Close to the Sun

Το μεγαλείο του Νίκολα Τέσλα μέσα από μία περιπέτεια.

Ίσως ο Νίκολα Τέσλα να μην κατάφερε ποτέ να δημιουργήσει μηχανές χρόνου αλλά η περιπέτεια που θα ζήσετε στο παιχνίδι της Storm in a Teacup, σίγουρα θα σας ταξιδέψει σε άλλη εποχή. Το First-Person Horror Adventure της μικρής εταιρείας σας ταξιδεύει σε έναν κόσμο που ο Τέσλα κατάφερε να κάνει πολλές εφευρέσεις πραγματικότητα και παράλληλα κατάφερε να μαζέψει πολλούς διανοούμενους μαζί, στην προσπάθεια του να πραγματοποιήσει ένα ταξίδι στον χρόνο. Ένα παιχνίδι με γεύση BioShock χωρίς όμως να λαμβάνει όλα τα καλά στοιχεία του μεγάλου τίτλου.

Τέσλα ή Έντισον;
Στην εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία ο Τόμας Έντισον κοντράρεται με τον Νίκολα Τέσλα για να καταφέρουν να δώσουν ενέργεια σε μεγαλύτερο κομμάτι του πλανήτη. Η ηρωίδα που θα χειρίζεστε, ονόματι Rose Archer, είναι η μεγάλη αδερφή της δεύτερης πρωταγωνίστριας της Ada. Η Ada καταφέρνει με την δουλειά της στις επιστήμες να λάβει μία πρόσκληση για το Hellios ένα τεράστιο πλοίο που έχει ο Νίκολα Τέσλα. Εκεί ο ίδιος και οι εκατοντάδες συνεργάτες του κυνηγούν συνέχεια νέες εφευρέσεις και νέους τρόπους για να αποκτήσουν πολυπόθητη ενέργεια. Εσείς λαμβάνεται ένα γράμμα από την αδερφή σας, η οποία σας λέει ότι χρειάζεται την βοήθεια σας στο Hellios. Η Rose είναι δημοσιογράφος στο επάγγελμα και αφού φθάνετε στο πλοίο του Τέσλα αρχίζετε την έρευνα.

Το πλοίο είναι σχεδόν άδειο, μυστήρια οράματα, πτώματα και πολύ περίεργες φωνές είναι η συνοδεία σας στο ταξίδι μέσα σε αυτό. Ευτυχώς καταφέρνετε να επικοινωνήσετε με την Ada. Δυστυχώς όμως η ίδια δεν θυμάται να έχει στείλει αυτό το γράμμα και αυτό δεν είναι το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζετε καθώς στο βάθος του κτιρίου εμφανίζονται κάποια εχθρικά πλάσματα. Εκεί ξεκινάει η περιπέτεια για την ηρωίδα αφού έχει πλέον εγκλωβιστεί στο πλοίο και ταυτόχρονα προσπαθεί να σώσει την αδερφή της. Το σενάριο του παιχνιδιού με λίγα λόγια είναι εκπληκτικό, ενώ ο τρόπος που είναι στημένο γύρω από την εποχή του Τέσλα αποδεικνύει την ικανότητα των δημιουργών του.

Τρέξε και κατέβασε τον μοχλό
Πολλές φορές ένα παιχνίδι κρίνεται από το πώς καταφέρνει να σε κάνει να νιώσεις όταν συμμετέχεις σε αυτό. Το gameplay του λοιπόν σου δίνει την αίσθηση την συμμετοχής και παράλληλα καταφέρνει να ξεκουράσει τον χρήστη ενώ παράλληλα υπενθυμίζει σε αυτόν ότι δεν βλέπει μία ταινία. Μακάρι το Close to the Sun να ήταν μία ταινία, γιατί η πραγματικότητα είναι ότι δεν κατάφερε να εντυπωσιάσει ούτε στα "πάρε-βάλε" puzzles του αλλά ούτε και στις στιγμές δράσης του. Ξεκινόντας το ταξίδι σας αντιλαμβάνεστε ότι από την πρώτη στιγμή που πατάτε το πόδι σας στο Ηellios κάτι δεν πάει καλά.

