I Am Bread

Έλα να γίνουμε...φέτες.

Είναι πλέον βέβαιο ότι οι άνθρωποι της εταιρείας ανάπτυξης Bossa Studios έχουν βαλθεί να μας αποτρελάνουν με τις δημιουργίες τους. Θυμάστε το θεοπάλαβο Surgeon Simulator που σας παρουσιάσαμε προ διετίας, εκείνο το video game που παριστάνατε τον μονόχειρα χειρούργο που προσπαθεί να σώσει ζωές αλλά το «κουλό» του δυσκολεύει τα πράγματα; Ε, φέτος οι φίλοι μας στην Bossa στρώθηκαν στη δουλειά για να δημιουργήσουν έναν ακόμη video game τίτλο με απίθανο πρωταγωνιστή, δύσκολο χειρισμό και θέμα που αγγίζει τα όρια της.. τρέλας!

Το όνομα του είναι “I Am Bread” και έκανε την δειλή του εμφάνιση για πρώτη φορά στην υπηρεσία Greenlight του Steam όπου ψηφίστηκε από αρκετό κόσμο παρότι το όλο σκηνικό έμοιαζε περισσότερο με ανέκδοτο παρά με σοβαρό project. Η πρόσφατη ολοκλήρωσή του μας ώθησε να ασχοληθούμε μαζί του, αν και στο περίπου είχαμε αντιληφθεί ότι μετά από ένα Surgeon Simulator οι developers της Βρετανικής εταιρείας ανάπτυξης ετοιμάζονταν για μία ακόμη…τρέλα. Είστε έτοιμοι να διαβάσετε για ένα από τα πιο εξωφρενικά video games που αντικρίσατε ποτέ;

Θα πείτε το ψωμί, ψωμάκι!
Μια φορά και ένα καιρό σε ένα κόσμο που μοιάζει πολύ με τον δικό μας υπήρξε ένα πακέτο από φέτες τοστ τοποθετημένες με τάξη στην κουζίνα ενός μεσοαστικού σπιτιού. Οι περισσότερες φέτες άφηναν τις ημέρες να κυλούν περιμένοντας υπομονετικά πότε η κοιλάρα του σπιτονοικοκύρη θα θελήσει να γευτεί ένα τοστάκι ώστε να οδηγηθούν στην τοστιέρα και να μεταμορφωθούν μαζί με άλλα λαχταριστά συστατικά σε ζουμερό τοστ (αμάν πείνασα)! Μια από τις φέτες όμως είχε διαφορετική άποψη. Αρνούμενη να περιμένει υπομονετικά την υπερβατική για εκείνη εμπειρία του καψαλίσματος του κορμιού της σε υψηλή θερμοκρασία, ξεπήδησε με μανία από το πακέτο και άρχισε να κινείται τριγύρω στο περιβάλλον.

Στοχοποιώντας οτιδήποτε μοιάζει έστω και αμυδρά με πηγή αυξημένης θερμότητας στον περιβάλλοντα χώρο, η φέτα τοστ άρχισε να σέρνεται υπομονετικά πέρα δώθε, κάνοντας τα πάντα λίμπα στο πέρασμα της. Είναι ολοφάνερο ότι οι χειριστές της θρασύτατης φέτας τοστ είμαστε εμείς και μην περιμένετε καμία περίπλοκη ανάλυση χαρακτήρων αφού μιλάμε για ένα playable αντικείμενο που «σκέφτεται» μονόπλευρα. Παραδόξως ανάλυση χαρακτήρων υπάρχει, όμως στο I Am Bread αλλά δεν πρόκειται για την φέτα μας μα για τον ιδιοκτήτη του σπιτιού όπου κινείται.

Γέλαγα μέχρι δακρύων διαβάζοντας τις αναφορές του τρελοκομείου The Therapy Barn που εμφανίζονται πριν από κάθε πίστα. Όλες μνημονεύουν τον ασθενή κύριο Murton, πρώην επιχειρηματία με δικά του εμπορικά καταστήματα και νυν οδοκαθαριστή και διαζευγμένο από την γυναίκα του που τον παράτησε με… ελαφρά πηδηματάκια μόλις ξεφούσκωσε το πορτοφόλι του. Στις αναφορές διακρίνεται το απίστευτο στρες που προκαλούν στον Murton οι φθορές του σπιτιού του, η συνειδητοποίηση ότι για τον χαμό φταίει μια φέτα ψωμί και η απόφαση του θεράποντα ιατρού ότι ο ασθενής του τα χάνει και πρέπει να του χορηγηθεί φάρμακο με τις χούφτες!

