιών, να φροντίσει αδέσποτα ζωάκια, να ανοίξει την καρδιά του σε οικογένεια και φίλους. Ασφαλώς εμείς τον αγαπήσαμε κυρίως για τις ικανότητές του στην πάλη δρόμου. Μας άρεσε το ότι ο Kiryu ακολουθεί το μεγάλο μας κινηματογραφικό πρότυπο του νέου James Bond (Daniel Craig) υπό την άποψη ότι, χωρίς να είναι εκπαιδευμένος σε συγκεκριμένη πολεμική τέχνη, έχει μετατρέψει το σώμα του σε θανάσιμο όπλο που προσαρμόζεται στις περιστάσεις. Οι αντίπαλοι μας την πέφτουν βροχηδόν στους δρόμους και τα κτίρια των Kamurocho και Onomichi, συνασπισμένοι σε μικρές και μεγάλες ομάδες ατόμων.

Το A.I. είναι προσεγμένο και δεν ακολουθεί την αστεία τακτική κάποιων action movies, όπου δεκάδες αντίπαλοι επιτίθενται στον ήρωα ένας ένας αντί να εκμεταλλευτούν τον αριθμό τους. Οι εχθροί μας κυκλώνουν και επιχειρούν να μας χτυπήσουν πισώπλατα, κλωτσάνε πράγματα προς το μέρος μας, χρησιμοποιούν από μολυβένιους σωλήνες και μαχαίρια μέχρι οπλοπολυβόλα και ρουκέτες. Απαντούμε στις επιθέσεις εξαπολύοντας άνετα εκτελούμενους συνδυασμούς χτυπημάτων αλλά, πρωτίστως, τα αντικείμενα του περιβάλλοντος. Αρπάζουμε με λύσσα γλάστρες, πινακίδες καταστημάτων, ποδήλατα, τραπέζια, καρέκλες και όποιο αντικείμενο συναντάται σε αστικό περιβάλλον και κοπανάμε με αυτά τους μαφιόζους. Η ανθεκτικότητα των αντικειμένων είναι μικρή (τρία χτυπήματα περίπου) έτσι είμαστε συνέχεια στο ψάξιμο.

Εκτός από τις τρεις ταλαντώσεις που είναι ιδανικές για πληθώρα αντιπάλων διότι τους πιάνει όλους, ένα αντικείμενο έχει και case sensitive λειτουργία. Πιέζοντας το τρίγωνο όταν εμφανιστεί στην οθόνη, παρακολουθούμε μια απολαυστική αλληλουχία animations στα οποία ο Kiryu κάνει κιμά τον αντίπαλο. Οι case sensitive επιθέσεις με αντικείμενα αφαιρούν πολύ περισσότερο health στο θύμα τους και συνίστανται για μεμονωμένους εχθρούς και bosses. Οι case sensitive απολαύσεις μας μεταφέρουν στο μέγιστο την ένταση μιας μάχης και οδηγούν στην πλήρη απορρόφησή μας στο Yakuza 6. Νιώθουμε την οργή του Kiryu και σφίγγουμε τα δόντια μας με ικανοποίηση βλέποντας τους νταήδες να τρώνε μαχαιριές, πιστολιές, ξυλιές και πολλά ακόμα πλήγματα που τους βγάζουν εκτός μάχης. Case sensitive χτυπήματα εκτελούνται και σε ειδικές περιπτώσεις, όταν για παράδειγμα ο αντίπαλος είναι κοντά σε ένα πεζούλι και μπορούμε να του κολλήσουμε τα μούτρα εκεί.

Κατηγοριοποιούμε σαν απολαυστικότερα τα case sensitive χτυπήματα που εκτελούμε στο extreme heat mode. Ενόσω μοιράζουμε χτυπήματα, ένας μικρός αριθμός από σφαίρες γεμίζει με μπλε χρώμα και ενεργοποιεί την μπάρα που βρίσκεται κάτω από το health μας και έχει την μορφή ενός δράκου. Γεμίζει η μπάρα, πατάμε το R2 και ο Kiryu τρελαίνεται από την μανία της μάχης και ενεργοποιεί πλήρως το ενεργειακό δυναμικό του σώματος του. Πλέον τα χτυπήματά του είναι ασταμάτητα και κορυφώνονται σε case sensitive χτυπήματα που μας ξετρέλαναν. Είδαμε την γροθιά και την κλωτσιά μας σε slow motion να κάνει face lifting σε κακοποιούς και αναρωτηθήκαμε μήπως ήρθε η ώρα ο Kiryu να ασχοληθεί με την... πλαστική χειρουργική. Νιώσαμε σαν τους υπεράνθρωπους του Dragon Ball βλέποντας το avatar μας να σαρώνει με τις γροθιές του ακόμα και τους δυσκολότερους αντιπάλους.

