Best of: Τα καλύτερα και τα χειρότερα games του 2020
Όπως τα ψηφίσανε οι συντάκτες του GameWorld.
Καθώς το 2020 πλησιάζει προς το τέλος του, στο GameWorld.gr οι συντάκτες ψηφίσανε, όπως συνηθίζουν, τα 3 καλύτερα και το 1 χειρότερο game που ξεχωρίσανε το έτος που μας πέρασε.
Η χρονιά που αφήνουμε πίσω μας είχε τόσο games που αξίζανε, όσο και απογοητεύσεις. Ας δούμε αναλυτικά τα games που εντυπωσίασαν τους συντάκτες του GW και εκείνα που τους απογοήτευσαν.
Αλεξάνδρα Αντασκαλίτσιι
Τα 3 καλύτερα
3) Crusader Kings III
Το Strategy RPG από την Paradox. Όλοι οι φανατικοί των Strategy το περιμέναμε και μπορούμε να πούμε ότι άξιζε την αναμονή. Η συνέχεια μιας αγαπημένης σειράς δεν απογοήτευσε, αφού κατάφερε να μας φέρει ένα πιο πολύπλοκο gameplay με πιο απλά στοιχεία που δε δημιουργούν πονοκεφάλους. Οι ιστορίες των χαρακτήρων είναι πολυδιάστατες, δίνοντας νέα ζωή στα Crusader Kings. Πλέον, τα χαρακτηριστικά των ηρώων σας θα επηρεάζουν κατά πολύ τις επιλογές σας. Για παράδειγμα, εάν ο χαρακτήρας σας είναι τεμπέλης αλλά οι επιλογές που κάνετε είναι αντίθετες με αυτό, θα αρχίσει να στρεσσάρεται. Και εδώ τα πράγματα δεν είναι εύκολα, καθώς στο Crusader Kings III μπορείτε μέχρι και να πεθάνετε από το στρες. Επιπλέον, το user interface είναι πιο φιλικό αν είστε νέος χρήστης της σειράς, επομένως αξίζει να το δοκιμάσετε.
2) Assassin’s Creed Valhalla
Η Ubisoft δεν σταματάει να ξεζουμίζει την σειρά Assassin’s Creed, κάτι το οποίο μας έχει δώσει πάρα πολλές “φλόμπες” στο παρελθόν. Τρανά παραδείγματα, τα Syndicate, Rogue και Unity, που πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Απ’ ότι φαίνεται η Ubisoft πήρε τα πάνω της με το Odyssey και μας έφερε το Vallhalla. Τι να πρωτοεκθειάσουμε. Το υπέροχο story, τις διασκεδαστικές μάχες η το ότι το map ήταν γεμάτο ώρες gameplay. Η Γαλλική εταιρεία ανάπτυξης έβαλε τα δυνατά της και αυτό φάνηκε. Ίσως η έκδοση για το PS4 να είχε κάποια θεματάκια αλλά τα παραβλέπω, αφού παίζω μόνο τις εκδόσεις για PC γενικά. Αν τα games είχαν την δική τους…Vallhalla, το συγκεκριμένο παιχνίδι σίγουρα θα είχε μια θέση σε αυτή.
1)Hades
Το Roguelike RPG της εταιρείας ανάπτυξης Supergiant Games, ήρθε σαν δώρο Θεού στην ζωή μου και ας έχει να κάνει με την κόλαση. Ο λόγος που πραγματικά το ξεχωρίζω είναι το επικό soundtrack, οι υπέροχοι ηθοποιοί αλλά και το εθιστικό gameplay. Είναι από αυτά τα games που τα σκέφτεσαι εμμονικά ακόμα και τις ώρες που δεν παίζεις. Κατά την γνώμη μου αυτό το Action Roguelike είναι για όλα τα γούστα, καθώς μπορείτε να παίξετε με πολλά διαφορετικά playstyles. Επίσης, η πλοκή του Hades είναι μια από τις καλύτερες που έχω δει φέτος.
Το χειρότερο: Fast & Furious: Crossroads
Εάν θέλετε να παίξετε ένα διασκεδαστικό και ωραίο Racing, μην επιλέξετε το Fast & Furious Crossroads. Είναι βαρετό, αναμενόμενο και δεν έχει απολύτως τίποτα που να το ξεχωρίζει από όλα τα άλλα Racing games που υπάρχουν. Η πλοκή συμβαδίζει πλήρως με ότι έχει συμβεί στις ταινίες, χωρίς να υπάρχει κανένα σασπένς. Αποτελεί ένα μονοδιάστατο παιχνίδι πολύ κάτω του μετρίου. Για να είμαι ειλικρινής ούτε οι χειρισμοί δεν μου άρεσαν. Αυτό είναι απαράδεκτο για ένα video game που είχε γίνει γνωστό λόγω του τεράστιου μπάτζετ του.
Μαρία Γερμαντζίδου
Τα 3 καλύτερα:
3) Hades
Η ελληνική μυθολογία πάντα θα τραβάει το ενδιαφέρον. Ένα Action RPG που αξίζει κάποιος να δοκιμάσει. Πέραν του ότι το gameplay δεν είναι ανιαρό, οι διάλογοι έχουν ποικιλία, ενδιαφέρον και εμπλουτίζονται, ενσωματώνοντας στοιχεία από την τελευταία εξόρμηση. Μιλάμε για ένα lore που περιλαμβάνει τα πάντα. Μυθικά πλάσματα, Ολύμπιους θεούς, ήρωες και το soundtrack ταιριάζει με την ατμόσφαιρα του. Πάνω απ’ όλα όμως, το πλούσιο περιεχόμενο του Hades και το βαθύ gameplay ειλικρινά κερδίζουν τις εντυπώσεις.
2) Yakuza: Like A Dragon
Τα Υakuza games έχουν αρχίσει να βελτιώνονται τα τελευταία χρόνια και πλέον δεν απογοητεύουν το κοινό όπως οι παλιότερες εκδόσεις. Το Yakuza: Like A Dragon απεδείχθη καλύτερο απ’ ότι το περιμέναμε φέτος. Πόσο μάλλον όταν το νέο σύστημα το έκανε απροσδόκητα συναρπαστικό. Οι χαρακτήρες, λόγω του ότι προέρχονται από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, κερδίζουν τις θετικές γνώμες του κόσμου και γενικά το πώς αλληλεπιδρούν σε σχέση με την Ιαπωνική κουλτούρα, είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που του προσδίδουν ρεαλισμό. Επίσης τα γραφικά είναι αρκετά προσεγμένα, ενώ όσο για την διάρκεια, δεν είναι ιδιαίτερα εύκολο να το βαρεθείς καθώς περιλαμβάνει ποικίλες δραστηριότητες.
