Styx: Master of Shadows

Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένας καλικάντζαρος! 

Πολλοί θα αναρωτιόντουσαν τι σκέψεις έτρεχαν σε επτά developers της γνωστής και αγαπημένης Ubisoft το 2000 όταν αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την ασφάλεια μιας μεγάλης εταιρείας και να στήσουν το δικό τους «μικρομάγαζο». Αφού το βάπτισαν με το δηλητηριώδες όνομα Cyanide (Κυάνιο) δεν πέρασε και πολύς καιρός μέχρι να αποδειχτεί ότι «Οι επτά ήταν υπέροχοι» αφού υπέγραψαν μια σειρά από συναρπαστικά video games σαν τα Of Orcs and Men, Impire και Game of Thrones.

Έχοντας παίξει μπάλα στα περισσότερα video game genres με έμφαση στα περίεργα sports (Blood Bowl, Pro Cycling, Le Tour de France, μέχρι και Rugby Manager) οι φιλόδοξοι τύποι της Cyanide είπαν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους και σε κάτι διαφορετικό φέτος, επενδύοντας ένα σκασμό χρήματα στο Styx: Master of Shadows. Με gameplay που βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στο stealth και πρωταγωνιστή έναν κακάσχημο καλικάτζαρο, το Styx εξελίχθηκε σε έναν τίτλο γεμάτο δράση και ατμόσφαιρα που θα σας φάει αρκετές ώρες ελεύθερου χρόνου αν αποφασίσετε να ασχοληθείτε μαζί του μετά την ανάγνωση του review.

Σαν έντομο μέσα σε κεχριμπάρι
Αν είστε ανάμεσα στους τυχερούς που έπαιξαν το προπέρσινο Of Orcs and Men της Cyanide τότε θα αναγνωρίσετε αρκετά χαρακτηριστικά στον νέο κόσμο που εισέρχεστε φορτώνοντας το Styx. Ουσιαστικά μιλάμε για prequel του Orcs με τον χαρακτήρα του Styx, την γνωστή ασχημόφατσα, να περνά από ρόλο δευτεραγωνιστή σε πρωταγωνιστή της περιπέτειας.

Ο Styx τρυπώνει μυστικά στον θεόρατο πύργο του Akenash με ένα και μόνο σκοπό: την κλοπή της καρδιάς του World-Tree. Το τεράστιο δέντρο γύρω από το οποίο έχει χτιστεί ο πύργος αποτελεί την πηγή ενός μαγικού κεχριμπαριού που προσδίδει σε όποιον το γευτεί υπερφυσικές ικανότητες. Ο Styx έχει ήδη αρκετό από το κεχριμπάρι να ρέει σαν ποτάμι στις φλέβες του με αποτέλεσμα να διαθέτει ορισμένες μαγικές δεξιότητες που κρίνονται απαραίτητες για την αποπεράτωση της αποστολής του.

Βλέπετε, ο πύργος του Akenash είναι πήχτρα σε ξωτικά και ανθρώπους που καραδοκούν πάνοπλοι σε κάθε του γωνιά προστατεύοντας το πολύτιμο κεχριμπάρι. Δοκίμασα μια πολύ ευχάριστη έκπληξη παρακολουθώντας το σενάριο του Styx να ξεδιπλώνεται από αποστολή σε αποστολή δια της χρήσης φτωχών cinematics με απλοϊκά σκίτσα. Λίγο μετά το μέσο του παιχνιδιού η πλοκή οδηγείται σε μια απολαυστική ανατροπή, κλονίζοντας τα όσα γνωρίζατε μέχρι τότε και προσθέτοντας φρεσκάδα σε ένα έξυπνο αλλά τυπικό fantasy σενάριο. Επίσης μου άρεσε ο χαρακτήρας του Styx καθώς ανταποκρίνεται πλήρως στο προφίλ ενός ληστή – δολοφόνου με την αθυροστομία και το θράσος που τον χαρακτηρίζει.

Το σκοτάδι, ο καλύτερος φίλος του καλικάντζαρου!
Το Styx: Master of Shadows θέλει τον ομώνυμο πρωταγωνιστή να ξεπερνά τις δυσκολίες συμπεριφερόμενος περισσότερο σαν δολοφόνος και λιγότερο σαν πολεμιστής. Τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα ένα gameplay που προσφέρει μεν την δυνατότητα για κατά μέτωπο αντιμετώπιση των κινδύνων αλλά η συγκεκριμένη στρατηγική είναι τόσο ζημιογόνα ώστε ο καλύτερος δρόμος είναι το stealth.

