WWE 2K19

Στο τέλος κάθε αγώνα, στεκόμαστε όρθιοι πάνω από ένα “πτώμα”.

Όταν ένας τίτλος είναι συνεχιστής μιας μακροχρόνιας σειράς από games τότε οι απαιτήσεις μας αυξάνονται κατακόρυφα όσον αφορά την ποιότητά του. Το WWE 2K19 είναι το εικοστό game της ιστορικής συνεργασίας μεταξύ της ιαπωνικής εταιρείας ανάπτυξης Yuke’s και της αμερικάνικης Visual Concepts. Η πορεία του WWE ανά τα χρόνια δεν μοιάζει καθόλου με ευθεία γραμμή ή ανοδική πορεία, επρόκειτο για μια διαδρομή γεμάτη σκαμπανεβάσματα. Κυκλοφόρησαν τρομακτικές επιτυχίες όπως τα πρώτα WWF SmackDown! και το υπέροχο Smackdown vs. Raw 2011 και άστοχες κυκλοφορίες σαν το WWE 2K15. Στην φετινή τους προσπάθεια, οι δύο εταιρείες δείχνουν να κατάλαβαν τι αγαπούν οι παθιασμένοι οπαδοί ανάμεσά μας με συνέπεια το νέο τους προϊόν να είναι το καλύτερο WWE 2K μέχρι σήμερα.

Ποτέ δεν συμπαθήσαμε την μορφή της επαγγελματικής πάλης που προσφέρει η εταιρεία World Wrestling Entertainment. Θεωρώντας την ένα αμερικανικό κατασκεύασμα γεμάτο φιγουρατζήδες στουμπωμένους στα στεροειδή, προτιμήσαμε να την παρακολουθούμε αποκλειστικά στα games. Το WWE 2K19 είναι το καλύτερο της κατηγορίας που έχει πέσει στα χέρια μας, μας φάνηκε πολύ ανώτερο του περσινού σε όλους τους τομείς. Αυτό συνέβη ίσως επειδή δώσαμε τον απαιτούμενο χρόνο στο game να μας αποκαλύψει τα κάλλη του αντί να βιαστούμε να το “τρέξουμε”. Το τεράστιο οικοδόμημά του είναι χτισμένο με Arcade και Sports Simulation υλικά, καλύπτοντας τις ανάγκες μας σε ανελέητο ξύλο και προσφέροντας μια πιστή αναπαράσταση του αθλήματος.

Κάτσε να mode – άρουμε λίγο τα πράγματα
Το πλούσιο περιεχόμενο είναι σκορπισμένο σε ποικίλα modes, με το MyPlayer να ξεχωρίζει σαν την μύγα μέσα στο γάλα. Κλασικά καλούμαστε να παίξουμε τον ρόλο του outsider, του φερέλπιδος νέου που περιφέρεται άφραγκος στον κόσμο με ένα όνειρο, να αναρριχηθεί στο πρωτάθλημα του WWE. Την ημέρα ο νεανίας περιφέρεται με το φορτηγάκι του και μοιράζει φυλλάδια και την νύχτα... ξεβρακώνεται και παλεύει με καλολαδωμένους φαφλατάδες. Η μορφοποίηση του αθλητή περιλαμβάνει μια ικανοποιητική ποικιλία από παραμέτρους και μας άρεσε το τελικό αποτέλεσμα που κατορθώσαμε, αυτό του μαχητή που είναι φέτες, έχει μοντέρνο κούρεμα και κόκκινα μάτια που συμβολίζουν την εσωτερική του φλόγα. Το σενάριο θυμίζει την καριέρα του Daniel Bryan στο άθλημα και είναι γεμάτο ανατροπές, σκληρούς αντιπάλους και άφθονο ξύλο. Εκτιμήσαμε το ότι δεν είναι τα πάντα scripted, ότι υπάρχουν αρκετές ευκαιρίες για παράπλευρους αγώνες και κατά συνέπεια μπόλικο ψηφιακό χρήμα και xp. Το πνεύμα των διαλόγων ακολουθεί το χιούμορ και τον φανφαρονισμό του WWE και οι οπαδοί του ανάμεσά μας αισθάνονται κυριολεκτικά σαν στο σπίτι τους.

