Prey (2017)

Απόδραση από τον διαστημικό σταθμό Talos I.

Πριν από 11 χρόνια η Human Head Studios μας παρουσίασε το Prey, ένα αρκετά ιδιόμορφο FPS που κατάφερε να κερδίσει την εκτίμηση των φίλων του συγκεκριμένου genre. Τα στοιχεία που έκαναν το Prey να ξεχωρίζει ήταν τα πρωτότυπα -από σχεδιαστικής πλευράς- όπλα του και τα άφθονα puzzle στοιχεία του. Το 2008 ανακοινώθηκε από την 3D Realms ότι η Human Head Studios εργάζεται πάνω στο Prey 2, παρόλα αυτά το project αυτό δεν έμελλε να υλοποιηθεί. Να σημειώσουμε εδώ ότι η Bethesda Softworks αγόρασε τα πνευματικά δικαιώματα του Prey το 2009, εντούτοις το 2014 ανακοίνωσε επίσημα ότι η ανάπτυξη του Prey 2 τερματίστηκε, καθώς η πρώιμη έκδοσή του δεν πληρούσε τα ποιοτικά στάνταρ της.

Όπως αποκαλύφθηκε στη πορεία, η Bethesda ανέθεσε στην Arkane Studios, την δημιουργό του Dishonored, να προχωρήσει σε ένα reboot της σειράς και κάπως έτσι προέκυψε το νέο Prey, το οποίο ανακοινώθηκε με κάθε επισημότητα στην περσινή E3. Το παράδοξο στη προκειμένη περίπτωση είναι ότι η νέα έκδοση του Prey δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το FPS που κυκλοφόρησε στα μέσα την προηγούμενης δεκαετίας από την 3D Realms. Όπως θα δούμε και παρακάτω το Prey της Arkane Studios, μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως ο πνευματικός διάδοχος του System Shock. Θυμίζουμε ότι αρκετά στελέχη της Arkane Studios είχαν εργαστεί στο παρελθόν στην Looking Glass Studios, την εταιρεία που μας είχε προσφέρει το System Shock και το Thief: The Dark Project, οπότε οι όποιες ομοιότητες είναι δικαιολογημένες.

Η κούρσα για την κατάκτηση του διαστήματος
To νέο πόνημα των δημιουργών του Dishonored εκτυλίσσεται στο μέλλον (συγκεκριμένα βρισκόμαστε στο 2035) και λαμβάνει χώρα σε μια εναλλακτική πραγματικότητα. Με βάση το lore ο John F. Kennedy καταφέρνει να επιζήσει μετά από την απόπειρα δολοφονίας του το 1963 και αφιερώνει την ζωή του στο διαστημικό πρόγραμμα των H.Π.Α.

Οι αυξημένες ανθρώπινες δραστηριότητες στο διάστημα τραβούν την προσοχή μιας εξωγήινης φυλής (Typhon), η οποία και επιτίθεται στη Γη. Οι Η.Π.Α και η Σοβιετική Ένωση αφήνουν στην άκρη τις διαφορές τους και χτίζουν ένα διαστημικό σταθμό με σκοπό να αποτρέπουν την εξάπλωση των Typhon και να προστατέψουν την ανθρωπότητα. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ο διαστημικός σταθμός Kletka περνά αποκλειστικά στα χέρια των Αμερικάνων, οι οποίοι ξεκινούν πειράματα πάνω στους Typhon, παρόλα αυτά μετά από μια σειρά ατυχημάτων ο διαστημικός σταθμός κλείνει προσωρινά.