Για αρκετή ώρα το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να σηκώνετε σημειώσεις από γραφεία επιστημόνων, να χαζεύετε το εκπληκτικό περιβάλλον και να περπατάτε. Το παιχνίδι σας δίνει την αίσθηση του παρατηρητή και μόνο όταν αντιλαμβάνεστε τον κίνδυνο πρέπει ουσιαστικά να κρυφτείτε ή να τρέξετε. Η ατμόσφαιρα του Horror Adventure της Storm in a Teacup είναι αυτή που σώζει κατά κάποιον τρόπο το παιχνίδι. Όντας πραγματικά τέλεια αν εξαιρέσετε κάποιες λεπτομέρειες που θα αναλύσουμε παρακάτω, ο εγκλιματισμός σας μέσα στο Hellios θα είναι κάτι ξεχωριστό, στο οποίο οι developers αξίζουν συγχαρητήρια.

Μήπως να ανοίξω κάποιον διακόπτη;

Οι μόνοι τρόποι να αλληλεπιδράσετε με το περιβάλλον είναι μέσω διακοπτών και εκεί επικεντρώνεται και όλο το gameplay του τίτλου, αν εξαιρέσετε βεβαίως το τρέξιμο. Θα λύσετε αρκετά βαρετά puzzles (αρκετά για την διάρκεια του που ανέρχεται στις 5 ώρες) που η αλήθεια είναι ότι θα σας ταλαιπωρήσουν αφού θα πρέπει να ψάχνετε κωδικούς οι οποίοι είναι κρυμμένοι σε διαφορετικά σημεία του χάρτη. Οι developers δυστυχώς ξέχασαν ότι φτιάχνουν ένα παιχνίδι και επικεντρώθηκαν στο οπτικό κομμάτι. Αυτό είναι το μοναδικό παράπονο που θα έχετε από το Close to the Sun. Η δράση στο παιχνίδι είναι μετρημένη σε σκηνές που μπορούν να μετρηθούν στα δάχτυλα των χεριών σας και τα jump scares είναι αυτά που θα σας αφυπνίσουν, καθώς το παιχνίδι είναι Horror, και τα καταφέρνει περίφημα εκπροσωπώντας αυτή την κατηγορία. Στο Horror κομμάτι είναι παρόντα και τα τρομακτικά τέρατα ενέργειας που έχουν δημιουργηθεί από πειράματα τα οποία δεν πήγαν όπως θα έπρεπε. Τα τέρατα θα σας κυνηγήσουν και δυστυχώς δεν θα μπορείτε να τα αντιμετωπίσετε με όπλα. Παράξενο είναι το γεγονός ότι δεν πρόσθεσαν το κομμάτι της αυτοάμυνας στην Rose, ενάντια των τεράτων, όταν άλλοι χαρακτήρες του παιχνιδιού καταφέρνουν να τα διώξουν μακριά.

Οι λεπτομέρειες κάνουν την διαφορά
Η καταπληκτική δουλειά των developers φαίνεται από τα screenshots. Το οπτικό κομμάτι του παιχνιδιού αγγίζει το τέλειο τόσο στον φωτισμό αλλά και στις λεπτομέρειες. Τεράστιες αίθουσες, πολλές μικρές λεπτομέρειες, πίνακες, αγάλματα και αρκετό ηλεκτρικό ρεύμα (με πολλά Volt) το οποίο θα ρέει άφθονο στα πειράματα του Τέσλα που θα συναντήσετε. Οι χαρακτήρες που θα γνωρίσετε κατά την διάρκεια του playthrough σας είναι επίσης λεπτομερέστατοι ενώ τα χαρακτηριστικά των προσώπων τους είναι ξεκάθαρα. Τρομερή δουλειά έχει γίνει και στο κομμάτι του φωτισμού των χώρων του παιχνιδιού αφού δεν χρειάζεστε RTX κάρτες γραφικών για να δείτε τις αντανακλάσεις του εαυτού σας σε κάθε σημείο του Hellios.