“Το Αριστερό μου Πόδι” χωρίς Daniel Day-Lewis αλλά με ψωμί!
Στην καρδιά του το I Am Bread είναι ουσιαστικά ένας εξομοιωτής μετακίνησης ψωμιού από το σημείο εκκίνησης μέχρι εκείνο όπου βρίσκονται οι πηγές θερμότητας κάθε φορά στο χώρο. Αρχίζοντας την μεγαλειώδη πορεία του από την κουζίνα, το φυσικό περιβάλλον δηλαδή ενός ψωμιού, μετακινείται από το ένα δωμάτιο του σπιτιού στο άλλο μέχρι να βρει την τελική έξοδο και να κερδίσει την πολυπόθητη ελευθερία από τον κακό άνθρωπο που αρνιόταν πεισματικά να το χώσει στην τοστιέρα!

Πριν ακόμα αποκτήσουμε πρόσβαση σε όλες τις διασκεδαστικές λιχουδιές που μας επιφυλάσσει ένα βιντεοπαιχνίδι οποιουδήποτε είδους πρέπει να πληρώσουμε πρώτα ένα άτυπο εισιτήριο και δεν αναφέρομαι στο κόστος του παιχνιδιού αλλά στην εκμάθηση του χειρισμού του. Ο εύκολος χειρισμός μας επιτρέπει να εισέλθουμε άμεσα στο περιβάλλον του και να αντλήσουμε γρήγορα τις διασκεδαστικές εμπειρίες που μας επιφυλάσσει. Ο δύσκολος χειρισμός από την άλλη, καθυστερεί την προσπέλασή μας και πολλές φορές μπορεί να αποτελέσει και αποτρεπτικό παράγοντα, αναγκάζοντάς μας να απορρίψουμε το I Am Bread εκνευρισμένοι.

Ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό των σύγχρονων games έχει την τάση να απλοποιεί τον χειρισμό για να διευκολύνει την πρόσβαση σε όλους τους gamers ανεξαρτήτου ηλικίας, η Bossa Studios ακολουθεί την αντίστροφη ακριβώς πορεία, δυσκολεύοντάς τον από δημιουργία σε δημιουργία της και το I Am Bread δεν αποτελεί την εξαίρεση. Οραματιστείτε έναν άνθρωπο που έχει καταστρέψει το κέντρο ισορροπίας του εγκεφάλου του και κινείται σαν νευρόσπαστο καθώς αδυνατεί να ελέγξει ταυτόχρονα όλα τα μέλη του. Σκεφτείτε αυτό τον τύπο τώρα να πέφτει στο πάτωμα του σπιτιού του και να προσπαθεί να μετακινηθεί από το ένα δωμάτιο στο άλλο μέχρι να φτάσει στο τηλέφωνο για να καλέσει βοήθεια. Το να σηκωθεί όρθιος ξεχάστε το!

Ο ταλαίπωρος αυτός κύριος θα σερνόταν σαν σκουλήκι στο πάτωμα προσπαθώντας να συνδυάσει τα μέλη του για να τον μεταφέρουν εκεί που θέλει αλλά με τεράστια προσπάθεια. Την μια θα έφερνε το ένα χέρι μπροστά, την άλλη το ένα πόδι, μετά θα προσπαθούσε να μετακινήσει το άλλο χέρι αλλά η εντολή από τον προβληματικό εγκέφαλο θα μετακινούσε το άλλο πόδι κ.ο.κ. με αποτέλεσμα η όλη διαδικασία να είναι σκέτο βασανιστήριο. Την ίδια ακριβώς αίσθηση θα δοκιμάσετε προσπαθώντας να μετακινήσετε την φέτα ψωμί που ελέγχετε από δωμάτιο σε δωμάτιο. Καταρχάς μην προσπαθήσετε να παίξετε με πληκτρολόγιο και mouse γιατί θα σας σπάσουν τα νεύρα. Η χρήση του gamepad διευκολύνει αισθητά την διαχείριση του… παραπληγικού ψωμιού με τα triggers να αντιπροσωπεύουν τις 4 γωνίες του. Με το χειριστήριο συνήθισα σχετικά γρήγορα την κίνηση των γωνιών του ακόμα και ταυτόχρονα όπου χρειάζεται με αποτέλεσμα να μετακινούμαι κούτσα-κούτσα στα σημεία που ήθελα.

Μετά το I Am Bread δεν θα ξανακοιτάξετε ποτέ τις φέτες τοστ με τον ίδιο τρόπο!

Γιούρια στον ταβλά με τα κουλούρια!
Ο τραγελαφικός μου χαρακτήρας κινείται σχετικά εύκολα σε ευθεία γραμμή στις μεγάλες επιφάνειες αλλά το σκαρφάλωμά του σε τοίχους και έπιπλα όπου «φιλοξενούνται» πάντοτε οι θερμικές πηγές είναι σκέτη κόλαση. Ένας στρογγυλός μετρητής grip καθορίζει το πόση ώρα μπορεί να μείνει «κολλημένος» σε μια επιφάνεια πριν χάσει την «λαβή» του και κατρακυλήσει στο πάτωμα. Ο μετρητής αυτός προσθέτει το δεύτερο επίπεδο δυσκολίας μετά τον άθλιο χειρισμό. Το τρίτο επίπεδο δυσκολίας είναι το ποσοστό “φαγωσιμότητας” (edibility) που έχει η φέτα τοστ μας.

