Half-Life

Ο απόλυτος τρόμος στα FPS!

Το είδος των First-Person Shooters έχει ορισμένα games που αποτέλεσαν σταθμό στην ιστορία του είδους. Μετά το Wolfenstein 3D, το Doom και το Quake της id Software, πολλές ήταν εκείνες οι εταιρείες ανάπτυξης που αποφάσισαν να μπουν στην συγκεκριμένη αγορά δίχως επιτυχία. Μόνο μία τόλμησε να καινοτομήσει και γι΄ αυτόν ακριβώς τον λόγο έγραψε το όνομά της με χρυσά γράμματα στην βιομηχανία των games.

Η Valve ιδρύθηκε το 1996 από τους Gabe Newell και Mike Harrington, που πριν ξεκινήσουν την μεγάλη τους προσπάθεια στη βιομηχανία των games ήταν εργαζόμενοι στην Microsoft. Δύο χρόνια μετά, η νεοσύστατη τότε Αμερικάνικη εταιρεία, κυκλοφόρησε ένα μοναδικό για την εποχή FPS, το Half-Life. Σκεφτείτε την Valve ως μία ανεξάρτητη εταιρεία ανάπτυξης -καμία σχέση με το τι είναι σήμερα- και πως κατάφερε να αναδειχθεί. Για καλή της τύχη λοιπόν, η ποιότητα του δημιουργήματός της κίνησε το ενδιαφέρον της Sierra, που ανέλαβε τον ρόλο του publisher. Η αρχή είχε ήδη γίνει.

Όταν οι πύλες ανοίγουν...
Το σενάριο διεξάγεται στην πολιτεία του New Mexico, στην εγκατάσταση ερευνών Black Mesa, μία εικονική τοποθεσία που ωστόσο περιέχει ομοιότητας με το Εργοστάσιο του Los Alamos και την Area 51. Ο πρωταγωνιστής τον οποίο και ελέγχετε ονομάζεται Gordon Freeman, ένας θεωρητικός φυσικός με πτυχίο Ph.D. στο MIT.

Στο ερευνητικό κέντρο Black Mesa γίνονται διάφορα πειράματα, όταν μία ημέρα μια αλληλουχία γεγονότων προκαλεί τεράστια καταστροφή στην εγκατάσταση. Μέσω έκρηξης αντιδραστήρα επικρατεί ένα...χάος, κάπως παρόμοιο με αυτό του Doom. Άλλωστε, ο game designer Harry Teasley, είχε ομολογήσει ότι πηγή έμπνευσης ήταν το Doom και πως η Valve είχε στόχο να μας τρομάξει σε αντίστοιχο βαθμό.

Βάση της ιστορίας μας, εξωγήινοι από την διάσταση "Xen" ανοίγουν πύλη και εισβάλουν στον κόσμο μας. Το περιστατικό αυτό φέρει την ονομασία "Φαινόμενο Black Mesa". Στον τόπο του ατυχήματος, αρχικά βρίσκεται ο Freeman, οι επιστήμονες συνάδελφοί του και οι άνδρες ασφαλείας του εργαστηρίου. Πέρα από την εξωγήινη εισβολή...ο Freeman θα έχει να αντιμετωπίσει άλλη μία που θα περιπλέξει την κατάσταση.
Όταν ο επιστήμονας γίνεται στρατιώτης Το προφίλ του Gordon Freeman είναι ιδιαίτερα αγαπητό στις τάξεις των gamers και στο πρώτο Half-Life τον βλέπουμε να εξελίσσεται από απλός επιστήμονας σε στρατιώτη. Φορώντας την στολή HEV (Hazardous Environment Suit) μπορεί και ειδοποιείται για την κατάσταση του armor ή της υγείας του, κάτι που τον βοηθάει στα πρώτα του βήματα. Επί της ουσίας όμως, οι συνθήκες επιβίωσης είναι αυτές που τον κάνουν ήρωα.