1) The Last of Us: Part II
Το πιο ολοκληρωμένο video game για φέτος και δίκαια. Άλλωστε, τα πολύ καλά reviews και τα βραβεία που έλαβε το δικαίωσαν απόλυτα. Το σύστημα μάχης του The Last of Us: Part II, η εξερεύνηση, η αγωνία και οι γρίφοι του συνθέτουν ένα άριστο gameplay. Όσο για το σενάριο, ο τρόπος που παρουσιάζονται οι χαρακτήρες θα σας συγκινήσει. Οι σεναριογράφοι και οι developers έδωσαν ιδιαίτερη βάση φέτος στο σενάριο, ενώ επέκτειναν κατά πολύ την διάρκειά του. Αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στη Naughty Dog που έδωσε προσοχή και στην παραμικρή λεπτομέρεια.
Το χειρότερο: Fast & Furious: Crossroads
Τι φάση περνούσε η Slightly Mad Studios; Τόσο πολύ βαριόντουσαν οι developers της για να δημιουργήσουν ένα παιχνίδι με καλό gameplay; Στα γραφικά η παρουσίαση των ηθοποιών και οι φωνές τους άντε να πεις ότι παλεύονται. Αλλά για το gameplay του δε χωράει ουδεμία συζήτηση, είναι αρκετά κακό και βαρετό. Συνήθως τα games ταινιών είναι μέτρια και μπορείς έστω να καθορίσεις τι θα γίνει, αλλά αυτό είναι μακράν κάτω του μετρίου, linear και βαρετό σε σημείο που να μην παλεύεται! Ακόμα και τα Racing games στα κινητά είναι μακράν καλύτερα και πιο διασκεδαστικά.
Μάνος Γρυπάρης
Τα 3 καλύτερα:
3) Football Manager 2021 (PC)
Από την μία το ότι το Football Manager βελτιώθηκε αποτελεί από μόνο του είδηση. Από την άλλη, το ότι βρίσκεται στο Top 3 σημαίνει ότι φέτος, για τα δικά μου γούστα, δεν εντόπισα games πρώτης γραμμής που να με ενθουσιάζουν και τόσο. Το παιχνίδι έχει εις βάθος αλληλεπίδραση με τους παίκτες, την διοίκηση και τα ΜΜΕ, 3D Backgrounds, μεγαλύτερη ανάλυση απόδοσης της ομάδας και μεταγραφικό σύστημα όπου επιτέλους μπορούμε να ξεφορτωθούμε τα παλτά σαν άνθρωποι! Άντε και του χρόνου, βάλτε μια 3D μηχανή γραφικών που να αξίζει ρε παιδιά.
2)Cyberpunk 2077 (PC)
Στην αρχή της χρονιάς πίστευα ότι θα ήταν Game of the Year, αλλά τελικά απογοητεύτηκα, διότι είχα προσδοκίες στο ταβάνι και τελικά έπαιξα ένα παιχνίδι του 8.5. Το gameplay του με κέρδισε στο χειρισμό, στο ρεπερτόριο όπλων, στο leveling system με τα traits και στην τεράστια αντοχή του. Με απογοήτευσε όμως το A.I., τα ατελείωτα bugs και το ενδιάμεσο του σεναρίου (δηλαδή η μεγαλύτερη διάρκεια αφού εξαιρείται η αρχή μέχρι λίγο μετά την εμφάνιση του Keanu Reeves και τα εναλλακτικά φινάλε που έχουν ενδιαφέρον). Ακόμα κι αν δεν είχε κανένα bug, το Cyberpunk 2077 πιθανόν να μην έβγαινε ούτε έτσι Game of the Year, απλά και μόνο γιατί είναι τίγκα στα κλισέ. Ο μισθοφόρος V που αναλαμβάνει αποστολές και τα βάζει με μία οργάνωση. Χιλιοπαιγμένο σενάριο με μηδέν έμπνευση και οι περισσότεροι διάλογοι καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα. Με κέρδισε το hacking, η ατελείωτη δράση και ο εξαιρετικός ηχητικός τομέας. Καλή η open world ελευθερία αλλά τα
1) The Last of Us: Part II (PS4)
Σε σύγκριση με τα υπόλοιπα games του 2020, θεωρώ ότι ήταν ένα κλικ πιο μπροστά. Είχε ένα ολοκληρωμένο gameplay, εκπληκτικά γραφικά και voice acting, ωραία ατμόσφαιρα, ακόμη περισσότερο splatter και κυρίως απειροελάχιστα bugs. Έγινε επαγγελματική δουλειά, σε όλους τους τομείς, εκτός από το σενάριο που ήταν μια ατελείωτη ατζέντα. Αλλά επειδή κρίνουμε games, η εμπειρία που προσφέρει συνολικά ως παιχνίδι είναι καθηλωτική και με διπλάσια διάρκεια από τον προκάτοχό του.
Elder Scrolls: Blades (Switch, Android, iOS)
Το χειρότερο free-to-play παιχνίδι που έχει βγάλει ποτέ μεγάλος publisher! Το Elder Scrolls Blades για Switch, Android και iOS θα αηδιάσει και τον μεγαλύτερο fan της σειράς! Δεν έχει καμία σχέση με το Skyrim. Είναι ότι χειρότερο έχει βγει σε spin-off! Στόχος σας είναι και καλά να ξαναχτίσετε μια πόλη η οποία έχει λεηλατηθεί από δυνάμεις του κακού. Τελικά θα καταλήξετε σε ατελείωτο grinding στα ίδια και στα ίδια levels ψάχνοντας για resources, μετά στο σύστημα μάχης κάνετε swipe στην οθόνη σαν filthy casuals σκοτώνοντας εχθρούς, ενώ στην ουσία οι developers θέλουν να ξοδέψετε πραγματικά χρήματα ώστε να επιταχύνετε το χτήσιμο! Δεν υπάρχει ελευθερία κινήσεων ούτε open world κόσμος, παρά μόνο ένα κατευθυνόμενο gameplay, σε βαθμό που θα ΣΙΧΑΘΕΙΤΕ κυριολεκτικά να βλέπετε τα ίδια περιβάλλοντα. Εκτός από το εμετικό και απάλευτο gameplay και την προχειροδουλειά στα γραφικά, το μόνο πράγμα που ψιλοέμεινε όρθιο να μας θυμίζει Elder Scrolls είναι η μουσική του.
