Wolfenstein: Youngblood

Αιματοκύλισμα στην κατεχόμενη Γαλλία του 1980.

Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του Wolfenstein ΙΙ: The New Colossus, οι εταιρείες ανάπτυξης MachineGames και Arkane Studios συνεργάστηκαν και προχώρησαν την ιστορία του franchise μερικές ακόμα δεκαετίες μπροστά. Το Wolfenstein: Youngblood είναι η τρίτη κυκλοφορία του reboot της σειράς και διαφοροποιείται από τους προκατόχους του ως προς το gameplay, καθώς εισάγει ελαφριά RPG στοιχεία και είναι σχεδιασμένο με το Co-op multiplayer κατα νου.

Το Τέταρτο Ράιχ καραδοκεί
Είκοσι χρόνια μετά από τα γεγονότα του new Colossus, ο κόσμος έχει σχεδόν πλήρως ελευθερωθεί από τους Ναζί και ο πρωταγωνιστής του προηγούμενου game, William "B.J." Blazkowicz, εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Οι δίδυμες κόρες του (την μια εκ των οποίων ελέγχετε εσείς), Sophie & Jessica, μαζί με την φίλη τους Abby, ανακαλύπτουν ένα κρυφό δωμάτιο στο οποίο βρίσκουν έναν χάρτη από τον οποίο προκύπτει ότι ο πατέρας τους βρίσκεται στο κατεχόμενο Παρίσι για να συναντήσει την γαλλική Αντίσταση. Κλέβοντας ένα ελικόπτερο του FBI και δύο στολές "Power Armor", τα κορίτσια και η φίλη τους ταξιδεύουν ως εκεί για να τον βρουν.

Αφού φτάσετε στο Παρίσι, οι αντιστασιακοί προκειμένου να βρείτε τον πατέρα σας, σας φορτώνουν και ένα κάρο αγγαρείες, μιας και σας βρήκαν εύκαιρες, όπου φυσικά ξεχνάτε το ότι η ζωή του ίδιου σας του πατέρα κρέμεται από μια κλωστή. Οk, δεν περιμένει κανείς να είναι ρεαλιστικό ένα video game με ναζί ρομπότ, αλλά εφόσον οι developers αποφάσισαν να βάλουν κάποια σεναριακά πλαίσια, είναι λίγο αστείο το ότι τα κορίτσια είναι διστακτικά όταν είναι να σκοτώσουν τον πρώτο τους άνθρωπο και λίγες ώρες αργότερα κάνουν cheesy αστειάκια πριν ή μετά από λουτρά αίματος (ενώ κατά τ'άλλα φοβούνται για την ζωή του πατέρα τους).

Είναι προφανής η προσπάθεια να εισαχθούν δυναμικές πρωταγωνίστριες στο σύμπαν του Wolfenstein, παρουσιάζοντας δύο έφηβα κορίτσια που εκπαιδεύονταν σκληρά σε μια ελεύθερη χώρα χωρίς να προορίζονται για καριέρα στον στρατό, και έτσι στο χαλαρό να βουτάνε κυβερνητικό εξοπλισμό και να την κάνουν για Ευρώπη και να αρχίσουν να κατακρεουργούν στρατιές από ναζί. Εν κατακλείδι, Το σενάριο είναι γραμμικό, προχειρογραμμένο και προβλέψιμο, το μήνυμα που θέλει να περάσει το παιχνίδι θα μπορούσε να το περάσει με πολύ καλύτερο τρόπο.

Σπάστε τα όλα
Αρχικά θα πρέπει να επιλέξετε ποια από τις δύο δίδυμες θέλετε να ελέγχετε. Η επιλογή είναι ξεκάθαρα αισθητικής σημασίας (και αυτό πάλι δεν έχει πολύ νόημα, καθώς δεν βλέπετε τον χαρακτήρα σας) και η μόνη διαφορά μεταξύ τους είναι ο αρχικός οπλισμός (που επίσης δεν έχει πολλή σημασία, καθώς τα περισσότερα όπλα τα βρίσκετε αρκετά νωρίς). H δίδυμη που δεν επιλέξατε θα σα συντροφεύει είτε ως AI, είτε ελεγχόμενη από κάποιον φίλο σας σε Co-op.

