Torment: Tides of Numenera

Οι Chris Avellone και Colin McComb είναι θρυλικές φιγούρες της RPG κουλτούρας εδώ και μία εικοσαετία. Το χαρτοφυλάκιο των δύο game designers είναι γεμάτο συναρπαστικά RPG προϊόντα, ψηφιακά και μη, με το Planescape: Torment να διακρίνεται ανάμεσα τους. Πλέον, οι δύο δημιουργοί επιστρέφουν για να μας χαρίσουν ένα ακόμη πολυαναμενόμενο RPG. Το πνευματικό διάδοχο του αριστουργήματός τους που έχει αφήσει το στίγμα του στην gaming βιοηχανία.

 

Όταν κυκλοφόρησε το 1999, το Planescape: Torment δημιούργησε αίσθηση στην RPG κοινότητα. Ξεφεύγοντας από τα τετριμμένα μονοπάτια που ακολουθούσαν τα παιχνίδια του είδους του, προτίμησε να ρίξει όλο το βάρος του στην αφήγηση και στις επιλογές του παίκτη αποδυναμώνοντας το στοιχείο της μάχης. Το αποτέλεσμα ήταν να λατρευτεί από τους σκεπτόμενους RPGάδες αλλά να μείνει πίσω στο κομμάτι του εμπορικού ανταγωνισμού. Το 2007 οι δύο ταλαντούχοι game designers δήλωσαν διατεθειμένοι να επιστρέψουν στο Planescape setting με την προϋπόθεση μιας επανένωσης της αρχικής ομάδας ανάπτυξης σε συνδυασμό με την κατάλληλη χρηματοδότηση. 

 

 

Δοξάζουμε τους θεούς του gaming για την απόφαση του Brian Fargo, ιδρυτή της inXile Entertainment, να ανακοινώσει την πρόθεση της εταιρείας του να δημιουργήσει τον διάδοχο του Planescape: Torment ενόσω οι υπάλληλοι της ασχολούνταν με το εξαιρετικό Wasteland 2. Η εκστρατεία στο Kickstarter για το μάζεμα ενός εκατομμυρίου δολαρίων τουλάχιστον, άρχισε το 2013 και η επιτυχία της ξεπέρασε κάθε προσδοκία, αγγίζοντας τα τέσσερα εκατομμύρια και βάλε. 

 

Μαζεύοντας τα πενταπλάσια κεφάλαια από τον αρχικό τους στόχο, θα φανταζόταν κανείς ότι οι άνθρωποι της inXile θα ανέπτυσσαν ένα πραγματικό αριστούργημα τόσο σε αφηγηματικό όσο και σε επίπεδο αναπαράστασης. Στον πρώτο τομέα τα κατάφεραν περίφημα αλλά στον δεύτερο είχαν πολλά προβλήματα όπως θα διαβάσετε στην συνέχεια.       

 

 

Βρισκόμαστε στο απώτερο μέλλον όπου η άνοδος και η πτώση πολιτισμών έχουν αφήσει την Γη σε ένα μεσαιωνικό στάδιο, με το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού να ζει σε απλούς οικισμούς, οι οποίοι περιβάλλονται από κειμήλια του παρελθόντος. Η εποχή αυτή ονομάζεται "Ένατος Κόσμος". Η πρώτη σας στάση είναι το Sagus Cliffs, μια περιοχή χτισμένη πάνω σε επιστημονικά και τεχνολογικά θαύματα του παρελθόντος που ονομάζονται numenera. 

