Warhammer 40.000: Dawn of War III

"In Darkness, I shall be light."

Το Warhammer αποτελεί μια πασίγνωστη σειρά table-top RPG που έχει χαρίσει πολυάριθμα video games μέχρι σήμερα. Η RTS εκδοχή του, το Warhammer 40.000: Dawn of War, είναι η πιο αξιομνημόνευτη gaming μεταφορά του. Ξεκίνησε το 2004, με σχετικά μέτρια για την εποχή γραφικά, συνέχισε με ένα αξιόλογο sequel το 2009 και πλέον η τρίτη έκδοση μετά από οκτώ χρόνια ήταν επιβεβλημένη, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε την “κρίση” που περνάει το συγκεκριμένο sub-genre.

Πριν από το παρόν review, αξίζει να αναφέρουμε ότι το 2016 η Creative Assembly μας χάρισε το Total War: Warhammer, κάτι τελείως διαφορετικό μιας και απευθυνόταν καθαρά στους fans της σειράς Total War που αγαπούν συνδυασμό real-time με turn-based στο gameplay τους. Το Warhammer 40.000: Dawn of War απευθύνεται καθαρά και μόνο στους οπαδούς των Real-time Strategy και μάλιστα εκείνους που δεν θέλουν base building με περισυλλογή των resources μέσω harvester, αλλά καταλαμβάνοντας nodes. Παράλληλα, ο κόσμος του Warhammer με τις γνώριμες φυλές του, ξεδιπλώνεται κάθε φορά με ένα μοναδικό τρόπο.

Η Relic Entertainment αποδείχθηκε μια πολύ καλή επένδυση για την Sega, η οποία την εξαγόρασε από την THQ. Μετά το Company of Heroes 2, πλέον η Καναδική εταιρεία ανάπτυξης μας χαρίζει την νεότερη έκδοση του αγαπημένου της Fantasy Strategy. Περίμενα ότι θα “ξεμπέρδευα” μαζί του μέσα σε ένα 20ωρο maximum, ειδικά με βάση τα σχόλια και την αναλογία likes-dislikes που έλαβε στο YouTube. Ωστόσο, έχοντας περάσει πάνω από 40 ώρες, αντιλαμβάνομαι ότι είναι κάποιες φορές που τo hype προσγειώνει απότομα και κάποιες άλλες στις οποίες μια ολοκληρωμένη δουλειά ενός video game που κάποιοι καταδίκαζαν, βουλώνει στόματα. Εδώ έχουμε να κάνουμε καθαρά με το δεύτερο.

Το campaign περιλαμβάνει τρεις φυλές και συγκεκριμένα τους Space Marines (Blood Ravens), τα Orks και τους Eldar. Κατά την διάρκειά του θα ελέγχετε εναλλάξ την κάθε φυλή, ανάλογα με την εξέλιξη των αποστολών που διεξάγονται στους πλανήτες Cyprus Ultima (καμία σχέση με την Κύπρο) και Acheron. Βάση σεναρίου, υπάρχει ένα μυστηριώδες όπλο με την ονομασία Spear of Khaine, το οποίο αποτελεί διακαή πόθο των φυλών στο sci-fi σύμπαν του Warhammer. Βέβαια ως συνήθως σε κάθε πλοκή, πολλά πράγματα θα πάνε στραβά, κοινώς "σπάει ο διάολος το ποδάρι του" και κάτι μεγαλύτερο κρύβεται από πίσω.

Η πλοκή μας βάζει στη διαδικασία να σκεφτούμε ακόμη παραπέρα σχετικά με το τι μπορεί να σημαίνει η σχέση με μια άλλη φυλή-στρατιά. Εδώ οι τρεις φυλές που εμφανίζονται έχουν πολλούς ηγέτες, των οποίων μάλιστα η εξουσία τίθεται διαρκώς υπό αμφισβήτηση στο εσωτερικό κάθε φυλής. Καθένας τους έχει έναν διαφορετικό χαρακτήρα και φιλοδοξίες. Άλλοι επιθυμούν για παράδειγμα την σωτηρία της φυλής τους και άλλοι έχουν προσωπικά οφέλη. Η διαρκής εναλλαγή στον έλεγχο των φυλών σε κάθε αποστολή, είναι μια πιο “εύπεπτη” συνταγή, σε σύγκριση με το μοτίβο της σειράς Command & Conquer και των μετέπειτα απογόνων (Grey Goo), μιας και προσθέτει ποικιλία στο gameplay και δεν κουράζει.

