Final Fantasy IX

"Οι αναμνήσεις μου θα είναι κομμάτι του ουρανού."

Πήρα το θάρρος για αρχή να δανειστώ την τελευταία πρόταση από αυτόν τον μοναδικό μονόλογο του Vivi, καθώς είναι όλα όσα σημαίνει η σειρά Final Fantasy, για την γενιά που μεγάλωσε με τους τίτλους της στο PlayStation και στο SNES και ειδικότερα για το Final Fantasy IX το οποίο έμελλε να είναι και το τελευταίο για αυτή την πλατφόρμα.

Μετά την παγκόσμια επιτυχία του Final Fantasy VII (που μέχρι και σήμερα θεωρείται το καλύτερο Final Fantasy και καταλογίζεται ανάμεσα στα καλύτερα JRPG όλων των εποχών) αλλά και την εισπρακτική επιτυχία του Final Fantasy VIII (το μόνο game της σειράς που έβγαλε κέρδος άνω των 50 εκατομμυρίων δολαρίων σε διάστημα μόλις 13 εβδομάδων) ο Hironobu Sakaguchi, πατέρας των Final Fantasy, ήθελε για το τελευταίο FF στο PlayStation κάτι μοναδικό, κάτι το οποίο θα σηματοδοτούσε το τέλος μιας εποχής με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, προτού μπει η σειρά στο next – gen και στο PlayStation 2.

Έτσι, αποφασίστηκε πως το νέο Final Fantasy θα είναι ένα κράμα όλων εκείνων των χαρακτηριστικών που αγάπησε το κοινό του τις προ PlayStation εποχές. H ανάπτυξη του JRPG ξεκίνησε παράλληλα με αυτή του Final Fantasy VIII, από μια άλλη ομάδα developers της (τότε) Squaresoft, που είχε ως έδρα της την Hawaii. Με τα πρώτα πρώιμα concept art να κυκλοφορούν σιγά σιγά και να απεικονίζουν ένα κόσμο διαφορετικό από αυτόν που είχαν συνηθίσει από τα προηγούμενα δύο Final Fantasy, οι fans της σειράς, πίστεψαν πως αυτός ο τίτλος θα κυκλοφορήσει σαν side story. Η Squaresoft έβαλε τέλος σε αυτές τις φήμες με ανακοίνωση της στα τέλη του 1999 και ύστερα από μια μεγάλη διαφημιστική καμπάνια, στην οποία πήρε μέρος και η Coca – Cola, τελικά το Final Fantasy IX κυκλοφόρησε σε Ιαπωνία και Αμερική μέσα στο 2000, ενώ στην Ευρώπη μας ήρθε τον Φεβρουάριο του 2001.

Αφήνοντας πίσω την τεχνολογική δυστοπία του Final Fantasy VII και την φουτουριστική ουτοπία του Final Fantasy VIII, ανεβείτε στο steampunk αερόπλοιο του Final Fantasy IX, κάντε equip τα abilities σας και αφήστε το να σας ταξιδέψει σε έναν παραμυθένιο κόσμο με οδηγό την νοσταλγία. 

I want to be your canary
Ένα παραμύθι για να θεωρηθεί επιτυχημένο πρέπει να πληροί κάποιες προϋποθέσεις. Μαγεία, ιππότες, κάστρα και μία πριγκίπισσα που ψάχνει τον ήρωα που θα την σώσει, συνθέτουν το βασικό μοτίβο πάνω στο οποίο θα εξελιχθεί αυτή η ιστορία.

