Υγεία/Ιατρικά θέματα: Γενική συζήτηση

Η πολλή δουλειά κάνει κακό !

Σημαντικά αυξημένο κίνδυνο να πάθουν έμφραγμα εμφανίζουν όσοι εργάζονται πολύ, περισσότερες από έντεκα ώρες την ημέρα αντί για επτά έως οκτώ, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Οι ερευνητές του University College του Λονδίνου (UCL) εκτιμούν ότι ο κίνδυνος αυξάνεται μέχρι 67% για όσους δουλεύουν μέχρι… τελικής πτώσεως.



Μάλιστα, οι ερευνητές συστήνουν στους γιατρούς, ιδίως στους καρδιολόγους, να δίνουν πλέον μεγαλύτερη σημασία στο ζήτημα και να ρωτάνε πάντα τους ασθενείς τους σχετικά με τις ώρες εργασίας τους. Όπως υποστηρίζουν, αν αυτό γίνει καθιερωμένη πρακτική κατά τις ιατρικές επισκέψεις και τις διαγνωστικές ερωτήσεις εκ μέρους των γιατρών, τότε θα είναι δυνατό να εντοπιστούν έγκαιρα χιλιάδες νέες περιπτώσεις ανθρώπων που κινδυνεύουν από έμφραγμα.

Οι επιστήμονες, που παρακολούθησαν από το 1985 τις εργασιακές συνήθειες και την υγεία περίπου 7.100 υπαλλήλων, ανέφεραν ότι η νέα μελέτη πρέπει να χτυπήσει «καμπανάκι κινδύνου» σε όσους εργαζόμενους κάνουν μακρές υπερωρίες, ιδίως αν έχουν και άλλους παράγοντες κινδύνου στον οργανισμό τους, όπως η υψηλή πίεση, ο διαβήτης και το κάπνισμα.

Οι ερευνητές επεσήμαναν την ανάγκη να γίνουν νέες μελέτες για να διαπιστωθεί κατά πόσο βελτιώνεται η υγεία της καρδιάς των ανθρώπων όταν πια σταματούν να δουλεύουν υπερβολικά πολλές ώρες. Ο επικεφαλής των ερευνητών τόνισε ότι όσοι εργάζονται πολύ, δεν είναι ανάγκη να πανικοβληθούν από τη νέα έρευνα, θα έπρεπε όμως να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις άλλες καθημερινές συνήθειές τους, ιδιαίτερα να τρώνε υγιεινά, να ασκούνται επαρκώς σωματικά και να κρατούν υπό έλεγχο την πίεση, την χοληστερίνη και το σάκχαρο στο αίμα τους.

Οι καρδιαγγειακές παθήσεις, όπως τα εμφράγματα και τα εγκεφαλικά, αποτελούν την κυριότερη αιτία θανάτου στον κόσμο σκοτώνοντας περίπου 17,1 εκατ. ανθρώπους ετησίως, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Στον κόσμο υπάρχουν περίπου 7000 άτομα με μπλε αίμα !



Η Αγγλίδα Polly Neti (12 χρονών) είναι ένα συνηθισμένο κορίτσι, μόνο που το αίμα της είναι στο χρώμα μελιτζάνας. Κατά τη γέννηση της το αιματολογικό κέντρο διαβεβαίωσε τους γονείς ότι το παιδί θα αναπτυχθεί φυσιολογικά.

Όταν ρώτησαν γιατί το αίμα είναι μπλε ; Η απάντηση ήταν απρόσμενη: υπεύθυνο για αυτήν την κατάσταση ήταν το αντισυλληπτικό που έπερνε η μητέρα του κοριτσιού αρκετά χρόνια πρωτού μείνει έγκυος.

Ο γιατρός της Πόλλυ, καθηγητής στο Κέντρο Αιματολογίας του Λονδίνου Efresi Robert, εξήγησε:

“Στον κόσμο υπάρχουν περίπου 7000 άτομα των οποίων το αίμα έχει μια μπλε απόχρωση. Αποκαλούνται κυανητικοί από το cyanea (Λατινικά – μπλε). Ο σιδήρος στο αίμα τους, αντικαθίσταται από χαλκό, χωρίς την αλλαγή όμως των λειτουργιών του, το χρώμα μπλε-ιώδες προέρχεται από τις προσμείξεις χαλκού και σιδήρου ».

Οι επιστήμονες εξηγούν την εμφάνιση κυανητικών με τους νόμους της εξέλιξης.

Στην περίπτωση των φυσικών καταστροφών ή περιβαλλοντικών μεταβολών ή αλλαγή επιδημιών, όταν τα “κανονικά” πεθαίνουν τα “μετατραπόμενα” μένουν ζωντανά και δημιουργούν νέους πληθυσμούς.

Οι κυανητικοί δεν υποφέρουν από τις συνήθεις ασθένειες του αίματος – τα μικρόβια αποτυγχάνουν να επιτίθενται στα κύτταρα του χαλκού. Το μπλε αίμα πήζει πολύ πιο γρήγορα και ακόμη και οι σοβαροί τραυματισμοί δεν προκαλούν αιμορραγία.

Αποδεικνύεται ότι η έκφραση “μπλε αίμα” – είναι ένα σημάδι της ευγενικής καταγωγής – δεν είναι τυχαία. Ορισμένοι από τους ευγενείς ιππότες, των πρώτων αρχαίων ευγενών οικογενειών είχαν όντως μπλε αίμα. Ήταν λόγω της πανοπλίας τους και του χαλκού της.

