Τα 12 πιο αμφιλεγόμενα παιχνίδια

Ψαχουλεύοντας το Listverse, έπεσα πάνω σε μια λίστα με τα πιο αμφιλεγόμενα παιχνίδια (όλων των εποχών απ’ ότι φαίνεται) κατά τη γνώμη τουλάχιστον του postάροντα τη λίστα. Ο ίδιος δίνει τους λόγους για τους οποίους δεν περιλαμβάνει στη λίστα αυτή τους πιο ….συνήθεις υπόπτους, αλλά εγώ λέω να μην επεκταθώ.
Το αρχικό κείμενο είναι εδώ . (θα μου συγχωρέσετε το πολύ μεγάλο post, αλλά και το αρχικό ήταν τιτανοτεράστιο)
Πάντως, κρατήστε ότι δεν είναι κάποια επίσημη κατάταξη. Κυρίως, κρατήστε τα ονόματα των παιχνιδιών για να έχουμε να λέμε σε όποιον ξαναπεί ότι το GTO είναι υπερβολικά βίαιο!

12. Manhunt (2003), Manhunt 2 (2007): σ’ αυτό το action –κλασικά- δολοφονείς όποιον βρεις μπροστά σου: όσο πιο βίαιο το σκηνικό, τόσο πιο πολλούς πόντους μαζεύεις (γιαγιά με καροτσάκι, 50Κ points η κατάσταση). Αποσύρθηκε από καταστήματα στη Βρετανία και απαγορεύτηκε σε κάποιες χώρες όταν, το 2004, ο μικρός Βρετανός Stefan Pakeerah έσφαξε κανονικά τον κολλητό του επηρεασμένος (όπως ισχυρίστηκε στο δικαστήριο) από το αγαπημένο του παιχνίδι (μαντέψτε ποιο ήταν).

11. Left Behind: Eternal Forces (2006): Θα μπορούσε να είναι άλλο ένα strategy game και μάλιστα άκρως ξενέρωτο. Κάτι Χριστιανοί που προσπαθούν να σώσουν τον πλανήτη από το φαινόμενο του θερμοκηπίου και από την κυβέρνηση (που ελέγχεται από τον Αντίχριστο). Χάλια μέχρι εδώ έτσι; Όμως πώς έρχεται η σωτηρία; Πρώτη επιλογή είναι ο προσηλυτισμός. Αν τώρα ο κακός δεν προσηλυτιστεί, ε, τον σκοτώνουμε. Παλιά μου τέχνη κόσκινο αυτή για τους Χριστιανούς.

10. Beat ‘em and Eat ‘em (1982): Είπε κανείς ότι τα σημερινά παιχνίδια είναι που έχουν ξεφύγει; Τούτο δω το μωρό ήρθε στον κόσμο για χάρη του Atari 2600 και έχει ένα gameplay τόσο απλό, όσο όλα τα παιχνίδια της εποχής του. Χειρίζεσαι δυο γυμνές γυναίκες που πάνε πάνω-κάτω στη βάση ενός κτηρίου με σκοπό του παιχνιδιού είναι να «πιάσεις» το σπέρμα ενός καλού κυρίου ο οποίος αυνανίζεται ασταμάτητα στην ταράτσα (και για κάποιο ανεξήγητο λόγο στοχεύει προς τα έξω). Σε μια δεύτερη έκδοση του παιχνιδιού, στο «Philly Flasher» όπως ονομάστηκε, δύο γυμνοί άντρες κάνουν την ίδια βόλτα, μόνο που αυτή τη φορά «πιάνουν» το γάλα από το στήθος μιας μάγισσας (άιντα!).

9. Custer’s Revenge (1982): Από την ίδια εταιρία όπως και το προηγούμενο, τη Mystique, έρχεται και αυτό το παιχνίδι. Σιγά μην ήταν καλύτερο! Σκοπός του παιχνιδιού είναι ο καλός Λοχαγός Custer (δηλαδή ο παίκτης) αφού συντρίψει, διαλύσει, κάψει, σφάξει, όλους τους Ινδιάνους, να φτάσει σε μια γυμνή Ινδιάνα και να τη βιάσει. Τον επόμενο χρόνο η εταιρία πτώχευσε –ίσως έπιασαν οι κατάρες των Ινδιάνων.

