Dying Light: The Following

Ακολουθήστε μας στον παράδεισο του τρόμου!

Τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη η μεγαλύτερη ίσως εισβολή ψηφιακών νεκροζώντανων που έλαβε ποτέ χώρα. Εκατοντάδες χιλιάδες σαπισμένα κουφάρια με περιορισμένες συνήθως κινητικές ικανότητες και μεγάλη δίψα για ανθρώπινο κρέας ξεχύνονται από τις οθόνες μας χάρις σε μια λεγεώνα υπέροχων survival horror τίτλων που το καθένα τους αποτελεί φόρο τιμής στην αγαπημένη τέχνη των video games.

Είναι τόσοι πολλοί οι αξιόλογοι Survival τίτλοι με zombies που το μυαλό αρχίζει να ζαλίζεται από την πώρωση όταν τους αναλογίζεται. State of Decay, How to Survive, Dead Rising, Project Zomboid, Dead Island και η λίστα μοιάζει να συνεχίζεται για πάντα. Ανάμεσα τους ξεπήδησε ένα αριστούργημα εν ονόματι Dying Light. Η σύζευξη μεταξύ της open world survival αισθητικής και των τεράστιων αθλητικών ικανοτήτων που απαιτεί η τέχνη του free running είναι μια πρώτη δόση εντυπωσιασμού που έλαβαν όσοι ασχολήθηκαν μαζί του.

Αξίζουν τις ευχαριστίες σας οι τελειομανείς συντελεστές της Techland που δεν αρκέστηκαν στο να έχουν ένα καλό video game στην αγορά, αφήνοντάς το στην τύχη του και προχωρώντας στο επόμενο project αλλά συνέχισαν να δουλεύουν πάνω στα gameplay mechanics του παράλληλα με την ανάπτυξη ενός νέου κεφαλαίου στην επική ιστορία του Kyle Crane. Το νέο τους δημιούργημα ονομάζεται The Following και λειτουργεί σαν το follow κάρφωμα στο μπάσκετ, έρχεται να ολοκληρώσει την προσπάθεια του original, οδηγώντας σας σε έναν παροξυσμό ενθουσιασμού που δεν θα τον ξεχάσετε ποτέ.

Τα σαπισμένα Παιδιά του Καλαμποκιού
Όσοι ασχοληθήκατε με το Dying Light είστε ήδη γνώστες της ιστορίας του πράκτορα Kyle Crane που έπεσε σαν διάττων αστήρ στην αποκλεισμένη πόλη Harran (μετά το ξέσπασμα ιού που μετέτρεψε τους κατοίκους σε ζόμπι) με σκοπό να αρπάξει ένα ενοχοποιητικό για την υπηρεσία του αρχείο από τα χέρια ντόπιου πολέμαρχου. Μέσα από τα πάνδεινα που τράβηξε ο Crane, τα κίνητρα του άρχισαν να γίνονται συγκεχυμένα και η, εκ των άνωθεν επιβαλλόμενη, αποστολή του έχασε την αξία της.

Στο The Following η ανθρωπιά έχει κυριαρχήσει στην ψυχή του Crane ωθώντας τον στην αναζήτηση εξόδου διαφυγής από το κολαστήριο του Harran. Ένας ετοιμοθάνατος πριν αφήσει την τελευταία του πνοή πληροφορεί τον πράκτορα ότι στην εξοχική περιοχή έξω από την πόλη ζει μια ομάδα ανθρώπων που έθεσαν τον ιό υπό τον έλεγχο τους. Αποκτώντας τον χειρισμό του Crane ακολουθείτε υποχρεωτικά ένα περίπλοκο μονοπάτι μέσα από το αποχετευτικό σύστημα μέχρι να βγείτε έξω από την πόλη.

Ένα αίσθημα ανακούφισης ανάλογο εκείνου του ανθρώπου που βγαίνει μετά από μακροχρόνια κράτηση στο φώς της ημέρας θα σας χτυπήσει σαν φορτηγό μόλις αντικρίσετε τις απέραντες αγροτικές εκτάσεις από τον βράχο που βρισκόσαστε. Αφού μετά χιλίων βασάνων κατεβείτε στο έδαφος σύντομα θα επισκεφτείτε το πρώτο αγρόκτημα που θα λειτουργήσει σαν safe zone, παρέχοντας κρεβάτι, αποθήκη για τα πλεονάζοντα αντικείμενα και πολλούς NPCs που θα σας πουλήσουν πράγματα, θα σας αναθέσουν αποστολές και θα ξεδιπλώσουν την πλοκή του νέου σεναρίου.

