Psychonauts

Το θρυλικό 3D Platform του Tim Schafer που θα σας κάνει να...χάσετε το μυαλό σας!

Πιθανόν να έχετε παρατηρήσει σε προηγούμενα άρθρα μου ότι κάθε φορά που αναφέρω το όνομα Tim Schafer οι λέξεις στην συνέχεια του κειμένου αρχίζουν να στάζουν…μέλι! Ήταν αναμενόμενο να γίνετε μάρτυρες αυτού του φαινομένου αφού ο εν λόγω σχεδιαστής video games είναι υπεύθυνος για αρκετές από τις ωραιότερες αναμνήσεις που έχω αποκομίσει από την αγαπημένη μας τέχνη. Με τα Full Throttle, Grim Fandango, Secret of the Monkey Island και Day of the Tentacle, ο επινοητικός Schafer με έκανε να γελάσω, να διασκεδάσω και να συγκινηθώ απειράριθμες φορές. Ανάμεσα στους πετυχημένους τίτλους των adventures που περιέχονται στο χαρτοφυλάκιο του βρίσκεται και ένα αριστούργημα διαφορετικό από τα υπόλοιπα με την παράξενη ονομασία Psychonauts. 

Το Psychonauts ευθύνεται για μια σειρά από «πρωτιές» στην καριέρα του Schafer. Η κυκλοφορία του αποτελεί το ντεμπούτο της εταιρείας ανάπτυξης Double Fine Productions που ίδρυσε ο Schafer μετά την αποχώρηση του από την LucasArts, όταν η τελευταία αποφάσισε να αποσυρθεί από την αγορά των adventures. Παραδόξως, ο πρώτος τίτλος της νεοσυσταθείσας εταιρείας δεν είναι ένα Adventure όπως θα περιμέναμε λαμβάνοντας υπόψη μας τους λόγους που οδήγησαν στην αυτονόμηση του Schafer. Αντίθετα πρόκειται για ένα 3D Platform με στοιχεία Adventure που χωρίζεται ισόποσα σε καταιγιστική δράση από την μια και σε πληθωρικό σενάριο με δεκάδες ενδιαφέροντες χαρακτήρες από την άλλη. 

Το αφηγηματικό υπόβαθρο του Psychonauts περιφερόταν εντός του δημιουργικού μυαλού του Schafer από την εποχή που δούλευε το Full Throttle. Αρχικά οραματίστηκε το όλο concept σαν μια ψυχεδελική εμπειρία δημιουργημένη στον πρωταγωνιστή του θρυλικού Adventure μετά από την κατάποση ενός ινδιάνικου παραισθησιογόνου. Όταν η ιδέα του απορρίφθηκε από τους ιθύνοντες της LucasArts, ο Schafer την καταχώρησε στο πίσω μέρος του μυαλού του μέχρι την στιγμή της υλοποίησης της στο Psychonauts. 

Το να έχεις καλές ιδέες δεν σημαίνει αυτόματα ότι η πραγμάτωση τους θα είναι εύκολη. Η απειρία των στελεχών της Double Fine στην επιμελητεία μιας εταιρείας ανάγκασε τον Schafer να φάει πολλές έξτρα ώρες στην ρύθμιση δευτερευόντων ζητημάτων όπως η οικονομική διαχείριση, η επιμέλεια των γραφείων στέγασης της εταιρείας και η απευθείας διαπραγμάτευση με εταιρείες που ενδιαφέρονταν να εκδώσουν το Psychonauts. Μέχρι ο Schafer και η ομάδα του να πάρουν το κολάι των εταιρικών προβλημάτων και να αφοσιωθούν εξ’ ολοκλήρου στον σχεδιασμό του αριστουργήματος τους πέρασε πολύς καιρός που είχε ως αποτέλεσμα, ένα προϊόν που θα ολοκληρωνόταν σε δύο χρόνια να αγγίξει τα τεσσερισήμισι τελικά, εκτινάσσοντας το συνολικό κόστος στα 11 εκατομμύρια δολάρια. Το τελικό αποτέλεσμα άξιζε τελικά τον κόπο; Εσείς θα απαντήσετε στο ερώτημα μετά το διάβασμα του άρθρου.