Η εταιρεία TranStar αποκτά σταδιακά τον έλεγχο του Kletka και στην πορεία τον μετονομάζει σε Talos I ξεκινώντας και πάλι τα πειράματα πάνω στους Typhon. Τα πειράματα αυτή τη φορά στέφονται με επιτυχία και οδηγούν στην δημιουργία των Neuromods, μιας σειράς τεχνολογικών εμφυτευμάτων που χαρίζουν υπεράνθρωπες ιδιότητες σε όποιον τα φορά. Οι πωλήσεις των Neuromods στην Γη χαρίζουν οικονομική ευημερία στην TranStar Corporation και πλέον ο διαστημικός σταθμός Talos I έχει εκατοντάδες κατοίκους (κυρίως επιστήμονες). Το 2032 o Morgan Yu (o πρωταγωνιστής της ιστορίας) στρατολογείται από τον αδελφό του στην ερευνητική ομάδα του Talos I, όταν όμως παίρνει μέρος σε μια σειρά από εξετάσεις πριν την αποχώρησή του για τον Talos I, δέχεται επίθεση από τους Typhon.

Μετά την επίθεση, ο Morgan Yu βρίσκεται και πάλι στα διαμέρισμά του και να ανακαλύπτει ότι στην πραγματικότητα ζούσε για τρία ολόκληρα χρόνια στον Talos I, τεστάροντας διάφορα Neuromods. Η τεχνητή νοημοσύνη January σας πληροφορεί ότι ο σταθμός έχει πέσει πλέον στα χέρια των Typhon, οπότε η αποστολή σας είναι να τον καταστρέψετε και να επιστρέψετε στη Γη. Από την άλλη πλευρά, ο αδερφός σας εκλιπαρεί να βρείτε τον τρόπο να εξοντώσετε τους Typhon χωρίς να καταστρέψετε το σταθμό. Εσείς από την πλευρά σας έχετε την ελευθερία να ακολουθήσετε όποιο από τα παραπάνω “μονοπάτια” επιθυμείτε και κάπως έτσι ξεκινά η περιπέτειά σας στον διαστημικό σταθμό Talos I.

Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι οι developers έδωσαν μεγάλη βάση στο lore του Prey συνθέτοντας ένα ενδιαφέρον σεναριακό υπόβαθρο. Οι ανατροπές ξεκινούν από πολύ νωρίς και συγκεκριμένα από τον πρόλογο της ιστορίας και κεντρίζουν αναμφισβήτητα το ενδιαφέρον σας. Πολύ γρήγορα όμως το σενάριο κάνει “κοιλιά” και στο διάστημα αυτό περιφέρεστε σαν.... κοτόπουλα στον διαστημικό σταθμό σε μια σειρά βασικών αποστολών που δεν προχωρούν την πλοκή της ιστορίας. Από το μέσα του campaign και μετά όμως τα πράγματα γίνονται πολύ πιο ενδιαφέροντα, καθώς σας δίνεται η ευκαιρία να συναναστραφείτε με διάφορους NPC και να αποφασίσετε παράλληλα για την τύχη τους.


Κρίση ταυτότητας ή αρμονική μίξη διαφόρων μηχανισμών;
Από τα πρώτα κιόλας λεπτά ενασχόλησής σας με το νέο Prey θα διαπιστώσετε ότι η Arkane Studios έχει ενσωματώσει σε αυτό διάφορους μηχανισμούς από τις προηγούμενες δημιουργίες της. Οι επιρροές από τα Dishonored, System Shock, BioShock και Deus Ex είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς, ενώ αντίθετα δεν συναντάμε τίποτα που να μας θυμίζει το πρωτότυπο Prey της Human Head Studios. H κάμερα πρώτου προσώπου ευνοεί το όλο immersion, εντούτοις το Prey απέχει πάρα πολύ από το να χαρακτηριστεί ως First-Person Shooter. H στόχευση με τα ranged όπλα (πιστόλι και καραμπίνα) θυμίζει πολύ περισσότερο Dishonored και λιγότερο BioShock. Μάλιστα η down sights στόχευση μέσω του δεξιού αναλογικού μοχλού (θα πρέπει να τον πατήσετε) δεν είναι τόσο άμεση όσο θα θέλαμε, αν και τουλάχιστον υπάρχει δυνατότητα για να κάνετε πολύ κοντινά zoom στο στόχο σας. Με άλλα λόγια το gunplay δεν συγκαταλέγεται στα θετικά στοιχεία του Prey.

