Metal Gear Survive

Παιχνίδια επιβίωσης σε άλλη διάσταση.

Η αποχώρηση του μεγάλου δημιουργού Hideo Kojima από την Konami το 2015, πλήγωσε όλους εμάς τους οπαδούς της δουλειάς του και άφησε την κολοσσιαία εταιρεία με την IP του Metal Gear Solid στο... χέρι. Ήμασταν απόλυτα βέβαιοι ότι οι άνθρωποι της προσφιλούς Konami δεν θα εγκατέλειπαν το ψηφιακό τους χρυσωρυχείο παρά την απώλεια του εμπνευστή του. Μέσα στο 2016 άρχισε η ανάπτυξη του Metal Gear Survive, ενός spinoff της σειράς. Παρά το απόκοσμο σκηνικό του, το Survive διατηρεί τα Stealth χαρακτηριστικά και τα φημισμένα παραθυράκια των διαλόγων, έχει μπόλικη δράση και κυριαρχείται από Crafting και Survival μηχανισμούς.

Η ιστορία που οπτικοποιεί για χάρη μας το Metal Gear Survive έχει σαν αφετηρία της ένα γνωστό γεγονός της μυθολογίας του Metal Gear Solid, την επίθεση της XOF στην Mother Base του Big Boss το 1975. Η σφαγή που οδήγησε στην καταστροφή της βάσης, επέστρεψε πολλούς μαχητές της MSF στις οικογένειες τους μέσα σε φέρετρα. Ένα από τα θύματα της επίθεσης στάθηκε πολύ “τυχερό”. Ο ανώνυμος στρατιώτης της MSF δεν επιβίωσε απλά από τις σφαίρες και τις εκρήξεις αλλά και από την φονική έλξη μιας “σκουληκότρυπας”, η οποία κατάπιε πολλούς συμπολεμιστές του. Ξυπνώντας έξι μήνες μετά το συμβάν, ανακαλύπτει ότι βρίσκεται στα χέρια μιας μυστικής κυβερνητικής οργάνωσης των ΗΠΑ. Ένας επιστήμονας της οργάνωσης τον πληροφορεί πως, η επαφή του με την “σκουληκότρυπα”, τον εξέθεσε σε ένα είδος μόλυνσης. Για να βρει γιατρειά, θα πρέπει να ταξιδέψει στον κόσμο που οδηγεί η “σκουληκότρυπας”, μια επίγεια κόλαση εν ονόματι Dite. Ο στρατιώτης, θέλοντας και μη, αναγκάζεται να τραβηχτεί στην πιο επικίνδυνη περιπέτεια της ζωής του και εμείς, θέλοντας, αναλαμβάνουμε τον έλεγχο του.

Ξεδιπλώνοντας το πεπρωμένο του επώνυμου πλέον χαρακτήρα μας (τον βαφτίσαμε με την αγγλική παραλλαγή του ονόματος μας) ασχοληθήκαμε περισσότερο με τις καταστάσεις ζωής και θανάτου που αντιμετωπίζει, παρά με τους διαλόγους και τους χαρακτήρες. Βρήκαμε συναρπαστική την συνύπαρξή του με άτομο που άνηκε στο εχθρικό στρατόπεδο, συμπαθήσαμε ένα πολύ ευφυές και παράλυτο παιδάκι και διασκεδάσαμε με τα καμώματα του Virgil, της τεχνητής νοημοσύνης που τον βοηθά. Ο διανοητικός ερεθισμός άρχισε κοντά στην μέση του παιχνιδιού όταν δολοπλοκίες και μυστικά ξεσκεπάζονται ενώσω μαθαίνουμε την φύση της μόλυνσης που έχει μετατρέψει έναν ολόκληρο κόσμο σε θανατηφόρα πλάσματα.

Άλλος ένας κόσμος “τρώει” την σκόνη μου
Έκπληξη και δέος είναι τα συναισθήματα που κυριαρχούν μέσα μας καθώς διασχίζουμε τον αλλόκοτο κόσμο Dite. Το τοπίο θυμίζει ανίερη ένωση ανάμεσα στον μετά - αποκαλυπτικό κόσμο του Mad Max και την εφιαλτική ομίχλη που στοιχειώνει τους χαρακτήρες του The Mist του Stephen King. Η ερημωμένη μορφή του διασπάται κατά τόπους από κατεδαφισμένα κτίρια και γέφυρες τα οποία υπαινίσσονται τον θάνατο ενός προηγμένου πολιτισμού. Η ανάσα μας κόβεται απότομα όταν αντικρίζουμε τεράστιους τοίχους από σκόνη οι οποίοι διαχωρίζουν το τοπίο σε σκονισμένες και καθαρές περιοχές. Η διαφορά μεταξύ τους είναι τεράστια.