Ερμής Δερβίσης
Τα 3 καλύτερα games του 2020:
3) Resident Evil 3
Μετά το remake του Resident Evil 2, ακολούθησε την ίδια συνταγή και το τρίτο παιχνίδι της σειράς, ίσως όμως όχι με την ίδια επιτυχία. Τα γραφικά και το gameplay είναι εξίσου καλά και ο τίτλος αρκετά διασκεδαστικός, όμως η διάρκειά του είναι μικρότερη και δεν προσφέρει αρκετό replayability. Ο Nemesis παραμένει 20 χρόνια μετά ένα από το αξιόλογα bosses ενώ αρκετοί χαρακτήρες αποτυπώθηκαν πιο ρεαλιστικά στο remake.
2) Ghost of Tsushima
Ο καλύτερος τρόπος για να αποχαιρετίσουμε το PS4. Οι μάχες είναι απολαυστικές και οι φωτισμοί από τους πιο όμορφους που έχω δει. Η ιστορία είναι από τις κλασικές των Samurai και κρατάει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Μπορεί κάποιες ιδέες που έχουμε δει σε δεκάδες open world games να ανακυκλώνονται, όμως το Ghost of Tsushima τις χρησιμοποιεί σωστά και μπορεί να προσφέρει πάνω από 50 ουσιαστικές ώρες gameplay. Είναι ίσως ο καλύτερος τίτλος μέχρι σήμερα με πρωταγωνιστή Samurai.
1) The Last of Us Part II
Το The Last of Us θεωρείται για πολλούς ένα από τα καλύτερα games όλων των εποχών, οπότε υπήρχε μεγάλη αγωνία για το sequel. Ευτυχώς όμως η Naughty Dog όχι μόνο είπε μία ιστορία που δεν ήταν προβλέψιμη αλλά μία που μας έκανε και να σκεφτούμε, ενώ ήταν και διπλάσια από το πρώτο. Το gameplay είναι έχει ομοιότητες με το πρώτο μέρος, με όσες βελτιώσεις μπορούσαν να γίνουν στα επτά χρόνια που μεσολάβησαν, όπως για παράδειγμα στο stealth και στα νέα skills. Τα γραφικά, οι εκφράσεις και τα animations των χαρακτήρων είναι ίσως τα καλύτερα που έχουμε δει ως τώρα. Το ίδιο ισχύει για τα περιβάλλοντα και τους φωτισμούς. Ανυπομονούμε να δούμε τι άλλα games μπορεί να μας χαρίσει η Naughty Dog στο PS5.
Το χειρότερο: Fast & Furious Crossroads
Ένα κλασικό παράδειγμα όπου οι εταιρείες νομίζουν ότι θα πετύχουν κάτι αν δανειστούν το όνομα ενός γνωστού franchise. Το Fast & Furious Crossroads είναι κακοφτιαγμένο σε όλους τους τομείς, έχει μέτρια γραφικά, βαρετό gameplay και ανούσια ιστορία, ενώ δεν έχει ούτε αξιοπρεπές racing, πράγμα το οποίο όφειλε. Το ότι κάποιοι από τους γνωστούς ηθοποιούς δανείζουν τις φωνές τους δεν βελτιώνει ούτε στο ελάχιστο την εμπειρία. Ευτυχώς τέτοιοι τίτλοι ξεχνιούνται μέσα σε βδομάδες.
Χριστιάνα Θάνου
Τα 3 καλύτερα:
3) Cyberpunk 2077
Το έχω παίξει αρκετές ώρες στην έκδοση για PS4 και η απόδοσή του δεν είναι η καλύτερη. Ωστόσο, παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον λόγω του πολύ καλού συστήματος χειρισμού, του hacking και της cyberpunk αισθητικής που δεν συνηθίζουμε να βλέπουμε στα games. Υπάρχει απόλυτη open world ελευθερία, με ένα σωρό quests, σύστημα οικονομίας, το crafting με το upgrade στα όπλα και πολλοί ακόμη λόγοι για να το παίξετε. Το A.I. εξαιρείται από αυτούς.
2) Ghost of Tsushima
Πώς να μην λατρέψουμε αυτή την τόσο όμορφη και συγκινητική ιστορία που μας αφηγήθηκε η Sucker Punch; Το Ghost of Tsushima έχει πολύ ωραία αφήγηση και ρεαλιστικό σύστημα μάχης. Έχει μια πληθώρα από skills για να ξεκλειδώσετε, ενδιαφέροντες διαλόγους, αποστολές για να πάρετε πίσω το νησί σας και με αυτό το σύστημα μάχης σας κάνει να νιώθετε ο ίδιος Σαμουράι.
1) The Last of Us: Part 2
Στους περισσότερους τομείς του, το The Last of Us: Part 2 ξεχωρίζει ως ένα καλοφτιαγμένο παιχνίδι. Η Ellie σε ένα απρόβλεπτο σενάριο τα βάζει με όλους για να πετύχει τον στόχο της και ταυτόχρονα το gameplay θα σας ξεσηκώσει. Σε κάθε γωνία καραδωκούν εχθροί ή clickers (οι οποίοι μάχονται κιόλας μεταξύ τους) κι εσείς θα πρέπει να επιβιώσετε σε ακόμη μεγαλύτερη δυσκολία κι ακόμη μεγαλύτερη διάρκεια. Αγωνία στα ύψη και φοβερή ατμόσφαιρα είναι δύο σημαντικά ατού, που μαζί με το resource management και την σωστή διαχείριση των πόρων το κάνουν μοναδικό στο είδος του.
Το χειρότερο: Elder Scrolls: Blades
Από την ώρα που το έπαιξα στην Gamescom είχα φανταστεί ότι θα είναι μέτριο, αλλά στην τελική έκδοση δεν το περίμενα τόσο χάλια. Κρίμα και μόνο τον χρόνο που ξόδεψα να το κατεβάσω στο κινητό. Δεν έχει καμία σχέση με την σειρά The Elder Scrolls εκτός από το όνομα! Στόχος σας είναι να ξαναχτίσετε την πόλη σας μαζέυοντας υλικά, μόνο που αυτό που απαιτεί είναι είτε να χτυπάτε εχθρούς στα ίδια σημεία μέχρι να βαρεθείτε την ζωή σας, είτε να πληρώσετε τα υλικά με πραγματικά χρήματα. Free-to-play…από τα LIDL.
Φίλιππος Κανελλόπουλος
Τα 3 καλύτερα:
3)Doom Eternal
Το Doom του 2016 μας είχε πιάσει απροετοίμαστους και μας πόρωσε διαβολεμένα.
Μοιραία δημιουργήθηκε η προσμονή για το sequel, το οποίο για πρώτη φορά μας έδειξε
και τα μούτρα του Doom Slayer. Η προσθήκη του platforming στοιχείου σίγουρα ξένισε
αρκετούς και η αλήθεια είναι ότι ενίοτε λειτουργεί σαν τροχοπέδη στην φρενήρη δράση.