Το heat mode είναι μονόδρομος όταν απέναντι μας στέκονται bosses. Οι απλοί φαντάροι της Yakuza είναι εύκολα θύματα για τις ματωμένες μας γροθιές αλλά τα bosses έχουν αυξημένο health, πανίσχυρες κινήσεις και την ικανότητα να μπαίνουν σε heat mode. Η αύρα τους κοκκινίζει και μπλοκάρουν σχετικά εύκολα τα combos μας. Το αντίδοτο των bosses είναι τα λιανίσουμε μπαίνοντας σε heat mode ή να τους φορέσουμε κολάρο καρέκλες, τραπέζια, καναπέδες και ότι άλλο περιέχει το δωμάτιο που μαχόμαστε. Τα boss fights είναι τα δυσκολότερα στο παιχνίδι αλλά ουδέποτε νιώσαμε την ανάγκη να ρίξουμε επίπεδο δυσκολίας για να επιβιώσουμε.

Που πηγαίνεις Kiryu; Πάω στην Χιροσίμα για να τους... σταυρώσω
Παράλληλα με την δράση, ψοφάμε για στατιστικά και το Yakuza 6 μας κάλυψε απόλυτα σε αυτό τον τομέα. Μπαίνοντας στο τηλέφωνο του Kiryu επιλέγουμε stats και ανοίγει το υπέροχο menu των skills και των abilities του ήρωα. Strength, agility, spirit, technique και charm είναι τα πέντε abilities που φιλοξενούν όλα τα xp τα οποία κερδίζουμε ρίχνοντας βρομόξυλο. Ανεβάζοντας τα xp, ξοδεύουμε τους πολύτιμους πόρους μας στην ανάπτυξη τεσσάρων σημαντικών κατηγοριών. Για εμάς οι κορυφαίες κατηγορίες είναι τα stats και other skills. Πάντοτε έχουμε ανάγκη περισσότερου health, ισχυροποίησης των attack – defense και επιμήκυνση του δείκτη heat ώστε να παραμένουμε περισσότερη ώρα σε heat mode. Στα other skills αυξάνουμε τα xp των abilities, τα yen που αφήνουν πίσω τους οι τσακισμένοι εχθροί και ένα σωρό ακόμα χρήσιμες προσαυξήσεις στους πόρους μας.

Ο χάρτης των δύο πόλεων του Yakuza 6 δεν είναι και ότι καλύτερο έχουμε συναντήσει. Τα καταστήματα, τα φαγάδικα και τα club διακρίνονται και μπορούμε να τα σταμπάρουμε τοποθετώντας ένα σημάδι στον χάρτη. Ο περιορισμός του ενός σημαδιού σημαίνει ότι δεν μπορούμε να μαρκάρουμε πολλά σημεία ενδιαφέροντος μαζί, για παράδειγμα ποια εστιατόρια πουλούν σπάνια εδέσματα, ποιο κατάστημα πουλάει τι κ.ο.κ., δηλαδή χρήσιμες πληροφορίες για τις αγορές μας. Ταυτόχρονα, εκτός από τα main story missions που μας καθοδηγούν υποδειγματικά όπου πρέπει να πάμε, πολλά sub stories δεν σημαδεύουν την περιοχή όπου εξελίσσονται με αποτέλεσμα να δοκιμάζουμε τις... μαντικές μας ικανότητες. Πρέπει να αισθανόμαστε και ευγνώμονες που διακρίνονται τα διάσπαρτα χρηματοκιβώτια τα οποία περιέχουν σπάνια αντικείμενα. Φυσικά ούτε λόγος για το που βρίσκονται τα κλειδιά τους, τα οποία ανακαλύπτουμε τυχαία και εξίσου τυχαία τα ταιριάζουμε εδώ και εκεί. Είναι προφανές ότι, η απόκτηση όλων των αμοιβών που κρύβουν οι δύο πόλεις, μας σπρώχνει σε διαδικτυακά λυσάρια ή σε άσκοπες βόλτες μπας και πέσουμε πάνω τους.

