Anthem

To εξώγαμο του Mass Effect και του Destiny

Μετά την κακή παρένθεση του Mass Effect: Andromeda, η ιστορία του gaming μας έχει δείξει ότι συνήθως μια εταιρεία ανάπτυξης μαθαίνει από τα λάθη της και παρουσιάζει ένα καλό πρόσωπο. Τελικά με όσα έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, ακόμα και τα games που παίρνουν υψηλό hype δεν αξίζουν για pre-order γιατί ποτέ δεν είμαστε σίγουροι για το αποτέλεσμα. Το ζήσαμε με το Fallout 76, το ζούμε και τώρα με το Anthem. Πλέον όποιος θεωρεί ότι μπορεί να αγοράσει ένα παιχνίδι χωρίς να διαβάσει πρώτα ένα review και μετά κλάψει τα λεφτά του είναι άξιος της μοίρας του.

Το Anthem σίγουρα στέκεται σε καλύτερη μοίρα απ’ το μαύρο χάλι του Fallout 76 αλλά οι BioWare και EA συμπεριφέρονται λες και η ιστορία δεν τους έχει διδάξει απολύτως τίποτα. Το always online, οι συχνές αποσυνδέσεις και πολλά άλλα θέματα που αφορούν το gameplay και το game design είναι μόνο μερικές ενδείξεις ότι παρά την υψηλή τεχνολογία που έχει το Anthem και το πόσο υψηλές φιλοδοξίες είχε το παγκόσμιο gaming community, τελικά το τελικό αποτέλεσμα είναι αυτό ενός αξιόλογου Action Shooter/RPG (με λίγο μεγαλύτερη κλίση προς το Shooter) που σε καμία περίπτωση δεν αιτιολογεί την ταμπέλα που γράφει “BioWare” και που την έχουμε συνηθίσει με πρωτοποριακές σειρές όπως οι Baldur’s Gate και Mass Effect.

Εντελώς κλισέ
Τι χρειαζόμαστε για ένα εντελώς κλισέ σενάριο χωρίς ίχνος πρωτοτυπίας; Πολύ απλά μια συνταγή που θα έχει την ανθρωπότητα στο μέλλον να δίνει την τελική μάχη για την επιβίωση από τον κακό, εσάς ως ήρωα να γίνεστε σημαντικό στέλεχος της προσπάθειας αυτής, τα exosuits που εδώ ονομάζονται javelins, ανθρώπους από όλες τις φυλές του κόσμου έτσι για να προσέχουμε να είμαστε “inclusive” (δεν προσέχουμε άλλα βασικά βέβαια) και φυσικά έναν εχθρό που θα έχει κλέψει ένα πολύτιμο κειμήλιο που αν πέσει σε λάθος χέρια προκαλεί καταστροφές. Συνδέστε όλα αυτά και έχετε το σενάριο του Anthem, χωρίς κανένα ίχνος υπερβολής! Συγχαρητήρια BioWare, “πρωτοτύπησες”.

Επί το θέματος, το Anthem διεξάγεται στο μέλλον σε έναν άγνωστο πλανήτη όπου ελέγχετε έναν από τους freelancers, κοινώς μισθοφόρους, οι οποίοι όμως νοιάζονται για την ανθρωπότητα και την προστατεύουν από την απειλή των Dominion, μιας φατρίας απολυταρχικών ανθρώπων η οποία κλέβει κειμήλια τα οποία αλλάζουν τόσο την μορφολογία του πλανήτη, ενώ δημιουργούν portals που φέρνουν μεταλλαγμένες μορφές τεράτων στον κόσμο σας. Κι εσείς κλασικά καλείστε να τους σταματήσετε. Βέβαια μέσα στο σενάριο υπάρχουν όχι μόνο γήινες αλλά και εξωγήινες φυλές που αποτελούν ακόμη μεγαλύτερη απειλή.