Σύνδεση μεταξύ original και expansion
Μόνο μεγαλοφυής μπορεί να χαρακτηριστεί η δυνατότητα σας να μετακινείστε από το Dying Light στο The Following κατά βούληση. Προσωπικά δεν έχω ξανασυναντήσει μεγαλύτερη απόδειξη της αγάπης των game designers προς τους παίκτες και σεβασμού στην αυτονομία μας. Δεν απαιτείται από το ίδιο το game αλλά από τις περιστάσεις να έχετε αναπτύξει τον χαρακτήρα του Crane σε τέτοια επίπεδα ώστε να μπορεί να σηκώσει τις προκλήσεις του The Following. Μην κάνετε το λάθος του γράφοντα να μπείτε στο expansion πριν φτάσετε τουλάχιστον στο έβδομο survivor level και πάνω από το δέκατο στα agility και power γιατί θα νοιώθετε σαν να σας χώνουν πάσσαλο στην καρδιά κάθε φορά που ο θάνατος θα σας στοιχίζει χιλιάδες survivor points.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι αναπτύξατε στο Dying Light τον Crane στα προαναφερθέντα πλαίσια, έχετε γεμίσει το inventory του με όπλα και πυρομαχικά, τον ντύσατε και με την στολή που θέλετε, πρέπει να περιμένετε μέχρι να το τερματίσετε για να περάσετε στο expansion; Φυσικά και όχι. Πατώντας quit, play στο αρχικό μενού και Τhe Following, θα μπείτε στο expansion με τον χαρακτήρα σας και όλο το inventory του. Όποτε σας καπνίσει μπορείτε να επαναλάβετε την διαδικασία επιστρέφοντας στο Dying Light, περνώντας μερικές αποστολές και ξαναγυρίζοντας στο The Following στο σημείο που το αφήσατε. Το αδιάκοπο μπρος-πίσω στα δύο games διατηρεί φρέσκια την εμπειρία και αποκλείει την πιθανότητα να σας κουράσουν τα settings αφού είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους.

Αν ξεφτιλίσατε το Dying Light στο παρελθόν τότε οι δυσκολίες που σας περιμένουν στο The Following είναι εύκολα αντιμετωπίσιμες και εστιάζονται κυρίως στην παρουσία μεγάλου αριθμού των γνωστών volatiles (μανιασμένων τεράτων που θυμίζουν υβρίδιο μεταλλαγμένου βρικόλακα – ζόμπι και σκοτώνουν στο πι και φι) και στην εμφάνιση θωρακισμένων ζόμπι γιγαντιαίου μεγέθους που δεν σκοτώνονται με τίποτα. Αν δεν το είχατε δοκιμάσει τότε θα δυσκολευτείτε. Μια–δύο φορές τόλμησα να τους επιτεθώ στα ίσια γαζώνοντάς τα με πυροβόλα όπλα και οι σφαίρες εξοστρακίζονταν πάνω στην πανοπλία τους σαν πετραδάκια. Ούτε κουβέντα φυσικά για να χτυπηθούν με melee weapons. Με βάση τα παραπάνω δεδομένα, οι έμπειροι survivors θα περάσετε το βασικό σενάριο του The Following μέσα σε πέντε ώρες αλλά οι παράπλευρες αποστολές και τα challenges θα σας κρατήσουν το ενδιαφέρον για τον διπλάσιο χρόνο τουλάχιστον.

Το φώς στην ψυχή του gamer
Το Dying Light: The Following περιφρονεί την ειδολογική ομοιογένεια για την οποία γκρίνιαξαν πολλοί gamers στο παρελθόν, προσφέροντας μια βιωματική εμπειρία που αγγίζει το ρεαλιστικό στοιχείο και την καθημερινή πραγματικότητα στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Θα σας φανεί αδύνατο να μην νοιώσετε έντονα φιλικά συναισθήματα για τους ανθρώπους της υπαίθρου που αγωνίζονται ενάντια στην επιδημία και συμπόνια για τα άτυχα πλάσματα που ο ιός μετέτρεψε σε νευρόσπαστες μαριονέτες του. Το δέος που σας προκάλεσε το χοροπηδητό από σκεπή σε σκεπή και ο ίλιγγος βλέποντας τον κόσμο από μεγάλο ύψος αντικαταστάθηκε εδώ από την απεραντοσύνη των αγρών και την ανατριχιαστική παρουσία μολυσμένων πλασμάτων σε καλλιεργημένες εκτάσεις που άλλοτε έσφυζαν από ζωή. Ο περιορισμός της ανθρώπινης δραστηριότητας και ο αποκλεισμός των υγειών ατόμων σε κλειδαμπαρωμένους χώρους που μοιάζουν με κοτέτσια θα προκαλέσει σφίξιμο στην ψυχή σας και μεγάλη οργή απέναντι στην ανθρωπιστική καταστροφή που αντικρίζετε.

