Spellforce 3

Τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει την εξάπλωση της μαγείας.

Η πολυετής αναμονή μέχρι να γίνει πράξη ένα όνειρο μας είναι τρομακτικά βασανιστική. Από το 2006 που κυκλοφόρησε το Spellforce 2: Shadow Wars ήμασταν ψυχολογικά προετοιμασμένοι για την συνέχειά του. Σίγουρα τα expansions του αριστουργήματος που ξεπηδούσαν από εδώ και από εκεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα έως το 2014 συντήρησαν την εσωτερική μας ανάγκη για θριαμβευτικό γυρισμό στον θαυμαστό κόσμο του Eo. Το 2014 δημοσιοποιήθηκε και το πρώτο υλικό από το gameplay του Spellforce 3. Χωρίς να πρόκειται για κάτι το φοβερό, μας έκανε να γυρεύουμε εναγωνίως την ολοκλήρωσή του η οποία ήρθε επιτέλους φέτος.

Όσοι παίξατε τα δύο πρώτα SpellForce, αναρωτηθήκατε πως θα ήταν άραγε ο κόσμος αυτός πριν από το κατακλυσμιαίο γεγονός του Convocation; Το SpellForce 3 αποτελεί prequel του πρώτου μέρους, καθώς λαμβάνει χώρα στον φανταστικό κόσμο του Eo μισή χιλιετία πριν την συγκεκριμένη ολέθρια μαγική σύνοδο. Σύμφωνα με το σενάριο, ένας θαρραλέος μάγος ξεσηκώνει τους βασιλικούς οίκους του Nortander ενάντια στον Θρόνο. Η επανάσταση καταπνίγεται στο αίμα από την Βασίλισσα και τους πιστούς της υπηκόους, αφήνοντας βαθιές πληγές σε ολόκληρο το βασίλειο. Με την Βασίλισσα σοβαρά τραυματισμένη, όλη η εξουσία περνά στα χέρια του αδίστακτου Lord Marshall και της Purity of Light, μιας διαβολικής “εκκλησίας” που έχει βάλει στόχο να εξολοθρεύσει όποιον τολμά να χρησιμοποιήσει μαγεία.

Οι ιεροεξεταστικές πρακτικές της Purity of Light παρακινούν τους magic users σε περαιτέρω επαναστατικές ενέργειες σαν αντίδραση προς τα δεινά τους. Την ώρα που ένας νέος πόλεμος μεταξύ μάγων και λοιπών φυλών εκκολάπτεται, εμφανίζεται το Bloodburn. Κανείς δεν ξέρει πως δημιουργήθηκε η επιδημία αυτή, το μόνο που γνωρίζουν όλοι είναι τα θανατηφόρα της συμπτώματα. Εμείς έχουμε τον ρόλο του υιού του επαναστάτη μάγου Tahar που ήταν επικεφαλής στα mage wars. Στραφήκαμε ενάντια στον πατέρα μας και βοηθήσαμε στην πτώση του, κερδίζοντας μια θέση στην βασιλική φρουρά. Πως θα αντιδράσουμε στις δολοφονικές πρακτικές της Purity of Light; Έχουμε ότι χρειάζεται για να βρούμε την “ρίζα” του Bloodburn και να την ξεριζώσουμε;

Στον Αστερισμό του Υβρίδιου
Το Spellforce 3 είναι ένας όμορφος συνδυασμός από RPG και RTS συγκινήσεις. Η υβριδική του φύση δεν του επέτρεψε να αγγίξει την τελειότητα σε κανένα από τα δύο είδη, το προσπάθησε σκληρά πάντως. Η συσσώρευση αντικειμένων από μόνη της δεν μας λέει τίποτα, η εξαργύρωσή τους όμως έναντι χρημάτων μας λέει πολλά. Επειδή είμαστε γεννημένοι για να αποθησαυρίζουμε, απολαύσαμε την τεράστια ποσότητα αντικειμένων που σουφρώσαμε από εχθρούς και chests. Τα κείμενα που αφηγούνται προσωπικές ιστορίες, τοπικούς θρύλους, παραμύθια και ιστορικά γεγονότα ικανοποίησαν την περιέργειά μας.

