Artifact

Παγκόσμιος πόλεμος καρτών με γεύση Dota.

Στην πολυετή μας gaming καριέρα έχουμε δημιουργήσει εθισμούς που δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να τους ξεπεράσουμε. Ένας από τους σταθερότερους, που δεν υποχωρεί ποτέ αλλά παραμένει πάντα στο πίσω μέρος του εγκεφάλου, έτοιμος να διεκδικήσει τα δικαιώματά του, είναι ο εθισμός στα ψηφιακά Collectible Card Games. Οι περιπέτειες μας στο Magic: The Gathering είναι τόσες πολλές που θα χώραγαν να γεμίσουν οκτάτομη εγκυκλοπαίδεια, είναι λογικό λοιπόν να πούμε πως ο δημιουργός του πρωτότυπου, Richard Garfield, βρίσκεται στον κύκλο των θαυμαζόμενων προσώπων από εμάς.

Στον ίδιο κύκλο, εκείνο με τις θαυμαζόμενες εταιρείες όμως, βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια η Valve Corporation. Τα Half – Life και Left4Dead στέκονται πολύ ψηλά στην λίστα των προτιμήσεων μας. Η απόφασή μας να ασχοληθούμε σε ανύποπτο χρόνο με το Portal μας οδήγησε στην συγκλονιστικότερη εμπειρία σε Puzzle που βιώσαμε ποτέ. Μαθαίνοντας ότι η εταιρεία και ο game designer που μας έχουν προσφέρει τόση χαρά, έδωσαν τα χέρια στο Artifact, ένα ολοκαίνουργιο Collectible Card Game, ακούσαμε το νου μας να ουρλιάζει δύο λεξούλες, “αγόρασε το”. Η απάντησή μας ήρθε άμεσα, ήταν η λέξη “Τώρα”, το αγοράσαμε, το ξεψαχνίσαμε και το αναλύουμε εδώ.

Το Dota συναντά το Magic: The Gathering
Το καλύτερο tutorial του Artifact, η αρένα στην οποία ακονίζουμε τις ικανότητές μας είναι το solo play ενάντια σε bots με τρία επίπεδα δυσκολίας. Εκεί δοκιμάζουμε κάθε απίθανο συνδυασμό χρωμάτων και καρτών, παρατηρώντας στην πράξη την αλληλεπίδρασή τους. Διακρίνοντας τις πιο ταλαντούχες κάρτες από τις διαθέσιμες, τις ενοποιούμε σε ένα deck και κινούμαστε προς τα multiplayer modes. Το event Call To Arms είναι η μετεξέλιξη του tutorial σε online διάσταση. Οχτώ decks, οχτώ τράπουλες με προκαθορισμένες κάρτες οι οποίες συνδυάζουν αρμονικά όλα τα χρώματα του game, τίθενται στην διάθεσή μας. Γνωρίζουμε προκαταβολικά ότι οι αντίπαλοι θα χρησιμοποιούν κάποιο από τα υπόλοιπα decks που δεν επιλέξαμε, συνεπώς η νίκη και η ήττα βασίζεται στις στρατηγικές μας επιλογές.

Μια μεγάλη απουσία που διαπιστώσαμε ευθύς εξαρχής από το Artifact είναι το single player campaign, μια εκστρατεία με σενάριο που θα αποτελέσει το πλαίσιο των πράξεών μας. Η πλούσια λαογραφία πίσω από τα decks και η αφήγηση της τιτάνιας σύγκρουσης που πραγματεύεται το game γίνεται διακριτικά, υπό μορφή κειμένου πάνω στις κάρτες. Εκτιμήσαμε πολύ την ποιότητα των δύο συνοδευτικών comics που κυκλοφόρησε η Valve παράλληλα με το Artifact, τα Prelude και Call To Arms. Καταβροχθίζοντας το artwork τους και διαβάζοντας προσεκτικά τις πλούσιες περιγραφές των καρτών, σχηματίσαμε την εικόνα ενός πολύνεκρου πολέμου ανάμεσα σε τρεις φατρίες.