Javelins=classes
Η λογική του Anthem είναι αυτή ενός always online παιχνιδιού στο οποίο παίζουν κάθε φορά τέσσερις παίκτες (κάποιες αποστολές όμως δεν παίζονται από τέσσερις συμπαίκτες, αλλά είτε solo, είτε με άλλους συνιήκες, αυτό σας το αφήνουμε να το ανακαλύψετε μόνοι σας). Συνεργάζονται στα τέσσερα διαφορετικά διαθέσιμα classes του παιχνιδιού που αντιστοιχούν σε ισάριθμα javelins, τα Storm, Colossus, Ranger και Interceptor. Καθένα από αυτά τα class παίζει διαφορετικά, έχει συγκεκριμένα skills που αποκτά στην πορεία και δύο support abilities. Ο Storm είναι ο μάγος της παρέας αφού εξαπολύει κεραυνούς, έχει ultimate με βόμβες από φλόγες και γενικά χειρίζεται elemental στοιχεία, ενώ παράλληλα μπορεί να ίπταται διαρκώς και να πολεμάει ταυτόχρονα. Στα support skills του δημιουργεί αμυντικό τείχος ή μειώνει το cooldown των συμπαικτών του. Ο Colossus είναι το tank του party. Αντέχει πολύ damage, έχει βαρύ armor, στο melee του κάνει ισχυρή aoe επίσης και κρατάει τον πιο βαρύ οπλισμό, που χαρακτηρίζεται π.χ. από machine guns, rocket launchers και snipers. Θεωρείται το πιο ισχυρό class του Anthem και το πιο εύκολο στο να το παίξει κάποιος. Στα Support abilities του κάνει taunt ή δίνει buff στους συμπαίκτες του

Ο Ranger είναι balanced class, έχει πρόσβαση σε όλα τα όπλα του παιχνιδιού εκτός από τα heavy weapons τα οποία πιάνει αποκλειστικά ο Colossus και τα skills του έχουν να κάνουν με την ρίψη βομβών, ενώ στη melee επίθεσή του γεμίζει ηλεκτρισμό τους εχθρούς του. Στην ulti του πετάει ρουκέτες και στα support skills του δημιουργεί πεδία που είτε αυξάνουν το damage της ομάδας είτε αποκρούουν πυρά. Ο Interceptor είναι γρήγορος και ευέλικτος. Θυμίζει Rogue από RPG και τα skills του έχουν να κάνουν με κοφτερά αντικείμενα, χειροβομβίδες, stuns, ενώ στα Support skills του αφαιρεί debuffs από τους συμπαίκτες του. Ξεκινάτε επιλέγοντας ένα javelin και στην πορεία ξεκλειδώνετε νέα στα levels 8, 16 και 26.

Όποιος βιάζεται σκοντάφτει
Δυστυχώς το Anthem είναι always online και αν δεν έχετε σύνδεση στο Internet δεν μπορείτε να το παίξετε. Συν τις άλλοις ανά διαστήματα αντιμετωπίσαμε παποσυνδέσεις από τους servers της BioWare και μάλιστα ορισμένες εξ αυτών διαρκείς κάθε λίγα λεπτά ή είδαμε αρκετά error messages να εμφανίζονται. Πέραν του ότι οι servers δεν άντεξαν το υψηλό traffic, στο networking το Anthem είναι ολίγον τι ημιτελές, σαν να βιάστηκε να προλάβει το deadline του.

Το matchmaking είναι σχετικά γρήγορο, αλλά το loading για κάθε αποστολή πολύ αργό. Θα περίμενε κανείς ότι μετά δεν θα είχατε άλλο loading screen...αλλά όχι! Loading για να μπείτε στο dungeon, loading μετά από respawn, ξανά loading αν απομακρυνθείτε από τους συμπαίκτες σας κ.ο.κ. Το δε respawn μπορεί να γίνει ακόμα και ένα χιλιόμετρο μακριά από την μάχη όταν οι συμπαίκτες σας παίζουν και να φάτε δεύτερο loading καπάκι! Στο θέμα των revives υπάρχει η λογική του revive από συμπαίκτες ή του respawn, αλλά στα δύσκολα σημεία των αποστολών όπου σκάνε στη χειρότερη mini bossάκια δεν επιτρέπεται respawn και καλείστε μόνο να κάνετε revive ο ένας τον άλλο.