Τα περισσότερα ματς που δώσαμε είχαν ενδιαφέρον αλλά η μεγαλύτερη απόλαυση πήγασε από εκείνα που αποτελούν το όνειρο ενός fan. Το πρώτο ήταν η σύγκρουση με τον Braun Strowman. Ο αγώνας ήταν de facto χαμένος αλλά εμείς το παλέψαμε μέχρι τέλους και το τέλος ήρθε γρήγορα. Επιχειρήσαμε να κρατήσουμε μακριά το... μαμούθ, βομβαρδίζοντάς τον με μπαράζ χτυπημάτων αφού κάναμε τον Striker μας να λειτουργεί περισσότερο σαν μποξέρ – MMA μαχητής. Ανέλπιστα, ο γίγαντας έπεσε από το απανωτό ξύλο, βρεθήκαμε από πάνω του αρχίζοντας τον στις κλωτσιές και νιώσαμε σαν τον Δαυίδ που συνέτριψε τον Γολιάθ. Στην δική μας περίπτωση ο Γολιάθ σηκώθηκε στα πόδια του και μας έλιωσε με μια λαβή αλλά δεν πειράζει, η νίκη ήταν δική μας έστω και για λίγο. Η δεύτερη ονείρωξη πραγματοποιήθηκε με την εισβολή μας στο NXT. Σπάσαμε στο ξύλο έναν παλαιστή φορώντας casual ρούχα, τσακίσαμε σεκιουριτάδες, το γυρίσαμε σε Tower (Ring) Defense συντρίβοντας τους παλαιστές που έστελνε κατά κύματα ο Triple H, η νέμεσις μας. Η Battle Royal αναμέτρηση ήταν σκέτη αποκάλυψη. Οκτώ κτήνη έπαιζαν ξύλο πάνω στο ρινγκ, χτυπώντας με μανία δεξιά και αριστερά. Μας μετέδωσε την αίσθηση ότι βρισκόμαστε σε συμμοριτοπόλεμο, σε πάλη δρόμου, σε μάχη ζωής και θανάτου.

Η καριέρα του πολεμιστή που δημιουργήσαμε εκτυλίσσεται και σε άλλα επίπεδα εκτός σεναρίου. To Towers mode είναι μια σκληρή αλλά δίκαιη και πολύ συναρπαστική δοκιμασία. Δίκαιη γιατί αποφασίζουμε αν θα παίξουμε ενάντια σε δύσκολη ομάδα αντιπάλων ή σε εχθρούς που τους έχουμε “του χεριού μας”. Έχουμε αρκετή αυτοπεποίθηση για να συγκρουστούμε με διαδοχικούς αντιπάλους χωρίς να ανανεώνεται η ενέργειά μας έως ότου τους ξαπλώσουμε όλους; Αν όχι, θα προτιμήσουμε το Steps mode του Towers που σώζει την πρόοδό μας και θα ανέβουμε στην κορυφή με τον ρυθμό που προτιμούμε. Το Towers είναι συναρπαστικό γιατί έχει Arcade δομή, μας θυμίζει τα δεκάδες games του παρελθόντος όπου καθαρίζαμε κυκλώπεια οικοδομήματα από τους ψηφιακούς μας εχθρούς, όροφο προς όροφο. Τα ματς διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας διότι συντρίβουμε ποικιλία αντιπάλων που χρησιμοποιούν διαφορετικά στυλ πάλης και οι κανόνες των αγώνων αλλάζουν.

Σε όποιον δεν αρέσουν οι νικητές, εκεί είναι η πόρτα
Ο πολεμιστής μας ξεκίνησε την καριέρα του από τον πάτο του βαρελιού της πάλης και τα στατιστικά του αντικατοπτρίζουν αυτό το γεγονός. Σύντομα, ο φαιδρός τύπος με τα μεγάλα όνειρα και την μικρή τσέπη μεταμορφώνεται σε πρωτοκλασάτο παλαιστή από τους επιδέξιους χειρισμούς μας. Αυτοί χωρίζονται στις ενέργειές μας εντός και εκτός του ρινγκ. Προτού μπούμε στην παλαίστρα φροντίζουμε να οργανώσουμε τα καλύτερα combos χτυπημάτων και τις λαβές στα buttons που μας βολεύουν ώστε να είναι εύκολα προσβάσιμα στην μάχη. Η ύπαρξη του Practice μας επιτρέπει να τα δοκιμάσουμε σε στατικό αντίπαλο προτού τα επιλέξουμε. Προτιμήσαμε να επικεντρωθούμε στα χτυπήματα, συνθέτοντας ολιγάριθμα αλλά αποτελεσματικά combos για να τσακίζουμε την ενέργεια των εχθρών και εκτιμήσαμε την ελευθερία κινήσεων και επιλογής τους που μας δίνει το game. Εφόσον μας ενδιαφέρει η νίκη και η πρόοδος στο Career mode αδιαφορούμε για την ποικιλία κινήσεων, επιλέγουμε ένα σετ που μας ταιριάζει και το ακολουθούμε μέχρι τέλους.