8. Battle Raper: Τα «eroge» τα ξέρετε; Ας πούμε ότι είναι «ερωτικά» (με την anime έννοια της λέξης ) και τούτο εδώ είναι ένα τέτοιο. Βέβαια, δεν ξέρω αν το να πλακώσεις στο ξύλο τον άλλο, να τον εξευτελίσεις και σε δεύτερο χρόνο να τον βιάσεις αποκαλείται ακριβώς «ερωτικό». Πάντως, αυτό γίνεται στο Battle Raper και μάλιστα ο τερματίζων το παιχνίδι βλέπει και όλες τις κομμένες σκηνές από τους βιασμούς.

7. JKF Reloaded (2004): Να ξαναζωντανέψουμε τον JFK και να τον ξαναφάμε! Κάπως έτσι σκέφτηκε η «Traffic Games» και στην 41η πρώτη επέτειο της δολοφονίας κυκλοφόρησε ένα παιχνίδι που σε κάνει Oswald και σε βάζει σε μια πολυκατοικία να φας τον Πρόεδρα. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να μπορέσεις να επαναλάβεις τα γεγονότα (πχ, την τροχιά της σφαίρας) όπως αναφέρονται στις επίσημες πηγές. (Να πω τώρα εγώ ότι αυτό δε μου φαίνεται και τόσο controversial ή να το κάνω γαργάρα και να συνεχίσω

6. RapeLay (2006): Το προηγούμενο rape game βάζω στοίχημα ότι το θυμάστε (έλα, μια παράγραφο πιο πάνω είναι). Και τούτο εδώ κυκλοφόρησε από την ίδια Ιαπωνική εταιρία, η οποία αυτή τη φορά έβαλε στο μάτι συγκεκριμένους χαρακτήρες: μια μητέρα με τις δύο κόρες της, οι οποίες…. τίθενται στη διάθεσή σας. Ο πρωταγωνιστής ξεκινάει παρακολουθώντας τις και προχωράει στο βιασμό. Ακόμα καλύτερα, ο παίκτης χάνει αν στη διάρκεια του βιασμού δεν προλάβει να …τραβηχτεί.

5. Super Columbine Massacre RPG! (2005): Βλέπετε εκείνα τα πιτσιρίκια που τα κάνουν λίμπα πυροβολώντας προς όλες τις κατευθύνσεις στο σχολείο τους και θέλετε να τους μοιάσετε; Ορίστε η ευκαιρία! Το SCMRPG! ήθελε (λέει) να διακωμωδήσει το ρόλο των games στη σφαγή που έγινε το 1999 στο Λύκειο Columbine. Σε βάζει λοιπόν στο ρόλο των δύο πιτσιρικάδων που τα κάνανε λαμπόγυαλο, καθώς τριγυρίζουν στο σχολείο τους, μαζεύουν όπλα και δολοφονούν.

4. Baby Shaker (2009). Τούτο εδώ ήταν application για το iPhone, όπου ο κάτοχος του τηλεφώνου το τράνταζε προκειμένου να σταματήσει το μωρό να κλαίει. Εκτός …αν το κουνούσατε λίγο παραπάνω απ’ ότι έπρεπε, οπότε το μωρό πέθαινε, καθώς δυο κόκκινοι σταυροί εμφανιζόταν στη θέση των ματιών του. Μετά από αντιδράσεις αποσύρθηκε.