Ελλιπής πληροφόρηση υπάρχει επίσης και στην μέθοδο ολοκλήρωσης των sub stories. Με την ονομασία αυτή καλούνται τα προαιρετικά missions που ενεργοποιούνται αυτόματα μόλις ο Kiryu βρεθεί (τυχαία συνήθως) στην περιοχή ενεργοποίησής τους και την κατάλληλη στιγμή της ημέρας. Όλα παρουσιάζουν το ενδιαφέρον τους αλλά τα καλύτερα έχουν χιουμοριστική διάσταση και φέρνουν αντιμέτωπο τον παλιομοδίτη Kiryu με τις τεχνολογικές εξελίξεις. Ο σκληροτράχηλος Yakuza ανακαλύπτει την “γοητεία” των selfies, μαθαίνει πως υπάρχουν πλέον ρομπότ τα οποία λειτουργούν σαν καμαριέρες στα σπίτια, αντιμετωπίζει την τρέλα των ανθρώπων που θέλουν να προβληθούν στα media, διασκεδάζει παιδιά και τα προστατεύει από τους νταήδες.

Όταν μια μικρούλα μας ανέθεσε να αγοράσουμε μια φωτογραφία της Haruka, πήγαμε στο ενεχυροδανειστήριο, βάλαμε το χέρι στην τσέπη για να πληρώσουμε και πιάσαμε την... φόδρα! Μη έχοντας το ποσό, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε το story mission και να επιστρέψουμε όταν το συγκεντρώσουμε. Έλα όμως που, επιστρέφοντας, η συλλεκτική φωτογραφία είχε κάνει φτερά. Ο εκνευρισμός μας για το συμβάν και άλλα παρόμοια (π.χ. αναρωτιόμασταν που θα βρούμε το φαγητό που μας ζητούσε ένα “ψοφίμι” και το ψάχναμε αδίκως στο Onomichi, ενώ πωλείται μόνο στο Kamurocho) μετριάστηκε μόλις καταλάβαμε ότι είναι ένα τρικ του παιχνιδιού για να προωθήσει το replayability.

Το objective Hit the Streets ενός main story mission, χαρακτηρίζει την μεθοδολογία του παιξίματος μας. Δεν κάνουμε και τίποτα άλλο, χτυπάμε (hit) όποιον συναντούμε στους δρόμους (streets).

Επί 29 ολόκληρες ώρες σκορπούσαμε τον όλεθρο στις δύο ψηφιακές περιοχές της Ιαπωνίας όπου τοποθετεί το avatar μας το Yakuza 6. Ανάμεσά τους, οι 20 αφιερώθηκαν στην ολοκλήρωση του βασικού σεναρίου και οι επιπλέον εννιά σε sub stories, mini games και ξύλο δρόμου. Μόλις ξεπρόβαλε η τελική οθόνη, διαπιστώσαμε ότι μπορούμε να ξεκινήσουμε το παιχνίδι από την αρχή, χωρίς το βάρος του σεναρίου. “Σούπερ” λέμε από μέσα μας και σπεύδουμε να τιμήσουμε το έπος για δεύτερη φορά. Το κίνητρο μας είναι να τελειώσουμε τα sub stories που έμειναν ξεκρέμαστα επειδή δεν τα ολοκληρώσαμε την κατάλληλη στιγμή. Υπάρχει και ένα δεύτερο κίνητρο, απείρως ισχυρότερο. Τα στατιστικά του Kiryu δείχνουν να μην έχουν τελειωμό. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες μας δεν μπορέσαμε να ανακαλύψουμε το cap τους αν υπάρχει, θα το πράξουμε τώρα. Αυτό μπορεί να σημαίνει δεκάδες επιπλέον ώρες gameplay, συνεπώς αυξημένη αντοχή στον χρόνο.

Η γυμναστική είναι τρόπος ζωής για εμάς συνεπώς ερωτευτήκαμε με την πρώτη ματιά το RIZAP challenge. Στο γυμναστήριο RIZAP μας περίμενε ένας πωρωμένος personal trainer που υποσχέθηκε να μας κάνει “τούμπανο” αν ακολουθούσαμε τις οδηγίες του. Από τις έξι ασκήσεις με βάρη που προτείνει αγαπήσαμε εκείνες που χαρίζουν τεράστια μυική δύναμη δηλαδή τον πάγκο, τα βαθιά καθίσματα και τις άρσεις θανάτου. Παραδόξως, το mini game των εν λόγω ασκήσεων είναι ευκολότερο από τις υπόλοιπες ασκήσεις και απαιτεί γρήγορο πάτημα συγκεκριμένων κουμπιών. Βλέποντας τον χαρακτήρα μας να τσακώνεται με τις μπάρες, μπριζωθήκαμε να τρέξουμε στο γυμναστήριο, συνεπώς η διαδικασία πετυχαίνει να μας μεταδώσει τα θετικά συναισθήματα μιας προπόνησης.