Βρίσκεστε στo βασίλειο της Alexandria και σε μια πόλη που έχει ντυθεί στα γιορτινά της, καθώς η πριγκίπισσα Garnet Til Alexandros XVII γιορτάζει τα 16 της χρόνια. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, η θεατρική ομάδα Tantalus από το γειτονικό βασίλειο του Lindblum θα ανεβάσει ένα έργο, αυτή τη φορά προς τιμήν της νεαρής πριγκίπισσας. Σκοπός αυτής της θεατρικής κομπανίας είναι να δώσουν σε όλους τους παρευρισκόμενους μια αξέχαστη παράσταση, αφού στην πραγματικότητα είναι μια κλίκα μικροκακοποιών που βασικός τους στόχος είναι να απαγάγουν την πριγκίπισσα. Ούτε αυτοί όμως δεν μπορούν να φανταστούν, κατά την διάρκεια της προετοιμασίας τους για το μεγάλο φινάλε, πως και η ίδια η Garnet θέλει να δραπετεύσει από το κάστρο, φεύγοντας μακριά από την μητέρα της (Queen Brahne) και τις ραδιουργίες που ετοιμάζει. Σε αυτή τη βασική και απλή ιδέα στηρίζεται το story του Final Fantasy IX και αργότερα, όπως και στα υπόλοιπα installments της σειράς, ξεδιπλώνεται μέσα από ίντριγκες και στενάχωρες καταστάσεις.

Το παραμυθένιο υπόβαθρο του σεναρίου απεικονίζεται από τον έρωτα που γεννιέται ανάμεσα στην Garnet και στον “απαγωγέα” της, τον Zidane, ο οποίος είναι και ο πρωταγωνιστής. Μέσα από πολλά ταξίδια και δύσκολες καταστάσεις θα μάθουν ο ένας τον άλλον, ενώ παράλληλα θα πρέπει να προστατεύσουν τον κόσμο τους από την απειλή που έχει αρχίσει να απλώνεται σε αυτόν. Η ιστορία αν και είναι αρκετά απλή και μερικές φορές προβλέψιμη, αποδίδεται πολύ σωστά μέσω των κλασικών dialogue bubbles και εξαιρετικών cutscenes, ενώ η ένταση χτίζεται σταδιακά και σας κρατάει σε εγρήγορση μέχρι και την κορύφωση της.

Κάθε χαρακτήρας έχει την δική του ξεχωριστή προσωπικότητα και άποψη, κάτι που τονίζεται μέσω των διαλόγων. Οι διάλογοι δίνουν μια εξαιρετική συνοχή στην αφήγηση της ιστορίας, ενώ δεν λείπουν και οι κωμικές στιγμές οι οποίες είναι πραγματικά πολλές σε αυτό το Final Fantasy. Στον αντίποδα, οι συγκινητικές στιγμές που προσφέρει είναι και αυτές αρκετές, αφού οι πρωταγωνιστές καταπιάνονται με εσωτερικούς, προσωπικούς προβληματισμούς γύρω από θέματα που έχουν να κάνουν με την ζωή τους ως τώρα. Επιπλέον, όπως σε κάθε Final Fantasy, έτσι και εδώ θα βρείτε φιλοσοφικές αναλύσεις γύρω από πολλά λεπτά ζητήματα της ζωής, όπως ο φόβος του θανάτου, η ανάγκη ενός ατόμου να ανήκει κάπου και η ματαιότητα του πολέμου.

Μια πολύ έξυπνη προσθήκη έγινε σε αυτό το Final Fantasy όσον αφορά στον τρόπο αφήγησης της ιστορίας. Το Active Time Event (ATE) βάζει το αλατοπίπερο στην αφηγηματική τεχνική αφού σε δεδομένες στιγμές, σας αφήνει να δείτε τι γίνεται με άλλους χαρακτήρες σας που δεν βρίσκονται εκείνη τη στιγμή μαζί σας, με αποτέλεσμα να προσδίδεται βάθος τόσο στο main story όσο και στα διάφορα side stories που ακολουθείτε. Τέλος, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, ενώ η κλιμάκωση της ιστορίας χτίζεται με πολύ ικανοποιητικό ρυθμό, το κυρίως νόημα της δίνεται με την εμφάνιση του Kuja, ο οποίος είναι και ο “κακός” αυτού του παραμυθιού. Αν και αινιγματικός στην αρχή, όσο προχωράει η ιστορία θα καταλάβετε πως τα κίνητρα του είναι ρηχά σε σχέση με αυτά των ανταγωνιστών των προηγούμενων ή ακόμα και των επόμενων Final Fantasy. Sephiroth δεν γίνεσαι μόνο βάφοντας το μαλλί σου άσπρο.

