Insurgency: Sandstorm

Στρατηγική, ρεαλισμός και δράση σε ένα FPS.

H “πίτα” των μικρής κλίμακας Tactical FPS είναι δύσκολο να μοιραστεί εκ νέου, καθώς τα μεγαλύτερα κομμάτια ανήκουν σε games-“τέρατα” όπως τα Rainbow Six και Counter-Strike. Ωστόσο, η σειρά Insurgency της Αμερικανικής εταιρείας ανάπτυξης New World Interactive κερδίζει αργά, αλλά σταθερά έδαφος ανάμεσα στους gamers οι οποίοι αναζητούν πιο θανάσιμο, “hardcore” gameplay, καθώς η σειρά χαρακτηρίζεται από τα υψηλά επίπεδα ρεαλισμού.

Ταραχές στην Μέση Ανατολή
Σεναριακά, το Insurgency: Sandstorm ακολουθεί τα χνάρια των προκατόχων του. Η δράση εκτυλίσσεται σε διάφορα μέρη της Μέσης Ανατολής, όπου οι δυνάμεις ασφαλείας συγκρούονται με τοπικούς αντάρτες. Από εκεί και ύστερα, δεν υπάρχει καμία αναφορά σε συγκεκριμένες εθνικότητες, ιδεολογίες ή άλλου τύπου κίνητρα, το όλο υπόβαθρο λειτουργεί ξεκάθαρα ως καμβάς για το gameplay, δίνοντας τις απαραίτητες πινελιές ατμόσφαιρας και υπόθεσης.

Δεν είναι εύκολη υπόθεση
Το ρεαλιστικό Tactical gameplay των προηγούμενων Insurgency συνεχίζεται και εδώ. Ανεξαρτήτως mode, η ομαδικότητα ανταμοίβεται, ενώ ο ατομικισμός δύναται να στοιχίσει την νίκη στην ομάδα σας. Ομάδες με καλή επικοινωνία που αναφέρουν τις όποιες εξελίξεις παρατηρούν έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες νίκης ακόμα και αν σε ατομικό επίπεδο τα μέλη τους δεν είναι τόσο δεινοί σκοπευτές όσο οι αντίπαλοι. Οι μάχες είναι αρκετά θανάσιμες, καθώς χρειάζονται ελάχιστες βολές προκειμένου να σκοτωθεί ένας παίκτης, προσθέτοντας έτσι στον ρεαλιστικό χαρακτήρα εξομοίωσης καθώς ανεξαρτήτως μεγέθους, μια σφαίρα παραμένει σφαίρα.

Ο χειρισμός είναι απλός και τυπικός ενός FPS, δίνοντάς σας την δυνατότητα να σημαδεύετε και γύρω από γωνίες, προσφέροντας ολοκληρωμένο έλεγχο τακτικών κινήσεων και σκόπευσης. Αξιοσημείωτο είναι το ότι δεν υπάρχει κάποια ένδειξη για το αν πετύχατε τον στόχο σας ή όχι, πέρα από το συννεφάκι αίματος που πετάγεται όταν μια σφαίρα χτυπήσει κάποιον. Αυτό προσθέτει ένα επιπλέον κομμάτι ρεαλισμού και ίσως λίγο σασπένς καθώς πολλές φορές δεν θα γνωρίζετε με ακρίβεια αν ο εχθρός κατά του οποίου βάλλατε από απόσταση έχει πληγωθεί ή όχι και θα πρέπει να είστε προσεκτικοί στην μετέπειτα προσέγγισή σας.

Τα συνολικά 33 όπλα του Insurgency: Sandstorm είναι μεταφορές πραγματικών όπλων και το κάθε ένα από αυτά ανταποκρίνεται στον χειρισμό με μεγάλη πιστότητα ως προς το αυθεντικό (να μην ξεχνάτε να αλλάζετε γεμιστήρες, καθώς δεν γίνεται αυτόματα και δεν φαίνονται τα πυρομαχικά σας στο HUD), ενώ με τα διάφορα attachments μπορείτε να τα προσαρμόσετε στο δικό σας στιλ παιχνιδιού. Για παράδειγμα, το αγαπημένο (ή μισητό, ανάλογα με την εμπειρία σας αν έχετε πάει στρατό) G3 ανταποκρίνεται στις προσδοκίες, με τα όχι και τόσο εύχρηστα για κοντινές αποστάσεις σκοπευτικά και τον σχετικά μεγάλο χρόνο αλλαγής γεμιστήρα, αλλά έχει μεγάλη δύναμη και στιβαρότητα. Με μια αλλαγή σκοπευτικού, η χρησιμότητά του ανεβαίνει κατά πολύ.

