RAGE 2

Ποτίστε τις ερημιές με το αίμα των εχθρών σας.

Η Bethesda ανακοίνωσε πέρσι το sequel του Rage, ενός post-Apocalyptic FPS της id Software το οποίο είχε δεχτεί γενικά θετικές κριτικές, καθώς συνδύαζε αισθητική τύπου Fallout, άφθονο πιστολίδι και μάχη με οχήματα στο πνεύμα των Mad Max. Η εταιρία υποσχέθηκε πως το Rage 2 "κληρονομεί" την ξέφρενη δράση του προκατόχου του, αλλά αυτή την φορά δεν έχει multiplayer mode και εκτυλίσσεται σε ένα open-world περιβάλλον, με την id Software να συνεργάζεται με την Avalanche Studios για την ανάπτυξή του.

Κάτω η τυραννία
Η σειρά Rage λαμβάνει χώρα σε μια γη η οποία χτυπήθηκε από τον αστεροειδή Apophis. Λίγο πριν την πρόσκρουση, ορισμένοι πολίτες επιλέχθηκαν να μπουν σε κρυο-νάρκη (cryo-stasis) μέσα σε υπόγεια κτίσματα (Arks), προκειμένου να ξαναχτίσουν τον πολιτισμό αργότερα. Ωστόσο, ο στρατηγός Cross έκανε σαμποτάζ στο πρόγραμμα, προγραμματίζοντας όλα τα Arks που περιείχαν ακολούθους του να ανοίξουν νωρίτερα προκειμένου να κατακτήσει τον κόσμο, ενώ προγραμμάτισε τα υπόλοιπα Arks να μην ανοίξουν ποτέ. Τα σχέδιά του σταματήθηκαν και η Authority φαινόταν ότι νικήθηκε. 30 χρόνια αργότερα, αποδεικνύεται ότι η πεποίθηση αυτή ήταν λανθασμένη.

Η Authority απλά κρυβόταν, αναπληρώνοντας τις δυνάμεις της και ενισχύοντας το δυναμικό της με γενετικά μεταλλαγμένους στρατιώτες. Εσείς υποδύεστε τον (ή "την") στρατιώτη (Ranger) Walker και είστε από τους ελάχιστους επιζώντες μιας αιφνιδιαστικής επίθεσης στη βάση σας, μετά από την οποία σας ανατίθεται να θέσετε σε κίνηση ένα σχέδιο καταστροφής της Authority, αφήνοντας στο διάβα σας τα διαμελισμένα πτώματα ληστών και μεταλλαγμένων. Το σενάριο, όπως και τα subplots είναι αδιάφορο (απλά έπρεπε να υπάρχει κάτι να δικαιολογεί το open-world), ενώ οι χαρακτήρες του πρώτου Rage που συναντάτε αποτελούν τον μόνο πραγματικό συνδετικό κρίκο μεταξύ των δύο παιχνιδιών. Ωστόσο, κανένας από τους NPCs που συναντάτε δεν είναι αξιομνημόνευτος.

Οργή, σφαγή και βαρεμάρα
Αν υπάρχει ένας τομέας του Rage 2 που να παίρνει "άριστα", αυτός είναι οι μάχες. Ο χειρισμός των όπλων και του χαρακτήρα είναι εξαιρετικός, οι διαφορετικοί τύποι εχθρών προσφέρουν διαφορετικό βαθμό πρόκλησης ανάλογα με την κατάσταση, η δράση είναι άφθονη και αίματα μαζί με διάφορα μέλη του σώματος εκσφενδονίζονται προς πάσα κατεύθυνση. Σίγουρα οι φίλοι της βίας θα μείνετε ικανοποιημένοι.

