Friday the 13th: The Game

O ανίκητος από την κόλαση ξαναχτυπά.

Την πρώτη φορά που ακούσαμε από τα αδέρφια μας για τον Jason Voorhees ήμασταν αμούστακα παιδάκια. Η γλαφυρή περιγραφή που μας έκαναν ενώθηκε με την ζωηρή μας φαντασία και σχημάτισε μια larger than life φιγούρα με μάσκα του χόκεϊ, την οποία ανυπομονούσαμε να δούμε εν δράση. Μόλις μας το επέτρεψε η ηλικία μας, εισήλθαμε στον κόσμο του Friday the 13th και μεταμορφωθήκαμε σε αιώνιοι οπαδοί του Jason. Ο αγαπημένος μας φονιάς είναι ο πυρήνας μιας ιστορίας που άπλωσε τα πλοκάμια της σε 12 ταινίες, μια τηλεοπτική σειρά, βιβλία, comic books και τρία video games.

Είχαμε την τύχη να παίξουμε στον Amstrad μας το Friday The 13th του 1985. Ήταν ακατέργαστο και επαναλαμβανόμενο αλλά μας είχε συγκινήσει η εισαγωγική οθόνη με την μάσκα του Jason, το μουσικό του θέμα και η ανατριχίλα που μας προκαλούσε η ξαφνική εμφάνιση του δολοφόνου. Το 1989 ο Jason επέστρεψε με ένα απαράδεκτο game για το NES. Η αποτυχία του οδήγησε τον Jason σε μακροχρόνια απουσία από τα games. Οι ελπίδες μας για ένα τέλειο Friday The 13th game αναζωπυρώθηκαν το 2015 όταν μια άγνωστη αμερικανική εταιρεία ανάπτυξης, η Illfonic, ανακοίνωσε ότι έχει στα σκαριά την δημιουργία ενός Survival Horror με multiplayer προσανατολισμό και τίτλο Slasher Vol. 1: Summer Camp.

Πλασάροντας την ιδέα τους στο Kickstarter, οι άνθρωποι της Illfonic μάζεψαν ολοταχώς πάνω από ένα εκατομμύριο δολάρια από δεκάδες χιλιάδες χρηματοδότες. Με γεμάτες τσέπες πλέον μπόρεσαν να πλησιάσουν τους συντελεστές της κινηματογραφικής εποποιίας του Friday The 13th, αποκτώντας σε πρώτη φάση τα δικαιώματα του τίτλου με την βοήθεια του σκηνοθέτη του πρωτότυπου, Sean S. Cunningham. Τα πράγματα εξελίχθηκαν πολύ γρήγορα στην συνέχεια. Ο Kane Hodder που υποδύθηκε πολλάκις τον Jason, συμμετείχε στην παραγωγή δανείζοντας τις κινήσεις του με motion capture στον χαρακτήρα και συντονίζοντας τα stunts. Ο Harry Manfredini, συνθέτης όλων των Friday the 13th , στρατολογήθηκε για να ντύσει μουσικά τις νέες περιπέτειες του Jason. Μαθαίνοντας για ένα τόσο αξιόλογο “πλήρωμα” προετοιμαστήκαμε για την εμπειρία της ζωής μας.

Ο άντρας πίσω από τη μάσκα είναι εκτός ελέγχου
Δεν είχαμε καμία απαίτηση να συναντήσουμε σοβαρό σενάριο σε game με πρωταγωνιστή τον Jason Voorhees. Ο τόσο αγαπητός μας σκοτεινός χαρακτήρας ήταν σε όλες του τις περιπέτειες μουγκός και ανεγκέφαλος, δίνοντας το παράδειγμα στην χλιαρή αφήγηση που γέμιζε τα δολοφονικά του ξεσπάσματα. Το Friday The 13th: The Game είναι φτιαγμένο για multiplayer αναμετρήσεις και το gameplay του είναι ασύμμετρο. Για να κατανοήσουμε την φρεσκάδα του, φέρνουμε στο μυαλό μας την εικόνα μιας θεατρικής παράστασης.