 

Πρωτού εξαπολυθείτε στην νέα σας περιπέτεια πρέπει να επιλέξετε το class και τα skills του χαρακτήρα καθότι τα abilities είναι ενσωματωμένα στο επιλεγμένο class. Ολόκληρη η εισαγωγή σας προτρέπει να λάβετε αποφάσεις οι οποίες θα επηρεάσουν την κατασκευή του χαρακτήρα σας, επιστρατεύοντας το αρχέτυπο του αμνησιακού ήρωα. Προσωπικά ακολούθησα την οδό του Nano, του αντίστοιχου μάγου στα κλασικά RPG την οποία και σας συνιστώ διότι, ακόμα και αν επιλέξετε το μαχητικό class Glaive, οι μάχες είναι λιγοστές και η ευφυΐα το μεγαλύτερο προσόν στο νέο Torment.     

 

   

Η παραμετροποίηση είναι ικανοποιητική και τα exploration skills ξεχωρίζουν μεταξύ των διαθέσιμων επιλογών. Concentration, perception, anamnesis και persuasion τα αγαπημένα μου, εκείνα που βοήθησαν τον χαρακτήρα που συνέθεσα να αντιλαμβάνεται και να καθορίζει τον κόσμο γύρω του. Όσο επιλύει προβλήματα και κερδίζει xp, ο ήρωας σας και οι companions του (μέχρι τρεις) διαπλάθονται αδιάκοπα έτσι μην αγχώνεστε αν επιλέξετε και μια λιγότερο χρήσιμη ικανότητα στην αρχή, θα σας δοθεί η ευκαιρία να διορθώσετε τα λάθη σας.    

 

Θυμηθείτε για λίγο τις μπλούζες και τα πουκάμισα που φορέσατε στο παρελθόν για αρκετό καιρό και μετά τα παρατήσατε προς χάρη της νέας μόδας. Αυτό ακριβώς είναι ο χαρακτήρας σας στο Torment: Tides of Numenera, το "άδειο πουκάμισο" ενός αιωνόβιου και μεγαλοφυούς όντος που λατρεύεται σαν θεός από μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Όταν ο εν λόγω θεός βαρέθηκε το σώμα σας, το παράτησε κατοικώντας σε κάποιο καλύτερο και στο άδειο πλέον σάρκινο δοχείο εγκαταστάθηκε η δική σας συνειδητότητα.

 

 

Το τι θα κάνετε με το νέο σας σώμα καθορίζει και την εξέλιξη της περιπέτειας. Οι ευκαιρίες για κατανάλωση του τεράστιου lore του παιχνιδιού είναι πολλές και δεν πρέπει να τις χάσετε γιατί αποτελούν το Α και το Ω της εμπειρίας. Μια βασική σας ανάγκη θα ικανοποιήσει με το παραπάνω το Torment: Tides of Numenera, την περιέργεια. Ένας ποταμός λέξεων που μπορεί να συγκριθεί με αρκετούς τόμους βιβλίων περιγράφει την συσσωρευμένη γνώση ενός τεράστιου κόσμου που έχει δει αυτοκρατορίες και αυτοκρατορίες να αναπτύσσονται και να πεθαίνουν στο έδαφος του. 

 

Οι διαστάσεις και οι περιοχές στις οποίες θα ταξιδέψετε κρύβουν πολλά μυστικά και ισάριθμους κινδύνους. Οι συναναστροφές και η αλληλεπίδραση με το περιβάλλον θα σας ωθήσει στον εμπλουτισμό της ταυτότητας του avatar σας και στην αντιμετώπιση πανανθρώπινων ερωτημάτων. Ποιο είναι το μυστικό της ζωής; Ποια κληρονομιά θα αφήσετε στον κόσμο; Αξίζουν τίποτα οι πράξεις σας ή θα χαθούν με το πέρασμα του χρόνου σαν δάκρυα στην βροχή; Πως θα ανταποκριθείτε στην μισαλλοδοξία και τον φανατισμό; Ενδιαφέρεστε για τα συναισθήματα όσων συναντάτε ή για την εξωτερική τους εμφάνιση; Μιλάμε για πολύπλοκη και απολαυστική αφήγηση.    