Στις καθαρές περιοχές έχουμε εξαιρετική ορατότητα και μπορούμε να εντοπίσουμε εύκολα τα ζώα, τους εχθρούς, τα υλικά που χρειαζόμαστε για το crafting και τα wormhole generators. Στα μέρη όπου κυριαρχεί η σκόνη, η ορατότητα περιορίζεται σε ελάχιστα μέτρα τριγύρω από τον χαρακτήρα μας. Κατά συνέπεια, το να διακρίνουμε έναν ξαπλωμένο εχθρό, ένα χρήσιμο υλικό, ακόμα και την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε για να φτάσουμε στο εκάστοτε objective, μετατρέπεται σε τρομερή δοκιμασία. Η μετακίνηση στο ημίφως της σκόνης εκτινάσσει το Survival Horror τμήμα του παιχνιδιού στα ύψη και μας κάνει να νιώσουμε την απόγνωση του χαρακτήρα ενόσω είναι πληγωμένος και αντιλαμβάνεται ότι, το φως που βλέπει στον ορίζοντα και υποδεικνύει την ύπαρξη καταφυγίου, είναι πολύ μακριά για να το φτάσει εγκαίρως.

Το σκηνικό είναι πολύ εύκολο να αποθαρρύνει τον οποιονδήποτε μέσα σε λίγες ώρες από το να συνεχίσει να παίζει. Την απελπισία ενισχύει η, κατά την άποψη μας, άστοχη συμβίωση των life και stamina με την δίψα και την πείνα αντίστοιχα. Άστοχη όχι επειδή στερείται ρεαλισμού (de facto όταν δεν σιτιζόμαστε καλά η υγεία μας πάει... περίπατο π.χ.) αλλά μας τοποθετεί σε μια αγχωτική κατάσταση αδιάκοπης ανεύρεσης τροφής και νερού η οποία είναι τρομερά εκνευριστική και μας χαλάει την διασκέδαση.

Πέντε είναι οι δείκτες που καθορίζουν την λειτουργικότητα του playable χαρακτήρα και την απόστασή του από έναν αγωνιώδη θάνατο με τρεις ξεχωριστούς τρόπους (ασφυξία, δίψα, πείνα). Τα life και stamina στα οποία αναφερθήκαμε, ξοδεύονται όταν δεχόμαστε χτυπήματα από τους εχθρούς και όταν κάνουμε κοπιώδεις ενέργειες όπως είναι το τρέξιμο ή ρίχνουμε δυνατά χτυπήματα με τα melee weapons. Ξενερώσαμε άγρια αντιλαμβανόμενοι ότι και οι δύο δείκτες πέφτουν συνεχώς ακόμα και όταν σέρνουμε τα βήματά μας και κερδίζουμε τις μάχες χωρίς αμυχή. Τα hunger και thirst κατεβαίνουν με μεγάλη ταχύτητα και συμπαρασύρουν στην κατηφόρα τα life και stamina, οδηγώντας μας σε μια σειρά βαρετών ενεργειών. Είναι βαρετό να αναζητάς άδεια παγούρια – μπουκάλια και στην συνέχεια, να πλατσουρίζεις στα βρωμόνερα για να τα γεμίσεις. Φυσικά δεν χρειάζεται πάντα να αναζητούμε λίμνες βρώμικου νερού, το νερό από τις βρύσες σε πολλά wormhole transporters είναι εξίσου βρώμικο. Δεν είναι βαρετό να κυνηγάμε ζώα για να συντηρηθούμε με το κρέας τους. Είναι σκέτη απελπισία όμως να επιστρέφουμε από δύσκολες αποστολές και να συνειδητοποιούμε ότι δεν προλαβαίνουμε να πάμε για κυνήγι προτού ο ήρωας ψοφήσει της πείνας.

