- Reviews
- Deadpool
Deadpool
Hot"Ιδού το review για την παιχνιδάρα μου!"
"Ιδού το review για την παιχνιδάρα μου!"
Όσοι ασχολούνται έστω και λίγο με τα κόμικς της Marvel, θα γνωρίζουν ότι ο Deadpool είναι ο πλέον ιδιόρρυθμος και "βαρεμένος" αντί-ήρωας που έχει περάσει ποτέ από τις σελίδες των περιοδικών της αμερικάνικης εταιρείας. Πως να μην είναι άλλωστε, όταν αποτελεί αρχική έμπνευση του ιδιαίτερου σκιτσογράφου Rob Liefeld (μαζί με τον Fabian Nicieza), ενός καλλιτέχνη που αποτέλεσε ίσως την πιο αμφιλεγόμενη προσωπικότητα στο χώρο των κόμικς την δεκαετία του '90. Συνιδρυτής της καινοτόμας τότε Image Comics, ο κάποτε ταλαντούχος σκιτσογράφος που καθόρισε το σχεδιαστικό στυλ εκείνης της δεκαετίας, έφτασε να αποτελεί το "κόκκινο πανί" για πολλούς φίλους της ένατης τέχνης.
Παρόλο που ο Rob Liefeld έφυγε γρήγορα για άλλες "πολιτείες" (βλέπε Image Comics και σειρά Youngblood), ο Deadpool πρόλαβε να κληρονομήσει αυτό το αμφιλεγόμενο και αν μη τι άλλο ξεχωριστό ίδιον του πνευματικού του πατέρα. Η πρώτη του εμφάνιση έγινε ως "κακός" στο κόμικ "The New Mutants" τον Φεβρουάριο του 1991 και έκτοτε έχει περάσει από δεκάδες σειρές της Marvel, ενώ έχει πρωταγωνιστήσει και σε αρκετές δικές του. Ο Deadpool, ως κλασικό "παιδί" των '90s, δεν είναι βεβαίως ο τυπικός σας υπέρ-ήρωας, με την ηθική και τον πολιτικά ορθό χαρακτήρα που θα είχε αν ήμασταν στο 1960. Πρόκειται για έναν παραμορφωμένο, διανοητικά ασταθή και παρανοϊκά πολυλογά μισθοφόρο, έναν επαγγελματία δολοφόνο με μπόλικη τρέλα και χωρίς ιδιαίτερους φραγμούς.
"Συνέχισε να μιλάς για εμένα, μου αρέσει"
Η κύρια υπερδύναμη του Deadpool είναι η ικανότητά του να αναπαράγει τα κατεστραμμένα κύτταρα του σώματός του σε εξαιρετικά γρήγορους ρυθμούς, καθιστώντας τον ουσιαστικά άτρωτο σε οποιοδήποτε τραύμα, όσο σοβαρό και να είναι (όπως και ο Wolverine). Μάλιστα, ορισμένοι συγγραφείς κατά καιρούς έχουν υπερβάλλει στην ικανότητά του αυτή, καθώς τον έχουν δείξει να επιβιώνει ακόμα και με κομμένο κεφάλι! Ωστόσο η ίδια δύναμη που τον κάνει ανίκητο είναι αυτή που τον έχει παραμορφώσει τρομερά σε όλο του το σώμα, αφού εξαιτίας της ο καρκίνος από τον οποίο έπασχε μεταφέρθηκε ραγδαία σε όλο του το κορμί. Πέρα όμως από τις υπερδυνάμεις του, ο Deadpool είναι συν τοις άλλοις ένας άρτια εκπαιδευμένος μαχητής, γνώστης δεκάδων πολεμικών τεχνών, ικανότατος ξιφομάχος και τέλειος σκοπευτής, μια πραγματική badass δολοφονική μηχανή.
Το πιο "πικάντικό" στοιχείο όμως του κατά κόσμον Wade Wilson, είναι η παρενέργεια της διαδικασίας αυτής που τον έκανε άφθαρτο. Πρόκειται φυσικά για την ...προχωρημένη και αθεράπευτη φρενοβλάβειά του, που όμως τον κάνει έναν από τους πιο διασκεδαστικούς χαρακτήρες ever. Ο ψυχεδελικός Deadpool ξέρει ότι είναι χαρακτήρας κόμικ, ακούει φωνές στο κεφάλι του, βλέπει πράγματα, μιλάει στους αναγνώστες και κάνει πραγματικά "ότι να 'ναι" αποτελώντας μια εικονογραφημένη ατραξιόν και έναν "ανορθόδοξο", απολαυστικό και φυσικά εντελώς badass τύπο.