Brainstorm
Το ανθρώπινο μυαλό αποτελεί το δημιουργικό ζενίθ της Μητέρας Φύσης. Είναι ένα καταπληκτικό όργανο με δισεκατομμύρια κύτταρα που διασυνδέονται μεταξύ τους χάρη σε ένα τέλειο «οδικό» δίκτυο από εγκεφαλικές συνάψεις. Η σύγχρονη επιστήμη μπορεί να εξηγήσει τις βιοχημικές εργασίες που λαμβάνουν χώρα στον εγκέφαλο αλλά πολλά μυστικά του εκπληκτικού οργάνου μας παραμένουν άγνωστα προς το παρόν. Σκαλίζοντας την πνευματική μου βιβλιοθήκη δεν ανακαλώ πολλά videogames που μας ταξίδεψαν στα άδυτα του ανθρώπινου μυαλού. Το Weird Dreams της Amiga είναι το μοναδικό που μου έρχεται και μου είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις. 

Το Psychonauts αποτολμά να μας μπάσει στα άδυτα του ανθρώπινου ψυχισμού με το ξεκαρδιστικό σενάριο του. Πρώτη μας στάση το Whispering Rock Psychic Summer Camp, μια κυβερνητική εγκατάσταση για παιδιά με ισχυρές αλλά υπανάπτυκτες ψυχικές δυνάμεις. Ο εντολοδόχος μας στην εγκατάσταση και σε όλο το παιχνίδι γενικά είναι ο Razputin (χαϊδευτικά Raz), ένα νεαρό αγόρι που ζούσε με τους γονείς τους στο οικογενειακό τους τσίρκο. Εκνευρισμένος από την απέχθεια του πατέρα του προς τις δυνάμεις του, ο Raz καταφθάνει στην κατασκήνωση με σκοπό να γίνει Ψυχοναύτης (Psychonaut). Ξέρω, ακούγεται εξωτικός ο τίτλος αλλά στην ουσία ένας Psychonaut συνιστά κυβερνητικό πράκτορα που, αντί για πυροβόλα όπλα, χρησιμοποιεί ψυχικές δυνάμεις για να «τελειώσει» τους εχθρούς του κράτους. 

Η εμφάνιση του Raz στην κατασκήνωση συνοδεύεται από μια αλυσίδα περίεργων γεγονότων όπου παιδιά και δάσκαλοι αρχίζουν σταδιακά να χάνουν τα μυαλά τους. Για να ξεδιαλύνει το μυστήριο των προβληματικών εγκεφάλων και να ανακαλύψει τι και ποιος κρύβεται πίσω από την σκευωρία, ο Raz θα ταξιδέψει στους χαοτικούς κόσμους διάφορων μυαλών, εξολοθρεύοντας τέρατα, αυξάνοντας τις ψυχικές του ικανότητες και κάνοντας πολλούς απίθανους φίλους. 

Προσωπικά εύχομαι να υπήρχε η δυνατότητα που έχουμε στο Psychonauts, να βουτάμε δηλαδή μέσα στον εγκέφαλο ενός ανθρώπου και να παρατηρούμε το περιεχόμενο των σκέψεων του. Ο πρώτος στον οποίο θα την εφάρμοζα είναι ο Tim Schafer. Η δημιουργικότητα αυτού του τύπου αγγίζει τα σύνορα της φαντασίας έχω μεγάλη περιέργεια λοιπόν να δω πως λειτουργεί ένα τόσο εντυπωσιακό μυαλό. Μέχρι να αποκτήσω την απαιτούμενη τεχνολογία περιορίζομαι να κρίνω το μυαλό του από τις δημιουργικές επιλογές που κάνει. Το σενάριο του Psychonauts κυριαρχείται από το χιούμορ, συστατικό που θα το συναντήσετε μπροστά σε όλες σας τις κινήσεις. Σας μιλώ για χιούμορ εφάμιλλο ενός Μάπετ Σώου, με ένα θίασο από πολύπλευρους χαρακτήρες που αντιπροσωπεύουν μια ξεχωριστή πτυχή της ανθρώπινης τρέλας. 