Το αρχικό επιφώνημα μας “φέρτε αντικείμενα με το τσουβάλι” μετατράπηκε γρήγορα σε “όχι άλλη σαβούρα, έλεος”. Αυτό έγινε όταν διαπιστώσαμε ότι δεν υπήρχε αποθηκευτικός χώρος για να τοποθετήσουμε τα πλεονάζοντα αντικείμενα. Τα νεύρα μας δοκιμάστηκαν μόλις αντιληφθήκαμε ότι οι πλανόδιοι έμποροι δεν έχουν αρκετά χρήματα για να αγοράσουν όλα τα παλιοσίδερα και τα άχρηστα υλικά που μαζέψαμε. Προφανώς το Spellforce 3 αποθαρρύνει την αλόγιστη συγκομιδή πραγμάτων και μας αναγκάζει να προσέχουμε τι κουβαλάμε στο inventory μας. Προτιμούμε τον τρόπο που επέλεξε από ένα ενοχλητικό “encumbered” και την θέα του χαρακτήρα μας να σέρνεται σαν χελώνα από το βάρος.

Τα καλά games μας διδάσκουν τις βασικές αρχές του gameplay τους σε κάποιον υποτομέα τους και το ίδιο πράττει το Spellforce 3. Ανασάναμε με ανακούφιση όταν είδαμε το prequel mission Old Haalayash να γίνεται καπνός με την επίσημη κυκλοφορία του. “Χτενίζοντάς” το για κάποιες ώρες στην πρώιμη έκδοση που είχαμε στα χέρια μας ανακαλύψαμε ότι είχε ένα καταστροφικό bug το οποίο κυριολεκτικά δεν σε άφηνε να το ολοκληρώσεις. Το πρώτο mission στο main campaign πλέον λειτουργεί σαν ένα έξοχο tutorial. Μας άρεσε η συστηματική επεξήγηση των σημαντικών game mechanics, το έξοχο αφηγηματικό τρικ που μας σύστησε στον κεντρικό χαρακτήρα και το παρελθόν του, αλλά και μια πρώτη ματιά σε ήρωες που συναντούμε αργότερα υπό άλλες συνθήκες. Η εκμάθηση του gameplay συνεχίζεται και στα επόμενα missions, με τις δοκιμασίες να αυξάνουν σε ένταση.

Η εξέλιξη του σεναρίου μας φέρνει σε επαφή με αρκετούς companions, επίδοξους συντρόφους μας στις σκληρές μάχες που έπονται. Το SpellForce 3 δεν μας αφήνει να τους χρησιμοποιούμε όλους ταυτόχρονα αλλά επιτρέπει μόνο τρεις ανά αποστολή. Αυτός είναι ένας εκνευριστικός κανόνας που περιορίζει την συνολική ισχύ της ομάδας μας αλλά δεν... μασάμε. Οι companions ανεβαίνουν επίπεδα μαχόμενοι μαζί μας στην πρώτη γραμμή του πυρός. Η σύνθεση της τέλειας ομάδας εξαρτάται από το κατά πόσο τα skill trees τους ταιριάζουν με τα πολεμικά μας πλάνα. Η Yria κέρδισε μόνιμη θέση στην ομάδα όχι με το σπαθί της αλλά με τα θεραπευτικά spells. Ο Isgrimm συνδυάζει εξαιρετικά τις melee επιθέσεις με την εκτόξευση πύρινων βολίδων χάρις στις μαγικές του ικανότητες. Η απουσία προκαθορισμένου class για τους companions ευνοεί τους πειραματισμούς στις κατηγορίες των skills μέχρι να πετύχουμε τον καλύτερο συνδυασμό.