Βλέποντας τους αγρούς γεμάτους με ζόμπι που λιάζονται (σαν τους μετανάστες στην Ομόνοια καλή ώρα) θα θελήσετε να καταστρέψετε την αποτρόπαια σύναξη τους αλλά ακόμα και η αφθονία σε πυρομαχικά και όπλα που θα έχετε με γεμάτο πορτοφόλι δεν αρκεί. Για να πραγματοποιήσετε την επιθυμία σας οι προγραμματιστές προχώρησαν στην σημαντικότερη προσθήκη του expansion, την απόκτηση ενός buggy. Με την εμφάνιση του αμαξιού για πρώτη φορά στον κόσμο του Dying Light μπορείτε να ζήσετε στιγμές Carmageddon και Mad Max, τρέχοντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα σε δρόμους και αγρούς, χτυπώντας τα ζόμπι σαν κορύνες του μπόουλινγκ, διαμελίζοντας τα και βλέποντας τα σαπισμένα τους μέλη να εκτοξεύονται προς όλες τις κατευθύνσεις. Οδηγώντας το buggy θα νοιώσετε απαλλαγμένοι από τα δεσμά του κώδικα οδικής κυκλοφορίας που υπακούετε σε καθημερινή βάση, διασκεδάζοντας με την ψυχή σας τα δυστυχήματα που θα προκαλέσετε, επιταχύνοντας το γκάζι σε challenges τίγκα στην αδρεναλίνη και διανύοντας τις τεράστιες αποστάσεις του The Following.

Μια ματιά στον γενικό χάρτη του expansion αρκεί για να συνειδητοποιήσετε με χαρά ότι ο κόσμος του παιχνιδιού είναι τουλάχιστον διπλάσιος από την πόλη του Harran, έτσι οι βολτίτσες με το αμάξι επιβάλλονται αφού ορθά δεν υπάρχει δυνατότητα fast travel. Αν υπήρχε δεν θα ήταν απαραίτητη η διαρκής χρήση του αμαξιού άρα δεν θα ανέβαινε γρήγορα το νέο skill tree που σχετίζεται με αυτό. Είτε πάτε με τέρμα τα γκάζια, είτε πατάτε zombies, είτε κάνετε ακροβατικά με το αμάξι σας, κερδίζετε xp στο skill tree του ανοίγοντας πολύτιμες επιλογές που αναβαθμίζουν τα επιμέρους συστατικά του, ενισχύουν την αντοχή του και το μετατρέπουν σε σούπερ κούρσα.

Στο The Following θα εξασκήσετε και πάλι την γνώριμη τέχνη του ρακοσυλλέκτη, ψαχουλεύοντας τα πάντα, από σκουπιδοτενεκέδες και μπαούλα μέχρι ψυγεία και αμάξια. Σε αυτό θα επικεντρωθείτε στο ψαχούλεμα αμαξιών διότι το buggy σας θέλει βενζίνη για να κινηθεί (την μαζεύετε από τα ντεπόζιτα των εγκαταλελειμμένων αμαξιών και από αντλίες καυσίμων) και ανταλλακτικά για να επισκευαστεί (θα τα βρείτε συνήθως ψάχνοντας το παρμπρίζ αυτοκινήτων).

Μια τρομακτική πινελιά στην αξιολάτρευτη εξοχή του είναι οι φωλιές των Volatiles, τοποθεσίες που θα σας δώσουν την εντύπωση ότι πρόκειται για νησίδες από την κόλαση που εφάπτονται με τον κόσμο μας σε κομβικά σημεία. Το buggy θέλει αλλαγές των συστατικών του για να ισχυροποιηθεί αλλά η ταλαιπωρία σας αξίζει τον κόπο γιατί το αμάξι λειτουργεί περισσότερο σαν εξωσκελετός του Crane παρά σαν αυτόνομο μηχάνημα. Οδηγώντας μπορείτε να κάνετε τα πάντα, από το να χρησιμοποιήσετε medikits για να γεμίσετε την ενέργεια σας μέχρι να πετάξετε νάρκες και να χρησιμοποιήσετε τα uv lights την νύχτα. Επειδή τα κολλήματα σε περίεργα μέρη με τις ρόδες του buggy να βρίσκονται στον αέρα ή το αμάξι να έχει αναποδογυρίσει σαν ψεκασμένη… κατσαρίδα είναι συχνά χάρη στην ιλιγγιώδη οδήγηση, με κρατημένο ένα button του gamepad το ευθυγραμμίζετε και συνεχίζετε τον δρόμο σας.

