The Dishwasher: Vampire Smile

Μάχες με ταχύτατους ρυθμούς σε ένα σουρεαλιστικό περιβάλλον.

Το The Dishwasher: Vampire Smile είναι ένα Side-scroller Beat 'em Up με πολλά στοιχεία Hack 'n' slash. Αναπτύχθηκε από την Ska Studios και κυκλοφόρησε στις 6 Απριλίου 2011 για Xbox 360, για να έρθει και σε PC στις 12 Μαϊου 2017. Αποτελεί sequel του The Dishwasher: Dead Samurai, το οποίο κυκλοφόρησε το 2009 στο Xbox 360. Γενικά, και οι δύο τίτλοι της σειράς στο Xbox απέσπασαν αρκετά καλές κριτικές, με το The Dishwasher: Vampire Smile να θεωρείται πολύ ανώτερο του προκατόχου του. Η μεταφορά του σε PC όμως, είναι το ίδιο καλή;

Σουρεαλισμός σε σημείο σύγχυσης
Στο The Dishwasher: Vampire Smile, μετά από ένα σύντομο tutorial καλείστε να επιλέξετε έναν από τους δύο χαρακτήρες, τον Dishwasher και την ετεροθαλή αδερφή του τη Yuki. Ο κάθε χαρακτήρας έχει δικό του campaign, με τον καθένα να πολεμάει εκατοντάδες εχθρούς και να προσπαθεί να ξεκλειδώσει τα μυστικά του παρελθόντος του. Η βασική πλοκή εκτυλίσσεται γύρω από την προσπάθεια του Dishwasher για παγκόσμια ελευθερία και την εκδίκηση της Yuki εναντίον κάποιων πανίσχυρων προσώπων για την ζωή που της κατέστρεψαν. Τα γεγονότα των campaign διαδραματίζονται στο μέλλον, όπου η ανθρωπότητα έχει αποικίσει τη Σελήνη και πλέον διάφορα εξωγήινα πλάσματα ζουν μαζί με τους ανθρώπους.

Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε πως μέχρι να φτάσετε στο τέλος, όπου αρχίζουν όλα και βγάζουν νόημα, το σενάριο παρουσιάζει αρκετές ελλείψεις. Δίνονται ελάχιστες λεπτομέρειες για τους εχθρούς, τα bosses και τους χαρακτήρες γενικότερα, αφήνοντας την αίσθηση πως υπάρχουν μόνο για να έχετε έναν αντίπαλο στο δρόμο σας και να μην είναι όλα στρωμένα με ροδοπέταλα. Αν δεν έχετε παίξει το πρώτο game, θα βρεθείτε σε πλήρη σύγχυση καθώς τα γεγονότα συνεχίζουν από εκεί που σταμάτησε το πρώτο The Dishwasher χωρίς κάποια επεξήγηση. Θα ήταν πιο σωστό να υπήρχε κάποια σύνδεση για τους νέους στη σειρά.

Σφάξτε, πυροβολήστε, επαναλάβετε
Οι μάχες στο The Dishwasher: Vampire Smile είναι τόσο απολαυστικές που σχεδόν συγχωρούν τα επαναλαμβανόμενα επίπεδα και το χλιαρό σενάριο. Πολύ συχνά θα βρεθείτε στη θέση να είστε περικυκλωμένοι από εχθρούς οι οποίοι σκοπεύουν να σας κάνουν φέτες και να σας γεμίσουν σφαίρες και την επόμενη στιγμή να έχετε γεμίσει τους τοίχους με το αίμα τους ενώ τα νομίσματα που κουβαλούν πέφτουν βροχή. Η βία και το αίμα κυριαρχούν παντού χάρις στα τέσσερα όπλα για μάχες σε κοντινή απόσταση και ένα πυροβόλο όπλο που θα έχετε στη διάθεσή σας. Ο χαρακτήρας σας έχει μια μεγάλη ελευθερία κινήσεων, την οποία μπορείτε να εκμεταλλευτείτε για να δημιουργήσετε combos και να αποκτήσετε περισσότερους πόντους. Για παράδειγμα, μπορείτε να τρέξετε πάνω σε τοίχους ή να κάνετε συνεχόμενα άλματα στον αέρα για να αποφύγετε επιθέσεις εξ' αποστάσεως ή να προσεγγίσετε κάποιον ιπτάμενο εχθρό. Δεν μπορείτε να αποκρούσετε επιθέσεις, μπορείτε όμως να τις αποφύγετε, καθώς ο Dishwasher και η Yuki έχουν κάποιας μορφής μαγεία που τους επιτρέπει να γίνονται κυριολεκτικά καπνός και να μετακινούνται σε αυτή την κατάσταση σε μικρές αποστάσεις. Το gameplay είναι έντονο, γρήγορο και απαιτεί συγκέντρωση αλλιώς θα καταλήξετε να χτυπάτε τυχαία κουμπιά και να προσεύχεστε για το καλύτερο.