Ο καθηγητής επίσης τόνισε ότι το μπλέ αίμα, είναι η εξέλιξη του αίματος, καθώς στο μπλέ αίμα δεν επιτίθονται μικρόβια και πήζει ίσως και 3 φορές πιο γρήγορα απο το κανονικό αίμα.

Ευεργετική για την υγεία μας η… λογική κατανάλωση κρασιού



Το κρασί σχετίζεται με πολλές στιγμές της ζωής μας. Συνοδεύει όμορφα το φαγητό μας και είναι συνδεδεμένο με την κοινωνική μας ζωή, αλλά όπως αναφέρεται στην ηλεκτρονική σελίδα του Οργανισμού Κεντρικών Αγορών και Αλιείας και σε άρθρο της διευθύντριας του Ελληνικού Ινστιτούτου Διατροφής Αστερίας Σταματάκη, οι καταναλωτές πρέπει να γνωρίζουν μερικές πληροφορίες για την ορθή κατανάλωση του.

Υπάρχουν κλινικές μελέτες (δηλ. μελέτες σε ανθρώπους) που δείχνουν ότι η λογική κατανάλωση κρασιού, έχει ευεργετική επίδραση στην υγεία μας, ειδικά όταν αυτό αποτελεί μέρος μια διατροφής στα πρότυπα της μεσογειακής δίαιτας.

Οι μελέτες δείχνουν ότι η μέτρια κατανάλωση οίνου μπορεί να ωφελεί το καρδιαγγειακό μας σύστημα.

Άλλες έρευνες, δείχνουν ότι οι άνδρες και οι γυναίκες που καταναλώνουν από 2 - 7 ποτήρια κρασιού την εβδομάδα, εμφανίζουν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κατάθλιψη.

Μια μελέτη που έγινε από το Loyola University Medical Center έδειξε ότι η μέτρια κατανάλωση ερυθρού οίνου ίσως να μειώνει το κίνδυνο ανάπτυξης άνοιας.

Η δράση του αλκοόλ στον οργανισμό μας είναι δοσοεξαρτώμενη. Δηλαδή, άτομα με ελαφριά - μέτρια κατανάλωση αλκοόλ βρίσκονται σε μικρότερο κίνδυνο από εκείνους που απέχουν, αλλά και από τους μεγάλους πότες.

Οι διεθνείς οργανισμοί συστήνουν η κατανάλωση αλκοόλ να μην ξεπερνά την μια μερίδα αλκοόλ ημερησίως για τις γυναίκες και τις 2 μερίδες αλκοόλ για τους άνδρες. Όταν μιλάμε για μερίδα εννοούμε την ποσότητα ποτού που περιέχει 14 γραμμάρια αλκοόλης, π.χ.:

- 150 ml ξηρού κρασιού,

- 350 ml μπύρας,

- 45 ml ποτό απόσταξης 40% π.χ. βότκα, ουίσκι κ.τ.λ.,

Βέβαια, πολύ προσοχή θα πρέπει να δοθεί από άτομα με προβλήματα υγείας.

Όσον αφορά τις θερμίδες, οι θερμίδες που μας δίνει ένα ποτήρι κρασί εξαρτάται από την περιεκτικότητα του σε αλκοόλ και από το αν περιέχει ζάχαρη.

Ένα ποτήρι κρασί μπορεί να αποδίδει από 100 έως 300 θερμίδες. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ένα γραμμάριο αλκοόλης αποδίδει 7 θερμίδες, όταν 1 γραμμάριο λίπους αποδίδει 9 θερμίδες, ενώ 1 γραμμάριο πρωτεΐνης ή υδατανθράκων μας δίνει 4 θερμίδες.

Αυτό σημαίνει ότι ένα γλυκό κρασί μπορεί να περιέχει λιγότερες θερμίδες από ότι ένα ξηρό κρασί.

Απίστευτο αυτό με το μπλε αίμα, πρώτη φορά το ακούω! Για το κρασί το γνώριζα αλλά γενικά δεν πίνω σχεδόν ποτέ, μόνο 1-2 φορές το χρόνο και αν. Από κρασί πάντως προτιμώ τη Μαυροδάφνη και μου αρέσει και η Σανγκρία.

Shikabane_Hime7 wrote: Απίστευτο αυτό με το μπλε αίμα, πρώτη φορά το ακούω! Για το κρασί το γνώριζα αλλά γενικά δεν πίνω σχεδόν ποτέ, μόνο 1-2 φορές το χρόνο και αν. Από κρασί πάντως προτιμώ τη Μαυροδάφνη και μου αρέσει και η Σανγκρία.

χαχα ένα απο τα ίδια..εγώ βασικά δεν πίνω σχεδόν ποτέ αλκοόλ ούτε μπύρα εκτός απο ελάχιστες περιπτώσεις όπως στις γιορτές αλλά μάλλον κόκκινο κρασί θα πρέπει να πίνουμε πιο συχνά καθώς σύμφωνα με την έρευνα η ελαφριά κατανάλωση αλκοόλ είναι πιο ωφέλιμη απο την αποχή.

Αυτές είναι οι 7 τροφές που δεν πρέπει να φάτε πριν από μία πτήση



Γνωρίζατε ότι οι τροφές που καταναλώνετε πριν από μία πτήση, κατά ένα μεγάλο ποσοστό μπορούν να σας επηρεάσουν σωματικά όση ώρα βρίσκεστε στον αέρα; Μάθετε, λοιπόν, ποιες είναι αυτές που δεν πρέπει να καταναλώσετε αν θέλετε να αποφύγετε τυχόν ανεπιθύμητες συνέπειες και κατ΄ επέκταση να απολαύσετε ένα ευχάριστο ταξίδι.