Η απόγνωση των πρώτων ωρών υποχωρεί αλλά ποτέ δεν εξαφανίζεται. Η εγκατάσταση μιας βάσης επιχειρήσεων και η ανακάλυψη των wormhole transporters εξουδετερώνει αρχικά το πρόβλημα της κοστοβόρας μετακίνησης (σε χρόνο και πρώτες ύλες). Από το πρώτο λεπτό το Metal Gear Survive έχει διαχείριση πόρων (ανεύρεση και εξοικονόμηση φαγητού – νερού) αλλά η βάση επιχειρήσεων εμπλουτίζει τρομακτικά τον εν λόγω τομέα του gameplay. Απολαύσαμε την ύπαρξη καταλυμάτων για να ανανεώνουμε πλήρως την ενέργεια του ήρωα παρόλο που, όση ώρα κοιμάται, η δίψα και η πείνα του μεγαλώνουν. Θα ήμασταν πανευτυχείς αν οι δεξαμενές καθαρού νερού μπορούσαν να γεμίσουν τα μπουκάλια μας και όχι μόνο εκείνες του βρώμικου, αλλά τουλάχιστον ξεδιψούσαν τους NPCs. Οι πάγκοι για το crafting είναι εξοπλισμένοι με όλα τα κομφόρ με συνέπεια η κατασκευή όπλων, gadgets, ρουχισμού και φαρμάκων να είναι πανεύκολη. Ένα απλό σκρολάρισμα στο όνομα του αντικειμένου που θέλουμε να αποκτήσουμε μας πληροφορεί για τις δυνατότητες του και το κόστος σε υλικά.

Υπάρχει αποθήκη τεράστιας χωρητικότητας για όλα τα αντικείμενα που δεν χρησιμοποιούμε, ώστε να μην κουβαλάμε σαβούρα γιατί παραφορτωνόμαστε πολύ γρήγορα. Η μεγαλύτερη πρόκληση των διαχειριστικών μας ικανοτήτων είναι η αποστολή ομάδων από επιζώντες προς αναζήτηση πόρων. Αν δεν τροφοδοτήσουμε το άτομο ή τα άτομα που θα στείλουμε με τα κατάλληλα αντικείμενα, η αποστολή τους στέφεται από πλήρη αποτυχία. Ο σχεδιασμός της αποστολής γίνεται προσεκτικά και ο στόχος μας είναι πάντα να γεμίσουμε τις αποθήκες μας με υλικά χρήσιμα στο crafting. Για παράδειγμα, θέλουμε να επιδιορθώσουμε τον ρουχισμό μας; Τότε οι “σκουπιδιάρηδές” μας θα πάνε σε περιοχή που έχει βαμβάκι. Θέλουμε να καλλιεργήσουμε πατάτες; Η ομάδα μας θα επισκεφτεί περιοχή που διαθέτει πατάτες, θα μας τις φέρει και θα κατασκευάσουμε την απαραίτητη φάρμα.

Μην μου μιλάτε, είμαι σε αποστολή
Το Metal Gear Survive έχει επιμέρους missions που μας προσφέρονται από την τεχνητή νοημοσύνη η οποία μας βοηθά και από τους NPCs. Είναι missions που θα τα κάναμε ούτως ή άλλως και σχετίζονται με την εξόντωση Χ αριθμού από wanderers, το μάζεμα συγκεκριμένων αντικειμένων και την κατασκευή εξοπλισμού. Οι ανταμοιβές που δίνουν είναι μικρές και γενικά η παρουσία τους θα μπορούσε να απουσιάζει. Πολύ σημαντικότερα είναι τα missions που προωθούν την αφήγηση και όλα όσα καταγράφονται στον χάρτη με μπλε χρώμα. Ο Virgil σαρώνει διαρκώς το Dite και μας υποδεικνύει τις καλύτερες περιοχές για κυνήγι και farming αντικειμένων – kuban energy. Χάρις στην βοήθεια του μπορούμε να αποφύγουμε τον θάνατο, συλλέγοντας αρκετό φαγητό και νερό για να μας κρατήσει όσο θα επιχειρούμε στα επόμενα missions. Η ανακάλυψη της wormhole τεχνολογίας στο παιχνίδι είναι εξίσου σημαντική με την ανακάλυψη του τροχού για την ανθρωπότητα. Γρήγορη τηλεμεταφορά από τμήμα σε τμήμα του απέραντου χάρτη, μπόλικα resources που ανανεώνονται αδιάκοπα δίπλα στα wormhole transporters, μια καλή αφετηρία για όλες τις εξορμήσεις μας και ένα μέρος όπου μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τους εχθρούς αν μας ακολουθήσουν.

