Shadow of the Colossus (2018)

Η κολοσσιαία επιστροφή ενός κορυφαίου τίτλου.

Η μόδα των remasters/remakes έχει αρχίσει να γίνεται αρκετά διαδεδομένη τα τελευταία χρόνια, ιδίως στις πλατφόρμες της Sony, αφού από την εποχή του PS3 είχαμε την επανέκδοση αρκετών τίτλων του PS2 υπό τη μορφή των HD Classics, δηλαδή κλασικών αγαπημένων games με ανανεωμένα γραφικά. Το κίνημα αυτό συνεχίζεται και μπορούμε να πούμε πως κορυφώνεται στην τωρινή γενιά, αφού τα remasters στο PS4 πηγαίνουν και έρχονται. Uncharted, The Last of Us και Crash Bandicoot, είναι μερικά παραδείγματα πασίγνωστων βιντεοπαιχνιδιών που επέστρεψαν ανανεωμένα στην τρέχουσα κονσόλα της Ιαπωνικής εταιρείας.

Οι αντιδράσεις του κόσμου απέναντι στην ιδέα των remasters είναι ανάμεικτες καθώς άλλοι θεωρούν πως είναι ένας καλός τρόπος να θυμηθούν ξανά ορισμένους τίτλους που αγάπησαν στο παρελθόν, ενώ άλλοι εκτιμούν πως είναι μια προσπάθεια των εταιρειών που αποσκοπεί αποκλειστικά και μόνο στο να…αδειάσουν πορτοφόλια. Παρόλα αυτά, ορισμένα games άφησαν εποχή, τόσο που στο άκουσμα και μόνο ενός ενδεχόμενου remake, οι fans αντί να παραπονεθούν όπως κάνουν αρκετοί, ενθουσιάστηκαν και δεν έβλεπαν την ώρα να επανέλθουν τα αγαπημένα τους games. Το Shadow of the Colossus, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ανήκει ξεκάθαρα σε αυτή τη κατηγορία.



Η τολμηρή πρωτοβουλία πάρθηκε για ακόμα μια φορά από την Bluepoint Games, σε συνεργασία με τη SIE Japan Studio, η οποία κατά τη διάρκεια της E3 2017 ανακοίνωσε πως θα εργαστεί πάνω στη δημιουργία ενός remake για έναν από τους πιο θρυλικούς και αγαπημένους τίτλους του κοινού από τη γενιά του PS2. Ο διάδοχος του ICO, που αναπτύχθηκε από την ομώνυμη εταιρεία και είχε κάνει την εμφάνισή του στην Ευρώπη το 2006, έμελε να επανέλθει με γραφικά κτισμένα από το μηδέν.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Bluepoint Games αναλαμβάνει ένα παρόμοιο έργο, αφού στο παρελθόν έχει κυκλοφορήσει remasters εξίσου κορυφαίων τίτλων όπως τα God of War Collection, Metal Gear Solid HD Collection, Uncharted: The Nathan Drake Collection αλλά και το The ICO & Shadow of the Colossus Collection του PS3, ωστόσο το έργο τους σε εκείνη την περίπτωση ήταν απλά η αναβάθμιση σε έκδοση που υποστηρίζει ανάλυση 720p και 1080p. Μπορεί ο Fumito Ueda που δημιούργησε το αυθεντικό παιχνίδι να αποχώρησε από τη Sony όσο το project βρισκόταν υπό επεξεργασία, ωστόσο άφησε ορισμένες μικρές συμβουλές σχετικά με τις αλλαγές που έπρεπε να υποστεί το παιχνίδι για να εντυπωσιάσει και στην κονσόλα του PS4. Η ώρα έφτασε και η επιστροφή ενός τίτλου-κολοσσού είναι πλέον γεγονός.