Όσο εκπληρώνετε αποστολές και σκοτώνετε ναζί, μαζεύετε XP και ανεβαίνετε levels. Σε κάθε level ανεβαίνει αυτόματα το damage που κάνετε κατά 2%, ενώ κάθε όπλο ξεχωριστά έχει το δικό του Mastery Level, το οποίο επίσης προσφέρει ένα bonus στο damage κάθε φορά που σκοτώνετε τον απαιτούμενο αριθμό εχθρών. Επιπλέον, σε κάθε level λαμβάνετε και πόντους που μπορείτε να ξοδέψετε σε διάφορα Skills τα οποία περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων αύξηση του Health και του Armor σας, την δυνατότητα να κρατάτε δύο πιστόλια ταυτόχρονα, το να μπορείτε να κρατήσετε βαρέα όπλα στο inventory σας και να γίνεστε αόρατοι.

Πέραν του leveling, στο Youngblood υπάρχει το in-game currency "Silver Coins", με τα οποία αγοράζετε αισθητικής αξίας αντικείμενα και βελτιώσεις για τα όπλα σας. Κάθε upgrade όπλου μπορεί να διαμορφώσει την χρήση του, καθώς πχ ένα σκοπευτικό που βοηθά στην συχνότητα βολών δεν βοηθά και πολύ στους υπονόμους, όπου ένας φακός θα ήταν πιο χρήσιμος. Ευτυχώς, μπορείτε να αλλάζετε upgrades στα όπλα σας όποτε επιθυμείτε, αρκεί να έχετε αρκετά coins για να τα ξεκλειδώνετε. Τα microtransactions επίσης δεν απουσιάζουν, τα οποία περιλαμβάνουν αδιάφορα αντικείμενα αισθητικής αξίας.

Ο χειρισμός της κίνησης και των όπλων είναι ομαλότατος και δεν παρουσιάζει κανένα πρόβλημα. Η στολή που φοράτε αιτιολογεί μερικά από τα Skills σας, καθώς και το γεγονός ότι μπορείτε να εκτελέσετε μεγάλα άλματα. Τα όπλα καθεαυτά έχουν ποικιλία μεταξύ τους και το κάθε ένα είναι αποτελεσματικό σε έναν από τους δύο τύπους εχθρικής θωράκισης που θα συναντήσετε, κάτι που σημαίνει ότι θα χρειαστεί να αλλάζετε όπλα συχνά. Και εδώ έχουμε το πρώτο μεγάλο "μείον" του Youngblood στο PS4.

Το αίμα των ναζί κάνει καλό στην επιδερμίδα.

Προκειμένου να αλλάξετε όπλο, θα πρέπει να κρατήσετε παττημένο το R1 και να διαλέξετε με τον δεξί μοχλό ποιό όπλο θέλετε, ενώ με το τρίγωνο επιλέγετε αυτόματα το προηγούμενό σας όπλο. Αυτό σημαίνει πως αν σε ένα όπλο σας τελειώσουν τα πυρομαχικά, αυτόματα έρχεται στα χέρια σας το προηγούμενο που είχατε, το οποίο μπορεί να μην κάνει για τον τύπο εχθρού που πολεμάτε και εκεί οι επιλογές σας είναι ή να πατήσετε τρίγωνο και να ξαναεπιλέξετε το άδειο σας όπλο, ή να πρέπει στη μέση της μάχης να ψάχνετε στο weapon wheel να επιλέξετε το όπλο που χρειάζεστε. Ένα κουμπί να αλλάζει διαδοχικά όπλα θα ήταν πολύ προτιμότερο, καθώς δεν υπάρχει η άνεση που έχει η έκδοση για PC, όπου τα όπλα αντιστοιχούν σε πλήκτρα αρίθμησης. Το ότι το παιχνίδι δεν έχει "Pause" ακόμα και στο Single-player mode ρίχνει αλάτι στην πληγή και σίγουρα κάποια στιγμή θα βρεθείτε σε κάποιο σκηνικό ανάλογο αυτού που περιγράφεται παραπάνω και θα σαστίσετε.