Όλα τα όπλα και τα attachments είναι διαθέσιμα από την αρχή, με μόνο περιοριστικό παράγοντα το ποιό class έχετε διαλέξει. Η New World Interactive φαίνεται πως θέλει να διατηρήσει έναν "σοβαρό" και ανταγωνιστικό χαρακτήρα στο Insurgency: Sandstorm, περιορίζοντας έτσι τα microtransactions σε καθαρά αισθητικά αντικείμενα. Έτσι, το κάθε ένα από τα 8 classes (Commander, Observer, Rifleman, Breacher, Gunner, Demolitions, Advisor και Marksman) έχει συγκεκριμένες επιλογές εξοπλισμού και σε συνδυασμό με τα special abilities του συμβάλλει με τον δικό του τρόπο στο δυναμικό της ομάδας του. Πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι οι θέσεις σε κάθε ομάδα για το κάθε class είναι περιορισμένες.

Τα φορτηγάκια (με πολυβόλα στην καρότσα) που μπορείτε να χειριστείτε έχουν λίγο άτσαλο χειρισμό, ενώ φαίνεται ότι ο σχεδιασμός των maps δεν τα λαμβάνει υπόψη. Ένα αδύναμο σημείο του Insurgency: Sandstorm είναι επίσης τα αόρατα restricted areas, στα οποία μόλις μπείτε αρχίζει να μετράει ο χρόνος αντίστροφα μέχρι να πεθάνετε. Μέσα στον χρόνο αυτό μπορείτε να μπείτε και να βγείτε από κάποιο σημείο που δεν περιμένουν οι εχθροί σας, ενώ η μη σαφής οπτική οριοθέτηση ίσως προκαλέσει προβλήματα στον σχεδιασμό των επόμενων κινήσεών σας, καθώς μια διαδρομή που θέλετε να ακολουθήσετε μπορεί να περνάει μέσα από κάποια τέτοια ζώνη. Είναι κατανοητό ότι η New World το έκανε έτσι για χάρη ρεαλισμού (όπως και το υπερ-απλοϊκό HUD), αλλά όπως δεν υπάρχουν οριοθετημένες οπτικά περιοχές, έτσι δεν υπάρχουν και restricted areas υπό πραγματικές συνθήκες, οπότε πρόκειται για ένα άτοπο χαρακτηριστικό.

Θα νιώσετε το άγχος της μάχης, καθώς θα σφυρίζουν τριγύρω σας βλήματα.

Οι κυρίως τρόποι με τους οποίους μπορείτε να παίξετε στα 6 maps του Insurgency: Sandstorm είναι δύο, Versus και Co-op. Ο πρώτος περιλαμβάνει τρία modes (Push, Skirmish και Firefight), εκ των οποίων τα δύο πρώτα υποστηρίζουν μέχρι 32 παίκτες και το Firefight 16. Στο Push η κάθε ομάδα θα πρέπει να καταλαμβάνει διαδοχικά σημεία στρατηγικής σημασίας, στο Skirmish η κάθε ομάδα αναλαμβάνει την υπεράσπιση ενός κιβωτίου και ταυτόχρονα θα πρέπει να καταστρέψει αυτό των αντιπάλων της, ενώ το Firefight θυμίζει Counter-Strike με την διαφορά ότι καταλαμβάντας κάποιο σημείο του χάρτη επιτρέπει respawn, κάνοντας κάθε γύρο πιο εκτεταμένο. Το Firefight περιλαμβάνεται και σε μια τρίτη κατηγορία, την "Competitive" στην οποία η απόδοσή σας καταγράφεται στα leaderboards. Όλα τα versus modes προσφέρουν αρκετή διασκέδαση, το καθένα με τον δικό του τρόπο.

Τα Co-op modes είναι τα Checkpoint και Outpost. Στο πρώτο θα πρέπει να καταλάβετε και να κρατήσετε διάφορες περιοχές του map από ΑΙ εχθρούς, ενώ στο δεύτερο θα πρέπει να υπερασπιστείτε ένα σημείο από κύματα (επίσης ΑΙ) εχθρών των οποίων ο αριθμός αυξάνεται σταδιακά. Το ΑΙ είναι ικανοποιητικού επιπέδου και δεν θα παρατηρήσετε παράλογες συμπεριφορές με μεγάλη συχνότητα, ενώ η αυξημένη φονικότητα των όπλων του παιχνιδιού σε σχέση με άλλα games του είδους καθιστούν τους AI αντιπάλους σας αρκετά θανάσιμους.

