Enter the Gungeon

Σφαίρες παντού.

Το Enter the Gungeon είναι ακόμη ένα indie roguelike με pixel art γραφικά και ξέρω ότι ήδη μπορεί να σκέφτεστε να κλείσετε το εν λόγω review αλλαλάζοντας θυμωμένα "φτάνει πια, φτιάξτε και τίποτα άλλο, έλεος" προτού ξεχάσετε μια για πάντα την ύπαρξη του παιχνιδιού αυτού. Η παραπάνω αντίδραση θα είναι πλήρως δικαιολογημένη δεδομένου ότι το Enter the Gungeon εισέρχεται σε μία αρκετά κορεσμένη αγορά όσον αφορά την indie πλευρά του gaming, και μία αγορά που κυριαρχείται από τους φωλιασμένους στους θρόνους τους γίγαντες, όπως το Binding of Isaac. Παρόλα αυτά η παραπάνω αντίδραση θα είναι και πλήρως άδικη αν όχι για το παιχνίδι και τους δημιουργούς του, τότε για τον ίδιο σας τον εαυτό που θα του στερήσετε ίσως ότι καλύτερο και διασκεδαστικότερο έχει να προσφέρει το είδος.

Ο τίτλος του Enter the Gungeon αποτελεί ήδη ένα δείγμα, μία πρώτη γεύση αν θέλετε, του τι θα συναντήσετε σε αυτό. Dungeon crawling, πολλά όπλα και ακόμα περισσότερα λογοπαίγνια με την λέξη gun -τόσα πολλά μάλιστα που από ένα σημείο και μετά θα αρχίσετε να γελάτε με το ίδιο το γεγονός ότι κατάφεραν να σκεφτούν τόσα. Παρθενικό δημιούργημα της νεοσυσταθείσας indie εταιρίας Dodge Roll, το Enter the Gungeon επιστρατεύει εθιστικό, εξαιρετικά σχεδιασμένο gameplay και αστείρευτη γοητεία μέσω της αμετάπειστα χαρισματικής σάχλας του. Όλα αυτά με σκοπό να λάμψει σε ένα είδος στο οποίο έχουν στοιβαχτεί τόσες πολλές ιδέες που πλέον αποτελεί μια δημιουργική Βαβέλ. Και όχι μόνο καταφέρνει να αριστεύσει αλλά θέτει και σημαντική υποψηφιότητα για τα περίβλεπτα πρωτεία της κατηγορίας του.

Το όπλο που σκοτώνει τον χρόνο
Στην κινηματογραφική ορολογία υπάρχει η λέξη McGuffin ,η οποία χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα αντικείμενο συνήθως, του οποίου η ύπαρξη είναι τελείως παράλογη αλλά χρησιμοποιείται σαν εκκινητήρια δύναμη για την πλοκή και τα κίνητρα των χαρακτήρων -π.χ. το αντικείμενο που αναζητά ο Indiana Jones στις ομώνυμες ταινίες ή ο Nathan Drake στο επίκαιρο Uncharted. Την λογική αφήγησης αυτή έχουν αγκαλιάσει με μοναδική αφοσίωση οι developers του Enter the Gungeon, οι οποίοι μας παρουσιάζουν ένα υποτιθέμενο θρύλο ενός πιστολιού -το McGuffin μας - που έχει την ικανότητα να σκοτώνει... το παρελθόν... πυροβολώντας το. Και αν σας φαίνεται αυτό σαχλό και αλλόκοτο που να ακούσετε και την συνέχεια.

