Donut County

Μία πόλη στον ρυθμό...των ντόνατς.

Όλα ξεκίνησαν μια κρύα ημέρα του χειμώνα, όταν ο Ben Esposito δεν είχε τι να κάνει στον ελεύθερο του χρόνο λέει "Aς αναπτύξω ένα game". Παρά το γεγονός ότι εκείνη την περίοδο δούλευε πάνω στο The Unfinished Swan ως level designer στην indie εταιρία ανάπτυξης Giant Sparrow, του ήρθε μια φαεινή ιδέα για ένα video game.

Το αστείο είναι πως η ιδέα του δεν είναι εξ ’ολοκλήρου δικιά του, όμως ο σπόρος φυτεύτηκε στο μυαλό του από τον τιτάνα της βιομηχανίας του gaming Peter Molyneux. Βέβαια η αλήθεια είναι πως ο Peter Molyneux δεν έχει καμία σχέση με το παιχνίδι. Η ιδέα δημοσιεύθηκε μέσω ενός parody account του Peter Molyneux στο Twitter με όνομα Peter Molydeux.

To tweet έγραφε: “You play a hole, you must move around an environment making certain elements fall into correct targets at the right time.” Έτσι ο Ben έχοντας εμπειρία στον χώρο του gaming, αφού έχει δουλέψει προηγουμένως σε διάφορα games όπως τα What Remains of Edith Finch, The Unfinished Swan, Bubsy 3D και πολλά ακόμα, αποφάσισε να πάρει την ιδέα από ένα parody account του Peter Molyneux και να την κάνει πραγματικότητα. Έτσι γεννήθηκε το Katamari ενός παράλληλου σύμπαντος, δηλαδή το Donut County.

Μια παιδική ιστορία
Η ιστορία του αναπτύσσεται κάπως επαγωγικά. Στην αρχή ξεκινάμε γνωρίζοντας ένα περίεργο ζευγάρι φίλων, την μικρή Mira και τον BK που είναι ένα racoon, ο οποίος διευθύνει ένα μαγαζί που πουλάει ντόνατς. Χρησιμοποιούν λοιπόν μια καινούργια εφαρμογή για να δέχονται παραγγελίες για ντόνατς από τους πεινασμένους κατοίκους του Donut County. Φαίνεται όμως πως ο BK έχει μια… δική του άποψη για το τι είναι ένα ντόνατ και αντί για να διανέμει κανονικά φαγώσιμα ντόνατ διανέμει κινούμενες τρύπες στο έδαφος που ρουφάνε τα πάντα.

Έτσι καταλήγει όλη η πόλη, τα 7-8 άτομα δηλαδή, να βρίσκονται 999 πόδια κάτω από το έδαφος. Καθώς κάθονται γύρω από την φωτιά και όλοι ρίχνουν το φταίξιμο στον BK, μαθαίνουμε την ιστορία του καθενός ξεχωριστά, δηλαδή το πως έπεσε ο καθένας μέσα στην τρύπα. Μετά από όλες τις ιστορίες ο BK συνεχίζει ακάθεκτος και δεν παραδέχεται ότι τους κατέστρεψε τη ζωή για να ανέβει level και να κερδίσει το drone, αλλά ότι τους βοήθησε να λύσουν τα προβλήματά τους.

Καθ’ όλη την διάρκεια όμως η Mira τον κράζει γιατί θυσίασε τα πάντα για το drone, το οποίο και του το έσπασε. Στο τέλος όμως καταλαβαίνει ότι έχει κάνει λάθος και αποφασίζει να βρει τρόπο να σώσει τους πάντες εκεί κάτω, χρησιμοποιώντας έναν τεράστιο καταπέλτη για να τους εκτοξεύσει πάλι στην επιφάνεια. Και αυτό συμβαίνει αφού εναντιωθεί στον “αρχιτέκτονα” αυτής της καταστροφικής εφαρμογής, τον αρχηγό όλων των ρακούν, τον Trash King.