Η διαβολική φατρία της τριάδας είναι η Red Mist της οποίας ηγείται η αδίστακτη Sorla Khan. Το όνομά της σωστά οδηγεί το μυαλό μας στον Μογγόλο ηγέτη Genghis Khan γιατί η Red Mist διαπρέπει στις λεηλασίες και στις σφαγές. Σκοπός της Sorla Khan είναι να αφανίσει την οχυρωμένη πόλη της Bronze Legion, το Stonehall. Η επικεφαλής της Bronze Legion, η Tresdin, αψηφά τις εντολές του αυτοκράτορα της και αποφασίζει να κατευθύνει τις δυνάμεις της στο Roseleaf, γενέτειρα του πιστού συμπολεμιστή Rix, ο οποίος ανήκει στην φυλή των Vhoul. Η Tresdin αγνοεί τις επιφυλάξεις του Rix για το εγχείρημα, εξοργίζοντας τον βετεράνο πολεμιστή. Εκείνος πείθει τους συμπατριώτες του να ξεσηκωθούν απέναντι στην Bronze Legion, η επανάσταση φουντώνει και οι τρεις φατρίες συμπλέκονται μέχρις εσχάτων.

Η γνώση του Lore αποτελεί εξαιρετικό γαρνίρισμα της εμπειρίας μας και προμηνύει μεγάλες αλλαγές στην λαογραφία του Dota, από το οποίο πηγάζουν τα πάντα. Η ιστορία του Artifact έχει διακριτική παρουσία ώστε να μην κλέβει την παράσταση από τον πυρήνα του, το φανταστικό gameplay. Ισάριθμες των αντιμαχόμενων factions στο game είναι και οι lanes, οι εδαφικές λωρίδες πάνω στις οποίες διεξάγεται η πάλη ανά παρτίδα. Απώτερος σκοπός όλων των ενεργειών μας η συντριβή των δύο από τα τρία towers που υψώνονται πίσω από τις εχθρικές γραμμές. Εναλλακτικά, μπορούμε να γκρεμίσουμε το ένα tower και στην συνέχεια, να κάνουμε σκόνη το ancient που ξεπροβάλλει από πίσω του με διπλάσιο health.

Τριμέτωπος πόλεμος
Κάπου εδώ διαπιστώνουμε μια σημαντική αλλαγή από την αρχετυπική διεξαγωγή του πολέμου σε ένα πεδίο μάχης όλων των φημισμένων CCG. Η εγκεφαλική ισχύς που απαιτείται για να διαχειριστούμε τις λεγεώνες από κάρτες τριπλασιάζεται απότομα και οι στρατηγικές επιλογές συναγωνίζονται εκείνες του σκακιού. Με διπλό κλικ του mouse πηγαίνουμε από την μια lane στην άλλη και επιθεωρούμε τα στρατεύματα πριν και μετά από τους γύρους. Μοιράζουμε τον στρατό ανάλογα με τις αμυντικές ανάγκες, επιχειρώντας να εμποδίσουμε τους εχθρούς να σπάσουν τα towers μας. Σπρώχνουμε όλες τις δυνάμεις μας στις lanes που υπερέχουμε δίνοντας σκληρό αγώνα με τον χρόνο. Θα προλάβουμε να σπάσουμε το δεύτερο tower ή το ancient που καταρρέει ή ο εχθρικός στρατός θα καταστρέψει τον πιο αδύναμο πύργο μας γρηγορότερα;

Το αγωνιώδες ερώτημα ξεπηδά σε όλες τις παρτίδες και η έξαψη που μας δημιουργεί δεν έχει προηγούμενο. Σεβαστές ποσότητες αδρεναλίνης εκκρίνονται βλέποντας τον περιορισμένο χρόνο που έχουμε για να ολοκληρώσουμε τις κινήσεις μας να εξαντλείται. Ευτυχώς το initiative πάει πέρα δώθε τουτέστιν, ρίχνουμε μια κάρτα, παίρνει σειρά ο αντίπαλος, ρίχνει μια κάρτα, ξαναπαίρνουμε την πρωτοβουλία. Το συνεχές πέρα δώθε λήγει μόνο όταν κανένας δεν έχει να ρίξει κάρτα οπότε και αρχίζει η φάση της μάχης, περνώντας κατόπιν στο επόμενο lane.

Αγοράζουμε τα αντικείμενα του in game shop σχεδιάζοντας από πριν σε ποιους ήρωες θα τα κολλήσουμε, ποιοι πολεμιστές μας χρειάζονται ενίσχυση. Κρατάμε τέρατα (creeps), ήρωες (heroes), improvements και spells στο χέρι έως ότου βρούμε την κατάλληλη lane για να τα αμολήσουμε. Γουστάρουμε τρελά το ότι οι heroes μας δεν πεθαίνουν όταν το health τους μηδενιστεί. Αποχωρούν για ένα γύρο από τα πεδία των μαχών και ξανά προς την δόξα τραβούν. Η επανείσοδος τους γίνεται με φουλ εξοπλισμό, κουβαλούν πάνω τους όλα τα όπλα και τα buffs που είχαν όταν αποχώρησαν. Μπορούμε να έχουμε μέχρι πέντε σε μια παρτίδα έτσι τους επιλέγουμε αφού αποφασίσουμε τα χρώματα που θα κυριαρχήσουν στο deck μας.