3. Muslim Massacre: The Game of Modern Religious Genocide (2008): Το σκηνικό νομίζω το φαντάζεστε λίγο – πολύ: Ο καλός Αμερικανός έχει προσγειωθεί στη μέση της Μέσης Ανατολής και σκοτώνει ό,τι βρει μπροστά του. Στρατιώτες, κομάντα, αλλά και πολίτες που δεν μπορούν να κάνουν damage, όλους πρέπει να τους φάτε. Στο τέλος θα αντιμετωπίσετε bosses όπως ο Osama Bin Laden, ο Mohammed και ο Allah (!!!WTF;).

2. Ethnic Cleansing (2002): Ξεκινάς από το γκέτο, σκοτώνεις όποιον μαύρο ή Λατίνο βρεις μπροστά σου. Μετά αρχίζεις με τους Εβραίους, στο μετρό και φτάνεις στα Κεντρικά όπου καθαρίζεις τον (τότε) Πρωθυπουργό του Ισραήλ, τον Ariel Sharon. Πώς το περιγράφουν οι δημιουργοί του; «Η φυλετική μάχη έχει ξεκινήσει. Το δέρμα σου είναι η στολή σου σ’ αυτή τη μάχη για την επιβίωση του δικού σου είδους» Όμορφα!

1.KZ Manager (από το 1990): Θυμάσαι παιχνίδια όπως το SimCity, που προσπαθούσες να διαχειριστείς το νερό και να γίνεις ο καλύτερος δήμαρχος του κόσμου; Έ, σε τούτο δω διαχειρίζεσαι τις φυλακές (με Εβραίους, Τσιγγάνους ή Τούρκους –δική σου επιλογή) έτσι ώστε και να κερδίζεις χρήματα, και να πεθαίνουν οι κρατούμενοι στους θαλάμους αερίων, και να είναι χαρούμενη η κοινή γνώμη και να μην πέφτει η παραγωγικότητα των φυλακισμένων στο ίδρυμα. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται!

1-2 από αυτά τα ήξερα. Τα περισσότερα όχι. Αλλά τι βγάζουν οι τύποι;

Πάντως όσο κουλό και να είναι ένα game, αν το παίζει κάποιος που είναι καλά στα μυαλά του, δεν υπάρχει πρόβλημα. Δηλαδή ο δικός μας Κώστας Παραδιάς γουστάρει το Manhunt. Δεν έχω ακούσει όμως το όνομά του στις ειδήσεις για δολοφονίες.

Πέρα από την πλάκα, υπάρχουν ένας- δυό παράγοντες σ' αυτό νομίζω. Η ηλικία ας πούμε. Το πιτσιρίκι που αναφέρω σχετικά με το Manhunt ήταν δώδεκα όταν την είδε και σκότωσε τον κολλητό του. Και σίγουρα, με δεδομένο το γενικότερο κλίμα κατά των rated games (που πάντα καταλήγουν στα χέρια εφήβων), ο καθένας μπορεί να ισχυριστεί ό,τι θέλει στο δικαστήριο για να ελαφρύνει τη θέση του. Επίσης, προφανώς δεν φτάνει το game να σε κάνει να φλιπάρεις. Αν έφτανε, θα χρειαζόμασταν και ειδικό subforum όπου θα μοιραζόμασταν τις εμπειρίες μας σχετικά με τα RL θύματά μας :icon what: Άσε που θα συμφωνούσαμε σε όλα και αυτό θα "σκότωνε" την κίνηση στο forum (γιατί εδώ που τα λέμε, άντε να τσακωθείς με κάποιον που ξέρει να χειρίζεται shotguns, δεν το κάνεις!)

Αν και τώρα που το σκέφτομαι ...έχω μια γειτόνισσα, πολύ εκνευριστική, που μοιάζει πολύ με orc

Θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη η λίστα. Έχει πάρα πολλά "ανεξάρτητα" και άθλεια παχνίδια τα οποία δεν ξέρει κανένας. Tι σχέση έχει πχ το Manhunt με κάποια που έχουν κάνει κάποιοι τυχάρπαστοι.
Όσον αφορα το θέμα της σχέσης βια-games.
Κανένας δεν γίνεται δολοφόνος αν δεν ζει σε άρρωστο κοινωνικό περιβάλλον ή αν δεν συντρέχουν ψυχολογικοί λόγοι δηλαδή κάποιου τύπου προδιάθεση. Τώρα αν χρησιμοποιήθηκε το manhunt για να δικαιολογήσει κάποιος πιτσιρικάς την πράξη του, είναι άλλο θέμα.

