Yakuza 5

Βία με πινελιά ομορφιάς. 

Η σειρά Yakuza είναι αναμφίβολα μια γνωστή σειρά ανάμεσα στους κατόχους PS4 καθώς έχει χαράξει μία έντονη πορεία έως σήμερα. Μετά από την αναμονή των πέντε ολόκληρων ετών που μεσολάβησαν από την κυκλοφορία του Yakuza 4, το πέμπτο μέλος του franchise καταφτάνει επιτέλους στην παγκόσμια μορφή του. Βέβαια, το Yakuza 5 είχε κυκλοφορήσει ήδη τρία χρόνια στην μη μεταφρασμένη μορφή του. Χωρίς καμία δικαιολογία, η μετάφραση των Γιαπωνέζικων πήρε πολύ περισσότερο χρόνο από ότι θα ελπίζαμε, κάτι που θεωρώ αδικαιολόγητο.

Το Yakuza 5 λαμβάνει χώρα μερικούς μήνες μετά τα γεγονότα του Yakuza 4, με τον βασικό μας χαρακτήρα, τον Kazuma Kiryu, να έχει καταφύγει στην πόλη της Fukuoka και να εργάζεται σε μία τοπική εταιρία ταξί αναζητώντας την ηρεμία στην ζωή του. Ωστόσο, η ζωή του κακοποιού δεν αργεί να επιστρέψει αναγκάζοντας τον Kiryu να στραφεί ξανά προοδευτικά προς αυτήν. Πρόκειται για ένα καλογυρισμένο sequel που θυμίζει περισσότερο πλοκή από την πέμπτη σεζόν μίας τηλεοπτικής σειράς, παρά την τυπική ιστορία που περιμένει κάποιος να συναντήσει σε ένα παιχνίδι.

Μία ιδιαίτερη προσέγγιση
Στα προηγούμενα Yakuza, σε όλο το μήκος της η ιστορία εξελισσόταν γύρω από τον Kiryu, ωστόσο πλέον αυτό αλλάζει. Το Yakuza 5 για πρώτη φορά, χωρίζεται σε πέντε διαφορετικές ιστορίες, ακολουθώντας την πορεία πέντε διαφορετικών χαρακτήρων έχοντας ο καθένας διαφορετικούς στόχους. Το παιχνίδι με αυτό τον τρόπο σπάει και την στιγμή που ο εκάστοτε χαρακτήρας φτάνει σε ένα επίπεδο με ανεπτυγμένα skills έτοιμος να καταπολεμήσει και τον πιο φουσκωμένο εχθρό, έρχεται η στιγμή αλλαγής της ιστορίας σε άλλο πρόσωπο. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό αλλά επειδή το playstyle απαιτεί αλλαγή για τον καθένα ξεχωριστά, σας αναγκάζει να προσαρμοστείτε στο νέο περιβάλλον το οποίο μάλιστα σας τοποθετεί σε τσουχτερά χειμωνιάτικα τοπία, πίσω από ψηλούς τοίχους φυλακής αλλά και επί της dancing σκηνής με τρανταχτές χορευτικές κινήσεις.

Πέρα όμως από το συνταρακτικό storyline, που μερικές φορές καταντάει μελοδραματικό, υπάρχουν πολλά side-quests, δραστηριότητες και mini-games τα οποία μπορούν να σας κρατήσουν απασχολημένους για πολλές ώρες. Από το τρισδιάστατο fighting mini-game, στα σκοτεινά μπαρ μπιλιάρδου, στο bowling και στην οδήγηση ταξί. Βρήκα ιδιαίτερα απόλαυση στο να οδηγώ πελάτες στον προορισμό τους, κυρίως σαν μέσω χαλάρωσης. Το περίεργο είναι πως πρέπει να τηρείται ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας προκειμένου οι πελάτες να μείνουν ευχαριστημένοι από τον σοφέρ τους. Όταν λέω πως πρέπει να τηρείται, το εννοώ πλήρως αφού απαιτείται φλας για την ανάλογη στροφή, χαμηλή ταχύτητα στους δρόμους, τήρηση του φωτεινού σηματοδότη, μέχρι και πλήρη ακινητοποίηση του οχήματος σε πινακίδες stop. Αν δεν υπήρχε τόση βία, θα νόμιζε κανείς πως η Sony και η Sega προσπαθούν να μας μετατρέψουν σε καλύτερους οδηγούς, τουλάχιστον μέχρι ο πρώτος «κοντράκιας» να εμποδίσει την ομαλή πορεία σας. Συνεχίστε άφοβα, καθώς η τροχαία στην προκειμένη περίπτωση είναι με το μέρος σας. Η αλήθεια είναι πως αν δεν προσέξετε, οι μικρές δραστηριότητες θα σας κερδίσουν γρήγορα ξοδεύοντας αμέτρητες ώρες στα μικρά challenges.