Επιστροφή στο κλασικό base building
Μετά την παρένθεση του Warhammer 40.000: Dawn of War II, το παραδοσιακό base building που είχαμε συνηθίσει στην πρώτη έκδοση επιστρέφει. Για την ανάπτυξη του στρατού σας χρειάζεστε τρία resources. Τα βασικότερα είναι το requisition με το οποίο αγοράζετε (χρησιμοποιώντας το ακόμα και σκέτο) κτίρια και μονάδες πεζικού και το power, κοινώς η ηλεκτρική ενέργεια που χρησιμοποιείται συνδυαστικά με το requisition για να αγοράσετε οχήματα, upgrades, προηγμένα κτίρια και εξελιγμένο πεζικό. Αμφότερα τα δύο αυτά resources συλλέγονται από τα nodes του χάρτη.

Τα nodes βρίσκονται διάσπαρτα στο χάρτη και έχουν πάντα και τα δύο resources, ενώ δέχονται upgrades μετά από διάστημα ορισμένων λεπτών, ώστε να συλλέγετε resources πιο γρήγορα. Το τρίτο resource είναι τα Elite points που ξεκλειδώνουν σταδιακά προκειμένου να αγοράσετε Elites, κοινώς τους ήρωες του παιχνιδιού. Πρόκειται για τους ηγέτες κάθε φυλής, καθένας εκ των οποίων διαθέτει πλήθος από hit points, μεγάλο όγκο για να ξεχωρίζει και abilities τα οποία χρησιμοποιείτε στη μάχη. Οι heroes δεν κάνουν level up, ενώ κάθε ability τους έχει το δικό του cooldown. Τα abilities περιλαμβάνουν χρήση όπλων για μεγαλύτερο damage, crowd control, aoe επιθέσεις κ.ο.κ. Επίσης, κάθε hero έχει συγκεκριμένο respawn time και μπορεί να προσγειωθεί στη μάχη σε όποιο ανοιχτό σημείο βρίσκεται φιλική μονάδα.

Η κατασκευή βάσης ξεκινάει από το Stronghold και επεκτείνεται σε 6-7 κτίρια ανά φυλή. Παρότι ο αριθμός των κτιρίων είναι μετρημένος για χάρην ευκολίας, υπάρχουν ομοιότητες στην κατασκευή των κτιρίων που είναι τέτοιες ώστε μετά από μία εβδομάδα παιχνιδιού ακόμη τα μπερδεύω. Δεν υπάρχει σαφής διαφοροποίηση σχεδιασμού, ειδικά σε κτίρια όπως τα Barracks και τα Vehicle factories που θα έπρεπε να ξεχωρίζουν (ως στρατώνας και κάποιου τύπου γκαράζ αντίστοιχα). Η Relic επέλεξε σχεδιαστικά να πάει σε κάτι περισσότερο ρεαλιστικό και λιγότερο πρακτικό.

Συμπεριφέρσου στους εχθρούς σου με σεβασμό. Ποτέ δεν ξέρεις πως θα τα φέρει η ζωή.

Απ’ τη στιγμή που η ανάπτυξη του στρατού βασίζεται στην κατάληψη των nodes, κύριο μέλημα σας θα είναι κάθε φορά να βγάλετε τις περισσότερες μονάδες σας εκτός χάρτη, να καταλάβετε τα nodes όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, να σηκώσετε tower με μηχανικό στο κάθε για να το υπερασπιστείτε και αφού ξεκινήσετε να μαζεύετε resources, να χτίσετε τα upgrades, με σκοπό να βγάλετε Elite ήρωες και να τους πλαισιώσετε από τις βαριές μονάδες που θα κάνουν γερό damage. Σημαντικό ρόλο παίζουν και τα σημεία κάλυψης όπου εισάγετε μονάδες, ενώ κάθε χάρτης έχει και κάποια stealth σημεία, είτε θάμνους, είτε stealth ζώνες, στα οποία οι μονάδες πεζικού είναι αόρατες προς των εχθρό.