 

        

Στο Torment: Tides of Numenera καταργείται η πασίγνωστη δυαδικότητα του Καλού και του Κακού που κυβερνά τις ζωές μας (άντε πείτε τριαδικότητα αν προσθέσουμε και μια υβριδική κατάσταση, ένα ασπρόμαυρο που στέκεται ανάμεσα στους δύο κοσμικούς πόλους) και έχουμε μια… πενταδικότητα, τα Tides τα οποία συναντούμε και στον τίτλο του. Οι επιλογές κυριαρχούν σε όλο το gameplay και είναι κυριολεκτικά χιλιάδες. Θα παραδώσω το φουκαριάρικο πλάσμα στον όχλο που περιμένει να το λιντσάρει η θα το βοηθήσω να το σκάσει; Θα παραδώσω το πεινασμένο κοριτσάκι στους δουλεμπόρους για να βγάλω χρήμα ή θα τους τιμωρήσω παραδειγματικά για τις πράξεις τους; Θα κρατήσω την μικρή companion παρότι είναι άχρηστη στην μάχη ή θα την… σουτάρω αδιαφορώντας για τις δακρύβρεχτες παρακλήσεις της; Με ποια αίρεση θα συνταχθώ αν το κάνω και με ποιο γνώμονα, το συμφέρον μου ή το δίκαιο;

 

Οι αποφάσεις που λαμβάνετε μπορεί να ακολουθούν την πραγματική σας ηθική πυξίδα ή να πάνε κόντρα στα πιστεύω σας θέλοντας να εκμεταλλευτείτε την ελευθερία που αποκτήσατε στο ψηφιακό περιβάλλον. Δεν υπάρχει καλή και κακή απόφαση, όλες τους έχουν βραχυπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες συνέπειες που πρόκειται να αντιμετωπίσετε και καθεμία ενεργοποιεί ένα ή και περισσότερα tides. Η συμβολή τους στο gameplay αποκαλύπτει ευρύτατες γνώσεις ψυχολογίας από την μεριά των σεναριογράφων και των σχεδιαστών των game mechanics η οποία με συνάρπασε ιδιαίτερα. 

 

 

Βλέπετε, τα tides είναι η συλλογική συναισθηματική ενέργεια των όντων στον Ninth World που έχει μια χούφτα χρώματα (μπλε, κόκκινο, λουλακί, χρυσό, ασημένιο) και επηρεάζει λίγο και ανεπαίσθητα κάθε φορά τα ζωντανά στοιχεία του περιβάλλοντος. Το να κλίνετε περισσότερο προς ένα tide δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε να αλλάξετε ρότα και να επιλέξετε, για παράδειγμα, λιγότερο ευγενικούς τρόπους επίλυσης ενός προβλήματος σε επόμενη περίσταση ενώ μέχρι τότε λύνατε αναίμακτα τις διαφορές σας. 

 

Πως επηρεάζουν τα tides την πραγματικότητα σκέφτεστε; Αλλάζουν τον τρόπο που σας βλέπουν οι companions και όλοι οι NPCs, προσφέρουν νέες επιλογές στους διαλόγους και συνθέτουν κομμάτι κομμάτι την κληρονομιά του περάσματος σας από τον Ninth World, το επονομαζόμενο Legacy. Τα tides θα έδιναν σημαντική ώθηση στο replayability του τίτλου αφού υπόσχονται άπειρα αφηγηματικά παρακλάδια σε κάθε πέρασμα σας. Το κακό του συστήματος είναι ότι δεν αναγράφεται πουθενά η πρόοδος σας στα tides συνεπώς είναι "χλωμό" να οδηγήσετε συνειδητά τον χαρακτήρα σας προς ένα συγκεκριμένο Legacy.    