Η παράσταση αυτή έχει πάντα το ίδιο θέμα, την προσπάθεια ενός σφαγέα να πετσοκόψει επτά άτομα. Σε κάθε παράσταση, τα σκηνικά, οι ηθοποιοί και οι ρόλοι τους αλλάζουν με συνέπεια το σώου να μην είναι ποτέ ολόιδιο. Με την αλλαγή των ρόλων αναγκαζόμαστε να προσαρμοστούμε στον χαρακτήρα που μας δίδεται, είτε πρόκειται για μια εκδοχή του Jason, είτε για έναν από τους counselors, τα υποψήφια θύματα. Πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ένα άτομο με υπερφυσικές δυνάμεις που έχει γεμίσει τον Άδη με χιλιάδες ψυχές; Πως θα καθαρίσουμε τόσα έξυπνα θηράματα που πιάνουν τα χέρια τους, οργανώνονται σε ομάδες και μπορούν να μας εξουδετερώσουν; Με πολλούς και συναρπαστικούς τρόπους είναι η απάντηση και στις δύο ερωτήσεις.

Ο Jason Voorhees εχθρεύεται ολόκληρη την ανθρωπότητα αλλά δεν δείχνει να αλλάζει με τίποτα τις τοπικιστικές του συνήθειες. Επιλέγει θύματα τα οποία περιφέρονται στην Crystal Lake και τα περίχωρα της δηλαδή έχει στήσει ένα βασίλειο τρόμου με αυστηρά σύνορα. Στο Friday The 13th: The Game μπογιατίζει με αίμα την κατασκήνωση Crystal Lake, τις γραφικές καμπίνες του Packanack Lodge και το ράντσο Higgins Haven. Οι τοποθεσίες προέρχονται από τα πρώτα φιλμ της σειράς και είναι υπέροχα σχεδιασμένες.

Φάγαμε άσχημο φλας πλησιάζοντας μια από τις καμπίνες του Packanack Lodge. Σκηνές φόνων από το Friday The 13th Part 2 πετάχτηκαν σαν πυροτέχνημα στο μυαλό, γεμίζοντας μας με νοσταλγία και την άμεση ανάγκη να επισκεφτούμε τις αξέχαστες ταινίες του Jason. Οι τοποθεσίες είναι πιστές στον θρύλο του μασκοφόρου μακελάρη αλλά είναι λιγοστές για ένα multiplayer game. Η συνεχής επίσκεψη σε αυτές αργά η γρήγορα τις καθιστά παρωχημένες, συνεπώς περιμένουμε περισσότερες σε επερχόμενα DLC, ειδάλλως πολλοί παίκτες θα το εγκαταλείψουν.

Θα σας κάνω κιμά!
Ο Harry Manfredini, συνθέτης του μουσικού θέματος του Jason, του ανατριχιαστικού ήχου που αναγγέλλει πάντοτε την παρουσία του, εντελώς τυχαία το έκανε να αντιπροσωπεύει απόλυτα τον χαρακτήρα σε δύο γλώσσες, στα αγγλικά και στα ελληνικά. Τα λόγια που επαναλαμβάνονται στο θέμα είναι τα “ki-ki-ki-ma-ma-ma”. Αυτές οι λέξεις βουίζουν ολημερίς στο κρανίο του παρανοϊκού δολοφόνου και τον σπρώχνουν στα εγκλήματά του. Εμπλουτίζοντας τα γράμματά τους συνθέτουμε τις λέξεις “kill mom”, το κίνητρο της δολοφονικής του μανίας. Στην γλώσσα μας δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι αφού εξάγουμε από το μουσικό θέμα την λέξη “κιμά”. Βλέποντας το από δύο διαφορετικές σκοπιές - γλώσσες, το κομμάτι ολοκληρώνει την προσωπικότητα του Jason. Ο αγαπημένος μας χαρακτήρας θέλει να μετατρέψει σε κιμά τους πάντες, θεωρώντας τους συλλογικά υπεύθυνους για τον θάνατο της μητέρας του.