Εντάξει, σταμάτα να μιλάς για εμένα, βαρέθηκα
Αυτόν λοιπόν τον ξεχωριστό κύριο θέλησε να "τιμήσει" η αμερικανική High Moon Studios, αφιερώνοντάς του ένα εξ' ολοκλήρου δικό του video game. Το στοίχημα σίγουρα ήταν μεγάλο, καθώς πάντα σε μια τέτοια δημιουργία εκτός από το αμιγώς gaming κομμάτι, οι developers θα πρέπει να αποδώσουν σωστά την προσωπικότητα του χαρακτήρα και να σεβαστούν το γενικότερο ύφος του, παρουσιάζοντας μας τον ήρωα που έχουμε αγαπήσει μέσα από τις σελίδες των περιοδικών.
Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που συναντάμε τον Deadpool στον ψηφιακό κόσμο, αφού έχει περάσει από αρκετούς γνωστούς τίτλους με ήρωες της Marvel όπως τα Marvel: Ultimate Alliance, Ultimate Marvel vs. Capcom 3, X-Men Legends II: Rise of Apocalypse και το πρόσφατο MMORPG Marvel Heroes. Ωστόσο, τούτη εδώ είναι η πρώτη προσπάθεια για ένα game με αποκλειστικό πρωταγωνιστή τον μασκοφορεμένο "τρελάρα" και σίγουρα οι απαιτήσεις των πολυπληθών φίλων του είναι μεγάλες. Ας δούμε λοιπόν λίγο πιο αναλ... "Άντε ρε φίλε τελείωνε! Πες μας για το παιχνίδι επιτέλους!"
To σενάριο πραγματικά ..δεν υπάρχει!
Φυσικά ένα game με πρωταγωνιστή τον Deadpool δεν επιτρέπεται να έχει ένα απλό και συμβατικό στόρι, όπως κάθε "παιχνιδάκι" της σειράς. Έτσι, η γενικότερη υπόθεση που πλανάται πάνω από τα γεγονότα είναι πως ο Deadpool έχει αναγκάσει (προφανώς όχι κουβεντιάζοντάς το) τα μέλη της High Moon Studios να δημιουργήσουν "το καλύτερο παιχνίδι που φτιάχτηκε ποτέ", με ήρωα φυσικά τον ίδιο και με voice actor τον Nolan North! Εκεί λοιπόν που αράζει ο ήρωάς μας σπίτι του, η εταιρεία του στέλνει το σενάριο για να το μελετήσει και φυσικά να το εγκρίνει. Κάπου εκεί αναλαμβάνετε δράση και ξεκινάτε με την πρώτη σας αποστολή, την οποία φυσικά ο Deadpool εκτελεί μόνο και μόνο επειδή έτσι λέει το σενάριο!
Την ιστορία έχει επιμεληθεί ένας πρώην συγγραφέας των κόμικς του Deadpool, ο Daniel Way, ενώ φυσικά το voice-over του ήρωα έχει αναλάβει και πάλι ο εξαιρετικός Nolan North, για τον οποίο θα τα πούμε και παρακάτω. Όπως αντιλαμβάνεστε το στόρι είναι παλαβό και τελείως ασόβαρο. Ο πρωταγωνιστής μας κάνει χαβαλέ με όλους και με όλα, μιλάει και σχολιάζει συνεχώς, όταν ενίοτε το "βουλώνει" φλυαρούν οι φωνές μέσα στο κεφάλι του, κοροϊδεύει όλους τους ήρωες της Marvel που εμφανίζονται ως guests, ενώ υπάρχουν πολλές έξυπνες αναφορές όπως αυτές στις 8-bit εποχές των video games. Όλα τα δρώμενα έχουν περισσότερο την αίσθηση της παρωδίας και είναι φανερό πως οι δημιουργοί πέρασαν ευχάριστα και άφησαν τον εαυτό τους ελεύθερο να "παίξει" με τον ήρωά τους και την παλαβομάρα του. Υπάρχουν σημεία που θα ρίξετε πολύ γέλιο και γενικά το παιχνίδι, χωρίς να έχει κάποιο τρομερό σενάριο τελικά, είναι 100% στο πνεύμα του χαρακτήρα και "βγάζει" μια απενοχοποίηση και μια τρέλα που μας θύμισε υπό μία έννοια το Far Cry 3: Blood Dragon. Μιλάμε για αγνή διασκέδαση!