Αναβάθμιση τώρα
Εκτός από το skill tree του buggy θα ασχοληθείτε με την ανάπτυξη δύο ακόμα trees, του legend skill tree και του trust «tree». Όσο ανεβαίνουν τα επίπεδα των legend skills τόσο δυναμώνουν οι επιθέσεις σας με όλα τα είδη όπλων, ακόμα και με γυμνές γροθιές, αυξάνεται το health regeneration, το health γενικότερα, η stamina κ.ο.κ. Σε πλήρη ανάπτυξη τα legend skills σας μετατρέπουν στην απόλυτη πολεμική μηχανή που δεν «μασάει» τίποτα. Το trust «tree» αναπτύσσεται όσο αναλαμβάνετε αποστολές για τους ντόπιους επιζώντες και οδηγεί στην απόκτηση του ολοκαίνουργιου όπλου στο expansion, του crossbow. Το crossbow είναι ένα υπέροχο όπλο ιδανικό για headshots που στέλνουν τα περισσότερα zombie στα… θυμαράκια και προσφέρει περισσότερα xp στο power skill tree ακόμα και από τα πυροβόλα όπλα. Φυσικά σύντομα θα μπορείτε να φτιάξετε όσα βέλη θέλετε και να το παίξετε Rambo.

Η εμφάνιση ενός submachine gun στο The Following θα σας δημιουργήσει φαγούρα στον δείκτη για να πατάτε την σκανδάλη του αυτόματα μόλις αντικρίζετε zombie. Η αφθονία πυρομαχικών επιτρέπει μια τέτοια προσέγγιση αλλά είναι καλύτερο να φυλάξετε τις ριπές σας στις συγκρούσεις με συμμορίτες που επίσης φέρουν όπλα, μην τύχει και χαλάσετε τις σφαίρες σας σε ψοφίμια και μετατραπείτε εσείς τελικά λίγο μετά σε ψοφίμι. Πάντως μόλις έχετε στην κατοχή σας τα νέα όπλα του The Following είστε έτοιμοι να εφαρμόσετε στην πράξη την σταλινική οδηγία «ούτε βήμα πίσω», δηλαδή να μην υποχωρήσετε ποτέ σε αναμέτρηση με zombies εκτός αν είναι Volatiles και «Tank».

Ως stand-alone expansion αποτελεί ιδανική συνέχεια προσφέροντας ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις.

Τα γνώριμα safe zones που πρέπει να αδειάσουν από zombies και να ηλεκτροδοτηθούν υπάρχουν μπόλικες στην ύπαιθρο του The Following με την προσθήκη παρατηρητηρίων διάσπαρτων παντού. Τα παρατηρητήρια είναι τόπος respawn μετά από τον θάνατο του χαρακτήρα σας και «οάσεις» για να την βγάζετε καθαρή όταν σας κυνηγούν. Ενίοτε γίνονται και μέρη εύθυμων περιστατικών. Για παράδειγμα, τρέχοντας προς μια αποστολή βλέπω στον χάρτη έναν survivor σκαρφαλωμένο στο παρατηρητήριο να πολιορκείται από zombies. Τα άμυλα όντα δεν μπορούσαν να σκαρφαλώσουν και έτσι είχαν μαζευτεί στην βάση του παρατηρητηρίου σηκώνοντας τα χέρια ψηλά και μουγκρίζοντας. Το σκηνικό μου θύμισε συναυλία με τα zombies σε ρόλο οπαδών να περιμένουν από τον διασκεδαστή survivor να τους πετάξει κανένα ενθύμιο. Μόλις σταμάτησα το γέλιο, πλησίασα και τους πέταξα τα κεφάλια στον αέρα με την λεπίδα μου!