Το θρυλικό αυτό πιστόλι βρίσκεται στα έγκατα του Gungeon, ενός χιουμοριστικά σουρεαλιστικού κάστρου που φιλοξενεί καρτουνίστικες γιγαντιαίες σφαίρες, γκροτέσκα πλάσματα και μυστικιστικές φιγούρες. Στο σύνολό τους οι θαμώνες του Gungeon συνιστούν το λεγόμενο Cult of the Gundead, ένα νεφελώδες τάγμα ζωντανών και νοημόνων οπλικών συστημάτων επιφορτισμένων με το μοναδικό σκοπό να φυλάσσουν από εξωτερικές απειλές και φιλόδοξους τυχοδιώκτες το πολύτιμο McGuffin μας -το οποίο παρεμπιπτόντως δεν έχει καν κάποιο όνομα, είναι απλά το πιστόλι που σκοτώνει το παρελθόν, και άμα μας αρέσει.

 
Είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης
Σε αυτό το ξεκαρδιστικά παράλογο περιβάλλον εισέρχονται οι ήρωες μας. Και οι τέσσερις εκ των οποίων βαραίνονται με τύψεις από τα λάθη του παρελθόντος τους και κυνηγάνε τον θρύλο του πιστολιού με σκοπό να εξιλεωθούν. Με τον σκοπό αυτό αφού διαλέξετε έναν από αυτούς θα εισέλθετε μαζί του στις κατακόμβες του Gungeon για να αντιμετωπίσετε τα φανατικά μέλη του Cult of the Gundead. Αφού πεθάνετε αμέτρητες φορές και ξαναξεκινήσετε από την αρχή άλλες τόσες ίσως και να καταφέρετε να φτάσετε στα βάθη του Gungeon όπου και κρύβεται το αινιγματικό μας τρόπαιο.

Σε γενικές γραμμές παρόλο που η αισθητική του Enter the Gungeon μπορεί να φαίνεται ό,τι να' ναι και γελοία, στην πραγματικότητα δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Είναι προφανές πως σαν δημιούργημα δεν παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά και δεν φοβάται να αντιμετωπίσει τον εξωφρενικό του κόσμο με την ελαφρότητα και το χιούμορ που του αρμόζει. Ως εκ τούτου αυτό που μπορεί αρχικά να φαίνεται σαν ένα ασόβαρο παιχνίδι που αποσκοπεί να γίνει meme για να καλύψει το δημιουργικό του κενό, στην ουσία συνιστά μία συνειδητοποιημένη και καλοφτιαγμένη ατμόσφαιρα, άκρως διασκεδαστική, ξεκαρδιστική και χαριτωμένη, δημιουργημένη έτσι ώστε να πλαισιώνει άριστα το gameplay και να το ντύνει με ένα πέπλο ενδιαφέρουσας μυθολογίας.

Πίου, πίου και μπαμ, μπαμ
Ο χειρισμός του Enter the Gungeon είναι άμεσος και απλός και η όλη δράση είναι ακατάπαυστα απολαυστική και γεμάτη πρόκληση. Εκτός από την προφανή δυνατότητα μετακίνησης, σας δίνετε και η δυνατότητα να εκτελέσετε ένα αλά Max Payne άλμα, κατά το πρώτο μισό του οποίου δεν δέχεστε damage, ώστε να αποφεύγετε σφαίρες. Επιπλέον μπορείτε να αναποδογυρίσετε τραπέζια που βρίσκονται στον χώρο της μάχης για να κρυφτείτε από πίσω τους, ενώ ακόμα μπορείτε να κλοτσήσετε εκρηκτικά βαρέλια προς το μέρος των εχθρών.

Έτσι συνολικά οι μάχες από δωμάτιο σε δωμάτιο έχουν μία αισθητική και ατμόσφαιρα ταινίας δράσης. Θα μπείτε σε ένα δωμάτιο, θα τρέξετε προς ένα τραπέζι, θα το αναποδογυρίσετε για να αποφύγετε το πρώτο μπαράζ επιθέσεων από τους αντιπάλους σας, θα εκτελέσετε ένα φιγουρατζίδικο άλμα για να περάσετε μέσα από τα πυρά τους, θα κλοτσήσετε ένα βαρέλι προς το μέρος τους και θα το ανατινάξετε πυροβολώντας το ενώ θα αποτελειώσετε τους εναπομείναντες αντιπάλους χρησιμοποιώντας κάποιο από τα δεκάδες διαθέσιμα όπλα. Επιπλέον μπορείτε να προσγειώσετε πολυελαίους πάνω στους ανυποψίαστους εχθρούς σας, γεγονός που θα τους λαμπαδιάσει με τρόπο που θα ζήλευε ακόμη και η κόκκινη ιέρεια από το Game of Thrones.