Ταξίδι στα απαγορευμένα εδάφη
Το remake του Shadow of the Colossus δεν παρουσιάζει αλλαγές όσον αφορά το storyline. Και γιατί να αλλάξει; Ο κόσμος αγάπησε το παιχνίδι χάρη και στο εξαιρετικό του σενάριο που όσα ερωτηματικά κι αν δημιουργεί στο κοινό με το ξεκίνημα του παιχνιδιού, στη συνέχεια απαντά σε καθεμία από τις ερωτήσεις του. Έτσι λοιπόν έχουμε τον Wander, ένα νεαρό παλικάρι που υπό τη συνοδεία της Agro, του αγαπημένου του αλόγου, μεταφέρει την Mono, ένα πεθαμένο κορίτσι που μάλλον έχει ερωτευτεί και πηγαίνει το πτώμα της σε έναν μυστηριώδη ναό. Όσο φρικιαστικό κι αν ακούγεται σαν ιδέα, ο Wander διασχίζει μια απέραντη γέφυρα για να μεταβεί στον εν λόγω ναό και να ανακαλύψει αν όλα όσα έχει ακούσει αληθεύουν. Αυτό που έχει ο νεαρός στο μυαλό του είναι να πραγματοποιήσει μια τελετή στον κεντρικό ναό της περιοχής Forbidden Lands, η οποία θα του επιτρέψει να επαναφέρει στη ζωή την κοπέλα, αφού την ξάπλωσε σε ένα δάπεδο που θυμίζει τάφο όσο να ’ναι.

Οι εξωπραγματικές φήμες περί δυνατότητας ανάστασης νεκρών ακούγονται αδύνατες, ωστόσο ο Wander βρήκε ευθύς εξαρχής ανταπόκριση στο κάλεσμα του. Για την ακρίβεια, μια βροντερή, πολυδιάστατη φωνή εισακούστηκε από την κορυφή του ναού και μίλησε στον Wander. Ήταν το Dormin, ένα θρυλικό πνεύμα που ζούσε στο ναό και αποκάλυψε στο θαρραλέο αγόρι την αποστολή που έπρεπε να φέρει εις πέρας, ώστε να επαναφέρει στη ζωή την αγαπημένη του Mono. Συγκεκριμένα, έπρεπε να ανοιχτεί στην περιοχή των Forbidden Lands, να αναζητήσει, να εντοπίσει και να σκοτώσει 16 τέρατα υπό την ονομασία Colossis, που ζουν κρυμμένα στις απέραντες εκτάσεις του καταραμένου αυτού μέρους.

Όλα αυτά θα ήταν αδύνατα αν ο Wander δεν είχε στην κατοχή του το θρυλικό ancient sword, ένα σπαθί που τρέφεται από το φως του ήλιου και κρύβει μέσα του μαγεία χωρίς προηγούμενο. Το Dormin προειδοποίησε το νεαρό πως το τίμημα όμως αναμένεται να είναι μεγάλο για να πραγματοποιηθεί η ευχή του ωστόσο ο ίδιος δεν δίστασε και αποφάσισε να ξεκινήσει το δυσβάσταχτο αυτό έργο του.

Κατά αυτόν τον τρόπο ο Wander αποχώρησε από το ναό πάνω στην Agro και με την δύναμη του ancient sword άρχισε να ψάχνει για τα γιγαντιαία πλάσματα, δίχως να φοβάται κανένα τους, έχοντας μόνο την ανάσταση της Mono στο μυαλό του. Αν δεν είχατε την τύχη να παίξετε το Shadow of the Colossus όταν πρωτοκυκλοφόρησε, ή στη μετέπειτα επανέκδοση του PS3, το σενάριο του παιχνιδιού θα σας συναρπάσει με την εξέλιξη που παίρνει στην πορεία, καθώς η μία αποκάλυψη μετά την άλλη, θα σας προσφέρουν τις επιθυμητές ανατροπές.