Όσον αφορά τα όπλα, το Rage 2 περιλαμβάνει εννέα από δαύτα (οι κάτοχοι της deluxe edition έχουν επιπλέον και ένα BFG 9000 από το DOOM), το κάθε ένα με τα δικά του χαρακτηριστικά και στάδια προσθηκών και αναβαθμίσεων, ενώ έχετε και την δινατότητα να ρίξετε κλωτσιές ή κοντακιές σε κοντινές αποστάσεις. Όσο σκοτώνετε εχθρούς, η στολή σας φορτώνει με Overdrive, το οποίο μόλις γεμίσει μπορείτε να το ενεργοποιήσετε και για ένα μικρό χρονικό διάστημα να έχετε αυξημένη ταχύτητα, θωράκιση και αποτελεσματικότητα με τα όπλα σας.

Παρά το γεγονός ότι μερικά από τα όπλα είναι τεράστια και κάνουν τρομακτική ζημιά, τελικά το Assault Rifle που παίρνετε στην αρχή και το Shotgun που βρίσκετε σχετικά νωρίς αρκούν για να αντιμετωπίστε τα πάντα με άνεση, κάτι που είναι και καλό και κακό. Καλό επειδή δεν εξαρτάστε από ψάξιμο ή από αναμονή μέχρι να βρείτε όπλο της προκοπής, αλλά κακό επειδή τα όπλα αυτά είναι τόσο αποτελεσματικά που δεν θα έχετε κίνητρο για να ψάξετε τα υπόλοιπα. Τα gadgets που επίσης περιλαμβάνονται στο οπλοστάσιό σας (grenades, wingblade, drone, health/ability/overdrive infusions) πολλαπλασιάζουν επιπλέον την ισχύ σας, ενισχύοντας την ανεξαρτησία σας από το να κοιτάτε δεξιά κι αριστερά για νέα όπλα.

Πέρα από τα όπλα, ο χαρακτήρας σας έχει ένα σετ από ικανότητες χωρισμένα σε κατηγορίες. Τα Abilities είναι υπερδυνάμεις που παίρνετε από τα Nanotrites, νανο-ρομπότ που έχετε στο αίμα σας και τις αποκτάτε σε Arks που ανακαλύπτετε στον κόσμο. Αυτές οι δυνάμεις ποικίλλουν από γρήγορη κίνηση αποφυγής και ψηλά άλματα μέχρι προστατευτικές ασπίδες και πρόκληση σεισμικών δονήσεων. Το κάθε Ability μπορεί να αναβαθμιστεί ξοδεύοντας Nanotrite boosters που βρίσκονται στα σπάνια Ark chests.

Έπειτα, υπάρχουν τα Projects, τα οποία είναι αναβαθμίσεις διαφόρων τομέων του gameplay και τα αναβαθμίζετε με Project points που μαζεύετε κάνοντας αποστολές για τρεις συγκεκριμένους NPCs. Προκειμένου να μπορέσετε να ξοδέψετε τους πόντους σας σε κάποιο tier αναβαθμίσεων, θα πρέπει πρώτα να το ξεκλειδώσετε ξοδεύοντας ορυκτό Feltrite. Πέραν αυτών, μπορείτε να κάνετε επιπλέον αναβαθμίσεις στο σώμα σας σε έναν NPC γιατρό, ανεβάζοντας μόνιμα το damage σας, την διάρκεια του overdrive σας, ή το health σας και για να τα πάρετε θα χρειαστείτε Life Glands από μεγάλα τέρατα, καθώς και Ark Tek Cores και Nuronic Interfaces από Ark chests και bosses.

Ένα από τα χαρακτηριστικά του πρώτου Rage ήταν η "Mad Max" αισθητική που προκαλούσαν τα οχήματά του. Τα οχήματα είναι παρόντα και στο sequel σε μεγάλη ποικιλία, αλλά ο χειρισμός τους είναι άγαρμπος, ειδικά αν πρέπει να πολεμάτε οδηγώντας. Όπως και με τα όπλα, έτσι και το αρχικό σας όχημα έχει καταπληκτική ισχύ πυρός, ικανοποιητική ταχύτητα και δυνατότητες αναβάθμισης, οπότε δεν αξίζει να μπείτε στον κόπο να συλλέξετε άλλα οχήματα, τα οποία δεν έχουν καν επιλογές αναβάθμισης.