Από τα Styles κυνηγήσαμε την καριέρα του Striker, σνομπάροντας λόγω περιορισμένου χρόνου τα υπόλοιπα. Σε επόμενο playthrough μας ορκιστήκαμε να δοκιμάσουμε τα Giant και Powerhouse θέλοντας να βιώσουμε πως νιώθει μια μπουλντόζα από μυώνες όταν ποδοπατά τους εχθρούς του. Το skill tree είναι τεράστιο, χωρισμένο σε κατηγορίες τις οποίες αναπτύσσουμε ανάλογα με τις προθέσεις μας για τον μαχητή που φτιάξαμε. Σαν Strikers, κατευθύνουμε τα Style points μας σε όποιο skill ενισχύει την εκρηκτική δύναμη χεριών και ποδιών, κάνοντας στην μπάντα τις λαβές. Το Momentum αλλά και η γενική αντοχή του κορμιού του αθλητή καταβρόχθισαν επίσης μπόλικα Style points. Οι περιγραφές, τα εικονίδια και η ποικιλία των skills μαζί με τα sub – styles μας άρεσαν πολύ, δεν μας άρεσε όμως ο αντίκτυπος τους στα ματς. Τροφοδοτήσαμε τον παλαιστή μας με όλα τα skills ενδυνάμωσης των άκρων και του momentum, περιμένοντας στον επόμενο αγώνα μας να σπάει κεφάλια σαν πρωταθλητής πυγμαχίας. Στην πράξη, τα ισχυρά skills που τον τροφοδοτήσαμε είχαν πολύ μικρό αντίκτυπο στις επιδόσεις του, γεγονός που μας ξενέρωσε γιατί νιώσαμε ότι τα skills δεν είναι σημαντικά αλλά υπάρχουν για εφέ.

Σε λίγο καιρό θα πάψουμε να παρακολουθούμε το τηλεοπτικό θέαμα που σερβίρουν οι McMahon και θα ασχολούμαστε μόνο με το θέαμα που χτίζουμε εμείς στα WWE 2K.

Στην πορεία ενός ματς βρίσκουμε πολλές φορές τον χαρακτήρα μας ξαπλωμένο φαρδιά πλατιά στο ρινγκ, στο έλεος του αντιπάλου. Η επάνοδος από την πτώση δεν είναι ούτε εύκολη, ούτε γρήγορη και γι’ αυτό υπάρχει το νέο Payback mechanic, για να μας επαναφέρει δυναμικά στην δράση. Το ξύλο που δεχόμαστε έχει πλέον ένα θετικό στοιχείο, το γέμισμα των Payback κινήσεων που επιλέγουμε. Αυτές χωρίζονται σε πρώτου και δεύτερου επιπέδου. Από τα level 1 Payback abilities γουστάρουμε το Fists of Fury διότι ενισχύει για αρκετή ώρα τα απανωτά χτυπήματα στα οποία βασιζόμαστε για την νίκη. Το level 2 περιλαμβάνει μεταξύ άλλων το Low Blow, ένα βρώμικο χτύπημα κάτω από την ζώνη που περιποιείται καλά τον εχθρό και μας διασκεδάζει με την εκτέλεσή του.

Είμαστε σκληρότεροι από βράχο
H δημιουργία ενός χαρακτήρα εκ του μηδενός, η επιλογή του στυλ που υιοθετεί και η απόκτηση των skills του είναι ένα μικρό μόνο τμήμα των επιλογών που μας δίνει το WWE 2K19 στην “κατασκευή” ενός υπεραθλητή. Είμαστε σε θέση για παράδειγμα να επιλέξουμε άπειρους συνδυασμούς χτυπημάτων και λαβών τις οποίες εμπλουτίζουμε σταδιακά ανοίγοντας τα loot packs με ψηφιακό χρήμα. Στην ενότητα Creations νιώσαμε πραγματικά ότι λάβαμε Χριστουγεννιάτικο δώρο. Τα χιλιάδες μέλη του παγκόσμιου community του WWE βρίσκονται σε δημιουργικό οργασμό, συνθέτοντας πολύχρωμους παλαιστές δικής τους έμπνευσης ή διάσημους χαρακτήρες ταινιών και comic.