Θα μιλούσαμε για πλούσιο RPG gameplay αν τα skill trees ήταν μεγαλύτερα. Ο μικρός αριθμός των skills στο καθένα, όπου passive perks και active spells – attacks αναμειγνύονται, δεν κατάφερε να μας συναρπάσει όσο θα περιμέναμε. Δεν είναι τυχαίο το ότι επιτρέπονται μόνο τρία active skills στις shortcut θέσεις κάθε ήρωα. Επίσης η μεγάλη υπόσχεση που δίνει ο τίτλος δεν τηρήθηκε στο μέγιστο. Ακούμε Spellforce και σκεφτόμαστε παντοδύναμα spells, ικανά να διαλύσουν πόλεις και στρατούς, να κινήσουν ολόκληρα βουνά. Αξιοποιώντας τα διαθέσιμα τσουρουφλίσαμε ομάδες τεράτων με fireballs, ροκανίσαμε τις ενέργειες τους με blizzards. Μεταμορφώσαμε έναν companion μας σε ζώο και τον αμολήσαμε για να μασήσει σάρκες. Εντυπωσιαστήκαμε από την ικανότητα του resurrection να ανασταίνει, εκτός από τον βασικό ήρωα και τους companions, και στρατιώτες ακόμα και αν άφησαν την τελευταία τους πνοή αρκετή ώρα πριν. Το Spellforce 3 έχει καλά spells αλλά περιμέναμε μεγαλύτερη ποικιλία.

Εντολές στρατηγείου
Όταν δύο πολυάριθμοι στρατοί συγκρούονται στο πεδίο της μάχης αναδύεται το πρόβλημα του ελέγχου της κάθε μονάδας που τους αποτελεί. Στρατοί και ήρωες μετατρέπονται σε μια άμορφη μάζα και μας δυσκολεύουν αρκετά στο να δώσουμε οδηγίες στις μονάδες και τους ήρωες που θέλουμε. Εδώ βλέπουμε την ζημιά που προξενεί η απουσία του tactical pause στο οποίο μας έχουν συνηθίσει άπειρα RTS και RPG. Αντί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με τον απλό τρόπο του tactical pause, το Spellforce 3 προτιμά να περιπλέξει τα πράγματα.

Το click and fight σύστημα του καθυστερεί ή παγώνει εντελώς την δράση, όταν κλικάρουμε πάνω σε φιλική ή εχθρική μονάδα, έχοντας πατημένο το alt. Η μονάδα στην οποία πατήσαμε γίνεται αποδέκτης των skills των ηρώων που θέλουμε. Οι εχθρικές μονάδες τρώνε spells και θανατηφόρους συνδυασμούς χτυπημάτων ενώ οι συμμαχητές μας θεραπεύονται με healing spells. Είναι φανερό ότι το click and fight σύστημα εξυπηρετεί μόνο την ταχύτατη χρήση των skills. Για την στρατηγική χρήση των μονάδων καταφεύγουμε στην ξεχωριστή ομαδοποίηση τους (heroes, ranged, melee, cavalry) στα αριθμητικά πλήκτρα.

Η εναλλαγή των μαγικών μας δυνάμεων και της ένοπλης βίας θερίζει σαν τα στάχυα τα ενοχλητικά εμπόδια.

Με το ένα χέρι κινούμε το mouse στο σημείο που έχουν μαζευτεί οι εχθροί. Το άλλο χέρι αναπαύεται στα πλήκτρα και αρχίζει να τα πατά διαδοχικά σαν χέρι πιανίστα. Πιέζουμε τα 1 και 2 στέλνοντας ήρωες και πεζικάριους στον... κιμά. Πιέζουμε το 3 και οι archers αρχίζουν να ρίχνουν βροχή τα βέλη τους στο πλήθος. Πιέζουμε το 4 και οδηγούμε το ιππικό στα πλάγια ή στα μετόπισθεν των εχθρών για να τους πετσοκόψει. Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι ο χειρισμός στο Spellforce 3 στοχεύει στους εξοικειωμένους με τα competitive multiplayer modes, παρά στους επίδοξους στρατηγούς οι οποίοι θέλουν να σχεδιάζουν τις κινήσεις με την ησυχία τους.