Υπάρχουν κάποιες επιρροές του Anthem από το Destiny, όπως το γεγονός ότι οι περισσότερες αποστολές διεξάγονται με groups παικτών (εδώ τέσσερις βέβαια αντί για τρεις), το ότι σταδιακά ξεκλειδώνετε νέα javelins όσο ανεβαίνετε level και γενικά το όλο παρουσιαστικό των freelancers που περισσότερο εμφανίζονται πίσω από μια στολή και περιπλανώνονται σε NPCs σε μικρότερο χώρο (όπως στα Destiny και όχι όπως στα Mass Effect). Ευτυχώς κατά την περιπλάνησή σας στην πόλη οι NPCs δείχνουν το πρόσωπό τους, αλλά οι διάλογοι μαζί τους είναι αστείοι και ανούσιοι, λες και οι σεναριογράφοι του παιχνιδιού βαριόντουσαν! Υπάρχουν δύο μόλις επιλογές διαλόγων που δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα και τις περισσότερες φορές από έναν διάλογο δεν προκύπτει τίποτα. Θα τύχει βέβαια σε κάποιους NPCs να πάρετε προαιρετικά quests. Επί του θέματος, το RPG στοιχείο εδώ εξαλείφεται αφού το σενάριο είναι εντελώς linear, δεν έχετε καμία δυνατότητα επιλογής και σας πάει “καροτσάκι” μέχρι το τέλος.

Χαμηλές πτήσεις...της παρέας
Οι περισσότερες αποστολές του παιχνιδιού ξεκινούν με τέσσερις παίκτες σε μία πλατφόρμα να πετάνε με ρουκέτες προς το objective τους. Ο χειρισμός του χαρακτήρα σας ενώ ίπταται είναι απλός και γενικά κάθε πτήση σας πωρωτική, αν και μετά από σχεδόν μισό λεπτό θα πρέπει να προσγειωθείτε για λίγα δεύτερα, διαφορετικά θα έχετε overheat και θα πρέπει να περιμένετε λίγο. Το θέμα είναι ότι θα βαρεθείτε κάπως γρήγορα το γεγονός ότι κάθε αποστολή έχει σχεδιαστεί με παρόμοιο τρόπο. Δηλαδή πηγαίνετε σε ένα σημείο, εντοπίζετε μια ομάδα αντίπαλων στρατιωτών, την σκοτώνετε, μετά πετάτε σε ένα άλλο σημείο και επαναλαμβάνετε το ίδιο, ώσπου συνήθως να μπείτε σε ένα dungeon και να σκοτώσετε πιο ισχυρούς εχθρούς.

Οι μεγάλες δόξες για έναν developer μπορούν εύκολα να χαθούν μετά από χρόνια, αν τα νέα games του απέχουν από τις ανάγκες του community.

Στα θετικά του gameplay είναι η συνεργασία μεταξύ των συμπαικτών και το gunfight. Όταν μαζί με άλλους freelancers χρησιμοποιείτε τα skills σας μπορείτε με συνδυασμούς που θα γίνουν ταυτόχρονα να επιτύχετε chain combos, άρα και επιπλέον damage, κάτι χρήσιμο στους πιο ισχυρούς εχθρούς. Το δε gunfight είναι πωρωτικό και εδώ η BioWare ξεδιπλώνει την εμπειρία της μιας και κάθε όπλο έχει διαφορετικό “κλώτσημα”, αίσθηση και φυσικά damage, ανάλογα με τα stats του. Επίσης οι τέσσερις classes είναι αρκετά balanced μεταξύ τους και χρήσιμες στη μάχη.

Το gameplay θα είχε ενδιαφέρον αν πραγματικά δεν κάναμε τα ίδια και τα ίδια σε κάθε αποστολή. Οκ υπάρχει κάποιο υποτυπώδες ενδιαφέρον όταν για παράδειγμα ψάχνουμε να βρούμε καποια στοιχεία (όπως echoes ή fragments) και να τα μεταφέρουμε σε μια πηγή, αλλά τέτοιες στιγμές είναι ελάχιστες και τέτοιοι γρίφοι όφειλαν να υπάρχουν παντού διάσπαρτοι. Θα μπορούσαμε να έχουμε αποστολές μέσα σε οχήματα ή σε κάποια διαφορετικά κάθε φορά κτίρια και όχι αυτό το “χύμα” και πρόχειρο που μας παρουσιάζεται όπου απλά πετάμε από camp σε camp με εχθρούς και τους καθαρίζουμε. Είναι επαναλαμβανόμενο, όπως και τα είδη των εχθρών ανάμεσα στα levels. Δηλαδή σε κάθε αλληλουχία από levels θα αντιμετωπίζετε σερί πανομοιότυπους εχθρούς ώσπου να περάσετε σε ένα άλλο σημείο του χάρτη και οι εχθροί να αλλάξουν τελείως. Τα αρχικά mini bosses θυμίζουν λίγο Destiny και τα μετέπειτα boss fights τουλάχιστον σας αποζημιώνουν για την αναμονή σας, αν και καθυστερημένα, με υψηλό damage, stuns και άλλες ικανότητες που λείπουν από τις πρώτες μάχες.