H ροή του Prey είναι κατά βάση γραμμική, εντούτοις υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι για να μεταβείτε από ένα υποτιθέμενο σημείο A του χάρτη σε ένα επίσης υποτιθέμενο σημείο Β. Αν για παράδειγμα μεσολαβεί μια κλειστή πόρτα, μπορείτε να ψάξετε την γύρω περιοχή για τυχόν αεραγωγούς που να οδηγούν πίσω της, να την κάνετε hack, να εντοπίσετε την σχετική security card ή τον κωδικό της, να “χτυπήσετε” κάποιο διακόπτη με βέλη από αφρολέξ ή ακόμη και να μεταμορφωθείτε σε ένα μικρότερο αντικείμενο (όπως τα Mimics) για να περάσετε μέσα από μια χαραμάδα κτλ.

Φυσικά για να προβείτε στις παραπάνω ενέργειες θα χρειαστεί να έχετε αποκτήσει πρόσβαση και στα κατάλληλα skills. Στο Prey συναντάμε δύο ξεχωριστά skill trees, το Human και το Typhon και το καθένα εξ' αυτών σας δίνει πρόσβαση σε διαφορετικά skills και perks. Στο Human skill tree λόγου χάρη συναντάμε abilities, όπως hacking και repair, αλλά και perks που αυξάνουν τα hit points σας, το stamina σας, την μυική μάζα σας (επιτρέποντάς σας να σηκώσετε βαρύτερα αντικείμενα) κτλ. Στον αντίποδα, το Typhon skill tree περιλαμβάνει κατά βάση εξωγήινα abilities, όπως το kinetic blast και το mimic transformation. Το τελευταίο είναι μακράν το πιο πρωτότυπο skill του Prey, καθώς σας επιτρέπει να μεταμορφωθείτε σε ένα άψυχο αντικείμενο (σταχτοδοχείο, ποτήρι κτλ.) μικρότερου μεγέθους.

Με δεδομένο ότι δεν υπάρχει κάποιο xp system, ο μόνος τρόπος για να αποκτήσετε πρόσβαση σε επιπλέον skills είναι να συλλέξετε τα Neuromods που είναι διεσπαρμένα στον χάρτη του Talos I. Τα Neuromods λειτουργούν σαν τα Praxis Kits του Deux Ex: Human Revolution επιτρέποντάς σας να ξεκλειδώσετε νέα skills. Οφείλουμε να σημειώσουμε ότι αν αποφασίσετε να ξεκλειδώσετε τα Typhon skills, τα αμυντικά συστήματα του Talos Ι, όπως τα turrets, θα αρχίσουν να σας αντιμετωπίζουν ως απειλή πυροβολώντας σας αδιακρίτως.

Το Prey διαθέτει ένα πρωτότυπο crafting system που σας επιτρέπει να συνθέσετε διάφορα αντικείμενα, όπως όπλα, πυρομαχικά, medkits ή ακόμη και Neuromods, μέσω ενός 3D printer. Για να αποκτήσετε τις κατάλληλες πρώτες ύλες θα χρειαστεί να ανακυκλώσετε διάφορα αντικείμενα, όπως γόπες τσιγάρων, μπανανόφλουδες, γάντια του baseball, λουλούδια ή ακόμη και τα όργανα των αντιπάλων σας. Όπως γίνεται αντιληπτό, το Prey σας ανταμείβει για την διεξοδική εξερεύνηση κάθε περιοχής του χάρτη, αφού κανένα αντικείμενο δεν πάει χαμένο. Ακόμη και τα εξτρά όπλα που θα βρείτε μπορούν να ανακυκλωθούν για να αποκτήσετε χρήσιμες πρώτες ύλες.