Βήματα στα σκοτεινά
Μετά από ένα πανέμορφο εισαγωγικό cutscene που παρουσιάζει την πόλη της Alexandria αλλά και το θέατρο-αερόπλοιο να την πλησιάζει, ο έλεγχος γυρνάει σε σας. Ελέγχοντας λοιπόν τον Zidane, πρώτος σας στόχος είναι να… φωτίσετε το δωμάτιο στο οποίο βρίσκεστε. Ύστερα από την γνωριμία σας με τα υπόλοιπα μέλη της “θεατρικής” ομάδας και μετά το tutorial μάχης, ο έλεγχος γυρνάει στον Vivi, έναν μικρό, μυστήριο αλλά και αδέξιο μάγο, ο οποίος βρίσκεται στους δρόμους της Alexandria και προσπαθεί να φτάσει ως το παλάτι για να παρακολουθήσει και αυτός την θεατρική παράσταση.

Από τα πρώτα κιόλας λεπτά θα καταλάβετε πως το Final Fantasy IX έχει αρκετή δόση χιούμορ, ενώ θα παρατηρήσετε πως ο κόσμος του είναι αισθητά πιο ζωντανός από αυτούς των προκάτοχων του αφού βλέπετε παιδάκια να τρέχουν στους δρόμους και γενικότερα ένα κλίμα αισιοδοξίας να είναι απλωμένο στην ατμόσφαιρα. Όλα αυτά...τουλάχιστον προς το παρόν.

Επιστροφή στις ρίζες
Οι εναλλαγές στον έλεγχο των χαρακτήρων είναι χαρακτηριστικό στοιχείο όλων των Final Fantasy. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα σχετικά μικρό cast, τουλάχιστον σε σχέση με τους δύο προηγούμενους τίτλους της σειράς, όπου ο αριθμός του main cast ήταν δέκα για το Final Fantasy VII και έντεκα για το Final Fantasy VIII. Εδώ έχετε στην διάθεση σας οκτώ βασικούς χαρακτήρας, καθένας εκ των οποίων διαθέτει τις δικές του μοναδικές ικανότητες. Πέρα από τον Zidane και την Garnet που είναι οι star της ιστορίας, το ρόστερ συμπληρώνεται με τον Vivi (έναν μικρό και ντροπαλό μαθητευόμενο μαύρο μάγο), τον Steiner (ο κλασσικός ιππότης που έχει ως σκοπό την προστασία της πριγκίπισσας Garnet), την Freya (μία περιπλανώμενη dragon knight από το βασίλειο της Burmecia), την Eiko(ένα χαρούμενο αλλά και μοναχικό κοριτσάκι), τον Amarant(ένας καταζητούμενος που δεν νοιάζεται για πολλά πράγματα) και τον/την Quina (που τον μόνο που τον/την νοιάζει είναι το φαϊ). Το main roster πλαισιώνει και ένας αριθμός guest χαρακτήρων που μπορείτε να ελέγξετε σε συγκεκριμένα σημεία του παιχνιδιού για τις ανάγκες της ιστορίας.

Ήδη από την πρώτη στιγμή που θα έχετε την ευκαιρία να περιηγηθείτε στο μενού γίνεται αντιληπτό, ότι κάθε χαρακτήρας έχει συγκεκριμένα abilities που μπορεί να χρησιμοποιεί. Σε αντίθεση λοιπόν με τους δύο προηγούμενους τίτλους της σειράς, όπου -είτε μέσω των materia του Final Fantasy VII, είτε μέσω των GF στο Final Fantasy VIII- οι χαρακτήρες σας μάθαιναν ότι ability θέλατε, στο Final Fantasy IX τα abilities αφορούν συγκεκριμένους χαρακτήρες. Για παράδειγμα μόνο ο Zidane μπορεί να χρησιμοποιήσει το Steal command ενώ μόνο ο Vivi μπορεί να χρησιμοποιήσει μαύρη μαγεία και ούτω καθεξής. Το σύστημα εκμάθησης νέων abilities έχει επίσης αλλάξει ριζικά. Καταρχάς τα abilities χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Action και Support. Τα μεν είναι επιθέσεις, spells ή buffs και τα δε είναι passive skills τα οποία σας δίνουν guard ενάντια σε status changes ή σας βοηθάνε να παίρνετε περισσότερο experience από τις μάχες.

