Το παίζω τώρα στο psp. Το παραδέχομαι, δεν έχω παίξει κανένα άλλο Silent Hill γιατί δεν μπορώ να αντέξω τα παιχνίδια τρόμου. Αυτό το έχω λατρέψει παρόλες τις ατέλειές του γιατί πάντα μου άρεσαν τα σενάρια που βασίζονται στην τρέλα και στο πόσο περίεργα λειτουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος και αφετέρου το βρίσκω πιο πολύ creepy παρά horror, κάτι που κάποιον άλλον πιθανόν να τον χαλάσει, εμένα όμως μου κάθεται κουτί, γιατί προτιμώ το πρώτο από το δεύτερο. Και μου αρέσει πολύ η λογική του "τρέχω να σωθώ". Δεν ξέρω τι γινόταν στα άλλα Silent Hill, αλλά παίζουμε έναν πατέρα (και συγγραφέα απ'ότι είδα αλλού). Δεν είναι και πολύ λογικό ξαφνικά, έστω και κάτω από αυτές τις ακραίες συνθήκες, να αρπάξει ένα πιστόλι και να αρχίσει να σφάζει. Περισσότερα όταν το τερματίσω.