Καθώς βρίσκεστε αντιμέτωποι με εχθρούς, είναι αξιόλογο το γεγονός πως μπορείτε να διαχειριστείτε τον τρόπο που θα τους πολεμήσετε όπως εσείς θέλετε. Μπορείτε να τους σηκώσετε στον αέρα, να τους πετσοκόψετε και μετά να τους αρπάξετε για να τους στείλετε κατευθείαν στο έδαφος. Ιδανικό είναι να ξεκινήσετε με τις γρήγορες επιθέσεις του katana, να συνεχίσετε με τα βάρβαρα χτυπήματα ενός μπαλτά ή ενός αλυσοπρίονου και να αποτελειώσετε όσους επιζούν με μια γερή δόση από σφαίρες πολυβόλου. Οι επιλογές που έχετε για να ξεπαστρέψετε τους εχθρούς σας είναι πολλές και εύκολα θα βρείτε τον αγαπημένο σας συνδυασμό επιθέσεων. Οι αντίπαλοι δεν θα σας δυσκολέψουν ιδιαίτερα στο έργο σας καθώς περιορίζονται σε zombies, cyborgs και robots. Το κάθε είδος αντιπάλου έχει μια συγκεκριμένη στρατηγική για να νικηθεί, με ευκολότερα τα robots τα οποία μπορείτε απλώς να τα αρπάξετε και να τα χτυπήσετε στο έδαφος. Όσον αφορά την ΑΙ, περιορίζεται στις ίδιες επαναλαμβανόμενες τακτικές που χρησιμοποιεί η κάθε κατηγορία. Για παράδειγμα, τα zombies σας πλησιάζουν αργά αλλά μόλις δείτε κάποιο να τρέχει είναι πιθανό πως έχει δεθεί με χειροβομβίδες και προσπαθεί να σας γίνει... τσιμπούρι. Μόλις κατανοήσετε τα μοτίβα συμπεριφοράς κάθε αντιπάλου, δεν είναι καθόλου δύσκολο να τους αποφύγετε μετά.