Μία συνταρακτική ιστορία που απαιτεί ιδιαίτερη υπομονή.

Θεωρητικά η ιστορία του Yakuza 5 διαρκεί περίπου 40 ώρες, πρακτικά όμως αυτό δεν μπορεί να συμβεί καθώς ο χρόνος που απαιτείται είναι πολύ περισσότερος. Πέρα από τις κόντρες και τα minigames που μπορούν να παραληφθούν, είναι αδύνατο να αποφύγετε τους καυγάδες στον δρόμο. Συμμορίες θα σας προκαλέσουν παραπάνω από μια φόρα μέχρι να φτάσετε στον εκάστοτε προορισμό σας. Μπορεί η συγκεκριμένη τεχνική να σας βοηθάει να αναπτύξετε πιο γρήγορα τα skills σας και τις κινήσεις σας, καταντάει όμως πολύ κουραστικό, πολύ γρήγορα. Ειδικά αν βιάζεστε και θέλετε να προχωρήσετε γρήγορα την πορεία της ιστορίας παραλείποντας τα πάντα, οι προκλήσεις θα συμβούν μία, δύο αλλά και παραπάνω φορές, ανάλογα με την απόσταση σας από το mission. Συνεπώς, ο χρόνος ολοκλήρωσης αυξάνεται και οι 40 ώρες μπορούν εύκολα να γίνουν 50. Προσθέστε και τις δραστηριότητες και θα έχετε ένα παιχνίδι να απασχολείστε για πολύ καιρό.

Το ξύλο βγήκε από την Ιαπωνία

Εκτός όμως από την καλή ιστορία και τα sidequests, είναι καιρός να ασχοληθούμε λίγο με το gameplay. Δυστυχώς οι αλλαγές στις κινήσεις και στο fighting είναι μικρές και δεν διαφέρουν από αυτές των προηγούμενων παιχνιδιών της σειράς. Κάθε χαρακτήρας έχει το δικό του δέντρο από upgrades, abilities και weapon skills. Στο τέλος όμως, οι περισσότερες κινήσεις παραμένουν αχρησιμοποίητες καθώς οι πιο εύκολες είναι και οι πιο συνηθισμένες και η χρήση τους αρκεί από τις απλές φασαρίες στον δρόμο, μέχρι και τους αρχηγούς. Επίσης υπάρχουν και special attacks τα οποία γίνονται διαθέσιμα μόλις γεμίσει ο μετρητής τους. Οι σπέσιαλ αυτές κινήσεις, μπορούν να κάνουν την διαφορά ανάμεσα στην νίκη και την ήττα ειδικά αν οι εχθροί αποτελούν πρόκληση.

Το «ξύλο» είναι πολύ και μπορεί να γίνει ιδιαίτερα βίαιο. Στα τελειωτικά χτυπήματα, μερικές κλοτσιές και γροθιές δεν αρκούν για να αποτελειώσετε τον εχθρό σας. Ένα χτύπημα του κρανίου στο κράσπεδο ωστόσο φαντάζει η ιδανική λύση. Επιπροσθέτως, αντικείμενα όπως καρέκλες και ποδήλατα μπορούν να παρθούν από το περιβάλλον και να χρησιμοποιηθούν σαν πανίσχυρα όπλα στοχεύοντας με περισσότερη άνεση μεγαλύτερα γκρουπ αντιπάλων.

Οι πόλεις που δεν κοιμούνται ποτέ
To open-world στοιχείο πάντα ήταν ένα από τα βασικά ατού των Yakuza με το πέμπτο μέλος του franchise να μην αποτελεί καμία εξαίρεση. Υπάρχουν πέντε διαφορετικές πόλεις για να εξερευνήσετε με την κάθε μία να προσφέρει διαφορετικές δραστηριότητες για να ασχοληθείτε. Οι πέντε πόλεις δεν έχουν τρομερές διαφορές μεταξύ τους, ωστόσο η μοναδικότητα της κάθε περιοχής είναι παρούσα και με τον καιρό θα μπορείτε εύκολα να αναγνωρίσετε σε ποια βρίσκεστε.