Η συγκίνησή μας ήταν απερίγραπτη προτού ακόμα πάρουμε τον έλεγχο του μασκοφόρου εξολοθρευτή. Οι λάτρεις του Jason Voorhees είμαστε μάρτυρες των μεταμορφώσεων που έχει υποστεί ο ήρωας από ταινία σε ταινία. Στο δεύτερο Friday The 13th, ο Jason δεν φορούσε την χαρακτηριστική μάσκα του χόκεϊ αλλά ένα τσουβάλι, που είχε δέσει όπως όπως γύρω από τον λαιμό του. Στα sequels, το κορμί του και η μάσκα του χόκεϊ ακολούθησαν παρακμιακή πορεία, αντικατοπτρίζοντας τα τραύματα και τις κακουχίες που υπέστη από τους εχθρούς του. Στο Friday The 13th: The Game μας δόθηκε ο έλεγχος των έξι γνωστότερων μεταμορφώσεων του χαρακτήρα μέσα στα χρόνια, καθώς και δύο πρωτότυπες μορφές.

Αναλύοντας τα επιφανειακά τους χαρίσματα, προτιμήσαμε τους Jason της τρίτης, τέταρτης και έκτης ταινίας και το original δημιούργημα του Tom Savini. Τα πρώτα τρία γιατί είναι οι καθαρότερες ενσαρκώσεις του αγαπητού μας ήρωα (λατρέψαμε δε τις σχετικές ταινίες) και το τρίτο διότι είναι η πιο κολασμένη απεικόνιση του Jason που έχουμε δει. Ο φονιάς με την μάσκα χάθηκε στην κόλαση στο ένατο Friday The 13th. H μορφή του μέσα από την πεπειραμένη οπτική του Savini, απεικονίζει έναν Jason με πύρινα μάτια, αίμα από ηφαιστειακή λάβα και ένα δικράνι για να σουβλίζει τους εχθρούς.

Αν τον συναντήσεις, είναι απίθανο να ζήσεις
Η επιλογή του Jason ο οποίος θα αποδειχθεί καταλληλότερος για την φονική δουλειά δεν είναι παιχνιδάκι. Κάθε Jason κουβαλά το αγαπημένο του όπλο, το οποίο πάει πακέτο με ένα μικρό αριθμό από grab kills. Παράλληλα οι υπερφυσικές ικανότητες που διαθέτει αλλά και οι αντοχές του έχουν μεγάλες διακυμάνσεις από Jason σε Jason. Τα νεύρα μας έγιναν σμπαράλια συχνά όταν οδηγούσαμε τους Jason που δεν μπορούν να τρέξουν. Βλέπαμε μπροστά μας ένα θύμα, κινούμαστε για να το πιάσουμε και το βλέπαμε να φεύγει μακριά μας τρέχοντας, την ώρα που ο Jason προσπαθούσε να το ακολουθήσει περπατώντας με το πάσο του.

Ευτυχώς ο Jason δεν είναι κοινός θνητός αλλά ένας υπεράνθρωπος του Κακού με ανάλογες ικανότητες. Έχει την ικανότητα να τηλεμεταφέρεται σε όλα τα σημεία του χάρτη. Μπορεί να τρέξει για μερικά δευτερόλεπτα με αστραπιαία ταχύτητα, θυμίζοντας μας την κίνηση και την οπτική γωνία του διαβολικού πνεύματος των Evil Dead. Μετά από τόσα χρόνια που κάνει την ίδια... δουλειά, ο Jason έχει αναπτύξει υπερβολική ευαισθησία στους ήχους που βγάζουν τα υποψήφια θύματα. Η “έκτη αίσθηση” του τον προειδοποιεί όταν ένα θύμα βρίσκεται σε ένα σπίτι και κινείται.