Θα παραμείνετε αγνός ή θα “μολύνετε” το σώμα σας με εξωγήινα εμφυτεύματα;

Ο κίνδυνος ελλοχεύει παντού
Οι εχθροί σας απαρτίζονται κυρίως από την εξωγήινη φυλή των Typhons, οι οποίοι συναντώνται σε διάφορες μορφές. Οι Typhons έχουν παραπλήσια όψη, καθώς τα σώματά τους περιβάλλονται από μια κολλώδη μαύρη γλίτσα. Τα πρώτα πλάσματα που θα αντιμετωπίσετε είναι τα Mimics, τα οποία παρά το μικρό μέγεθός τους αποδεικνύονται εξαιρετικά ύπουλα. Τα Mimics μπορούν να πάρουν την μορφή διαφόρων αντικειμένων, οπότε μέχρι να αποκτήσετε πρόσβαση στο Psychoscope (ένα κράνος που σας επιτρέπει να scanάρετε το περιβάλλον και να εντοπίσετε τους εχθρούς σας) δεν έχετε ιδέα από που μπορεί να ξεπεταχτεί ένα Mimic. Δεν σας κρύβουμε ότι υπήρξαν αρκετές φορές που τρομάξαμε, καθώς ενώ προχωρούσαμε αμέριμνοι μας πετάχτηκε ένα Mimic από το πουθενά.

Η δεύτερη βασική κατηγορία εχθρών είναι τα Phantoms. Πρακτικά μιλάμε για μεταλλαγμένους ανθρώπους, οι οποίοι περιβάλλονται και αυτή με τη σειρά τους από γλίτσα. Όσο προχωράτε περισσότερο θα συναντήσετε διαφορετικές παραλλαγές των Phantoms και θα πρέπει να εφαρμόσετε διάφορες τακτικές για να επιβιώσετε. Μέσω του Psychospope σας μπορείτε να scanάρετε τους αντιπάλους και να μάθετε τις “αδυναμίες” τους, το σύστημα αυτό μας θύμισε το BioShock, όπου και έπρεπε να τραβήξετε τους αντιπάλους σας φωτογραφία.

Στο σημείο αυτό να προσθέσουμε ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και κάποιες stealth τακτικές για να αυξήσετε τις πιθανότητες επιβίωσής σας. Οι επιθέσεις σας σε ανυποψίαστους αντιπάλους προκαλούν 50% περισσότερο damage, αλλά θα χρειαστεί να “επενδύσετε” αρκετά skill points στο stealth αν θέλετε να παίξετε με αυτό τον τρόπο. Ο χαρακτήρας σας μπορεί να κρυφτεί σε διάφορα σημεία, όπως κάτω από τραπέζια και αεραγωγούς ή ακόμη και να σκαρφαλώσει στα υψηλότερα σημεία του εκάστοτε δωματίου για να μην γίνει αντιληπτός από τους αντιπάλους σας. Παράλληλα, με τα bumpers του χειριστηρίου σας μπορείτε να βγάλετε ίσα ίσα το κεφάλι σας και να κοιτάξετε τι υπάρχει πίσω από έναν τοίχο. Γενικώς δηλαδή το Prey καταφέρνει να στηρίξει ακόμη και μια stealth προσέγγιση, έστω κι αν δεν δίνεται τόσο μεγάλη έμφαση σε αυτό το κομμάτι, όπως για παράδειγμα έχουμε δει στη σειρά Dishonored. To μόνο ουσιαστικό πρόβλημα στην stealth προσέγγιση είναι το A.I., καθώς κάποιες φορές οι Typhons αντιλαμβάνονται την παρουσία σας ακόμη και αν είστε επιμελώς κρυμμένοι. Παραδόξως μπορεί να συμβεί και το αντίθετο σενάριο, κοινώς να είστε πολύ κοντά σε κάποιο εχθρό και αυτός να αδυνατεί να αντιληφθεί την παρουσία σας.