Psychomania, drives me crazier
Από το πρώτο cut scene κιόλας αρχίζει η διασκέδαση βλέποντας ένα τσούρμο αστείες φάτσες που εκπέμπει ο καθένας την νεύρωση του. Στην διανομή των ρόλων ξεχωρίζει πρώτος ο Morceau Oleander, μια στρατιωτική καρικατούρα που πιθανόν κοιμάται με την φωτογραφία του στρατηγού Patton κάτω από το μαξιλάρι του. Η πιο συμπαθητική φιγούρα της παρέας είναι ο εννιάχρονος Dogen Boole, ένα απίθανο παιδάκι γεμάτο περίεργες φοβίες που τις εκμεταλλεύεται ο Bobby Zilch, το πειραχτήρι της παρέας, για να τον βασανίσει. Το δίδυμο Sasha Nein και Milla Vodello μου έφερε αυτόματα στο μυαλό το ζεύγος της οικογένειας Munsters αφού ο πρώτος μοιάζει με το τέρας του Φρανκενστάιν και η δεύτερη έχει την εξωτική ομορφιά της Lily Munster. Ξεχώρισα ελάχιστους από τους απίθανους τύπους που θα γνωρίσετε και θα συμπαθήσετε στην εξέλιξη του Psychonauts, είτε γιατί έχουν μοναδικό παρουσιαστικό, είτε διότι θα σας εκπλήξει η προσωπικότητα τους. 

Ποια είναι τα υλικά που συγκροτούν την δημιουργική σφραγίδα του Tim Schafer και μας έχουν μετατρέψει σε μόνιμους υποστηρικτές του εκτός των σύνθετων χαρακτήρων; Μα το χιούμορ, το καλογραμμένο σενάριο και το φόντο της δράσης φυσικά. Στο Psychonauts η αφήγηση δεν περιορίζεται στις αποστολές που προωθούν το σενάριο και στις κουβέντες που θα ανταλλάξετε με τους NPCs αλλά προχωρά ένα βήμα παραπέρα. Στάθηκα δίπλα σε χαρακτήρες χωρίς να κάνω τίποτα και έστησα αυτί στην συνομιλία τους. Ο ξεκαρδιστικός διάλογος που ξετυλίχτηκε μεταξύ τους κράτησε για αρκετά λεπτά χωρίς να επαναληφθεί ούτε μια φράση, ένα καταπληκτικό φαινόμενο που αμέσως με έκανε να νοιώσω ότι οι NPCs είναι αληθινές προσωπικότητες και όχι απλές φιγούρες για να γεμίσει το κάδρο. Οι διάλογοι τσακίζουν κόκαλα και σας δίνω το παρακάτω παράδειγμα που μου θύμισε την θρυλική ταινία Τρελός, Παλαβός και Βέγγος. 

Μόλις πάτε στο άσυλο που βρίσκεται στην λίμνη Oblongata θα συναντήσετε τον Fred Bonaparte, ένα ξερακιανό τύπο ντυμένο σαν τον συνονόματο του γάλλο αυτοκράτορα. Σε μια σκηνή ο Fred λέει ότι το άσυλο είναι κλειστό και ότι όλοι μπορούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Όταν η Gloria Von Gouton, η ξεπεσμένη ηθοποιός με διπολική διαταραχή τον ρωτά κατάπληκτη αν μπορούν όντως να φύγουν ο Fred της λέει «ναι, το μέρος είναι για τρελούς ανθρώπους και, δεν ξέρω για εσένα, αλλά εγώ δεν είμαι τρελός πλέον» την ώρα που το μάτι του γυαλίζει σαν καθρέπτης στραμμένος στον ήλιο! 