Είναι σκέτη απόλαυση να οδηγείς τον Styx αθόρυβα και μουλωχτά σε όλα τα κατασκότεινα μέρη που διαθέτει ο τιτάνιος πύργος του Akenash αξιοποιώντας το καταπληκτικό cover system του παιχνιδιού. Το καλικατζαράκι είναι… τοσοδούλης και χωράει να κρυφτεί άνετα κάτω από τραπέζια, σε τρύπες στους τοίχους, μέσα σε ντουλάπες, μπαούλα, υπονόμους και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο νους σας. Όποια κρυψώνα και αν επιλέξει, ο Styx μπορεί να βλέπει τον περιβάλλοντα χώρο προκειμένου να υπολογίσετε την κατάλληλη στιγμή για να εγκαταλείψετε την κρυψώνα σας.

Οι περισσότερες κρυψώνες λειτουργούν και σαν αποθηκευτικοί χώροι των κουφαριών όσων ταλαίπωρων όντων νιώσουν το λεπίδι του καλικάτζαρου και αυτά είναι πάρα πολλά αν αναλογιστείτε ότι όλος ο πύργος περιπολείται από εκατοντάδες στρατιώτες. Προσωπικά αναβίωσα συγκινητικές στιγμές που μου θύμισαν Commandos: Behind Enemy Lines στην προσπάθεια μου να κρύβω όλα τα πτώματα για να μην τα ανακαλύψουν οι περίπολοι και μπουν σε κατάσταση συναγερμού. Ο διασκεδαστικότερος τρόπος που ανακάλυψα για να ξεφορτωθώ ένα πτώμα πάντως ήταν να το πετάξω από ιλιγγιώδες ύψος παρακολουθώντας το να πέφτει στην άβυσσο, θέαμα που γινόταν πιο αστείο όταν το πτώμα χτύπαγε πάνω σε πεζούλια, σανίδες ή ότι άλλο υπήρχε στην πορεία.

Μπορεί η όψη του Styx να είναι πράσινη σαν το αλλά δυστυχώς ο ήρωας μας δεν έχει κληρονομήσει την σημαντικότερη υπερδύναμη του γνωστού μας εγκληματία Green Goblin και θρυλικού αντίπαλου του Spider Man, δηλαδή δεν μπορεί να πετάξει. Ευτυχώς είναι τόσο επιδέξιος και ανάλαφρος που μπορεί να πέσει από σχετικά μεγάλο ύψος χωρίς να χάσει ενέργεια, να σκαρφαλώσει γρήγορα από εσοχή σε εσοχή σε ψηλότερους ορόφους και να εκτελέσει με μεγαλοπρέπεια την εντυπωσιακότερη δολοφονική του κίνηση, το aerial kill. Πέφτοντας από προεξοχές, πατάρια και όπου αλλού έχει σκαρφαλώσει ο Styx, μπορείτε με το πάτημα ενός κουμπιού την κατάλληλη στιγμή, να καρφώσετε το μαχαίρι σας στην κεφάλα ενός στρατιώτη, σκοτώνοντας τον πριν προλάβει να φωνάξει.

Ο καλικάντζαρος και το S(kill) Tree του
Θεωρώ υπερβολικά μεγάλη την γκάμα των ικανοτήτων που διαθέτει ο Styx για να τα φέρνει βόλτα στο δύσκολο επάγγελμα του. Βλέπετε είναι τόσο ασχημούλης ώστε το βλέμμα του αρκεί για να κάνει τους εχθρούς του να τρέμουν. Οι developers τροφοδότησαν τον καλικάντζαρό μας με 6 skill trees που χωρίζονται σε 4 skills το καθένα, προσθέτοντας και μια RPG αύρα στην περιπέτεια. Για να αποκτήσει τα πολυπόθητα skills ο Styx, ξοδεύει τα skill points που κερδίζει ολοκληρώνοντας τα objectives των αποστολών, πετσοκόβοντας κόσμο, αποφεύγοντας την ανακάλυψη τον θυμάτων του από τους στρατιώτες κ.ο.κ.