Ο άθλος του Wander που αποδεικνύεται ακόμα βαρύτερος από αυτούς του Ηρακλή, δεν έχει τελειωμό καθώς κάθε Colossi έχει διαφορετικά αδύναμα σημεία, διαφορετική αντίδραση στο αίσθημα της απειλής και σίγουρα διαφορετικές…διαστάσεις, αφού μερικοί εξ’ αυτών παραείναι πελώριοι. Η εκτέλεση κάθε τέρατος απορροφά τη σκιά από μέσα τους και μεταφέρεται στο σώμα του Wander, με τον ίδιο να ξυπνά κάθε φορά μέσα στο ναό. Αν σας αρέσουν οι ταινίες με γιγάντια τέρατα και κτήνη, ετοιμαστείτε να εντυπωσιαστείτε. Αν είχατε παίξει το Shadow of the Colossus στο παρελθόν, να είστε σίγουροι πως θα σας ξυπνήσει κάθε ωραία ανάμνηση και θα αναζωπυρώσει τη νοσταλγία σας στο έπακρο.



Αναζητώντας την Αχίλλειο πτέρνα
Στην πράξη, τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα απ’ ότι ακούγονται. Βγαίνοντας από το μεγάλο ναό καβάλα στην Agro, καλείστε να ανυψώσετε το ξίφος σας στα σημεία όπου φωτίζονται από τον Ήλιο. Κάνοντάς το, θα αντικρίσετε ορισμένες ηλιαχτίδες να ανακλώνται προς κάποια κατεύθυνση, η οποία δεν είναι καθόλου τυχαία. Αντιθέτως, οι αχτίδες φωτός δείχνουν προς τη μεριά του επόμενου κολοσσού που πρέπει να αντιμετωπίσετε. Όσο πιο κοντά συγκεντρωμένες είναι οι ακτίνες του Ήλιου, τόσο πιο κοντά σημαδεύετε στον στόχο. Όταν ενωθούν σε μια γραμμή σημαίνει ότι έχετε κεντράρει ακριβώς.

Όπως αντιλαμβάνεστε, η σειρά με την οποία έρχεστε αντιμέτωποι με τους 16 Colossis είναι καθορισμένη, ενώ τα 16 διαφορετικά boss fights έχουν ξεχωριστές ιδιαιτερότητες. Αν έχετε παίξει τις παλιές εκδόσεις και θυμόσαστε την τοποθεσία όπου κρύβεται ο κάθε Colossi, θα πρέπει να ανατρέξετε βαθύτερα στη μνήμη σας και να θυμηθείτε επίσης ότι αν δεν ακολουθήσετε τα φώτα που εκπέμπει το ancient sword και μεταφερθείτε σε άλλη τοποθεσία, οι κολοσσοί όπου κανονικά θα βρίσκατε στις άλλες τοποθεσίες δεν θα βρίσκονται εκεί. Υπάρχει καθορισμένη σειρά επομένως και όλες οι περιοχές δεν κρύβουν κάποιο κίνδυνο αν δεν είναι η σειρά του σωστού κολοσσού.

Οι ακτίνες μπορεί να σας δυσκολέψουν λιγάκι καθώς φωτίζουν προς μια τοποθεσία αλλά δεν είναι ξεκάθαρη η διαδρομή που πρέπει να ακολουθήσετε για να φτάσετε σε αυτή. Όταν όμως καταφέρετε να φτάσετε στο επιθυμητό κάθε φορά σημείο, θα σας διακόψει ένα σύντομο cutscene που θα σας βοηθήσει να καταλάβετε ότι βρίσκεστε κοντά στο επόμενο θηρίο, αν δε σας το δείξει. Κατόπιν, έρχεται η δύσκολη αποστολή της αναμέτρησης με τους Colossis. Καθένας από αυτούς, όσο τεράστιοι κι αν είναι, έχει ένα αδύναμο σημείο. Σηκώνοντας και πάλι το ξίφος σας στον ουρανό, το σπαθί θα αποκαλύψει με τον ίδιο τρόπο το σημείο του σώματος του κάθε πλάσματος το οποίο πρέπει να τραυματίσετε.

Ευτυχώς ο Wander είναι εξοπλισμένος και με ένα τόξο με βέλη, που συνήθως χρησιμοποιείται ως παρενόχληση, καθώς μπροστά στους περισσότερους, το ένα βέλος μοιάζει με οδοντογλυφίδα. Πρέπει να είστε συγκεντρωμένοι, να κοιτάζετε σφαιρικά τι υπάρχει γύρω σας καθώς πολλές φορές το πεδίο της μάχης είναι καθοριστικό για το αποτέλεσμά της και να αξιοποιείτε την παραμικρή ευκαιρία που σας δίνεται να τραυματίσετε τα θηρία. Όταν τους βρείτε σε ευάλωτη κατάσταση πρέπει να βρείτε τον τρόπο να σκαρφαλώσετε πάνω τους.



