Πάντως ο ελληνικός κινηματογράφος είναι πονεμένη ιστορία.
Μόλις τελείωσε η χρυσή εποχή του 60-70 με τα μεγάλα studio (Φίνος κλπ) το ελληνικό σινεμά έγινε είδος εν ανυπαρξία.
Οι ταινίες της Βουγιουκλάκη π.χ. ή του Βέγγου έκοβαν εκατοντάδες χιλιάδες εισιτήρια ενώ μετά επήλθε η απόλυτη νέκρα.
Βγήκε και η μόδα του βίντεο και όλοι το γύρισαν στις βιντεοκασέτες,που βέβαια γυρίζονταν μέσα σε 1-2 μέρες (άρπα-κόλλα)
Υπήρχαν ωστόσο και καλές ταινίες στα 80s,δύο που θυμάμαι χαρακτηριστικά ήταν το "Μάθε παιδί μου γράμματα" και το "Νοκ Άουτ",αλλά και πάλι ,η συντριπτική πλειοψηφία προτιμούσε τον Ψάλτη και τον Ταμτάκο.
Από την άλλη υπήρχε και το "ποιοτικό σινεμά"...
Α ,εδώ πέφτουμε στη βαριά κουλτούρα...
Πάμπολλοι wannabe Αγγελόπουλοι έπαιρναν κρατικές επιχορηγήσεις
(ως γνωστόν οι περισσότεροι στην Ελλάδα είναι κρατικοδίαιτοι)
και γύριζαν ταινίες που εν τέλει έβλεπαν αυτοί,μερικοί κριτικοί,άντε και κανα δυο φίλοι τους.
Μπαίνοντας στα nineties και με την ιδιωτική τηλεόραση τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν.
Για μένα η ταινία σταθμός (αν και δεν πρόκειται για κανένα αριστούργημα της έβδομης τέχνης) ήταν το Safe Sex των Ρέππα/Παπαθανασίου
(προικισμένο δίδυμο με μερικές πολύ καλές δουλειές,ιδιαίτερα στο θέατρο,που όμως από κάποια στιγμή και μετά άρχισε να αναμασά την ίδια συνταγή)
Αυτοί λοιπόν οι τύποι σκέφτηκαν το εξής πολύ απλό:
Να φτιάξουν μια ταινία -στην ουσία μια κωμωδία παρεξηγήσεων- με πρωταγωνιστές γνωστους από την τηλεόραση,άρα και άμεσα αναγνωρίσιμους ηθοποιούς.
Η συνταγή βέβαια πέτυχε,κι από κει και πέρα αντιγράφηκε κατα κόρον.
Οι ταινίες του Καφετζόπουλου,του Ρένου χαραλαμπίδη,του Φιλιππίδη , η Λούφα και παραλλαγή και το Straight Story πρόσφατα ,όλες κινούνται πάνω σ'αυτό το μοτίβο.
Συμπερασματικά,τα πράγματα για τον ελληνικό κινηματογράφο πάνε πολύ καλύτερα απ'ότι πρίν 10 ή 20 χρόνια.
Βλέπουμε πιο προσεγμένες παραγωγές σε όλους τους τομείς,ακόμα και σ'αυτούς που πάσχαμε (μουσική,κοστούμια,φωτογραφία)
Υπάρχουν πολλές καλές ελληνικές ταινίες "εκεί έξω" εγώ μπορώ να αναφέρω 2-3 ,όπως το Σπιρτόκουτο,το Όλα Είναι Δρόμος,το Από την άκρη της πόλης κ.ο.κ.
Απο εκεί και πέρα εναπόκειται στον καθένα να τις αναζητήσει,και όχι μόνο να καταπίνει αμάσητο ό,τι μας πασάρει το Hollywood.
Δε λέω,καλά και τα αμερικάνικα blockbusters,αλλά αν δεν παινέψεις και το σπίτι σου....