Τα abilities αφορούν αντικείμενα που αγοράζετε η βρίσκετε στον κόσμο. Όταν κάνετε equip ένα αντικείμενο το ability που έρχεται μαζί του, θα κάνει την εμφάνιση του στην λίστα με τα abilities του χαρακτήρα που το “φόρεσε”. Είναι και αυτά character specific και ας μπορούν το ίδιο αντικείμενο να το φορέσουν δύο διαφορετικοί χαρακτήρες. Αν π.χ. έχετε στην κατοχή σας ένα καπέλο που δίνει Cure και Fire, μόνο η Garnet και η Eiko θα μπορούν να μάθουν το Cure, ενώ μόνο ο Vivi θα μπορέσει να μάθει το Fire. Για να μπορέσει ένας χαρακτήρας να μάθει μόνιμα ένα ability χωρίς να χρειάζεται να φοράει το αντικείμενο, θα πρέπει να μαζέψει αρκετά ability points (AP) τα οποία δίνονται σαν τα Experience Points μετά το τέλος της μάχης. Όσων αφορά τα support skills δεν μπορείτε να έχετε εξοπλισμένα όλα όσα έχετε μάθει στους χαρακτήρες σας. Στην διάθεση σας έχετε magic stones, τα οποία γίνονται περισσότερα όσο ανεβαίνετε level και με αυτά μπορείτε να εξοπλίσετε τα support abilities που θέλετε, ανάλογα με τις ανάγκες της περιοχής που βρίσκεστε. Αυτό δίνει βάθος στο gameplay και σας κάνει να σκέφτεστε σοβαρά τι πραγματικά χρειάζεστε.

Μια ακόμη αλλαγή που έρχεται από τα παλιά, είναι ότι σε αυτό το Final Fantasy προστίθεται και πάλι ένας τέταρτος χαρακτήρας κατά την διάρκεια της μάχης. Αυτό σε συνδυασμό με τα character specific abilities σας δίνουν σαν αποτέλεσμα μια πληθώρα στρατηγικών επιλογών για να βγείτε νικητές. Βέβαια μην νομίζετε πως με την προσθήκη τέταρτου χαρακτήρα οι μάχες γίνονται πιο εύκολες, καθώς οι αντίπαλοι ήδη από την αρχή κάνουν περισσότερο damage σε σχέση με αυτούς των προηγούμενων τίτλων. Υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία τεράτων να αντιμετωπίσετε, καθένα με τα δικά του abilities και ορισμένες φορές θα πρέπει να ακολουθήσετε συγκεκριμένες στρατηγικές για να επιβιώσετε.

Όπως και σε κάθε Final Fantasy, έτσι και εδώ, στις μάχες μπαίνετε μέσω των κλασικών random encounters που εμφανίζονται (ευτυχώς) αρκετά μειωμένα, ενώ αφού μπείτε στο battle screen σας περιμένει το επίσης κλασσικό turn-based σύστημα μάχης που είναι ορόσημο αυτής της σειράς. Σε γενικές γραμμές οι αντίπαλοι δεν θα σας δυσκολέψουν ιδιαίτερα, με εξαίρεση τα bosses προς το τέλος του game, όπου ίσως να χρειαστεί να κάνετε λίγο grinding για να μαζέψετε Gil κυρίως, αφού αν δεν κάνετε Flee στις μάχες μέχρι εκείνο το σημείο δεν θα έχετε πρόβλημα με τα levels.