Το σύστημα των skills – classes χαρακτηρίζεται από μεγάλη ανεπάρκεια και δεν αποτελεί σοβαρό κίνητρο για να farmάρουμε kuban energy. Αυτή την ονομασία έχει το συνάλλαγμα του παιχνιδιού που δαπανάται στα πάντα, από την άνοδο των levels του ήρωα έως την αύξηση του επιπέδου οξυγόνου όταν τελειώνει. Το RPG συστατικό του Metal Gear Survive που παίξαμε διαθέτει ένα class, το survivor και 20+ skills. Τα βασικά ανάμεσα τους είναι τέσσερα και έχουν πέντε επίπεδα έκαστο. Η ανάπτυξη τους επιβάλλεται ώστε να έχουμε περισσότερο life – stamina και τα χτυπήματά μας να προξενούν σοβαρότερη ζημιά. Από τα υπόλοιπα αξίζουν μόνο εκείνα που πολλαπλασιάζουν τα combos της κάθε κατηγορίας όπλων και όσα δίνουν ένα επιπλέον θανατηφόρο χτύπημα. Τα Tower Defense τμήματα και η συχνή εξόντωση των wanderers που περιφέρονται γύρω από τα αντικείμενα που ψάχνουμε, μας τροφοδοτεί με τεράστιες ποσότητες kuban energy και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ανεβαίνουμε το level του class αρκετά γρήγορα.

Η κίνηση του χαρακτήρα δεν μας άρεσε καθόλου. Ο ήρωας είναι αργός στο περπάτημα και στα χτυπήματα για ώρες, έως ότου ανεβάσουμε το stamina skill και πάρει λίγο τα πάνω του. Μας ενοχλούσε όταν έσερνε τα βήματα του μέσα στην ομίχλη και ευχόμασταν να χτύπαγε με την ταχύτητα ενός Dante του Devil May Cry τους εχθρούς και όχι σε... slow motion. Ευτυχώς η εναλλαγή των αντικειμένων στο inventory είναι πολύ πιο γρήγορη. Gadgets και όπλα είναι διανεμημένα στον σταυρό του χειριστηρίου και η ενεργοποίησή τους απέχει ένα πάτημα κουμπιού και μια κίνηση του δεξιού μοχλού. Ο επιτρεπόμενος αριθμός μεταφερόμενου εξοπλισμού είναι μικρός στην αρχή, έτσι πάλι πρέπει να περιμένουμε την στιγμή που θα αποκτήσουμε την συνταγή crafting η οποία τον αυξάνει.

Το Crafting κυριαρχεί στο Metal Gear Survive. Όλα τα αντικείμενα κατασκευάζονται σε ειδικούς πάγκους, με την προϋπόθεση να διαθέτουμε ένα αριθμό συγκεκριμένων υλικών. Το crafting ενός αντικειμένου τελειώνει σε δευτερόλεπτα και μπορεί να είναι συνεχόμενο αν κρατήσουμε πατημένο το σχετικό button. Η κατηγοριοποίηση των αντικειμένων και η εμφάνιση στην πρώτη κατηγορία πάντοτε όσων κουβαλάμε, επιταχύνει και διευκολύνει την διαδικασία. Γενικά είναι ένα πολύ ικανοποιητικό game mechanic που επηρεάζεται αρνητικά από έναν εξωτερικό παράγοντα, την σπανιότητα των πρώτων υλών.

Δεν μας ενδιαφέρει η εξήγηση του παιχνιδιού, για εμάς οι σκονισμένες περιοχές στο Dite δημιουργήθηκαν από τους χιλιάδες wanderers που κάναμε... σκόνη.

Ο χάρτης του Metal Gear Survive είναι υποδειγματικός. Καταγράφει με χρωματιστούς κύκλους τα σημεία που αξίζει να επισκεφθούμε. Έχει γρήγορο scrolling και μας επιτρέπει να πάμε γρήγορα στο transporter που θέλουμε. Στήνουμε σημάδια πάνω του τα οποία μας βοηθούν τρομακτικά στο να βρίσκουμε τον δρόμο μας στις ομιχλώδεις περιοχές. Η καλύτερη λειτουργία του είναι ένα σωρό markers που μαρκάρουν περιοχές γεμάτες με νερό, ζώα για άντληση φαγητού και χρήσιμα αντικείμενα για... σαβούρωμα.

Όλα τα ζόμπι δείξτε μας τις μούρες σας
Το 99% των εχθρών αποτελούν οι wanderers, πλάσματα που κινούνται σαν αποχαυνωμένα, λες και κοιμούνται όρθια. Δείχνουν να ζωντανεύουν μόνο όταν μας βλέπουν και τρέχουν με λαχτάρα προς το μέρος μας για να αρπάξουν καμία μπουκιά. Οι ενέργειες τους είναι προβλέψιμες και μας επέτρεψαν να τα παγιδεύουμε ξανά και ξανά στους ατσάλινους φράκτες που υψώναμε και να τα ξεκάνουμε με το δόρυ μας. Δεν αντιμετωπίσαμε δυσκολίες παρά μόνο με ένα είδος εχθρών, εκείνους που εκτοξεύουν εκρηκτικά βλήματα προς το μέρος μας και ονομάζονται mortars. Είναι γρήγοροι, απρόσβλητοι σε sneak kills μετά τον εντοπισμό μας και τρομερά θανατηφόροι χάρις στο όπλο τους. Χωρίς πυροβόλα όπλα και βόμβες ήταν σχεδόν αδύνατο να τους υποτάξουμε, ευτυχώς εμφανίζονται σε ελάχιστα σημεία της περιπέτειας.

