NieR: Automata

Όταν το μέλλον της Γης δεν είναι πλέον για τους ανθρώπους.

H Platinum Games είναι μια από τις εταιρίες που σέβομαι όσον αφορά την πορεία τους στο game development κυρίως γιατί αγαπάω τους περισσότερους τίτλους της. Ορισμένους από τους τίτλους της, τους έχω παίξει άπειρες ώρες, έχω αφιερώσει μήνες με το να ψάχνω συνεχώς και να βρίσκω easter eggs και συνεχώς περισσότερα πράγματα να κάνω. Η αρχή έγινε με το πρώτο Bayonetta το 2009, συνεχίστηκε με το Vanquish το 2010, περάσαμε στο Bayonetta 2 και ελπίζω σε τρίτο και καλύτερο τίτλο. Αυτή όμως η συμπάθεια για την Platinum δεν αφήνει να δω τα όποια λάθη έχουν οι τίτλοι της. Το πρώτο Bayonetta για παράδειγμα έπεφτε στα 15fps σε μεγάλες μάχες με αποτέλεσμα η εικόνα να...χαλάει αρκετά και το Vanquish να μας ταλαιπωρεί με τα bugs του.

Το πρώτο Nier ήταν δημιούργημα της Cavia, μία developer εταιρεία που έχει ασχοληθεί περισσότερο με JRPG. Όταν έμαθα πως η Platinum Games πήρε την σκυτάλη από την Cavia δεν ήμουν ακριβώς σίγουρη για το πως νιώθω για αυτό. Από την μία η Platinum Games είναι μια εταιρεία που θαυμάζω και έχω τίτλους να περιμένω τα επόμενα χρόνια, το στυλ της μου αρέσει και πιστεύω πως κάνει καλή δουλειά γενικότερα. Όσον αφορά στην Cavia, μπορεί να μην την έχω δει προσωπικά σε άλλες δουλειές της αλλά το πρώτο Nier μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Η αλλαγή εταιρείας συνοδεύεται με αλλαγή και στο στυλ όμως, κάτι που δεν είμαι σίγουρη πως ήθελα να δω αλλά ευχαρίστως τέσταρα. Ας μπούμε σιγά σιγά στον κόσμο του Nier: Automata, ενός τίτλου που πολλοί fans του πρώτου περιμέναμε.

Machines vs Humanity
Βρισκόμαστε στο μακρινό μέλλον όπου η ανθρωπότητα έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Για αρχή να ξεκινήσουμε λέγοντας πως οι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν, έχουν μεταφερθεί πλέον σε καταφύγιο στο φεγγάρι και ελάχιστοι είναι εκείνοι που έχουν μείνει στην Γη. Οι λεγόμενοι “The Resistance” αντιστέκονται όσο μπορούν, ενωμένοι σε camps με ελάχιστη προστασία σε τεράστιες και πλέον ερημωμένες περιοχές. Την γη έχουν καταλάβει τα Machines, androids με τρομερές δυνατότητες - μέσα στις οποίες υπάρχει και η δύναμη να ξαναφτιάξουν τον τραυματισμένο εαυτό τους.

Μπορεί τα πράγματα να φαίνονται σκούρα για τους ανθρώπους αλλά εδώ έρχονται άλλες μηχανές για να βοηθήσουν. Συγκεκριμένα μια ομάδα με την ονομασία YoRHa έχει βάλει στόχο να εξαφανίσει τα ανδροειδή που απειλούν την Γη και να φέρει πάλι τους ανθρώπους στην πατρίδα τους. Εμείς αναλαμβάνουμε τον ρόλο της 2B, ενός θηλυκού android - αν έχουν γένος τα μηχανήματα - και μαζί με το Pod που μας βοηθάει και τον 9S. O 9S είναι επίσης ανδροειδές σαν εμάς και ακολουθεί με το δικό του βοηθητικό ρομποτάκι (Pod) σε όλες τις περιπέτειές μας.

Τα ρομπότ της συμφοράς
Όλα ξεκινάνε με μία μάχη που θυμίζει games όπως το Armored Core (nostalgia train). Βρισκόμαστε σε ένα τεράστιο ιπτάμενο ρομπότ και μαζί με τον βασικό μας σύμμαχο, πολεμάμε τις εχθρικές δυνάμεις. Έπειτα ακολουθεί ένα..συγκινητικό cutscene, για το οποίο δεν πρόκειται να κάνουμε spoiler, παρακολουθούμε ενδιαφέρουσες συζητήσεις και τον κόσμο γύρω μας.

Κάπου εκεί αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι το Nier: Automata έχει μεγάλη διαφορά σε σχέση με τον προκάτοχό του σε διάφορα σημεία. Καλό ή κακό, αυτό θα το κρίνει ο κάθε φαν ξεχωριστά. Εάν ρωτάτε εμένα, δεν μου αρέσει ιδιαίτερα η ιδέα πως ο χαρακτήρας του πρώτου Nier έχει χαθεί γιατί περίμενα το sequel να είναι μια φυσική συνέχεια.

