Το μίσισα θανάσημα το level/loot scaling. Ουσιαστικά αναιρεί 2 ουσιαστικότατες παραμέτρους των RPGs.
Α) Αφ'ενός το level scaling αναιρεί το γεγονός ότι ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχουν εχθροί αδύναμοι αλλά και ισχυροί, ώστε να ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΝΟΗΜΑ στο leveling. Κανονικά ενώ ένας εχθρός σε σπάσει στο ξύλο σε level 3, σκέφτεσαι "θα κάνω κανένα άλλο quest να ανεβάσω 2-3 level, και θα επιστρέψω να σε σκίσω ρε!". Από τη στιγμή που όλοι οι εχθροί είναι ισάξιοι με τον παίκτη από το πρώτο κιόλας λέβελ, και ανεβαίνουν παράλληλα με αυτόν, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ levels? Μπορείς κάλλιστα να τερματίσεις το παιχνίδι όντας level 2, γιατί να το κουράζουμε το θέμα?
Β) Αφ'ετέρου το Loot scaling καταστρέφει το νόημα αλλά και την ατμόσφαιρα των πολύτιμων αντικειμένων. Σε άλλα RPGs πήγαινες με τον ταπεινό σου χαρακτήρα, σκότωνες μετά κόπων και βασάνων έναν ισχυρό εχθρό, και μες στην τρελή χαρά φόραγες την πανοπλιάρα που σου έριχνε ως Loot. Στο Oblivion μετά από κάποιο σημείο ο κάθε παρακατιανός Λήσταρχος στους δρόμους φοράει πανοπλίες Glass και Daedric, WTF? Strength να έχεις να τα σηκώνεις όλα, φτιάχνεις κορυφαία πανοπλία πανεύκολα, και πουλάς τα περισσεύματα και γίνεσαι πιο πλούσιος και από τον Αυτοκράτορα (μεγάλη η χάρη Του). Yποτίθεται επίσης πως αυτά τα υλικά είναι πανσπάνια στον κόσμο του TES (2 set daedric armor υπήρχαν στο Morrowind), οι ληστούληδες που τα βρίσκουνε, στα τοπικά Wal-Mart?
Loot/Level scaling υπήρχε και σε άλλα παιχνίδια, αλλά ήταν περιορισμένο και πρόσθετε στο ευχάριστο gameplay αντί να αφαιρεί όπως γίνεται στο Oblivion.