Katamari reversed
Κάπως έτσι ξεκινάει η μικρή μας αυτή περιπέτεια με αυτούς τους αξιολάτρευτους χαρακτήρες και με το καλημέρα πουλάμε το πρώτο μας ντόνατ. Όχι ντόνατ από αλεύρι και ζάχαρη προφανώς, αλλά ντόνατ στον φλοιό της Γης, δηλαδή μια κινούμενη τρύπα. Στόχος σας είναι να κουνάτε την μαγική αυτή τρύπα και να καταβροχθίσετε ότι υπάρχει στην οθόνη σας. Ο χειρισμός είναι πολύ απλός, κάτι σαν point-and-click χωρίς το click. Απλά με τον μοχλό του χειριστηρίου (ή το ποντίκι) κουνάτε την τρύπα.

Στην αρχή η τρύπα σας είναι πολύ μικρή και πρέπει να βρίσκετε μικρά αντικείμενα να ρίχνετε μέσα για να μεγαλώσει… they grow up so fast. Σιγά σιγά “ρουφάτε” και πιο μεγάλα αντικείμενα όπως ολόκληρα σπίτια (μαζί με τους κατοίκους), τεράστιες πέτρες, δέντρα και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Πολύ απλό gameplay που σκοπός του δεν είναι να σας “ζορίσει” ή να προσφέρει μια ΑΑΑ εμπειρία. Αντιθέτως είναι από αυτά τα games, όπως το πρόσφατο Untitled Goose Game, που απλά πρέπει να χαλαρώσετε και να απολαύσετε την διαδρομή. 

Καταστρέφοντας τον κόσμο για ένα quadcopter. 

Καθώς προχωράτε στο Donut County μπορείτε με πόντους να αγοράσετε κάποια items από το online shop, όπως π.χ το πολυπόθητο quadcopter, ένα καταπέλτη ή ενεργειακά ποτά. Τα ενεργειακά ποτά-ποτέ δεν κατάλαβα τι κάνουν, ωστόσο τον καταπέλτη θα τον χρειαστείτε, γιατί σε ορισμένες πίστες θα χρειαστεί αντικείμενα που θα ρουφήξετε να τα πετάξετε πάλι για να πετύχετε κάτι που θα σας βοηθήσει να προχωρήσετε. Αυτό συμβαίνει γιατί σε κάποιες πίστες θα χρειαστεί να κάνετε “κάτι”, όπως το να φάτε έναν μελισσοπαραγωγό, να φουσκώσετε ένα αερόστατο ή να χτυπήσετε ένα διακόπτη.

Low-poly life
Γενικά βλέπουμε το στυλ low-poly να κερδίζει όλο και μεγαλύτερη δημοτικότητα, ειδικά και με την κυκλοφορία του Untitled Goose Game, φυσικά όχι χωρίς λόγο. Το συγκεκριμένο στυλ γραφικών σαν να ταράζει τα νερά σε μια λίμνη γεμάτη με AAA ρεαλιστικά γραφικά, εκρήξεις Michael Bay και ο θεός βοηθός. Για αυτό μας αρέσει, γιατί το έχουμε συνδυάσει με ένα απαλό κύμα, με μια διατάραξη στην κανονικότητα μας, με μια ευχάριστη “ανωμαλία”. Κάτι που μας ενεργοποιεί ένα διακόπτη στον εγκέφαλο και μας λέει “τώρα χαλάρωσε δεν παίζεις για να νικήσεις”.

Υπάρχουν και εξαιρέσεις από games που χρησιμοποιούν το ίδιο στυλ και είναι harcore-ριλες, όμως οι περισσότεροι το έχουν συνδυάσει με κάτι χαλαρωτικό που παίζουν στο “down time” τους, όπως λένε και οι φίλοι μας οι εγγλέζοι. Φυσικά από την συνολική εικόνα δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι έντονοι χρωματισμοί, μιας και είναι το τελευταίο κομμάτι του παζλ, στον οπτικό τομέα, που συμπληρώνει το “αθώο” και παιδικό περίγραμμα του Donut County.