Το Gungeon αυτό καθ' αυτό αποτελείται από πέντε levels κλιμακωτής δυσκολίας. Φυσικά, όπως σε όλα τα roguelikes, άμα πεθάνετε σε κάποιο από αυτά ξεκινάτε, φτου και από την αρχή, πάλι από το πρώτο. Τα levels αποτελούνται από έναν τυχαία δημιουργημένο λαβύρινθο δωματίων, τα οποία δωμάτια όμως αν και τυχαία τοποθετημένα, είναι σχολαστικά προσχεδιασμένα από τους developers ώστε να παρουσιάζουν το μέγιστο δυνατό ενδιαφέρον. Παρά το γεγονός όμως ότι τα δωμάτια δεν είναι δημιουργημένα τυχαία, παρουσιάζουν τόσο μεγάλη ποικιλία που εντέλει το όλο σύστημα λειτουργεί μόνο θετικά υπέρ του παιχνιδιού, έχοντας και την ακρίβεια στον σχεδιασμό αλλά και την ποικιλία στο πλήθος.

Αφού εισέλθετε στο πρώτο level θα πρέπει να προχωρήσετε από δωμάτιο σε δωμάτιο, σκοτώνοντας ορδές από χαριτωμένα sprites και αποφεύγοντας δεκάδες σφαίρες έως ότου βρείτε το δωμάτιο με το boss του level. Αφού σκοτώσετε και αυτό προχωράτε στο επόμενο level και επαναλαμβάνετε συναντώντας όλο και πιο δύσκολες προκλήσεις. Επίσης θα συναντήσετε δωμάτια με σεντούκια θησαυρού, από όπου θα αποκτήσετε το loot σας, καθώς και δωμάτια από όπου μπορείτε να αγοράσετε προμήθειες όπως σφαίρες, HP, όπλα και άλλα αντικείμενα.

Θα ήτανε απολύτως απογοητευτικό ένα παιχνίδι με το όνομα Enter the Gungeon να μην εστιάσει στην ποικιλία των διαθέσιμων όπλων του. Ευτυχώς για εμάς όχι μόνο οι σχεδιαστές της Dodge Roll εστίασαν στο κομμάτι αυτό αλλά παρέδωσαν στο gaming κοινό ένα οπλοστάσιο τέτοια ποικιλίας και έμπνευσης που κάνει ακόμα και το Borderlands να ζηλεύει. Κάθε χαρακτήρας ξεκινάει με ένα ή δύο συμβατικά πιστόλια που κάνουν μεν την δουλειά τους αλλά δεν είναι και κάτι το αξιοθαύμαστο ή το ιδιαίτερα απολαυστικό στον χειρισμό. Καθώς προχωράτε όμως μέσα στο Gungeon θα βρίσκετε από βαρβάτα οπλοπολυβόλα και βαρύγδουπες καραμπίνες μέχρι φουτουριστικά blasters και Laser guns ενώ δεν λείπουν και ευφάνταστα πράγματα όπως νεροπίστολα, όπλα που εκτοξεύουν μπλουζάκια, και, φυσικά, όπλο που εξαπολύει το ουράνιο τόξο.

Το Enter the Gungeon παίρνει την φόρμουλα του Binding of Isaac και της προσθέτει ξέφρενα πιστολίδια και αλλοπρόσαλλο σχεδιασμό.