Αποφασίσαμε να μετατρέψουμε το WWE 2K19 σε Dragon Ball FighterZ και προσθέσαμε τον Goku στην συλλογή των παλαιστών μας. Κρίμα να μην μπορούμε να τον ρίξουμε στην μάχη του MyPlayer, βολευτήκαμε όμως και με την λίστα των modes της ενότητας Play, το Towers κ.ο.κ. Σαπίσαμε στο ξύλο τους αντιπάλους μας και τους τελειώναμε πάντοτε με ένα Kamehameha. Δυστυχώς ο Goku δεν εκτοξεύει ενεργειακή βολή που διαλύει πλανήτες αλλά εκτελεί την χαρακτηριστική κίνηση με τις δύο παλάμες, κάνοντάς μας να φανταζόμαστε ότι συντρίβει τα όργανα του παλαιστή που την δέχεται. Venom, Michael Myers, Freddie Krueger και πολλά καλόπαιδα που αγαπούμε από την λαϊκή κουλτούρα, προστέθηκαν στον κατάλογο των πολεμιστών μας. Δυστυχώς ορισμένοι θέλουν εξαγορά συγκεκριμένων παλαιστών και άλλες κινήσεις από μέρους μας για να τους “κατεβάσουμε”, αξίζει όμως τον κόπο η απόκτησή τους.

Το φετινό Universe μας έφερε πιο κοντά από οποιοδήποτε σύγχρονο mode στην θέση ενός συγγενή της οικογένειας McMahon που ελέγχει απόλυτα το WWE. Μανατζάρουμε την επιχείρηση που χτυπάει τζίρους εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων με οδηγό την φαντασία και την θέλησή μας. Ελέγχουμε για πρώτη φορά στο εν λόγω mode το είδος των αγώνων. Καθορίζουμε ποιοι θα αγωνιστούν με ποιους, τα διάφορα rivalries, τους νικητές και τους χαμένους των αγώνων χωρίς να χρειάζεται να τους παίξουμε. Επιλέγουμε τον αριθμό των shows ανά πρωτάθλημα, γεμίζουμε το άθλημα με τους αγαπημένους μας παλαιστές και πετάμε στην άκρη τους ανεπιθύμητους, χρησιμοποιούμε τις απίθανες δημιουργίες του community για να φτιάξουμε ένα πρωτάθλημα Marvel ή comic versus cinema villains. Η παραμετροποίηση είναι ολοκληρωτική και το A.I. είναι ικανό να αναλάβει τις αγγαρείες όταν βαριόμαστε να παίξουμε τα ματς ή να επιλέξουμε τους αντιπάλους.

Στην ενότητα 2K Central παίξαμε το mode Showcase, την αγιογραφία του δημοφιλούς παλαιστή Daniel Bryan. Η κριτική προσέγγιση του σεναρίου του Showcase αποκαλύπτει ένα “έργο” σκέτο... φέσι με τον πρωταγωνιστή Bryan να μας ζαλίζει για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στην προσπάθειά του προς την κορυφή του πρωταθλήματος. Οι μόνες δυσκολίες που αντιμετώπισε πράγματι είναι οι τραυματισμοί από τις τούμπες και τις βουτιές. Η ήττα του με ένα χτύπημα όταν προσπάθησε να υπερασπιστεί τον πρώτο του τίτλο, η απόλυση από το πρωτάθλημα μερικές φορές, οι αγώνες του ανά τον κόσμο προσπαθώντας να ανακαλύψει τι... πάστα παλαιστή είναι, μας ξεκαρδίζουν γνωρίζοντας ότι όλα στο άθλημα είναι κατευθυνόμενα, στημένα με βάση το θέλημα των σεναριογράφων και τις αντιδράσεις των οπαδών. Τα θετικά σημεία του Showcase είναι οι αγώνες που δίνει ο Bryan με “μορφές” του WWE σαν τον John Cena και τον Wiz, η συνεργασία του με τον Kane και μια σκληρή μάχη σε κλουβί.