Τηγανητά ή junk food



Όσο δελεαστικοί κι αν μοιάζουν οι συγκεκριμένοι γευστικοί πειρασμοί και όσο ψηλά κι αν βρίσκονται στις επιλογές σας, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η διαδικασία της πέψης σε μεγάλο υψόμετρο δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Σε αυτό, προσθέστε και το γεγονός ότι το πεπτικό σας σύστημα επεξεργάζεται ήδη τα κορεσμένα λίπη του οργανισμού σας, οπότε να είστε σίγουροι ότι θα ταξιδεύετε παρέα με μια... ανεπιθύμητη καούρα ή κάποια στομαχική διαταραχή.

Όσπρια



Τα φασόλια έχουν την κακή «φήμη» ότι προκαλούν πολλά αέρια στον οργανισμό. Αρκετοί τύποι φασολιών αλλά και οσπρίων γενικότερα περιέχουν δύσπεπτα σύνθετα σάκχαρα που τις περισσότερες φορές οδηγούν σε φούσκωμα. Γι’ αυτό καλό είναι να μην τα προτιμήσετε πριν από την πτήση σας.

Σκόρδο



Είναι γεγονός ότι το σκόρδο είναι αρκετά νόστιμο και χρησιμοποιείται σε αρκετά φαγητά. Ωστόσο, περιέχει κάποια στοιχεία που απορροφούνται πολύ εύκολα από τον οργανισμό και η έντονη μυρωδιά του αναδύεται τόσο από την αναπνοή όσο και από το δέρμα σας. Σκεφτείτε, λοιπόν, τους συνταξιδιώτες σας και μην επιχειρήσετε να φάτε το αγαπημένο σας φαγητό με σκόρδο πριν το ταξίδι σας.

Αλκοόλ



Μπορεί να μην συμπεριλαμβάνεται στην κατηγορία των τροφών, ωστόσο η πόση αλκοόλ πρέπει σίγουρα να αποφευχθεί πριν από οποιαδήποτε πτήση. Μπορεί μια παγωμένη μπύρα ή το αγαπημένο σας ποτό, ειδικά όταν η πτήση είναι βραδινή, να σας χαλαρώσει αλλά έχετε κατά νου ότι το αλκοόλ προκαλεί αφυδάτωση και αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο αέρας στην καμπίνα του αεροπλάνου δεν υγραίνεται, ενισχύει ακόμη περισσότερο την αφυδάτωση του οργανισμού σας. Σημειώστε, μάλιστα, ότι η επίδραση του αλκοόλ στο σώμα σας είναι μεγαλύτερη στα μεγάλα υψόμετρα.

Σταυρανθή λαχανικά



Μπορεί ο αέρας στην καμπίνα του αεροπλάνου να είναι συμπιεσμένος, αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι η πυκνότητά του είναι η ίδια με αυτή του εδάφους. Αντιθέτως είναι 30% πιο αυξημένη. Αυτό σημαίνει, ότι, η κατάποσή του μπορεί να προκαλέσει πρήξιμο στο λεπτό έντερο και το στομάχι, κάτι που ενισχύεται από το γεγονός ότι προηγουμένως μπορεί να έχετε φάει σταυρανθή λαχανικά όπως μπρόκολο, κουνουπί κ.α.

Ανθρακούχα ποτά



Επίσης, συγκαταλέγονται σε εκείνη την κατηγορία που καλό θα είναι να αποφύγετε πριν την προγραμματισμένη πτήση σας καθώς και αυτά προκαλούν πρήξιμο. Κάντε εικόνα λοιπόν, τις φυσαλίδες της σόδας ή της μπύρας να καταλήγουν στο στομάχι σας σαν μικρά μπαλόνια και εν συνεχεία αυτά να διογκώνονται με τις μεταβολές της πίεσης του αέρα. Μετά από κάτι τέτοιο δεν θα νιώθετε ιδιαίτερα άνετα.

Τσίχλες & καραμέλες χωρίς ζάχαρη

Τα προϊόντα χωρίς ζάχαρη μπορεί να είναι η πρώτη σας επιλογή, ειδικά για εσάς που προσέχετε την διατροφή λίγο περισσότερο, ωστόσο θα πρέπει να γνωρίζετε ότι περιέχουν τεχνητές γλυκαντικές ουσίες. Τι σημαίνει κάτι τέτοιο; Το ανθρώπινο σώμα δεν έχει "σχεδιαστεί" για να επεξεργάζεται τα συνθετικά σάκχαρα πολύ καλά και έτσι μπορεί να προκληθεί στον οργανισμό σας πρήξιμο ή στην χειρότερη περίπτωση να δράσουν με καθαρτικό τρόπο. Το σωστότερο που μπορείτε να κάνετε είναι να ελέγξετε την συσκευασία, στην οποία αναγράφονται οι δυσάρεστες παρενέργειες.

Οχιά δάγκωσε 19 μηνών βρέφος στην αυλή του σπιτιού του στο Βόλο και το ένα νοσοκομείο το έκανε πάσα σε άλλο



Συγκλονιστική περιγραφή-καταγγελία, που κόβει την ανάσα κάνει ένα ζευγάρι ηλικιωμένων, οι παππούδες ουσιαστικά, ενός 19μηνου μόλις βρέφους, που είχε την ατυχία να το δαγκώσει οχιά, όταν βρισκόταν σε αυλή σπιτιού στο Βένετο στο Πήλιο.

