Τι θα πει "πώς μας φάνηκε η ετυμηγορία του κόσμου";
Πώς έπρεπε να μας φανεί, δηλαδή;
Όπως ευφυώς -όπερ αποδεικτέον ήν, πλέον- είχα πει λίγες μέρες νωρίτερα "Τηρουμένων των αναλογιών, η καλύτερη δυνατή επιλογή."
Είμαι ευτυχής -με δυσκολία συγκρατώ τα δάκρυά μου- που κι ο κόσμος αφουγκράστηκε ή, τουλάχιστον, είχε την ίδια γνώμη με μένα στο εν λόγω ζήτημα -μείζον ζήτημα, για να τα λέμε όλα...
Και η Κριτική Επιτροπή αυτή τη γνώμη είχε...
Καλά, είμαστε σοβαροί? Αν δε με ξεγέλασαν τα μάτια μου -είμαι απολύτως καθαρός, όχι απο ναρκωτικά, αλλά από μυωπίες, πρεσβειοπίες κ.λπ- είδα ότι στην Επιτροπή -my ass- ήταν και η Ελεονώρα Μελέτη, η ξανθιά παρουσιάστρια του "Πρωινού Καφέ". Ήταν κι ένας, πώς τον λεν', να δείς...
Μίμης Πλέσσας, νομίζω.
Αυτός με τι ιδιότητα ήταν εκεί? Απ' όσο δύναμαι να ξέρω, ούτε ξανθιά παρουσιάστρια, που να 'χει "φάει" τη θέση έτερης "ομοϊδεάτισας"(αυτό πάει στο "ξανθιά" και όχι στο "παρουσιάστρια", όπως λανθασμένα νομίσατε" είναι, ούτε αποτυχημένος -ξέρω, ο κόσμος και ο χρόνος θα το κρίνει- παρουσιαστής, που τριγυρνάει από κανάλι σε κανάλι, αντιγράφοντας, για να ...κολλήσει και τα τελευταία ένσημα, μήπως και προλάβει τα "προνόμια" του -φίλου του- Αλογοσκούφη...
Και για να μη τα πολυλογώ, αφού δεν το συνηθίζω, άλλωστε...
Ρε Tamta, ρε Tamta μου...
Πώς βγήκες έτσι, ρε γαμώτο?
Αυτό το πρά(γ)μα στο κεφάλι ήταν λες κι έβαλες τη στολή μελισσοκομικής και ετοιμαζόσουν να πας να πάρεις το μέλι απ' τις κυψέλες.
Μετά το πρώτο shock, όμως, ήρθα στα ίσια μου, αφού είδα τις αναλογίες του φορέματος. Αρκετά καλό, μπορώ να πω...Μου άρεσε το μέγεθος και ο σχεδιασμός. Αν και, εδώ που τα λέμε, ήταν κι αυτό σχεδιασμένο σαν να 'χε τσέπες για ν' ακουμπάει τις κερύθρες, όταν θα βγάζει το μέλι...
Πολύ με απογοήτευσες, ρε κορίτσι μου, και σε πίστευα -όχι για νικήτρια, αλλά για καλύτερο περφόρμανς...
Ο φίλος σου, όμως, και ο "φίλος" των περισσοτέρων εδώ μέσα, που τον έχριζαν φαβορί, νικητή κ.α.(να φανταστείτε μέχρι και rock τον είπαν...) ο Dantis -που πλέον ξανάγινε Δάντης και πολύ το χάρηκα- ήταν η αποθέωση της τραγικότητας...
Ευτυχώς στο άλλο κανάλι είχε "Vas, vas, vas, o Paraske-vas" και είδα κάτι ποιοτικό, γιατί με το Δάντη χτενισμένο κόκορα και το μπαλέτο να τον γδύνει και να γδύνεται -δοκιμασμένη και σχετικά επιτυχημένη, συνταγή Sakis-, let it go(άσ' τα να πάνε, χωριατάκια...).
Ρε, το Δάντη...
Κι από κάτω, Ναταλία Γερμανού, πρώτο τραπέζι πίστα, έτοιμη ήταν να σηκωθεί να χορέψει μόλις βγήκε η Νατάσσα...
Καλά, αυτή(σ.σ. η Νατάσσα) δεν είπε ότι δε θα ξανατραγουδήσει (σε) μπουζούκια κι ότι ήταν γεννημένη για το Μέγαρο -κι όχι για τον παίδαρο?
Α, μήπως ήταν το Μέγαρο χτες και δεν είδα καλά...?
Εν κατακλείδι, λοιπόν, γιατί αρκετά τους ανέβασα:
Καλώς να ΠΑΣ, Sarbel, και το σημαντικότερο...Καλώς να γυρίσεις.
Κοιτάχτε, αν είναι να φοβόμαστε αυτά τα αλλοδαπά τραγούδια που είδαμαν χτες, τότε ...ας στέλναμε και τον Dantis.
Υ.Γ. Τolis, τώρα θα τον μάθεις και τον Sarbel και τον Σαμπρέλα και θα σε "καίει" γιατί αυτός θα πουλάει περισσότερο.
Καλή η αυθεντία σου, sir Tolis, αλλά η μπογιά σου αρχίζει και φεύγει...
Ξέβαψε ο τοίχος.
Αναπαύσου στο πατρικό της άλλης στο Κορφού κι άσε μας ησύχους...