Το δεύτερο σκέλος του RIZAP challenge δεν είναι τόσο ευχάριστο όσο το πρώτο. Ο γυμναστής μας δίνει ασαφής οδηγίες για το μεταπροπονητικό γεύμα τις οποίες, αν αποκρυπτογραφήσουμε, πρέπει να τις ακολουθήσουμε, ανακαλύπτοντας το μαγαζί που πουλάει το προτεινόμενο πιάτο. Αν το γεύμα μας είναι άσχετο με τις διατροφικές οδηγίες, ο γύρος του RIZAP challenge ολοκληρώνεται με αρκετές απώλειες στο φούσκωμα των βασικών μας στατιστικών. Ένα επιπλέον παράπονο από την όλη διαδικασία είναι ότι το avatar μας δεν αποκτά περισσότερους μυώνες όσες φορές και αν προπονηθούμε, θα μας άρεσε η αύξηση ή η ελάττωση της μυϊκότητας του με βάση την προπόνηση και την διατροφή.

Ο γερο Yakuza και η Θάλασσα
Η Ιαπωνία είναι μια νησιώτικη χώρα και οι στενοί δεσμοί της με την θάλασσα υπάρχουν στο Yakuza 6 υπό μορφή ψαρέματος. Δεν μιλάμε για ψάρεμα με πετονιές και δίχτυα αλλά με ψαροντούφεκο. Η καριέρα του Kiryu σαν ψαροντουφεκά μας έκατσε πολύ φυσικά γιατί είμαστε εξοικειωμένοι με την θάλασσα και την αγαπούμε. Πέφτοντας στο νερό, το παιχνίδι μεταμορφώνεται σε FPS όπου διαφορετικά είδη ψαροντούφεκων είναι το οπλοστάσιο που θα μας βοηθήσει να κυριαρχήσουμε στον βυθό. Μεγάλη ποικιλία ψαριών κινείται γύρω και προς το μέρος μας και έχουμε περιορισμένο χρονικό διάστημα για να καμακώσουμε όσο περισσότερα μπορούμε, προτού βγουν εκτός κάδρου. Ενώ πολλά ψαράκια είναι άκακα και λειτουργούν απλά σαν στόχοι, μερικά ανάμεσά τους μπορούν να επηρεάσουν τον Kiryu πέφτοντας πάνω του και μειώνοντας την μπάρα του οξυγόνου. Στο τέλος του καθενός από τα τρία υποθαλάσσια επίπεδα, περιμένει ένα τεράστιο ψάρι – boss για να το περιποιηθούμε κατάλληλα. Το υποβρύχιο ψάρεμα είναι ιδιαίτερα εύκολο, διασκεδαστικό και το θέαμα του avatar μας πάνω από ένα βουνό ψάρια θα μας μείνει αξέχαστο.

Στο Yakuza 6 συναντούμε πολλούς χαρακτήρες με εξουσία και χρήμα που έχουν καβαλήσει το καλάμι. Το παράδειγμα τους πάει να μιμηθεί και η... πλέμπα των πόλεων. Τα μέλη μιας συμμορίας που αυτοτιτλοφορείται JUSTIS το παίζουν εκδικητές των δρόμων, περιφέρονται σε ομάδες και δέρνουν όποιον τους στραβοκοιτάζει, παίζοντας ουσιαστικά τον ρόλο μιας νέας Yakuza. Για κακή τους τύχη, τους πήραμε πρέφα, φτιάξαμε την δική μας συμμορία βαφτίζοντας την Kiryu Clan και μια Tactical Strategy συμπλοκή άναψε στους δρόμους της Ιαπωνίας. Το Clan Creator είναι μια φανταστική απασχόληση που αλλάζει την μορφή του Yakuza 6 και μας συνάρπασε ιδιαίτερα. Βγήκαμε παγανιά στους δρόμους των Onomichi – Kamurocho για να βρούμε σκληρούς μαχητές και να τους εντάξουμε στην ιεραρχία της συμμορίας μας. Ξετρελαθήκαμε με το σύστημα αναβάθμισης των υπαρχηγών μας οι οποίοι δυναμώνουν μαζεύοντας xp στις μάχες που τους χρησιμοποιούμε.