Πάντως όλα όσα έκαναν γνωστό και αγαπητό το Doom ανά τα χρόνια, το συναντάμε και στο Eternal και για άλλη μια φορά η χαρά να σφάζουμε δαίμονες είναι ατελείωτη.
2)Ghost of Tsushima
Η Sucker Punch κατάφερε να δημιουργήσει ένα αξιομνημόνευτο openworld Action RPG, στο οποίο υποδυόμαστε τον Jin Sakai στην προσπάθειά του να αντικρούσει τους
Μογγόλους που έχουν καταλάβει το νησί της Tsushima. Οι βασικές αποστολές όπως και τα ghost quests έχουν πολύ βάθος και ενδιαφέροντες χαρακτήρες, σε αντιδιαστολή με τα side quests τα οποία είναι επαναλαμβανόμενα και μοιάζουν να έχουν βγει από το textbook των franchises της Ubisoft. Το Ghost of Tsushima τα καταφέρνει πολύ καλύτερα όταν δεν αισθάνεται ότι πρέπει να αντιγράψει κάτι από παλαιότερα games αντίστοιχου ύφους και εύρους.
1)The Last of Us: Part II
Η αναμονή για την επιστροφή της Ellie και του Joel έλαβε τέλος την χρονιά που σε λίγο θα μας αφήσει και οι εντυπώσεις ήταν σίγουρα οι καλύτερες. Το story συνεχίζει από το πιο λογικό κομμάτι που έμεινε αναπάντητο στο αρχικό παιχνίδι και μας μεταφέρει στο post-apocalyptic Seattle. Η έμπνευση της Naughty Dog να φωτίσει την εξέλιξη της ιστορίας μέσα και από τα μάτια της Abby δημιουργεί ένα ενδιαφέρον και κινηματογραφικό πλαίσιο που οι έννοιες καλού-κακού είναι θολές και ξεκαθαρίζουν από την οπτική και ηθική του κάθε gamer. Οι ήρωες του Action προβληματίζονται, γελάνε, ερωτεύονται, ονειρεύονται και παίρνουν κρίσιμες αποφάσεις σε έναν κόσμο που έχει χαθεί προ πολλού και η πλοκή και το immersion μας κάνει κοινωνούς αυτών των προσπαθειών τους. Η βίαιη ενηλικίωση της Ellie μέσα από την απόρριψη της πατρικής φιγούρας του Joel και των ενεργειών του, η προσπάθεια της Abby να αποδώσει δικαιοσύνη φτάνοντας στα όρια του ανθρώπινου πόνου, ουσιαστικά βάζει έναν καθρέπτη ανάμεσα στις δυο ηρωίδες και η μια είναι η αντανάκλαση της άλλης.
Το gameplay έχει παρόμοια λογική και μηχανισμούς με το The Last of Us, χωρίς να καταντάει βαρετό πάντως, αν και η διάρκεια της περιπέτειας θα μπορούσε να είναι λίγο μικρότερη αφού μοιραία κάνει μια μικρή κοιλιά. Τα γραφικά και ο ήχος είναι σε εξαιρετικά επίπεδα αποδεικνύοντας ότι η last-gen δεν είναι απλά κουρέλι που τραγουδάει ακόμα. Το τέλος του The Last of Us: Part II λειτουργεί σαν κάθαρση καθιστώντας την δημιουργία της Naughty Dog μια ολοκληρωμένη εμπειρία που δείχνει την εξέλιξη του storytelling στα games που αγαπάμε.
Το χειρότερο: Fast & Furious Crossroads
Από τα πρώτα τρέιλερ φαινόταν ότι πάει για απογοήτευση του 2020, αλλά η Slightly Mad Studios κατάφερε να ξεπεράσει τις όποιες εικασίες για την ποιότητα του Fast & Furious Crossroads. Έχει πολύ μικρό campaign, αδιάφορο story (αν και αυτό αναμενόταν μέχρι ενός σημείου) , gameplay αλλοτινών δεκαετιών (αλήθεια, θυμίζει V-Rally) όπου το αμάξι συμπεριφέρεται σαν μαούνα σε φουρτούνα, είναι λίγα από τα πολλά αρνητικά του Fast & Furious Crossroads που αρχικά τουλάχιστον, κοστολογούνταν σαν κανονικό game. Μακριά του όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Σταμάτης Καράμπογας
Τα 3 καλύτερα:
3) Animal Crossing: New Horizons
Αναμφίβολα, το 2020 ήταν μια από τις χειρότερες χρονιές για όλους. Με την καραντίνα να παραμονεύει και τον εγκλεισμό να μας χτυπάει στο κεφάλι, η ανάγκη για κάποια “διαφυγή”, έναν προσωρινό περισπασμό από την βάρβαρη καθημερινότητα, έστρεψε πολλούς ανθρώπους προς τα games. Αυτό είναι πασιφανές, ιδιαίτερα στην περίπτωση του Animal Crossing: New Horizons. Το εν λόγω Simulation κατάφερε να κυκλοφορήσει μέσα στην πρώτη καραντίνα και από τότε έχει καταφέρει να παραμείνει στα Top 10 των πωλήσεων μέχρι και τώρα. Το γεγονός αυτό δεν αποτελεί ιδιαίτερη έκπληξη, αναλογιζόμενοι το ότι το Animal Crossing απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό gamers και προσφέρει τον τέλειο περισπασμό. Η δημιουργία του δικού μας νησιού μας εθίζει τόσο πολύ, που η αναζήτηση και το crafting καλύτερων διακοσμητικών μας απορροφά εντελώς. Το New Horizons προσέφερε σε όλους τους gamers την δυνατότητα όχι μόνο να ξεχαστούν από τον κορωνοϊό, αλλά και να συνδεθούν με τους φίλους τους και να παίξουν μαζί. Το να περνάς χρόνο με τους φίλους σου στο νησί τους και να δημιουργείτε μαζί πράγματα, σίγουρα δεν αντικαθιστά την ανθρώπινη επαφή, αλλά είναι ο αμέσως καλύτερος τρόπος να συνδεθείς με φίλους σου που μένουν μακριά.