Ελέγχοντας τον Freeman, αρχικά θα πρέπει να χειριστείτε έναν λοστό προκειμένου να σπάσετε εξόδους και να αποδράσετε και στη συνέχεια το πρώτο σας πιστόλι για να σκοτώσετε τα γνώριμα headcrabs, εξωγήινα παρασιτικά που μοιάζουν με καβούρια αλλά ακουστικά θυμίζουν γάτες, κυρίως λόγω του ομώνυμου ήχου που βγάζουν. Το οπλοστάσιό σας περιλαμβάνει ένα MP5 submachine gun, ένα shotgun, crossbow, RPG, μέχρι και ακόμη πιο πανίσχυρα όπλα...επιστημονικής φαντασίας που υπάρχουν αποκλειστικά και μόνο στον κόσμο του Half-Life. Ανάλογα με τον τύπο τους, ορισμένα όπλα έχουν primary και secondary fire. Τα δευτερεύοντα πυρά αφορούν περισσότερες σφαίρες μαζί ή εκτόξευση εναλλακτικής σφαίρας, όπως π.χ. βόμβας. Υπάρχουν επίσης χειροβομβίδες και εκρηκτικά C4 τοίχου που λειτουργούν ως παγίδες για τους εχθρούς. Γενικά ο Gordon Freeman έχει κάθε είδους όπλο και gadget για να τα βγάλει πέρα με κάθε λογής ον, γήινο ή εξωγήινο.

Μία από τις σπάνιες περιπτώσεις στην ιστορία της βιομηχανίας των games, όπου το ντεμπούτο μιας εταιρείας στο game development κάνει παγκόσμια αίσθηση.

Ατμόσφαιρα που καθηλώνει
Αντικειμενικά το Half-Life ανήκει στα πιο τρομακτικά games που έχετε παίξει ποτέ. Οι developers κατάφεραν να μας τρομοκρατήσουν σε κάθε μας βήμα. Το καινοτόμο στοιχείο του Half-Life για κάποιον που δεν το έχει παίξει στο πρώτο playthrough, είναι τα αναπάντεχα γεγονότα.

Μία παγίδα που θα σας κάνει κομματάκια για κιμά, η οροφή που θα ανοίξει ανά πάσα στιγμή για να ρίξει εξωγήινους αποκρουστικής όψης, τα μικρά αλλά ανατριχιαστικά headcrabs που ορμούν στο πρόσωπό σας, τρομακτικά στην όψη ζόμπι που ορμάνε κατά πάνω σας και που αποτελούν ανθρώπους που έπεσαν θύματα των headbrabs, τερατόμορφες σαύρες, τα αιμοβόρα Barnacles που κολλούν στο ταβάνι και σας τραβούν με την γλώσσα τους προς τα πάνω για να σας καταβροχθίσουν και άλλα τέτοια "χαριτωμένα". To Half-Life δεν είναι για καρδιακούς. Εμπεριέχει άφθονα στοιχεία Horror και μπορεί να σας τρομάξει μέχρι και σήμερα με την ατμόσφαιρά του.

Το A.I. είναι υποδειγματικό, καθώς οι εχθροί σας εντοπίζουν σχετικά εύκολα και έχουν υψηλά ποσοστά ευστοχίας. Μία απ' τις ελάχιστες λύσεις είναι να παίξετε στα όρια του οπτικού τους πεδίου, κάτι που λύνει σε ορισμένες δύσκολες περιπτώσεις τα χέρια. Σημαντικό πλεονέκτημά σας αποτελεί το auto-aim που ενεργοποιείται μόνο αν ο στόχος σας πλησιάσει το σώμα του εχθρού. Γενικά το Half-Life έχει υψηλή δυσκολία και απαιτεί πολλά Save/Load για να καταφέρετε να ανταπεξέλθετε στις απειλές. Θα χρειαστείτε αρχικά οικονομία σφαιρών και στη συνέχεια προσοχή στα ποσά ενέργειας που θα χάνονται και τα οποία αναπληρώνονται με health και armor βοήθειες που βρίσκονται στους τοίχους.