O κέρσορας είναι ο φορέας των εντολών μας στην μάχη. Επιλέγουμε το σημείο που θα εμφανιστούν οι πολεμιστές μας και την στιγμή που θα ενεργοποιήσουν τις ικανότητές τους οι επικεφαλής. Βέλτιστη στρατηγική δεν υπάρχει καθότι η σύνθεση του στρατού μας και των αντιπάλων αλλάζει από mission σε mission. Στρατιώτες και αξιωματικοί κινούνται αυτόνομα από το A.I. προσπαθώντας να συντρίψουν τους εχθρούς. Στην εξέλιξή τους τα missions δυσκολεύουν διαρκώς γιατί οι εχθροί πολλαπλασιάζονται και επιτίθενται σε κύματα. Το ξύλο και το πιστολίδι πέφτουν βροχή και η χαρά μας είναι απερίγραπτη. Το επικό θέαμα το βλέπουμε από ψηλά σε άψογο RTS στυλ και οι κορυφαίες του στιγμές είναι όταν ενεργοποιούμε τα skills των αξιωματικών μας. Άλλος αξιωματικός θεραπεύει όλους τους άντρες που στέκονται γύρω του, άλλοι εκτελούν θανατηφόρες κινήσεις πολεμικών τεχνών οι οποίες θερίζουν τα εχθρικά πλήθη, άλλος πετάει χειροβομβίδες και πυροβολεί σαν μανιακός κ.ο.κ.

Το Clan Creator είναι το παρακλάδι του Yakuza 6 που μπορεί να παιχτεί διαδικτυακά με τους φίλους μας. Φυσικά η έξοδος στο internet θα συμβεί αφού έχουμε στρώσει μια καλή συμμορία και όχι ένα αλλοπρόσαλλο μπουλούκι του τσίρκου. Οι δοκιμασίες που μας περιμένουν είναι σκληρές συνεπώς μόνο βετεράνοι θα επιβιώσουν και θα δουν το όνομα τους ψηλά στον βαθμολογικό πίνακα. Εκτός από την ανάγκη να αποδείξουμε την αξία μας σε φίλους και αγνώστους, έχουμε έναν καλύτερο λόγο για να συμμετάσχουμε στην online πάλη. Υπάρχουν δυνατοί αξιωματικοί που δεν εμφανίζονται στο single player και προτιμούν να... κρύβονται online έως ότου τους εντάξουμε στην ομάδα μας.

Δίνοντας αξία στα πάντα
Περιγράψαμε ήδη ένα κάρο δραστηριότητες που γεμίζουν xp τον χαρακτήρα μας και συνδράμουν στην ενδυνάμωση του. Οι δημιουργοί του Yakuza 6 γνωρίζουν ότι είμαστε αχόρταγοι σε θέματα ισχύος γι’ αυτό ο Kiryu διαθέτει μια επιπλέον κατηγορία επιβράβευσης xp, η οποία μάλιστα αγκαλιάζει οτιδήποτε και αν πράξει. Η κατηγορία ονομάζεται awards και είναι προσβάσιμη μέσω του κινητού του. Τα awards υποδιαιρούνται επίσης σε κατηγορίες με την battle να είναι εκείνη που αναπτύσσεται γρηγορότερα από εμάς, τους θιασώτες της βίας. Μεταξύ των βίαιων ξεσπασμάτων, τρέχουμε, εξερευνούμε την πόλη, ταξιδεύουμε με “ταρίφες” δεξιά και αριστερά, τρώμε για να αναπληρώσουμε την ενέργειά μας. Διασκεδάζουμε παίζοντας αγώνες baseball, γινόμαστε φίλοι με αδέσποτα γατάκια, παίζουμε ένα κάρο mini games και κλασικά video games της Sega. Ότι και αν κάνουμε έχουμε την βεβαιότητα ότι δεν πάει χαμένο αλλά προστίθεται στα xp που μας χρειάζονται για να σφυρηλατήσουμε τον υπέρτατο Yakuza πολεμιστή.