Το τέταρτο skill του μοιάζει λιγότερο αποτελεσματικό από τα προαναφερόμενα αλλά δεν είναι. Τα υποψήφια θύματα αντιλαμβάνονται το πλησίασμα του μέγιστου δολοφόνου από το μουσικό του θέμα, το οποίο εισβάλλει απότομα στα αυτιά τους. Κανένας σοβαρός εκτελεστής δεν θα πρόδιδε την θέση του στο θήραμα, διακινδυνεύοντας να του ξεφύγει. Ο Jason έχει την ιδιότητα να καλύπτει την κίνηση του για λίγη ώρα, ώστε να πλησιάσει αθόρυβα τα θύματά του. Φυσικά ο Jason δεν είναι o Agent 47, δηλαδή προσκολλημένος στις ήσυχες και ύπουλες δολοφονίες. Γουστάρει να τρομοκρατεί τους εχθρούς του, να τους προειδοποιεί για τον ερχομό του, θέλοντας να τους δείξει ότι είναι καταδικασμένοι ότι και αν κάνουν, να περιφρονεί τις προσπάθειές τους.

Τα skills του Jason παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιλογή της καλύτερης εκδοχής του, αλλά εμάς μας ενδιαφέρουν τα kills. Ο μασκοφόρος τιτάνας έχει ένα σκασμό από grab kills, τα τελειωτικά χτυπήματα που τον ξεχώρισαν από τον σωρό των κινηματογραφικών serial killers και μας έκαναν να τον αγαπήσουμε. Όλα περιλαμβάνονται στο ρεπερτόριο του in game αλλά χρειάστηκε να τα ξεκλειδώσουμε προτού απολαύσουμε τα animations τους. Εδώ διακρίνουμε το πανίσχυρο κίνητρο για να επισκεπτόμαστε αδιάκοπα τις όχθες της Crystal Lake, την συγκέντρωση των cp. Τα cp είναι τα xp του παιχνιδιού και κερδίζονται ενεργώντας σε κάθε gaming session είτε σαν counselor, είτε σαν Jason. Με τα cp ξεκλειδώνουμε τις διαφορετικές εκδοχές του Jason, τα grab kills του και τα perks που ενδυναμώνουν τα υποψήφια θύματα.

Αγαλλίαση αισθάνθηκε η ψυχή μας εκτελώντας όλα τα grab kills που θυμόμαστε από τις ταινίες. Ο Jason έλειωνε κρανία με τις παλάμες του, αποκεφάλιζε με γροθιές, έσπαγε πόδια, τσάκιζε σπονδυλικές στήλες, ξεκοίλιαζε άτομα σαν ψάρι. Με την έναρξη των animations ενός grab kill χοροπηδούσαμε από ευχαρίστηση και οι αναμνήσεις από τα κινηματογραφικά kills μας κατέκλυζαν. Τα non – weapon grab kills που μπορούν να χρησιμοποιήσουν όλοι οι Jason είναι 17. Προσθέτοντας σε αυτά τα weapon grab kills, τα οποία κυμαίνονται από τρία με έξι σε έκαστο Jason, μιλάμε για σοβαρό αριθμό δολοφονικών χτυπημάτων.

Πιο γρήγορα θα δούμε τον ήλιο να σβήνει από την ημέρα που θα βαρεθούμε να εκτελούμε fatalities με τον Jason Voorhees.

