Deponia

Αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον!

Πολλοί υποστηρίζουν ότι το είδος των adventures πεθαίνει σιγά-σιγά, αν μάλιστα δεν είναι ήδη νεκρό από καιρό. Οι μεγάλοι publishers δεν ασχολούνται ιδιαίτερα και οι παραδοσιακοί developers του χώρου έχουν πάψει πλέον να υπάρχουν ή έκαναν στροφή σε άλλα genres πριν από αρκετά χρόνια. Κακά τα ψέματα, οι φίλοι των κλασικών adventures, δεν μπορούμε να αισθανόμαστε ικανοποιημένοι με την πρόσφατη εισβολή στην αγορά ιδιαίτερα απλουστευμένων games που μας τα παρουσιάζουν ως adventures. Στην ουσία δεν είναι γιατί ανήκουν στην κατηγορία των Hidden Object. 

Τα τελευταία χρόνια καινούριες προγραμματιστικές και εκδότριες εταιρείες που προέρχονται κυρίως από χώρες τις Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, επιχειρούν να δώσουν ανάσα ζωής και πνοή ανανέωσης στο είδος. Μπορούμε ν’ αναφέρουμε ενδεικτικά τις γερμανικές KING Art και Animation Arts, την τσέχικη Amanita Design, αλλά και (ερχόμενοι πιο δυτικά στο χάρτη) την ισπανική Pendulo Studios, η οποία αν και δεν είναι πια τόσο καινούρια εξακολουθεί να ειδικεύεται στα 2D point and click Αdventures.

Η Daedalic Entertainment φαίνεται πως έχει μπει μπροστάρης στην προσπάθεια για την ανάσταση των adventures. Ας σημειώσουμε ότι ιδρύθηκε το 2007 και εδρεύει στο Αμβούργο της Γερμανίας. Πότε στον ρόλο του developer, πότε του publisher, συχνά και των δύο, η εταιρεία έχει καταφέρει να προσφέρει τίτλους που ξεχωρίζουν για διάφορους λόγους και της έχουν εξασφαλίσει πολλά βραβεία. Τα A Νew Beginning, The Whispered World, Edna & Harvey: The Breakout, Harvey’s New Eyes και The Dark Eye: Chains of Satinav που αναπτύχθηκαν από την ίδια με εργαλείο την Visionaire Game Engine, έχουν κερδίσει τις εντυπώσεις κυρίως με τα ιδιαίτερα γραφικά τους. Η Daedalic, όπως και η Pendulo που αναφέραμε ήδη, επιμένει στην ανάπτυξη 2D point and click Adventures.

Μέσα από το επίσημο site της, η Daedalic Entertainment θέτει τον στόχο της που δεν είναι άλλος από την «κυκλοφορία και ανάπτυξη online και offline games υψηλών προδιαγραφών, με το κύριο βάρος να πέφτει στις δυνατές ιστορίες και τους συναρπαστικούς χαρακτήρες» και φαίνεται από την έως τώρα πορεία της ότι τον πετυχαίνει.


Πάμε να φύγουμε από 'δω!
Η γερμανική λέξη deponie μεταφράζεται ως «σκουπιδότοπος» και ακριβώς αυτό είναι ο πλανήτης Deponia. Μία απέραντη χωματερή! Τα πάντα σχεδόν καλύπτονται με σκουπίδια που πετιούνται εκεί από περίεργα οχήματα τα οποία κινούνται σε ράγες πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη. Ο Rufus ζει στον πλανήτη αυτό και πιο συγκεκριμένα στο χωριό Kuvaq μαζί με αρκετούς ακόμα ανθρώπους. Η εικόνα κι εκεί δεν είναι διαφορετική! Τα σπίτια βρίσκονται ανάμεσα σε βουνά από σκουπίδια. Όλοι οι κάτοικοι φαίνεται ότι είναι παραδομένοι στη μοίρα τους και δεν επιδιώκουν καμία βελτίωση στην ποιότητα της ζωής τους, εκτός από τον Rufus!