Συντρίβοντας την αχρωματοψία
Deck καλούμε την τράπουλα που συνθέτουμε επιλέγοντας τις επιθυμητές κάρτες από την “λιμνούλα” που δημιούργησε το άνοιγμα των packs που μας δωρίζει το Artifact με την αγορά του. Ο αριθμός των τεσσάρων χρωμάτων φαντάζει μικρός για τους βετεράνους του Magic: The Gathering αλλά δεν είναι. Όπως αναμενότανε από τον δημιουργό του Magic: The Gathering, το gameplay των χρωμάτων στο Artifact θυμίζει έντονα το πολυαγαπημένο card game. Το κόκκινο χρώμα αντιπροσωπεύει την επιθετικότητα και κυριαρχείται από ήρωες και creeps με άφθονο health, armor και την ικανότητα να πλήττουν σκληρά τους αντιπάλους. Τα spells του ενισχύουν σημαντικά την επίθεση και την άμυνα των δυνάμεων μας. Επεκτείνουν το εύρος των επιθέσεων με το cleave που διασπείρει το damage προς τρεις κατευθύνσεις.

Τσακίζουν το armor των εχθρών με το pierce ώστε να μην μας σταματά η θωράκισή τους. Λόγω της υψηλής αποτελεσματικότητάς του, το κόκκινο χρώμα βρίσκεται συνήθως σε όλα τα πολύχρωμα decks που κατασκευάζουμε. Συνδυάζεται περίφημα με το πράσινο χρώμα αν ο σκοπός μας είναι να λιώσουμε τους εχθρούς υπό το βάρος του στρατού μας. Το πράσινο είναι το χρώμα της ανάπτυξης και του άφθονου mana. Με spells και improvements θεραπεύουμε τα towers μας και προφυλάσσουμε τα στρατεύματα έως ότου έχουμε αρκετό mana για να ρίξουμε στην μάχη τα μεγαθήρια μας. Πρόκειται για χρώμα με δυνατούς ήρωες που αργεί λίγο να αναπτυχθεί πλήρως αλλά, μόλις το πετύχει, δεν μας σταματά τίποτα.

Το ξεδιάλεγμα και η επακόλουθη χειραγώγηση εκατοντάδων καρτών με απρόβλεπτες συνέπειες μας γεμίζει ευφορία.

Το μπλε είναι το χρώμα της επιθετικής μαγείας. Τα spells του είναι σκέτη... τσόντα με συνέπεια να νιώθουμε σαν τον Thor εξαπολύοντας αδιάκοπα στοιχειακές επιθέσεις προς τους αντιπάλους. Ενώ από creeps το μπλε χωλαίνει άσχημα, κάποιοι heroes του είναι μοναδικά αποκτήματα για τις δυνάμεις μας. Ο υπέροχος Venomancer γεμίζει τον τόπο με τα plague ward βλαστάρια του που έχουν την... τάση να ξερνούν θάνατο σε κάθε γύρο. Ο επιβλητικός Earthshaker μοιράζει stun σαν τραπουλόχαρτα στους εχθρούς και η αινιγματική Prellex ενισχύει αδιάκοπα τις γραμμές μας με νέα creeps.

Το μαύρο χρώμα αντιπροσωπεύει την απληστία και τον θάνατο που την ακολουθεί συνήθως. Με τα spells και τα improvements του γεμίζουμε γρήγορα το ταμείο μας και αποκτούμε την οικονομική ευχέρεια να αγοράσουμε τα καλύτερα items στην διάρκεια της shopping face, μεταξύ των γύρων. Οι heroes του είναι έξοχοι εκτελεστές και τα skills τους επιδρούν θετικά στην αποδυνάμωση των εχθρικών δυνάμεων. Αν συνυπολογίσουμε τους καταπέλτες που βάλουν αδιάκοπα κατά των towers και spells ικανά να ξεκάνουν μεμιάς τις μονάδες χαμηλού health, βλέπουμε γιατί το μαύρο χρώμα είναι εξαιρετική προσθήκη σε decks με κόκκινους και πράσινους κόκκους... εεε συμμάχους θέλαμε να πούμε.