Επιλέγοντας και πάλι το ancient sword, αφού μπορείτε να χρησιμοποιείτε ένα όπλο κάθε φορά, ένα φωτεινό σύμβολο θα αρχίσει να λάμπει πάνω στο κορμί του εκάστοτε κολοσσού. Εκεί βρίσκεται ο απόλυτος στόχος σας εφόσον τα χτυπήματα που θα πραγματοποιήσετε σε αυτά τα σημεία θα προκαλέσουν ζημιά πολλαπλάσια της δύναμης που χρησιμοποιήσατε. Όπως και στους παλαιότερους τίτλους, ένα κουμπί του χειριστηρίου σας, σε αυτή την περίπτωση το R2, πρέπει να είναι μονίμως πατημένο πράγμα που θα κουράσει το ένα σας δάκτυλο, ωστόσο είναι δυστυχώς απαραίτητο για να κρατιέστε από τα τριχωτά συνήθως σημεία των εχθρών σας. Όχι πως οι Colossis θα κάθονται άπραγοι να τους σκοτώσετε. Ίσα ίσα που θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να σας ρίξουν από το σημείο που κρέμεστε και να σας εξοντώσουν με την πρώτη ευκαιρία. Ειδικά ύστερα από κάποιο δυνατό χτύπημα στο κορμί τους, αρχίζουν να κουνιούνται πέρα δώθε σα μανιακοί ώστε να σας αναγκάσουν να χάσετε την ισορροπία σας.

Η θεαματική οπτική αναβάθμιση που προσφέρει το νέο remake κάνει τους Colossis τόσο αληθινούς και επιβλητικούς που δεν αποκλείεται να…σας τρομάξουν. Η μουσική από την άλλη θα σηκώσει τις τρίχες σας πιο πολύ κι από το να βγαίνατε γυμνοί στα χιόνια.

Σε αυτό το σημείο να τονίσουμε ότι υπάρχει μία κίτρινη ένδειξη στο κάτω και δεξιά μέρος της οθόνης που δείχνει το πόση stamina παραμένει στον Wander για να κρατηθεί. Όταν αδειάσει, ο Wander παύει να κρατιέται και πέφτει από όπου κι αν βρίσκεται, επομένως πρέπει ανά τακτά διαστήματα να σταματήσετε να κρατιέστε ώστε να γεμίζει ξανά. Το παιχνίδι θα μπορούσε κάλλιστα να ανήκει και στη κατηγορία των Puzzle games καθώς η εξόντωση κάθε Colossi αποτελεί στην ουσία και έναν ξεχωριστό γρίφο, που καλεί την φαντασία σας να ενεργοποιηθεί. Σε μερικές μάχες είναι απαραίτητος και ο έλεγχος της Agro, καθώς μερικά τέρατα παραείναι γρήγορα για να τα φτάσετε ή να τα αποφύγετε. Το πανέμορφο αυτό άτι ίσως είναι η μόνη μαύρη σελίδα στο χειρισμό του χαρακτήρα μας, αφού δεν μετακινείται αποκλειστικά και μόνο με το μοχλό, αλλά πρέπει να του δίνετε ώθηση χτυπώντας τον ελαφρώς στα πλάγια, ενώ όταν η κάμερα αρχίζει και στρίβει οφείλετε να αντιληφθείτε όσο πιο γρήγορα γίνεται το πώς πρέπει να χειριστείτε και αυτόν για να μην ξεφύγετε από τη διαδρομή σας. Στα περισσότερα boss fights βέβαια, δεν βρίσκεται καν μαζί σας αφού ανεβαίνετε σε υψώματα, περνάτε λίμνες ή εισέρχεστε σε χαμηλοτάβανα κτήρια στα οποία ο αγαπημένος σας φίλος δεν μπορεί να έχει πρόσβαση.