Το ΑΙ είναι άλλο ένα κακοφτιαγμένο χαρακτηριστικό του Youngblood. Οι πάντες (εκτός από εσάς) βλέπουν τέλεια στο απίστευτο σκοτάδι, κάποιοι εχθροί σας παίρνουν χαμπάρι κι ας είστε αόρατοι, ενώ άλλοι σας βλέπουν να μαχαιρώνετε τους φίλους τους μπροστά στα μάτια τους και κάνουν ότι δεν σας είδαν, ενώ η αδελφή σας μπορεί να ορμήξει στην μάχη χωρίς καμία προφύλαξη, ή να αγνοεί τις εκκλήσεις σας για βοήθεια. Ωστόσο, οι μάχες καθεαυτές προσφέρουν έναν ικανοποιητικό βαθμό πρόκλησης και έχετε αρκετές ευκαιρίες αν πληγωθείτε βαριά, καθώς με το που τελειώσουν τα armor & health της μιας αδελφής, η άλλη έχει ένα χρονικό περιθώριο μέσα στο οποίο μπορεί να την αναζωογονήσει και ακόμα και αν δεν προλάβει, ο θάνατος αφαιρεί μια από τις 3 ζωές που έχουν. Παίζοντας Co-op τουλάχιστον θα έχετε την δυνατότητα να ξεμπερδεύετε πιο εύκολα από τις μάχες και να καταστρώσετε τακτικές για να πολεμήσετε ζόρικους εχθρούς.

Αν οποιαδήποτε αδελφή πεθάνει ξοδεύοντας την τελευταία ζωή, τότε ξαναρχίζετε όλο το map από την αρχή, με τα πυρομαχικά που έχετε ξοδέψει να παραμένουν ξοδεμένα και με όλους τους εχθρούς να έχουν κάνει respawn. Το τελευταίο συμβαίνει κάθε φορά που επιστρέφετε σε κάποια περιοχή, κάτι το οποίο θα προσθέσει στον εκνευρισμό σας. Λέγοντας "map", αξίζει να αναφερθεί ότι εκτός από το minimap, δεν υπάρχει κάποιος μεγαλύτερος χάρτης που να μπορείτε να δείτε, οπότε προστίθεται ακόμα ένας παράγοντας στους ουκ ολίγους μέχρι στιγμής που θα σας κάνουν να θέλετε να πετάξετε το χειριστήριό σας στην οθόνη, καθώς δεν μπορείτε να δείτε το που ακριβώς είναι το σημείο στο οποίο πρέπει να πάτε. Ένα playthrough όλων των βασικών και επιμέρους αποστολών θα σας πάρει περίπου 12 ώρες.

Ο,τι λάμπει δεν είναι χρυσός
Όσον αφορά την εμφάνιση, έχει γίνει καλή δουλειά. Τα μοντέλα είναι καλοσχεδιασμένα, όπως και τα πρόσωπα. Η κίνηση ομαλότατη, τα εφέ καλοφτιαγμένα και το framerate είναι σταθερό ακόμα και όταν γίνεται χαμός μέσα στην οθόνη. Τα μόνα ψευγάδια είναι κάποια διάσπαρτα bugs και glitches, αλλά σε γενικές γραμμές τα γραφικά του Wolfenstein: Youngblood είναι ικανοποιητικότατα.