Η τεράστια ποικιλία αυτή στα όπλα δεν είναι όμως μόνο ένα φθηνό εφέ εντυπωσιασμού. Όλα τα όπλα που θα βρείτε έχουν ενδιαφέρον και θα αλλάζουν από λίγο τον τρόπο παίζετε όταν τα χρησιμοποιείται. Προφανώς πολλά από αυτά δίνουν την αίσθηση πως μοιάζουν μεταξύ τους αλλά κάτι τέτοιο είναι κάπου αναμενόμενο όταν προσφέρονται εκατοντάδες από αυτά. Όπως και να έχει θα θέλετε συνέχεια να ψάχνετε να βρείτε καινούρια όπλα ενώ θα πρέπει να επενδύσετε δεκάδες επί δεκάδων ωρών ώστε να καταφέρετε να τα βρείτε όλα.

Και παρόλο που τα όπλα είναι το πιο εντυπωσιακό κομμάτι του Enter the Gungeon είναι ταυτόχρονα και το πιο εκνευριστικό, διότι το loot δίνεται με τον πλέον φειδωλό και τσιγκούνικο τρόπο, ειδικά στα πρώτα στάδια του παιχνιδιού. Υπήρξαν δεκάδες φορές όπου έπρεπε να αντιμετωπίσω το boss του πρώτου level με το αρχικό μου σκάρτο πιστόλι, γεγονός που όχι μόνο αυξάνει τελείως τεχνητά και άδικα την δυσκολία αλλά και μειώνει την διασκέδαση, διότι κομμάτι της απόλαυσης του Enter the Gungeon έγκειται στην χρήση των περίεργων όπλων του.

Το πρόβλημα αυτό γίνεται ακόμα πιο εμφανές λόγω της έμφυτα υψηλής δυσκολίας του Enter the Gungeon. Εκτός αν είστε πολύ τυχεροί ή απίστευτα ικανοί θα σας πάρει κάποιες ώρες και αρκετές προσπάθειες να ολοκληρώσετε ακόμη και το πρώτο level, πόσο μάλλον να ολοκληρώσετε πέντε level -που όλο δυσκολεύουν- στην σειρά χωρίς να πεθάνετε. Η υψηλή αυτή δυσκολία είναι καλοδεχούμενη όμως διότι το να πεθαίνεις και να αρχίζεις από την αρχή είναι κομμάτι της απόλαυσης οποιουδήποτε roguelike και το το Enter the Gungeon κάνει αρκετά καλή δουλειά στο να προσφέρει μια αρκετά φρέσκια και ενδιαφέρουσα εμπειρία σε κάθε καινούρια προσπάθεια. Επίσης είναι δίκαιη δυσκολία που προκύπτει από την απαίτηση ακριβή χειρισμού και γρήγορων αντανακλαστικών.

Συνολικά σε ένα roguelike η διάρκεια δεν μετράται σε ώρες αλλά σε ποσότητα περιεχομένου και στην ικανότητα του εκάστοτε παιχνιδιού να προσφέρει κάτι καινούριο και ενδιαφέρον σε κάθε επόμενο playthrough. Στο Enter the Gungeon μπορεί η μία επιτυχής σας προσπάθεια να διαρκέσει ας πούμε δύο ώρες αλλά θα έχουν προηγηθεί δεκάδες άλλες αποτυχημένες προσπάθειες και θα επέλθουν άλλες τόσες. Το εθιστικό gameplay που προσφέρεται αποτελεί από μόνο του λόγο για να σας κρατήσει για αρκετές ώρες να προσπαθείτε αλλά αυτό που κάνει τελικά την διαφορά είναι η τεράστια ποικιλία σε όπλα, η εμφάνιση των οποίων προσφέρει κάτι διαφορετικό σε κάθε playthrough.