Είναι συγκλονιστικός ο τρόπος που σας τραβάει το παιχνίδι να ασχοληθείτε μαζί του. Το gameplay ενώ διατηρεί ένα σταθερό μοτίβο, διαφοροποιείται όλο και περισσότερο κάθε φορά που συναντάτε ένα νέο Colossi με νέες αδυναμίες και νέο περιβάλλον για να αλληλεπιδράσετε. Προκαλεί με ενθουσιαστικό τρόπο την δημιουργικότητα σας να συμμετέχει και αυτή στη μάχη, ενώ προσφέρει αμέτρητη ικανοποίηση κάθε φορά που καταφέρνετε να ρίξετε το τελειωτικό χτύπημα. Μπορεί να μην διαθέτει ενδιάμεσες μάχες με μικρότερα πλάσματα τύπου minions καθώς το Shadow of the Colossus είναι ακόμα και έτσι ένα υπερπλήρες video game έχοντας μόνο boss battles και τίποτα άλλο να ασχοληθείτε μαζί του πέραν από τον εντοπισμό και την εξολόθρευση των κολοσσών.

Μάλιστα, οι μικρές προσαρμογές και αλλαγές που έγιναν στον χειρισμό του παιχνιδιού, λόγω της ολικής αλλαγής των textures ήταν αρκετά επιτυχημένη, διορθώνοντας αρκετά κενά σημεία και bugs που ενδέχεται να συναντούσατε στις παλαιότερες εκδόσεις. Μπορεί η Agro να θυμίζει λίγο σε θέμα υπακοής τον Trico του The Last Guardian, αλλά ο Wander είναι σαφέστατα πιο αποτελεσματικός. Όσο ενθουσιαστικό και να είναι το gameplay όμως, μπορεί να θεωρηθεί και λίγο ξεπερασμένο σε σχέση με τις τωρινές επιλογές που περιέχουν τα νέα video games και την ποικιλία δυνατοτήτων που προσφέρουν.

Τα collectibles των παλαιότερων εκδόσεων έδωσαν φυσικά το παρών και στο νέο remake. Για παράδειγμα έχουμε τα fruit trees, στα οποία εντοπίζετε φρούτα προς κατανάλωση αυξάνοντας κατά αυτό τον τρόπο την μέγιστη ζωή σας. Επίσης έχουμε τα shining taled lizards που μετονομάστηκαν από white-taled lizards, η συλλογή των οποίων αυξάνει τη stamina σας. Τέλος έχουμε τα shrines τα οποία επαναφέρουν τη ζωή σας στο μέγιστο, πράγμα κάπως διακοσμητικό, αφού η εκτέλεση κάθε Colossi σας επιστρέφει στον ναό με γεμάτη ζωή. Στα παλιά Shadow of the Colossus χρησίμευαν ως save points.

Πατώντας το κουμπί αφής στο DualShock 4 μεταφέρεστε στον χάρτη της περιοχής που έχει καταγεγραμμένα τα σημεία όπου σκοτώσατε τους Colossis ή που εντοπίσατε shrines. Στην περίπτωση όπου καταφέρετε να τερματίσετε το παιχνίδι στη Hard δυσκολία, ξεκλειδώνονται και τα Time Attacks, που όπως δηλώνουν είναι χρονικές δοκιμασίες που αν φέρετε εις πέρας σας προσφέρουν διάφορα in-game items που θα σας βοηθήσουν στο υπόλοιπο παιχνίδι, ενώ συναντάμε και το New Game+ mode όπου μπορείτε να ξεκινήσετε ένα νέο παιχνίδι, διατηρώντας ότι έχετε συλλέξει από τα προηγούμενα.