A.I., μονάδες και στρατηγική
Τα στυλ παιχνιδιού των χρηστών παρουσιάζουν ελάχιστες διαφοροποιήσεις μεταξύ τους, μιας και περιστρέφονται γύρω από την κοινή λογική “Ποιος θα καταλάβει τα resources πιο γρήγορα και θα τα κρατήσει στην κατοχή του”. Ωστόσο, η συνταγή είναι πολύ απλή και απευθύνεται ακόμη και στο μέσο χρήστη. Απαιτείται απλά γρήγορη ανάπτυξη, συλλογή πολλών resources και καλός συνδυασμός μονάδων, οι οποίες κοστίζουν αρκετά ακριβά, είτε πρόκειται για πεζικό, είτε για οχήματα. Κοινώς, θα πρέπει να μετράτε μέχρι και το τελευταίο resource point γιατί θα ξεμένετε διαρκώς.

Ένα μειονέκτημα που αντιμετωπίσαμε στο campaign είναι το A.I. Υπάρχουν τρία επίπεδα δυσκολίας, αλλά η CPU δεν πιέζει την βάση σας όσο θα έπρεπε ακόμα και στο Hard επίπεδο δυσκολίας. Παραμένει απαθής στο μεγαλύτερο διάστημα κάθε αποστολής, με εξαίρεση ωστόσο κάνα δυο αποστολές, όπως μία συγκεκριμένη με τους Eldar που με έβγαλε από τα ρούχα μου. Επίσης, υπάρχουν αποστολές όπου δεν χτίζετε βάση αλλά αξιοποιείτε τις μονάδες που σας δίνονται, κάτι ότι χειρότερο μιας και βασίζεται καθαρά σε Save/Load και trial and error τακτικές. Ωστόσο τα objectives κάθε chapter έχουν τεράστια ποικιλία και απαιτούν καταστροφές βάσεων, κατάληψη σημείων, άμυνα στη βάση σας, κουβάλημα αντικειμένων, επιβίωση μονάδων κ.ο.κ. Ένα ακόμη παράδοξο είναι ότι σε κάποιες αποστολές, αν χάσετε τότε μετά το Restart σας εμφανίζονται νέες μονάδες (ακόμα και στο Hard) ώστε να διευκολυνθείτε. Για παράδειγμα δοκιμάστε να χάσετε στη 12η αποστολή και θα σας περιμένει μια μεγάλη έκπληξη. Πολύ μεγάλη.

Το αμυντικό A.I. “χωλαίνει” και αυτό με τη σειρά του, αφού όταν μια μονάδα σας δέχεται επίθεση, αν η επίθεση αυτή γίνεται εκτός του εύρους της τότε θα κάθεται πλήρως απαθής και θα την παρατηρεί, χωρίς να αντεπιτίθεται. Πρακτικά μπορείτε με μονάδες που έχουν υψηλό range να πιάσετε εύκολα στον ύπνο την CPU ή τον αντίπαλο χρήστη όταν παίζετε online και να τον καταστρέψετε. Όσον αφορά στη χρήση των Elite μονάδων, έχετε μέχρι τρεις κάθε φορά και θα πρέπει να τις αξιοποιείτε σωστά στη μάχη. Κάποιοι θα επιλέξουν μονάδες που θέλουν λίγα Elite points ώστε να τις βγάλουν γρήγορα στη μάχη και να αποκτήσουν πλεονέκτημα, ενώ άλλοι θα προτιμήσουν πιο βαριές μονάδες για να βασιστούν στο endgame.

Balacing και endgame
Οι τρεις φυλές παρουσιάζουν αρκετές διαφοροποιήσεις μεταξύ τους. Οι Space Marines έχουν ισχυρή δύναμη πυρός, ενώ μπορείτε να τις ρίξετε μέσα στη μάχη ουρανοκατέβατες, με έως και τρεις κάψουλες στις οποίες παραγγέλνετε όποια μονάδα θέλετε και δέχεστε το αντίστοιχο cooldown μέχρι την επόμενη παραγγελία σας. Στο online multiplayer η φυλή αυτή είναι και η πιο περιζήτητη. Τα orks έχουν επίσης ισχυρή δύναμη πυρός και βασίζονται στο crafting αφού μετατρέπουν εύκολα σωρούς από μέταλλα σε οχήματα, είτε ελαφριά, είτε βαρέου τύπου. Οι Eldar είναι και η πιο αδύναμη ομάδα καθώς με εξαίρεση μία Elite OP μονάδα της, βασίζεται μόνο στην ταχύτητα, το stealth και την μεταφορά μέσω των portals. Θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να την δείτε σε online παιχνίδι και θα προτιμούσα να υπήρχε καλύτερο balancing σε αυτήν διότι τόσο αδύναμη καταντά underplayed.