Τέτοιας ποιότητας κωμικές ατάκες πετάγονται εδώ και κει σε απρόβλεπτες στιγμές, προξενώντας αυθόρμητο γέλιο με την ευρηματικότητα τους. Φυσικά, αν οι χαρακτήρες ήταν «επίπεδοι» δηλαδή είχαν μόνο χιουμοριστική πλευρά δεν θα νοιώθαμε την παραμικρή κατανόηση και δεν θα ταυτιζόμασταν μαζί τους. Ο Schafer φρόντισε ώστε στην εξέλιξη της ιστορίας οι ενέργειες του Raz να φέρνουν στο φώς σκοτεινές πτυχές της ψυχοσύνθεσης τους, ψυχικά τραύματα που τους στιγμάτισαν και δημιούργησαν ουσιαστικά την προβληματική δομή της προσωπικότητας τους. 

Jump 2gether
Στο μεγαλύτερο ποσοστό του το Psychonauts υπακούει στους γνωστούς μας νόμους ενός platform game. Ο Raz αρχίζει την περιπέτεια κατέχοντας στοιχειώδεις ικανότητες όπως το διπλό άλμα, η γροθιά και η δυνατότητα να ισορροπεί σε σχοινιά και να κρέμεται σε ειδικά διαμορφωμένες επιφάνειες. Προσέξτε εδώ το πόσο σωστά έχει συνθέσει τον πρωταγωνιστή της ιστορίας του ο Schafer τροφοδοτώντας τον με δεξιότητες που μόνο ένα άτομο εκπαιδευμένο σε τσίρκο σαν τον Raz θα τις κατείχε. Ακόμα και η τεράστιου μεγέθους γροθιά του μου θύμισε αυτόματα τα πελώρια ψεύτικα γάντια των κλόουν που θυμόμαστε όλοι όσοι έχουμε παρακολουθήσει σχετική παράσταση. 

Ο μύθος του Psychonauts είναι χτισμένος γύρω από μια σειρά επιπέδων που βρίσκονται στο εσωτερικό του μυαλού των σημαντικών χαρακτήρων της ιστορίας και για να προχωρήσει πρέπει να τα περάσετε με την σειρά. Από κει και πέρα το παιχνίδι φροντίζει να μας χαρίσει αρκετή αυτονομία ώστε να ικανοποιήσει όσους από εμάς επιζητούμε κάτι περισσότερο από μια απλή γραμμική αφήγηση. Ο Raz μπορεί να περιπλανηθεί άφοβα στην κατασκήνωση και τις γύρω περιοχές απολαμβάνοντας τον σχεδιασμό τους, ικανοποιώντας την δίψα μας για εξερεύνηση και γεμίζοντας τις «αποσκευές» του με ένα τσουβάλι από αντικείμενα σαν τα arrowhead και PSI Cards. Η απόκτηση τους ανεβάζει το PSI επίπεδο του πρωταγωνιστή με άμεσο αποτέλεσμα την εκμάθηση νέων ψυχικών δυνάμεων και την ενίσχυση τους. 

Το σκαρφάλωμα του Raz στο 100στο επίπεδο ψυχικής ικανότητας που είναι και το μέγιστο είναι προαιρετικό αλλά η ενδυνάμωση του καθορίζει το κατά πόσο θα ιδρώσετε για να περάσετε τα δυσκολότερα εμπόδια της περιπέτειας. Βλέπετε εκτός από τις χαρακτηριστικές platforming «ταρζανιές», o Raz πρέπει να λιανίσει μια λεγεώνα από ασόβαρους αντιπάλους με αποκορύφωμα τα bosses που καραδοκούν στο φινάλε κάθε «πνευματικού» επιπέδου. Οι απλοί εχθροί εξολοθρεύονται πολύ εύκολα από την στιγμή που ο Raz έχει ξεκλειδώσει τις ψυχικές του δυνάμεις και μπορεί να τους κάψει σαν πασχαλινές λαμπάδες, να τους εκτοξεύσει ψυχική ενέργεια που διασπείρεται σε πολλούς στόχους ή να δημιουργήσει σύγχυση στα… ακατοίκητα μυαλά τους στρέφοντας τον έναν ενάντια στον άλλο! 