Δεν έχουμε λησμονήσει τα καρδιοχτύπια μας στο Magic: The Gathering όταν βλέπαμε το deck μας να ξεμένει από κάρτες, οδηγώντας μας με μαθηματική ακρίβεια στην ήττα. Το Artifact μας απαλλάσσει από το άγχος επιτρέποντας να χώσουμε όσες κάρτες θέλουμε στο εκκολαπτόμενο deck μας. Ο μοναδικός περιορισμός είναι οι πέντε heroes ανά deck, κατανεμημένοι ανάμεσα στους τρεις πρώτους γύρους της σύγκρουσης, κατά σειρά εμφάνισής τους. Δεν μας συμφέρει προφανώς να έχουμε άπειρες κάρτες στο deck για... μπούγιο, είναι προτιμότερο να διαθέτουμε λίγες και επίλεκτες αλλά εκεί παίζει τον ρόλο του η αφθονία των καρτών την οποία δεν διαθέτουμε. Τα χρώματα έχουν μάξιμουμ τρεις κάρτες από κάθε spell, hero και improvement αλλά πόσα έχουμε εμείς μετά την μοιρασιά που δικαιούμαστε αγοράζοντας το Artifact;

Επίσκεψη στο Λούβρο των CCG
Στην πελώρια πινακοθήκη από κάρτες που προσφέρει το Artifact δεν υπάρχει ούτε μια άχρηστη κάρτα. Από τα πιο ταπεινά items έως τις κάρτες που μετατρέπουν σε οδοστρωτήρα θανάτου όλο το στράτευμα μας, κάθε κάρτα έχει την χρησιμότητά της. Αυτή καθορίζεται από τα δεδομένα της στιγμής. Απειλείται ένα από τα towers μας με καταστροφή ή είμαστε κοντά στην ισοπέδωση του εχθρικού tower; Μεταναστεύουμε έναν από τους ήρωες στο ποθητό lane. Κρατούμε healing items και εξοπλισμό για τους heroes που τα χρειάζονται, επιθετικά spells για τους εχθρούς που μας εμποδίζουν περισσότερο στο εκάστοτε lane.

Τα επιθετικά improvements όπως οι καταπέλτες του μαύρου χρώματος κολλάνε μια χαρά στο lane όπου οι δυνάμεις μας δεν μπορούν να συντρίψουν την εχθρική άμυνα και να πλήξουν απευθείας το tower – στόχο. Όλες οι παρτίδες που παίξαμε φωνάζουν δυνατά ένα πράγμα, ότι ο Richard Garfield συνέθεσε ένα ακόμα αριστουργηματικό παιχνίδι καρτών, προσέχοντας και την παραμικρή του λεπτομέρεια. Ο επιβλητικός αριθμός των εκατοντάδων καρτών δεν μας εμπόδισε στον εντοπισμό κάποιων που λατρέψαμε. Venomancer, Earthshaker, Sniper, Zeus, ποιόν να διαλέξουμε από τα πρωτοπαλίκαρα που μας έκαναν περήφανους σε αρκετές παρτίδες.

Annihilation, friendly fire, conflagrations, trebuchets και ένα κάρο ακόμα κάρτες μας υπηρέτησαν πιστά στις επιθετικές επιχειρήσεις. Από τα items χρησιμοποιήσαμε ταχύτατα τα δύο που κατασκευάστηκαν στο Stonehall (cloak και plate) διότι αυξάνουν ακατάπαυστα τα health και armor των ηρώων που τα φορούν. Κατόπιν, στόχος μας είναι να φορτώσουμε τους ήρωες με εκείνα που προσθέτουν attack, health και armor, θωρακίζοντας τους από επιθέσεις και μετατρέποντάς τους σε πολιορκητικό κριό που θρυμματίζει το τείχος των εχθρικών καρτών.

Σε ένα παιχνίδι καρτών με άπειρες στρατηγικές επιλογές μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο η θεά Τύχη; Στο Artifact η τύχη επεμβαίνει στην μάχη συχνότερα από όσο θα θέλαμε. Έχουμε το γενικό πρόσταγμα στο σε ποια lane θα τοποθετηθούν οι heroes και στο πότε και που θα ρίξουμε τις κάρτες που έρχονται κατά δυάδες ανά γύρο στα χέρια μας. Η θέση “προσγείωσης” των heroes και των ανώνυμων creeps όπως και η φορά της επίθεσης τους καθορίζεται τυχαία από το A.I. Αν η θέση τους αποβεί προνομιούχα, αποκτούμε σημαντικό προβάδισμα έναντι του αντιπάλου.