Υπάρχει μια τεράστια γκάμα από μονάδες, ενώ τα upgrades αφορούν δύναμη πυρός και ασπίδες σε πεζικό και οχήματα ή αντίστοιχα συναντάμε επιπλέον upgrades τα οποία προεπιλέγετε μέσω των doctrines. Πρόκειται για perks τα οποία ξεκλειδώνετε με skulls, το in-game currency του παιχνιδιού που αποκτάτε όσο παίζετε αποστολές και online multiplayer. Ξοδεύετε skulls για να ξεκλειδώσετε Elite heroes (τους οποίους χρησιμοποιείτε και στο multiplayer) και συγκεκριμένα doctrines, που μπορεί να αφορούν για παράδειγμα το range των μονάδων σας, την δύναμη πυρός των towers σας κ.ο.κ. Τα τρία doctrines που θα διαλέξετε εξαρτώνται από το στυλ παιχνιδιού σας, αν και στο Warhammer 40.000, απ’ τη στιγμή που έχουμε να κάνουμε με nodes, η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση.

Το campaign του Warhammer 40.000: Dawn of War III περίμενα να με κρατήσει καμιά εικοσαριά ώρες. Το gameplay time υπολογίζεται σε πάνω κάτω 30 ώρες. Προσωπικά χρειάστηκα πάνω από 35 ώρες για να το τερματίσω, κυρίως διότι επέλεγα να παίξω στο Hard πολλές αποστολές. Κάθε αποστολή σας δίνει μέχρι τρία achievements στο Steam, ανάλογα με το επίπεδο δυσκολίας που επιλέγετε. Δηλαδή αν παίζετε στο Hard τότε θα συλλέξετε και τα τρία achievements μαζί. Γενικά το σενάριο κατάφερε να μου εξάψει το ενδιαφέρον στην αρχή, να κάνει “κοιλιά” στην πορεία και στο τέλος να κορυφωθεί με τον καλύτερο τρόπο στα τελευταία του στάδια. Αν μη τι άλλο η εμπειρία που θα ζήσετε θα σας αποζημιώσει και με το παραπάνω. Τα unlockables είναι ατελείωτα και το μόνο που ίσως έλλειπε από αυτή την έκδοση (και που αφαιρέθηκε) είναι η δυνατότητα εξέλιξης των attributes στους Elite heroes, προφανώς διότι θα υπήρχαν οι σχετικές διαμαρτυρίες στο online multiplayer. Αντιθέτως, αν τερματίσετε το παιχνίδι τότε με τα skulls που θα συλλέξετε δεν θα δυσκολευτείτε να αγοράσετε ότι χρειάζεστε, δεδομένου του ότι θέλετε μόλις τρεις ενεργούς Elite ήρωες και τρία Doctrines στους Space Marines.

Διαγαλαξιακός παγκόσμιος πόλεμος
Το online multiplayer υποστηρίζει μάχες 2-6 παικτών, είτε μεταξύ τους, είτε με/ενάντια στη CPU. Το επίπεδο είναι εξαιρετικό, το age group μεγάλο, γίνονται ώριμες συζητήσεις μεταξύ χρηστών, ενώ πέρα από τους στάνταρ χάρτες μπορείτε να επιλέξετε και άλλους από το Steam Workshop. Εδώ βρήκαμε μια δυσκολία, καθώς πολλές φορές ο χάρτης δεν φόρτωνε και έπρεπε να κάνουμε Leave στο Lobby, κλικ στο Workshop, Unsubscribe και Resubscribe στο χάρτη και να μπούμε ξανά στο Lobby, αντί να ξεκινήσουμε άμεσα το παιχνίδι. Το θέμα αυτό είναι τόσο απλό, καθυστερεί τα games, ωστόσο δεν έχει λυθεί ενώ έχουν περάσει εβδομάδες από την κυκλοφορία του παιχνιδιού.