Η πολυπλοκότητα της δράσης “γέννησε” δύο συστήματα ελέγχου που προσαρμόζονται στις απαιτήσεις μας. WASD και cursor keys αξιοποιούνται στην μετακίνηση της κάμερας και στην γρήγορη επιλογή των skills – items. Η περιστροφή της οθόνης έπρεπε να εκτελείται μόνο με το μεσαίο mouse button όπως στο Spellforce 2 και όχι να απαιτεί την συνδρομή του control. Εντούτοις, η εγγύτητα των κατευθυντήριων πλήκτρων στο control δεν μας δυσκόλεψε ιδιαίτερα στην τοποθέτηση της κάμερας στα σωστά σημεία. Το περιβάλλον είναι γεμάτο οπτικά ερεθίσματα που εμποδίζουν την καθαρή όραση έτσι οι περιστροφές της κάμερας δίνουν και παίρνουν.

Ο αριθμός των τριών factions θα λέγαμε ότι είναι μια μέση λύση σε ένα RTS, ούτε μεγάλος, ούτε μικρός. Στο Spellforce 3 συναντήσαμε τους Humans, τα Elves και τα Orcs. Εντυπωσιαστήκαμε από τα καλοσχεδιασμένα κτίρια και περιμέναμε μεγάλες διαφορές στο gameplay τους, τις οποίες δεν είδαμε. Για παράδειγμα, με το ίδιο κτίριο και τρόπο προμηθεύονται ξυλεία τα Elves που λατρεύουν και προστατεύουν την φύση, και τα Orcs που δεν έχουν πρόβλημα να την καταστρέψουν για τους σκοπούς τους. Οι μόνες διαφορές είναι η χωρητικότητα των κτιρίων η οποία διαφέρει από faction σε faction και ένας μοναδικός πόρος για το καθένα.

Στην μάχη οι μονάδες ξεχωρίζουν στην όψη αλλά όχι στις τακτικές τους. Ένα σοβαρό σώμα στρατού θα έχει melee, ranged και cavalry units που συμπεριφέρονται πάνω κάτω τα ίδια. Οι μεγάλες διαφορές παρουσιάζονται στους heroes των factions που βγαίνουν από τα Godstones, τις πύλες για τηλεμεταφορά που βρίσκονται σε κάθε περιοχή. Τα Orcs στρατολογούν ήρωες που φημίζονται για την αγριότητά τους και την ικανότητα να προξενούν άφθονο damage. Τα Elves έχουν ήρωες με healing spells και auras για να προστατεύουν τα στρατεύματα τους και, παράλληλα, θερίζουν από μακρινή απόσταση. Οι heroes των Humans μοιάζουν σε μεθοδολογία με τα Elves και ανάμεσα τους ξεχωρίσαμε τον εκπληκτικό Necromancer. Συνδυάζοντας διαφορετικούς heroes με τις πανομοιότυπες συμβατικές μονάδες διανθίσαμε αρκετά το RTS gameplay και αποδυναμώσαμε τις ατέλειές του.