O ονειροπόλος νεαρός, ο οποίος ειδικεύεται στις περίεργες «εκρηκτικές» εφευρέσεις, θέλει πάση θυσία να φύγει από τη Deponia και να πάει στο Elysium, την πολιτεία που αιωρείται ψηλά στον ουρανό. Κανείς από τους κατοίκους του Kuvaq δεν έχει φτάσει έως εκεί και ούτε φαίνεται να το επιθυμεί. Ο Rufus πιστεύει όμως ότι θα τα καταφέρει με κάποιον τρόπο και η επιμονή του αυτή μαζί με την αντισυμβατική συμπεριφορά του, προκαλούν τα πειράγματα και τον εκνευρισμό των άλλων. Ο τρόπος τελικά έρχεται…ουρανοκατέβατος, όταν η Goal, μία κοπέλα από τον πλανήτη Elysium, προσγειώνεται κάπως ανώμαλα στο Kuvaq. Τι καλύτερο λοιπόν από το να βοηθήσει την ομορφούλα να γυρίσει στο σπίτι της και να μείνει και ο ίδιος εκεί!

Με εξαίρεση μία αποτυχημένη προσπάθεια εκτόξευσης του Rufus προς το Elysium, oι εξελίξεις στην αρχή του Deponia κυλούν με αργό ρυθμό. Αυτό που κάνουμε κυρίως είναι να γνωρίζουμε τον Rufus, τους κοντινούς του ανθρώπους, όπως τη νευρική φιλενάδα του η οποία ακούει στο όνομα Toni και τον -ας πούμε φίλο του- Wenzel και τον κόσμο στον οποίο ζουν. Από κάποια στιγμή όμως και ύστερα, αρχίζουμε να μαθαίνουμε περισσότερα για την Goal, το Elysium και τους κατοίκους του. Οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις και η έντονη δράση αργούν να εμφανιστούν, ωστόσο αρχίζουν να κλιμακώνονται λίγες ώρες μετά.

Όσοι έχετε διαβάσει κάποιο από τα βιβλία του Terry Pratchett ή έχετε παίξει τα δύο πρώτα games της σειράς Discworld με ήρωα τον Rincewind, θα εντοπίσετε αρκετά κοινά στοιχεία μεταξύ του μάγου μας και του Rufus. Λόγω του αντιδραστικού χαρακτήρα τους και οι δύο πηγαίνουν κόντρα στο κατεστημένο των μικρών παρηκμασμένων κοινωνιών μέσα στις οποίες ζουν και το χιούμορ τους είναι αιχμηρό έως ειρωνικό. Οι δημιουργοί του Deponia δεν κρύβουν ότι έχουν επηρεαστεί από τον κόσμο και τους ήρωες που έπλασε ο Terry Pratchett, όπως και από το βιβλίο -και όχι μόνο- "Γυρίστε τον γαλαξία με ωτοστόπ" του Douglas Adams, αλλά και τις σειρές κινουμένων σχεδίων The Simpsons και Futurama του Matt Groening.

Μένοντας πιστό στις παραδόσεις
Το Deponia είναι ένα 2D Point and click Adventure το οποίο κλείνει με νόημα το μάτι σε εκείνα τα games της LucasArts που πολλοί θεωρούμε ως ορόσημα του είδους, αλλά και στη σειρά Discworld που αναφέραμε ήδη. Οι άφθονοι διάλογοι σε έντονα χιουμοριστικό ύφος, αποτελούν ένα βασικό κομμάτι του Deponia και δε βοηθούν μόνο στο ξετύλιγμα της ιστορίας, αλλά και στην άντληση πληροφοριών για την επίλυση των γρίφων, το άλλο βασικό κομμάτι. Δεν υπάρχει καμία έκπληξη όσον αφορά στον χειρισμό μιας και όλα γίνονται με τα δύο κουμπιά του mouse.

Αφού πρώτα παρακολουθήσουμε ένα σύντομο άλλα απολαυστικό tutorial με τον Wenzel να παραδίδει μαθήματα περί χειρισμών στον Rufus, ξεχυνόμαστε με τον εφευρέτη μας στο Kuvaq για να βρούμε τα αντικείμενα και τα στοιχεία εκείνα που θα μας οδηγήσουν στη λύση των πολλών γρίφων, με το επίπεδο δυσκολίας να ποικίλει. Κάποιοι γρίφοι δεν έχουν φτιαχτεί για να μας ταλαιπωρήσουν, ορισμένοι πάλι απαιτούν περισσότερη προσοχή και σκέψη. Υπάρχουν και μερικοί, οι οποίοι αποδεικνύονται ιδιαιτέρως δύσκολοι καθώς η λύση τους δεν είναι καθόλου λογική. Σε αυτές τις περιπτώσεις δουλεύει περισσότερο η φαντασία, αλλά και η καλή μας τύχη καθώς αναγκαζόμαστε να δοκιμάσουμε παντού κάθε αντικείμενο που υπάρχει στο inventory μας.