Κατά τα άλλα παρατηρήσαμε υψηλότατη απόδοση στα frames, κάτι λογικό αφού χρησιμοποιείται η Essence Engine 4.0, η οποία είναι ιδιαίτερα ελαφριά. Τα textures γίνονται render σε χαμηλή ποιότητα και το αποτέλεσμα οπτικά είναι μέτριο, αλλά πρακτικά απαιτεί μια κάρτα γραφικών μόλις 1GB. Τα οπτικά εφέ είναι λίγο καλύτερα, αν και θα περιμέναμε καλύτερα shadows. Επίσης, το σενάριο δυστυχώς δεν παρουσιάζεται μέσω cutscenes, με εξαίρεση την αρχή και το τέλος, καθώς η αφήγηση περιορίζεται στη χρήση avatars και στατικών εικόνων.

Στον ηχητικό τομέα, το soundtrack δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα, ενώ οι ερμηνείες των ηθοποιών ταιριάζουν αρκετά στους χαρακτήρες τους οποίους υποδύονται. Θα προτιμούσαμε λιγότερες Βρετανικές προσφορές αλλά οκ, γούστα είναι αυτά. Τα Orks πάντως βγάζουν πολύ χιούμορ, όπως πάντα. Highlight τα ηχητικά εφέ. Οι υψηλόβαθμες γιγαντόσωμες Elite μονάδες, όχι απλά έχουν σχεδιαστεί με κάθε λεπτομέρεια, όχι απλά δεν πέφτουν με τίποτα στη μάχη, αλλά το άκουσμα του πως γαζώνουν με βροχή από σφαίρες ή πετσοκόβουν αντίστοιχα τους εχθρούς τους, συντελεί στο να υπάρχει ένα επιβλητικό αποτέλεσμα.

Το στέμμα ξανά στη Sega
Σε ένα τόσο ιδιαίτερο genre όπως είναι τα Strategy, η Sega καταφέρνει και ξεχωρίζει. Αν η Creative Assembly αποτελεί εγγύηση με το Total War: Warhammer, η Relic καταφέρνει φέτος να μας χαρίζει το καλύτερο έως τώρα Strategy, που πιθανόν θα αποτελέσει και παιχνίδι στρατηγικής της χρονιάς αν δεν εμφανιστεί κάτι καλύτερο. Όσοι συμπαθήσατε τα προηγούμενα Warhammer 40.000 θα βρείτε το πλέον ολοκληρωμένο προϊόν. Αν σας αρέσει και το σύμπαν του Warhammer τότε θα το λατρέψετε.

Το Dawn of War 3 έχει ότι περιμέναμε. Προσφέρει δεκάδες ώρες gameplay και υπό αυτή την έννοια δικαιολογεί εν μέρει το 50άρικο, αν και προσωπικά θα το δικαιολογούσα απόλυτα αν είχε full cutscenes και ακόμη πιο “σκληροτράχυλο” A.I. Παρότι δεν θα σας αποστομώσει με τα γραφικά του, οι δεκάδες μονάδες, η ευρεία γκάμα διαφορετικών objectives, τα RPG στοιχεία στην χρήση των Elite μονάδων, ο κόσμος του και το multiplayer που επεκτείνει κατά πολύ την διάρκεια ζωής του, συντελούν στο να έχουμε το ιδανικό sequel που περιμέναμε.

Θετικά:
- Τεράστια γκάμα από ήρωες που ξεκλειδώνονται με έξυπνο σύστημα rewarding
- Gameplay που βασίζεται όχι μόνο στην στρατηγική, αλλά και στην ταχύτητα χρήσης των skills
- Πληθώρα από μονάδες και upgrades
- Μεγάλη διαφοροποίηση από objectives στο campaign
- Προσεγμένα ηχητικά εφέ και voice acting
- Πολύ απλό gameplay
- Επική ατμόσφαιρα και ακόμη πιο επικό φινάλε
- Ευχάριστο online multiplayer

Αρνητικά:
- Στατικό A.I.
- Μας στερεί την ελευθερία ανάπτυξης στα attributes των ηρώων
- Χαμηλά στάνταρ στη μηχανή γραφικών
- Έλλειψη των cutscenes στο campaign

Βαθμολογία
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 9
Gameplay: 8
Αντοχή: 8.5
Γενικά: 8.2

Μια πωρωτική Strategy εμπειρία.

Μάνος Γρυπάρης