Σε ότι αφορά το οπλοστάσιό σας θα λέγαμε ότι υπάρχουν λίγες εναλλακτικές επιλογές. Το βασικό melee όπλο σας είναι ένας κάβουρας, όπως ακριβώς και στο BioShock και από εκεί και μετά υπάρχει ένα πιστόλι, μια καραμπίνα και το Q-Beam (ένα ενεργειακό όπλο). Επίσης έχετε πρόσβαση και σε τρία non lethal όπλα, το GLOO Cannon, το Disruptor Stun Gun και το Huntress Boltcaster. To GLOO Cannon κερδίζει τις εντυπώσεις, καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί με πολλούς εναλλακτικούς τρόπους. Πρακτικά έχουμε να κάνουμε ένα όπλο που εκτοξεύει μια ουσία σαν την πολυουρεθάνη, το οποίο σας επιτρέπει να παγιδεύσετε προσωρινά τους αντιπάλους σας, να φτιάξετε “σκαλοπάτια” για να σκαρφαλώσετε ψηλότερα ή να αντιμετωπίσετε διάφορες μηχανικές βλάβες. Λόγου χάρη, αν από κάποιο εκτεθειμένο καλώδιο εκλύεται ηλεκτρικό ρεύμα, μπορείτε να το πυροβολήσετε με το GLOO Cannon και να το μονώσετε για ένα μικρό χρονικό διάστημα.

Χαμένος στο διάστημα
Το νέο Prey της Bethesda διαθέτει έναν πραγματικά τεράστιο κόσμο, ο οποίος σας προσκαλεί να τον εξερευνήσετε και σας ανταμείβει για τον χρόνο που θα χρειαστεί να αφιερώσετε αν θέλετε να βρείτε τα πάντα. Το στήσιμο του Prey θυμίζει κάπως Metroidvania, καθώς όταν αποκτάτε πρόσβαση σε νέα abilities μπορείτε να κάνετε backtracking για να αποκτήσετε πρόσβαση σε νέες περιοχές και να ολοκληρώσετε μια σειρά προαιρετικών αποστολών, οι οποίες εμβαθύνουν στο story και καθορίζουν μέχρις ενός σημείου το φινάλε του παιχνιδιού.

Η διάρκεια κυμαίνεται στις 15 περίπου ώρες αν ασχοληθείτε αποκλειστικά με τις βασικές αποστολές, εντούτοις στην περίπτωση που θέλετε να ολοκληρώσετε και τα προαιρετικά quests εξερευνώντας παράλληλα όλο τον χάρτη θα πρέπει να αφιερώσετε τουλάχιστον 30-35 ώρες. Υπάρχουν επίσης αρκετά εναλλακτικά φινάλε που ευνοούν το replayability, ενώ οι κυνηγοί των Achievements/Trophies θα χρειαστεί να ολοκληρώσουν 2-3 playthroughs για να κάνουν τα πάντα. Συν τις άλλοις, υπάρχει και ένας τεράστιος αριθμός από collectables, αφού θα πρέπει να αναζητήσετε όλο το προσωπικό του Talos I (περισσότερα από 250 άτομα), να συλλέξετε τα σχετικά audio logs, αλλά και να διαβάσετε εκατοντάδες emails. Να προσθέσουμε επίσης ότι υπάρχουν τέσσερα επίπεδα δυσκολίας (Easy, Normal, Hard και Nightmare), τα οποία προσφέρουν και τον ανάλογο αριθμό πρόκλησης. Το Normal προσφέρει γενικώς ικανοποιητική πρόκληση, εντούτοις μπορείτε να κάνετε όσα quick saves θέλετε οπότε αν κάτι πάει στραβά κάνετε quick load και διορθώνετε το λάθος σας.