Το να κλοτσάμε τα κεφάλια σεσημασμένων κακοποιών σαν μπάλα ποδοσφαίρου σε αλάνα μας έκανε να πλημμυρίσουμε στην αδρεναλίνη. Στα ενδιάμεσα της συναρπαστικότερης δραστηριότητάς του, το Yakuza 6 βρήκε εξίσου διασκεδαστικές μεθόδους για να κρατά ψηλά τους σφυγμούς της καρδιάς μας. Στο Cabaret Club μας περίμεναν πέντε πανέμορφες γιαπωνέζες οι οποίες προσφέρθηκαν να μας κρατήσουν συντροφιά, με το αζημίωτο. Ακουμπώντας χιλιάδες yen στον αδηφάγο πορτιέρη, ήρθαμε σε επαφή με πέντε διαφορετικές γυναικείες προσωπικότητες και φλερτάραμε μαζί τους. Το φλερτ έχει παιχνιδιάρικη μορφή και μας θέλει να ρωτάμε τα κορίτσια περί ανέμων και υδάτων, έως ότου πετύχουμε την πολυπόθητη συναισθηματική σύνδεση. Το παιχνίδι μας βοηθά να καταλάβουμε στο περίπου την πετυχημένη αλληλουχία ερωτήσεων, η οποία θα θερμάνει το ενδιαφέρον της κοπέλας αλλά μας αφήνει και λίγο λάσκα, να δουλέψουμε αρκετά το μυαλό μας ώστε να καταλάβουμε ποιες ερωτήσεις ψυχραίνουν το κλίμα.

Μια δεύτερη ευκαιρία για επαφή με το ωραίο φύλο βρίσκεται στα internet καφέ του Kamurocho. Ένα από τα sub stories μας μαθαίνει την αξία της κουβέντας με κοπέλες μέσω διαδικτύου. Επιλέγουμε από τις διαθέσιμες φωτογραφίες αληθινών γυναικών, πληρώνουμε ένα μικρό ποσό και ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα πιο σέξι live action video. Εμείς και ένα σύνταγμα από... λιγούρηδες προσπαθούμε να πείσουμε τις κοπέλες να ξεφορτωθούν μερικά από τα ρούχα τους για να απολαύσουμε ένα γνήσιο... οφθαλμόλουτρο. Οι απαντήσεις που δίνει το avatar μας είναι προκαθορισμένες, η δική μας συμμετοχή είναι το πάτημα αλληλουχίας κουμπιών με την σειρά που φαίνονται στην οθόνη. Αν ξεπεράσουμε τα quick time events, οι κοπέλες αποκαλύπτουν ένα μέρος από τα κάλλη τους, σε αντίθετη περίπτωση η κουβέντα τελειώνει γρήγορα. Εκτός από την προφανή απόλαυση που αποκομίσαμε από τις τσαχπίνες συνομιλήτριες μας, πεθάναμε στα γέλια διαβάζοντας τα ψευδώνυμα των υπόλοιπων συμμετεχόντων και τα κατεβατά από ανοησίες που έγραφαν στις κοπέλες.

Οι προσπάθειες κοινωνικοποίησής μας χωρίς την χρήση ακραίας βίας, συνεχίστηκαν στο Snack New Gaudi. Μιλάμε για το στέκι των... αλκοολικών της πόλης, περίεργων προσωπικοτήτων που περνούν την ώρα τους καταναλώνοντας τεράστιες ποσότητες αλκοόλ και φλυαρώντας. Γίναμε θαμώνες και αρχίσαμε τις φιλικές κουβέντες με όλους τους πελάτες, ξεδιπλώνοντας παράλληλα τις ικανότητες μας στα mini games των βελακιών και του karaoke. Το karaoke ακολουθεί τα γνώριμα χνάρια των Rhythm και μας επιβάλλει να πατήσουμε συγκεκριμένα πλήκτρα την στιγμή που περνούν από την τελική γραμμή του εικονικού πενταγράμμου. Είναι κρίμα το ότι, η αγχωτική φύση του karaoke επιβάλλει την απόλυτη προσήλωση μας στον συνδυασμό πλήκτρων με αποτέλεσμα να βλέπουμε τις ξεκαρδιστικές φιγούρες του avatar με την άκρη του ματιού μας. Τα βελάκια είναι ένα κατεργάρικο mini game και μας άρεσε περισσότερο από το karaoke. Η σταθεροποίηση του στόχαστρου και το σωστό timing στο πάτημα του button απαιτεί δεξιοτεχνία. Η ομορφιά του παιχνιδιού βρίσκεται στον σωστό υπολογισμό του σκορ. Δεν αρκεί να πετυχαίνουμε συνέχεια κέντρο για να νικήσουμε, πρέπει να μάθουμε το σκορ που δίνει κάθε αριθμός και σημείο πάνω στο ταμπλό και να το αθροίσουμε ώστε να μηδενίσουμε το αρχικό σκορ. Αν η ριξιά μας ξεπεράσει το σκορ που μας έχει απομείνει, χάνουμε την σειρά μας και παίζει ο αντίπαλος.