Quests και ψάρεμα
Το Nier: Automata μας βάζει στην ψυχολογία ότι πρέπει να σώσουμε την Γη όπως και να έχει! Είναι δική μας ευθύνη να πάμε στα Resistance Camps όπου βρίσκονται ελάχιστοι άνθρωποι, οι περισσότεροι πωλητές και μηχανικοί και να τους βοηθήσουμε με ότι χρειάζονται για να αντισταθούν. Είμαστε προετοιμασμένοι να μπούμε σε μάχη κάθε στιγμή καθώς ο κόσμος είναι γεμάτος ρομπότ τα οποία θα συναντήσετε σε οποιαδήποτε περιοχή ενώ ανέμελα τρέχετε προς το επόμενο quest σας. Θα ξαφνιαστείτε με το που μπορεί να καταλήξετε από μάχη σε μάχη.

Επίσης διαφορετικό είναι το στοιχείο των puzzles. Θα χρειαστεί να λύσετε γρίφους και να βρείτε μυστικές εισόδους για να πάτε από το ένα μέρος στο άλλο. Καλώς η κακώς, έχουμε να κάνουμε με ένα απρόβλεπτο παιχνίδι που δεν ξέρουμε που θα μας πάει από το ένα quest στο άλλο! Ορισμένες φορές η κάμερα αλλάζει από τρίτου προσώπου και γίνεται side scrolling. Το αν θα σας αρέσει αυτό είναι καθαρά δικό σας θέμα, εγώ προσωπικά δεν είμαι φαν της συγκεκριμένης οπτικής γωνίας. Μου θύμισε κάτι από Gravity Rush και σίγουρα δεν έχει τον χαρακτήρα του Nier που αγάπησα το 2010.

Οι αποστολές χωρίζονται σε βασικές και side quests, όπως σε κάθε τίτλο. Το βασικό στοιχείο όλων των quests είναι πως πάντα πρέπει να βρείτε κάτι που χάθηκε, να μαζέψετε υλικά, να βρείτε ακόμα και ανθρώπους καμιά φορά. Συνήθως αυτές τις αποστολές τις θεωρούμε βαρετές αλλά καμιά φορά υπάρχει ωραία ιστορία πίσω τους. Για παράδειγμα σε κάποιο mission έπρεπε να βρούμε την χαμένη φίλη μιας μαχήτριας και έπρεπε να μαζέψουμε στοιχεία για το που την είδαν τελευταία φορά, λες και παίζουμε κάποιο CSI game. Φυσικά θα έχετε και χρόνο να χαλαρώσετε με πιο απλές δραστηριότητες όπως το ψάρεμα ή να εξημερώσετε κάποιον από τους ταράνδους για παράδειγμα και να τον καβαλήσετε και ταυτόχρονα να τον χρησιμοποιήσετε ως μεταφορικό μέσο.

Το να ψαρεύετε μπορεί να σας φανεί περίεργο και ίσως βαρετό στην αρχή αλλά στην συνέχεια θα δείτε πως αποτελεί ωραία εναλλαγή από την μάχη.

Πιάσε τα Chips
Το σύστημα μάχης του Nier: Automata δεν έχει καμία σχέση με αυτό που έχουμε δει στην σειρά Bayonetta, μιας και μιλάμε για Platinum Games. Εδώ δεν φτάνει να πατήσουμε το τετράγωνο κουμπί του PS4 πολλές φορές, πρέπει να σκεφτούμε έξυπνα εφόσον έχουμε τις ανάλογες επιλογές. Για αρχή έχουμε δύο διαφορετικά set όπλων, το καθένα αντιστοιχεί σε ελαφριές και βαριές επιθέσεις. Μπορούμε να βρούμε όπλα σε αποστολές τα οποία έχουν κάποια ιστορία πίσω τους και να τα ενισχύσουμε με chips. Κάθε όπλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να αλλαχτεί στην μάχη όπως θέλουμε εμείς, έτσι ώστε να κάνουμε και τους απαραίτητους συνδυασμούς προκειμένου να τα βγάλουμε πέρα σε περιπτώσεις που πρέπει ο εχθρός να πεθάνει όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Γενικότερα εφόσον είμαστε androids, το σύστημά μας μπορεί να αναβαθμιστεί μόνο μέσω των chips που βρίσκουμε σε μπαούλα ή πέφτουν από τους εχθρούς σε τυχαίες χρονικές στιγμές. Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να αναβαθμίσετε τον εαυτό σας, το Pod σας...ακόμα και το HUD! Ναι, είναι η πρώτη φορά που βλέπω το User Interface να μπορεί να το πειράξει ο παίκτης μέσω in-game item. Όταν πέθανα την πρώτη φορά, παρατήρησα πως δεν έβρισκα πουθενά το minimap και οι HP bars από τους εχθρούς δεν εμφανιζόταν πάνω από τα κεφάλια τους. Μαντέψτε, έπρεπε να αγοράσω το chip του minimap και όλων όσων είχα στην αρχή μόνη μου με in-game χρήματα. Άλλο ένα διαφορετικό στοιχείο το οποίο αν δεν καταλάβετε από την αρχή, θα σας βασανίσει αρκετά!