Εξολοθρεύσαμε αναρίθμητους wanderers με melee weapons. Τα spears μας άρεσαν περισσότερο από όλα και με αυτά τους σουβλίζαμε ανά τριάδες πίσω από τους ατσάλινους φράκτες. Η χρήση της ματσέτας μας γέμισε συχνά πυκνά με χαρά. Αφήναμε τους wanderers να κρέμονται σαν σταφύλια από τους φράκτες, τρέχαμε πίσω τους, η ματσέτα μας διέγραφε για δευτερόλεπτα τροχιές που πετσόκοβαν τα πάντα και επιστρέφαμε τρέχοντας στην ασφάλεια του εμποδίου, έχοντας αφήσει πίσω μας ένα κάρο κομματιασμένους εχθρούς. Μεγάλη απόλαυση στα πλαίσια του battle system προσφέρουν οι βόμβες μολότοφ, οι χειροβομβίδες και οι νάρκες. Νιώσαμε υπέροχα δημιουργώντας “δάση” από φλεγόμενους wanderers. Μας άρεσε να τους βλέπουμε να τινάζονται δέκα – δέκα στον αέρα από τις εκρήξεις. Τα τελειότερα όπλα όλων είναι τα machine gun turrets και τα mortars, έχουν πολύ λίγα πυρομαχικά αλλά η σφαγή που προξενούν είναι τρομακτική.

Ο σκονισμένος τόπος του Dite περιέχει και μερικά οχήματα για γρηγορότερη μετακίνηση. Δυστυχώς είναι όλα σαράβαλα και αχρηστεύονται μετά από ελάχιστη χρήση. Το walker είναι το μοναδικό που λατρέψαμε πραγματικά. Το όνομα του ορθά μας παρέπεμψε στα imperial walkers του Star Wars αφού μοιάζει με παιδί τους, μια μικροσκοπική εκδοχή με τεράστια δύναμη πυρός. Κάθε φορά που βρεθήκαμε στην θέση ενός walker, θυμηθήκαμε τα κατορθώματα μας στα MMORPG. Κάναμε pull όλων των wanderers σε ένα χωματόδρομο και τους πετσοκόψαμε με τα πολυβόλα μας. Όταν οι σφαίρες σώθηκαν, χρησιμοποιήσαμε τα ατσάλινα πόδια του walker για να τους κομματιάσουμε. Το τέλος του μακελειού μας βρήκε γονατιστούς να μαζεύουμε πολλές χιλιάδες μονάδες του πολύτιμου kuban energy.

Το mini game που συνοδεύει το άνοιγμα των μαύρων containers με σοβαρό περιεχόμενο σπάει λίγο την μονοτονία του gameplay, είναι όμως πολύ εύκολο και στα τρία επίπεδα δυσκολίας του (easy, medium, hard). Η προσπάθεια μας να διατηρήσουμε την βελόνα μέσα στο πλαίσιο που κινείται, είναι ένα τεστ επιδεξιότητας που έχουμε περάσει πολλές φορές στο παρελθόν. Επίσης, δεν έχει νόημα να το παλεύουμε αν έχουμε καθαρίσει την περιοχή από wanderers.

Η save ρουτίνα του Metal Gear Survive είναι ρεαλιστική και ταυτόχρονα, εξοργιστική. Το παιχνίδι σώζει την πρόοδο μας κάθε φορά που μπαίνουμε στην κεντρική βάση και μόνο τότε. Δεν έχουμε την δυνατότητα να το σώσουμε όποτε θέλουμε, όταν για παράδειγμα έχουμε τιγκάρει τους δείκτες μας και δεν στερούμαστε νερού και τροφής πριν από μια σκληρή μαχή, αν βγάλαμε flawless δύο εχθρικά κύματα και αναμένουμε το τρίτο κ.ο.κ. Αν κάνουμε ένα λάθος στην κατανάλωση των πόρων μας, το λάθος δεν μπορεί να διαγραφεί εκτός και αν αφήσουμε τον χαρακτήρα να πεθάνει ώστε να γυρίσουμε στο περασμένο save. Για να απαλύνει τον... πόνο, το παιχνίδι αποθηκεύει τα αντικείμενα που μαζέψαμε όταν πεθαίνουμε σε ένα κιβώτιο, το οποίο παραμένει στο σημείο που ξεψυχήσαμε ώστε να το μαζέψουμε. Το Metal Gear Survive εισέπραξε πολλά βρισίδια από μέρους μας μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι, ο μόνος τρόπος περισυλλογής του κιβωτίου είναι η τηλεμεταφορά του με wormhole, μετά την απόκτηση της συγκεκριμένης τεχνολογίας.