Απασχολημένους για αρκετά λεπτά μπορούν να μας κρατήσουν μερικά minigames, που είναι ευχάριστα και αντιμετωπίζονται με χαλαρή διάθεση, αλλά ξεφεύγουν κάπως από το κλίμα ενός Point and click Adventure. Αν πάλι δε μας ενδιαφέρουν ή δυσκολευόμαστε να τα ολοκληρώσουμε, μπορούμε να επιλέξουμε «Skip» και να πάμε παρακάτω, κάτι που δεν έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε έτσι απλά με τους γρίφους -δύσκολους ή εύκολους- του κυρίως μενού. Δε θα θέλαμε να το κάνουμε άλλωστε! Σε αυτό το σημείο, η σκέψη μας πηγαίνει αναπόφευκτα σε εκείνα τα «ας πούμε adventures» ή αλλιώς Hidden Object Games.

Χρειαστήκαμε περίπου 14-15 ώρες για να τερματίσουμε το Deponia, διάρκεια που δεν θεωρείται ούτε μεγάλη, αλλά ούτε μικρή. Πρόκειται πάντως για ένα χορταστικό game με πολλούς γρίφους κι έναν ελαφρώς αυξημένο βαθμό δυσκολίας σε ορισμένους εξ αυτών. Κάποιοι δε ίσως καταφέρουν να σας σπαζοκεφαλιάσουν για αρκετή ώρα. Τουλάχιστον, η πλοκή θα σας φανεί ενδιαφέρουσα, χωρίς να σας αφήσει κάποια cliffhangers.

Όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο, ακόμα και όσοι ζουν ανάμεσα στα σκουπίδια.

Κόμικς και Steampunk
Η Daedalic Entertainment μπορεί να εστιάζει την προσοχή της στην ιστορία και τους χαρακτήρες των adventure της, αλλά αυτό δε σημαίνει αυτομάτως ότι αφήνει την ποιότητα των γραφικών σε δεύτερη μοίρα. Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει και το έχει εξάλλου αποδείξει επανειλημμένα. Το Deponia δεν αποτελεί εξαίρεση στα όσα μας έχει συνηθίσει η γερμανική εταιρεία μέχρι σήμερα. Έχουμε να κάνουμε για ακόμα μία φορά με υψηλής ανάλυσης 2D χαρακτήρες και backgrounds που ζωγραφίστηκαν στο χέρι και είναι χάρμα οφθαλμών.

Το στιλ των γραφικών είναι ιδιαίτερο και παραπέμπει κατευθείαν στα κόμικς, όπως ήταν εξάλλου και ο στόχος. Το steampunk ύφος τόσο στους χώρους, όσο και στους ήρωες, γίνεται αντιληπτό με ευκολία. Μια ματιά μόνο στα ματογυάλια του Rufus αρκεί! Τα backgrounds είναι σε γενικές γραμμές στατικά, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων. Τα σπίτια του Kuvaq μαζί με τα σκουπίδια απεικονίζουν εξαιρετικά την παρακμή, αλλά το χωριό δεν είναι σκοτεινό όπως ίσως θα περίμενε κανείς. Το αντίθετο μάλιστα. Από πάνω του ο ουρανός είναι γαλάζιος και ο ήλιος λάμπει.

Τα πάσης φύσεως αντικείμενα έχουν σχεδιαστεί και χρωματιστεί με μια ευρεία παλέτα και δεν πρόκειται να δυσκολευτείτε να βρείτε κάτι που σας χρειάζεται για τη λύση ενός γρίφου, επειδή ας πούμε «χάνεται» κάπου στα backgrounds. Το inventory αποδεικνύεται πρακτικό, ευρύχωρο και θα το περιγράφαμε περισσότερο σαν μία "κυψέλη". Τα αντικείμενα που συλλέγουμε τοποθετούνται σε τετράγωνα πλαίσια και είναι πολύ εύκολο να δούμε τι έχουμε εκεί καθώς τα εικονίδια είναι μεγάλα και καθαρά.