Η δημοσιοποίηση πλέον της υπόθεσης από τους ίδιους, μετά από ένα περίπου δεκαήμερο (ημερομηνία συμβάντος 23-07-2018), οπότε εξαλείφθηκε πλέον ο κάθε κίνδυνος που υπήρχε για τη ζωή και το χεράκι του, γίνεται όπως τονίζει η γιαγιά που υπογράφει και την επιστολή που έφθασε στην εφημερίδα «Μαγνησία», καθώς σύμφωνα με την ίδια, «το Νοσοκομείο Βόλου δεν έδειξε την σοβαρότητα που έπρεπε», οι αρμόδιοι «ήταν ανεύθυνοι και αδιάφοροι», ενώ δεν υπήρχε αντιοφικός ορός, που έπρεπε να χορηγηθεί άμεσα. Μέσα στην αγωνία και το άγχος τους, βέβαια, αναφέρουν και έναν ακόμη στόχο της δημοσιοποίησης, όπως δηλώνουν οι παππούδες του μωρού, ώστε «να μην βρεθεί άλλο παιδάκι στην δική μας θέση».

Η επιστολή
«Βρισκόμασταν στην εξοχική κατοικία του συζύγου μου στο Βένετο. Μαζί μας είχαμε και τον εγγονό μας ηλικίας 19 μηνών. Την Δευτέρα λοιπόν, όπως και τις προηγούμενες μέρες, παίζαμε στην αυλή, με μια μικρή μπάλα. Ο μικρός την κλώτσησε και πήγε να την πάρει. Τον κοιτάζαμε λοιπόν να τρέχει, να πάει να πάρει την μπάλα.
Αντί όμως της μπάλας το αριστερό του χέρι ακούμπησε σε μια πέτρα, που την είχαμε πάνω σε ένα κορμό δέντρου. Αμέσως άρχισε να κλαίει και τρέξαμε, τον πήραμε αγκαλίτσα και είδαμε ότι από το δακτυλάκι του, τον δείκτη συγκεκριμένα, είχε δύο σαν γρατζουνιές, μου φάνηκαν σαν να τον γρατζούνισε γάτα και έτρεχε λίγο αίμα. Άρχισε αμέσως να πρήζεται και να μελανιάζει το δάκτυλο.

Αμέσως φύγαμε για το Bόλο. Η ώρα που φύγαμε ήταν μια παρά τέταρτο (12:45) και στο νοσοκομείο φτάσαμε σε μία ώρα γύρω στις 14.00 το μεσημέρι. Εξηγήσαμε στα εξωτερικά ιατρεία, τι είχε συμβεί, χωρίς όμως να δούμε τι ήταν αυτό που τον τσίμπησε. Είπαμε να κάνουμε μια ακτινογραφία, στο δακτυλάκι μήπως ήταν σπασμένο από την πέτρα. Δεν έδειξε κάτι τέτοιο. Ο παππούς λοιπόν είπε ότι ήταν φίδι, και πρέπει οπωσδήποτε να κάνουν κάτι γιατί το παιδί χειροτέρευε ραγδαία.

Ώρες αγωνίας στο νοσοκομείο
Τους είπε κιόλας ότι είναι οχιά γιατί στο χωριό τέτοια φίδια υπάρχουν. Είτε το είπαμε, είτε όχι, δεν ίδρωσε το αυτί τους. Οι μαθητευόμενοι μόνο ήταν κοντά του, χωρίς να ξέρουν τι να κάνουν. Η ώρα περνούσε. Ο μικρούλης στην αγκαλιά μας πέθανε τρεις φορές και με τις φωνές μας επανερχόταν! Το πρήξιμο και το μελάνιασμα ανέβαινε όλο και πιο ψηλά. Ο μικρός μας δεν είχε ούτε την δύναμη να κλάψει. Φωνάζαμε να του κάνουν ορό φιδιού και δεν είχαν! Η ώρα ήταν τέσσερις και τέταρτο (16:15).

Η διευθύντρια της παιδιατρικής ακόμη δεν είχε εμφανιστεί παρόλο που μας έλεγαν ότι την είχαν ειδοποιήσει. Έγιναν εξετάσεις αίματος και έδειξαν ότι τα αιμοπετάλια έπεφταν ραγδαία και ο αιματοκρίτης. Η αργοπορία τους, η αδιαφορία τους, η ανευθυνότητά τους, δεν περιγράφεται. Ο μικρούλης αργοπέθαινε αβοήθητος και εγώ να φωνάζω να κάνουν κάτι. Από τις 16:30 άρχισαν να νιώθουν ίσως την σοβαρότητα της κατάστασης, εφόσον είχαν περάσει δυόμιση ώρες απάθειας, τότε αποφασίσανε να κάνουνε ιατρικό συμβούλιο και τότε εμφανίστηκε και η προϊσταμένη παιδίατρος.

«Μήπως ήρθαμε σε καφενείο αντί για νοσοκομείο»;
Μετά το συμβούλιο αποφασίσανε να το στείλουν στην Λάρισα αφού του χορήγησαν κορτιζόνη. Μάλιστα έβγαινε και ένας πολλά βαρύς γιατρός από το δωμάτιο του μικρού μας, και ξέρετε τι μας είπε: – Τι θέλετε, τους γιατρούς στα πόδια σας; Τότε ο σύζυγος έξαλλος του λέει – Μήπως ήρθα σε λάθος μέρος, είμαι σε καφενείο και όχι σε νοσοκομείο; Το ασθενοφόρο το κάλεσε η διευθύντρια στις πέντε η ώρα ακριβώς (17:00). Το ασθενοφόρο έκανε να έρθει στο νοσοκομείο μισή ώρα, ήταν πέντε και μισή (17:30).