Πάντως το A.I. είναι σχετικά ικανοποιητικό. Υπάρχουν τρία επίπεδα δυσκολίας και στο Hard θα ζοριστείτε λίγο, αν και όταν συνδυάζονται σωστά τέσσερις παίκτες ακόμα και το δύσκολο επίπεδο δεν μπορεί να τους σταματήσει. Μέχρι ένας noob στο party αντέχεται απλά γιατί είτε κυρίως ο Colossus, είτε ο Ranger, θα μπορούν μπροστά κάθε φορά και θα “γαζώνουν” κόσμο και οι άλλοι θα τους υποστηρίζουν.

Ένα ακόμη σημείο όπου το Anthem “χωλαίνει” είναι το pathfinding. Ενώ στις περισσότερες αποστολές λειτουργεί άριστα σε κάποιες πραγματικά πάει στράφι. Σε μία αποστολή σας ζητείται για παράδειγμα να βρείτε ember χωρίς καμία ένδειξη κι εμείς ψάχναμε στα τυφλά για πολύ ώρα. Σε μια άλλη σας δίνεται το briefing αλλά όταν πάτε να ξεκινήσετε μπαίνοντας στο javelin διαπιστώνετε ότι δεν υπάρχει καν αποστολή στο χάρτη! Τέτοιες ενέργειες αμαυρώνουν ολίγον τι την συνολική εμπειρία που δείχνει ότι βιάστηκε να κυκλοφορήσει.

Crafting και περιπλανήσεις
Ίσως ένας από τους τομείς που θα παρουσιαστεί υποτιμημένος μεν, ουσιαστικός δε, είναι το crafting. Σαφώς και μπορείτε να την βγάλετε έως το τέλος μόνο με το loot που θα βρείτε. Κάθε javelin εξοπλίζεται με διάφορα κομμάτια armor που παίρνετε ως loot στο τέλος κάθε αποστολής, ενώ πέρα από το βασικό campaign υπάρχουν και προαιρετικές αποστολές για επιπλέον loot. Αν όμως καθίσετε και κάνετε salvage ότι άχρηστα όπλα ή όσα άχρηστα armor reinforcements δεν χρειάζεστε και επιπλέον βρείτε ember ή αγοράσετε από τα κατά τόπους stores, τότε θα μπορέσετε να φτιάξετε τα δικά σας ξεχωριστά όπλα και armor reinforcements, παραγγέλνοντας το αγαπημένο σας μέσα από μία γκάμα διαφορετικών επιλογών που θα συναντήσετε, ανάλογα με το javelin που επιλέξατε και με το ποιο όπλο θέλετε να διαλέξετε ή (για το armor) ανάλογα με το πως παίζετε. Αντιλαμβάνεστε βέβαια ότι υπάρχούν διαφορετικό loot και διαφορετικά resources για κάθε class αλλά και δεκάδες προτάσεις, επομένως η όλη διαδικασία προσθέτει ένα replayability.

Το Anthem διαρκεί συνολικά 12 ώρες όσον αφορά το βασικό campaign του. Υπάρχουν προαιρετικά contracts και free roam, στοιχεία που ωστόσο δεν σας συστήνουμε γιατί αποτελούν χάσιμο χρόνου μιας και τέτοιου είδους αποστολές έχουν ανούσια objectives. Το πιθανότερο είναι να ακολουθήσετε την βασική πορεία και μάλιστα στους διαλόγους ανά διαστήματα θα πιάσετε τον εαυτό σας να κάνει skip, ειδικά αν το σενάριο δεν σας τραβήξει ιδιαίτερα. Ακόμα και μέσα στις αποστολές τα cutscenes εμφανίζονται εμβόλημα ανά διαστήματα και όχι σε κάθε αποστολή. Όχι ότι θα άλλαζε κάτι στο μέτριο υπόβαθρο του σεναρίου, τουλάχιστον όμως συμβάλουν σε μια ολίγον τι καλύτερη παρουσίαση.