Αναζητήσεις και προκλήσεις
Η δράση του Half-Life διεξάγεται σε διάφορα εργαστήρια, στρατιωτικές βάσεις και sci-fi περιβάλλοντα, τα οποία παρουσιάζουν πολλά ανοικτά σημεία προς εξερεύνηση. Σε αντίθεση με τα περισσότερα FPS που μέχρι πρότινος σας έδιναν την λύση "στο πιάτο", το Half-Life σας βάζει στη διαδικασία επίλυσης ορισμένων γρίφων προκειμένου να προχωρήσετε παραπέρα. Η υλοποίησή τους πότε είναι λογική, του στυλ "Στρίψε την βαλβίδα, για να ανέβει η πίεση του νερού και να βγεις στην επιφάνεια" και πότε παρουσιάζει ιδιομορφίες.

Πιο συγκεκριμένα, οι developers της Valve έχουν κάνει άθελά τους κακή υλοποίηση σε ορισμένες παραμέτρους του παιχνιδιού. Για παράδειγμα κατά την ανάβαση στις σκάλες, ο Freeman συνεχίζει να ελέγχεται με τα WASD, την στιγμή που θα έπρεπε το W (πάνω) και το A (κάτω) να αφορούν την ανάβαση στη σκάλα. Αυτό σας μπερδεύει ως προς το ότι θα πρέπει αφενός μεν να προχωράτε εκεί που στοχεύει το mouse σας κι αφετέρου να προσέχετε μην πέσετε στην άκρη της σκάλας. Την στιγμή που υπάρχει falling damage, το όλο σύστημα δεν χρειαζόταν.

Ορισμένα ακόμη σημεία του Half-Life οδηγούν σε εκνευριστικά trial and error, όπως για παράδειγμα το να πρέπει να ισορροπήσετε πάνω σε τοξικά βαρέλα, να ενεργοποιήσετε μια τεράστια προπέλα και ταυτόχρονα να περάσετε από κάτω της την ώρα που πατάτε το κουμπί χωρίς να σας κόψει φέτες (θέμα τύχης) ή ακόμα και να υπερπηδήσετε ένα εμπόδιο ώστε να προχωρήσετε παρακάτω. Την στιγμή που δεν σας δίνονται συμβουλές για το τι πρέπει να κάνετε, οι level designers όφειλαν να είναι λίγο πιο προσεκτικοί σε ορισμένα σημεία.

Στον αντίποδα, ο ρεαλισμός στο Half-Life χτυπάει "κόκκινο" καθώς οι developers έχουν προβλέψει το παραμικρό ενδεχόμενο. Ο φακός σας που είναι απαραίτητος στο σκοτάδι και σβήνει μετά από κάποια λεπτά σε αναμονή της επαναφόρτισης. Στρατιώτες πολεμούν ενάντια σε εξωγήινους, οι σεκιουριτάδες των εργαστηρίων σας πυροβολούν αν τους πυροβολήσετε πρώτοι και διάφορες ακόμη ευχάριστες εκπλήξεις. Τα boss fights προσφέρουν ένα υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού, κάνοντας τον Gordon Freeman ακόμη πιο badass τύπο, καθώς θα σας γεμίζουν με υπερηφάνεια όποτε τα προσπερνάτε ή τα καταστρέφετε (ανάλογα με τις συνθήκες). 

Multiplayer
Το Half-life σας δίνει την δυνατότητα να παίξετε μέχρι και 32 χρήστες ταυτόχρονα, επιλέγοντας ένα από τα 15 διαθέσιμα maps. Εκεί, η δράση είναι γρήγορη, ακατάπαυστη και έντονη ενώ η ποικιλία που προσφέρουν τα διάφορα mods και add-Ons επεκτείνουν την διάρκεια ζωής του παιχνιδιού σημαντικά. Η σύνδεση γίνεται απευθείας μεταξύ χρηστών και αποδίδει εξαιρετικά κοντά στα 60 frames λόγω των χαμηλών specs. Μπορείτε να φιλοξενήσετε οι ίδιοι game ή να μπείτε σε παιχνίδια άλλων, εφόσον είναι διαθέσιμα και χωρίς να απαιτούν κωδικό. Το Half-Life είναι ένα απ' τα πιο παλιά FPS που υποστηρίζει multiplayer κι αυτό από μόνο του τιμά την Valve για την προσπάθειά της.