Δουλέψτε γομάρια
Το Spellforce 3 αναπαριστά εξαιρετικά τις πολύνεκρες μάχες μεταξύ των φυλών του παρά τον απαιτητικό χειρισμό. Δεν μας κάλυψε καθόλου όμως στον τομέα της διαχείρισης πόρων που είναι νευραλγικός για ένα RTS. Η καρδιά μας φλέγεται από την επιθυμία αδιάκοπης και ανεμπόδιστης επέκτασης των βάσεων και των υπηκόων μας. Αντί να φουντώσει το πάθος μας, το Spellforce 3 σκαρώνει μια σειρά από εκνευριστικούς κανόνες για να το περιορίσει. Ο αριθμός των workers που κατασκευάζουν τα κτίρια και μαζεύουν τις πρώτες ύλες είναι μικρός και αυστηρά καθορισμένος. Η αύξησή τους φτάνει ίσα ίσα για να επανδρώσουμε τα σημαντικότερα κτίρια, ενώ βρεθήκαμε πολλές φορές στην ανάγκη να κατανείμουμε το εργατικό μας δυναμικό στα κτίσματα των πρώτων υλών, απογυμνώνοντας τα οχυρωματικά μας έργα. Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, οι πρώτες ύλες υπάρχουν στο περιβάλλον σε περιορισμένες ποσότητες.

Το Spellforce 3 χρησιμοποιεί τους παραπάνω περιορισμούς για να μας βάλει σε μόνιμη μεταναστευτική τροχιά, σε μια συνεχή επέκταση στις γύρω περιοχές. Εκτιμήσαμε την προσπάθεια του για κινητοποίηση των πληθυσμών ώστε να αποφύγουμε το κλείσιμο στο καβούκι μας, μέχρι να δυναμώσουμε αρκετά για να σαρώσουμε τα πάντα. Δυστυχώς τα εμπόδια συνεχίστηκαν με την αδυναμία μας να μεταφέρουμε χειροκίνητα πρώτες ύλες από πλούσιες σε φτωχότερες βάσεις. Αρχίσαμε τα χασμουρητά περιμένοντας τα κάρα να μεταφέρουν τα απαραίτητα υλικά για την ανάπτυξη των φρεσκοκατακτημένων περιοχών. Τα παραπάνω είναι ασήμαντα μπροστά στο χειρότερο συστατικό της διαχείρισης πόρων, τα blueprints.

Το SpellForce 3 δεν έχει πρόβλημα ποικιλίας σε κτίρια και μονάδες, διαθέτει αρκετά χαρίζοντάς μας μπόλικες στρατηγικές επιλογές. Δυστυχώς (στο single-player campaign πάντα) πολλά κτίρια και μονάδες χρειάζονται blueprints για να τα αποκτήσουμε. Τι γίνεται αν τα blueprints δεν βρίσκονται στα σεντούκια και τα κουφάρια των αντιπάλων που ψάχνουμε; Τι κάνουμε όταν οι έμποροι που βρίσκονται σε μια περιοχή δεν τα διαθέτουν; Πολύ απλά δεν έχουμε πρόσβαση σε αυτά συνεπώς ο στρατός και οι βάσεις μας θα είναι αυστηρά οριοθετημένα. Μια πλευρά της διαχείρισης πόρων μοιάζει να έμεινε χωρίς... δεσμά, ο αριθμός των στρατιωτών μας. Κάθε μέλος των λεγεώνων μας καταλαμβάνει ένα μέρος του συνολικού πληθυσμού ο οποίος αυξάνεται γρήγορα με την επέκταση και την δημιουργία ειδικών κτιρίων. Δεν διαπιστώσαμε ακόμα ταβάνι στον πληθυσμό, αντίθετα τον είδαμε με χαρά να πολλαπλασιάζεται διαρκώς.

Το Spellforce 3 ερεθίζει την αγάπη μας για εξερεύνηση με έναν τεράστιο χάρτη ο οποίος είναι γεμάτος περιοχές. Αυτές ανοίγουν σταδιακά με την πρόοδο του σεναρίου. Δεν μας υποχρεώνει κανείς να τις επισκεφτούμε όλες παρά μόνο η έμφυτη περιέργειά μας και η επιθυμία για άφθονο πλιάτσικο. Νιώσαμε μεγάλη έκπληξη όταν, στην αναζήτησή μας για το εμπόρευμα ενός βυθισμένου πλοίου, πέσαμε πάνω σε μια ομάδα από μέδουσες. Οι ήρωες μας έδειχναν κατάπληκτοι με την εμφάνισή τους, εκπλήσσοντας με την σειρά τους εμάς που τις είχαμε αντιμετωπίσει ήδη στο prequel scenario Old Haalayash. Η διάσταση ανάμεσα στις γνώσεις της ομάδας μας και στις δικές μας σαν παίκτες μας έκανε να αισθανθούμε διαχρονικοί, ανεπηρέαστοι από τις χρονικές περιόδους του game και πανταχού παρόντες.