Η πρόοδος όμως που έγινε στα γραφικά που οδήγησε και στις μικρές αλλαγές του gameplay έφερε και ορισμένα μικρά αλλά αρνητικά αποτελέσματα. Η χρήση του Wander έγινε ολίγον τι ευκολότερη καθώς οι αλλαγές στη διάταξη των νέων textures σε συνδυασμό με τον χειρισμό του πρωταγωνιστή προκάλεσαν ένα απρόσμενο balancing, με αποτέλεσμα να ανταποκρίνεται ακόμα καλύτερα στις εντολές σας που εννοείται πως είναι επιθυμητό, αλλά μετατρέπουν το παιχνίδι σε σχετικά εύκολη διαδικασία μέχρι και στο Normal mode αν έχετε εμπειρία με το Shadow of the Colossus. Το gameplay δηλαδή από 9 με 10 ώρες διάρκεια που είχε κατά μέσο όρο μπορεί κάλλιστα να γίνει 5 ή 6 ώρες για κάποιον που θυμάται τις κρυψώνες των Colossis ή τους τρόπους εξόντωσης του καθενός. Συνίσταται δηλαδή η επιλογή της Hard δυσκολίας αν έχετε εμπειρία με το παιχνίδι, και η αποφυγή του Easy mode σε κάθε περίπτωση.

Δεν θα κλείνετε το photo mode
Η μεγάλη αλλαγή που όλοι περίμεναν να αντικρίσουν στο πολυαναμενόμενο remake του Shadow of the Colossus είναι αδιαμφισβήτητα τα γραφικά του. Η Bluepoint Games δεν τεμπέλιασε αυτή τη φορά και αποφάσισε να χτίσει από το μηδέν τον οπτικό τομέα του τίτλου της SIE Japan. Το αποτέλεσμα; Φαντασμαγορικό. Το φετινό remake μετατρέπει το παιχνίδι σε ένα φαντασμαγορικό δημιούργημα, με άκρως ρεαλιστικές απεικονίσεις και τρομερό animation. Κάνει για την ακρίβεια το HD remaster του PS3 να μοιάζει με δουλειά…10 λεπτών. Πεντακάθαρα textures, οι κινήσεις και τα οπτικά εφέ μοιάζουν σαν να βγήκαν από την πραγματικότητα και επιτέλους μπορούμε να διακρίνουμε και την παραμικρή λεπτομέρεια τόσο στον πρωταγωνιστή, όσο στους Colossis και τις διάφορες τοποθεσίες στις οποίες παρευρίσκεται.



Προσοχή. Στους περισσότερους αποκλειστικούς τίτλους της Sony, και όχι μόνο, υπάρχει αυτή η επιλογή που αναγράφει “photo mode”. Ξέρετε, αυτό που δεν δίνετε ποτέ σημασία ή πατάτε καταλάθος μερικές φορές. Στο συγκεκριμένο video game είναι αμαρτία το να μη του ρίξετε μια ματιά. Αυτό το χαρακτηριστικό σας δίνει πρόσβαση σε μια κάμερα για να τραβήξετε in-game screenshots. Εναλλάσσοντας φίλτρα, κάνοντας zoom in ή zoom out και προσαρμόζοντας τις οπτικές γωνίες, μπορείτε να αποθηκεύσετε ασύγκριτα όμορφα στιγμιότυπα του παιχνιδιού, που αν πλαισιώνονται από κάποιο Colossi στο background και μια από τις δεκάδες εξαιρετικές τοποθεσίες του παιχνιδιού, θα καταλήξετε να δημιουργείτε εικόνες που θα αξίζουν να γίνουν φόντο σας στο PS4, στο κινητό σας, στο tablet σας, γιατί όχι και πίνακας στον τοίχο σας. Αν παίξετε λίγο με την παραπάνω υπηρεσία σίγουρα θα αντιληφθείτε σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό το βάθος της οπτικής αναβάθμισης που έχει υποστεί αυτό το αγαπημένο PlayStation exclusive.