Το σύστημα μάχης μας φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον και ιδιαίτερα στο δύσκολο επίπεδο αρχίζει και γίνεται αρκετά έξυπνο και διασκεδαστικό. Περάσαμε πολύ ωραία με το να κάνουμε dodge επιθέσεις και να επανερχόμαστε ακόμα πιο επιθετικοί, δίνοντας μια αίσθηση ότι καταφέραμε κάτι σημαντικό. Από την άλλη, έχω να πω ότι έπιασα τον εαυτό μου να νιώθει άσχημα που σκότωσε κάποιον αντίπαλο για πρώτη φορά στα gaming χρονικά. Υπάρχουν εχθροί που παρακαλάνε να μην τους σκοτώσουμε γιατί έχουν οικογένεια και...όπως και να το κάνουμε, μετά από λίγο άρχισα να μην θέλω να τους σκοτώσω. Το πιο στενάχωρο περιστατικό βέβαια ήταν σε μία πίστα με τσίρκο όπου ένας clown, φαινομενικά εχθρός, ήρθε προς την μεριά μου γυρίζοντας απότομα και εγώ τον σκότωσα αμέσως. Ο clown από ότι φαίνεται ήθελε απλώς να μου χαρίσει λίγα κομφετί. Ναι, η Platinum Games κατάφερε να με κάνει να λυπηθώ εχθρούς και να κλείσω το PS4 μου έπειτα από αυτό το γεγονός για ένα δίωρο.

Από δυσκολία πως πάμε;
Μεγάλη σημασία παίζει στο gameplay η ρύθμιση της ευκολίας. Μπορείτε να διαλέξετε ανάμεσα σε Easy, Medium, Hard και Very Hard αλλά τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά στα τρία αυτά επίπεδα δυσκολίας. Στο Easy απλώς τρέχετε και το βοηθητικό Pod σας κάνει το 80% της δουλειάς με το να πυροβολάει τους αντιπάλους από μακριά και εσάς να προλαβαίνετε ίσα ίσα το last hit όταν φτάνετε επιτέλους κοντά στον στόχο. Επίσης στο εύκολο επίπεδο, αλλάζουν τα όπλα που χρησιμοποιείτε αυτόματα από την CPU έτσι ώστε να ταιριάξουν καλύτερα με το είδος του εχθρού που έχετε να αντιμετωπίσετε. Η πιο ωραία δυσκολία είναι τo Normal όπου θα πρέπει να προσπαθήσετε για να μην πεθάνετε!

Όσον αφορά τα άλλα δύο επίπεδα δυσκολίας που δοκιμάσαμε, το Hard ήταν λάθος επιλογή για την αρχή καθώς ο πρόλογος κρατάει αιώνες, δεν έχει save checkpoint με αποτέλεσμα με κάθε θάνατο να γυρνάμε πάλι πίσω. Επίσης δεν υπάρχει η επιλογή να κάνουμε lock πάνω στους εχθρούς, με αποτέλεσμα η real time μάχη να γίνεται κάπως πιο δύσκολη υπόθεση. Μπαίνουμε αμέσως στα βαθιά χωρίς να ξέρουμε πως να παίξουμε και για αυτό αλλάξαμε στο Normal πάλι. Όσον αφορά το Very Hard, εκεί πεθαίνετε με ένα μόνο hit και δεν θα σας το προτείναμε εάν δεν έχετε τερματίσει τουλάχιστον δύο φορές το Nier: Automata και δεν γνωρίζετε το σωστό timing για να αποφύγετε τα χτυπήματα.

Το περίεργο ειναι πως με την αλλαγή στο επίπεδο δυσκολίας δεν μας δίνει κάποια καλύτερα drops ή πιθανότητες για σπάνια αντικείμενα. Ο μοναδικός λόγος για να παίξει κανείς το Automata στο Very Hard είναι για να νιώσει την δυσκολία και την ευχαρίστηση όταν σκοτώσει ένα camp με εχθρούς. Έτσι και αλλιώς είναι γνωστό πως μπορείτε να αγοράσετε τα trophies σας, πέρα από το να τα κερδίσετε. Για το platinum trophy για παράδειγμα, αρκεί να τερματίσετε το παιχνίδι τρεις φορές και αν θεωρήσουμε ότι το πρώτο playthrough μας κράτησε 25 ώρες, πρέπει να αφιερώσουμε πάνω από 70 για να το ξεκλειδώσουμε. Δεν ξέρω ποια είναι η γνώμη σας για την συγκεκριμένη ιδιαιτερότητα αλλά σίγουρα αποτελεί κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί και εδώ που τα λέμε, οι αλλαγές δεν είναι κακές.