Οι δημιουργοί του Spellforce 3 δεν δείχνουν να κατανοούν την αξία του χρόνου στις μέρες μας. Τους στολίσαμε με ένα τεράστιο “Μπράβο” για τις 30+ ώρες απολαυστικού περιεχομένου στο game τους. Στις επευφημίες προσθέσαμε αρκετές... βλαστήμιες όμως όταν στεκόμασταν άπραγοι μπροστά στην loading screen επί ένα λεπτό και κάτι την φορά. Το voice acting και οι πληροφορίες για την περιοχή που φορτώνεται μας αποζημίωσαν λίγο για τον χαμένο χρόνο.

Η εμπειρία μας στα RTS λέει ότι οι εκστρατείες μας έχουν πάντα μια παλιρροϊκή κίνηση. Μια μπρος – μια πίσω πάνε οι στρατιές μας και πότε έχουμε εμείς το πάνω χέρι, πότε οι εχθροί, μέχρι να κυριαρχήσει κάποιος. Στο Spellforce 3 αντιμετωπίσαμε ένα επιθετικό A.I. το οποίο κάθεται φρόνιμο όσο δεν το ενοχλούμε. Μόλις ρίξουμε το πρώτο χτύπημα ή μπούμε στα χωράφια του, το A.I. κηρύσσει ολοκληρωτικό πόλεμο. Τις περισσότερες φορές νικά τον πόλεμο διότι παρουσιάζει μεγάλο ταλέντο στην επέκταση των βάσεων του. Η στρατηγική του Spellforce 3 συγγενεύει με τα λατρεμένα μας Dawn of War 40.000. Δεν περιμένουμε πότε θα αναπτύξουμε στο έπακρο τις βάσεις και τον στρατό προτού επιτεθούμε. Επιτιθέμεθα αδιάκοπα καταλαμβάνοντας στρατηγικά σημεία – βάσεις, αυξάνοντας έτσι τους πόρους μας και στερώντας πόρους από τον εχθρό.

Αξιόπιστη διαδικτυακή εμπειρία
Η πρώτη παρατήρησή μας στο Multiplayer ήταν η εξάλειψη του free game του προηγούμενου και η αντικατάστασή του με Co - Op Campaign, άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς δηλαδή. Η δεύτερη σχετίστηκε με την ώρα που μας έφαγε η δημιουργία account για να αποκτήσουμε πρόσβαση στο online multiplayer mode. Αφού το κατορθώσαμε ανταμειφτήκαμε για την υπομονή μας. Από την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας οι servers φιλοξενούν δεκάδες παρτίδες, προσφέροντας πολλές επιλογές.
Προβλήματα αποσύνδεσης ευτυχώς δεν αντιμετωπίσαμε ούτε μια φορά. Στο πεδίο της μάχης μας περίμεναν τρομερές προκλήσεις. Το εικονίδιο που εμφανίζει τις διαθέσιμες πρώτες ύλες στο περιβάλλον ήταν μόνιμα ενεργοποιημένο ώστε να μην χάνουμε ούτε λεπτό.