Μολονότι μιλάμε για τρόφιμο που ο σκοπός της ζωής του είναι η ανάλωση, το ψωμί έχει την απαίτηση να είναι λαχταριστό όταν ψηθεί. Το σύρσιμό του στο πάτωμα όπου περιδιαβαίνουν λεγεώνες από μικρόβια, ο κάτοικος του σπιτιού έχει αφήσει λασπωμένες πατημασιές κ.ο.κ. το λερώνει μειώνοντας τον δείκτη του edibility και οδηγώντας το στον χαμό και την επανεκκίνηση της πίστας. Καλύτερα να μην μάθετε ποτέ πόσο σπαστικό είναι να κινείσαι με το ψωμί σαν αστερίας που κουνά διαδοχικά τα άκρα του και βεντουζώνει στους τοίχους επί αρκετή ώρα μέχρι την στιγμή που ένα λαθάκι τον κατακρημνίζει στο έδαφος, ακυρώνοντας όλη την προσπάθεια!

Ευτυχώς το I Am Bread λυπήθηκε τους αγοραστές του και παραχώρησε, μετά από τρείς διαδοχικές αποτυχημένες προσπάθειες, μια μαγική μαρμελάδα που εξαλείφει εντελώς τους παράγοντες grip και edibility, κάνοντας παιχνιδάκι το σκαρφάλωμα παντού αλλά αφαιρεί ένα μεγάλο τμήμα του σκορ. Ένα ακόμα πρόβλημα που θα αντικρίσετε στο I Am Bread είναι η κάμερα. Μπορεί να περιστρέφεται γρήγορα τριγύρω από το ψωμάκι μας αλλά η γωνία θέασης δεν με ικανοποίησε καθόλου, δίνοντάς μου μια γενική εικόνα του χώρου και όχι μια ακριβή εικόνα όπως θα συνέβαινε με free camera ώστε να μπορώ να υπολογίζω από την αρχή με ακρίβεια το που θα πάω και από ποιο δρόμο.

Αυτός τα έφαγε τα ψωμιά του…
Ενώ τα πάντα μέχρι στιγμής σκιαγραφούν μια μετριότητα, το I Am Bread σώζεται από τις χιουμοριστικές στιγμές του που θα σας κάνουν να κυλιέστε στο πάτωμα από τα γέλια. Στην πίστα του μπάνιου την ώρα που σερνόμουν στον τοίχο προσπαθώντας να φτάσω στον προορισμό μου, ένας στιγμιαίος κακός χειρισμός οδήγησε το ψωμί μου σε ελεύθερη πτώση μέσα στην τουαλέτα με το edibility του να εξανεμίζεται και εμένα να με έχουν πιάσει νευρικά γέλια. Σε μια άλλη περίπτωση προσπαθούσα να κόψω βούτυρο από το τραπέζι κρατώντας το μαχαίρι στη μια γωνία του τοστ. Ο ψωμένιος χαρακτήρας μου στην απεγνωσμένη προσπάθειά του να ευθυγραμμίσει το μαχαίρι με τον στόχο έμοιαζε με αδέξια μπαλαρίνα που προσπαθεί να κάνει πιρουέτα, ένα τόσο γελοίο σκηνικό που προξενεί πολύ γέλιο.

Για μένα οι πιο χιουμοριστικές σκηνές διεξήχθησαν κάθε φορά που προσπαθούσα να νοστιμέψω την φέτα μου, κολλώντας πάνω της παρακείμενες λιχουδιές όπως ξηρούς καρπούς, μαρμελάδες κ.τ.λ. Για να αποκτήσω πρόσβαση στην μαρμελάδα, έσπαγα το βάζο της σπρώχνοντάς το με το βάρος της φέτας μου. Η συνέχεια θα σας θυμίσει ντοκιμαντέρ με χελώνες που συνουσιάζονται. Το ψωμί μου κόλλαγε πάνω στο παχύρευστο υγρό και το έσπρωχνε διαρκώς προς τα μπρος με κοφτές κινήσεις σαν να το…πηδάει. Μία από τις πιο κωμικές σκηνές που έχω αντικρίσει ποτέ σε παιχνίδι.