Η 80-ίλα "αχνοφαίνεται"
Η Bethesda φαίνεται έχει κάνει "σύστημα" το να παραπλανεί το κοινό στα τρέιλερ όσον αφορά την μουσική επένδυση των games που προωθούν μια αισθητική η οποία συνάδει με κάποιο μουσικό είδος. Για παράδειγμα, στα τρέιλερ του RAGE 2 ακουγόταν παντού Punk, αλλά μέσα στο παιχνίδι μόνο στο racing mode έπαιζε αυτή την μουσική. Το Youngblood συνεχίζει το "παράδειγμα", παρουσιάζοντας μουσική εμπνευσμένη από τα 80s στα τρέιλερ, η οποία απουσιάζει από το παιχνίδι, πλην πολύ συγκεκριμένων στιγμών (όταν πλησιάζετε έναν συγκεκριμένο χώρο στην βάση της Αντίστασης, ή αν κάποιος ναζί έχει αφήσει κάποιο ραδιόφωνο ανοιχτό), κάτι το οποίο είναι κρίμα, καθώς θα ενίσχυε το σωστό κλίμα της εποχής.

Κατά τ' άλλα, η ambient ψιλο-φουτουριστική μουσική επένδυση είναι καλά εκτελεσμένη και με καθαρή παραγωγή. Όσον αφορά τα ηχητικά εφέ, αυτά κυμαίνονται σε ρεαλιστικά επίπεδα. Δεν απογοητεύουν, αλλά αντίστοιχα δεν εντυπωσιάζουν. Το voice acting των ναζί είναι ικανοποιητικότατο, και εν γένει όλοι οι διάλογοι στα γερμανικά και τα γαλλικά είναι καλοστημένοι. Το voice acting των Jessica & Sophie θα μπορούσε κανείς να πει ότι παραείναι χαζοχαρούμενο ή "ανώριμο" και ώρες ώρες χαλάει κάποια σημεία που θα μπορούσαν να είναι ατμοσφαιρικά.

Μια χαμένη ευκαιρία
Είναι μεγάλο κρίμα να έχει κανείς στα χέρια του ένα game με πολύ καλά φτιαγμένο τεχνικό τομέα, καλά γραφικά και μερικοί μηχανισμοί του gameplay να είναι ικανά να τον κάνουν να το αφήσει. Σε σχέση με τους προκατόχους του, το Wolfenstein: Youngblood αφήνει μια "κενή" αίσθηση, χωρίς να διαθέτει κανένα στοιχείο το οποίο θα σας κάνει να "κολλήσετε" μαζί του ή έστω να του ρίξετε μια δεύτερη ματιά. Αν ωστόσο επιμένετε να του δώσετε μια ευκαιρία, προτιμήστε την έκδοση για PC, καθώς σε αυτή μπορείτε τουλάχιστον να παρακάμψετε το πρόβλημα με την επιλογή όπλων.

Θετικά: 
- Ικανοποιητικός βαθμός πρόκλησης
- Όμορφα γραφικά
- Άφθονη βία
- Ποικιλία όπλων και αναβαθμίσεων
- Το να σκοτώνετε ναζί θα είναι πάντα διασκεδαστικό

Αρνητικά:
- Αδιάφορο σενάριο
- Κακό A.I.
- Cringy ατάκες από τις πρωταγωνίστριες
- Κακό σύστημα αλλαγής όπλων
- Έλλειψη πλήρους χάρτη
- Επαναλαμβανόμενο gameplay
- Respawn όλων των εχθρών σε κάθε περιοχή
- Δεν μπορείτε να κάνετε pause ακόμα και σε Single-player

Βαθμολογία
Γραφικά: 8 
Ήχος: 8
Gameplay: 6 
Σενάριο: 5
Αντοχή: 5
Γενικά: 6.4

Με το αδιάφορό του σενάριο και τα προβλήματα στο gameplay, δεν θα καταφέρει να κρατήσει την προσοχή σας.

Γιώργος Τζίτζιφας