Ανατριχιαστικά πλάσματα
H ποιότητα των γραφικών στο Half-life άνοιξε νέους ορίζοντες στην εποχή του, ειδικά στον τομέα των PC games που τόσο το είχαν ανάγκη. Τα περιβάλλοντα έχουν τεράστια ποικιλομορφία και συνοχή μεταξύ τους, ενώ οι εχθροί παρουσιάζουν τέτοιο σχεδιασμό που πραγματικά τρομάζουν. Τόσο στην όψη, όσο και στην ακοή. Από τα μικρά "χρατς-χρατς" που θα ακούτε γύρω σας, στα headcrabs κάνουν σαν γάτες που τις πνίγουν ή στα bosses με τους επιβλητικούς θορύβους σας, κάθε εχθρός διαθέτει τα δικά του ποικίλια ηχητικά εφέ. Ακόμα κι αν σταθείτε ακίνητοι και ακούτε τα environmental sounds πραγματικά θα εκπλαγείτε. Δεν υπάρχει πουθενά το αίσθημα της επανάληψης. Τα facial expressions βάση των γραφικών της εποχής είναι ανύπαρκτα, καθώς μιλάμε ουσιαστικά για ακίνητα πρόσωπα, ενώ ένα ακόμη αρνητικό είναι η επανάληψη κυρίως NPC αλλά και εχθρών.

Την παράσταση κερδίζει σε κάθε περίπτωση ο ηχητικός τομέας, ενός πλούσιου soundtrack με πολλές διακυμάνσεις, καθώς και των ηχητικών εφέ, που έχουν προβλέψει με ακρίβεια από την ανάσα των εξωγήινων μέχρι το reload ενός όπλου. Το Half-Life πρωτοπόρησε και στον τομέα του voice acting, καθώς έβαλε φωνή σε όλους τους NPC. Θα ακούσετε τους σεκιουριτάδες να αναρωτιούνται για τις αποκρουστικές μυρωδιές γύρω τους, να σας δίνουν συμβουλές ή να σας ενθαρρύνουν κι αντίστοιχα θα υποκλέπτετε φωνές εχθρών από τον ασύρματο σαν να είναι αληθινές. Η ποιότητα των φωνών για τα δεδομένα της εποχής είναι απαράμιλλη και συμβάλει στα μέγιστα στην ατμόσφαιρα.

Ένα FPS "σταθμός"
Κάθε gamer που λατρεύει τα FPS οφείλει οπωσδήποτε να έχει παίξει το Half-Life. Η ιστορίες που μπορούμε να διηγηθούμε είναι ατελείωτες. Εχθροί που μας ανάγκασαν στα πρώτα μας jump scares, τρόμος μέσα στον φωταγωγό, ανατριχίλα σε συγκεκριμένους ήχους, δύσκολα σημεία ή αστεία σκηνικά. Κάθε playthrough στο Half-Life και ακόμη περισσότερο το πρώτο, είναι μια εμπειρία ζωής. Σε κάθε περίπτωση, η Valve δημιούργησε ένα κορυφαίο στο είδος του παιχνίδι που κατάφερε να μας προσκαλέσει όσο ελάχιστα.

Θετικά:
- Καλοσχεδιασμένα μοντέλα χαρακτήρων
- Ατμόσφαιρα που θα σας κάνει να τρέμετε
- Έξυπνοι γρίφοι
- Ανθεκτικά bosses
- Ανατριχιαστικά ηχητικά εφέ
- Λειτουργικό A.I. στους εχθρούς και πολλές παγίδες
- Μεγάλη ποικιλία ηχητικών εφέ - Εθιστικό multiplayer mode

Αρνητικά:
- Μικρή ποικιλία εχθρών
- Η δυσκολία του να περάσετε μέσα από ορισμένα εμπόδια
- Το A.I. σε ορισμένους εχθρούς ξεγελιέται

Βαθμολογία
Γραφικά: 9
Ήχος: 10
Gameplay: 9
Αντοχή: 8
Γενικά: 9

Η απόλυτη περιπέτεια τρόμου και δράσης.

Μάνος Γρυπάρης