Δεν θα χαρακτήριζα το Yakuza πλήρως open-world καθώς υπάρχει περιορισμός στο που μπορείτε να πάτε. Ουσιαστικά ο χάρτης περιβάλλεται από ένα τετράγωνο, η παραλληλόγραμμο αν θέλατε, το οποίο βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από την εκάστοτε αποστολή. Μπορείτε δηλαδή να κινηθείτε εντός των ορίων που καθορίζονται από την περιοχή. Φυσικά, όπως προαναφέρθηκε, μπορείτε να περάσετε την ώρα σας σε εστιατόρια, clubs και τοπικά restaurants ενώ με τον καιρό θα γνωρίσετε πολλά ιδιαίτερα φαγητά της Ιαπωνίας.

Δεν θα νιώσετε ποτέ μόνοι αφού οι πόλεις σφύζουν από ζωή. Κόσμος κινείται παντού, μόνος είτε σε μικρές παρέες ενώ τα φώτα από τις εκατοντάδες πινακίδες και αυτοκίνητα θα φωτίσουν τους σκοτεινούς δρόμους. Μπορείτε ακόμη να κάνετε και shopping therapy στα γύρω μαγαζιά, αγοράζοντας κοσμήματα και κολόνιες τα οποία φυσικά έχουν κάποια χρησιμότητα όπως επαναφορά της μπάρας ζωής.

Τα γραφικά δεν απογοητεύουν αλλά σίγουρα δεν αφήνουν και στόματα ανοικτά. Ας μην ξεχνάμε όμως πως πρόκειται για ένα παιχνίδι το οποίο κλείνει ήδη τρία χρόνια. Οι φωτισμοί, τα χρώματα και η καλή υλοποίηση των διαλόγων στα πρόσωπα των ανθρώπων, συντελούν σε ένα όμορφο για τα ηλικία του αποτέλεσμα. Εκεί που το Yakuza 5 υστερεί, είναι στην μηχανή του gameplay που χρησιμοποιήθηκε. Η αίσθηση που προσφέρει δεν φέρνει τίποτα καινούργιο, κατατάσσοντας μαζί με άλλους τίτλους με την παρόμοια αίσθηση της γενικότερης εικόνας.

Εν κατακλείδι
Το Yakuza 5 προσφέρει μία από τις καλύτερες ιστορίες που έχουμε δει μέχρι τώρα στην σειρά. Σε μερικά σημεία αδυνατεί να συνδέσει τις πέντε πτυχές μεταξύ τους χωρίς ωστόσο αυτό να γίνεται εμφανέστατο. Τα πολλά πρόσωπα η απώλεια αγγλικών φωνητικών και τα δύσκολα ονόματα, μπορεί να σας δυσκολέψουν να κατανοήσετε ορισμένα τμήματα της ιστορίας χάνοντας έτσι κατά κάποιο τρόπο μέρος αυτής. Μπορεί οι μάχες να μην έχουν αλλάξει ριζικά, κρατούν όμως ψηλά τον πήχη της δυσκολίας και της έντασης. Μεγάλες πόλεις, πολλές δραστηριότητες, ζωντανό περιβάλλον και ικανοποιητικά γραφικά συνθέτουν ένα αποτέλεσμα που δύσκολα συναντάμε ακόμη και πολύ γνωστότερους τίτλους, μετατρέποντας το Yakuza 5 σε μία πολύ όμορφη εμπειρία.

Θετικά:
- Πολύ καλή εξέλιξη βασικής ιστορίας
- Μεγάλος αριθμός δραστηριοτήτων και sidequests
- Ζωντανό και ενδιαφέρον gameplay
- Μεγάλη διάρκεια

Αρνητικά:
- Παλιά μηχανή gameplay
- Καθυστέρηση προόδου λόγω αντιπερισπασμών

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 7.5
Gameplay: 8.5 
Αντοχή: 8
Γενικά: 8

Μια πετυχημένη προσπάθεια συνέχισης του franchise.

Γιώργος Γούναρης