Μέσα στο διαστημικό σταθμό Talos I
Η Arkane Studios εγκαταλείπει την Void engine (η in-house μηχανή γραφικών της που έχει στηριχθεί στην id Tech 5 της id Software), την οποία είχε χρησιμοποιήσει στο Dishonored 2, καθώς είχαν παρατηρηθεί κάποια προβλήματα με το optimization στα PC. Οι developers αυτή τη φορά επιλέγουν την CryEngine της Crytek παρουσιάζοντας μας ένα άρτιο αποτέλεσμα σε όλα τα format. To Prey τρέχει στα 1080p/30fps στο PS4 (ίδιες ακριβώς επιδόσεις και στο PS4 Pro), στα 900p/30fps στο Xbox One και παράλληλα μπορείτε να το απολαύσετε στα 1080p/60fps σε ένα mid-end PC. To frame rate διατηρείται ως επί τω πλείστον σταθερό στις console εκδόσεις, αν και παρατηρούνται κάποια προβλήματα απόκρισης (input lag) στο PS4, τα οποία εξακολουθούν να υφίστανται παρά το πρόσφατο patch.

Τα games που τρέχουν στην CryEngine έχουν συνήθως μεγάλα loading times στις κονσόλες, με πρόσφατο παράδειγμα το Sniper: Ghost Warrior 2 (5 λεπτά στο PS4, 4.5 λεπτά στο Xbox One). Ευτυχώς στο Prey η κατάσταση δεν είναι τόσο τραγική, εντούτοις θα χρειαστεί να περιμένετε περισσότερο από 1 λεπτό κάθε φορά που γίνετε μετάβαση σε μια νέα περιοχή του χάρτη. Στα PC αντίθετα τα τα loading times δεν ξεπερνούν τα 13-15 δευτερόλεπτα. Σε ότι αφορά την συνολική ποιότητα των textures έχουμε ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα, αν και στις κονσόλες χρειάζονταν περισσότερη δουλειά στο κομμάτι του texture filtering. Σε συνδυασμό με την temporal anti-aliasing τεχνική που χρησιμοποιούν οι developers τα περιβάλλοντα του Prey παρουσιάζουν μια εμφανή “θολούρα” που χτυπά άσχημα στο μάτι. Επιπροσθέτως, παρατηρήσαμε έντονο aliasing κάθε φορά που χρειάστηκε να κάνουμε zoom-in με το όπλο μας. Όπως είναι φυσικό, όσο περισσότερο ζουμάραμε τόσο πιο έντονο ήταν και το aliasing.

Παρά τα τεχνικά προβλήματα που αναφέραμε παραπάνω το Prey είναι εξαιρετικά γοητευτικό από οπτικής πλευράς κάτι που οφείλεται τόσο στο art direction του, όσο και στο level design του. Τα levels του Prey έχουν διακοσμηθεί περίτεχνα και οι developers έχουν χρησιμοποιήσει διάφορα στυλ αρχιτεκτονικής για να αποδώσουν τον διαστημικό σταθμό Talos I. Σε αρκετές περιοχές μάλιστα διακρίνουμε μια art deco αισθητική παρόμοια με αυτή του πρώτου BioShock. Σε ότι αφορά το level design μπορούμε να πούμε ότι στην κυριολεξία κλέβει την παράσταση, καθώς υπάρχει μεγάλο verticality (κάθε κτήριο έχει διάφορους ορόφους), αλλά και πολλαπλοί τρόποι για να μεταβείτε από ένα δωμάτιο σε κάποιο άλλο.

Ένα ακόμη εξαιρετικό ακουστικό δείγμα
Η αλήθεια είναι ότι το κλειστοφοβικό sci-fi κλίμα του Prey δεν θα μπορούσε να αποδοθεί τόσο πιστά, αν δεν υπήρχε και το ανάλογο soundtrack. Στην προκειμένη περίπτωση η Arkane Studios εμπιστεύθηκε τον μουσικό Mick Gordon, ο οποίος έχει επιμεληθεί την μουσική επένδυση αρκετών ακόμη τίτλων της Bethesda (Wolfenstein: The New Order, DOOM, Wolfenstein: The Old Blood). Να προσθέσουμε ότι ο Mick Gordon μας έδωσε εξαιρετικά δείγματα γραφής και στις δύο πρώτες σεζόν του Killer Instinct. Τα μουσικά θέματα του Prey διακρίνονται για το επιβλητικό ambient/industrial ύφος, το οποίο διανθίζεται με μελωδικά και συνάμα μελαγχολικά ακόρντα κιθάρας.