Το σενάριό του Psychonauts είναι ένα από τα πιο αστεία που έχουν γραφτεί ποτέ στη βιομηχανία των games!

Εξοντώστε τους ψυχικούς σας δαίμονες
Εκτός από τις επιθετικές ψυχικές δυνάμεις που με «έφτιαχναν» όταν τις εξαπέλυα, με ενθουσίασαν και οι πιο ειρηνικές ιδιότητες του Raz. Καταρχάς, είμαι βέβαιος ότι ο Schafer είναι εξίσου φανατικός οπαδός του Stephen King με εμένα αφού επέλεξε να προικίσει τον ήρωα του με ικανότητες που θυμίζουν έντονα κλασικούς χαρακτήρες του μεγάλου μυθιστοριογράφου σαν την Carrie, την Charlie του Firestarter κ.ο.κ. Πέρασα πολλές ευχάριστες στιγμές κάνοντας βόλτα στους αιθέρες με την ψυχική φούσκα που δημιουργεί η levitation ability, μια φούσκα που λειτουργεί επίσης και σαν αλεξίπτωτο επιβραδύνοντας σταδιακά την πτώση. Η ψυχική ασπίδα του Raz μου έσωσε το τομάρι στα επίπεδα όπου συνάντησα αντικειμενική δυσκολία να αποκρούσω πολλές εχθρικές βολές αλλά και σε bosses με επιθέσεις που δεν αποφεύγονται με συμβατικά μέσα. Για το invisibility τι να πω, μπορείτε να φανταστείτε διασκεδαστικότερη δραστηριότητα από το να στέκεστε μπροστά σε εχθρούς που δεν σας βλέπουν και να τους κάνετε… χειρονομίες; 

Το επίπεδο δυσκολίας καθορίζεται από την ανάπτυξη των ψυχικών δυνάμεων του Raz και την ευφυΐα με την οποία θα αντιμετωπίσετε τους κινδύνους. Τα bosses ακολουθούν προγραμματισμένες κινήσεις έτσι πρέπει να επενδύσετε λίγη ώρα μέχρι να μάθετε το μοτίβο τους για να τα συντρίψετε. Οι υπόλοιποι αντίπαλοι δεν παρουσιάζουν μεγάλες προκλήσεις αλλά, την αδυναμία των αντιπάλων να σταματήσουν έναν συγκροτημένο gamer, έρχεται να υπονομεύσει ο προβληματικός σχεδιασμός platforming προκλήσεων. Η θεά τύχη ήταν σύμμαχος μου σε υπεραρκετές περιπτώσεις ακροβασιών που δεν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν με βάση τις αλτικές και αντιληπτικές μου ικανότητες με αποτέλεσμα να περάσω τα εμπόδια μετά από πολλές προσπάθειες. Το γεγονός αυτό είναι σχεδιαστικό λάθος από την πλευρά των προγραμματιστών όπως και η κατακόρυφη αύξηση της δυσκολίας στο τελευταίο επίπεδο. 

Ο δρόμος προς την δόξα του Raz διαρκεί από 13 μέχρι 23 ώρες και εξαρτάται απευθείας από το αν θα συλλέξετε όλα τα αντικείμενα και θα φτάσετε το level cap του πρωταγωνιστή. Μετά τον τερματισμό, ακόμα και αν αποκτήσατε τα πάντα και απολαύσατε όλο το content της περιπέτειας είναι πολύ πιθανό να ξαναγυρίσετε στα χιουμοριστικά λημέρια του Psychonauts αφού περάσει λίγος καιρός για να απολαύσετε εκ νέου το πανέξυπνο σενάριο, το φοβερό χιούμορ, τους συμπαθητικούς χαρακτήρες και τους ανεπανάληπτους κόσμους του. Γνωρίζω άτομα που το έχουν τερματίσει κοντά στις 10 φορές συνεπώς η εμπειρία του Psychonauts δεν εξαντλείται με ένα πέρασμα, αντίθετα, όπως και τα μεγαλύτερα έργα τέχνης, συνεχίζει να συναρπάζει όσους το απολαμβάνουν ξανά και ξανά. 