Παρά τους γρήγορους και έντονους ρυθμούς, δεν θα αργήσετε να παρατηρήσετε πως το The Dishwasher: Vampire Smile πάσχει από επαναλαμβανόμενα φαινόμενα. Το campaign είναι στην ουσία η μια αρένα μετά την άλλη, όπου είστε παγιδευμένοι σε ενα κομμάτι του χάρτη και δεν μπορείτε να προχωρήσετε αν δεν κάνετε... κιμά ότι βρείτε μπροστά σας. Φυσικά, πριν το τέλος της πίστας υπάρχει το πατροπαράδοτο boss battle, το οποίο αλλάζει κάπως τα δεδομένα. Τα bosses έχουν ξεχωριστή εμφάνιση, η οποία ποικίλλει από σαδιστές δεσμοφύλακες σε τέρατα που αποτελούνται από πτώματα. Το κάθε ένα χρησιμοποιεί ξεχωριστή στρατηγική για να σας νικήσει, πράγμα που σημαίνει πως πρέπει να δοκιμάσετε διάφορες τεχνικές για να επικρατήσετε στις μάχες. Για παράδειγμα, ένα συγκεκριμένο boss προχωράει αργά, αλλά εκτελεί ένα combo στον αέρα το οποίο μπορεί εύκολα να σας εξολοθρεύσει. Είναι στο χέρι σας να βρείτε πώς μπορείτε να το αποφύγετε και να ξεκινήσετε την αντεπίθεσή σας. Εκτός από τα boss battles, την μονοτονία θα σπάσουν μερικές στιγμές του campaign και κάποια minigames όπου θα χρειαστεί να παίξετε κιθάρα, αλλά κατά βάση δεν έχετε πολλά να κάνετε στα αχανή και επαναλαμβανόμενα επίπεδα. Τα δύο campaigns των χαρακτήρων είναι μόνο το μισό περιεχόμενο του The Dishwasher: Vampire Smile, καθώς έχετε μερικά ακόμα modes χωρίς κάποια μορφή σεναρίου. Στην ουσία πρόκειται για αρένες οι οποίες διαθέτουν leaderboards, αν θέλετε να περηφανευτείτε στους φίλους σας πως είστε οι καλύτεροι, αν και δεν συμβάλλουν ιδιαίτερα στο να αυξηθεί η διάρκεια του game. Πιο συγκεκριμένα, μπορείτε να το τερματίσετε σχεδόν σε πέντε ώρες αν θελήσετε να εξερευνήσετε κάθε πίστα εξονυχιστικά, ενώ τα modes θα σας απασχολήσουν για όσο μπορείτε να τα αντέξετε.

Ποιός είπε πως δεν χρειάζεστε katana στο διάστημα;

Co-op γεμάτο πονοκέφαλο
Αν ενδιαφέρεστε να ζήσετε αυτή την Beat 'Em Up εμπειρία με έναν δεύτερο παίκτη, μπορείτε να παίξετε το campaign σε co-op μαζί με ένα φίλο σας. Δυστυχώς, αυτό σημαίνει πως πρέπει να προσαρμοστεί ο καθένας σας στο πώς πολεμάει ο άλλος, αλλιώς δεν πρόκειται να πάτε πολύ μακριά. Το co-op στερεί και από τους δύο παίκτες την ελευθερία κινήσεων στη μάχη, κάτι που υποβαθμίζει την εμπειρία του The Dishwasher: Vampire Smile, ειδικά από τη στιγμή που το gameplay είναι το καλύτερό του χαρτί. Για παράδειγμα, είναι αδύνατο να προχωρήσετε στην επόμενη περιοχή αν δεν είναι κοντά σας και ο δεύτερος παίκτης. Αυτό σημαίνει πως αν ο ένας από εσάς θελήσει να εξερευνήσει το επίπεδο, ο άλλος θα πρέπει να τον περιμένει υπομονετικά ή να ακολουθήσει το παράδειγμά του. Όσον αφορά τις μάχες, η προσθήκη ενός ακόμα χαρακτήρα με ασαφή animations να ξεπαστρεύει περισσότερους εχθρούς θα κάνει την οθόνη σας να μοιάζει με... πίνακα αφηρημένης τέχνης, καθώς δεν θα μπορείτε να διακρίνετε τι συμβαίνει. Το βασικότερα πρόβλημα του co-op όμως, είναι η έλλειψη κάποιου συστήματος revive. Αν ένας παίκτης πεθάνει, ο άλλος θα πρέπει να παραμείνει ζωντανός για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ώστε ο νεκρός να κάνει respawn. Κατά συνέπεια, αν είστε ζωντανός θα πρέπει να αλλάξετε τη στρατηγική σας από ανελέητη σφαγή σε σκαρφάλωμα τοίχων και άλματα μέχρι να επιστρέψει ο συμπαίκτης σας, κάτι που θα σας αποσυντονίσει και θα προκαλέσει πολλά νεύρα.