Φέρτε τους όλους να τους κάνουμε σκόνη
Το Tower Defense είναι το πιο ερωτεύσιμο τμήμα του Metal Gear Survive και εμφανίζεται στις κρισιμότερες στιγμές του. Όποτε θελήσαμε να ενεργοποιήσουμε ένα wormhole generator ή να αντλήσουμε ενέργεια από wormhole diggers για τις ανάγκες μας, βρεθήκαμε να υπερασπιζόμαστε το μηχάνημα ενάντια σε διαδοχικά κύματα εξαγριωμένων εχθρών. Οι κανόνες ενός Tower Defense εφαρμόζονται κατά γράμμα με μεγάλη επιτυχία. Βλέπουμε εξαρχής τα σημεία εισόδου των εχθρών και τις τροχιές που πρόκειται να ακολουθήσουν. Αυτόματα προσαρμόζουμε τις άμυνες μας υψώνοντας φράχτες στα κατάλληλα σημεία και περιμένοντας τους με τα όπλα στα χέρια. Ακολούθησαν φοβερά σκηνικά. Με το δόρυ μας χτυπούσαμε τα εχθρικά κεφάλια που έσκαγαν σαν φελλοί από μπουκάλι σαμπάνια, απελευθερώνοντας το κοκκινωπό εσωτερικό τους. Αφήναμε τους εχθρούς να μαζεύονται σαν τις μύγες πάνω σε ένα εμπόδιο και τρέχαμε πίσω τους, θερίζοντας τους με την ματσέτα προτού προλάβουν να αντιδράσουν. Πετούσαμε μολότοφ σε ένα πλήθος εχθρών και τους βλέπαμε να ανάβουν σαν πασχαλινές λαμπάδες. Το αποκορύφωμα του Tower Defense είναι η υπεράσπιση εδάφους που διαθέτει οπλοπολυβόλα και όλμους. Τα πυρομαχικά τους δεν είναι άπειρα αλλά οι απώλειες που προκαλούν στο εχθρικό πλήθος είναι τεράστιες. Ένα μελανό σημείο έχει το Tower Defense κομμάτι, την αδυναμία σωσίματος ανά κύμα. Σκοτώνουμε εκατοντάδες εχθρούς, έχουμε κρατήσει με επιτυχία τα κουλά τους μακριά από το μηχάνημα που υπερασπιζόμαστε, τρώμε ένα χτύπημα, πεθαίνουμε και οι άθλοι που εκτελούσαμε επί 20 λεπτά διαγράφονται, ξεκινώντας τα πάντα από την αρχή.

Το A.I. είναι προσαρμοσμένο στην πρόκληση του παιχνιδιού. Οι περισσότεροι wanderers δεν διεκδικούν βραβείο νοημοσύνης, αντίθετα πέφτουν πολύ εύκολα στις παγίδες που τους στήνουμε. Παρουσιάζουν κινητικές δυσκολίες και χάνουν το ενδιαφέρον τους προς εμάς αν παραμείνουμε για λίγο ακίνητοι, ακόμα και αν μας έχουν εντοπίσει πρωτύτερα. Η ανοησία που τους διακατέχει όμως επιβάλλεται από τις δυσκολίες του Metal Gear Survive. Αν δρούσαν σαν ευφυή όντα δεν υπήρχε περίπτωση να βγάλουμε ούτε ένα Tower Defense, να αποκτήσουμε ούτε μισό wormhole transporter.

Στην χαμηλή τους νοημοσύνη στηρίζεται και το έντονο Stealth κομμάτι του gameplay. Εκτός από τα Tower Defense τμήματα, είναι δυνατόν να περάσουμε όλο το παιχνίδι χωρίς να σκοτώσουμε ούτε έναν wanderer. Είναι επίσης εφικτό να σκοτώσουμε τους πάντες μαχαιρώνοντας τους πισώπλατα χωρίς να μας πάρει κανείς χαμπάρι. Οι Stealth τακτικές συνδέουν το Metal Gear Survive με την αγαπημένη μας σειρά και μας έκαναν να αισθανθούμε λίγο... Hitman στην προσπάθεια μας να ξεκάνουμε αθόρυβα τους εχθρούς μας. Το user interface, με το δαχτυλίδι που απεικονίζει την θέση των τριγύρω εχθρών και το επίπεδο εγρήγορσης τους, είναι ένα εργαλείο που μας βοήθησε (και άρεσε) πολύ.