Εξαιτίας των περιορισμένων skill points και των μονότονων επιπέδων που δεν σε έλκουν να τα ξαναπεράσετε για να πάρετε περισσότερους πόντους, έριξα το βάρος μου στις δύο κατηγορίες που με εξυπηρέτησαν περισσότερο, στα cloning και amber. Ο Styx μπορεί να ξεράσει κυριολεκτικά ανά πάσα στιγμή ένα κλώνο του εαυτού του και να του αναθέσει δουλειές που δεν μπορεί να ολοκληρώσει ο ίδιος, να περάσει από ανοίγματα που δεν χωράει, να λύσει πολυελαίους την ώρα που ο Styx τραβάει τους εχθρούς από κάτω για να πέσουν στο κεφάλι τους, να γαντζωθεί πάνω σε εχθρό απασχολώντας τον κ.ο.κ. Το μεγαλύτερο και αστειότερο πλεονέκτημα που παρέχουν οι κλώνοι είναι η αποστολή τους στο κέντρο μιας εχθρικής ομάδας που τους κόβει φέτες την ώρα που ο Styx το σκάει από πίσω τους!

Τα amber skills είναι το άλφα και το ωμέγα στην περιπέτεια αφού καθορίζουν την διάρκεια και την ένταση του ωφέλιμου amber vision. Ενεργοποιώντας το ο Styx βλέπει όλες τις προεξοχές που μπορεί να σκαρφαλώσει, τα αντικείμενα που μπορεί να μαζέψει, την κατεύθυνση που κοιτούν οι εχθροί και γενικότερα οτιδήποτε θα τον βοηθήσει στην αποστολή του. Δυστυχώς το amber vision δεν κρατάει για πάντα αλλά πίνοντας ειδικά φιαλίδια με αυτό αυξάνεται η μπάρα του.

Φιαλίδια, μαχαίρια και απόκτηση νέων skills λαμβάνει χώρα στο κρυσφύγετο του Styx όπου ο καλικάτζαρός μας αποκτά πρόσβαση μετά το τέλος της αποστολής. Η ρίψη μαχαιριών από μακριά για να φάτε έναν αντίπαλο είναι απίστευτα διασκεδαστική και πολύ χρήσιμη αφού αποτελεί πολλές φορές την μοναδική λύση για να εξοντώσετε φρουρούς που κυκλοφορούν συνήθως σε ζευγάρια. Ο Styx έχει μάλιστα και την ικανότητα να γίνεται αόρατος για λίγο ξοδεύοντας amber, ένα skill περισσότερο εφετζίδικο παρά χρήσιμο λόγω της μικρής διάρκειας του.

Η δύναμη του εχθρού δίνει αξία στον νικητή καλικάντζαρο!
Με τόσες δολοφονικές μεθόδους στην διάθεση του, ο καλικάτζαρος μας χρειαζόταν και ισάριθμους εχθρούς για να τις αξιοποιήσει. Το Styx διαθέτει μεγάλη γκάμα εχθρών οι οποίοι αντιδρούν διαφορετικά στις ενέργειες του ήρωα. Οι πιο παθητικοί που προξενούν χαχανητό με τα παθήματα τους είναι κάτι σαπάκια βιβλιοθηκάριοι και τεχνίτες. Η μόνη τους αντίδραση στην παρουσία του Styx είναι να βάλουν τις δειλές φωνές τους. Ο τρόμος σας θα αρχίσει με την εμφάνιση των knights και των ogres.

Νομίζω ότι το σήμα κατατεθέν των knights πρέπει να είναι η φράση «σιγά τον πολυέλαιο» διότι μόνο με πτώση πολυελαίων στα κεφάλια τους μπορούν να σκοτωθούν αφού η πανοπλία τους προστατεύει από το στιλέτο του Styx. Τα ogres από την άλλη που έχουν μια περίεργη ομοιότητα με τον Hulk, δεν πεθαίνουν με τίποτα και όταν κάνετε το λάθος να τα πλησιάσετε θα σας γραπώσουν και θα σας καταβροχθίσουν για πλάκα.

Η χειρότερη εμπειρία που θα δοκιμάσετε στο Styx είναι οι μάχες σώμα με σώμα. Το σύστημα μάχης είναι κάκιστο αναγκάζοντας τον κάθε εχθρικό καλικάντζαρο να πολεμάει σαν…ανάπηρος, μην μπορώντας να χτυπήσει τον εχθρό απευθείας. Αντίθετα, ο Styx περιμένει πρώτα να χτυπήσει ο στρατιώτης (με μια τυπική ένδειξη επί της οθόνης να προειδοποιεί το πότε θα γίνει) και στη συνέχεια προσπαθεί να τον αποκρούσει. Μετά από 2-3 πετυχημένες αποκρούσεις, εμφανίζεται η ένδειξη kill και τότε μόνο ο Styx μπορεί να σκοτώσει τον εχθρό του. Δεν μπορείτε καν να διανοηθείτε τον εκνευρισμό μου όταν πάταγα μανιωδώς το attack γνωρίζοντας ότι σε ένα σοβαρό game θα είχα μετατρέψει τον αντίπαλο σε…κομφετί και αντ’ αυτού να βλέπω τον Styx να σχίζει ρυθμικά τον αέρα με το μαχαίρι του λες και διευθύνει ορχήστρα!

