To κάρμα του Edwards και ο δρόμος του Kobe.
https://platform-cdn.sharethis.com/img/twitter.svg
https://platform-cdn.sharethis.com/img/email.svg
Στο τέλος της 1ης περιόδου, ο
Anthony Edwards μετρούσε ήδη 15 πόντους με 6-9 σουτ εντός πεδιάς και 2-5 τρίποντα σε 11 λεπτά παρουσίας.Στο τέλος του ημιχρόνου,
είχε φτάσει στους 20 πόντους με 7-11 σουτ εντός πεδιάς αλλά και +10 στην κλίμακα αξιολόγησης του +/-.
Στο τέλος της 3ης περιόδου, είχε ξεπεράσει και το φράγμα των 30 πόντων και παράλληλα μετρούσε 32 με 12-17 σουτ εντός πεδιάς αλλά και 4-7 τρίποντα.
Εξαιρετική εμφάνιση, τρομερή παρουσία, ασταμάτητος ρυθμός.Μάλιστα, εκτός των συγκλονιστικών ποσοστών για την ηλικία, την ωριμότητα και τη φύση του αντιπάλου,
βοηθούσε πλέον με +27 στο +/- την ομάδα του, τους Minnesota Timberwolves, να φτάσουν στο +15 την απόστασή τους από τους San Antonio Spurs μέχρι και αυτό το σημείο.
Ωστόσο, αυτό που συμβαίνει από εδώ και πέρα αφενός χαρακτηρίζει όλη τη σύγχρονη εποχή του μπάσκετ και δη του ΝΒΑ και αφετέρου -στα μάτια μου τουλάχιστον- ταπεινώνει το μέγεθος του όγκου που είχε διαμορφώσει γοερά στο παρκέ της Μινεάπολις μέχρι και τότε.Με το που μπαίνει η 4η περίοδος, όλα εκκινούν ικανοποιητικά, με τον απόφοιτο των Georgia Bulldogs να φτάνει και τους 40 πόντους μόλις 2 λεπτά μετά την έναρξή της με 2-2 τρίποντα και 2-3 βολές -με τη διαφορά στον πίνακα του σκορ να αγγίζει πια το +18.
Ένα λεπτό αργότερα μάλιστα, θα έφτανε και τους 44 πόντους γρήγορα γρήγορα.
Για το φινάλε, με το σκορ στο 109-93, απομένουν πια 8 περίπου λεπτά.
Στο διάστημα μέχρι και την εκπνοή, χάνει έξι σουτ στη σειρά αλλά και τέσσερα συναπτά τρίποντα μόνο στο τελευταίο λεπτό. Έχει βεβιασμένες επιλογές, έχει βιαστικές κινήσεις, έχει και ανεπιτυχή αποτελέσματα.
Οι Spurs μείωσαν στους 4 και αν είχαν μερικά λεπτά ακόμα στη διάθεσή τους ίσως να κατάφερναν να ανατρέψουν ένα ματς που κερδίθηκε και πήγε, την ίδια στιγμή, να χαθεί από τον ίδιο άνθρωπο.
Ως άτυπη θεία δίκη λογικής, συνέπειας και ανθρωπισμού, ο Ant-Man θα τελειώσει την εν λόγω αναμέτρηση με 49 πόντους -ένα λιγότερο δηλαδή από τον αριθμό που ήθελε απεγνωσμένα να πετύχει και κυνηγούσε με τόσο πάθος.
Καλά έκανε, αν με ρωτάτε και αν αναρωτιέστε. Σε αυτή τη ζωή κάνουμε -και πρέπει να κάνουμε ό,τι μας ευχαριστεί.
Δεν υπάρχει μέτρο σε αυτό. Έχει αποδειχθεί πολλάκις.Ωστόσο, σε κάτι αντίστοιχες περιπτώσεις νεαρών αθλητών, μου έρχεται στο μυαλό πάντα ο
Kobe Bryant, όταν αποφάσισε να μη ξαναμπεί στο ματς ενόσω μετρούσε ήδη 60 πόντους με μια περίοδο για το φινάλε.
Σε δηλώσεις του μετά το πέρας εκείνης της αναμέτρησης με τους Dallas Mavericks θα ανέφερε «πως θα έχει την ευκαιρία να φτάσει εκεί ξανά».Σε λίγες μέρες θα σκόραρε
81 πόντους στο «κεφάλι» των Toronto Raptors.