Ένα ακόμη επιπλέον στοιχείο που θα σας κρατήσει όμως και θα σας κινήσει το ενδιαφέρον είναι τα ευφάνταστα σχεδιασμένα bosses. Υπάρχουν τρία διαφορετικά πιθανά bosses για κάθε level εκτός από το τελευταίο που έχει μόνο ένα. Με ονόματα όπως The Bullet King, Ammoconda, The Gorgun, Cannonbalrog και High Dragun, τα bosses αποτελούν δημιουργήματα χιουμοριστικού οπτικού σχεδιασμού και γεμάτου πρόκληση game design. Τα μοτίβα που ακολουθούν οι επιθέσεις τους είναι συγκεκριμένα αλλά η αντιμετώπιση αυτών αποτελεί τεράστια πρόκληση ακόμη και στο πρώτο level. Θα πρέπει να είστε απολύτως συγκεντρωμένοι και να εκτελείτε γοργές και σίγουρες κινήσεις αλλιώς θα βρεθείτε άμεσα να προσπαθείτε πάλι από την αρχή.

Ο άριστος σχεδιασμός δεν περιορίζεται μόνο στα bosses, ακόμα και οι πιο συνηθισμένοι εχθροί έχουν τα δικά τους ιδιαίτερα μοτίβα επίθεσης και συμπεριφοράς τα οποία θα πρέπει να μάθετε ώστε να είστε πλήρως αποτελεσματικοί στην μάχη. Πολλές φορές επιπλέον θα δείτε αντιπάλους να κρύβονται και αυτοί πίσω από τραπέζια ή να στοχεύουν κοντινά σε εσάς εκρηκτικά βαρέλια. Γενικότερα το Enter the Gungeon είναι ένα παιχνίδι το οποίο δείχνει σε καθέ του τομέα πως έχει δοθεί τεράστια προσοχή στον σχεδιασμό του. Είναι ένα Shoot 'em up, roguelike από indie developer οπότε εξ ορισμού δεν είναι για όλους, όμως αυτά που κάνει τα κάνει τόσο καλά που αξίζει το θαυμασμό μας.

Co-op της πλάκας
Το Enter the Gungeon διαθέτει και co-op mode δύο παικτών το οποίο μάλιστα φέρει δυνητικά τεράστιες δυνατότητες. Η ξέφρενη δράση και ο ανάλαφρος χαρακτήρας του μεταφράζονται άριστα σε ένα co-op περιβάλλον και η υψηλή δυσκολία μετριάζεται πιο εύκολα όταν υπάρχει κάποιος ακόμα παίκτης να βοηθάει. Δυστυχώς όμως οι δυνατότητες αυτές όχι μόνο δεν μεταφράζονται σωστά στην πραγματικότητα αλλά το co-op αποτελεί μια παταγώδη αποτυχία.

Αρχικά δεν υπάρχει δυνατότητα online -γεγονός ανεπίτρεπτο ειδικά για την PC έκδοση του παιχνιδιού- περιορίζοντας μας μόνο στο local co-op του καναπέ. Δυστυχώς όμως δεν τελειώνουν εκεί τα προβλήματα μιας και γενικότερα ο σχεδιασμός του co-op φαίνεται να είναι δουλειά της τελευταία στιγμής. Ο δεύτερος παίκτης δεν αναλαμβάνει κάποιον από τους διαθέσιμους τέσσερις χαρακτήρες αλλά έναν άλλον πέμπτο, διαθέσιμο μόνο για αυτήν την περίσταση. Έναν χαρακτήρα σαφώς πιο αδύναμο και με λιγότερες δυνατότητες από τους άλλους που μοναδικό σκοπό έχει να συνοδεύει τον συμπαίκτη του στις περιπέτειες του βοηθώντας τον που και που. Το γεγονός αυτό δημιουργεί μία έλλειψη ισορροπία κατά την οποία ο ένα παίκτης διασκεδάζει ξεκάθαρα περισσότερο από τον άλλον, ο οποίο είναι εκεί για να εκτελέσει χρέη sidekick.