Μάντεψε ποιος πεθαίνει τα βράδια
Εστιάσαμε την προσοχή μας στον Jason γιατί γουστάρουμε την περσόνα του και είναι ο αδιαφιλονίκητος πρωταγωνιστής της σειράς. Το μεγάλο πρόβλημα του Friday The 13th: The Game είναι ότι μας αναγκάζει να περάσουμε περισσότερες ώρες σε ρόλο θύματος παρά σαν Jason. Σε κάθε ματς συμμετέχουν οκτώ παίκτες, επτά θύματα και ο Jason. Είναι φανερό ότι οι πιθανότητες να τον χειριστούμε είναι εναντίον μας. Είναι πολύ πιθανό να παίξουμε δεκάδες ματς χωρίς να βρεθούμε ποτέ στην θέση του ακατανίκητου δολοφόνου. Ακόμα και έτσι, δεν θα είχαμε την διάθεση να γκρινιάζουμε αν ο ρόλος του θύματος ήταν τραβηχτικός.

Ανακαλύψαμε ότι μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να αγαπήσουμε το πεπρωμένο ενός θύματος του Jason και αυτός είναι η ομαδικότητα. Αυτή προϋποθέτει καταρχάς όλα τα θύματα να χρησιμοποιούμε ακουστικά με μικρόφωνο ώστε να μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας. Στην συνέχεια, πρέπει οι παίκτες να είναι συνεννοήσιμοι, διατεθειμένοι να συνεργαστούν για το γενικό καλό. Τα στατιστικά του κάθε Counselor αλλά και τα perks με τα οποία τον έχουμε προικίσει, τον καθιστούν τέλειο για συγκεκριμένο ρόλο στην ομάδα μας.

Για παράδειγμα, η Deborah Kim μπορεί να επιδιορθώσει ταχύτατα οποιοδήποτε μηχάνημα, επιταχύνοντας μια πιθανή απόδραση για όλη την ομάδα. Δυστυχώς η Deborah είναι αδύναμη και δεν τα βγάζει πέρα σε μάχη σώμα με σώμα με τον τον Jason. Για την προστασία της μπορεί να στρατολογηθεί ο Brandon Wilson με το τεράστιο strength, που είναι ικανός να προκαλέσει σοβαρή ζημιά στον αθάνατο δολοφόνο. Ο μπαλαντέρ της υπόθεσης είναι ο γνωστός μας Tommy Jarvis, ο μεγαλύτερος εχθρός του Jason στις ταινίες. Με φουλαρισμένα όλα τα στατιστικά του, ο Jarvis είναι ο ενδεδειγμένος χαρακτήρας για να εξολοθρεύσει τον Jason.

Η έλλειψη επικοινωνίας οδηγεί στον πιο βαρετό τρόπο θριάμβου μας, την επιβίωση για 20 λεπτά, όσο διαρκεί ένα ματς. Τίποτα δεν καταστρέφει γρηγορότερα την διασκέδαση σε ένα game όσο το να χώσετε τον χαρακτήρα σας σε μια κρυψώνα και να περιμένετε πότε θα περάσει η ώρα. Το Friday the 13th: The Game έπρεπε να μας αποτρέπει από τέτοιες πρακτικές, προσφέροντας μας τους λιγότερους πόντους για αυτές. Αντίθετα, μας πριμοδοτεί με τους περισσότερους, αν απλά επιβιώσουμε. Όταν χειριζόμαστε counselors ξοδεύουμε πολύ χρόνο στο ψάξιμο αντικειμένων σαν μανιασμένοι ρακοσυλλέκτες. Ψαχουλεύουμε τα πάντα αναζητώντας εργαλεία και όπλα την ώρα που ο παίκτης που χειρίζεται τον Jason απολαμβάνει την έξαψη που δημιουργεί ο ρόλος του. Η μόνη σωτηρία είναι να πέσουμε σε καλούς και συνεργάσιμους παίκτες. Ακόμα και η συμπεριφορά του Jason μπορεί να νοστιμίσει την εμπειρία ενός counselor.