 

    

Το game mechanic Effort είναι εξαιρετικά εθιστικό και η κατάχρηση του αποτελεί βασική προϋπόθεση για την επιτυχία σε όλες σας τις προσπάθειες. Θα απολαμβάνετε να χειραγωγείτε τους συνομιλητές σας καταναλώνοντας might, speed και intellect, τα βασικά σας στατιστικά. Θα ξοδεύετε αφειδώς τα παραπάνω για να ενισχύσετε σημαντικές αναμνήσεις του παρελθόντος του χαρακτήρα, να χειρίζεστε απρόβλεπτα numenera, να κερδίζετε σε όλες σας τις μονομαχίες με το περιβάλλον και τα πλάσματα του. Το παιχνίδι έχει προνοήσει για εμάς τους άπληστους καταναλωτές στατιστικών τοποθετώντας σημεία δωρεάν ξεκούρασης (η πληρωτέα σε συγκεκριμένους χώρους είναι πανάκριβη) έτσι μπορείτε να αδειάζετε τα αποθέματα σας και να τα ξαναγεμίζετε εκεί. Προσοχή στην κατανάλωση των αποθεμάτων εντός της μάχης: αν τα ξοδέψετε γρήγορα θα ρίχνετε χτυπήματα και spells με χαμηλό ποσοστό επιτυχίας.  

 

Τα επαναλήψιμα quests είναι ένα μεγάλο αγκάθι των Action RPG τα οποία ευτυχώς απουσιάζουν από το Torment: Tides of Numenera. Τα quests του χωρίζονται στα βασικά που σπρώχνουν το σενάριο ένα βήμα παραπέρα και στα βοηθητικά που γαρνίρουν την δράση και παρέχουν ευκαιρίες για να γνωρίσετε άγνωστες πτυχές του Ninth World. Θα απολαύσετε για παράδειγμα τα quests στην ταβέρνα Fifth Eye στην οποία θα συναντήσετε μια πεντάδα ατόμων με τεράστιες πνευματικές δυνάμεις και θα μάθετε για έναν αθέατο πόλεμο που μαίνεται για πολύ καιρό και απειλεί τις ψυχές όλων των ζωντανών. 

 

 

Η δομή των quests αποκαλύπτει την αφηγηματική ικανότητα των συγγραφέων της περιπέτειας που, ορισμένοι εξ αυτών, έχουν συγγράψει ολόκληρα βιβλία φανταστικής λογοτεχνίας και επιστημονικής φαντασίας. Τα quests δεν κατορθώνουν απλά να σας δημιουργήσουν έντονες διανοητικές εικόνες με τις γλαφυρές περιγραφές τους αλλά προσφέρονται για πολυεπίπεδη αλληλεπίδραση σε κάθε τους βήμα. 

 

Μαθαίνετε από μια μεσόκοπη γυναίκα για ένα αγόρι που έχει πρόβλημα με την εμφάνιση του. Το αναζητάτε πετυχαίνοντας το δίπλα σε μια χειρουργική εγκατάσταση. Θα παραδοθείτε στις επιθυμίες του συμβουλεύοντας το να γίνει τούμπανο αλλά κακάσχημος ή μικρός και χαριτωμένος; Μήπως είναι καλύτερα να σκαλίσετε το παρελθόν του χρησιμοποιώντας τα skills σας μπας και ανακαλύψετε την αληθινή του οικογένεια και τους λόγους που τον κατέστησαν δυστυχή; Κανένα quest δεν έχει μια και μόνη επίλυση με αποτέλεσμα να βρίσκεστε μόνιμα σε κατάσταση μαντέματος για την πορεία που θα της δώσει η όποια επιλογή σας.

 

            

Οι θανάσιμες προκλήσεις που αντιμετωπίζετε στην περιπέτεια ονομάζονται Crisis (κρίσεις) και εκτελούνται αποκλειστικά σε γύρους. Με ένα πέρασμα του στοχάστρου σας πάνω από τον αντίπαλο αποφασίζετε αν θα χρησιμοποιήσετε όπλα για να τον διαλύσετε ή spells εν ονόματι Esoteries. Αν ο αντίπαλος έχει υψηλό armor ένα καλά σερβιρισμένο spell θα περάσει τις άμυνες του και θα επιτύχει την μέγιστη ζημιά. Αν τώρα είναι ανθεκτικός στα spells λόγω του resistance η κατάσταση επιβάλλει την χρήση ενός melee ή ranged όπλου. 