2) Yakuza: Like A Dragon
Σίγουρα η καραντίνα μας επηρέασε όλους, όμως πολλοί gamers ίσως να μην κατάλαβαν και τίποτα. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι έχουμε αυτό το πλεονέκτημα, ότι αποκλειόμαστε εντελώς προκειμένου να απολαύσουμε το αγαπημένο μας video game. Άλλοι ίσως και να χάρηκαν περισσότερο όταν άκουσαν πως με το να το κάνουν αυτό δεν θα χάσουν και τίποτα, μιας και τα πάντα είναι κλειστά. Είμασταν αρκετά τυχεροί, που μέσα σε όλη αυτή την ατυχία του εγκλεισμού, είχαμε κάποιες σημαντικές κυκλοφορίες μέσα στο 2020. Για εμένα, μια από αυτές ήταν το Yakuza: Like A Dragon. Ο έβδομος τίτλος στην πολυαγαπημένη Ιαπωνική σειρά αποφάσισε να ακολουθήσει εντελώς διαφορετική δομή και πορεία από κάθε προηγούμενο τίτλο στο franchise. Αρχικά, η πρώτη αλλαγή αφορά το combat, όπου από μπόλικο ξυλίκι και αιματοβαμμένες γροθιές, πλέον έχουμε μια πιο στρατηγική προσέγγιση και αξιοποίηση πολλαπλών χαρακτήρων. Εκτός αυτού, άλλαξε ο πρωταγωνιστής και από τον πολυαγαπημένο Kiryu πάμε στον Ichiban. Η αλήθεια είναι πως αυτή η αλλαγή αρχικά με απογοήτευσε, μιας και είχα αγαπήσει τον χαρακτήρα του Kiryu και τον αγώνα του σε όλη τη διάρκεια της σειράς. Όμως, όπως λένε “ο παλιός είναι αλλιώς, αλλά ο νέος είναι ωραίος”. Παρά το γεγονός ότι ο Kiryu δεν είναι πρωταγωνιστής, οι περιπέτειες του Ichiban, ενός κατώτερους μέλους της Tojo Clan, στην Yokohama, φέρνει έναν φρέσκο αέρα στη σειρά. Δεν φεύγει εντελώς από τα παλιά, κρατώντας τα τρελά substories και τον γεμάτο ζωή κόσμο, αλλά μας δίνει μια διαφορετική οπτική της Tojo Clan και μας ρουφάει στις εγκληματικές οργανώσεις της Ιαπωνίας, κάπου μακριά από τον κορωνοϊό.
1) Final Fantasy VII remake
Όσοι θα είχατε δει και τα περσινά μου Best of the Year, σίγουρα θα περιμένατε το FF VII Remake ως το αγαπημένο μου video game για το 2020. Το Final Fantasy VII REMAKE είχα την ευκαιρία να το παίξω μέσα στην πρώτη καραντίνα, στις αρχές, και να το κάνω review. Δυστυχώς, κατάφερα να το τελειώσω σε λιγότερο από μια εβδομάδα και έμεινα για την υπόλοιπη καραντίνα με ένα αίσθημα κενότητας. Το Final Fantasy VII REMAKE είναι ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι από το Final Fantasy VII. Όχι μόνο λόγω των γραφικών και της αλλαγής στο σύστημα μάχης, αλλά το γεγονός ότι δίνει τόσο βάθος στην ιστορία και το περιβάλλον της Midgar που πραγματικά είναι απίστευτο. Τόσο το voice acting όσο και οι εκφράσεις στα πρόσωπα των χαρακτήρων, δίνουν περισσότερη προσωπικότητα στους χαρακτήρες αυτούς και οι σχέσεις που έχουν μεταξύ τους φαίνονται ξεκάθαρα στις οθόνες μας. Αυτό είναι κάτι που όχι μόνο το κάνει εθιστικό, από την άποψη ότι σε ενδιαφέρει το τι θα κάνουν οι χαρακτήρες και τι θα τους συμβεί, αλλά συνάμα αυξάνει κατά πολύ το immersion και σε κάνει να νιώθεις ότι και εσύ βρίσκεσαι στην Midgar και περπατάς τους δρόμους μαζί με τον Cloud, την Tifa και την Aerith. Σίγουρα η εβδομάδα της καραντίνας που ασχολήθηκα με το Final Fantasy VII REMAKE ήταν η πιο ανώδυνη και γρήγορη εβδομάδα του εγκλεισμού. Ήταν ένα τρενάκι συναισθημάτων που σιγά σιγά σε ανέβαζε και στο τέλος έκανε πτώση θανάτου. Εκεί που δηλαδή άρχιζαν όλα τα κομμάτια να ενώνονται, έρχεται ο Nomura και κάνει ότι έκανε και στο Kingdom Hearts, κλασικά, όπου αντί να ξεκαθαρίζονται περισσότερο τα πράγματα, περιπλέκονται. Αυτό βέβαια είναι κάτι που θα μας κάνει να περιμένουμε με αγωνία το επόμενο μέρος του Final Fantasy VII REMAKE και ελπίζουμε να έχουμε και τότε τον αντίστοιχο χρόνο για να το απολαύσουμε όπως κάναμε με το πρώτο μέρος.
Worst of 2020:
Το χειρότερο: Wanking Simulator
Χωρίς αμφιβολία το χειρότερο game που έπαιξα μέσα στο 2020 είναι το Wanking Simulator. Είναι από τα games που ξέρεις σίγουρα ότι πρόκειται για τρολιά, αλλά στο τέλος καταλήγει να είναι τρολιά κακά εκτελεσμένη. Είναι από τα games που όταν τα βλέπεις λες “σίγουρα θα παίχτηκε μαλακία στο development”. Το Wanking Simulator είναι η ξεκάθαρη απόδειξη ότι παίχτηκε μαλακία, αλλά κυριολεκτικά! Είναι ένα Simulator στο οποίο απλά αυνανίζεστε παντού. Όχι μόνο έχει καταφέρει να κάνει ένα έγκλημα παιχνίδι, αλλά προσθέτει LSD, σατανάδες, χριστούς και Μέγα-αυνανιστές, κάτι που στην θεωρία ακούγεται σαν…το τέλειο παιχνίδι, λόγω του χιούμορ του. Στην πράξη όμως, όταν θα παίξετε αυτό το από Simulator, θα χρειαστείτε ένα PC πύραυλο, μιας και το optimization είναι αισχρό, αλλά και η όλη περιπέτεια είναι πολύ κακά εκτελεσμένη. Particles που έχουν random script και κάνουν ότι γουστάρουν, A.I. που δεν είναι έξυπνο και χειρισμός από τα LIDL, είναι η συνταγή για να καταστρέψεις ένα τόσο έξυπνο και αστείο concept. Όπως λένε “η ιδέα είναι το 10% και το 90% είναι η εκτέλεση”, ε λοιπόν, στην περίπτωση του Wanking Simulator, στην εκτέλεση…. παίχτηκε μαλακία.
