Την Τετάρτη είδα στο σινεμά το "T2 Trainspotting". Ευτυχώς δεν το μετάνιωσα καθόλου που πήγα να το δω, το αντίθετο. Αποτέλεσε μια όμορφη συνέχεια του πρώτου Trainspotting που είχε βγει πριν 20 χρόνια κι η νοσταλγία καταστάσεων και γεγονότων που είχαν ενώσει πριν τόσα χρόνια την παρέα της ταινίας, ήταν έντονη καθ' όλη τη διάρκειά της.
Χθες είδα το "The Riot Club". Ενώ η υπόθεση μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον, τελικά η ταινία αποδείχθηκε πολύ meh κι ένιωθα λες κι ο σκηνοθέτης να αποπροσανατολιζόταν σε ορισμένες φάσεις απ' το βασικό στόχο της ταινίας, ο οποίος βέβαια αποδείχθηκε ότι δεν ήταν κάτι το σπουδαίο. Άντε, το μόνο "καλό" που της αναγνωρίζω, ότι στην ταινία παίζουν ορισμένοι νεαροί που κάνουν την ταινία να βλέπεται κάπως πιο ευχάριστα απ' το νεαρό γυναικείο πληθυσμό. (προφανώς χαριτολογώντας το βάζω στα θετικά της ταινίας, μην παρεξηγηθώ)
Επίσης, για όσους ενδιαφέρονται, έχει και μια σκηνή γύρω στα 5 λεπτά με τη Natalie Dormer, που απ' όσο γνωρίζω πολλοί έχουν έναν έρωτα μαζί της, γι' αυτό και το αναφέρω εξάλλου.