O χάρτης κάθε αποστολής είναι καλοσχεδιασμένος σαν σκίτσο αλλά αποτυγχάνει όσον αφορά την χρησιμότητα του!

Όταν η...βλακεία πάει σύννεφο
Το A.I. αποτελεί το αδύναμο σημείο του Styx: Master of Shadows. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς η ανομοιογένεια στην συμπεριφορά των στρατιωτών. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι εχθροί ακούν και τον παραμικρό ψίθυρο ή βογγητό, το πέσιμο ενός σκαμνιού, το τρίξιμο μιας πόρτας, τον ήχο της πτώσης του Styx από ψηλά κ.ο.κ. αντιδρώντας ανάλογα.

Ενώ λοιπόν φαίνεται ότι οι developers έδωσαν μεγάλη προσοχή στις ρουτίνες των φρουρών που σχετίζονται με την περιβαλλοντική αντίληψη, αδιαφόρησαν εντελώς για την λογική τους. Ήταν απειράριθμες οι φορές που έσφαξα εύκολα έναν σκοπό ο οποίος ήταν τοποθετημένος στο ίδιο σημείο όπου τον είχα δει να συνομιλεί με άλλους, βλέποντας στην συνέχεια τον φρουρό που είχε συνομιλήσει μαζί του προηγουμένως να περνά από την θέση του νεκρού, μη αντιλαμβανόμενος την ύποπτη απουσία του συνάδελφου του! Εκεί που έριξα το γέλιο της αρκούδας ήταν με τις μεταλλαγμένες κατσαρίδες. Μα είναι δυνατόν άνθρωπος ή ξωτικό να βλέπει μπροστά του μεταλλαγμένη κατσαρίδα σε μέγεθος…αρμαντίλλο και να την προσπερνά σαν να μην τρέχει κάστανο αντί να την σκοτώσει;

Κατά την περιπέτειά σας θα πρέπει να ολοκληρώσετε έξι τεράστιες αποστολές χωρισμένες σε μικρότερης διάρκειας στόχους. Η μεγαλύτερη ευχαρίστηση του παιχνιδιού είναι το ξεπάστρεμα φρουρών. Υπολογίστε ότι θα χρειαστείτε κατ' ελάχιστο 12 ώρες αν και θεωρώ βέβαιο ότι θα παραμένετε στην εκάστοτε πίστα μέχρι να εξολοθρεύσετε τους πάντες συνεπώς ετοιμαστείτε για αρκετές επιπλέον ώρες.. Το «ξεκλείδωμα» των achievements και η ενεργοποίηση όλων των skills που υπάρχουν ξαναπαίζοντας τις ίδιες αποστολές δεν αποτελούν σοβαρό κίνητρο για να ασχοληθείτε ξανά μαζί του αφού το ολοκληρώσετε.

Παίζοντας ανέμελα σε υψηλές αναλύσεις
Οι designers του Styx έχουν σχεδιάσει άριστα το σύστημα της κάμερας. Οπουδήποτε και αν στέκεται ο κεντρικός χαρακτήρας, με μια ανάλαφρη κίνηση του mouse μπορείτε να παρακολουθήσετε τα πάντα τριγύρω του σε περιστροφή 180 και 360 μοιρών, χωρίς να χρειαστεί να ξεπροβάλλει το κεφάλι του για παράδειγμα πίσω από ένα τοίχο ή πόρτα με κίνδυνο να τον εντοπίσουν οι εχθροί. Μιλάμε για ένα απαραίτητο game mechanic που διευκολύνει τις κινήσεις σας και καθιστά τον Styx απόλυτο κυρίαρχο του περιβάλλοντος του.

