Ποια ήταν τα πρωτα games που παιξατε?

Super Mario 2 στο gameboy το λεπτο.

χμμμ πρωτα παιχνιδια.... Super Mario 64, Michael Owen Soccer (αν δεν κανω λαθος), Golden Eye 007 και Pokemon Stadium. Πρωτη μου κονσολα το Nintendo 64 οπως καταλαβατε

Το πρώτο παιχνίδι που έπαιξα ήταν το Metal Gear Solid 1 (PS1)

Αero Fighters 2
Super Mario Land
Mortal Kombat 3

Super Mario Bros 1985 και κάποια άλλα παιχνίδια που δεν θυμάμαι τίτλους αλλά αυτό που θυμάμαι ήταν ότι τα παιχνίδια τα έπαιζες στην μνήμη και το περιβάλλον είχε γαλάζια γράμματα μία άσπρη παύλα που την ανεβοκατέβαζες και επέλεγες το παιχνίδι που ήθελες και είχε πάνω από 1.000.000 παιχνίδια.

Super Mario Land 1989 στο Gameboy
To Demo 1 & Porsche Challenge 1997 στο Playstation 1

Super Mario Bros., Oddworld: Abe's Exoddus, Fifa 98: Road to World Cup και Tekken 3. Playstation 1!!!

Θα σας ξετρελανω... Το πρώτο που έπαιξα ήταν το Πέρης και κατια που ήταν με το περιοδικό ΡΑΜ. Μετά ήταν είτε το yu-gi-oh duelists of the roses για ps2 που το είχε ο κολλητός μου (μιλάμε για ΤΟ Κάψιμο, ήταν και ειναι απίστευτο παιχνίδι) είτε το NINJA GAIDEN για το παλιό XBOX (που δουλεύει ακόμα μετά απο δέκα χρόνια) το οποίο ειναι, με τέσσερις λέξεις, η επιτομή των hack n slash.

super mario

Είμαι 22 χρονών και ασχολούμαι με τα video-games, εντατικά, τα τελευταία 8 χρόνια, ξεκινώντας από τον Σεπτέμβριο του 2006. Aποφάσισα να ξεκινήσω να γράφω για την εμπειρία μου σαν gamer ελπίζοντας να σας κάνω να μοιραστείτε κι εσείς τις εμπειρίες σας.

Σαν παιδάκι που μεγάλωσε στα 90′s, τα πρώτα χρόνια δεν είχα μεγάλη επαφή με τα “Ηλεκτρονικά Παιχνίδια” εκτός από κανένα ISS και λίγο Street Fighter, τα οποία κυρίως παρακολουθούσα παρά έπαιζα. Μεγαλώνοντας απέκτησα την πρώτη μου εμπειρία με τις παιχνιδοκονσόλες και το Super Nintendo. ISS, Aladdin και Excalibur είναι οι τίτλοι που μου έχουν μείνει από αυτά τα χρόνια όπως επίσης και η επική αίσθηση του να φυσάς την κασέτα πριν την βρακώσεις μέσα στην κονσόλα και μετά να παθαίνεις μια μικρή ανακοπή μέχρι να δεις την πρώτη εικόνα όπου και σιγουρευόσουν πλέον πως όλα πάνε καλά.

Τα χρόνια περνάνε και αφού έχω πάρει το πρώτο μου Game Boy (Mini) και καταφέρνω σαν Noobas (=αυτός που ασχολείται πρώτη φορά με κάτι) να τερματίσω 2-3 παιχνιδάκια, έρχεται η Πρωτοχρονιά του 1997. Ο Άγιος Βασίλης ακόμα κρατιέται στο μυαλό μου σαν κάτι αληθινό και γι’ αυτό (κατόπιν παρότρυνσης και του μεγάλου αδερφού) στέλνω γραμματάκι ζητώντας το Playstation 1. Το πρώτο μου παιχνίδι είναι Formula 1 και δεν μπορώ να πω ότι τρελαίνομαι ιδιαίτερα. Το ISS (που για να μην γίνομαι κουραστικός λέω από τώρα ότι απλά ακολουθώ μέχρι και σήμερα την σειρά γνωστή πλέον ως Pro Evolution Soccer), η Lara Croft, o Spyro και ο Crash ήταν τα πρώτα softcore παιχνίδια που ασχολήθηκα εντατικά. Το καλύτερο αξεσουάρ εκείνης της εποχής ήταν φυσικά η Memory Card. Αυτά τα μικρά πραγματάκια που έβγαιναν σε πολλά ηλεκτρίκ χρώματα

Στη συνέχεια βέβαια μαζί ένα φιλαράκι περάσαμε στα λίγο πιο ποτισμένα με αίμα παιχνίδια (Dino Crisis, Resident Evil). Δεν ξέρω για σας αλλά το animation που είχαν βάλει όταν άνοιγες μια πόρτα σε αυτά τα παιχνίδια ήταν μια ανάσα ηρεμίας για το παιδικό μας μυαλό εκείνη την εποχή πριν μπούμε στο επόμενο δωμάτιο και αρχίζουμε να θερίζουμε δεινόσαυρους και ζόμπι. Κάτι που ξέχασα να πω πιο πάνω είναι ότι ΦΥΣΙΚΑ και έιχα τσιπάρει το Playstation μου για 1000 δραχές και δώρο το Fifa 1999.