Γρηγόρης Κοσμίδης
Τα 3 καλύτερα:
3) Crusader Kings III
Για όποιον απολαμβάνει τα grand strategy, δεν θα μπορούσε να υπάρχει καλύτερη επιλογή. Με μια διαφορετική νότα, που μας αναγκάζει να εστιάσουμε στο δάσος αντί για το δέντρο, το Crusader Kings μας καλεί να αναλάβουμε μια δυναστεία, να χτίσουμε συμμαχίες που θα κρατήσουν γενιές, και να κατακτήσουμε τον κόσμο λιθαράκι λιθαράκι. Δολοπλοκίες, δολοφονίες, και παντρειές, θα χρειαστεί κάθε τέχνασμα για να γίνει ο οίκος μας Ο οίκος του μεσαίωνα.
2) Demon’s Souls (2020)
Ο περισσότερος κόσμος όταν ακούει τη λέξη Soulslike ανατριχιάζει. Τα κεφαλαία YOU DIED και οι αλεπάλληλες ήττες, που θυμίζουν το να χτυπάει κανείς το κεφάλι του στον τοίχο ξανά και ξανά, και ορισμένες φορές να το κάνει στ αλήθεια από απελπισία. Για τον περισσότερο κόσμο όμως, και ειδικά τη νέα γενιά από gamers, είναι κάτι άγνωστο, με όλα τα παιχνίδια της σειράς να είναι πλέον αρκετά παλιά για να κάνουν περίπλοκη την εξερεύνησή τους. Όλα αλλάζουν με τον ερχομό του remake του πρώτου τίτλου, εκείνου που τα ξεκίνησε όλα. Το πρώτο πραγματικό exclusive του PlayStation 5, πρωτοπόρος της νέας γενιάς, με καταπληκτικά γραφικά και ήχο, χρήση όλων των νέων χαρακτηριστικών της κονσόλας, το αριστούργημα της Bluepoint Games θα καταφέρει να κερδίσει και τον πιο διστακτικό. Άλλωστε η απόλαυση την ώρα που τελικά πεθαίνει το boss μετά από 30 προσπάθειες δύσκολα ξεχνιέται.
1) The Last of Us - Part II
Το πρώτο The Last of Us έγραψε ιστορία. Μια γλυκιά ιστορία, για έναν σκληρόκαρδο μισθοφόρο που λυγίζει, μαλακώνει, και έρχεται κοντά μ ένα μικρό κοριτσάκι. Χωρίς να μασήσει η Naughty Dog, επέλεξε να σπάσει κάθε καλούπι στο δεύτερο μέρος, και να δοκιμάσει κάτι τελείως διαφορετικό. Μια ιστορία για την εκδίκηση και το κόστος της, σκοτεινή και ψυχοφθόρα τόσο για τους πρωταγωνιστές όσο και για τους παίκτες. Γνώριμο gameplay, παλιοί και νέοι χαρακτήρες, σε ένα ταξίδι που μας κράτησε στην τσίτα, μας έκανε να παραμιλάμε, και μας οδήγησε στο να ξεκινήσουμε καινούρια σειρά για την ανάλυση σεναρίου τέτοιας κλίμακας παιχνιδιών.
Το χειρότερο: Warcraft III: Reforged
Όταν πρωτοανακοινώθηκε ότι η Blizzard ξαναφτιάχνει ένα από τα σημαντικότερα και καλύτερα Real-Time Strategy όλων των εποχών, ο ενθουσιασμός μας ήταν ασύγκριτος. Τέτοια ευκαιρία να βρεθούμε ξανά στην Azeroth και να πολεμήσουμε ενάντια στο Scourge, την περιμέναμε πώς και πώς! Σκεφτείτε λοιπόν την απογοήτευσή μας όταν, μετά τους λαγούς με πετραχείλια που έταζε η εταιρεία για μήνες, έφτασε η ώρα για την κυκλοφορία, και το παιχνίδι ήταν επιεικώς ένα remaster, με αναβαθμισμένα απλά γραφικά και ένα κάρο bugs. Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, ακόμα και αν είχατε την παλιά έκδοση του παιχνιδιού αγορασμένη, από τη μέρα που βγήκε το Reforged, δεν έχετε πια τη δυνατότητα να την εγκαταστήσετε, αλλά θα πρέπει να παίξετε μια περιορισμένη έκδοση του καινούριου παιχνιδιού. Θρήνος.
Βασίλης Κτενίδης
Τα 3 καλύτερα games του 2020:
3) Assassin's Creed: Valhalla
Η Ubisoft κατάφερε για ακόμα μία φορά να προσφέρει ένα ποιοτικό αποτέλεσμα και τα υψηλά τις στάνταρ. Τα λίγα προβλήματα που εμφανίστηκαν αρχικά έχουν διορθωθεί στην πλειοψηφία τους και το gameplay του είναι εξαιρετικό. Πρόκειται για έναν προσεγμένο τίτλο με πολύ ενδιαφέρουσα θεματολογία και με την αίγλη που διακατέχει την σειρά Assassin's Creed γενικότερα.
2) Call of Duty: Warzone
Όταν τα ηχητικά εφέ, το gameplay, η μουσική επένδυση και οι επιλογές έχουν προσεχθεί τότε η επιτυχία είναι σχεδόν σίγουρη. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την Activision και το Call of Duty. Η συνολική εμπειρία του free-to-play FPS είναι ίσως η καλύτερη Battle Royale επιλογή για το 2020 κάτι που φαίνεται και από την απήχηση που είχε στον κόσμο. Δεν θα μπορούσε να λείπει από την κορυφαία τριάδα της χρονιάς.
1)Ghost of Tsushima
Το αριστουργηματικό Ghost of Tsushima κατάφερε να ξεχωρίσει μέσα στο 2020 τόσο για την αφήγηση και την απεικόνιση αλλά και για το πολύ απολαυστικό gameplay. Η Ιαπωνία του μεσαίωνα ζωντανεύει μπροστά στα μάτια σας σε μία από τις ποιοτικότερες single-player εμπειρίες που θα μπορούσε να έχει κανείς στην κονσόλα όγδοης γενιάς της Sony.
Το χειρότερο: Warcraft 3: Reforged
Μία πραγματικά ιδιαίτερη αποτυχία του 2020, αποτέλεσε το Warcraft 3: Reforged. Ήταν το remaster που κατάφερε να κάνει το original game χειρότερο. Τα bugs, ο κακός σχεδιασμός και η έλλειψη αναβαθμίσεων που είχε υποσχεθεί η εταιρεία ανάπτυξης πριν από την κυκλοφορία του, θέτουν το Warcraft 3: Reforged στην λίστα με τις χειρότερες κυκλοφορίες του έτους. Η Blizzard κατάφερε όλως παραδόξως να αποτύχει σε μία κυκλοφορία που φαινόταν εύκολη επιτυχία, αν αναλογιστούμε την αγάπη που έχει εισπράξει το κλασικό original Strategy από τον κόσμο.