Τo Deponia δεν αποτελεί όμως εξαίρεση και για κάτι άλλο, στο οποίο μας έχει συνηθίσει η Daedalic. Πρόκειται δυστυχώς για το κακό animation των χαρακτήρων. Η κίνηση του Rufus όταν περπατάει δεν είναι καθόλου ομαλή, με τα χέρια και τα πόδια του να κινούνται σπασμωδικά και η αλλαγή κατεύθυνσης γίνεται πολύ απότομα. Όταν πάλι ο ήρωάς μας φαίνεται μικρούλης γιατί βρίσκεται σε κάποιο απομακρυσμένο σημείο στο χώρο, μοιάζει περισσότερο να κάνει πατινάζ!



Τα πράγματα δεν είναι καλύτερα και για τους υπόλοιπους χαρακτήρες. Το περπάτημά τους μοιάζει να βασίζεται ουσιαστικά σε τέσσερις κινήσεις. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, παύση για μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου (που γίνεται όμως αισθητή) και φτου κι απ' την αρχή!

Μπλα-μπλα και κιθάρες!
Οι διάλογοι -όπως τονίσαμε ήδη- είναι βασικό κομμάτι του Deponia και έχει δοθεί μεγάλη προσοχή σε αυτούς. Το voice-acting πιστεύουμε ότι είναι πετυχημένο και οι ηθοποιοί που δάνεισαν τις φωνές τους στους χαρακτήρες έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά. Ο Rufus ακούγεται ζωηρός, η Goal αισθησιακή, ο κακός της ιστορίας… κακός και οι κωμικοί τύποι δεν πετούν απλώς αστείες ατάκες, αλλά προκαλούν το γέλιο μόνο και μόνο με τις φωνές τους. Τα ηχητικά εφέ είναι επίσης προσεγμένα, αλλά και πλούσια.

Η μουσική μας κρατάει καλή παρέα κατά τη διάρκεια των αναζητήσεών μας, χωρίς να κουράζει αλλά ούτε και να εντυπωσιάζει. Η προσοχή μας πρέπει εξάλλου να είναι στραμμένη στους διαλόγους! Ευχάριστα ακούγεται το τραγούδι των τίτλων που μας εισάγει στο κλίμα του game με το καλημέρα και ξανακούγεται κατά τη διάρκειά του με διαφορετικό στίχο για να δώσει ένα στίγμα από τη συνέχεια της ιστορίας.

Έπεται και συνέχεια…
Το Deponia διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα κάνουν εσάς τους φίλους των 2D point and click Adventures που νοσταλγείτε τις παλιές καλές ημέρες, να το εκτιμήσετε. Η Daedalic Entertainment φρόντισε να δημιουργήσει ένα πολύ καλό συνολικά game, με ενδιαφέροντες χαρακτήρες, γραφικά με «προσωπικότητα», εξαιρετικό voice acting, χιούμορ, πολλούς έξυπνους γρίφους και μία ενδιαφέρουσα ιστορία, που όμως δεν ολοκληρώνεται εδώ. Το φινάλε του μας βρίσκει να κοιτάμε ένα ωραίο «The End…?» στην οθόνη ενώ το sequel Chaos on Deponia έχει ήδη κυκλοφορήσει.

Θετικά:
- Πολύ όμορφα 2D γραφικά
- Εξαιρετικό voice acting
- Ατάκες που προκαλούν άφθονο γέλιο
- Πολλοί γρίφοι με ποικίλο βαθμό δυσκολίας
- Καλοδουλεμένη ιστορία που κρατάει ζωντανό το ενδιαφέρον

Αρνητικά:
- Κάκιστο animation χαρακτήρων
- Η λύση μερικών γρίφων απαιτεί τύχη!
- Αρκετά αργοί ρυθμοί στην αρχή
- Minigames χωρίς κάτι το ιδιαίτερο

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 8
Gameplay: 7.5
Αντοχή: 7
Γενικά: 7.6

Μία πολύ καλή επιλογή για τους φίλους των Point and click Adventures.

Μαρία Αναγνωστοπούλου