Προχωρώντας το βασικό σενάριο αντικρίσαμε στον δρόμο μας ένα πλάσμα που μας έκοψε την ανάσα και μας θύμισε ξανά το The Mist του King. Όταν έφτασε η ώρα να το αντιμετωπίσουμε, νιώσαμε ότι το τέλος της περιπέτειας ήταν κοντά. Κοιτώντας το ρολόι είδαμε ότι είχαν περάσει μόλις 20 ώρες από την πρώτη μας επαφή με το Dite. Οι ώρες αυτές μπορεί να άγγιζαν και τριψήφιο νούμερο αν προσπαθούσαμε να μαζέψουμε κάθε διαθέσιμη συνταγή για crafting, και να καθαρίσουμε όλες τις μαρκαρισμένες περιοχές του χάρτη.

Μετά το τέλος του solo game μπορούμε να συνεχίσουμε την λεηλασία του Dite είτε μόνοι μας, είτε με την βοήθεια φίλων διαμέσου του co – op mode που υποστηρίζει τέσσερις παίκτες και ονομάζεται Salvage Missions. Εκεί αναλαμβάνουμε ομαδικά την προστασία ενός wormhole digger, στήνοντας τις άμυνες μας και περιμένοντας τους wanderers να έρθουν. Σε κανονικές συνθήκες, η υπεράσπιση ενός wormhole digger από τέσσερα άτομα είναι παιχνιδάκι μετά την φρίκη της solo υπεράσπισης. Στην τελευταία τρέχαμε σαν επαγγελματίες δρομείς για να καλύψουμε όλες τις πλευρές του χώρου, να μπαλώσουμε τα σημεία που “έμπαζαν” wanderers, να σταματήσουμε γενικά την εχθρική ορδή.

Στο co – op τα πράγματα είναι ρόδινα μόνο όταν οι συμπαίκτες που επιλέξαμε (ή μας έτυχαν) δεν τα κάνουν... ρόιδο. Ο άσχετος συμπαίκτης μπορεί να ρίξει μια μολότοφ κοντά μας και να μας κάψει λόγω λανθασμένων υπολογισμών. Είναι ικανός να μας πυροβολήσει ή να μας χτυπήσει με τα melee weapons αν δεν προσέχει, στην καλύτερη περίπτωση, να αφήσει αφύλακτη μια πλευρά του χώρου, επιτρέποντας τους wanderers να γεμίσουν τον τόπο. Ο έμπειρος συμπαίκτης είναι χάρμα οφθαλμών. Θα αναλάβει να υπερασπιστεί ένα από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα μέχρι τελικής πτώσεως. Θα τρέξει δίπλα μας όταν η ανάγκη το επιβάλλει και θα μας βοηθήσει να πολτοποιήσουμε δεκάδες εχθρούς. Θα γνωρίζει πότε και πως πρέπει να χρησιμοποιεί κάθε όπλο και gadget. Προφανώς η εμπειρία των συμπαικτών καθορίζει αν η μάχη θα τελειώσει με εμάς κερδισμένους ή χαμένους σε χρόνο και διασκέδαση.

Τίμια συναλλαγή;
Αναρωτιόμαστε πόσος καιρός θα χρειαστεί έως ότου οι εταιρείες ανάπτυξης αντιληφθούν το πόσο σιχαινόμαστε τις μικροσυναλλαγές, τα απεχθή microtransactions. Εφόσον το Metal Gear Survive δεν είναι free to play, η ενσωμάτωση τους φαντάζει λίγο αισχροκερδής, μια προσπάθεια να αντλήσουν επιπλέον χρήματα από τους παίκτες, οι οποίοι βιάζονται να αναπτύξουν τον χαρακτήρα τους.

Αρκετά σκηνικά του Metal Gear Survive κατόρθωσαν να μας θαμπώσουν αλλά δεν συγκρίνεται με όλα τα υπόλοιπα Metal Gear, τα οποία έσπρωχναν κάθε φορά την τεχνολογία της εκάστοτε πλατφόρμας στο μάξιμουμ. Απολαύσαμε την κινηματογραφική αισθητική των cinematics και επικροτήσαμε τον λεπτομερή σχεδιασμό του απέραντου Dite. Το motion blur αγγίζει την τελειότητα και τα οπτικά εφέ που συνοδεύουν την αιμορραγία του χαρακτήρα μας, είναι άψογα. Δεν μας άρεσαν και πολύ τα animations του χαρακτήρα μας αλλά η αντίδραση του όταν αρρωσταίνει από τα βρωμόνερα μας κατέπληξε με τον ρεαλισμό της. Τα animations των wanderers είναι εξαιρετικά και ο Lord of Dust είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα όντα που έχουμε αντικρίσει σε ψηφιακό περιβάλλον. Τα frames per second είναι 60 ακατέβατα, δεν υποχώρησαν ακόμα και όταν βρεθήκαμε στο κέντρο μιας θάλασσας από wanderers, πετσοκόβοντας δεξιά και αριστερά. Ο φωτισμός στις ομιχλώδεις περιοχές είναι τέλειος.