Οι 4K δυνατότητες του PS4 Pro τονώνουν την ήδη εντυπωσιακή πρόοδο. Τρέχοντας στα 30FPS σε ανάλυση 4K, ή στα 60FPS σε 1080p δε θα χορταίνετε να περιφέρεστε στη γεμάτη εναλλαγές έκταση των Forbidden Lands πατώντας σε χωράφια, έρημο, στεγνό έδαφος, λίμνες, δάση, βουνά αλλά και επιβλητικά μεγαλοπρεπή κτήρια, καθένα πιο όμορφο από το προηγούμενο του. Δεν είναι λίγες οι φορές που θα πιάσετε τον εαυτό σας να χαζεύει τα εντυπωσιακά τοπία και τον εξαιρετικό σχεδιασμό που έχει ξεκάθαρα γίνει κατά κύριο λόγο στους Colossis και στον Wander. Το μάτι σας μένει αναγκαστικά και μη, σε εγρήγορση καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού.



Για τους “ψυχαναγκαστικούς” gamers αξίζει να παρατηρήσουν το smooth τρόπο με τον οποίο επιτίθενται οι Colossis σε σύγκριση με τον τίτλο του 2006. Προφανώς οι αλλαγές είναι και έπρεπε να είναι τεράστιες, καθώς βρισκόμαστε σε κονσόλες δύο μεταγενέστερων γενεών, όμως το αποτέλεσμα ξεπέρασε τις προσδοκίες που ήδη είχαν δημιουργήσει τα πολυάριθμα τρέιλερ που δεσπόζουν στο YouTube από τότε που ανακοινώθηκε. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η αλλαγή των χρωμάτων που βοήθησαν το παιχνίδι να ξεφύγει από την ελαφριά θολούρα και να μεταφερθεί σε μια πανδεσία χρωμάτων και εντυπωσιακών σκηνικών. Όσοι εντυπωσιάστηκαν από τα γραφικά του PS3 ή και του PS2, αυτό που θα συναντήσετε στο PS4 δεν περιγράφεται συγκριτικά με τις δύο προγενέστερες προσπάθειες. Καταπληκτική δουλειά από τη Bluepoint Games στο κομμάτι των γραφικών που αν πρόσεχε ορισμένες πολύ μικρές λεπτομέρειες όπως ο σχεδιασμός των lizards, θα μιλούσαμε για έναν ανεπανάληπτο τίτλο στον οπτικό του τομέα.

Απλή ανατριχίλα
Αφήνοντας πίσω το πρωτότυπο gameplay, το συγκλονιστικό σενάριο και τα αψεγάδιαστα γραφικά του, το καλύτερο στοιχείο κάθε έκδοσης του Shadow of the Colossus ήταν, είναι και θα είναι ο τομέας του ήχου. Δεν θεωρείται τυχαία πως διαθέτει έναν εκ των κορυφαίων soundtracks στην ιστορία των video games. Πρόκειται για μουσική άριστης ποιότητας και περιεχομένου, που εναλλάσσεται και συνδυάζεται τόσο ιδανικά κάθε φορά που το απαιτούν τα γεγονότα, όπως στην ανακάλυψη κάποιου Colossi, την έναρξη της μάχης και φυσικά, τη στιγμή όπου κατορθώνετε να εξοντώσετε κάποιο από τα γιγάντια πλάσματα. Το remake διατήρησε τα κομμάτια των προηγούμενων εκδόσεων, υπό τη μορφή καθηλωτικών remixes.

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην ανατριχιάσετε στο άκουσμα των εντυπωσιακών ηχητικών εφέ του παιχνιδιού, που σε συνδυασμό με το όλο φρικιαστικό τοπίο, θα σας προσφέρει ένα συναίσθημα που κανένας άλλος συνδυασμός ήχων δε θα μείνει τόσο χαραγμένος στα αυτιά και τις καρδιές σας. Οι πιστοί fans, σίγουρα θα αναγνώρισαν τον ερχομό του remake, ακόμα κι αν δεν έβλεπαν το reveal trailer στην περασμένη Ε3, αφού τα μουσικά themes είναι το λιγότερο χαρακτηριστικά και αξιομνημόνευτα.