Ο Kiryu είναι larger than life χαρακτήρας και η Sega δημιούργησε καινούργια μηχανή γραφικών με την επωνυμία Dragon Engine για να τον τιμήσει. Το Yakuza 6 χτίστηκε γύρω από την αρχιτεκτονική του πανίσχυρου PS4 συνεπώς δεν μας εξέπληξε η αισθητική του ανωτερότητα σε σχέση με τα περασμένα Yakuza. Αυτό που μας εξέπληξε δυσάρεστα είναι το κοντέρ των frames per second που δεν λέει να ανέβει πάνω από τα 30 (ούτε και πέφτει εύκολα βέβαια, ακόμα και στις μαζικότερες μάχες), γεγονός ψιλο...απαράδεκτο για τόσο μεγάλο τίτλο. Η ανάλυση πιάνει τα 1080p στο PS4 και τα 4K στο Pro αλλά με upscaling. Μόλις κάναμε στην μπάντα τις δυσάρεστες εκπλήξεις, αφήσαμε τις αισθήσεις μας να απολαύσουν τα θαυμαστά χαρακτηριστικά της Dragon Engine.

Ο φωτισμός όλων των επιφανειών μόνο σαν εκπληκτικός μπορεί να χαρακτηριστεί, δίνοντας άλλη διάσταση και προσωπικότητα στο καθετί. Το δέρμα των χαρακτήρων είναι ότι κοντινότερο στην πραγματικότητα έχουμε δει μέχρι σήμερα, αντάξιο κολοσσών όπως το The Last of Us. Πάνω του αποτυπώνονται όλες οι συναισθηματικές αποχρώσεις των χαρακτήρων, πλην των ελάχιστων περιπτώσεων που αντικρίσαμε “παγωμένα πρόσωπα” σαν κέρινα ομοιώματα. Τα animations στην κίνηση και κυρίως στην μάχη ξεδιπλώνουν την ευελιξία και την ζωντάνια του Kiryu, των φίλων και των αντιπάλων του. Η γρήγορη κίνηση και η δεξιότητα των χτυπημάτων μας έκαναν να νιώσουμε τον αντίκτυπο του καθενός τους, ειδικά της τελικής κλωτσιάς που ρίχναμε σε ετοιμόρροπους μαφιόζους, νιώθοντας σαν μπαλαδόροι. Η αποθέωση ήρθε όταν ο Kiryu το έριχνε στο πιοτό και στην συνέχεια πασχίζαμε να τον κατευθύνουμε ενώ διέγραφε... οχτάρια στο πεζοδρόμιο. Ένας μεγάλος αριθμός από cut-scenes, pre – rendered και μη, καλύπτουν αρκετές ώρες του Yakuza 6 και μας ενθουσίασαν με την ποιότητά τους.

Το voice acting καλύπτει κάθε γωνιά του Yakuza 6 ενισχύοντας την εντύπωση της “ζωντανής” κοινότητας που αποκομίσαμε από τα γραφικά. Ξεχωρίσαμε την γνώριμη και αγαπημένη φωνή του Takeshi Kitano αλλά δεν μπορούμε να μην δώσουμε τα εύσημα στον Takaya Kuroda, ο οποίος ερμηνεύει φωνητικά τον ρόλο του Kiryu από το πρώτο Yakuza. Χαρήκαμε για την ιαπωνική μπάντα του παιχνιδιού γιατί μια μεταγλώττιση θα είχε καταστρέψει μεγάλο τμήμα της συναισθηματικής έντασης που χαρακτηρίζει τα γιαπωνέζικα. Η προσαρμοστικότητα της μουσικής επένδυσης με βάση το περιβάλλον όπου βρίσκεται ο Kiryu (απαλή μουσική κάτω από την θάλασσα, ροκιές την ώρα της δράσης κ.ο.κ.) μας ικανοποίησε απόλυτα.

Από που πάνε για την Yakuza;
Στο παρελθόν κάποιοι χαρακτήρισαν (εσπευσμένα κατά την άποψή μας) τα Yakuza σαν ιαπωνικά Grand Theft Auto. Προφανώς δεν έπαιξαν ποτέ τα Shenmue. Το Yakuza 6 θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί Shenmue 3 γιατί περιέχει όλες τις αρετές της θρυλικής σειράς. Τεράστιες τρισδιάστατες περιοχές για να εξερευνήσουμε, εξερεύνηση που διακόπτεται από συχνές συγκρούσεις σώμα με σώμα. Συνδυάζει αρμονικά την ενίσχυση του χαρακτήρα με RPG πρακτικές. Περιέχει άφθονες απολαύσεις που συναντούμε σε Life και Social Simulations. Ακολουθεί έναν αυστηρό ημερήσιο κύκλο που εναλλάσσει μέρα και νύχτα, επηρεάζοντας τα missions και τις ζωές των NPCs. 