Δαμάζοντας τις ορδές
Ο τεχνικός τομέας του Anthem είναι ότι καλύτερο έχουμε δει. Αποδεικνύει βέβαια ότι για να στηθεί σωστά ένα AAA game δεν χρειάζονται μόνο γραφικάρες και καλός ήχος αλλά κυρίως όλα τα υπόλοιπα. Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων και τα facial expressions τους είναι απλά μαγεία, τα animations πολύ καλά -βέβαια τα javelins που φοράτε έχουν κίνηση που θυμίζει λίγο ρομπότ καθώς είναι βαριές μηχανικές κατασκευές- και το περιβάλλον μπορεί να βρίσκεται ένα κλικ πιο πίσω σε ανάλυση, ωστόσο έχει πλούσια γκάμα χρωμάτων. Θα προτιμούσαμε βέβαια να βλέπαμε μια ποικιλία πλανητών όπως στο Destiny κι αυτό γιατί όταν θα φτάσετε στο endgame το μάτι σας θα έχει βαρεθεί τον έξω κόσμο.

Το lipsync στους χαρακτήρες είναι άριστο, δείγμα της εμπειρίας των animators της BioWare. Οι ερμηνείες όμως, με ελάχιστες εξαιρέσεις σε κάνα δυο χαρακτήρες θα σας ψιλοαπογοητεύσουν (ως πρωταγωνιστής δεν ανήκετε στις εξαιρέσεις δυστυχώς). Βέβαια περισσότερο το σενάριο είναι αυτό που μπαίνει σε δεύτερη μοίρα και δεν βοηθάει τους πρωταγωνιστές.

Μπορούσε και καλύτερα
Χαιρόμαστε να βλέπουμε νέα franchises και το Anthem είναι ένα παιχνίδι που περιμέναμε με ανυπομονησία. Τελικά κι αυτό με την σειρά του δεν δικαίωσε το τεράστιο hype, παραμένει όμως ένα αξιόλογο Action Shooter/RPG, το οποίο έχει καλή “βιτρίνα” αλλά υστερεί κατά πολύ στο σενάριο, σε ποικιλία gameplay και στο βάθος των RPG στοιχείων που δεν είδαμε (όπως π.χ. τα skill trees άλλων RPG ή οι επιλογές διαλόγων που αλλάζουν το σενάριο). Αν η BioWare είχε κάνει εκτενές testing με μια ομάδα ουδέτερων βετεράτων testers που θα καλούσε στα γραφεία της και θα της έφτιαχναν μια λίστα με όλα τα λάθη, τότε το παιχνίδι θα ανακοίνωνε κυκλοφορία...το 2020, θα έβγαινε όπως το περιμέναμε και θα ήταν όντως αυτό που ονειρευόμασταν. Προς το παρόν όμως στέκεται απλά αξιοπρεπώς στον ανταγωνισμό. Έχει μια καλή βιτρίνα, είναι όμορφο οπτικά, αλλά όταν θα αρχίσετε να μπαίνετε στα ενδότερα τότε θα δείτε μερικούς σοβάδες να πέφτουν απ’ το ταβάνι.

Θετικά:
- Εκπληκτικά γραφικά
- Λεπτομερές lipsync
- Εύκολο σύστημα μάχης που δίνει πλήρη ελευθερία κινήσεων
- Πλήθος όπλων και εξοπλισμού

Αρνητικά:
- Το always online και οι διαρκείς αποσυνδέσεις
- Το υπερβολικό loading σε συνδυασμό με το κακό respawn
- Περιορισμένα skills για κάθε class
- Πανομοιότυπα είδη εχθρών
- Το σενάριο είναι αδιάφορο και κλισέ με βαρετούς διαλόγους
- Κάποιες κακοτεχνίες στο game design
- Δεν υπάρχουν διακλαδώσεις σεναρίου, όλα είναι linear

Βαθμολογία
Γραφικά: 9.5
Ήχος: 9
Gameplay: 6.5
Σενάριο: 6
Αντοχή: 7
Γενικά: 7

Μία περιπέτεια γεμάτη δράση αλλά με το σενάριο και τα RPG στοιχεία να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.

Μάνος Γρυπάρης