Pixel art και πιασάρικες μελωδίες
Η αλλοπρόσαλλη δράση και ο εξωφρενικός κόσμος του Enter the Gungeon παρουσιάζονται μέσω πολύχρωμων και καλοσχεδιασμένων pixel art γραφικών. Ο σχεδιασμός των δωματίων φέρει αρκετή λεπτομέρεια και όλα τα sprites, τόσο των χαρακτήρων όσο και των αντιπάλων, είναι όμορφα και χαριτωμένα και φέρουν μία αίσθηση θεματικής συνέπειας. Παρά τους περιορισμούς των δισδιάστατων pixel γραφικών οι μάχες φέρουν μια γλαφυρότητα η οποία αποδίδεται στα εξαιρετικά εφέ εκρήξεων καθώς και στο γεγονός πως όλα τα αντικείμενα του περιβάλλοντος αλληλεπιδρούν με τα τεκταινόμενα. Όταν αναποδογυρίζετε τραπέζια ότι βρίσκεται πάνω τους εκτινάσσεται βίαια στον αέρα ενώ στα δωμάτια βιβλιοθήκες πετάγονται παντού διαλυμένα βιβλία και κομμένες σελίδες ενώ όλα αυτά διαδραματίζονται σε απεριόριστο, σταθερά υψηλό framerate.

Είναι πλέον κάπου αναμενόμενο για τις ποιοτικές indie κυκλοφορίες να συνοδεύονται από εξίσου ποιοτικό soundtrack, και το Enter the Gungeon δεν αποτελεί εξαίρεση. Ήδη από το μενού θα σας υποδεχτούν πιασάρικες μελωδίες οι οποίες και θα σας ακολουθήσουν σε όλη την διάρκεια των περιπετειών σας στο Gungeon. Η μουσική υπόκρουση ταιριάζει πάντα άψογα στα δρώμενα που λαμβάνουν χώρα στην οθόνη με πιο δυναμικούς ρυθμούς να ακούγονται στις μάχες και πιο χαμηλούς μουσικούς τόνους στις στιγμές ηρεμίας.

Ήρθε για να μείνει
Συνολικά το Enter the Gungeon όχι μόνο κάνει την δουλεία του καλά αλλά καταφέρνει να κλέψει τις εντυπώσεις με τον εξαιρετικό σχεδιασμό του και το πλήθος περιεχομένου του. Το gameplay του είναι άκρως εθιστικό και θα σας κάνει να επιστρέφετε σε αυτό συνέχεια για μερικές ώρες αγνής απόλαυσης. Θα απολαύσετε το άφθονο πιστολίδι με την ψυχή σας και συνέχεια θα εντυπωσιάζεστε και ενθουσιάζεστε από κάθε καινούριο όπλο που συναντάτε και χρησιμοποιείται. Προτείνεται ανεπιφύλακτα στους φαν των roguelikes, μιας και μπαίνει δυναμικά στο εν λόγω είδος άλλο προτείνεται και σε οποιονδήποτε άλλον αποζητά διασκεδαστικό και καλοφτιαγμένο shoot 'em up gameplay.

Θετικά:
- Εξωφρενικός κόσμος και setting
- Απολαυστικό gameplay
- Τεράστια ποικιλία διαθέσιμων όπλων
- Πολλά και ενδιαφέροντα bosses
- Όμορφη αίσθηση χιούμορ
- Χαριτωμένο pixel art
- Πλούσια μουσική επένδυση
- Υψηλός βαθμός πρόκλησης

Αρνητικά:
- Αργό στην αρχή
- Το loot δίνεται με υπερβολική φειδώ
- Προχειροφτιαγμένο co-op

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 8
Gameplay: 9
Αντοχή: 9
Γενικά: 8

Ένα roguelike που ήρθε για να στεφθεί βασιλιάς του είδους του.

Σωτήρης Τζατζάκης