Μαζί με τα παραπάνω, οι αναμνήσεις από το Shenmue μας κατέκλυσαν όταν επισκεφθήκαμε τα arcades της περιπέτειας και δοκιμάσαμε την δεξιοτεχνία μας σε κλασικά αριστουργήματα της Sega. Φεριπήν, μια κούρσα με το Super Hang – On ήταν αρκετή για να μας κάνει να σκύψουμε μπροστά σαν μοτοσυκλετιστές, ενθυμούμενοι την διάσημη μοτοσυκλέτα του arcade και βγάζοντας ήχους βροοοοοουυυυυυυμμμμ από το στόμα μας. Δεν παραλείψαμε να παίξουμε τα Space Harrier, Out Run και Virtua Fighter 5 αλλά περισσότερο από όλα, μας δυσκόλεψε το Puyo Puyo με τις ευχάριστες ομοιότητές του με το Tetris.

Τα όποια προβλήματα μπορεί να καταλογίσει κάποιος στο Yakuza 6 είναι τόσο λίγα και ασήμαντα ώστε να μην επηρεάζουν το εκπληκτικό αποτέλεσμα. Περιγράψαμε την αποτελεσματικότητα της μηχανής γραφικών η οποία έκανε μόνο ένα χοντρό στραβοπάτημα σε όλο το παιχνίδι. Στο αποκορύφωμα μιας επικής σύγκρουσης σε ουρανοξύστη, ένας αντίπαλος μας έκανε σουρωτήρι με το πολυβόλο του. Στο φόρτωμα του τελευταίου auto save είδαμε τον Kiryu να περνά ξανά και ξανά μέσα από τα πατώματα του ουρανοξύστη σαν να πρόκειται για φάντασμα. Αν δεν βγαίναμε από το παιχνίδι και δεν ξαναρχίζαμε την μάχη το τελευταίο χειροκίνητο save, ο Kiryu θα συνέχιζε την πτώση του μέχρι σήμερα.

Το Yakuza 6 είναι μια μοναδική εμπειρία με φανταστική Beat ‘Εm Up διάσταση, φοβερούς χαρακτήρες, πλούσια αφήγηση, εκτενή παραμετροποίηση του πρωταγωνιστή και πολλές παράλληλες δραστηριότητες. Δεν βαρεθήκαμε λεπτό να συντρίβουμε αθυρόστομους νταήδες, να σώζουμε από τα νύχια τους αθώους πολίτες, να φλερτάρουμε με όμορφα κορίτσια, να κάνουμε έμπιστους φίλους. Βλέποντας τα 40 ευρώ του κόστους του, χειροκροτήσαμε την Sega σαν τον Kiryu και την παρέα του όταν νικούν στο Clan Creator, γιατί εκτιμήσαμε την προσιτή τιμή σε ένα έπος που σίγουρα αξίζει περισσότερα.

Θετικά:
- Πλοκή και χαρακτήρες χολιγουντιανής μεγαλοπρέπειας
- Απολαυστικό σύστημα χειρισμού
- Ξυλοκόπημα χιλιάδων εχθρών με όλους τους πιθανούς τρόπους
- Καταπληκτικά animations, δέρμα και σύνθεση των χαρακτήρων
- Έντονη συναισθηματική ταύτιση με τους ήρωες και τα προβλήματά τους
- Σοβαρή αντοχή στον χρόνο και προσιτή τιμή
- Πολλά όμορφα mini games και παράλληλες ασχολίες
- Πληρέστατο σύστημα ανάπτυξης του χαρακτήρα

Αρνητικά:
- 30 frames σε τίτλο που όφειλε να παράγει 60 ανά δευτερόλεπτο
- Ελλειπής πληροφόρηση σε αποστολές
- Μέτρια χαρτογράφηση

Βαθμολογία
Γραφικά: 8.5
Ήχος: 8
Σενάριο: 7
Gameplay: 8
Αντοχή: 7.5 
Γενικά: 8

Το αποκορύφωμα της καριέρας του Kazuma Kiryu και ένα από τα λαμπρότερα δείγματα της κατηγορίας του.

Γιάννης Μοσχονάς