 

Ο μηχανισμός της μάχης εντυπωσιάζει αρχικά με τον πολύπλευρο χαρακτήρα του. Εκτός από το "διάβασμα" των εχθρών και την προσαρμογή των επιθέσεων σας στα αδύνατα σημεία τους μπορείτε να επέμβετε σε σημεία του περιβάλλοντος ή να προσπαθήσετε να λήξετε την σύγκρουση μέσω συζήτησης. Με τέσσερις κατηγορίες damage στην διάθεση σας (energy, chemical, transdimensional και mental) επιβάλλετε μια σειρά από άσχημες καταστάσεις στους αντιπάλους, αποδυναμώνοντάς τους. Βρήκα πολύ θετικό τον πλήρη έλεγχο των companions ώστε να σχεδιάζω προσωπικά την στρατηγική τους και να μην περιμένω από το A.I. να εκτελεί κάποιες βασικές εντολές.     

 

 

Σε κλειστούς χώρους αντιμετωπίζετε προβλήματα: η στενότητα των διαδρόμων κόβει την ορατότητα στην οπισθοφυλακή σας καθιστώντας ορισμένους μαχητές άχρηστους έως ότου μετακινήσετε όσους προπορεύονται. Αν δεν υπάρχει χώρος για να το κάνετε, η εμπροσθοφυλακή σας θα υποφέρει. Τα όπλα και τα spells έρχονται να ενισχύσουν τα cyphers, επιθετικά numenera μεγάλης ισχύος. Τα cyphers έχουν μόνο μια χρήση και το κουβάλημα πολλών μαζί ρίχνει τα στατιστικά του κουβαλητή αλλά είναι τόσο ισχυρά που αξίζει να έχετε μερικά μαζί σας στην σπάνια περίπτωση μιας δύσκολης αναμέτρησης.      

 

Το πέρασμα μιας θεότητας από το κορμί του χαρακτήρα σας άφησε πίσω του ένα σημαντικό δώρο: την αποδυνάμωση του θανάτου. Πεθαίνοντας στην μάχη ή από μια άστοχη ενέργεια όπως είναι η ελεύθερη πτώση από γκρεμό χωρίς αλεξίπτωτο, ο ήρωας μεταφέρεται στον Λαβύρινθο, έναν τόπο κατασκευασμένο μέσα στο μυαλό του. Το χάρισμα αυτό σας φέρνει σε επαφή με άλλες διαστάσεις και πνευματικές οντότητες που θα σας βοηθήσουν στα quests σας. Επίσης, σας απαλλάσσει από την ενοχλητική διαδικασία του πισωγυρίσματος σε παλαιότερα saves. 

 

 

Ο θάνατος είναι κυριολεκτικά μια νέα αρχή κάθε φορά που σας επισκέπτεται και η αναβίωση σας μπορεί να κρύβει εκπλήξεις ανάλογα με τον τρόπο που τερματίστηκε η ζωή σας. Όταν φούνταρα από τα βράχια του Sagus Cliffs θέλοντας να επιστρέψω στον λαβύρινθο για να συναντήσω ένα πνεύμα, ξύπνησα κατόπιν στο τραπέζι της κανιβαλικής αίρεσης Dendra O'hur με τα μέλη της έτοιμα να καταναλώσουν την σάρκα μου προκειμένου να αποκτήσουν την γνώση που είχε αποθηκευμένη! Το θεϊκό άγγιγμα δεν σας απαλλάσσει από όλα τα είδη θανάτου που σας περιμένουν συνεπώς το συχνό save είναι απαραίτητο.      