Επιστροφή κάνουν επίσης και τα summons, οι θεότητες που μπορείτε να επικαλεστείτε για να σπείρετε τον όλεθρο στους αντιπάλους σας. Τα eidolons, όπως ονομάζονται στο Final Fantasy IX, μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε μόνο μέσω της Garnet και της Eiko, αφού το summoning είναι character specific ability. Μια καινοτομία που παρουσιάζεται εδώ, είναι πως τα animation των eidolons παρουσιάζονται ολόκληρα μόνο την πρώτη φορά που τα χρησιμοποιείτε ενώ τις υπόλοιπες φορές, βλέπετε την μικρή εκδοχή την στιγμή που γίνεται το damage, με αποτέλεσμα να μην χάνετε χρόνο βλέποντας τα ίδια και τα ίδια. Αξίζει να σημειωθεί πως δυστυχώς, όσoν αφορά τα eidolons, θυσιάζεται το gameplay για το σενάριο. Ενώ τα έχετε από την αρχή και δεν μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε λόγω χαμηλού MP, για χάρη της ιστορίας, η πρώτη φορά που μπορείτε να τα καλέσετε ενάντια των εχθρών σας είναι σχεδόν στην μέση του game. Επίσης στο Final Fantasy IX είναι εμφανώς πιο αδύναμα σε σχέση με το πώς ήταν στα προηγούμενα games της σειράς, ενώ ορισμένα bosses έχουν guard ενάντια τους. Αυτά σε συνδυασμό με το ότι αν είστε εξοπλισμένοι σωστά, ο Zidane κάνει στις περισσότερες περιπτώσεις με ένα απλό attack πιο πολύ damage απ’ ότι το καλύτερο σας eidolon, δεν σας δίνονται και πολλοί λόγοι να τα χρησιμοποιείτε συχνά, δεδομένου βέβαια πως η Garnet και η Eiko είναι και οι μόνες dedicated healer του ρόστερ.

Οι χαρακτήρες σας έχουν και αυτοί τα όρια τους. Όταν οι αντίπαλοί σας κάνουν το λάθος και τα ξεπεράσουν τότε μπαίνετε σε Trance mode. Όχι, δεν αρχίζετε να κοπανιέστε σαν τα χταπόδια υπό την επήρεια χαπιών με beatάτη μουσική στο υπόβαθρο, αντιθέτως χτυπάτε τους εχθρούς σας σαν τα χταπόδια με ότι καλύτερο έχετε. Το Trance αντικαθιστά τα Limit Break των προηγούμενων Final Fantasy και εισάγει νέους μηχανισμούς. Καταρχάς πλέον δεν μπορείτε να επιλέξετε εσείς τα conditions κάτω από τα οποία θα μπαίνετε σε αυτό το mode.

Κάτω από την μπάρα που δείχνει πότε είναι η σειρά κάποιου χαρακτήρα για να επιτεθεί, υπάρχει η Trance bar η οποία γεμίζει μόνο όταν σας επιτίθεται κάποιος εχθρός. Όταν γεμίσει και μπείτε σε Trance mode, το command list αλλάζει ανάλογα με τον χαρακτήρα δίνοντας σας νέες επιλογές ή μια πιο δυνατή εκδοχή των επιθέσεων που ήδη υπάρχουν. Για παράδειγμα όταν ο Zidane μπει σε Trance mode εμφανίζεται η επιλογή Dyne που περιέχει διάφορες πολύ δυνατές επιθέσεις, ενώ όταν μπει ο Vivi μπορείτε απλά να χρησιμοποιήσετε spells δύο φορές. Αξίζει να σημειωθεί πως ενώ το Trance bar γεμίζει σχετικά αργά, όταν επιτέλους μπείτε σε Trance mode μπορείτε να κάνετε επιθέσεις αρκετές φορές, αφού κάθε επίθεση “τρώει” λίγο – λίγο την μπάρα σε αντίθεση με τα παλαιότερα Final Fantasy που τα Limit Breaks ήταν μιας χρήσης.

Την τελευταία του εμφάνιση σε παιχνίδι Final Fantasy κάνει το world map. Μια λειτουργία που δυστυχώς, αντί να τελειοποιηθεί στα μεταγενέστερα offline installments της σειράς αφαιρέθηκε τελείως. Στο world map μπορείτε να κινηθείτε αρχικά με τα πόδια ενώ αργότερα θα έχετε την δυνατότητα να καβαλήσετε Chocobo (ναι, είναι και αυτά εδώ) να οδηγήσετε πλοίο ενώ προς το τέλος θα έχετε τα δικά σας αερόπλοια. Ο κόσμος που μπορείτε να εξερευνήσετε απλώνεται σε τρεις ηπείρους ενώ υπάρχουν πολλά μέρη τα οποία μπορείτε να επισκεφθείτε.