Το κατασκότεινο εσωτερικό του πύργου του Akenash θα διοχετεύσει στην ψυχή σας καταθλιπτικά συναισθήματα αλλά ήταν αναμενόμενη η κυριαρχία των σκοτεινών χρωμάτων αφού αποτελούν τους μεγαλύτερους σύμμαχους του Styx. Η μόνη στιγμή που φωτίζεται έντονα ο χώρος γύρω σας είναι όταν χρησιμοποιείτε το amber vision. Βέβαια στις απειροελάχιστες περιπτώσεις που βρίσκεστε σε εξωτερικούς χώρους θα πάθετε πολιτισμικό σοκ από την τελειότητα των γραφικών. Προσωπικά μου έπεσε το σαγόνι από την πώρωση παρατηρώντας το «σαλπάρισμα» ενός αερόπλοιου από μπαλκόνι. Το δεύτερο στοιχείο για το οποίο αξίζουν συγχαρητήρια οι είναι ο φοβερός του κώδικας που επιτρέπει να το παίξετε χωρίς δραματική πτώση των frames στις υψηλότερες αναλύσεις ακόμα και με κάρτες γραφικών παλαιότερης γενιάς.

Το animation του μασκαρά Styx και των αντιπάλων του είναι καλοδουλεμένο, από τις πιο απλές κινήσεις τους όπως είναι το περπάτημα μέχρι τις πιο σύνθετες που μπορεί να σας προξενήσουν γέλιο μέχρι δακρύων. Το αστειότερο animation στο Styx το παρακολούθησα προσεγγίζοντας ένα στρατιώτη που κινείτο πάνω σε δοκάρι με σκοπό να τον εξοντώσω. Πλησιάζοντάς τον παρατήρησα έκπληκτος να προχωρά στην άκρη του δοκαριού και να κατουράει στο κενό!

Από τα ηχητικά δεδομένα που θα απολαύσετε ξεχώρισα τον ανατριχιαστικό ήχο που ακούγεται όταν ο Styx ενεργοποιεί την amber vision του. Τον αισθάνεσαι σαν να σε προειδοποιεί για επικείμενο κίνδυνο, αντιλαμβάνεστε λοιπόν πόσο πετυχημένος είναι στο να δημιουργεί ένταση. Το voice acting δεν είναι άσχημο αν και όλοι οι στρατιώτες ακούγονται σαν να μιλάει το ίδιο άτομο με εξαίρεση την βραχνή φωνή του Styx. Εντούτοις οι διάλογοι τους είναι ξεκαρδιστικοί, ειδικά όταν αναφέρονται στον Styx σαν αστικό μύθο, σαν μια φήμη ότι κυκλοφορεί ένας αόρατος δολοφόνος που κόβει λαιμούς στα σκοτάδια.

Η αγέλαστη πολιτεία και ο γελαστός καλικάντζαρος
Χωρίς να πρόκειται για αριστούργημα, το Styx: Master of Shadows διαθέτει αρκετές αρετές. Προσωπικά ξεχωρίζω ανάμεσά τους την απίστευτη προοπτική που έχετε όταν κινείστε με τον καλικάτζαρο σε τεράστια ύψη και βλέπετε πανοραμικά όλους τους ορόφους του πύργου. Θεωρώ το gameplay του πολύ ευχάριστο (αν και ανά διαστήματα επαναλαμβανόμενο) και αρκετό για να σας κρατήσει πάνω από 30 ώρες (εφόσον είστε completionist) χωρίς να βαρεθείτε. Πάντως η τιμή του είναι υψηλή για Steam game, καθότι 30 ευρώ μόνο για μια online αγορά χωρίς κουτιά, manual, μπλούζες και λοιπές έξτρα παροχές δεν μου «κάθεται καλά», ανεξάρτητα από την διάρκειά του.

Θετικά:
- Κορυφαία γραφικά που δεν χωλαίνουν στις μέγιστες αναλύσεις
- Συμπαθητικός πρωταγωνιστής με αμέτρητες μεθόδους θανάτωσης στο τσεπάκι του
- Αποδοτικό σύστημα θέασης με την κάμερα να αγκαλιάζει όλους τους χώρους
- Σοβαρή διάρκεια
- Ενδιαφέρον σενάριο με μπόλικο χιούμορ
- Επιβλητικές τοποθεσίες

Αρνητικά:
- Ασταθές A.I.
- Άθλιο σύστημα μάχης
- Επαναλαμβανόμενο gameplay
- Φθηνιάρικα cinematics

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 7
Gameplay: 7
Αντοχή: 7
Γενικά: 7.2

Μια αξιόλογη επιλογή στο genre των Stealth games για να περάσετε ευχάριστα πολλές ώρες.

Γιάννης Μοσχονάς