Έξι παρά φεύγουμε για το Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας. Εκεί μας περίμενε άλλος Γολγοθάς. Με το που αντικρίζουν τον μικρό, δεν τον δέχονται λέγοντας: Η διευθύντρια του Βόλου όταν πια με την αδιαφορία της βλέπει τα δύσκολα τα ξεφορτώνεται, και τα στέλνει σε μας, δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει, μας είπαν. Δεν μπορούμε να τον κρατήσουμε διότι θα χρειαστεί χειρουργείο και λόγω των χαμηλών αιμοπεταλίων κινδύνευε η ζωή του λόγω αιμορραγίας.

Δεν ξέρω τότε που βρήκα την δύναμη και άρχισα να φωνάζω λέγοντάς τους πως δεν μπορούν να παίζουν με τη ζωή του παιδιού επειδή τα δύο νοσοκομεία και οι γιατροί έχουν διαφορές μεταξύ τους. Όλοι αυτοί οι γιατροί, η διοίκηση του νοσοκομείου δεν είναι γονείς δεν είναι παππούδες και γιαγιάδες και πάνω από όλα γιατροί; Μας τον έστελναν στην Θεσσαλονίκη, τους είπα ότι αν υπέγραφαν για τη ζωή του, μόνο τότε θα τον έπαιρνα.

Το χεράκι του κινδύνευε άμεσα να παραλύσει από το πρήξιμο. Αποφάσισαν να τον στείλουν στο Πανεπιστημιακό. Οι ώρες που πέρασαν ήταν πολλές, πάνω από επτά ώρες και στον μικρό δεν είχε δοθεί ο ορός φιδιού. Στο Πανεπιστημιακό η αντιμετώπιση ήταν διαφορετική. Του δόθηκαν άμεσα οι πρώτες βοήθειες και ο όρος φυσικά. Ο καθηγητής της παιδιατρικής με μια ομάδα γιατρών κάνει ότι μπορεί και προσπαθούν για το καλύτερο. Οι γιατροί της ορθοπεδικής και ο αναισθησιολόγος αποφασίζουν ότι για το καλό του παιδιού πρέπει να πάει στη Θεσσαλονίκη, ώρα μία μετά τα μεσάνυχτα.

Εφημέρευε το Γεννηματά. Το αγγελούδι μας διασωληνωμένο φτάνει στο νοσοκομείο Γεννηματά στις τρείς το πρωί. Εκεί τα λεπτά, οι ώρες δύσκολες. Οι γιατροί πρώτη φορά αντιμετωπίζουν τέτοιο δάγκωμα φιδιού και τόσης σοβαρής κατάστασης παιδιού και χεριού. Κάνουν ότι μπορούν για τον μικρούλη. Έχουν περάσει δέκα (10) μέρες. Ο μικρός βρίσκεται ακόμη στο νοσοκομείο, χωρίς πια να κινδυνεύει η ζωή του και το χεράκι του.

Αποφάσισα σαν γιαγιά να δημοσιοποιήσω το θέμα: Πρώτον, διότι το Νοσοκομείο Βόλου δεν έδειξε την σοβαρότητα που έπρεπε, ήταν ανεύθυνοι, αδιάφοροι. Δεύτερον, διότι δεν υπήρχε ορός φιδιού, που έπρεπε να χορηγηθεί άμεσα. Είπαν ότι έπρεπε να τηλεφωνήσουν στο Υπουργείο, μετά στο κέντρο Δηλητηριάσεων και να σταλεί εφ’ όσον ήταν ανάγκη την άλλη μέρα, αφού ο ασθενής θα είχε καταλήξει. Και τρίτον, για να μην βρεθεί άλλο παιδάκι στην δική μας θέση.

Γιούλα Μητρομάρα – Γαλάτου»

Πηγή: Εφημερίδα Μαγνησία

Σε ένα ολόκληρο χρόνο περίπου κλείνω τα 35 (βέβαια δεν έχω κλείσει ούτε τα 34 ακόμα : p ) και παρόλο που εμφανισιακά δεν βλέπω καμία σωματική αλλαγή,αλλά και στο πως νοιώθω από βιολογική άποψη,ο αριθμός 35 με τρομάζει καθώς μου δείχνει πως η δεκαετία 25-35 έφυγε νερό........

Πρίν λίγο βρήκα το παρακάτω άρθρο για την μέση ηλικία .

Η κρίση της “μέσης ηλικίας”: Προβλήματα και αλλαγές




Πότε αρχίζει η “μέση ηλικία”; Για τους πολύ νέους, μεσήλικας μπορεί να θεωρείται και κάποιος με ηλικία γύρω στα 35 με 40. Οι σημερινοί σαραντάρηδες όμως, μέση ηλικία μπορεί να θεωρούν τα 55 έτη και άνω.

Συνήθως τα 45 χρόνια είναι η αρχή της μέσης ηλικίας, κάτι που δεν έχει τελικά τόση μεγάλη σημασία, όσο έχει η ψυχολογία των ανθρώπων σε αυτή τη φάση της ζωής τους και η γνωστή σαν “κρίση μέσης ηλικίας”, όπως διαμορφώνεται μετά από κάποια χρόνια ζωής.

Είναι λοιπόν κάτι που πρέπει να φοβόμαστε; Μελέτες έχουν δείξει, ότι οι περισσότεροι ερωτηθέντες σχετικά με την κρίση της μέσης ηλικίας, αποδέχονται ότι πραγματικά υπάρχει κάποιο πρόβλημα, καθώς και αλλαγές και όλοι είναι πρόθυμοι να περιγράψουν σε τι αφορούν αυτά.