Γιάννης Μοσχονάς
Τα 3 καλύτερα:
3) Yakuza: Like A Dragon
Υποστηρίζοντας διαχρονικά την μεγαλειώδη πορεία του Kazuma Kiryu στην περίφημη σειρά Yakuza, προσέγγισα επιφυλακτικά τον αντικαταστάτη του στο Yakuza: Like A Dragon. Πολλές ώρες παιξίματος αργότερα, όλο μου το είναι είχε απορροφηθεί σε ένα game world τίγκα στην δράση, με τις εντυπωσιακότερες Tactical συγκρούσεις που έχω βιώσει ποτέ, με ένα θεοπάλαβο cast που δεν γίνεται να μην αγαπήσεις και τόσο πλούσιο περιεχόμενο ώστε να σε κρατάει μπροστά στην οθόνη για μερικές εβδομάδες. Το Yakuza: Like A Dragon μαζί με μια χούφτα ακόμα games της χρονιάς είναι το καλύτερο αντίδοτο για τις καραντίνες.
2) One Finger Death Punch 2
Όντας λάτρης των ταινιών πολεμικών τεχνών από τα γεννοφάσκια μου, “κουφάθηκα” με την εθιστικότητα ενός απροσδόκητου αριστουργήματος. Ένα δάχτυλο κυριολεκτικά αρκεί για να εκτελέσει ο άμορφος ήρωας του One Finger Death Punch 2 τις θεαματικότερες τεχνικές πολεμικών τεχνών που έχει σκαρφιστεί το ανθρώπινο μυαλό. Το άφθονο gore συνοδεύεται από εξωφρενικά ισχυρά skills με τα οποία αδειάζετε την μια οθόνη μετά την άλλη από εκατοντάδες αντιπάλους με απειλητικές διαθέσεις. Μινιμαλιστικό και απολαυστικό όσο δεν παίρνει, σας αφήνει σύξυλους μετά από 17 ώρες να εύχεστε να διαρκούσε άλλες 117 το single player campaign.
1) Resident Evil 3
Στην καθιερωμένη γιορτή των ερωτευμένων για το 2020 επέλεξα για Βαλεντίνα μου την Jill Valentine. Ένα ψηφιακό θηλυκό όνομα και πράγμα. Η πολυαγαπημένη ηρωίδα επέστρεψε από το μακρινό παρελθόν και με μάγεψε στο remake του αξέχαστου Resident Evil 3. Λιγότερο σέξι αλλά δυναμικότερη από ποτέ, έπνιξε στο μολυσμένο αίμα την Raccoon City, διαλύοντας αμέτρητα τέρατα και zombies. Απόλαυσα τα αναβαθμισμένα game mechanics, την καταιγιστική δράση, τα υπέροχα γραφικά και τις ευπρόσδεκτες αλλαγές στην δομή του παιχνιδιού. Αποδοκίμασα την διατήρηση του ξεκαρδιστικού mechanic του μαχαιρώματος, με το οποίο η Jill μαχαιρώνει σαν μικρό κορίτσι που τρυπά την πάνινη κούκλα της με βελόνα αντί να αξιοποιεί τεχνικές ειδικών δυνάμεων.
Το χειρότερο: Remothered: Broken Porcelain
Το νέο Remothered εξελίχτηκε σε μια χαμένη ευκαιρία για εμάς τους Horror fans που απολαμβάνουμε όλα τα ψηφιακά έργα τέχνης που είναι βουτηγμένα στον τρόμο. Με δυνατή ατμόσφαιρα και σενάριο, το Remothered: Broken Porcelain θα είχε εξελιχθεί σε αξιομνημόνευτη εμπειρία αν δεν ήταν πήχτρα στα bugs και στα προβλήματα. Η ανοησία των αντιπάλων προδίδει το χαμηλό A.I. και η δυσκαμψία του avatar σπάει τα νεύρα του παίκτη αντί να τον προτρέπει να το χειριστεί. Όταν ένα video game λειτουργεί περισσότερο σαν ταινία παρά σαν διαδραστική εμπειρία βρισκόμαστε
μπροστά σε μια αποτυχημένη παραγωγή.
Γιάννης Παπαργυρίου
Τα 3 καλύτερα games του 2020:
3)Fall Guys: Ultimate Knockout
Παρά την μόδα που θέλει τα MOBA και τα Battle Royale games να είναι ανταγωνιστικά με σοβαρό (ή μάλλον, σοβαροφανή) τρόπο που συχνά οδηγεί και σε τοξικές online συμπεριφορές, το Fall Guys: Ultimate Knockout απέδειξε ότι ένα παιχνίδι αυτού του είδους μπορεί να είναι διασκεδαστικό και να έχει επιτυχία χωρίς να παίρνει τον εαυτό του πολύ στα σοβαρά. Παρά τα καρτουνίστικα γραφικά του και το casual gameplay, είναι ευχάριστο κι εθιστικό, ενώ η Mediatonic το υποστηρίζει από το λανσάρισμά του και μέχρι τώρα με patches, κυνήγι των cheaters, νέες πίστες, κουστούμια, events και μια εκστρατεία social media marketing που φαίνεται να έχει πιάσει τον παλμό της κοινότητας των παικτών του. Μαζί με την σαρωτική επιστροφή του Among Us, τα δύο games που επωφελήθηκαν περισσότερο από τα παρατεταμένα lockdown ανά τον κόσμο και την συνακόλουθη ανάγκη για διασκέδαση και φυγή από την μονοτονία.
2)Ghost of Tsushima
Ενδεχομένως με την επιτυχία της σειράς Assassins' Creed και τα διάφορα ταξίδια της στο χρόνο (με τελευταίο δείγμα το Valhalla), η μεσαιωνική Ιαπωνία να είχε μείνει ανεκμετάλλευτη, αλλά αυτό παύει να ισχύει με την έλευση του Ghost of Tsushima. Παίρνοντας τα καλύτερα στοιχεία Action και Stealth για το gameplay από αντίστοιχα games του είδους σε συνδυασμό γραφικά που αποδίδουν τα μαγευτικά τοπία της Ιαπωνικής εξοχής, η εμπειρία μένει αξέχαστη. Αυτό όμως που για εμένα έκανε το Ghost of Tsushima να ξεχωρίσει ήταν οι έξυπνες αναφορές του στην αισθητική των ταινιών του μεγάλου Akira Kurosawa και η ιστορία που αντιμετωπίζει την έντιμη αλλά άκαμπτη φιλοσοφία των σαμουράι όταν αυτή έρχεται αντιμέτωπη με την πραγματικότητα που απαιτεί πιο ευέλικτες λύσεις.