Σαν πολύπλοκοι οργανισμοί που είμαστε όμως, δεν μπορούμε να αρκεστούμε απλά στον οπτικό τομέα αλλά θέλουμε και τα κατάλληλα ακουστικά ερεθίσματα ώστε να έχουμε μια πιο πλήρη εικόνα και να κατανοούμε το γενικότερο πλαίσιο. Ευτυχώς το Donut County καταφέρνει με απλά beat-άκια να συνοδεύσει αυτή την μικρή περιπέτεια αρκετά καλά, εγχείρημα ιδιαίτερα δύσκολο ακόμη και για τεράστιες εταιρίες ανάπτυξης. Ακόμα και τέλειο gameplay και σουπερ ουαου ιστορία να έχεις, αν δεν καταφέρεις να δώσεις κάποιο “vibe” στον gamer με την χρήση της μουσικής, η εμπειρία θα είναι ελλιπής.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι φουλ δραματική, χαρούμενη ή το voice over να είναι ρεαλιστικό, over the top κλπ. Σημαίνει απλά ότι πρέπει να βρεις τι στυλ, είδος και tempo χρειάζεσαι για να δώσεις στον παίκτη μια καλύτερη αίσθηση της κατάστασης και της σκηνής που βλέπει στην οθόνη. Στην προκειμένη περίπτωση στο voice over χρησιμοποιήθηκαν ηχητικά παρόμοια με αυτά του Okami, δηλαδή απλοί ήχοι περίεργοι που δεν λένε λέξεις και δεν βγάζουν νόημα.

Τελικά αξίζει;
Η ιστορία που αφηγείται το Donut County είναι παιδική, κάτι που βοηθάει στο να αναδείξει τον “αθώο” χαρακτήρα αυτού του game και σε συνεργασία με το ιδιαίτερο χιούμορ που έχουν όλοι οι κάτοικοι της πόλης, δημιουργείται μια πρωτότυπη περιπέτεια που καταφέρνει εύκολα τον στόχο της. Προσφέρει ένα -σύντομο- χαλαρωτικό ταξίδι διάρκειας μόλις 2 ωρών, όμως μετά δεν έχει κανένα replayability, ούτε post-game περιεχόμενα. Ίσως όσοι κυνηγάτε τρόπαια να το κοιτάτε με άλλο μάτι μιας και μπορείτε εύκολα να πάρετε την πλατίνα.

Αν απλά ψάχνετε μια σύντομη περιπέτεια για να ξεφύγετε από τα συνηθισμένα δεν χρειάζεται να ψάξετε παραπέρα… ψάξτε μόνο την τσέπη σας, γιατί το Donut County κοστίζει 12€ σε όλες τις πλατφόρμες. 12€ για 3 ώρες (max) gameplay ακόμα και με τρόπαια κλπ, δεν θεωρώ πως δικαιολογούνται. Ωστόσο παραμένει μια μοναδική περιπέτεια για να περάσετε λίγο χρόνο μαζί της, αν μπει πρώτα καμιά έκπτωση πάντα.

Θετικά:
- Χαριτωμένοι χαρακτήρες
- Πρωτότυπο χαλαρωτικό gameplay
- Έντονα χρωματισμένα low-poly περιβάλλοντα
- Αθώο “παιδικό” σενάριο
- Όμορφη μουσική

Αρνητικά:
- Πάρα πολύ μικρή διάρκεια
- Κανένα replay value ή post game περιεχόμενο
- Σχεδόν διπλάσια τιμή από ότι θα έπρεπε

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 8
Gameplay: 8
Σενάριο: 7
Αντοχή: 5
Γενικά: 7.4

Αν και δεν πρόκειται για τον Sly, ο BK εύκολα θα μπορούσε να μπει στην συμμορία. #BK4Sly5

Σταμάτης Καράμπογας