Σχετικά με τις γυναίκες, εκείνες επηρεάζονται και από αλλαγές που συνοδεύουν την εμμηνόπαυση, οπότε οι συμπεριφορές τους δεν σχετίζονται απόλυτα με την κρίση που αφορά τους άνδρες. Συνήθως η κρίση της μέσης ηλικίας, αφορά τους άνδρες, οι οποίοι σύμφωνα με αναφορές γυναικών σε έρευνες που έχουν γίνει, γίνονται εγωιστές και παρορμητικοί.

Επίσης η κρίση αυτή είναι ιδιαίτερα σκληρή με άνδρες υψηλού μορφωτικού επιπέδου, καλλιτέχνες, συγγραφείς κλπ. Οι διανοούμενοι και ευφυείς άνδρες, αντιμετωπίζουν περισσότερα προβλήματα με τη ψυχοσύνθεσή τους στη μέση ηλικία. Παρατηρείται επίσης και μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας σε άνδρες αυτής της κατηγορίας, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι δεν είναι κάτι που δεν μπορούν να αποφύγουν.

Σύμφωνα με τους ειδικούς λοιπόν, οι άνδρες άνω των 40 ετών, ιδιαίτερα οι ιδιοφυείς, εξαντλώντας όλη τη δυναμική που είχαν νεότεροι, αρχίζουν να αντιμετωπίζουν προβλήματα με την ισορροπία τους. Αυτό τους κάνει συχνά να παραιτούνται από την ενεργό δράση ή απλά να εξαφανιστούν από το προσκήνιο λόγω αδυναμίας.

Άλλοι αρχίζουν να παρουσιάζουν αγωνία και φόβο για τις μέχρι τώρα δραστηριότητές τους και γίνονται ιδιαίτερα ανασφαλείς, όταν έχουν περάσει τα 50 χρόνια ζωής. Γι’αυτό και σε πολλές περιπτώσεις ανακάμπτουν και δημιουργούν το καλύτερό τους έργο, όταν περνούν αυτήν την κρίση.

Σε πολλές περιπτώσεις, η μέση ηλικία κάνει αυτούς τους ανθρώπους πιο παραγωγικούς και δραστήριους, σχεδόν όσο ήταν πιο νέοι, μετριάζοντας όμως την επιπολαιότητα της εφηβείας και κάνοντάς τους πιο δημιουργικούς.

Πέρα όμως από τους διανοούμενους, τους εφυείς και έξυπνους ανθρώπους, η κρίση της μέσης ηλικίας αφορά και τους απλούς, καθημερινούς ανθρώπους. Πολλοί αρχίζουν να λυπούνται για τα λίγα χρόνια ζωής, που αισθάνονται ότι τους απομένουν. Αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η ζωή τελειώνει κάποτε και ίσως να μην έχουν κάνει ή να μην προλάβουν να κάνουν όσα ονειρεύονταν πιο νέοι. Η περίοδος που ο άνθρωπος δεν είναι ούτε νέος αλλά ούτε και πολύ μεγάλος, του δημιουργεί συχνά συναισθηματική φόρτιση, που εκφράζεται με πολλούς τρόπους.

Για κάποιους απομυθοποιούνται πρόσωπα, επιλογές και καταστάσεις που ίσχυαν μέχρι τώρα. Για άλλους κυριαρχεί η αλαζονεία για όσα πέτυχαν ή η πλήρης απογοήτευση και τα ελάχιστα επιτεύγματα ή τα λάθη τους. Η σύγκριση των νεανικών τους χρόνων με τη σημερινή τους ζωή, είναι αναπόφευκτη. Η αμφισβήτηση βρίσκεται παντού, στον τρόπο ζωής, στις επιλογές, στις ξαφνικές αλλαγές, σαν μια δεύτερη και τελευταία ευκαιρία. Για όσους αισθάνονται ότι με τις μέχρι τώρα επιλογές τους περισσότερο έχασαν παρά κέρδισαν, η επανεξέταση της ζωής τους μπορεί να επιφέρει κατάθλιψη, άγχος και παρορμητικές κινήσεις.

Ένα καλός τρόπος να αντιμετωπίσει ένας μεσήλικας παρόμοιες καταστάσεις, είναι να εστιάσει σε ό,τι έχει πετύχει μέχρι τώρα, να αισθανθεί την πραγματικότητα και να δώσει βάρος σε αξίες που κάνουν όμορφη τη ζωή του, π.χ. τα παιδιά, η οικογένεια, η επαγγελματική ζωή που διήνυσε, με τα όποια προβλήματά της κλπ. Ακόμα και αν αυτά του φαίνονται λίγα, είναι η ζωή του και πρέπει να σταθεί ήρεμα και αγαπώντας το παρελθόν, τα λάθη και τις επιλογές του, να συνεχίσει να απολαμβάνει τη ζωή του στο μέλλον, ακόμα κι αν δεν υπάρχουν φιλοδοξίες ή νέες ευκαιρίες.

Η ισορροπία είναι αυτό που χρειάζεται κανείς στη μέση ηλικία και η σωστή αυτοκριτική, έτσι ώστε να αποτραπούν βεβιασμένες κινήσεις, όπως η εγκατάλειψη μια καλής δουλειάς ή της οικογένειας ή συντρόφου.

Τα προβλήματα που εμφανίζονται σε όσους περνούν με άσχημο τρόπο αυτήν την κρίση, μπορούν να είναι ένα διαζύγιο, το αλκοόλ ή η κατάθλιψη, ακόμα και έλλειψη ενδιαφέροντος για εργασία.