Αν η τύχη μας γυρίσει τα... οπίσθια της, ενδέχεται οι ενισχύσεις μας να γίνουν καπνός μέχρι να τελειώσει ο γύρος. Καλοδεχόμαστε την τυχαιότητα στις κάρτες που μοιράζονται στα νοητά μας χέρια, δεν μας αρέσει όμως να καθορίζεται η θέση του στρατού μας αυθαίρετα. Υπάρχουν βέβαια κάρτες που επιτρέπουν αναδιάταξη των στρατευμάτων, ακόμα και μεταφορά τους σε άλλο lane, θα προτιμούσαμε όμως τον πλήρη έλεγχο.

Δείξε μου (και δώσε μου) το χρήμα
Το gameplay του Artifact είναι ένας οδοστρωτήρας απόλαυσης που συντρίβεται όμως πάνω σε ένα αδιαπέραστο τείχος, στο απαράδεκτο οικονομικό μοντέλο το οποίο υιοθέτησαν οι δημιουργοί του. Γελάσαμε με την ψυχή μας διαβάζοντας την πληθώρα δικαιολογιών που χρησιμοποιούν οι... πολιτικάντηδες της Valve για να αιτιολογήσουν την απόφασή τους. “Η χρήση του Steam Marketplace χαρίζει μια γεύση real life TCG γιατί οι παίκτες μπορούν να ανταλλάξουν μεταξύ τους τις κάρτες που τους ενδιαφέρουν”. Βεβαίως, μπορούμε εκεί να μαζέψουμε όσες κάρτες μας λείπουν, ανοίγοντας το πορτοφόλι μας για να τις πληρώσουμε όμως.

Γιατί αυτό; Επειδή ποιος από τους άλλους users θα πάρει τις σκουπιδοκάρτες που αποκτήσαμε ανοίγοντας τα πέντε card packs που δικαιούμαστε αγοράζοντας το Artifact; Πηγαίνοντας να φτιάξουμε ένα deck, πατάμε την επιλογή unowned και παθαίνουμε ένα μικρό εγκεφαλικό αντιλαμβανόμενοι πόσες κάρτες μας λείπουν από το κάθε χρώμα. Μπορούμε να τις αγοράσουμε απευθείας στην ίδια οθόνη, μεταφερόμενοι στο Steam Marketplace. Εναλλακτικά, χώνουμε χρήμα στην αγορά card packs εντός του παιχνιδιού, με την ελπίδα να μας πέσουν οι κάρτες που θα συμπληρώσουν την συλλογή μας.

Αντικρίζοντας με παράπονο την συλλογή καρτών που διαθέτουμε, αρχίζουμε να τις αναμειγνύουμε σε αυτοσχέδια decks, τις δοκιμάζουμε στα δύο modes του solo play και ξεκινάμε για τα multiplayer modes. Εκεί σκουντουφλάμε σε ένα ψέμα που θα ζήλευε και ο Άρχοντας του Ψεύδους. Υποτίθεται ότι στο global matchmaking του Artifact θα αναμετρηθούμε με αντιπάλους της ίδιας δυναμικότητας για να έχει ενδιαφέρον η σύγκρουση και εμείς αρκετές ελπίδες να κερδίσουμε. Στην πράξη διαπιστώσαμε ότι οι άνθρωποι της Valve τσουβαλιάζουν μαζί τον user του πρώτου – δεύτερου level με εκείνον του 20ου, 30ου, 50ου κ.ο.κ. Βλέποντας τα levels των αντιπάλων δεν πτοηθήκαμε, ο κέρσορας δεν κινήθηκε προς το quit, αποφασίσαμε να παλέψουμε μέχρι τέλους. Το γέλιο που έπεσε δεν είχε όρια.