Όλο το περιεχόμενο θα ακυρωνόταν αν δεν συνοδευόταν από τον κατάλληλο χειρισμό. Η ανταπόκριση του παλαιστή μας στην βροχή των εντολών που του δίνουμε με το χειριστήριο είναι ακαριαία. Τα animations εκτελούνται με την σωστή σειρά και βρήκαμε αρκετά εύκολο τον συνδυασμό buttons και κατεύθυνσης του μοχλού που απαιτούν οι λαβές. Τα reversals και τα finishers είναι ζήτημα ενός button, τα τελευταία ανήκουν μάλιστα στις θεαματικότερες επιθέσεις του game. Τα βρήκαμε σκούρα στα submissions με την περιστροφή του μοχλού, κυνηγώντας το χρώμα του αντιπάλου.

Ένα ακόμα + του WWE 2K19 είναι το ότι μπορούμε να αντικαταστήσουμε τον μοχλό με αλληλουχία buttons και να διευκολύνουμε αρκετά την κατάσταση. Φυσικά, η υποταγή του εχθρού εξαρτάται από την φυσική του κατάσταση, δηλαδή για να τον υποτάξουμε με το πρώτο submission πρέπει να κάνουμε button mashing με αστραπιαία ταχύτητα. Με λίγη εξάσκηση κατέχουμε ένα ρεπερτόριο κινήσεων για όλες τις περιστάσεις. Εκεί όπου πρέπει να ρίξουμε περισσότερη μελέτη είναι οι context sensitive τεχνικές. Δεν αρκεί να τις απομνημονεύσουμε, πρέπει να δημιουργήσουμε τις συνθήκες που τις ενεργοποιούν. Σέρνουμε τους αντιπάλους στα σχοινιά, σκαρφαλώνουμε στα κλουβιά σαν παπαγάλοι και εκτελούμε ένα σωρό μανούβρες έως ότου τους φέρουμε εκεί που θέλουμε.

Η διαβάθμιση των επιπέδων δυσκολίας σε αρκετές “σκάλες” εξασφαλίζει ότι θα αντιμετωπίσουμε αντιπάλους στα μέτρα μας. Ακόμα και στο ευκολότερο επίπεδο, η ζωή μας δεν είναι πανεύκολη γιατί το A.I. δείχνει να κατέχει καλά το άθλημα. Με τι φυσικότητα εκτελεί τις περιπλοκότερες κινήσεις πραγματικά δεν το πιστεύαμε. Λόγω της εξυπνάδας του, η μοναδική μας ελπίδα είναι να εκμεταλλευτούμε τον ελάχιστο χρόνο αντίδρασης που μας εξασφαλίζει το χαμηλό level δυσκολία έως ότου αντιδράσει ο αντίπαλος στην προσέγγισή μας. Στο λιγοστό χρονικό διάστημα τον αρχίζουμε στις γρήγορες μέχρι να ζαλιστεί και να περάσουμε στις λαβές και στην σκληρή πάλη εδάφους.

Αδυνατούμε να αντιληφθούμε γιατί οι περισσότεροι online users προτιμούν τις συγκρούσεις με έναν αντίπαλο και αποφεύγουν τις μαζικές όπως ο Διάολος το λιβάνι. Το Online προσφέρει ένα ολοκληρωμένο πακέτο από ματς με πολλαπλές επιλογές αλλά η πλειοψηφία μαζεύεται στο one vs. one και τα υπόλοιπα modes παραμένουν... ορφανά. Οι αγώνες με ικανούς users μας ικανοποιούν ιδιαίτερα όταν εξελίσσονται νικηφόρα για εμάς αλλά ακόμα και η ήττα έχει να μας διδάξει πολλά. Η συνεργασία με φιλικά πρόσωπα σε τέτοιους αγώνες τους καθιστά διασκεδαστικότερους.

Οδεύοντας προς την τέλεια απεικόνιση
Η ιεροτελεστία της επαγγελματικής πάλης επιτάσσει εκπληκτικά γραφικά και ακριβή animations αφού μιλάμε για υπερθέαμα χολιγουντιανών προδιαγραφών. Το WWE 2K19 ξεδιπλώνει στην οθόνη μας γραφικά που κόβουν την ανάσα με την λεπτομέρεια και τον ρεαλισμό τους. Η σειρά μας έχει συνηθίσει στα καταπληκτικά cinematics που δεν είναι τίποτα λιγότερο από WWE ταινίες αλλά φέτος μας συνάρπασε με την ντοκιμαντερίστικη απόδοση του Showcase. Ο Daniel Bryan στέκεται μπροστά στην κάμερα κοιτάζοντάς μας στα μάτια και αφηγούμενος την ιστορία του με πάθος. Τον συμπαθήσαμε γιατί δεν προσπαθεί να μας πείσει για την δήθεν δραματική του ιστορία αλλά τα αφηγείται όλα χαλαρά. Τα cinematics με στιγμιότυπα από τους αληθινούς αγώνες δεν συγκρίνονται με εκείνα που χρησιμοποιούν in game γραφικά αλλά και τα τελευταία έχουν την ομορφιά τους.