Οι NPCs παρουσιάζουν ενδιαφέρον αλλά δεν συνάντησα κάποιους που να ξεχωρίζουν ιδιαίτερα σαν τους διδύμους και τον επίδοξο George Romero του πρωτότυπου. Οι αποστολές είναι πολλές και όλες έχουν έναν σκοπό: να ανεβάσουν την εμπιστοσύνη των ντόπιων στο πρόσωπο σας ώστε να έρθετε σε επαφή με την Mother, ένα πλάσμα που λατρεύεται σαν θεά και έχει τους δικούς του ιερείς, τους μασκοφόρους Faceless. Η φοβερή παγανιστική νότα του σεναρίου είναι αντάξια ενός καλογραμμένου βιβλίου τρόμου και θα σας ικανοποιήσει με την εξέλιξη της.

Μόνο δύο φορές στην διάρκεια της περιπέτειάς μου με τα zombies έπεσα πάνω σε ένα «ζουζούνι» (bug) που ευτυχώς δεν επηρεάζει στο παραμικρό την όλη εμπειρία, απλά θα σας εκνευρίσει μέχρι να καταλάβετε τι τρέχει. Αν λοιπόν, μετά την θανάτωση σας, ο χαρακτήρας κάνει respawn σε ένα δωμάτιο που δεν ανοίγουν οι πόρτες του και δεν υπάρχει εναλλακτική οδός διαφυγής (ταβάνι, υπόγειο κ.ο.κ.), πάρτε βαθιά ανάσα, βγείτε από το τρέχων session στην οθόνη του κεντρικού μενού και ξαναμπείτε πάλι. Ο Crane θα εμφανιστεί σε κανονικό respawn point και η περιπέτεια θα συνεχιστεί σαν να μην συνέβη τίποτε.

Παρέα στο κυνήγι
Διαθέτετε τρείς φίλους σας με Xbox One και αρκετά λεφτά για να αγοράσουν το The Following; Αν ναι, ετοιμαστείτε για το multiplayer της ζωής σας. Ο σχηματισμός μιας ομάδας κρούσης από κολλητάρια είναι ο καλύτερος τρόπος για να αδειάσετε τα λιβάδια από τους μολυσμένους τύπους, καθαρίζοντας περιοχή με περιοχή, αναλαμβάνοντας από κοινού τις αποστολές, διαλύοντας τις φωλιές των Volatiles και στήνοντας καρτέρι στους εχθρούς τα μαύρα μεσάνυχτα. Έτσι ο κυνηγημένος γίνεται κυνηγός και τα ζόμπι μετατρέπονται σε επιζήσαντες, προσπαθώντας να επιβιώσουν από τις επιθέσεις σας σε μια εκστρατεία που φέρνει στο μυαλό τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του φινάλε στο Night of the Living Dead.

Γιατί όμως να περιοριστείτε στις ανθρώπινες δραστηριότητες και να μην γίνετε εσείς ο απόλυτος κυνηγός στην φυλή των zombies; Το Be the Zombie mode θα σας δείξει τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός σιχαμερού πλάσματος που πετάει τα πλοκάμια του σαν τον Venom του Spider-Man για να ταξιδέψει ταχύτατα από επιφάνεια σε επιφάνεια και ανυπομονεί να χιμήξει στον πρώτο υγιή τυχόντα και να γευτεί την σάρκα του. Στο Be the Zombie είναι σημαντικό να συνεννοείστε με τους συμπαίκτες από το μικρόφωνο για να ακούτε τις θυμωμένες φωνές τους όταν θα βρίσκονται στο έλεος των νυχιών σας και να τους μεταδίδετε τον ενθουσιασμό σας κάθε φορά που κερδίζετε zombie xp. Παριστάνοντας το zombie θα μισήσετε πραγματικά τις παρενέργειες του UV flashlight πάνω σας (τσουρουφλίζει την σάρκα όπως ο ήλιος καίει τους βρικόλακες) και ίσως να μην το ξαναχρησιμοποιήσετε ποτέ πάνω τους από καθαρή συμπόνια.

Videogame ή ταινία;
Μια μόνο λέξη περικλείει την εντύπωση που θα αποκομίσετε βλέποντας τα γραφικά του Dying Light: The Following: Τελειότητα. Η αποτύπωση του αχανούς κόσμου του κάθεται τέλεια στα μάτια του παρατηρητή που αντικρίζει τον τέλειο κύκλο ημέρας – νύχτας να αλλάζει διαρκώς τον φωτισμό του περιβάλλοντος, αυξάνοντας την απειλητικότητα των εχθρικών φιγούρων όσο τα χρώματα σκοτεινιάζουν. Φανταστική και πάλι η αίσθηση του κολυμπιού σε στενές υπόγειες σπηλιές, η προοπτική του ανοιχτού ορίζοντα, η θέα ενός τεράστιου πλάσματος διπλάσιου από τον Hulk να στέκεται στο κέντρο μιας αυλής και να σας κοιτάζει απειλητικά, η ορειβασία και πολλές ακόμα δραστηριότητες που θα απολαύσετε σαν να τις διαπράξατε στην πραγματικότητα. 