Η επόμενη τριετία πέρασε γεμίζωντας θήκες με CD και άπειρους τίτλους παιχνιδιών τα περισσότερα εκ των οποίων πια δεν θυμάμαι (και δυστυχώς πρέπει να μην τα έχω κρατήσει, ο βλάσφημος).

Και έρχεται το 2000 και πέφτει στα χέρια μου (δυστυχώς όχι στην κατοχή μου) το Playstation 2. Crash Bandicoot, PES 1 ήταν οι 2 πρώτοι τίλοι που έπαιξα και κατάλαβα ότι τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά από εδώ και στο εξής. Αυτή η αίσθηση πως όλα φαίνονται τόσο αληθινά και το αιώνια ερώτημα όλων των Gamers, “Τι άλλο θα κάνουν οι τύποι;”. Και έκαναν πολλά περισσότερα. Τα χρόνια που ακολούθησαν, βγήκαν παιχνίδια που στιγμάτησαν γενιές και φυσικά η εξέλιξη ενός από τα πιο δυναμικά game genres, το 3D-RPG. God of War, Prince of Persia, Jak and Daxter, Ratchet and Clank, GTA San Andreas είναι μόνο πέντε από τους τίτλους σειρών που πρέπει να έχει παίξει ο καθένας μας για να νιώσει αυτήν την παιχνιδοκονσόλα στο μέγιστο της. Και φυσικά δεν είναι τυχαίο…

Μετά από 8 χρόνια πίστης στην Sony και μπαίνοντας στην ενήλικη ζωή έκανα το μεγάλο βήμα και άλλαξα στρατόπεδο, αγοράζοντας το XBOX 360. Οι λόγοι που έκανα αυτήν την κίνηση ήταν κυρίως το Fable 2. Ένα παιχνίδι με το οποίο είχα φάει κόλλημα από τον πρώτο τίλο της σειράς. Έχοντας δει τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών (2002) και κατ’ επέκτασην έχοντας αφιερώσει πολύ χρόνο στα MMORPG (Lineage II, World of Warcraft), τα οποία θα αναλύσω σε επόμενο post (…παίζοντας WoW), υπήρχε πολλές φορές στο τραπέζι η συζήτηση του να βγει ένα παιχνίδι που ναι μεν θα παίρνεις Levels (επίπεδα εμπειρίας του παίχτη), αλλά όσο θα γίνεται αυτό ο χαρακτήρας που έχεις δημιουργήσει θα ωριμάζει και ηλικιακά. Που να ήξερα πως όσο εμείς συζητούσαμε κάτι τέτοιο η Lionhead Studios ετοίμαζε αυτό το παιχνίδι στο οποίο συνέβαινε ακριβώς αυτό το πράγμα. Για καλή μου τύχη το Fable 1 είχε βγεί και για PC σε αντίθεση με τους ακόλουθους τίτλους της σειράς που βγήκαν αποκλειστηκά για XBOX 360. Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως να ήταν και μια κίνηση στρατηγικής από την Microsoft για να οδηγήσει περισσότερο κόσμο να αγοράσει τα προιόντα της (και απ’ ότι φαίνεται το κατάφερε ). Πέραν τούτου όμως υπήρξαν πολλοί ακόμα τίτλοι που βγήκαν κατ’ αποκλειστικότητα και σίγουρα άξιζαν το χρόνο μου. Αλλά μέχρι εκεί. Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω θα παρέμενα πιστός στην Sony και το Playstation 3. Σε αυτόν τον τομέα θα πω δύο πράγματα μόνο. Uncharted & God of War 3. Από την στιγμή που ακούς την ίδια την εταιρία να λέει πως αυτά τα παιχνίδια είναι τα μόνα που μπόρεσαν να αξιοποιήσουν στο μεγαλύτερο ποσοστό τις δυνατότητες της παιχνιδοκονσόλας τους δεν έχεις παρά να το δοκιμάσεις ο ίδιος. Και τα αποτελέσματα φυσικά ήταν άκρως ικανοποιητικά. Για ακόμα μιά φορά είπα “Τι άλλο θα κάνουν οι τύποι;”.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά ήρθε το 2013 και περιμένω πως και πως να βγει το Playstation 4 και να αφιερώσω τον πολύτιμο μου χρόνο παίζοντας Watch Dogs και The Division.

Ανούσια ή μη αυτά είχα να πω και ελπίζω πραγματικά να μην κούρασα και να έφερα στο μυαλό αναμνήσεις που ίσως ήταν καλά κρυμμένες. Δεν ξέρω αν θα συνεχίσω αλλά αυτό που ξέρω σίγουρα είναι πως έχω πολλά πράγματα να πω και να μοιραστώ.

Χωρίς να κάνω πλάκα το πρώτο παιχνίδι που έπαιξα ήταν το Tetris!!!Απίστευτο κόλλημα, μπορεί να έπαιζα κάνα 12ωρο συνεχόμενα χωρίς σταματημό.