Η αναπαράσταση των παλαιστών και των χειρονομιών τους είναι “από άλλο πλανήτη”, λεπτομερειακή όσο δεν πάει άλλο. Λατρέψαμε όχι μόνο την ποικιλία κινήσεων αλλά και την ταχύτητα των animations, τον ρυθμό τους που ταυτίζεται με τα live shows με μια σημαντική όσο και θετική διαφορά. Αισθανόμαστε ότι τα πάντα είναι μια περίτεχνη χορογραφία όπως και στην πραγματικότητα. Ταυτόχρονα όμως νιώθουμε την ένταση των χτυπημάτων χάρις στα ηχητικά εφέ και η εμφάνιση αίματος στα εχθρικά κορμιά, μαζί με τις χρωματικές αλλαγές στον δείκτη σώματος των παλαιστών, μας επιτρέπουν να πιστέψουμε ότι το ξύλο που πέφτει είναι πραγματικό.

Το voice acting κινείται στα αναμενόμενα υψηλά επίπεδα αφού περιέχει τις φωνές μια στρατιάς από superstars του αθλήματος, ο σχολιασμός είναι εξαιρετικός και το soundtrack επιχειρεί να ικανοποιήσει όλα τα μουσικά γούστα. Από μια ντουζίνα γνωστές επιτυχίες, μας άρεσαν οι εκτελέσεις των Bullet for My Valentine, Slipknot και Metallica, ανακαλύψαμε με χαρά τα The 11th Hour των Rancid και Champion των Fall Out Boy και κάναμε στην άκρη τα υπόλοιπα που απευθύνονται σε οπαδούς του hip hop κυρίως.

Θα γεμίσουμε τον τόπο με τα σπασμένα κορμιά σας
Το WWE 2K19 είναι ένα αριστούργημα στο είδος του διότι αξιοποιεί τις τεράστιες δυνατότητες του μέσου των Video Games για να εξομοιώσει και ταυτόχρονα, να βελτιώσει, το υπερθέαμα της επαγγελματικής πάλης. Η θέαση των αγώνων του WWE στην τηλεόραση είναι μια παθητική δραστηριότητα την οποία το game μετατρέπει σε ενεργητική. Γινόμαστε ξαφνικά οι σκηνοθέτες του σπορ και όλων των events που το αποτελούν, φτιάχνουμε το δικό μας πρωτάθλημα όπως το έχουμε φανταστεί και εξερευνούμε όλους τους πιθανούς και απίθανους συνδυασμούς ματς, ικανοποιώντας κάθε μας φαντασίωση. Έχει νόημα να το αγοράσουμε εφόσον έχουμε ήδη το περσινό WWE 2K ή είναι καλύτερο να σπρώξουμε το 40ρι ευρώ κάπου αλλού; Οι 20 νέοι τύποι ματς, οι βελτιώσεις στο Universe, στα skill trees, η προσθήκη των Towers, του Payback, το γέμισμα του roster με σύγχρονους και θρυλικούς παλαιστές μας έπεισαν ότι έχει νόημα η αγορά του.

Θετικά:
- Η καλύτερη αναπαράσταση του WWE που έχουμε παίξει
- Ολοκληρωτικός έλεγχος σε όλες τις πτυχές του πρωταθλήματος
- Ποικιλία από modes καλύπτει κάθε απαίτηση
- Παντρεύει την ακρίβεια του Simulation με την δράση του Arcade
- Αισθητή βελτίωση από τον προκάτοχό του
- Δυνατό A.I.
- Ευχάριστος και εύκολος χειρισμός
- Μηδενικά bugs και πτώση των frames

Αρνητικά:
- Δυσκολία ανεύρεσης αντιπάλων για μαζικούς αγώνες online
- Δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τους υπεράνθρωπους του community στο Career mode
- Τα skills δεν έχουν το αντίκτυπο που υπόσχονται στα ματς

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 8
Gameplay: 7
Αντοχή: 7
Γενικά: 7.5

Η επαγγελματική πάλη μας συνάρπασε ξανά σε gaming μορφή.

Γιάννης Μοσχονάς