Στον ακουστικό τομέα το Metal Gear Survive κρατά χαμηλό προφίλ. Ατμοσφαιρική μουσική ακούγεται στο φόντο των δραστηριοτήτων μας στις ομιχλώδεις περιοχές, με την ένταση της να εκτινάσσεται όταν συγκρουόμαστε με wanderers. Όλοι οι περιβαλλοντικοί ήχοι έχουν αιχμαλωτιστεί ρεαλιστικά από τον ηχολήπτη, ιδιαίτερα οι μηχανικοί και οι αποτρόπαιες κραυγές των wanderers που έχουν την τιμητική τους. Το voice acting είναι ικανοποιητικό στις στιγμές των διαλόγων. Η καλύτερη στιγμή του είναι η διπλή μηχανική φωνή του Virgil (μια αρσενική, μια θηλυκή) που υποδηλώνει τον επηρεασμό των κυκλωμάτων του από την μόλυνση και βγάζει πολύ γέλιο.

Metal Gear χωρίς Snake νοείται;
Μετά από 20+ ώρες ενασχόλησης με το Metal Gear Survive αισθανθήκαμε θλίψη για τους users που έμειναν μακριά του επειδή δεν φέρει την... πιστοποίηση ISO του Hideo Kojima. Μεγαλύτερη ήταν η απώλεια για όσους αποθαρρύνθηκαν από τις πρώτες απελπιστικές δοκιμασίες του και δεν το συνέχισαν. Είναι ένα αξιοπρεπές Action – Adventure Survival με πολλά Crafting και Horror συστατικά, το οποίο προσφέρει αρκετές ώρες διασκεδαστικής απασχόλησης.

Ναι, το gameplay του είναι αρκετά επαναλαμβανόμενο αλλά δεν βαρεθήκαμε ούτε λεπτό να σκοτώνουμε wanderers και να μαζεύουμε αντικείμενα. Ο εκνευρισμός που μας προκάλεσαν τα microtransactions μετριάστηκε από το δωρεάν booster και τα πολλά SV coins που λάβαμε χάρη στην καθημερινή μας συμμετοχή (το νόμισμα με το οποίο αγοράζεις τα boosters), πάντως δεν παύει να είναι σοβαρό μειονέκτημα του τίτλου. Το Metal Gear Survive είναι ένα παιχνίδι της υπομονής, όσο περισσότερο ασχολούμαστε μαζί του, τόσο περισσότερο “κολλάμε” και το ευχαριστιόμαστε. Ο μεγαλύτερος συνήγορος υπέρ της αγοράς του είναι η χαμηλή τιμή, με μόνο 23 ευρώ αποκτούμε ένα τίτλο που φέρει το όνομα Metal Gear, ασχέτως αν δεν μπορεί να σταθεί δίπλα στην εποποιία του Snake.

Θετικά:
- Ατμόσφαιρα και σκηνικά που θυμίζουν αγαπημένες ιστορίες τρόμου
- Χιλιάδες αντίπαλοι για να εξοντώσουμε με ποικιλία φονικών εργαλείων
- Εξαιρετικός φωτισμός
- Ρεαλιστικό σύστημα επιβίωσης που μας έχει διαρκώς στην τσίτα
- Χαμηλό κόστος
- Καλή διάρκεια
- Εύκολος χειρισμός και εκμάθηση των game mechanics

Αρνητικά:
- Microtransactions
- Αδυναμία να κάνουμε save όποτε μας καπνίσει
- Επαναλαμβανόμενο gameplay
- Μέτρια ηχητική επένδυση
- Μικρό skill tree
- Ελάχιστη αλληλεπίδραση με τους NPCs.

Βαθμολογία
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 6.5
Gameplay: 7.5
Αντοχή: 7
Γενικά: 7

Χωρίς να είναι ισάξιο των συνώνυμων παιχνιδιών, επιβραβεύει την υπομονή και επιμονή μας με μπόλικη διασκέδαση.

Γιάννης Μοσχονάς