"Μήπως θες να φας και εσύ μερικές;"
Όσον αφορά όλα τα παραπάνω λοιπόν ο τίτλος της High Moon Studios πετυχαίνει διάνα. Από gameplay πως πάμε όμως; Εδώ λοιπόν έχουμε ένα κλασικό Hack and Slash/Action/Third Person Shooter με πολύ ξύλο, πιστολίδι και combos να φάν' κι οι κότες. Μια κλασική συνταγή δηλαδή που θα σας θυμίσει αρκετά παρόμοιου τύπου games (DmC, X-Men Origins: Wolverine, BloodRayne) με μια όμως φανερά πιο "ανάλαφρη" κομικς-άδικη αισθητική. Φυσικά δεν λείπουν το αίμα, οι αποκεφαλισμοί, οι διαμελισμοί και όλα τα παρόμοια σε -ισμοί, αλλά το σκηνικό είναι γενικά πιο "χαβαλεδιάρικο" θυμίζοντας περισσότερο την γραφική βία του Saints Row: The Third. Ουσιαστικά και μόνο οι ατάκες που "πετάει" o Deadpool αρκούν για να σας κάνουν να μην τα πάρετε όλα αυτά στα σοβαρά.
Όσον αφορά την μάχη αυτή καθαυτή, ο ήρωάς μας διαθέτει δύο ειδών βασικά όπλα, τα melee και τα πυροβόλα. Τα πρώτα είναι τριών ειδών, οι αρχικές σας κατάνες, τα Sai (τα σπαθάκια που έχει ο Raphael από τα χελωνονιτζάκια) και -εναλλακτικά- ένα ζευγάρι τεράστια σφυριά, τα πιο βάρβαρα και αποτελεσματικά από όλα (προσωπικά τα αγαπημένα μου). Τα δύο τελευταία είδη μπορείτε να τα ξεκλειδώσετε στην πορεία του παιχνιδιού.
Αντίστοιχα, διαθέτετε αρχικά ένα ζευγάρι πιστόλια και σταδιακά αποκτάτε πρόσβαση σε καραμπίνες, αυτόματα και pulse rifles. Για τις melee επιθέσεις υπάρχουν δύο βασικά κουμπιά, μια light και μια heavy attack, ενώ με το αριστερό κλικ στο mouse πυροβολείτε και με το δεξί κάνετε ζουμ. Από εκεί και πέρα σας δίνεται η δυνατότητα να εκτελέσετε διάφορα combos, τα οποία στην αρχή φλερτάρουν επικίνδυνα με το button mashing, αλλά όσο ξεκλειδώνετε κινήσεις γίνονται πιο συγκεκριμένα.
"Εντάξει, δε σκοτώνω χωρίς λόγο... χρειάζομαι πράγματα!"
Όσο περισσότερο σφάζετε και γενικώς ..μακελεύετε (Γιάννης Μοσχονάς TM), τόσο περισσότερους DP points κερδίζετε. Τους πόντους αυτούς τους ξοδεύετε στη συνέχεια για να αγοράσετε εξοπλισμό και να κάνετε αναβαθμίσεις, τόσο στα όπλα (μεγαλύτερο damage, rate of fire, νέες επιθέσεις κλπ.) όσο και στον ίδιο τον Deadpool (περισσότερο health, πιο γρήγορη αναπλήρωση υγείας κλπ.). Ακόμη σας δίνεται η δυνατότητα να αγοράσετε χειροβομβίδες, νάρκες ή παγίδες για αρκούδες! Σε γενικές γραμμές μιλάμε για ένα κλασικό μενού αναβάθμισης, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο ή ευφάνταστο τελικά.