 

Έχοντας συνηθίσει να ασχολούμαι με CRPG μόνο στο PC ξεκίνησα με μεγάλη προκατάληψη απέναντι στο σύστημα χειρισμού του PS4, αμφιβάλλοντας αν το Dualshock 4 θα έχει την ίδια ακρίβεια με το  πιστό μου mouse. Αποδείχτηκε τελικά ότι οι δημιουργοί του Torment: Tides of Numenera αξιοποίησαν στο έπακρο το χειριστήριο, κατανέμοντας αρμονικά όλες τις λειτουργίες που σας επιτρέπουν να επέμβετε στον ψηφιακό του κόσμο. Η αναβάθμιση των χαρακτήρων της ομάδας εκτελείται άνετα πατώντας τον αριστερό μοχλό και μπαίνοντας απευθείας στο ανάλογο μενού. Με πατημένο τον δεξί μοχλό, η οθόνη γεμίζει από εικονίδια και ονόματα. Πρόκειται για τα σημεία ενδιαφέροντος που μπορείτε να εξετάσετε και να ψηλαφήσετε και τους χαρακτήρες με τους οποίους είναι δυνατό να συνομιλήσετε. 

 

Ο σταυρός λειτουργεί σαν συστοιχία από shortcuts buttons τα οποία οδηγούν στα βασικά μενού της ομάδας. Τα αντικείμενα και ο εξοπλισμός που φορούν οι μαχητές σας, η οθόνη με τα skills και τα abilities τους, ο χάρτης και το ημερολόγιο που καταγράφει τα quests βρίσκονται ένα πάτημα του εκάστοτε button μακριά. Το αποκορύφωμα των controls είναι η εναλλαγή ανάμεσα στα κοντινά σημεία ενδιαφέροντος πατώντας τα L1 και R1 buttons. Χωρίς την ευστοχία του κέρσορα του mouse ο ήρωας σας θα θύμιζε τυφλό που σκουντουφλά σε τοίχους προσπαθώντας να αγγίξει το αντικείμενο που τον ενδιαφέρει αλλά τα προαναφερθέντα buttons μετατρέπουν σε παιχνιδάκι την εύκολη επιλογή του.  Επίσης η ανάγνωση του κειμένου, η δραστηριότητα που θα καταναλώσει το μεγαλύτερο ποσοστό του χρόνου σας στο παιχνίδι, εκτελείται γρήγορα με τους δύο μοχλούς και, αν το προτιμάτε, με το ένα χέρι.

 

     

Η ολοκληρωτική απόλαυση του Torment: Tides of Numenera προϋποθέτει να διαθέτετε δύο βασικές αρετές: λατρεία για ανάγνωση ή αλλιώς… βιβλιοφαγία και γόνιμη φαντασία. Αναλογιστείτε ότι το παιχνίδι δεν έχει τον προϋπολογισμό ενός Mass Effect και δεν μπορεί να απεικονίσει τις απειράριθμες ιστορίες και τοποθεσίες που περιγράφονται στο πλούσιο κείμενο του, συνεπώς σας αφήνει να τις σχεδιάσετε εσείς στον περιφραγμένο χώρο του μυαλού σας. Αν δεν διαθέτετε το απαραίτητο πνευματικό skill που μεταφράζει τις γλαφυρές περιγραφές σε μεγαλειώδεις εικόνες μέσα στο κεφάλι σας, θα σκυλοβαρεθείτε διαβάζοντας εκατομμύρια λέξεις. 