Ο απόλυτος δολοφόνος ενδέχεται να χαρίζει την ζωή στα θύματά του και να εκφράζεται έξυπνα όταν τα σταμπάρει, δίνοντας με τα λόγια του πνοή στον βουβό χαρακτήρα. Εκτός από το επαναλαμβανόμενο μοτίβο παιξίματος των θυμάτων αντιμετωπίσαμε και την εφιαλτική αναμονή, μετά την εκτέλεσή μας από τον Jason. Ενίοτε, το να παρακολουθούμε την εξέλιξη ενός ματς, ενθαρρύνοντας τους επιζώντες και γιουχάροντας τον Jason, λειτουργεί καθαρτικά. Άλλες φορές όμως βαριόμαστε αφάνταστα ειδικά όταν οι παίκτες λειτουργούν ατομιστικά. Το Friday the 13th: The Game μας αναγκάζει να παραμείνουμε στο ματς μέχρι να τελειώσει για να συλλέξουμε τα cp που κερδίσαμε.

Η Virtual Cabin έχει την ίδια αξία για εμάς με εκείνη του βωμού που έστησε ο Jason προς τιμή της μητέρας του. Είναι ένας “ιερός χώρος” γεμάτος αναμνηστικά αντικείμενα από την σειρά ταινιών Friday The 13th. Το βλέμμα μας αναζητούσε παντού αντικείμενα πρόσφορα στην αλληλεπίδραση και καταναλώσαμε με βουλιμία ένα τεράστιο αριθμό χρήσιμων πληροφοριών. Η συλλογή με τα φονικά εργαλεία του Jason και οι κλεφτές ματιές που ρίξαμε από κλειδαρότρυπες ήταν τα highlights της περιπλάνησης μας. Το σπουδαιότερο χαρακτηριστικό της Virtual Cabin είναι η αδιάκοπη ανακαίνισή της. Κλειδωμένα δωμάτια με την “προειδοποίηση” coming soon και άφθονος χώρος μέσα στο σπίτι μας προδιαθέτουν για άφθονα επιπλέον αντικείμενα και πληροφορίες.

Χαμηλή νοημοσύνη
Το Friday the 13th: The Game έχει το κέντρο βάρος του στο multiplayer, συνεπώς το A.I. ξεδιπλώνει τα ταλέντα του μόνο στα offline ματς. Εκεί βγαίνουμε παγανιά με τον Jason για να σφάξουμε επτά bots. Η τεχνητή νοημοσύνη έδινε το παρόν χειριζόμενη δραστήριους counselors. Αυτοί είχαν γρήγορα αντανακλαστικά και μας έβγαζαν την πίστη μέχρι να τους πιάσουμε. Η εξυπνάδα τους οδηγούσε σε δύσκολες κρυψώνες και στην γρήγορη απόδραση από τον χώρο, μόλις ο Jason τους μυρίζονταν. Αντιμετωπίσαμε επιθετικούς counselors που κάρφωναν μαχαίρια στον λαιμό του Jason, πέταγαν πυροτεχνήματα που τον τύφλωναν, τον πυροβολούσαν εξ’ επαφής ρίχνοντας τον στο χώμα. Τα παραπάνω παραδείγματα ήταν η εξαίρεση. Ο κανόνας μας έπεισε ότι τα περισσότερα θύματα τα χειρίζεται μια... άτεχνη νοημοσύνη.

Είδαμε counselors να τρέχουν προς το μέρος μας αντί να κάνουν φτερά τα πόδια τους προς την αντίθετη κατεύθυνση. Τους παρακολουθήσαμε να κολλάνε πάνω σε βράχια αντί να τα προσπεράσουν. Γελάσαμε με την πανικόβλητη κίνηση τους πέρα δώθε σαν τα είχαν χαμένα. Η αποθέωση ήρθε κατά την διάρκεια της επίθεσης μας σε ένα αμάξι. Δύο counselors κάθονταν στις θέσεις οδηγού – συνοδηγού. Το αμάξι έμοιαζε φτιαγμένο και έτοιμο να ξεκινήσει αλλά δεν το κούναγε ρούπι, λες και μας περίμενε. Δώσαμε εντολή στον Jason να σβερκώσει τον οδηγό και να τον βγάλει από το αμάξι. Τον εκτελέσαμε με ανατριχιαστικό τρόπο επιτόπου. Θα περίμενε κανείς ο συνοδηγός να έχει γίνει καπνός μέχρι να τελειώσουμε, εκείνος όμως βρισκόταν στην ίδια θέση σαν παγωμένος.