Σταδιακά ξεκλειδώνετε και διάφορες ειδικές κινήσεις (momentum) οπότε και εμφανίζονται κάποιες νέες μπάρες στα αριστερά της οθόνης. Όταν η αντίστοιχη για κάθε κίνηση μπάρα γεμίσει, είστε σε θέση να εκτελέσετε μια ξεχωριστή επίθεση που κάνει περισσότερο damage. Φυσικά ξεκλειδώνετε διάφορα combos, ακόμα και συνδυαστικά των melee με τα ranged όπλα, όπως τα gunkatas (όσοι έχετε δει την ταινία Equilibrium θα καταλάβετε). Τέλος, πατώντας το ανάλογο κουμπί, κάνετε counter στις επιθέσεις των αντιπάλων σας, μια κίνηση που επίσης αναβαθμίζεται.
Τύφλα να έχουν οι X-Men
Όπως ξέρετε όλοι οι "ψαγμένοι" οπαδοί του, ο Deadpool διαθέτει και μια συσκευή τηλεμεταφοράς, α λα Nightcrawler. Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει αυτή η δυνατότητα από το εν λόγω video game, έτσι πατώντας το αντίστοιχο κουμπί, μεταφέρεστε μερικά μέτρα πιο πέρα στο χώρο προς την κατεύθυνση που κοιτάτε. Αυτή η λειτουργία έχει πρωτίστως τον ρόλο της αποφυγής χτυπημάτων από τους αντιπάλους σας, αν και σε πιο προχωρημένα στάδια του παιχνιδιού εμφανίζεται μια παραλλαγή της τηλεμεταφοράς που χρησιμεύει στο να φτάνετε σε δυσπρόσιτα σημεία.
Να πούμε σε αυτό το σημείο πως ο ήρωάς μας εκτελεί και stealth kills, αν πλησιάσετε κάποιον εχθρό αθόρυβα από πίσω, με την συνοδεία ενός εντυπωσιακού και βάρβαρου animation. Δυστυχώς τα σημεία αυτά είναι ελάχιστα και σχεδόν προκαθορισμένα. Μην φανταστείτε δηλαδή πως έχετε την ελευθερία επιλογής στον τρόπο δράσης σαν να παίζατε Dishonored, καθώς τα mobs κατά κύριο λόγο σας "την πέφτουν" στα ίσα, με την κλασική "αναίσθητα επιθετική" A.I. των αντίστοιχων games. Επίσης υπάρχει η επιλογή να κάνετε lock-on σε κάποιον στόχο, η οποία είναι και η πιο ατυχής στιγμή του κατά τα άλλα αξιοπρεπούς χειρισμού στο Deadpool, καθώς είναι δύσχρηστη και θα σας δυσκολέψει περισσότερο τη ζωή. Καλύτερα να σημαδέψετε απλά με το mouse, προσωπικά δεν πρέπει να χρησιμοποίησα το lock-on πάνω από μία-δύο φορές.
Αυτό είναι πάνω κάτω το ρεπερτόριο κινήσεων του Deadpool και όλα όσα θα χρησιμοποιήσετε στην περιπέτειά σας. Το gameplay, όπως ίσως καταλάβατε, δεν παρουσιάζει μεγάλη παραλλαγή στοιχείων και πέρα από τα διάφορα κωμικά μέρη ή τα ...ευχάριστα διαλλείματα (πχ. τα ψυχεδελικά σημεία με την Death), μιλάμε για αγνό, ανελέητο Hack and Slash "βρωμόξυλο". Ομολογουμένως ο τρόπος αντιμετώπισης των εχθρών ίσως να γίνεται κάπως μονότονος από ένα σημείο και ύστερα (επίθεση-τρέξιμο και αποφυγή για να heal-άρετε-ξανά επίθεση) και εν τέλει ακόμα και τα boss fights με την παραπάνω απλή συνταγή "βγαίνουν" εύκολα. Πάντως η δράση είναι καταιγιστική και η τρέλα του Deadpool δίνει την απαραίτητη νότα χαβαλέ που συντελεί σε ένα "χορταστικό" τελικά, αν και κάπως ρηχό αποτέλεσμα.
- Είμαι απλά το καλύτερο Action/Third-Person Shooter!
- Εμ, εντάξει μην υπερβάλλεις ρε Deadpool, υπάρχουν και άλλα αξιόλογα...
- Τί έγινε; Κλείσε το στόμα σου και παίζε τώρα!