Στις αναγνωριστικές μας προσπάθειες στα περίχωρα της βάσης είδαμε ότι οι multiplayer χάρτες (γνωστοί μας από το skirmish) ήταν γεμάτοι εχθρικά τέρατα. Αντί να παραπονεθούμε για τον πρόσθετο αριθμό αντιπάλων (λες και δεν μας έφταναν οι άλλοι users), εκμεταλλευτήκαμε την ύπαρξή τους. Σκοτώνοντας τα τσιράκια του A.I. ανέβηκαν levels οι ήρωες και ο στρατός μας. Έτσι, η λεγεώνα που χτύπησε τις πόρτες (και τους ενοίκους) των εχθρικών καταυλισμών αποτελούταν τελικά από βετεράνους και όχι απροπόνητα... σαπάκια. Το multiplayer mode του Spellforce 3 είναι η φυσική εξέλιξη της single player διάστασης και αξίζει τα λεφτά του.

Εικόνες γεμάτες φαντασία και δράση
Στα αξιομνημόνευτα χαρακτηριστικά των Spellforce συγκαταλέγουμε την 3rd person οπτική του, μια γωνία θέασης που μας έφερνε σε καλύτερη επαφή με τους ήρωες και την δράση. Στο Spellforce 3 η 3rd person κάμερα έγινε καπνός, χωρίς να ζημιωθεί αισθητά η εμπειρία. Η μεγέθυνση με το mouse wheel είναι εξαιρετική και απαθανατίζει τις σημαντικότερες στιγμές των μαχών. Ο πρωταγωνιστής και οι companions διαθέτουν μια ευρεία γκάμα από animations για να εκτελέσουν επιθέσεις και spells. Όταν ο επιτιθέμενος ήρωας μας κρατούσε δύο... χατζάρες η κίνηση του σώματος και των χεριών του ήταν ελικοειδής. Με δόρυ τον βλέπαμε να “φορτίζει” το χτύπημα του προτού καρφώσει τον αντίπαλο.

Ανάλογα με το spell που επικαλούνται, οι μάγοι μας μοιάζουν να προσεύχονται, να συγκεντρώνουν τις δυνάμεις τους για να εξαπολύσουν μαγική ενέργεια κ.ο.κ. Οι χώροι και οι περιοχές που κινούνται έχουν σχεδιαστεί καταπληκτικά. Η διάταξη των αντικειμένων είναι τέλεια και συμπληρώνει τις εδαφικές λεπτομέρειες με την άγρια βλάστηση και τους καταρράκτες. Η ομορφιά των περιοχών μας “δέσμευσε” να καταβροχθίσουμε τα πάντα με τα μάτια μας. Η ομορφιά του περιβάλλοντος και ο ευφάνταστος σχεδιασμός των εχθρών, συμπληρώθηκε από τις αλλαγές στην εμφάνιση του ήρωα και των companions, με βάση τα ρούχα και τα όπλα τους. Τα γυαλιστερά επικά όπλα και τα staffs που ακτινοβολούν μαγεία ξεχωρίζουν.

Για την ομορφιά αυτή το Spellforce 3 πληρώνει αρκετά βαρύ τίμημα. Στους εξωτερικούς χώρους τα frames πάνε βολίδα και δεν τα είδαμε να πέφτουν κάτω από τα 60 ανά δευτερόλεπτο σε καμία περίπτωση και ανάλυση. Στους εσωτερικούς χώρους τα frames βυθίστηκαν αρκετές φορές στα 30 και πιο κάτω. Άσχημη γεύση μας άφησαν τα bugs στα γραφικά όταν μαζεύονται αρκετές μονάδες η μια δίπλα στην άλλη. Τα μοντέλα των χαρακτήρων παρουσιάζουν... νευρολογικά προβλήματα και κινούνται σαν νευρόσπαστα πέρα δώθε, ένα πολύ αστείο θέαμα.