Αυτό που κρατάει το Close to the Sun μακριά από το 10 στα γραφικά είναι η υπερβολική μαυρίλα στα σκοτεινά μέρη. Τόσο σε οθόνη υπολογιστή όσο και σε τηλεόραση, με όλα τα παράθυρα κλειστά, ακόμα και νύχτα, θα αδυνατείτε να αναγνωρίσετε σε αρκετά σημεία του παιχνιδιού, αν αυτό μπροστά σας είναι τοίχος ή πόρτα. Συγκεκριμένα υπάρχουν αρκετά σημεία στα οποία όχι μόνο δεν βλέπετε αλλά χάνετε και την αίσθηση του χώρου. Δυστυχώς τα κομμάτια αυτά παρότι είναι λίγα, είναι αρκετά ενοχλητικά για να αναφερθούν.

Σπάνια ποιότητα σε voiceovers
Όλη η ομάδα που ασχολήθηκε με το τμήμα του ήχου στο Close to the Sun τα κατάφερε περίφημα τόσο στα voiceovers όσο και στο soundtrack. Τα voiceovers είναι εκπληκτικά, καθώς από μόνα τους δημιουργούν την πολυπόθητη ατμόσφαιρα που έλειπε από το παιχνίδι. Υψηλοί τόνοι, χαμηλοί τόνοι, διάλογοι με νόημα, αναστεναγμοί και ουρλιαχτά κοσμούν το κομμάτι του ήχου που θα σας μείνει αξέχαστο. Παράλληλα οι ήχοι στο background αγκαλιάζουν το όμορφο οπτικό κομμάτι και το συνοδεύουν μέχρι το τέλος του παιχνιδιού. Το soundtrack της Andrea Remini δεν προσθέτει παλμούς στην καρδιά σας, αντίθετα αρμόζει πλήρως με το ήπιο ύφος του παιχνιδιού και σας προσκαλεί να εξερευνήσετε το Hellios.

Η ταινία που έγινε παιχνίδι
Τα όμορφα γραφικά και το ακουστικό αποτέλεσμα είναι βασικά κριτήρια για ένα παιχνίδι, ωστόσο το gameplay είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εμπειρίας. Με λίγα πιο έξυπνα puzzles, λίγο μεγαλύτερη έμπρακτη συμμετοχή του χαρακτήρα και μερικούς stealth μηχανισμούς το παιχνίδι θα είχε απογειωθεί. Ωστόσο στην τιμή του είναι μία πολύ καλή ευκαιρία να ζήσετε την περιπέτεια της νεαρής δημοσιογράφου η οποία είχε την τύχη να έχει μία ταλαντούχα αδερφή. Το παιχνίδι είναι κατάλληλο για όλους εσάς που θέλετε να ζήσετε μία Horror ιστορία με την παρέα σας ή να απολαύσετε τα πανέμορφα γραφικά του.

Θετικά:
- Τρομερά γραφικά
- Καταπληκτικά voice overs
- Μυστηριώδες σενάριο
- Καλογραμμένοι χαρακτήρες

Αρνητικά:
- Λίγοι μηχανισμοί gameplay
- Μικρή διάρκεια
- Έμοιαζε πιο πολύ με ταινία
- Λίγη δράση και λίγα horror στοιχεία

Βαθμολογία
Γραφικά: 9
Ήχος: 8.5
Gameplay: 6
Σενάριο: 8.5
Αντοχή: 6
Γενικά: 6.9

Aν το gameplay είχε περισσότερους μηχανισμούς μάχης ή περισσότερους τρόπους να λύσετε puzzle θα άξιζε τα χρήματα και η δουλειά των developers σε θέμα ήχου και εικόνας θα αναγνωριζόταν.

Βασίλης Καψάλης