Γαζώστε τα πάντα, εξερευνήστε μέχρι να βαρεθείτε και επιστρέψτε στο γάζωμα.

Ο ανοιχτός κόσμος του Rage 2 φαντάζει εντυπωσιακός στην αρχή, με τον χάρτη σας να γεμίζει με quest markers και άγνωστες περιοχές προς εξερεύνηση. Δυστυχώς όμως, μετά από λίγη ώρα θα καταλάβετε πως ο,τι κι αν κάνετε, όπου κι αν πάτε, τις περισσότερες φορές θα καταλήξετε να κάνετε το ίδιο πράγμα, δηλαδή να αποδεκατίζετε ο,τι κινείται και αναπνέει, ενώ αφού αντιμετωπίσετε κάθε τύπο εχθρού μια-δυο φορές, μετά κάθε μέρος που ανακαλύπτετε καταντάει "μια απ' τα ίδια". Τότε είναι που θα χάσετε κάθε ενδιαφέρον για να εξερευνήσετε παραπέρα και κατά πάσα πιθανότητα θα αφοσιωθείτε στην κύρια υπόθεση.

Οι πόλεις που είναι διάσπαρτες στον χάρτη είναι τα μόνα μέρη (μαζί με 1-2 ακόμα τοποθεσίες) μεταξύ των οποίων μπορείτε να κάνετε fast travel, κάτι που μάλλον είναι επιτηδευμένο έτσι ώστε να ταξιδεύετε με όχημα όσο περισσότερο γίνεται. Στις πόλεις θα συναντήσετε αδιάφορους NPCs που θα σας δίνουν αδιάφορα side quests, καθώς και διάφορους εμπόρους με διαφορετικά προϊόντα σε διαφορετικές ποσότητες, τους οποίους πληρώνετε με δολάρια. Στην αρχή θα ζοριστείτε λίγο με τα οικονομικά σας, αλλά όσο προχωράτε θα πλουτίσετε γρήγορα και κάθε βόλτα σε έμπορο θα σημαίνει πλήρη επαναγέμιση των προμηθειών σας. Πέρα από τους εμπόρους, το Rage 2 περιλαμβάνει και crafting μέσω του οποίου μπορείτε να φτιάξετε gadgets και infusions με απλά υλικά που μαζεύετε από το περιβάλλον και βρίσκονται σε αφθονία.

Κοιτώντας τα πράγματα όπως έχουν, το όλο "open-world" στοιχείο θα μπορούσε να απουσιάζει, καθώς είναι επαναλαμβανόμενο, ενώ τα πολλά διαφορετικά resources που απαιτούνται για τις διάφορες αναβαθμίσεις είναι κουραστικά χωρίς κανέναν απολύτως λόγο. Είναι που είναι άχρηστα τα microtransactions του Rage 2 (δεν είναι πολλοί αυτοί που θα αγοράσουν αντικείμενα αισθητικής αξίας σε single-player game, ενώ τα αρχικά όπλα είναι αρκετά ισχυρά ούτως ή άλλως), ας πουλούσαν τουλάχιστον crafting materials, χρήματα και upgrade resources. Αν αποφύγετε την όλη μανούρα και παίξετε μόνο τα κύρια quests, να υπολογίζετε κάπου στις 5-7 ώρες. Αν θελήσετε να εξερευνήσετε και να κάνετε και μερικά sidequests, η διάρκεια ανεβαίνει στις 11 με 15 ώρες, ενώ αν για κάποιον περίεργο τρόπο θελήσετε να τα κάνετε όλα, θα σας πάρει κοντά στις 30 ώρες.

Τι φάση με το ροζ;
Εκ πρώτης όψεως, το Rage 2 φαίνεται όμορφο. Τα περιβάλλοντα δεν είναι καθόλου άσχημα, τα μοντέλα είναι καλοσχεδιασμένα, τα εφέ ρεαλιστικά και τα animations ομαλά. Ωστόσο, η ομοιογένεια και η έλλειψη σημαντικής ποικιλίας στα περιβάλλοντα κάνει τα πάντα να έχουν έναν μουντό και βαρετό χαρακτήρα, εκτός από συγκεκριμένα σημεία που είναι βαμμένα ροζ και συνήθως έτσι σημαδεύονται διακόπτες που πρέπει να πατήσετε ή μέρη από τα οποία πρέπει να περάσετε.