Αν αντέξουν τα νεύρα σας την δοκιμασία και συνεχίσετε την πορεία του ψωμιού μέχρι την τελική νίκη θα συνειδητοποιήσετε ότι δεν διήρκεσε και πάρα πολύ το νταβαντούρι, μόνο 2, το πολύ 3 ώρες. Φυσικά υπάρχει και συνέχεια που δεν είναι άλλη από μια σειρά από modes που σας δίνουν τον έλεγχο νέων τύπων ψωμιού σε πίστες με ξεχωριστά θέματα, από racing μέχρι destruction fest με αποκορύφωμα μια βόλτα στο διάστημα όπου το τοστ επιχειρεί να επιβιώσει σε ένα περιβάλλον μηδενικής βαρύτητας χρησιμοποιώντας εκτοξευτήρες!

Γραφικά χωρίς γλουτένη!
Δεν έχω το παραμικρό παράπονο από τα γραφικά του I Am Bread όπου έχει γίνει εξαιρετική δουλειά από τους σχεδιαστές του. Σερνόμενος στο βαρυφορτωμένο με πράγματα περιβάλλον του σπιτιού αντίκρισα βιβλία, σπάνια βινύλια, games, πίνακες, ακόμα και τα αγχολυτικά χάπια με τα οποία μπουκώνανε οι γιατροί τον ιδιοκτήτη! Το ψωμί είναι σχεδιασμένο με πάσα λεπτομέρεια που θα την εκτιμήσετε περισσότερο γεμίζοντάς το με τις λιχουδιές που θα βρείτε στο δρόμο. Το animation του είναι εκπληκτικό παρουσιάζοντας μεγαλύτερη ευλυγισία και από πρωταθλήτρια της ρυθμικής γυμναστικής. Στο επίπεδο των physics τα πάντα ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, από την πίεση που πρέπει να ασκηθεί σε ένα αντικείμενο για να μετακινηθεί ή σπάσει (δείτε για παράδειγμα την σειρά από εγκυκλοπαίδειες με πόση χάρη γέρνουν σαν κομμάτια ντόμινο μόλις τις κοπανήσει το ψωμί) μέχρι την ελεύθερη πτώση τους.

Ο τομέας του ήχου δεν έχει να προσφέρει και πολλά πράγματα πέραν της χιουμοριστικής μουσικής υπόκρουσης που θυμίζει Λούνα Παρκ ενώ απουσιάζει εντελώς το voice acting γεγονός αναμενόμενο αφού το ψωμί μας μπορεί να είναι ζωηρό και κινητικό αλλά δεν διαθέτει φωνητικές χορδές ενώ στο περιβάλλον του απουσιάζουν τα ζωντανά όντα. Τα ηχητικά εφέ έχουν ρεαλιστική χροιά, δηλαδή όταν σπρώχνετε μια κορνίζα ακούγεται καθαρά ο ήχος του ξύλου που τρίβεται, όταν πέφτει ένα γυάλινο σκεύος αντιλαμβάνεστε από τον ήχο και μόνο την γυάλινη σύσταση του κ.ο.κ.

Που είναι η μερέντα, οέο;
Μια καινοτόμος ιδέα δεν μπορούμε παρά να την εκτιμήσουμε, αν όχι για τίποτα άλλο τουλάχιστον για την μοναδικότητά της. Το I Am Bread είναι ένα πρωτοποριακό βιντεοπαιχνίδι που θα σας χαρίσει ισάριθμες ώρες εκνευρισμού και διασκέδασης αν το επιλέξετε. Η τιμή του στα 13 ευρώ διαμέσω της υπηρεσίας Steam θα ήταν λογική αν η διάρκεια δεν ήταν ισχνή και το όλο concept δεν καταντούσε βαρετό πολύ γρήγορα. Ελπίζω η Bossa Studios να παραδειγματιστεί από τα λάθη της στα μέχρι σήμερα games ώστε οι επόμενες προσπάθειές της να έχουν την ίδια πρωτοτυπία και πολύ καλύτερο τρόπο εκτέλεσης. Προσωπικά θα ήθελα να δω ένα DLC του I Am Bread με multiplayer mode στο οποίο πολλά είδη ψωμιών να μπορούν να μονομαχήσουν μέχρι θανάτου σε στυλ…Mortal Kombat!

Θετικά:
- Πρωτοποριακή κεντρική ιδέα
- Εξωφρενικές καταστάσεις που προξενούν ασταμάτητο γέλιο
- Ικανοποιητικά γραφικά, animation και physics

Αρνητικά:
- Ενοχλητικός χειρισμός που δεν αντέχεται για πολύ
- Πενιχρή διάρκεια
- Μέτριος ηχητικός τομέας
- Ρηχό gameplay

Βαθμολογία
Γραφικά: 6
Ήχος: 5
Gameplay: 5
Αντοχή: 3
Γενικά: 5

Μια φέτα ψωμί με μερέντα θα σας ικανοποιήσει περισσότερο και είναι πολύ φθηνότερη!

Γιάννης Μοσχονάς