Έτσι και στο νέο remake, αξίζει να παρακάμψετε ορισμένες εντυπωσιακές σκηνές, να κλείσετε τα μάτια και να αφήσετε τις διάφορες ανατριχιαστικές μελωδίες χαϊδέψουν τα τύμπανα των αυτιών σας. Ειδικά στην περίπτωση των κραυγών που εκπέμπουν οι Colossis, η αναβάθμιση ήταν αξιέπαινη. Όταν ένα video game είναι ικανό να σας κάνει να πιστέψετε πως αυτό που ακούτε είναι αληθινό, η δουλειά που έχει γίνει πίσω από την ανάπτυξή του είναι σίγουρα καταπληκτική. Το voice acting δυστυχώς δεν ανταποκρίνεται στην απέραντη ποιότητα των μουσικών κομματιών, εφόσον έχουμε πολύ λίγες ομιλίες και όσο να’ ναι επαναλαμβανόμενες, αφού θα ακούτε συνεχώς τον Wander να φωνάζει με τον ίδιο τρόπο συνέχεια στον Argo να επιταχύνει, ενώ η τρομακτική, πολυδιάσταση φωνή του πνεύματος Dormin μπορεί να κινήσει το ενδιαφέρον σας, αλλά κάθε φορά που θέλει να δώσει μικρές πληροφορίες στον Wander για τον επόμενο Colossi, ξεκινά την φράση του με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Όπως προαναφέρθηκε όμως, ο ηχητικός τομέας του παιχνιδιού βρέθηκε για ακόμα μια φορά στα ύψη.



Φέρτε το και στο PS5
Εν κατακλείδι, το Shadow of the Colossus επανεκδόθηκε για δεύτερη φορά, ωστόσο η τωρινή αλλαγή ήταν πολύ ανώτερη της προηγούμενης. Η πρόκληση του να μεταφέρεις ένα video game της γενιάς του PS2 σε κονσόλες δύο ολόκληρων γενεών μετά είναι αρκετά μεγάλη και η Bluepoint Games κατάφερε να κάνει τη διαφορά των 12 χρόνων όσο πιο αισθητή γίνεται. Διαθέτει απίστευτα γραφικά, ενώ τα ηχητικά εφέ και η τρομερή του μουσική αποτέλεσαν για ακόμα μια φορά μείζονα παράγοντα στην ποιότητα του παιχνιδιού, ωστόσο πρέπει να αναγνωρίζουμε πως το απλοϊκό του gameplay που τόσο πολύ αγάπησε ο κόσμος στο παρελθόν και η σχετικά μικρή του διάρκεια, ίσως δεν έχουν τόσο μεγάλη θέση ανάμεσα στους κορυφαίους τίτλους της τωρινής εποχής γεμάτους πολλές ώρες διασκέδασης και με πολυάριθμες δυνατότητες.

Το σίγουρο είναι πως χάρη στο γεγονός το ότι συνδυάζει εξαιρετικά χαρακτηριστικά σε κάθε τομέα του, ο κόσμος θα συνεχίσει να το αγαπά και να το νοσταλγεί όσες φορές κι αν επανακυκλοφορήσει. Αν δεν το έχετε δοκιμάσει, ήρθε η ώρα να το κάνετε στην καλύτερη του μορφή μακράν, ενώ αν είχατε την τύχη να ασχοληθείτε μαζί του στο παρελθόν, ετοιμαστείτε να ανατριχιάσετε ξανά και φυσικά να συγκινηθείτε. Games τέτοιου βεληνεκούς δίνουν λόγο ύπαρξης στα remasters και remakes.

Θετικά:
- Καταπληκτικά, ανανεωμένα γραφικά
- Ανατριχιαστικός ηχητικός τομέας
- Ατέλειωτη δράση
- Εκπληκτικό σενάριο
- Ανώτερο από παλαιότερες εκδόσεις

Αρνητικά:
- Μέτριο replayability
- Σχετικά ξεπερασμένο gameplay
- Μέτριο voice acting

Βαθμολογία
Γραφικά: 9
Ήχος: 9.5
Gameplay: 8
Αντοχή: 8
Γενικά: 8.5

Η απόλυτη αναβίωση ενός κορυφαίου τίτλου, με ανεπανάληπτα γραφικά και τον καθιερωμένο ασύγκριτο ηχητικό τομέα.

Γιάννης Σιδηρόπουλος