 

Αν το διαθέτετε, σας φαντάζομαι ήδη μπροστά σε μια παρέα φίλων που ενδιαφέρονται για το Torment: Tides of Numenera. Τα μάτια όλων είναι καρφωμένα στο πρόσωπο σας και κυριολεκτικά κρέμονται από τα χείλη σας όσο τους περιγράφεται τα ταξίδια σας στον Ninth World. Σας κοιτούν με ανοιχτό στόμα όπως ο Harrison Ford κοίταζε τον Rutger Hauer στην τελική σκηνή του Blade Runner ενώ αφηγείστε την σύγκρουση σας με το άμορφο σκοτάδι, τις πτήσεις σας με αερόπλοια, τον αφανισμό μιας φυλής πολεμοχαρών όντων, την θέαση του κόσμου μέσα από τα μάτια ενός πανέμορφου αιλουροειδούς, έναν αιώνιο πνευματικό πόλεμο κ.ο.κ.         

 

Αν δεν το περιόριζαν οι τεχνικές του δυσκολίες, θα μιλούσαμε τώρα για το καλύτερο RPG της νέας χιλιετίας.

 

Πριν ακόμα βουτήξετε από τον ουρανό στον Ninth World διαβάζετε ότι το Torment: Tides of Numenera τροφοδοτείται από την μηχανή γραφικών του Pillars of Eternity, μια τροποποιημένη έκδοση της γνωστής μας Unity. Στην έκδοση για PC (με προδιαγραφές δεκαετίας) θα είχε νόημα η επισήμανση αυτή, στο PS4 δυστυχώς δεν καταφέρνει να ανταποκριθεί στο ελάχιστο στις προσδοκίες μας. Ας μιλήσουμε πρώτα για τα καλά νέα. 

 

 

Τα περιβάλλοντα και οι χαρακτήρες ξεχωρίζουν για τον εκπληκτικό τους σχεδιασμό και τις μικρολεπτομέρειες που φανερώνονται εστιάζοντας στην εικόνα μιας τοποθεσίας. Δείτε τους φασματικούς εαυτούς της Callistege από παράλληλες διαστάσεις πως την περιτριγυρίζουν και ακολουθούν την κίνηση της. Θαυμάστε το αποτρόπαιο ον με τα τρία πρόσωπα που αντιμάχονται μόνιμα, το Κθουλιανό μεγαλείο του ανατριχιαστικού Nychtemeron και του Sorrow, τις ανάποδες πυραμίδες , τα πελώρια μαρμάρινα αγάλματα, τις καταπληκτικές συσκευές που συναντάτε. 

 

Πάμε στα κακά νέα τώρα. Θεωρώ αδιανόητο για το PS4 να περιμένετε μισό και βάλε λεπτό μέχρι να φορτώσει η κάθε περιοχή που μετακινείστε σαν να παίζετε σε hardware της πλάκας. Η επανάληψη του σε όλες τις περιοχές και όταν κάνετε load αποτελεί ένα απαράδεκτο ελάττωμα που παραπέμπει σε κακοφτιαγμένο port από τα PC. Στην προσπάθεια σας να χωνέψετε τα βαρετά loading times έρχεται να προστεθεί η κίνηση των χαρακτήρων. 

 

To animation είναι δυνατό είτε πρόκειται για την ομάδα σας, είτε για τα αλλόκοτα όντα που συναντάτε παντού τριγύρω, ακόμα και εντός της μάχης. Δυστυχώς θα έχετε μόνιμα την αίσθηση ότι το παιχνίδι χάνει frames όταν κινείστε, άλλοτε λίγα και άλλοτε τόσα πολλά που μοιάζει να "σπάει" η κίνηση. Να "σπάει" η κίνηση...στο PS4! Δεν μπορεί το πανίσχυρο hardware του μηχανήματος να διαχειριστεί τόσο μικρά αν και καλοφτιαγμένα μοντέλα χαρακτήρων; Η ερώτηση είναι ρητορική φυσικά αφού η απάντηση βαρύνει αποκλειστικά τους δημιουργούς του κώδικα του.            