"Για πες τους τι άλλο έχω"
Δυστυχώς το περιεχόμενο του Deadpool είναι αρκετά φτωχό. Το κυρίως πιάτο είναι το campaign, το οποίο διαρκεί με τη βία επτά-οκτώ ώρες και είναι εντελώς γραμμικό χωρίς σχεδόν κανένα μυστικό ή collectible. Όταν το ολοκληρώσετε, ο μόνος λόγος να ασχοληθείτε ξανά με το παιχνίδι είναι η επιλογή Challenges όπου αντιμετωπίζετε κάποια κύματα εχθρών στα διάφορα stages του campaign με σκοπό να κάνετε τα μεγαλύτερα σκορ.
Πάντως αν θέλετε να αυξήσετε κάπως την αντοχή του τίτλου της High Moon Studios σας συνιστούμε να ξεκινήσετε απευθείας στο τρίτο επίπεδο δυσκολίας γιατί το δικό μας playthrough έγινε στο μεσαίο και πραγματικά δεν αντιμετωπίσαμε πουθενά κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Κρίμα πάντως που δεν υπάρχει η δυνατότητα να ξεκλειδώσουμε έστω και ένα εναλλακτικό κουστούμι για τον ήρωά μας. Θυμάμαι πχ. στο X-Men Origins: Wolverine, είχα ξαναπαίξει μεγάλο κομμάτι του παιχνιδιού μόνο και μόνο για να βλέπω τον Logan με την παλιά κλασική κίτρινη στολή του. Σε αυτό το κομμάτι η High Moon Studios υποτίμησε μάλλον την "αφοσίωση" των φίλων των κόμικς!
"Γιατί ρε φίλε είχες και στο χωριό σου γραφικά;"
Φτάνοντας σιγά-σιγά στο τέλος του παρόντος review, θα μελετήσουμε ακόμα ένα προβληματικό κομμάτι του Deadpool. Η High Moon Studios χρησιμοποίησε την ...μπαρουτοκαπνισμένη Unreal Engine 3, όμως το αποτέλεσμα είναι κατώτερο των προσδοκιών. Ενώ κάποια επιμέρους στοιχεία είναι αξιοπρεπή (πχ. ο σχεδιασμός του Deadpool, ορισμένα περιβάλλοντα κτλ.) υπάρχουν πολλά φτωχά και χοντροκομμένα textures ενώ τα lighting effects είναι μια-δύο γενιές πίσω. Αντιλαμβανόμαστε ότι ίσως προσπάθησαν να δώσουν μια πιο "ανάλαφρη" και καρτούν αίσθηση στο αποτέλεσμα (προσωπικά μου θύμισε το ύφος του Spider-Man του 2000), αλλά αυτό που προκύπτει είναι τελικά ένας σχετικά απλοϊκός οπτικός τομέας.
Πάντως, τα γραφικά εν τέλει θα εξυπηρετούσαν τον σκοπό τους, αν δεν υπήρχε το βασικότερο πρόβλημα που είναι -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- η έλλειψη φαντασίας στον σχεδιασμό των levels. Πέρα από την γραμμικότητα που αναφέραμε προηγουμένως , γενικά θα αποκομίσετε την εντύπωση ότι οι developers έριξαν όλο το μεράκι τους στις ατάκες και την παλαβομάρα του ήρωα, δημιουργώντας πολλά κατάλληλα μεν για ξύλο, αλλά εν τέλει κάπως ανέμπνευστα επίπεδα, ενώ προφανώς υπήρχε η δυνατότητα για περισσότερη "τρέλα" και σε αυτόν τον τομέα. Πάντως υπάρχουν ορισμένα highlights που "σπάνε" την μονοτονία.
"Έλα Nolan, δε πιστεύω να μην συνεχίσουμε τη συνεργασία μας ε;"
Από ηχητικής πλευράς δεν έχουμε να πούμε και πολλά, καθώς τα φώτα πέφτουν αποκλειστικά στον Nolan North -voice actor του Nathan Drake από το Uncharted και πολλών ακόμη επιτυχιών- ο οποίος είναι πραγματικά απολαυστικός. Εμφανίζεται σε τριπλό ρόλο αυτή τη φορά, αφού ενσαρκώνει και τις τρεις εκφάνσεις της σχιζοφρένειας του Deadpool και όχι μόνο το διασκεδάζει "τρελά" (αυτό άλλωστε φαίνεται) αλλά μεταδίδει πλήρως το ύφος του χαρακτήρα και βγάζει ειλικρινά πολύ γέλιο. Εν τέλει μας χαρίζει μία από τις πιο διασκεδαστικές ερμηνείες του που έχουμε ακούσει στην ιστορία των games.