Στο soundtrack συναντάμε επίσης και μερικές συνθέσεις του Matt Piersall (Ghostbusters), οι οποίες δεν μας άφησαν τις καλύτερες δυνατές εντυπώσεις. Στο κομμάτι του voice acting συναντάμε μια σειρά πειστικών ερμηνειών, χωρίς ωστόσο να καταφέρουμε να ξεχωρίσουμε κάποια εξ' αυτών. Τα ηχητικά εφέ συμβάλλουν και αυτά με τη σειρά τους στην δημιουργία της όλης ατμόσφαιρας και έχουν άμεσο αντίκτυπο στο gameplay, καθώς πολλές φορές προδίδουν την θέση των εχθρών σας ή σας προειδοποιούν πριν από μια επίθεση.

Σε ανοδική πορεία
Η Arkane Studios καταφέρνει να μας χαρίσει ένα ακόμη αξιόλογο Action-Adventure, το οποίο μπορεί να μην διακρίνεται για την πρωτοτυπία του, αλλά εν τέλει μας προσφέρει μια μοναδική εμπειρία. Οι developers είναι φανερό ότι δανείστηκαν πολλούς μηχανισμούς από άλλα games, όπως το System Shock, το BioShock, το Deus Ex και το Dishonored, εντούτοις οι μηχανισμοί αυτοί φιλτραρίστηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αναδεικνύοντας το κορυφαίο από κάθε άποψη level design του Prey.

Ελάχιστες δημιουργίες στην αγορά καταφέρνουν να δώσουν τόσο μεγάλη ελευθερία στον παίκτη και να τον επιβραβεύσουν για την διεξοδική εξερεύνηση του περιβάλλοντος και το Prey είναι αναμφισβήτητα μία από αυτές. Οι μόνοι παίκτες που ενδέχεται να δυσαρεστηθούν είναι οι φίλοι του πρωτότυπου Prey, αλλά και όσοι περίμεναν ένα FPS στα πρότυπα του BioShock. H δουλειά της Arkane Studios δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το πόνημα της Human Head Studios και παράλληλα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως First-Person Shooter. Κλείνοντας να σημειώσουμε ότι αν έχετε πρόσβαση σε περισσότερα του ενός format, καλό θα είναι να προτιμήσετε την PC έκδοση, η οποία ακόμη και σε ένα mid-end rig τρέχει στα 1080p/60fps.

Θετικά:
- Μοναδικό art direction και level design
- Εξαιρετικό optimization στα PC
- Πρωτότυπο και λειτουργικό crafting system
- Βαθύ leveling system με πολλές επιλογές ανάπτυξης του χαρακτήρα σας
- Υπέροχο soundtrack
- Ιδανική μίξη gameplay μηχανισμών από τα System Shock, Deus Ex, BioShock και Dishonored
- Ικανοποιητικός βαθμός πρόκλησης
- Ποικιλία στο gameplay
- Μεγάλη διάρκεια με πλήθος προαιρετικών αποστολών και collectables

Αρνητικά:
- Μετριότατο gunplay
- Μεγάλα loading times και χαμηλής ποιότητας texture filtering στις κονσόλες
- Προβλήματα με input lag στο PS4, τρέχει στα 900p στο Xbox One
- Χαμηλού επίπεδου Α.Ι.
- Το σενάριο αργεί χαρακτηριστικά να κορυφωθεί

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 8.5
Gameplay: 8.5
Αντοχή: 8
Γενικά: 8.2

Μια ατμοσφαιρική sci-fi περιπέτεια που θα σας καθηλώσει.

Παντελής Δασκαλέλος