Τέλος, οι ειδικοί έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι η μέση ηλικία δεν είναι κάτι που πρέπει να μας αγχώνει ούτε να ασχοληθούμε ιδιαίτερα με αυτό. Μπορεί να πρόκειται αληθινά για μια ‘κρίση’, αλλά εφόσον αφορά το μέσον της ζωής, θα πρέπει πολύ χαλαρά και με επιείκεια να εκτιμήσουμε το παρελθόν και να αναθεωρήσουμε τη στάση μας με θετικό τρόπο απέναντι στη ζωή, για το μέλλον που είναι μπροστά.

Γιατί ο χρόνος περνάει πιο γρήγορα όσο μεγαλώνουμε




Μια πρωτότυπη έρευνα εξηγεί τους φυσικούς κανόνες που υπάρχουν πίσω από τη διαρκώς μεταβαλλόμενη αίσθηση του χρόνου και αποκαλύπτει γιατί τα χρόνια φαίνεται να περνούν ολοένα και πιο γρήγορα όσο μεγαλώνουμε

Ο χρόνος που περνάει πιο γρήγορα όσο μεγαλώνουμε δεν είναι μόνο κάτι που φανταζόμαστε, αλλά υπάρχει πραγματικά μια επιστημονική εξήγηση γιατί αισθανόμαστε έτσι.

Ειδικά όταν ήμασταν παιδιά ο χρόνος κυλούσε όμορφα και αργά. Το καλοκαίρι ήταν ατελείωτο και οι καλοκαιρινές διακοπές φάνταζαν ένα απίστευτα μεγάλο ταξίδι…

Ο καθηγητής του Duke University, Adrian Bejan, ειδικός στη θερμοδυναμική έστειλε στο Quartz μια πρωτότυπη έρευνα (πρόκειται να δημοσιευτεί στην επιστημονική επιθεώρηση European Review) με την οποία εξηγεί τους φυσικούς κανόνες που υπάρχουν πίσω από τη διαρκώς μεταβαλλόμενη αίσθηση του χρόνου και αποκαλύπτει γιατί τα χρόνια φαίνεται να περνούν ολοένα και πιο γρήγορα όσο μεγαλώνουμε.

Ο Bejan πιστεύει ότι με τις αρχές της φυσικής μπορούμε να ερμηνεύσουμε τα πάντα και έχει «εμμονή» με την έννοια της ροής. Έχει γράψει εκτενώς για το πώς η αρχή της ροής στη φυσική υπαγορεύει και εξηγεί και τις αλλαγές αφηρημένων εννοιών όπως η οικονομία, η καινοτομία και η κοινωνική οργάνωση.

Στην προσπάθειά του να γίνει κατανοητός δίνει το εξής παράδειγμα: Όταν ένα δέντρο πέφτει σε ένα ποτάμι, εμποδίζει τη ροή του νερού. Μόλις το δέντρο ή οποιοδήποτε άλλο εμπόδιο απομακρυνθεί το νερό ρέει πιο ελεύθερα και αυτό οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη κινητικότητα. Όλες οι περιοχές γύρω από το ποτάμι ωφελούνται. Εφαρμόστε αυτό λέει στην κοινωνία και έχετε μια φυσική περιγραφή της καινοτομίας και των αποτελεσμάτων της. Όταν κάποιος λύσει ένα πρόβλημα με μια νέα, καινοτόμα ιδέα τότε όλοι οι άνθρωποι αλλά και η οικονομία επηρεάζονται θετικά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα χρήματα και οι καινούργιες νέες ιδέες να «ρέουν» πιο ελεύθερα, καθώς η αρχική ιδέα οδηγεί και σε άλλες καινοτομίες και ευκαιρίες, δημιουργώντας έναν «καταρράκτη».

Όλοι μας θα συμφωνήσουμε ότι η ταχύτητα που βιώνουμε το χρόνο δεν έχει και μεγάλη σχέση με την ταχύτητα που μετράνε το χρόνο τα ρολόγια. Οι ώρες, οι ημέρες και τα χρόνια στα ρολόγια και τα ημερολόγια είναι ένα σταθερό και εύκολα μετρήσιμο φαινόμενο. Το παρόν είναι διαφορετικό από το παρελθόν όμως επειδή αλλάζει η πνευματική μας κατάσταση και όχι γιατί κινήθηκε ο δείκτης του ρολογιού. Η προσωπική μας αντίληψη για το χρόνο αλλάζει συνέχεια ανάλογα την ηλικία, τις δραστηριότητες αλλά και τη σωματική και ψυχολογική μας κατάσταση

Ο καθένας από εμάς έχει το δικό του «εγκεφαλικό ρολόι» που δεν έχει να κάνει μόνο με τον φυσικό χρόνο αλλά επηρεάζεται από την ξεκούραση και άλλους παράγοντες μας λέει ο Bejan. Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αντιληπτός ο χρόνο έχει να κάνει με τις αλλαγές στα ερεθίσματα που δέχεται ο εγκέφαλος μας. Όσο η διάρκεια επεξεργασίας αλλά και η ταχύτητα των εικόνων και των εμπειριών που δεχόμαστε αλλάζει τόσο αλλάζει και η αντίληψή μας για το χρόνο. Υπάρχει μια αντιστρόφως ανάλογη σχέση μεταξύ της ταχύτητας επεξεργασίας και του πλήθους των οπτικών ερεθισμάτων και της αίσθησης της επιτάχυνσης του χρόνου.