Η αντοχή στον χρόνο του Friday the 13th: The Game δεν οριοθετείται εύκολα. Η αναβάθμιση του Jason και των counselors διαμέσου των cp έμοιαζε με πανίσχυρο χέρι που μας σπρώχνει από τον ένα αγώνα στον επόμενο. Οι λιγοστές φορές όπου οι συμπαίκτες μας ήταν αρκετά ευφυείς και συνεργάσιμοι ώστε ένα ματς να εξελιχθεί σε αξέχαστη εμπειρία, επίσης μας προέτρεπε να πατάμε το play. Σε πρώτη φάση ένα 10ωρο – 15ωρο θα κυλήσει πολύ εύκολα. Από εκεί και μετά, οι φανατικοί οπαδοί του Jason Voorhees σαν εμάς, θα το επισκέπτονται ασταμάτητα όταν βρίσκουν ελεύθερο χρόνο. Οι λάτρεις των Survival Horror θα το αφήσουν στην άκρη μέχρι να εμπλουτιστεί με σοβαρό single player mode και άφθονο επιπλέον περιεχόμενο.

Ένας τρελός δεν μπορεί να σώσει... τα γραφικά
Για να λάμψει ένας πανίσχυρος ήρωας στα games πρέπει να υποστηρίζεται από πανίσχυρη graphic engine. Ο Jason Voorhees έχει τις πλάτες της Unreal Engine 4, ενός δυνατού εργαλείου που αποδίδει τον μέγιστο αριθμό frames στα PC, αλλά δυσκολεύεται να επαναλάβει το κατόρθωμα της στις κονσόλες. Η έκδοση για PC μπορεί να πιάσει εκατοντάδες frames ακόμα και στα 1440p. Κατά συνέπεια, οι χαρακτήρες κινούνται με ομαλό και ρεαλιστικό τρόπο στον χώρο, τα δολοφονικά animations του Jason αποδίδονται καταπληκτικά και ο φωτισμός είναι υποβλητικός.

Στις κονσόλες τα frames αγγίζουν τα 30 fps ακόμα και στο PS4 Pro, το καθ’ όλα ικανό να τρέξει στα 4K - 60 fps μηχάνημα. Ήμασταν έτοιμοι να δηλώσουμε την απόλυτη ικανοποίησή μας για τις επιδόσεις του Friday the 13th: The Game παρότι δεν πιάνει τα αναμενόμενα στις κονσόλες. Τότε παρατηρήσαμε τα τραγικά, απόκοσμα χαρακτηριστικά του προσώπου μερικών counselors και τις σπαστικές κινήσεις κάποιων άλλων. Εκνευριστήκαμε όταν η ένδειξη αλληλεπίδρασης με ένα αντικείμενο αρνούνταν να ενεργοποιηθεί. Τελικά καταλήξαμε ότι το game υπολείπεται αρκετά patches προτού το απολαύσουμε πλήρως.

Η ηχητική επένδυση και το soundtrack μας συνεπήρε. Ο Manfredini δεν περιορίστηκε στην αναπαραγωγή του θέματος και των κλασικών ήχων που ακολουθούσαν τον Jason στις ταινίες. Συνέθεσε μια συμφωνία από ανατριχιαστικά κομμάτια με απότομα ξεσπάσματα που παγώνουν το αίμα. Ολόκληρο το soundtrack είναι ποτισμένο στον ακουστικό τρόμο, φαντάζει έργο παρανοϊκού βιολιστή που χτυπάει με μανία το δοξάρι του.