Το animation θα σας αφήσει με το στόμα ανοικτό και η αλληλεπίδραση σας με τα zombies δεν έχει προηγούμενο. Όταν πλησίασα ένα zombie και του έσκισα το πρόσωπο με ένα μπαλτά, το πλάσμα προσπάθησε να με ξεγελάσει βάζοντας το ένα χέρι στο πρόσωπο σε μια προσποιητή κίνηση πόνου και τεντώνοντας το άλλο προς το μέρος μου σε μια χειρονομία «σε παρακαλώ μην με χτυπάς, πονάω»! Το γάτζωμα πάνω σε επιφάνειες με τα χέρια δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα τις γατίσιες κινήσεις που διαθέτατε στο Mirror’s Edge, η περιστροφή των melee και η ανάδραση των ranged weapons λειτουργούν σαν είδωλα των πραγματικών αντικειμένων και, χάρη στην απίθανη τεχνητή νοημοσύνη του The Following, τα zombies χειρονομούν και λικνίζουν το σώμα τους σαν άνθρωποι αντιδρώντας στα ερεθίσματα που τους δίνετε.

Το ολιγόλεπτο εισαγωγικό κομμάτι του soundtrack που συνέθεσε ο Paweł Błaszczak (έχει δώσει τα καλλιτεχνικά διαπιστευτήρια του στα The Witcher, Call of Juarez και Dead Island) ξεφεύγει από την πλειονότητα των δυναμικών ηλεκτρονικών ήχων που γεμίζουν την υπόλοιπη μουσική υπόκρουση. Οι απαλές του νότες δίνουν την εντύπωση διεστραμμένης παιδικής μελωδίας και ο μπάσος ήχος που ακούγεται εμβόλιμα σαν καρδιακός χτύπος μου θύμισε την θεϊκή μουσική του John Carpenter στο The Thing. Οι φωνές των ηθοποιών όπως και ο συγχρονισμός των χειλιών των χαρακτήρων είναι απόλυτα πετυχημένος όπως και στο πρωτότυπο.

Follow It
Το Dying Light: The Following θα σας θυμίσει τις ηρωικές εποχές της δεκαετίας του '80 όταν τα είδη των video games είχαν μια ευχάριστη ρευστότητα. Συνδυάζοντας στοιχεία από διαφορετικά είδη, ντύνοντας τα με κινηματογραφική μεγαλοπρέπεια και παρέχοντας ένα σύστημα χειρισμού που δεν αφήνει παρερμηνείες ως προς την χρήση του, συμπληρώνει ιδανικά το Dying Light αλλά στέκεται και μόνο του το ίδιο επάξια.

Κοστίζει 20 ευρώ στο Steam και αγοράζεται ως stand-alone. Αν δεν έχετε παίξει το πρωτότυπο τότε σας συνιστώ να αγοράσετε από τα καταστήματα το Dying Light: The Following Enhanced Edition, το ολοκληρωμένο πακέτο του παιχνιδιού στην αστεία για τα δεδομένα του τιμή των 38 ευρώ. Πιστέψτε με, θα επενδύσετε σε πολλές διασκεδαστικές ώρες.

Θετικά:
- Αψεγάδιαστο animation και καταπληκτικά γραφικά
- Soundtrack αξιώσεων
- Εύκολα controls και συνεχής αλληλεπίδραση με το περιβάλλον
- Πλούσιο νέο περιεχόμενο και τεράστιος χάρτης που ολοκληρώνει την εμπειρία
- Carmageddon σκηνικά με τα zombies σε ρόλο crash test dummies - Λογική τιμή όλου του πακέτου

Αρνητικά:
- Μικρά bugs
- Περιορισμένη διάρκεια αν έχετε «φτιαγμένο» ήρωα από το Dying Light

Βαθμολογία
Γραφικά: 9
Ήχος: 8
Gameplay: 8
Αντοχή: 7
Γενικά: 8

Προ-Ηγείται στην κατηγορία του.

Γιάννης Μοσχονάς