«Μυαλωμένα» γραφικά
Οι εκδόσεις για Xbox και PC είναι μακράν οι καλύτερες σε επίπεδο απόδοσης για το Psychonauts ενώ η έκδοση για το PS2 υστερεί σε ανάλυση και ποιότητα των textures. Επίσης τα frames του πέφτουν ευκολότερα απ’ ότι στα άλλα συστήματα πάντως το τελικό αποτέλεσμα δεν επηρεάζεται από τις τεχνικές δυσκολίες. Η οπτική απόλαυση που μας κερνά το Psychonauts φθάνει στο αποκορύφωμα της στους σουρεαλιστικούς κόσμους που βρίσκονται εντός του μυαλού των ηρώων. Στεκόμουν με ανοιχτό το στόμα σαν ψάρι από την κατάπληξη πατώντας στον λευκό κύβο του μυαλού του Sasha Nein που περιστρέφεται σαν τον κύβο του ρούμπικ μόλις πας στην άκρη του. Δεν μπορούσα να πιστέψω τον σχεδιασμό της Lungfishopolis στην οποία ο Raz παίζει τον ρόλο του Godzilla και ισοπεδώνει κτίρια με τις γροθιές του. Αμ το συνωμοτικό μυαλό του σεκιουριτά Cooper που είναι τίγκα στους δοσίλογους πράκτορες και στις κάμερες που παρακολουθούν τα πάντα πως ήταν δυνατόν να μην με ρίξει κάτω από τα γέλια; Δεν θα δείτε να επαναλαμβάνεται ούτε ένα ψηφιακό χιλιοστό στο παιχνίδι και όλα τα επίπεδα ταιριάζουν γάντι με την νοητική κατάσταση του ατόμου που αντιπροσωπεύουν. 

Τίποτα δεν φτιάχνει καλύτερα την ατμόσφαιρα μιας ιστορίας από τις νότες που συνοδεύουν τις τοποθεσίες της. Σας προτείνω να ακούσετε το soundtrack του Psychonauts πριν βάλετε μπροστά τις περιπέτειες του Raz. Αν το κάνετε θα μείνετε κατάπληκτοι από το ταλέντο του Peter McConnell, μόνιμου μουσουργού των δημιουργιών του Tim Schafer. Καθένα από τα μουσικά κομμάτια του άλμπουμ που έχει συνολική διάρκεια 43ων λεπτών θα ταξιδέψει αυτόματα την φαντασία σας στο επίπεδο του Psychonauts για το οποίο προορίζεται. Άκουγα το The Meat Circus και φανταζόμουν ένα τσίρκο με τα πολύχρωμα μέλη του να χτυπιούνται σαν τρελά για να διασκεδάσουν τους θεατές. Άκουγα το The Milkman Conspiracy και το μυαλό μου σχημάτιζε την εικόνα ενός καρτουνίστικου ήρωα να περπατά μουλωχτά στις μύτες σε περιβάλλον που τον παρακολουθούν. Άκουγα το The Matador και μια αρένα ταυρομαχιών σχηματιζόταν στην σκέψη μου. 

Την τελειότητα του soundtrack συμπλήρωσε μια στρατιά από voice actors που δίνουν ρέστα στην προσπάθεια τους να ζωντανέψουν τους εξωφρενικούς χαρακτήρες του Psychonauts. Την πρωτιά έχει ο Richard Steven Horvitz, βετεράνος των animation ταινιών που έχει δανείσει την φωνή του σε αρκετούς παλαβούς χαρακτήρες των video games. Ο Horvitz υποδύεται τον Raz με τον ενθουσιασμό για την ζωή και την τρέλα που εκπέμπει ο χαρακτήρας, καθιστώντας τον πιστευτό αλλά και συμπαθή σε εμάς. Ενώ μου άρεσε η δουλειά πολλών από τους voice actors σαν τον Nick Jameson που εξωτερίκευσε με μοναδικό τρόπο την τρέλα του Oleander, προσωπικά ξεχώρισα την Nika Futterman, ερμηνεύτρια του απίθανου Dogen. Ακούγοντας την φωνούλα του μικρού που μοιάζει σχηματικά με πασχαλινό αυγό αισθάνεσαι έντονη διάθεση να γελάσεις και ταυτόχρονα μεγάλη συμπάθεια προς το φουκαριάρικο ον με αποτέλεσμα να το νοιώθεις σαν δικό σου «άνθρωπο». 