Με τον Nolan North να κλέβει την παράσταση, οι υπόλοιποι ηθοποιοί περνάνε μοιραία σε ρόλο κομπάρσου. Πάντως ο τομέας του ήχου στέκεται σε καλά επίπεδα, για το ύφος του παιχνιδιού, με διάφορά metal κομμάτια να συμβάλλουν στην πώρωση και τα ηχητικά εφέ να εξυπηρετούν τον σκοπό τους.
Εντάξει αρκετά το κουράσαμε πάρτε το παιχνίδι και τελειώνετε...
Το Deadpool δεν μπορεί να κριθεί σαν ένα τυπικό video game, πρώτον γιατί αφορά έναν αγαπημένο και ιδιαίτερο ήρωα και δεύτερον γιατί τόση ώρα με σημαδεύει ο Deadpool με ένα όπλο στο κεφάλι. Όσον αφορά το ιδιαίτερο χιούμορ, την καφρίλα και την τρέλα του αγαπημένου ήρωα, η High Moon Studios έχει κάνει τρομερή δουλειά, χαρίζοντάς μας ένα "παλαβό" Action Shooter που δεν παίρνει τον εαυτό του και πολύ στα σοβαρά. Το ξυλίκι είναι υπέρ του δέοντος παρόν, ενώ εγγυημένα θα γελάσετε πολλές φορές με τα καμώματα του τρελαμένου φίλου μας.
Ωστόσο, τα διάφορα "θεματάκια" που αναφέραμε και η -πικρή δυστυχώς- αλήθεια πως θα το παίξετε ένα σαββατοκύριακο, θα το τερματίσετε και μετά δεν θα ασχοληθείτε ξανά μαζί του είναι κάποια θέματα που δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα. Θα έπρεπε η High Mo... *Αργκχχχχχ!* ... Γεια σας αναγνώστες του GameWorld. Deadpool εδώ. Το καλύτερο παιχνίδι που φτιάχτηκε ποτέ είναι αυτό. Μην ακούτε κανέναν ανίδεο, παίξτε το τώρα αλλιώς θα έρθω για εσάς!
Θετικά:
- Τρομερό voice-acting του Nolan North
- Χιούμορ, παλαβομάρα, καφρίλα
- Εύστοχη μεταφορά ενός ιδιαίτερου χαρακτήρα
- Χορταστική δράση
Αρνητικά:
- Μέτρια γραφικά με πολλούς ξεπερασμένους επιμέρους τομείς
- Μικρή διάρκεια
- Ανέμπνευστος σχεδιασμός των levels
- Γίνεται κάπως επαναλαμβανόμενο με συγκεκριμένο τρόπο μάχης
Βαθμολογία
Γραφικά: 6
Ήχος: 8.5
Gameplay: 7.5
Αντοχή: 6
Γενικά: 7
Πολλά είπαμε και τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Αν είστε οπαδός μου, παίξτε το παιχνίδι οπωσδήποτε. Αν είστε γυναίκα οπαδός, ελάτε σπίτι μου να το παίξουμε μαζί. Deadpool out.
Γρηγόρης Βούλγαρης (και Deadpool)
Comments
Είναι μικρό οκ, αλλά σκέψου ότι μιλάμε για την κλασική διάρκεια σε πολλά games των 7-8 ωρών και αμιγώς single-player. Συγκριτικά λοιπόν με άλλα δεν θα μπορούσε να πέσει πιο κάτω, εφόσον διαρκεί 7 ώρες αλλά "γεμάτες" και διασκεδαστικές φουλ. Πέρα από το campaign έχει και τα Challenges τα οποία θα επεκταθούν μελλοντικά με DLC οπότε έχει υλικό. Αντοχή 5 και κάτω παίρνουν games των 6, 5, 4 ή και λιγότερων ωρών (υπάρχουν πολλά τέτοια, π.χ. το Journey είναι 1 ώρα και 40 λεπτά) ή ορισμένα κακοσχεδιασμένα games που παίζεις και θες να σπάσεις το πληκτρολόγιο. Στην αντοχή μετράει λοιπόν και η ευχαρίστηση που σου δίνει ένα game, αν είναι δηλαδή ποιοτικός ο χρόνος που έφαγες. Κάπως έτσι είναι η λογική της βαθμολογίας