 

Torment σημαίνει βασανιστήριο στα αγγλικά και είναι πράγματι βασανιστικό να ακούς αποσπασματικά το voice acting σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Είμαι της αντίληψης "ή του ύψους ή του βάθους" και περίμενα να ακούω σε όλους τους διαλόγους τις φωνές των ηθοποιών ή σε κανέναν από αυτούς. Το να ξεπηδά από τα ηχεία της τηλεόρασης το voice acting όποτε του καπνίσει δείχνει μια προχειρότητα που συγκρούεται κατά μέτωπο με την προσεκτική σύνθεση της αφήγησης και των μηχανισμών του gameplay.  

 

 

Η περίπτωση του soundtrack είναι επίσης ιδιάζουσα. Οι ήχοι του φέρνουν στο νου μυστηριώδη περιβάλλοντα και απόκοσμες τοποθεσίες, ταιριάζοντας κουτί με το φόντο της περιπέτειας. Σε αρκετές περιπτώσεις όμως η μουσική διακόπτεται χωρίς εμφανή λόγο και ξαναρχίζει όποτε της… καπνίζει. Καλό θα ήταν να υπήρχε μεγαλύτερη συνοχή στην μουσική επένδυση. 

 

Η λέξη Torment στάθηκε αρκετή αρχικά για να ξεσηκώσει μέσα μας κύματα νοσταλγίας θυμίζοντας μας το Planescape: Torment αλλά στην συνέχεια, ο διάδοχος του πάλεψε να σταθεί στα πόδια του. Τα κατάφερε στηριζόμενος στις αρετές που έκαναν το πρωτότυπο να ξεχωρίσει: τεράστιο σενάριο με τέλειο dialogue tree και επιλογές που μεταβάλουν όλο τον κόσμο, σύνθετοι χαρακτήρες, κρίσιμα φιλοσοφικά ερωτήματα, καινοτόμο σύστημα μάχης και alignments.     

 

 

Η μαύρη αλήθεια είναι όμως ότι στον τομέα της παραγωγής οι δημιουργοί του νέου Torment τα θαλασσώσανε. Τα τεχνικά προβλήματα είναι απαράδεκτα για ένα τίτλο του PS4 ενώ bugs ξεπετάγονται δεξιά και αριστερά. Στην διάρκεια μιας μάχης το παιχνίδι κόλλησε και έπρεπε να κάνω reset την κονσόλα. Η περιγραφή μιας τοιχογραφίας δεν έλεγε να φύγει από την οθόνη αν δεν έκανα load το τελευταίο save. Φοβάμαι ότι το συντριπτικό ποσοστό των πέντε εκατομμυρίων που κόστισε η παραγωγή του πήγε στους μισθούς των συγγραφέων και σε… συνδετήρες αντί για τους νευραλγικούς τομείς των γραφικών και του ήχου. 

 

Τα προβλήματα του Torment: Tides of Numenera δεν θα σας εμποδίσουν να μαγευτείτε από την καταπληκτική του ιστορία και τους υπέροχους διαλόγους, να εθιστείτε τόσο πολύ στην αφήγηση ώστε, όταν το κλείνετε κάθε φορά, να παραπατάτε σαν να τα έχετε… τσούξει. Τα 37 ευρώ είναι μια λογική τιμή για αγορά PS4 προϊόντος και δεν πρόκειται να σας λείψουν μετά το πέρασμα 23 ωρών στην καλύτερη περίπτωση (αν αποτολμήσετε speed run) και 40 αν ξεσκονίσετε και την παραμικρή λεπτομέρεια.    

 

- Φανταστική αφήγηση

- Εξαιρετική ανάπτυξη χαρακτήρων

- Κορυφαίο dialogue tree

- Σοβαρή διάρκεια

- Τα quests διαφέρουν από κάθε παρόμοιο τίτλο  

 

- Διακεκομμένο voice acting και soundtrack

- Πτώση των frames

- Πρόβλημα με τις μάχες σε κλειστούς χώρους

- Απαράδεκτα loading times