Ασπρόμαυρο χάος
Αισθητικά, το game πάσχει σε μεγάλο βαθμό. Η εταιρεία ανάπτυξης έχει ένα δικό της, ιδιαίτερο στύλ όπου τα περιβάλλοντα και οι χαρακτήρες είναι ζωγραφισμένα στο χέρι, ενώ κυριαρχούν σαν χρώματα το άσπρο, το μαύρο και το κόκκινο. Οι χαρακτήρες είναι αρκετά κακοφτιαγμένοι, χωρίς να ξεχωρίζουν κάποιες λεπτομέρειες από τα πρόσωπα ή τις εκφράσεις τους. Ειδικά η Yuki μου προκάλεσε σύγχυση στην αρχή και νόμιζα πως ήταν... αγόρι. Στην διάρκεια της μάχης αυτό δημιουργεί πρόβλημα, καθώς δεν είστε σίγουροι ποιά ακριβώς κίνηση κάνει ο χαρακτήρας σας για να ξέρετε με ποιά να την “δέσετε” και να κάνετε combo. Το γεγονός πως οι εχθροί μαζεύονται ο ένας πάνω στον άλλο και το αίμα πετάγεται παντού δεν βελτιώνει την κατάσταση. Θα βρεθείτε συχνά στη δυσάρεστη θέση να... πάρετε αγκαλιά την οθόνη, γιατί δεν θα καταλαβαίνετε τι συμβαίνει στη διάρκεια της μάχης. Αν υπήρχε μεγαλύτερη ποικιλία χρωμάτων και καλύτερος σχεδιασμός, τότε όσον αφορά στον οπτικό τομέα θα αποτελούσε μια πολύ πιο ευχάριστη εμπειρία.

Οι μουσικές επιλογές στο The Dishwasher: Vampire Smile είναι αρκετά καλές και ταιριάζουν στο ύφος και την ροή του gameplay. Θα ακούσετε αρκετές rock, drum and bass και ska μελωδίες, οι οποίες αν και δεν είναι καθόλου άσχημες, δεν ταιριάζουν μεταξύ τους σε κάποια σημεία. Θα σας συντροφεύσουν όμως επάξια καθώς αντιμετωπίζετε τη μια ορδή εχθρών μετά την άλλη. Από την άλλη τα ηχητικά εφέ είναι επαναλαμβανόμενα, ελάχιστα και κακής ποιότητας. Για παράδειγμα, όλες οι επιθέσεις έχουν τον ίδιο ήχο ανεξαρτήτως ενώ οι εχθροί αφήνουν την ίδια κακόφωνη και τσιριχτή κραυγή, κάτι που είναι βάσανο αν παίξετε με ακουστικά.

Θα το απολαύσετε μέχρι ένα σημείο
Είναι μια ευχάριστη εμπειρία, ειδικά στην αρχή, όπου το γρήγορο και έντονο gameplay του θα σας απορροφήσει. Δυστυχώς η κακή αισθητική, τα επαναλαμβανόμενα επίπεδα και τα αδιάφορα modes δεν καταφέρνουν να κρατήσουν το The Dishwasher: Vampire Smile στο επίπεδο που του αξίζει. Μόλις βρείτε και τις σωστές στρατηγικές για να νικήσετε κάθε διαφορετικό είδος εχθρού, γίνεται μια μονότονη εμπειρία όπου οι αντίπαλοί σας απλώς είναι εκεί για να σας καθυστερήσουν πριν το επόμενο boss fight. Για το κόστος των 10 ευρώ αποτελεί μια αρκετά ευχάριστη επιλογή και σίγουρα θα σας κρατήσει απασχολημένους για ένα διάστημα.

Θετικά:
- Γρήγορες και έντονες μάχες
- Μουσική που ταιριάζει γάντι με το gameplay
- Δύο ξεχωριστοί χαρακτήρες για να διαλέξετε
- Ποικιλία όπλων και combos

Αρνητικά:
- Μονότονη αισθητική που δημιουργεί πρόβλημα στο gameplay
- Τα ηχητικά εφέ είναι κακής ποιότητας
- Επαναλαμβανόμενα επίπεδα
- Μέτρια ιστορία που ξεχνιέται εύκολα

Βαθμολογία
Γραφικά: 6 
Ήχος: 7 
Gameplay: 8.5 
Αντοχή: 7 
Γενικά: 7 

Καλές οι μάχες, αλλά αν δεν στηρίζονται από εικόνα και ήχο, είναι μια ημιτελής εμπειρία.

Νικηφόρος Μητράκος