Λιτό και απέρριτο
Οπτικά δεν πρόκειται να εντυπωσιαστείτε από το Insurgency: Sandstorm, αλλά αντίστοιχα δεν θα απογοητευτείτε. Θα μπορούσε να πει κανείς πως η New World είναι "λακωνική" στην αισθητική της, δίνοτας προσοχή στην ουσία και όχι τόσο στο περιτύλιγμα. Αν και τα τοπία όντως ανταποκρίνονται σε τοποθεσίες της μέσης Ανατολής, κάποια σημεία μαρτυρούν το χαμηλότερο budget, ωστόσο δεν ενοχλούν, καθώς ο φωτισμός "δένει" τα πάντα μεταξύ τους ταιριαστά. Τα όπλα και τα οχήματα είναι σχεδιασμένα με μεγάλη λεπτομέρεια και τα animations των βολών και της αλλαγής γεμιστήρων ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Η κίνηση των χαρακτήρων και των οχημάτων είναι ομαλή στον σχεδιασμό, αλλά μερικές φορές παρατηρούνται αδικαιολόγητες αυξομοιώσεις στα frames. Τα όποια μικρά bugs και glitches σε γενικές γραμμές δεν θα σας ενοχλήσουν, αν και είναι πιο εμφανή στα οχήματα. Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων κυμαίνεται σε καλά επίπεδα, εκτός από τα γένια, τα οποία δεν τιαριάζουν καθόλου στα πρόσωπα και φαντάζουν ερασιτεχνικά.

Η ωμή φρίκη του πολέμου
Οι Ethnic/Oriental μουσικές που συνοδεύουν τα menu του Insurgency: Sandstorm σας βάζουν άνετα μέσα σε ένα κλίμα ανάλογο της αισθητικής του παιχνιδιού. Όμως, το πραγματικά δυνατό σημείο του ήχου του είναι τα εφέ. Οι ήχοι των όπλων είναι ρεαλιστικότατοι και ο ήχος από τις σφαίρες που χτυπούν σε διάφορες επιφάνειες είναι εκκωφαντικός, συμβάλλοντας στην όλη αληθοφάνεια. Ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας σε τέτοιου είδους games (ο οποίος συχνά παραβλέπεται) είναι η αίσθηση απόστασης και κατεύθυνσης του ήχου και το Insurgency: Sandstorm δεν απογοητεύει, καθώς θα καταλαβαίνετε με μια σχετική ακρίβεια το από που προέρχονται όσα ακούτε.

Το voice acting είναι το αμφιλεγόμενο σημείο του ήχου, καθώς απ' τη μία οι χαρακτήρες φωνάζουν ώστε να ακούγονται, όπως πρέπει κατά την διάρκεια μιας μάχης, βρίζουν, ακούγονται φοβισμένοι και ουρλιάζουν από τον πόνο, αλλά οι προφορές όλων των χαρακτήρων φαίνονται σαν να προσπαθεί ένας Αμερικανός να μιμηθεί Μεσανατολίτικη προφορά. Πραγματικά, από ένα σημείο και έπειτα γίνεται κουραστικό, ως και εκνευριστικό.

Κατευθείαν "στο ζουμί"
Όλα τα κύρια χαρακτηριστικά της σειράς Insurgency είναι παρόντα στο Sandstorm. Στον παρόντα χρόνο ίσως πρόκειται για το ρεαλιστικότερο στρατιωτικό FPS επιχειρήσεων μικρής κλίμακας και στέκεται επάξια ανάμεσα στα "μεγάλα ονόματα" του είδους. Αν δεν σας ενδιαφέρει τόσο η "παπάτζα" και θέλετε ένα ανταγωνιστικό και ρεαλιστικό multiplayer FPS, τότε θα σας καλύψει σίγουρα.

Θετικά: 
- Κορυφαία ηχητικά εφέ
- Λεπτομερής μεταφορά των όπλων
- Ρεαλιστικότατο gameplay
- Ενθαρρύνει τον συνδυασμό αντανακλαστικών και στρατηγικής σκέψης
- Μοντέρνα πολεμική ατμόσφαιρα

Αρνητικά:
- Κακό voice acting
- Κακοσχεδιασμένες γενειάδες
- Λίγα maps
- Άτσαλος χειρισμός οχημάτων

Βαθμολογία
Γραφικά: 7 
Ήχος: 8
Gameplay: 8.5
Αντοχή: 8
Γενικά: 7.9

Ένα από τα καλύτερα δείγματα εξομοίωσης μοντέρνου πολέμου.

Γιώργος Τζίτζιφας