Οι εχθροί ήταν φορτωμένοι με όλες τις κάρτες των χρωμάτων που επιστράτευσαν. Εκεί που ήμασταν έτοιμοι να διαλύσουμε ένα tower τους, έπεφτε μια κάρτα που έκανε stun στο μεγαλύτερο ποσοστό των δυνάμεών μας και η επίθεση εξουδετερωνόταν. Σε άλλη περίπτωση, ο αντίπαλος είχε ένα τσουβάλι spells που κάνουν lock στις κάρτες που διαθέτουμε και δεν έχουμε ρίξει στο πεδίο της μάχης. Γίναμε μάρτυρες του φαιδρού θεάματος να κρατάμε δέκα κάρτες και να μην μπορούμε να ρίξουμε ούτε μία, παρακολουθώντας υπομονετικά τον εχθρό να διαλύει τον στρατό μας.

Το κερασάκι στην τούρτα είναι όταν ο αντίπαλος έρχεται με μπόλικα annihilate spell. Ήμασταν βέβαιοι ότι θα συντρίψουμε το tower του με 6 -7 βαρυφορτωμένες μονάδες χωρίς αντίπαλο απέναντί τους, όταν πέταξε το annihilate και τους εξόντωσε όλους. Τέτοια σκηνικά είναι αναμενόμενα και καλοδεχούμενα σε όλα τα card games αρκεί να υπάρχουν αντίμετρα, δηλαδή να διαθέτουμε όλες τις κάρτες των χρωμάτων ώστε να σμιλέψουμε τα decks που μας εκφράζουν. Στο άθλιο pay – to - win μοντέλο του Artifact αυτό είναι ανέφικτο. Οι άνθρωποι της Valve νομίζουν ότι, η δυνατότητα leveling του λογαριασμού μας με διαδοχικές μάχες στο multiplayer, θα καταπνίξει τις δίκαιες κραυγές αγανάκτησης από τους users που δεν θέλουν να πληρώσουν τα μαλλιοκέφαλά τους.

Απαιτούμε βροχή από xp και όχι... ψιχάλα
Παίζοντας multiplayer αγώνες, κερδίζουμε ελάχιστα xp από την απλή συμμετοχή και την καταστροφή των εχθρικών towers και περισσότερα νικώντας την παρτίδα. Δοθέντος του ότι αντιμετωπίζουμε πάντοτε overpowered αντιπάλους, η μόνη περίπτωση νίκης είναι ο αντίπαλος user να είναι... φέσι και να αποκοιμηθεί στο πληκτρολόγιο ή να αποσυνδεθεί κατά λάθος. Ευτυχώς δεν είναι όλα μαύρα στον multiplayer στίβο. Ενώ τα global matchmaking και constructed modes κυριαρχούνται από τους πληρωτέους users, τα phantom draft και call to arms είναι δίκαιες επιλογές. Στο πρώτο, όλοι οι συμμετέχοντες ξεκινούμε από μηδενική βάση, χτίζοντας ένα deck 60 καρτών από πέντε διαθέσιμα packs.

Η τύχη παίζει κάποιο ρόλο στις κάρτες που θα αποκαλύψουν τα packs αλλά είναι η εμπειρία που θα μας σπρώξει να συλλέξουμε τις καλύτερες κάρτες. Ακόμα ωραιότερο βρήκαμε το event call to arms. Οκτώ προκατασκευασμένα decks μας καλούν να τα επιλέξουμε. Με δεδομένη την σύνθεσή τους, η επιτυχία στις επακόλουθες παρτίδες εξαρτάται αποκλειστικά από τους στρατηγικούς χειρισμούς μας. Παίζοντας με τα decks ξανά και ξανά, αποκτούμε πολύτιμες γνώσεις για τις κάρτες και τον σωστό τρόπο χρήσης τους, γινόμαστε πολύ καλύτεροι παίκτες. Ταυτόχρονα, βλέπουμε ποιο χρώμα ή συνδυασμός χρωμάτων μας αρέσει περισσότερο και αποφασίζουμε να το συμπληρώσουμε πληρώνοντας, αν πιστεύουμε ότι αξίζει η δαπάνη.

Τα phantom draft και call to arms είναι η μοναδική μας ελπίδα να σκαρφαλώσουμε την κλίμακα των levels, κερδίζοντας μέχρι 15 card packs και ισάριθμα tickets. Παράλληλα με τα προαναφερθέντα δώρα, βάζουμε στο χέρι και τους ισχυρότερους heroes όλων των χρωμάτων και αυξάνουμε τις πιθανότητες μας για αξιοπρεπή παρουσία στα υπόλοιπα modes. Η ευεργετική επιρροή των phantom draft και call to arms στο Artifact δεν αρκεί βέβαια για να αποκτήσουμε όλες τις κάρτες που επιθυμούμε χωρίς να τα “σκάσουμε” .