Θυμάμαι πιτσιρικάς (1993) ενα απο τα καλύτερα pc magazine το USER είχε κάνει ένα αφιέρωμα στο θέμα "Σατανισμός και software" στο οποίο παρουσίαζε παιχνίδια (βασικά adventure) τα οποία είχαν αναφορές στον σατανισμό. Ήταν λίγο μετά τα γεγονότα με τους σατανιτές της Παλλήνης για τους πιο μεγάλους ηλικιακα

Μη λες "πιο μεγάλους" τους ανθρώπους που έχουν μνήμες από το 1993. DPS'ed!

Θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη η λίστα. Έχει πάρα πολλά "ανεξάρτητα" και άθλεια παχνίδια τα οποία δεν ξέρει κανένας. Tι σχέση έχει πχ το Manhunt με κάποια που έχουν κάνει κάποιοι τυχάρπαστοι.

Όπως έλεγα στο πρώτο post, αν διαβάσεις το πρωτότυπο, ο τύπος εξηγεί τους λόγους για τους οποίους συνέταξε έτσι τη λίστα του. Δεν το μετέφρασα ολόκληρο γιατί θα έπιανε όοοοολο τον κόσμο! Τεσπά, λέει εν ολίγοις ότι από άποψη δεν έβαλε δημοφιλή παιχνίδια. (Άλλωστε το Listverse έχει παράδοση στις trivia πληροφορίες).

Πάντως οφείλω να ομολογήσω ότι πιο πολύ από όλα τα games που είδα σ' αυτή τη λίστα (για να μην πω και από όλα όσα έχω ακούσει να δέχονται επιθέσεις κατά καιρούς) πιο πολύ εντυπωσιάστηκα από το Baby Shaker. Δηλαδή οι τύποι κάνανε τα meetings τους, όλοι, από τους developers μέχρι τους marketάδες και ούτε ένας δεν σκέφτηκε να πει ότι ίσως δεν είναι και τόσο διασκεδαστικό να πεθαίνει το μωρό στα χέρια του χρήστη;;;; (και δεδομένου του προφιλ των χρηστών του iPhone, που δεν είναι ο μέσος πιτσιρικάς)

Ξεκιναω ψαξιμο στο youtube.... .Και να το ξεθαψα το τοπικ.

To gallerians που είχε βγει για το ps1 το θυμάστε??
Είχε για πρωταγωνιστή ένα πιτσιρικά τον rion που είχε ψυχικές δυνάμεις και για να τις χρησιμοποιήσει έπρεπε να κάνει ενέσεις με διάφορες ψυχότροπες ουσίες.Και για να αντιμετωπίσει τις παρενέργειες έπαιρνε χάπια.Σωστό junkie δηλαδή.

πραγματικα αναρωτιεμαι πως τα σκεφτονται ολα αυτα;πραγματικα συγχαρητηρια σε ολους οσους επινοουν αυτα τα παιχνιδια...

oliaphoto wrote: πραγματικα αναρωτιεμαι πως τα σκεφτονται ολα αυτα;πραγματικα συγχαρητηρια σε ολους οσους επινοουν αυτα τα παιχνιδια...

Αρρωστο μυαλο να εχεις και ολα γινονται.

Έλα μωρέ τώρα. Πήραν την πιο απλή συνταγή του κινηματογράφου και την έκαναν παιχνίδι. Όπως το λέω κι εγώ(έλεγα όσο ήμουν στο σχολείο και έγραφα διαγωνίσματα) σεξ και βία. Μόνο αυτά να βάλεις σε ένα παιχνίδι κάνεις κάποιες αξιόλογες πωλήσεις.