Ο Doug Cockle συγκαταλέγεται πλέον στους κορυφαίους voice actors χάρη στην φωνητική του ερμηνεία στον ρόλο του Geralt of Rivia των Witcher. Ακούγοντας τον στον ρόλο του σκληροτράχηλου Sentenza Norria στο Spellforce 3 ήταν ένα ιδιαίτερο κέρασμα για εμάς. Το υπόλοιπο voice acting δυστυχώς δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες που μας δημιούργησε. Περιμέναμε τα Elves να έχουν επιβλητικές φωνές οι οποίες θα αντικατοπτρίζουν τις αιωνόβιες ζωές τους. Το συναντήσαμε σε μερικά Elves ενώ σε άλλα οι φωνές έμοιαζαν εντελώς εκτός χαρακτήρα (γερασμένες, παιχνιδιάρικες, σίγουρα όχι μεγαλοπρεπείς). Στα Orcs και τα Goblins οι φωνές ήταν απόλυτα ταιριαστές με τα χαρακτηριστικά των φυλών τους.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι δεν μας άρεσε καθόλου ο voice actor που ερμηνεύει τον dwarf Isgrimm. Επειδή οι Dwarves έχουν το ίδιο περίπου ύψος με τα ιρλανδικά καλικαντζαρούδια (Leprechauns), δεν σημαίνει ότι θα δώσουμε ιρλανδική προφορά σε έναν Νάνο γιατί δεν πρόκειται να γίνει πιστευτή. Στο soundtrack της περιπέτειας δεν συναντήσαμε καμία ασυνέπεια ευτυχώς. Συγκινητικά ορχηστρικά κομμάτια αφηγούνται μουσικά το μεγαλείο ενός κόσμου που ξεχειλίζει από μαγεία και ζωή. Η χορωδιακή συνοδεία ενδυναμώνει το επικό στοιχείο των κομματιών στα οποία “εμφανίζεται”.

Χορτάσαμε μαγεία
Το Spellforce 3 είναι ένα πανίσχυρο φάρμακο κατά της βαρεμάρας. Είναι μια πόρτα σε έναν fantasy κόσμο με γνώριμες φυλές και πρακτικές, άφθονα γεγονότα που παραλληλίζονται άνετα με ιστορικές περιόδους της ανθρωπότητας και πλούσιο gameplay. Έχει πολλές μάχες, ευρύτατα περιθώρια αναβάθμισης των ηρώων, πανέμορφες τοποθεσίες και εύκολο χειρισμό. Εθίζει από την πρώτη στιγμή και δεν γίνεται βαρετό ή κουραστικό σε καμία περίπτωση. Διαθέτει επικό σενάριο και αρκετά multiplayer modes για να μας κρατήσουν απασχολημένους για μήνες. Αυτά διαπιστώσαμε και ξαφνικά, τα 50 ευρώ που κοστίζει στο Steam, από τσουχτερή τιμή “μεταμορφώθηκαν” μπροστά στα μάτια μας σε έναν... κόκκο άμμου!

Θετικά:
- Διαθέτει δυνατό σενάριο
- Οι μάχες είναι αιματηρές και απολαυστικές
- Οι πολλοί companions και οι πολλαπλές δυνατότητες παραμετροποίησης τους
- Οι μεγάλοι χάρτες, ιδανικοί για μπόλικοι εξερεύνηση
- Το A.I. είναι ανταγωνιστικό
- Οι multiplayer servers είναι σταθεροί και γεμάτοι κόσμο
- Κατεβάζει καθημερινά updates που διορθώνουν σταδιακά τα bugs
- Η αντοχή του στο χρόνο είναι τεράστια

Αρνητικά:
- Αρκετά bugs στα γραφικά
- Περιορίζει πολύ στο RTS κομμάτι
- Το voice acting δεν είναι όσο προσεγμένο θα έπρεπε
- Τα frames πέφτουν δραματικά σε κλειστούς χώρους
- Προτιμούμε το tactical pause από το click and fight mechanic
- Ο περιορισμένος αριθμός των skills ανά skill tree

Βαθμολογία
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 7.5
Gameplay: 7.5
Αντοχή: 8
Γενικά: 7.5

Μας χάρισε πολλές ευχάριστες ώρες αλλά δεν εξελίχθηκε στο αριστούργημα που αναμέναμε.

Γιάννης Μοσχονάς