Η επιστροφή των Psychonauts
Για φέτος το σημαντικότερο μήνυμα των Χριστουγέννων μας ήρθε λίγο τροποποιημένο σε σχέση με το κλασικό «ειρήνη και καλή διάθεση σε όλους τους ανθρώπους» που ακούμε κάθε χρόνο. Στις 3 Δεκεμβρίου στην εκδήλωση The Game Awards 2015 που πραγματοποιήθηκε στο Los Angeles ο Tim Schafer ανακοίνωσε ότι αυτός και η εταιρεία του είναι πανέτοιμοι να αρχίσουν τον σχεδιασμό του Psychonauts 2, χρηματοδοτώντας τα δύο τρίτα του προγράμματος από τα κεφάλαια τους και το τελευταίο τρίτο από τις δωρεές των οπαδών ανά τον κόσμο. Το συνολικό κόστος υπολογίζεται στα 18 εκατομμύρια δολάρια, σχεδόν διπλάσιο κόστος δηλαδή από το πρωτότυπο άρα αναμένουμε εντυπωσιακή βελτίωση στο οπτικό επίπεδο. 

Το Psychonauts 2 θα σχεδιαστεί με την πανίσχυρη μηχανή γραφικών Unreal Engine 4 και θα μπορέσουμε να το λιώσουμε στα συστήματα μας εντός του 2018. Μέχρι τότε οι τυχεροί κάτοχοι του PS4 θα παίξουν το prequel του Psychonauts in the Rhombus of Ruin που γεφυρώνει την ιστορία μεταξύ των δύο Psychonauts και είναι ένα platform game πρώτου προσώπου. Γνωρίζοντας ότι οι περισσότεροι συντελεστές του πρωτότυπου επανέρχονται δριμύτεροι στο sequel στοιχηματίζω ότι είστε ήδη σε αναμμένα κάρβουνα και προτείνω μια βουτιά στο Psychonauts για να θυμηθείτε την μαγεία του όσοι το τερματίσετε ενώ οι υπόλοιποι να καταλάβετε γιατί περιλαμβάνετε πλέον στους κλασικούς τίτλους της τέχνης των video games. 

Θετικά: 
- Πληθώρα καλοσχεδιασμένων χαρακτήρων και σουρεαλιστικό σενάριο που ξεχειλίζει από εμπνευσμένο χιούμορ 
- Πλούσια δράση με δυνατότητα εξερεύνησης κάθε σπιθαμής 
- Υψηλό level cap που επιτρέπει την τεράστια ενδυνάμωση του playable χαρακτήρα και customization των ψυχικών ικανοτήτων του
- Ένα βουνό από αντικείμενα για όσους κυνηγούν τα μυστικά και τα achievements
- Κλασικές Platform απολαύσεις με τρελά άλματα και ακροβασίες 
- Καταπληκτικό soundtrack και voice acting που ταιριάζοτν «γάντι» στην περιπέτεια 

Αρνητικά:
- Απότομη αύξηση της δυσκολίας σε κατά τόπους περιοχές
- Το περιβάλλον δείχνει σε πολλά σημεία σχεδιαστική επιπολαιότητα
- Τα Adventure στοιχεία του και η αφήγησή του ίσως αποθαρρύνουν τους οπαδούς των κλασικών 3D Platform που αποζητούν πιο γρήγορη δράση

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 9
Gameplay: 8
Αντοχή: 8
Γενικά: 8.3

Διδάσκει την ποιότητα στην αφήγηση και την δράση.

Γιάννης Μοσχονάς