Γενικότερα η προσοχή στην λεπτομέρεια που έχει δοθεί σε αυτό το Final Fantasy είναι πραγματικά απίστευτη. Από τα moogles που κάνουν επανεμφάνιση με σοβαρό ρόλο αυτή τη φορά, αφού χρησιμοποιούνται ως save points έως τα minigames που μπορείτε να βρείτε διάσπαρτα, είτε σε side stories, είτε ως αφηγηματική τεχνική για να πάει μπροστά η ιστορία, κάνει την εξερεύνηση αυτού του κόσμου αρκετά rewarding. Όσο ψάχνετε τις οθόνες στις οποίες βρίσκεστε τόσο θα ανακαλύπτετε κρυμμένα αντικείμενα που μπορούν να κάνουν την ζωή σας ευκολότερη.

Συνδυάζει όλα τα καλά στοιχεία των παλαιότερων installments σε ένα νοσταλγικό ταξίδι με φόντο έναν παραμυθένιο κόσμο.

Το μεγάλο minigame και για αυτό το Final Fantasy είναι ένα card game ονόματι Tetra Master. Αν και είναι αρκετά εύκολο να το μάθετε δεν υπάρχει κανένα απολύτως tutorial που να εξηγεί ακριβώς πως παίζεται το παιχνίδι. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα, αρκετοί από εσάς να αποθαρρυνθούν και μην ασχοληθούν όσο θα ήθελαν αφού δεν είναι και ότι καλύτερο να χάνεις χωρίς να ξέρεις το γιατί. Τα μαγαζιά τα οποία μπορείτε να επισκεφθείτε είναι τα κλασικά item και weapon shops, ενώ ξεχωρίζουν τα synths shops στα οποία μπορείτε να ενώσετε δύο όπλα, armors, αντικείμενα ή και συνδυασμούς των παραπάνω δημιουργώντας έτσι ακόμα δυνατότερα αντικείμενα για τους χαρακτήρες σας. Τέλος, στο Final Fantasy IX τα Chocobos έχουν το δικό τους δάσος και ένα minigame τύπου treasure hunt με αρκετά rewards που περιμένουν να γίνουν δικά σας. Το Final Fantasy IX προσφέρει περιεχόμενο απλόχερα και μαζί με το main story που είναι από μόνο του αρκετά μεγάλο, μιλάμε για μια αν μη τι άλλο χορταστική εμπειρία που θα σας κρατήσει συντροφιά από 44 μέχρι 62 ώρες.

Κόσμος αγγελικά πλασμένος
Από το πρώτο κιόλας cutscene θα παρατηρήσετε την εντυπωσιακή παρουσίαση και την ομορφιά των γραφικών του Final Fantasy IX. Οι υπεύθυνοι για τον γραφικό τομέα του FF9 κατάφεραν να αποδώσουν στο έπακρο τον παραμυθένιο κόσμο της ιστορίας, σχεδιάζοντας λεπτομερέστατα τα backgrounds αλλά και τους χαρακτήρες. Ο κόσμος φαντάζει πιο ζωντανός λόγο των animation που “τρέχουν” γύρω σας, ενώ οι γωνίες της κάμερας δεν θα δυσκολέψουν καθόλου στον προσανατολισμό σας.

Οι χαρακτήρες είναι πιο λεπτομερείς από ποτέ τόσο κατά την διάρκεια της μάχης όσο και όταν περιπλανιέστε στα διάφορα μέρη που επισκέπτεστε. Επιπλέον ο κάθε χαρακτήρας έχει την δική του κινησιολογία, σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα Final Fantasy που όλοι οι χαρακτήρες είχαν πανομοιότυπους τρόπους αντίδρασης. Τα background της οθόνης μάχης επιτέλους αναμιγνύονται φυσικά με το battle ground και προσδίδουν ένα ρεαλισμό, σε αντίθεση με αυτά των προηγούμενων 3D τίτλων της σειράς που φαινόντουσαν απόμακρα και σαν σκηνικά από low – budget θεατρική παράσταση. Τέλος τα cutscenes με την σωστή τους σκηνοθεσία και την εξαιρετική τους λεπτομέρεια μαρτυράνε πως το Final Fantasy IX έφτασε το PlayStation στα όρια των γραφικών δυνατοτήτων του.