Βλέπουμε αστρονομικά ποσά και βγάζουμε αφρούς από την απόλαυση, συνεπώς μας κακοφάνηκε άγρια η απουσία ενός στατιστικού πίνακα που θα ενσωματώνει όλα μας τα κατορθώματα. Δεν μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η γνώση του πόσα perfect runs έχουμε κάνει στα constructed, phantom και keeper modes, θέλουμε να γνωρίζουμε πόσες κάρτες έχουμε χάσει, καταστρέψει, τα πιο χρησιμοποιημένα χρώματα, το πιο αποδοτικό μας deck κ.ο.κ.

Την ανάγκη μας για κατανάλωση τέχνης την καλύπτει με έξοχο τρόπο το Artifact. Η εικονογράφηση όλων των καρτών έχει εκτελεστεί με τρομερή επιμέλεια και ταλέντο. Μελετώντας τους πανίσχυρους ήρωες μας, τα φοβερά ξόρκια, τις πολεμικές μηχανές και τα τέρατα που κουμαντάρουν, συμπληρώνουμε εύκολα με το μυαλό μας την εικόνα ενός πολέμου επικών διαστάσεων. Η δισδιάστατη φύση των καρτών υποχωρεί και η φαντασία συμπληρώνει τα κενά, βυθίζοντας μας στον μαγικό του κόσμο.

Την ομορφιά των καρτών συμπληρώνουν τα οπτικά εφέ και τα ξεκαρδιστικά deck imps. Πετάξαμε spell στο τραπέζι και άρχισε να βρέχει κεραυνούς σε όλες τις lanes. Οι πολεμιστές μας και τα towers πετάνε καρφιά περιμένοντας τους εχθρούς να σκάσουν πάνω τους. Τα improvements μας εκτοξεύουν φλεγόμενα βλήματα και γάντζους. Περνάμε αλυσίδες στις εχθρικές κάρτες με τα lock abilities μας. Μέσα στον χαμό, η προσοχή μας στρέφεται στα deck imps.

Δύο τρισχαριτωμένα διαβολάκια συντροφεύουν τους αντιμαχόμενους και το γέλιο πάει σύννεφο με τις τσαχπινιές τους. Όταν το imp μας αντιλαμβάνεται πως η επόμενη επίθεση του εχθρού θα διαλύσει το tower, μας το δείχνει τρέμοντας από τον φόβο του. Καταστρέφοντας αντίθετα το tower του εχθρού, το imp αρχίζει τις κοροϊδευτικές χειρονομίες προς τον αντίπαλο. Βλέποντας την lane μας άδεια από κάρτες, το imp πετάει από πάνω της πανικόβλητο, μας την παρουσιάζει όπως οι “γλάστρες” τις οικιακές συσκευές στην τηλεόραση και παίρνει ένα ύφος “αμάν, δεν βλέπεις ότι άδειασε η lane;”.

Οι φωνές των imps ήταν αυτές που θα αναμέναμε από τέτοια χαριτωμένα πλασματάκια, δηλαδή κραυγούλες εφάμιλλες των κινηματογραφικών Gremlins. Μας κατέπληξε το εκπληκτικό voice acting που αγκαλιάζει όλες τις κάρτες αλλά και η προσαρμογή του στην εξέλιξη της μάχης. Heroes και creeps διαλαλούν τις προθέσεις τους, απειλούν, κομπάζουν, δείχνουν ακόμα και μεταμέλεια όταν αναγκάζονται να πλήξουν υψηλόβαθμες κάρτες του ίδιου χρώματος! Επίσης, όλες οι κάρτες διαθέτουν περιγραφή με εύστοχο voice acting, ζωντανεύοντας έτσι την μονοδιάστατη ύπαρξή τους. Το soundtrack είναι ικανοποιητικό αλλά του δίνουμε ελάχιστη σημασία, προτιμώντας να εστιάζουμε στις εκπλήξεις που κρύβει το voice acting.

Ιερά Σύνοψις
Το Artifact έχει το μοναδικό χαρακτηριστικό ανάμεσα στα games της κατηγορίας του να ταυτίζει την διάρκεια με την αντοχή στον χρόνο. Χωρίς single player campaign, ο χρονικός ορίζοντας ενασχόλησής μας με την πάρτη του είναι πολλές δεκάδες έως εκατοντάδες ώρες, ανάλογα με την υπομονή και το εύρος της τσέπης μας. Σπρώχνοντας χρήμα στην αγορά καρτών και δομώντας καταπληκτικά decks, ξεκλειδώνουμε την πόρτα της eSport διάστασης του Artifact. Η Valve έδειξε ξεκάθαρα την πρόθεσή της να εντάξει το Artifact στο επαγγελματικό gaming, διοργανώνοντας μάλιστα και τουρνουά 128 ατόμων με έπαθλο 10 χιλιάδες δολάρια για την προώθησή του.