Επιπλέον, τα οπτικά εφέ των υγρών θα μπορούσαν να είναι πολύ καλύτερα. Τηρώντας την "παράδοση" οποιουδήποτε παιχνιδιού φέρει το όνομα της Bethesda, δεν απουσιάζουν τα bugs και τα glitches, τα οποία αν και δεν παρατηρούνται συχνά, μπορεί να συμβούν σε κάποιο κρίσιμο σημείο και να εκνευριστείτε (δικαίως). Πάντως, λαμβάνοντας υπόψη και την μεγάλη χρήση του ροζ και στο Far Cry: New Dawn, είναι άξιο απορίας το τι έχουν πάθει οι developers των τελευταίων post-Apocalyptic games με το ροζ.

Παίξε πανκ, ρε
Τα τρέιλερ του Rage 2 προετοίμαζαν το κοινό για μια Punk μουσική επένδυση, καθώς αυτό το είδος επιλέχτηκε να τα συνοδεύει και ταίριαζε καλά. Αντί αυτού όμως, το soundtrack αποτελείται από ηλεκτρονικά ψιλο-ambient (κυρίως) κομμάτια που παραπέμπουν περισσότερο στο Doom (χωρίς τα δυναμικά metal σημεία), με εξαίρεση μια αποστολή racing στην οποία ακούγεται Punk και κατευθείαν πορώνει. Αν και σε καμία περίπτωση δεν είναι άσχημη, η μουσική του Rage 2 δεν είναι 100% ταιριαστή με το πνεύμα το οποίο προωθούσε η Bethesda.

Tα ηχητικά εφέ κυμαίνονται σε πολύ καλά επίπεδα, ειδικά αυτά των εκρήξεων και οι ήχοι των οχημάτων. Ωστόσο, η αίσθηση απόστασης δεν έχει αποδοθεί πολύ καλά και συνομιλίες που γίνονται 100 μέτρα μακριά ακούγονται σαν να ήταν στο διπλανό δωμάτιο. Το voice acting αντικατοπτρίζει την γενικότερη αίσθηση που αφήνουν οι χαρακτήρες που συναντάτε: Αδιάφορη γενικότητα και τίποτα το αξιομνημόνευτο.

Το καλό πιστολίδι δεν αρκεί
Οι προσδοκίες σας είναι αυτές που θα ορίσουν το αν θα σας αρέσει το Rage 2 ή όχι. Πέρα από το ρηχό σενάριο, το φτωχό racing κομμάτι και το επαναλαμβανόμενο open-world περιεχόμενο, στην βάση του παραμένει ένα καλό FPS με άφθονη δράση και βία. Αν αυτό σας ευχαριστεί, θα αξίζει τα λεφτά του αν το βρείτε σε κάποια προσφορά, αλλά αν περιμένετε μια ολοκληρωμένη open-world εμπειρία στα χνάρια των Assassin's Creed, τότε καλύτερα να μην ασχοληθείτε μαζί του.

Θετικά: 
- Πολύ καλός χειρισμός των όπλων
- "Κάφρικο" χιούμορ
- Ποικιλία ικανοτήτων και δυνάμεων
- Ικανοποιητικές μάχες

Αρνητικά:
- Αδιάφορο σενάριο
- Κακός χειρισμός των οχημάτων
- Το open-world περιεχόμενο κουράζει γρήγορα
- Πολλά διαφορετικά resources για upgrades

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 8
Gameplay: 7.5 
Σενάριο: 5
Αντοχή: 5.5
Γενικά: 6.8

Πολλή και καλή δράση, αλλά τα υπόλοιπά του χαρακτηριστικά το χαντακώνουν.

Γιώργος Τζίτζιφας