Έτσι, όταν είμαστε νέοι και βιώνουμε, αλλά μπορούμε και να επεξεργαστούμε, πολλά νέα ερεθίσματα φαίνεται να περνάει πιο αργά. Καθώς μεγαλώνουμε, η παραγωγή νέων εικόνων επιβραδύνεται, δίνοντας την αίσθηση ότι ο χρόνος περνάει πιο γρήγορα. Η κόπωση παίζει και αυτή το ρόλο της. Ένας κουρασμένος εγκέφαλος δεν μπορεί να μεταφέρει αποτελεσματικά πληροφορίες επειδή προσπαθεί ταυτόχρονα να δει και να κατανοήσει. Σε αυτό οφείλεται και η κακή απόδοση των αθλητών όταν έχουν εξαντληθεί. Η ικανότητα επεξεργασίας είναι μειωμένη και η αίσθηση του χρόνου είναι εκτός λειτουργίας. Δεν μπορούν να δουν ή/και να ανταποκριθούν γρήγορα σε νέες καταστάσεις.

Ένας άλλος παράγοντας που παίζει ρόλο είναι ο τρόπος με τον οποίο αναπτύσσεται ο εγκέφαλος καθώς μεγαλώνουμε. Καθώς ο εγκέφαλος και το σώμα αναπτύσσονται και υπάρχουν περισσότερες νευρικές συνδέσεις, οι «δρόμοι» που ταξιδεύουν οι πληροφορίες είναι όλο και πιο πολύπλοκοι και αυτή η αλλαγή επηρεάζει την εμπειρία μας, σύμφωνα με τον Bejan.

Τέλος, υπάρχει και η φυσική φθορά του εγκεφάλου καθώς μεγαλώνουμε. Ο εγκέφαλος θέλει περισσότερο χρόνο για να επεξεργαστεί τις οπτικές πληροφορίες, γεγονός που καθιστά πιο δύσκολο για τους ηλικιωμένους να επιλύσουν πολύπλοκα προβλήματα. «Βλέπουν» πιο αργά και έτσι αισθάνονται ότι ο χρόνος περνάει πιο γρήγορα, υποστηρίζει ο Bejan.

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να ακολουθήσουμε τις συμβουλές του προπονητή μπάσκετ που είχε ο Bejan όταν ήταν νέος. Ξεκούραση χωρίς καταχρήσεις, αυτό μπορεί να επιβραδύνει το «εγκεφαλικό ρολόι».

Ερευνα: Η μείωση της μυϊκής μάζας στους μεσήλικες εγκυμονεί κινδύνους


Η διατήρηση της μυϊκής μάζας μειώνει τον μελλοντικό καρδιαγγειακό κίνδυνο ενός υγιούς ανθρώπου μέσης ηλικίας, σύμφωνα με μια νέα έρευνα Ελλήνων επιστημόνων. Αντίθετα η μείωση του όγκου των μυών σε ένα υγιή μεσήλικα αυξάνει την πιθανότητα μελλοντικού εμφράγματος ή εγκεφαλικού. Ο κίνδυνος είναι περίπου τετραπλάσιος για τους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες.

Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό επιδημιολογίας «Journal of Epidemiology & Community Health», μελέτησαν σε βάθος δεκαετίας 1.019 άτομα άνω των 45 ετών, χωρίς προηγούμενα καρδιαγγειακά προβλήματα, στο πλαίσιο της μελέτης Attica που αφορά το γενικό πληθυσμό στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας. Στο χρονικό αυτό διάστημα, 272 άτομα (το 27%) είχαν θανατηφόρα και μη καρδιαγγειακά επεισόδια.

Στη μελέτη συμμετείχαν ο δρ Στέφανος Τυροβολάς του ιατρικού κέντρου Parc Sanitari Sant Joan de Déu της Βαρκελώνης και του Τμήματος Επιστήμης Διαιτολογίας και Διατροφής του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, ο καθηγητής Δημοσθένης Παναγιωτάκος και η Εκάβη Γεωργουσοπούλου από το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, καθώς επίσης ο καθηγητής του ΕΚΠΑ Δημήτρης Τούσουλης (διευθυντής της Α’ Καρδιολογικής Κλινικής στο «Ιπποκράτειο»), ο καθηγητής Χρήστος Πίτσαβος (Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών) και η γιατρός Χριστίνα Χρυσοχόου.

Διαπιστώθηκε μια σημαντική αντίστροφη σχέση ανάμεσα στο δείκτη σκελετικής μυϊκής μάζας ενός ατόμου και στην πιθανότητα καρδιαγγειακού επεισοδίου μέσα στην επόμενη δεκαετία. Τα άτομα με την περισσότερη μυϊκή μάζα είχαν 81% μικρότερο κίνδυνο σε σχέση με αυτούς που είχαν μικρότερη μάζα. Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι αυτά τα ευρήματα δείχνουν πως είναι σημαντική η διατήρηση της μυϊκής μάζας για την καρδιαγγειακή υγεία μετά τα 45, ιδίως στους άνδρες.

Σχεδόν η μισή μάζα του ανθρώπινου σώματος αποτελείται από σκελετική μυϊκή μάζα. Ο όγκος αυτής της μυϊκής μάζας μπορεί να αρχίσει να μειώνεται ήδη από τα 35 περίπου έτη, με ρυθμό τουλάχιστον 3% ανά δεκαετία. Η μείωση αυτή σχετίζεται, μεταξύ άλλων, με καρδιομεταβολικές διαταραχές, δυσκολίες κινητικότητας και αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου.

Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι η απώλεια μυϊκής μάζας αυξάνει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο, αλλά είχαν εστιαστεί σε ανθρώπους με υπάρχοντα καρδιολογικά προβλήματα, ενώ η νέα μελέτη δείχνει ότι ο κίνδυνος αφορά και τους υγιείς μεσήλικες.