1)The Last of Us Part II
Τι να πει κανείς για το παιχνίδι που σάρωσε τα βραβεία αλλά μπήκε στις καρδιές των gamers; Ο πήχης ήταν ήδη ψηλά από το πρώτο Last of Us, το οποίο μάλιστα ήταν τόσο αυτάρκες που το sequel φάνταζε περιττό. Στο The Last of Us: Part II, ο κόσμος του και οι χαρακτήρες του μας άγγιξαν ακόμη πιο έντονα την χρονιά της πανδημίας. Σκληρές επιλογές, ανθρώπινοι χαρακτήρες, μάχες, εξερεύνηση, γρίφοι, τρόμος, ηθικά διλήμματα, το The Last of Us Part II τα είχε όλα και τα έκανε όλα σωστά. Σε μια χρονιά που ο κορωνοϊός κράτησε τον κόσμο κλεισμένο μέσα, αυξάνοντας την ζήτηση και τον διαθέσιμο χρόνο (και χρήμα) για games, που κυκλοφόρησαν τίτλοι όπως οι προηγούμενοι δύο, το Assassins' Creed Valhalla, το Death Stranding και το πολυδιαφημισμένο Cyberpunk 2077, το The Last of Us Part II είχε έντονο ανταγωνισμό αλλά κατάφερε να ξεχωρίσει, κατακτώντας επάξια την πρώτη θέση στην λίστα μου για το 2020.
Το χειρότερο: Necromunda: Underhive Wars
Η Focus Home Interactive φαίνεται ότι έχει πάρει όχι μόνο τα πνευματικά δικαιώματα αλλά και την νοοτροπία της από την Games Workshop, αναπτύσσοντας games από τα διάφορα ΙΡ της τα οποία παραδίδει ημιτελή. Όταν λοιπόν ανακοινώθηκε το αντίστοιχο tactical skirmish στον κόσμο του Warhammer 40.000, το Necromunda: Underhive Wars, φυσικά περίμενα μία από τα ίδια. Αυτό ακριβώς συνέβη, με μόλις 3 από τις 6+6 παρατάξεις του επιτραπέζιου Necromunda να είναι διαθέσιμες κατά το λανσάρισμα και μια τέταρτη να προστίθεται στα μέσα Δεκεμβρίου. Όπως ακριβώς φωνάζουμε για τις μικροσυναλλαγές ή τις βεβιασμένες κυκλοφορίες, έτσι θα πρέπει να σταματήσει κι αυτή η μάστιγα των σκόπιμα ημιτελών κυκλοφοριών με την σταδιακή συμπλήρωσή τους με paid DLC.
Γιώργος Τζίτζιφας
Τα 3 καλύτερα:
3) World of Warcraft: Shadowlands (PC)
Μετά από το κουραστικό grinding του Battle for Azeroth (του οποίου όμως το σενάριο με τράβηξε πολύ), το “συμμάζεμα” που έγινε στο Shadowlands το καθιστά μια πολύ απολαυστική εμπειρία. Η εξερεύνηση των concepts της μεταθανάτιας ζωής, η αρκετά σκοτεινή ατμόσφαιρα, σε συνδυασμό με την επιβλητική μουσική επένδυση μου προκάλεσαν μια αίσθηση την οποία είχα καιρό να νιώσω παίζοντας World of Warcraft. Στα μάτια μου, το νέο expansion ανέστησε την σειρά.
2) DOOM Eternal (PC, PS4, Xbox One)
Οι πύλες της κολάσεως άνοιξαν για άλλη μια φορά. Το DOOM Eternal είναι ακριβώς αυτό που πρέπει, ένα κοκτέιλ αδρεναλίνης και τεστοστερόνης γαρνιρισμένο με δαιμονικά εντόσθια. Ουκ ολίγες φορές γελούσα χαιρέκακα καθώς διαμέλιζα λαό υπό τους ήχους του κολασμένου industrial metal soundtrack του, ενώ τα platform στοιχεία πρόσθεσαν μια πινελιά ποικιλίας στο gameplay. Δεν περίμενα τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
1) Call of Duty: Warzone (PC, PS4, Xbox One)
Η αναβίωση του Modern Warfare ήταν η κατάλληλη στιγμή για να σβήσει η σειρά σχεδόν κάθε άλλο Battle Royale από τον χάρτη. Το γεγονός ότι μπορεί ο καθένας πλέον να παίξει ένα σύγχρονο Call of Duty, να απολαύσει την δράση του και το έντονό του gameplay με τον υψηλών προδιαγραφών τεχνικό του τομέα χωρίς να ξοδέψει ούτε ένα ευρώ, το καθιστά κατά τη γνώμη μου μια από τις κορυφαίες κυκλοφορίες της χρονιάς. Προσωπικά ξόδεψα εκατοντάδες ώρες με την παρέα μου και το ευχαριστήθηκα με την ψυχή μου και ακόμα και όταν το άφησα για κάποια διαστήματα, δεν το παράτησα ποτέ οριστικά.
Το χειρότερο: Predator: Hunting Grounds
Το concept του ήταν πολλά υποσχόμενο, αλλά δυστυχώς μου άφησε την αίσθηση ενός
προχειροφτιαγμένου και ημιτελούς game. Αν υπήρχε λίγη περισσότερη ποικιλία στα modes και τα mechanics, θα μπορούσα να μιλάω για ένα πρωτότυπο Stealth multiplayer game στο οποίο θα περνούσα με χαρά κάμποσες ώρες. Αντί αυτού, η μονοτονία στα objectives, το κακό optimization και οι ατέλειωτη ώρα αναμονής για match με έκαναν να το βαρεθώ στο τρίωρο. Μακάρι να βελτιωθεί με updates, αλλά δεν έχω πολλές ελπίδες. Κρίμα, απλά κρίμα.
Καλύτερο video game της χρονιάς:
The Last of Us: Part II
Ένα άρτιο αποτέλεσμα στους περισσότερους τομείς. Με την επιλογή μας συμφωνείτε και στην ψηφοφορία για το Game of the Year 2020.
Το χειρότερο video game της χρονιάς:
Fast & Furious: Crossroads:
Αν θέλεις να παίξεις ένα Racing, τότε μην μπεις καν στον κόπο να ασχοληθείς μαζί του. Είναι ένα σύντομο σε διάρκεια cashgrab με κατευθυνόμενο και επαναλαμβανόμενο gameplay.