Η μελωδία της παρακμής
Για ακόμα μια φορά υπεύθυνος για την μουσική ενός Final Fantasy είναι ο εξαιρετικά ταλαντούχος συνθέτης της σειράς Nobuo Uematsu. O Uematsu έχει αφήσει εποχή στην gaming μουσική με τις δημιουργίες του, ενώ ο ίδιος έχει υποστηρίξει πολλές φορές πως το soundtrack του Final Fantasy IX είναι και το αγαπημένο του. Μέσα στο game θα ακούσετε πολλά κλασικά κομμάτια, αλλά και πολλά καινούργια που δημιουργήθηκαν μόνο για τις ανάγκες αυτού του Final Fantasy.

Το ύφος είναι καθαρά μεσαιωνικό τις περισσότερες φορές, ενώ δεν λείπουν και κάποια πιο ηλεκτρονικά κομμάτια. Δυστυχώς για τον Uematsu το soundtrack του Final Fantasy IX είναι και το πιο αδιάφορο από όλα της σειράς. Με εξαίρεση το main theme και το theme της θεατρικής μάχης στην αρχή του game όλες οι άλλες μελωδίες είναι αδιάφορες και ξεχνιούνται γρήγορα. Σε ένα παιχνίδι που δεν έχει voice acting τα συναισθήματα των ηρώων πρέπει να μεταφέρονται στον παίκτη μέσω των συναισθημάτων που προκαλεί η μουσική. Το άλλο πρόβλημα που παρατηρείται με τον ήχο είναι ότι έχει ξεμείνει στην 16-bit εποχή. Δεν νοείται στον γραφικό τομέα να έχεις ανεβάσει τον πήχη τόσο ψηλά και στον ηχητικό να κινείσαι στα πρότυπα του 1992. Το υπόλοιπο sound design είναι εφάμιλλο των προηγούμενων Final Fantasy με μοναδική εξαίρεση ότι πλέον τα sound effects γεμίζουν περισσότερο τον χώρο και δίνουν ακόμα μεγαλύτερη ζωντάνια στον κόσμο.

The abduction is over. I can’t take you any further
To Final Fantasy IX υπόσχεται ένα μαγικό ταξίδι σε ένα παραμύθι βγαλμένο από παλιούς μεσαιωνικούς μύθους. Με τα καλύτερα στοιχεία όλων των προγενέστερων Final Fantasy μαζεμένα εδώ και με νέες προσθήκες στο gameplay δεν είναι τυχαίο που ο δημιουργός της σειράς, Hironobu Sakaguchi, το χαρακτήρισε ως το αγαπημένο του Final Fantasy “αφού βρίσκεται πιο κοντά στην ιδανική του άποψη για το πως θα πρέπει να είναι κάθε τίτλος που φέρει το όνομα αυτής της σειράς”. To σίγουρο είναι ότι το Final Fantasy IX με την παραμυθένια ατμόσφαιρα που δημιουργεί και τις δόσεις νοσταλγίας που το αγκαλιάζουν, έχει καταλάβει μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές των fan της σειράς ανά τον κόσμο. Σαν το τελευταίο installment της σειράς για το PlayStation αφήνει πίσω του μια εποχή με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Οι αναμνήσεις μας θα είναι κομμάτι του ουρανού που δημιούργησε.

Θετικά:
- Απλή αλλά πολύ σωστά δοσμένη ιστορία
- Τα καλύτερα στοιχεία όλων των Final Fantasy είναι εδώ
- Πολύ όμορφος κόσμος
- Εξαιρετικά γραφικά
- Μεγάλη προσοχή στην λεπτομέρεια
- Εύχρηστο ability system
- Βάθος στο σύστημα μάχης

Αρνητικά:
- Το story μπορεί να γίνει προβλέψιμο
- Θυσιάζει σε μερικές περιπτώσεις το gameplay για τo σενάριο
- Αδιάφορος ανταγωνιστής
- Απαρχαιωμένος ήχος

Βαθμολογία
Γραφικά: 9
Ήχος: 7.5
Gameplay: 8.5
Αντοχή: 8
Γενικά: 8.6

Το κύκνειο άσμα της σειράς καταφέρνει, για τους δικούς του λόγους, να ξεχωρίσει από τα υπόλοιπα. 

Αντώνης Δελησάββας