Με το soundtrack να μας δημιουργεί καρδιοχτύπια ανά μερικά δευτερόλεπτα, πέσαμε στο πάτωμα από την πώρωση ακούγοντας την φωνή της μητέρας του Jason, Pamela Voorhees, να παροτρύνει τον ψυχασθενή γιο της, μετά από κάθε φόνο που πετυχαίνει. Στην συνέχεια, εκτιμήσαμε τον ήχο των θηραμάτων ή του Jason, ανάλογα με το ποιόν ελέγχαμε. Αφουγκραζόμασταν και στις δύο περιπτώσεις τους περιβαλλοντικούς ήχους ώστε να ανακαλύψουμε αν ένα θύμα κρύβεται κοντά μας ή ο Jason πλησιάζει στην κρυψώνα μας. Τα ηχητικά εφέ, με τα ουρλιαχτά σε πρώτο πλάνο, είναι το κάτι άλλο.

Χόμπι του... να πωρώνει τον κόσμο
Κάποια στιγμή ήταν αναπόφευκτο να εγκαταλείψουμε προσωρινά την καριέρα μας στον κόσμο του Friday the 13th: The Game και να χρησιμοποιήσουμε τα περιφερειακά του PC για να περιγράψουμε την εμπειρία μας. Την στιγμή που βγήκαμε από το game μια ακατανίκητη επιθυμία μας κυρίευσε, να δούμε εδώ και τώρα όλες τις ταινίες με τον Jason Voorhees. Η λαχτάρα που μας έπιασε είναι και ο ισχυρότερος συνήγορος για την αγορά του Friday the 13th: The Game. Είναι το καλύτερο game που κυκλοφόρησε ποτέ με πρωταγωνιστή τον Jason Voorhees. O ανταγωνισμός δεν φαίνεται σπουδαίος όμως το Friday the 13th: The Game έχει πιάσει το κλίμα των ταινιών και τον χαρακτήρα του μυθικού πρωταγωνιστή. Έχει την ατμόσφαιρα, τον ήχο και την φρικαλεότητα που κυριαρχούν σε όλα τα Friday The 13th.

Δυστυχώς έχει και μπόλικα bugs, επαναλαμβανόμενο gameplay και λίγους χάρτες προς το παρόν. Πάλι καλά που προστέθηκε η offline επιλογή για να χαρούμε λίγο τον Jason, περιμένουμε όμως να την τροφοδοτήσουν και με συγκεκριμένα objectives ή υποτυπώδες σενάριο ώστε να μην καταντήσει βαρετή. Βρήκαμε την τιμή των 20 ευρώ στο Steam λογική, με γνώμονα το προσφερόμενο περιεχόμενο και την συνεχή αναβάθμιση του με updates.

Θετικά:
- Ο Jason Voorhees
- Η ατμόσφαιρα και η καταπληκτική μουσική επένδυση
- Το σύστημα αναβάθμισης των χαρακτήρων
- Τα διαθέσιμα abilities, perks και φονικά χτυπήματα
- Το ασύμμετρο gameplay
- Το παρεϊστικο κλίμα και το “δέσιμο” όταν βρίσκεις καλούς συμπαίκτες
- Η Virtual Cabin

Αρνητικά:
- Glitches σε γραφικά και animations
- Η δυσκολία να χειριστείς τον Jason στο online τμήμα
- Ο μικρός αριθμός χαρτών
- Το βαρετό gameplay των counselors
- Η απουσία σοβαρού single player mode

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 8
Gameplay: 6 
Αντοχή: 6
Γενικά: 6.5

Η καλύτερη ψηφιακή εμπειρία του Friday the 13th, αλλά με πολλά προβλήματα.

Γιάννης Μοσχονάς