Κρίνοντας από την ελεύθερη πτώση του αριθμού των παικτών του game μέσα σε μόλις δύο μήνες από την κυκλοφορία του (οι 60 χιλιάδες έγιναν 1500) το μέλλον του Artifact στα eSports είναι αμφίβολο. Στα θετικά σημεία του τώρα, στις 30 ώρες συγκρούσεων που έχουμε να επιδείξουμε, υποκλιθήκαμε ξανά στο ταλέντο του Richard Garfield. Ο φοβερός σχεδιαστής γνωρίζει ότι, όσο όμορφα και αν είναι τα γραφικά, ο ήχος και το σενάριο σε ένα game, δεν αξίζει φράγκο χωρίς στιβαρό gameplay. Ο αστρονομικός αριθμός των πιθανών συνδυασμών καρτών, το σωστό ζύγισμα του κάθε χρώματος, η πληθώρα των ιδιοτήτων που αλληλεπιδρούν αρμονικά, όλα τους πυροδοτούν αμέτρητες μαγευτικές παρτίδες.

Τα συναισθήματα μας έκαναν πάρτι σε καθεμιά από αυτές. Οργή και βλαστήμιες όταν χάνουμε, έκπληξη όταν ο αντίπαλος παίζει διαδοχικά χαρτιά που ανατρέπουν τα πάντα, σατανικό γέλιο την ώρα που τσακίζουμε τις άμυνες του και ετοιμαζόμαστε για την χαριστική βολή, κραυγές θριάμβου όποτε ανατρέπουμε χαμένες μάχες. Επειδή δεν γουστάρουμε να πληρώνουμε σαν κορόιδα πάνω από τα 18 ευρώ που στοιχίζει η αγορά του στο Steam, περιορίσαμε τις multiplayer επιδρομές μας στο τρέχων event call to arms και στο phantom draft. Θα απουσιάζουμε από τα υπόλοιπα modes έως ότου αναβαθμίσουμε τον λογαριασμό μας στο μέγιστο level και αποκτήσουμε έτσι όλα τα packs, με την ελπίδα να συμπληρώσουμε την συλλογή μας. Η ποιότητα του gameplay, η δυνατότητα να παίζουμε άφθονες παρτίδες με φίλους στο Steam, η πρόθεση της Valve για ολοκληρωτική ανακαίνιση του game (ευελπιστούμε σε εγκατάλειψη του οικονομικού μοντέλου και προσθήκη single player campaign) μας έπεισαν ότι το Artifact δικαίως προστέθηκε στην συλλογή μας.

Θετικά:
- Πληθώρα καρτών με καλοζυγιασμένες ικανότητες
- Όλες οι παρτίδες είναι απρόβλεπτες και τις απολαμβάνουμε
- Voice acting υψηλότατου επιπέδου
- Καινοτομίες στο gameplay που βελτιώνουν τα αγαπημένα στερεότυπα
- Σχεδόν απεριόριστη αντοχή στον χρόνο
- Ποικιλία σε multiplayer modes

Αρνητικά:
- Απαράδεκτο οικονομικό μοντέλο “pay - to - win”
- Χλιαρή συμμετοχή των users στα multiplayer modes που οδηγεί σε αρκετή αναμονή από παρτίδα σε παρτίδα
- Απουσία single player campaign
- Τεράστια δυσκολία στην απόκτηση νέων καρτών διαμέσου leveling
- Τοποθέτηση σε τυχαίες θέσεις ηρώων και creeps πριν από τους γύρους
- Απουσία αναλυτικού στατιστικού πίνακα

Βαθμολογία
Γραφικά: 6.5
Ήχος: 8
Gameplay: 9
Σενάριο: 6.5
Αντοχή: 9
Γενικά: 7.5

Η εισβολή της Valve στον χώρο των CCG είναι εξόχως απολαυστική αλλά χρήζει μπόλικης επεξεργασίας για να ανταγωνιστεί τις κορυφές του είδους.

Γιάννης Μοσχονάς