Soundtrack για βραβείο
Το Nier: Automata έχει έναν πραγματικά μεγάλο κόσμο, γεμάτο με εχθρούς που ίσως να θέλουν να σας σκοτώσουν. Το περιβάλλον όμως είναι κάπως φτωχό σε ορισμένα σημεία. Παρατηρήσαμε μεγάλες εκτάσεις με πράσινο και καταρράκτες αλλά από την άλλη υπήρχαν και περιοχές με τεράστια γλιστερή άμμο και σχεδόν μηδενικό level design. Τα textures στο PS4 φαίνονται θολά από μακριά και ορισμένες φορές είχαμε πτώση των frames. Προσωπικά θα πω ότι το Nier: Automata δεν έχει γραφικά τίτλου που περιμένουμε το 2017 και από αυτόν τον τομέα απογοητεύτικα. Αρκετοί εχθροί έχουν ίδια εμφάνιση, πολλοί από αυτούς φαίνονται επίσης θολοί και σίγουρα αυτό από ένα σημείο και έπειτα κουράζει.

Όσον αφορά την πρωταγωνίστριά μας, την 2B, δεν μπορώ να δικαιολογήσω με τίποτα το γεγονός πως είναι ντυμένη gothic lolita και ότι τρέχει στην άμμο με τακούνια. Θα αποτελέσει πάντως ενδιαφέρον cosplay, οπότε έχουμε και ένα θετικό στοιχείο. Το αγαπημένο μου σημείο όσον αφορά το πρώτο Nier ήταν η μουσική του. Είναι αδύνατον να ξεχάσω το Hills of Radiant Winds, ένα από τα πιο ωραία tracks του τίτλου. Το Nier: Automata δεν με απογοήτευσε σε αυτόν τον τομέα καθώς έχουμε και εδώ ατμοσφαιρική μουσική με ωραία vocals από την Emi Evans, την τραγουδίστρια που επιμελήθηκε τον ήχο και στον πρώτο τίτλο.

Το βάρος του κόσμου
Περίμενα πως και πως το Nier: Automata καθώς είχα τερματίσει αρκετές φορές το prequel του στο PS3. Καταλαβαίνει κανείς πως ίσως να ξεκίνησα το gameplay με λίγο παραπάνω ζήλο από όσο έπρεπε αλλά ήμουν αυστηρή στις άσχημες αλλαγές που είδα. Ως Action RPG, το Nier: Automata έχει ενδιαφέρον σενάριο, άπλετη δράση και σας μεταφέρει μια αίσθηση ευθύνης για το μέλλον της Γης και των ανθρώπων της. Οι 25 ώρες γεμάτες με γρίφους, αποστολές και χαλαρές ασχολίες είναι αρκετές για να καταλάβετε εάν η Platinum Games δούλεψε αρκετά πάνω στον τίτλο. Υπάρχουν διάφορα επίπεδα δυσκολίας για να διαλέξετε και το Very Hard σε περίπτωση που νιώθετε έτοιμοι.

Το Nier: Automata έχει πολλές νέες προσθήκες και καινοτομίες. Έχουμε ξεφύγει σε πιο futuristic setting με upgrades τα οποία έρχονται μέσα από chips. Έχει αλλάξει ύφος το sequel; Ναι και η αλήθεια είναι ότι εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει. Προτιμούσα το στυλ του Nier το οποίο ήταν πιο κοντά στο fantasy με τους εχθρούς να ονομάζονται shadows και όχι androids. Όπως και να έχει, το Nier: Automata θα σας κρατήσει 25 ώρες γεμάτες δράση και ενδιαφέρουσα ιστορία. Θα το πρότεινα αν σας αρέσουν τα Action RPG αλλά εάν περιμένετε κάτι παρόμοιο του πρώτου τίτλου, θα απογοητευτείτε.

Θετικά:
- Μεγάλη διάρκεια
- Προσθήκη νέων στοιχείων
- Τρομερό soundtrack
- Ενδιαφέρον σύστημα μάχης

Αρνητικά:
- Θολά textures
- Εντελώς διαφορετικό setting

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 9
Gameplay: 8
Αντοχή: 8
Γενικά: 8.3

Μια συνέχεια του αγαπητού Action RPG με "άρωμα" μακρινού μέλλοντος.

Χριστιάνα Θάνου