Rogue Legacy

Hot
Γιάννης Μοσχονάς
REVIEWED ON PC (Primary version tested)   Xbox One   PS4   PS3   PS Vita   Mac  

Δημιουργεί πολύωρη εξάρτηση. 

Δημιουργεί πολύωρη εξάρτηση. 

Δημιουργεί πολύωρη εξάρτηση. 

Διανύουμε μια χρονική περίοδο όπου τα games που παράγονται από ανεξάρτητες εταιρείες ανάπτυξης πολλαπλασιάζονται σαν τα… κουνέλια. Αυτό οδηγεί στην εμφάνιση δεκάδων νέων gaming studios με προϋπηρεσία κάτι τελειωμένους τίτλους, αναγκάζοντας εμάς τους δημοσιογράφους να ψάχνουμε με το μικροσκόπιο στο διαδίκτυο την ιστορία της κάθε εταιρείας και το ποιους τίτλους κυκλοφόρησε, τι πραγματεύονται κ.ο.κ. Η Cellar Door Games που δημιούργησε το Rogue Legacy είχε την καταπληκτική έμπνευση να ενσωματώσει όλη την ιστορία της εντός του παιχνιδιού, παρουσιάζοντας την με τόσο συναρπαστικό τρόπο που ωθεί τον παθιασμένο gamer να ασχοληθεί και με τις λοιπές δημιουργίες της.

Σε ειδικά δωμάτια του κάστρου όπου διαδραματίζεται το Rogue Legacy στάθηκα μπροστά σε πίνακες που πιάνουν την μισή οθόνη και απεικονίζουν όλους τους τίτλους της εταιρείας. Τα παιχνίδια της Cellar Door Games έχουν σαν κοινό παρανομαστή τους τα μέτρια προς άθλια γραφικά, το πρωτοποριακό θέμα και το εθιστικό gameplay που δύναται να σε κρατήσει καρφωμένο μπροστά από την οθόνη για πάρα πολλές ώρες. Το Don’t Shit Your Pants κερδίζει άνετα τον τίτλο του πιο ξεκαρδιστικού τους δημιουργήματος αφού περιστρέφεται γύρω από την προσπάθεια του πρωταγωνιστή να μην…τα κάνει πάνω του και εσείς τον ελέγχετε με εντολές κειμένου!



Ευτυχώς η υπόλοιπη συλλογή τους δεν ασχολείται με τόσο “troll-οθέματα” αλλά περιλαμβάνει τίτλους σαν το καταιγιστικό shoot ‘em up Bullet Audyssey, το adventure I Have One Day που αποτελεί φόρο τιμής στις θρυλικές περιπέτειες περασμένων δεκαετιών και το Villainous. Το τελευταίο θα το χαρακτήριζα αντίστροφο tower defence game όπου εμείς κοντρολάρουμε τις σκοτεινές ορδές και τις στέλνουμε κατά κύματα στα φιλήσυχα χωριά για λεηλασία. Να πω εδώ ότι η τιμή των 50 δολαρίων στο site της εταιρείας είναι αρκετά υπερβολική για το εν λόγω προϊόν αλλά τους συγχωρώ λόγω δημιουργικότητας.

Στο θέμα μας τώρα, το Rogue Legacy συνιστά το ακριβότερο project της Cellar Door Games μέχρι σήμερα, κόστισε 15.000 δολάρια από τις οικονομίες της ομάδας σχεδιασμού του και χρειάστηκαν 18 μήνες για την ολοκλήρωση του. Με στεναχώρησε ιδιαίτερα το γεγονός ότι, λόγω υψηλού κόστους παραγωγής, το Rogue Legacy στερήθηκε αρκετά χαρακτηριστικά που θα το καθιστούσαν ακόμα εθιστικότερο όπως ένα σύστημα συσσώρευσης πόντων εμπειρίας (experience points). Μία ακριβώς ώρα μετά την κυκλοφορία του Rogue Legacy, οι δημιουργοί του έβγαλαν τα λεφτά τους και το είδαν να εκτινάσσεται γρήγορα σε πωλήσεις ξεπερνώντας τις 100 χιλιάδες κομμάτια την πρώτη εβδομάδα. Αν απορείτε πως συνέβη αυτό σε ένα άγνωστο βιντεοπαιχνίδι από άγνωστους παραγωγούς, θα σας λυθούν οι απορίες διαβάζοντας την παρουσίαση που ακολουθεί.



The knight formerly known as Prince
Η ιστορία του Rogue Legacy είναι απλοϊκή, παλιομοδίτικη και συναρπαστική αφού θυμίζει ένα τσούρμο παραμύθια από την παιδική μας ηλικία. Ο βασιλιάς ενός ανώνυμου βασιλείου έπεσε θύμα ενός δολοφόνου που προσπάθησε να τον ξεκάνει με δηλητήριο. Γνωρίζοντας ότι οι περισσότεροι βασιλιάδες της ιστορίας ήταν μεγάλα καθάρματα αρχικά πήγα να χαρώ αλλά η ευτυχία μου εξανεμίστηκε μαθαίνοντας ότι ο δολοφόνος δεν πέτυχε τον σκοπό του, βέβαια αν ήταν επιτυχής δεν θα αναγκάζονταν ποτέ τα παιδιά του μονάρχη να ψάχνουν για γιατρειά κατά μήκος όλου του βασιλείου. Το μεγαλύτερο παιδί του βασιλιά είναι η ενσάρκωση μου στο παιχνίδι, ο φορέας της θέλησης μου πάνω στον οποίο έχω απόλυτο έλεγχο, ο μοναδικός playable χαρακτήρας.



Η μοναδική σωτηρία του γεροξεκούτη βρίσκεται στα έγκατα του στοιχειωμένου κάστρου Hamson, ενός κτίσματος που τοποθετείται στην άκρη του καταραμένου δάσους της περιοχής. Πρόκειται για ένα αντικείμενο που μπορεί να θεραπεύσει «πάσα νόσον και πάσαν μαλακίαν» συνεπώς αν το αποκτήσω πρώτος πριν τα αδέρφια μου η οικογένεια μου θα λάβει τις ύψιστες τιμές, μέχρι και βασιλιάς πρόκειται να γίνω μόλις…μας αφήσει ο γέρος. Οι παραπάνω πληροφορίες βρίσκονται στο πρώτο τμήμα του ημερολογίου του ήρωα μου που θα διαβάσετε στον προθάλαμο του κάστρου μόλις μπείτε. Το κείμενο αφήνει υπόνοιες ότι οι συγγενείς του πρίγκιπα μου τον θεωρούσαν αγύρτη και τον κακολογούσαν πίσω από την πλάτη του, μειώνοντας το κύρος που είχε στην αυλή.

Με τα μελλοντικά οφέλη του πρίγκιπα στο μυαλό μου προχώρησα προς την είσοδο του κάστρου (εκεί ξεκινά το παιχνίδι, δεν χρειάζεται να διασχίσετε το καταραμένο δάσος) συναντώντας μια πολύ γνώριμη φιγούρα της παγκόσμιας μυθολογίας, τον κύριο Χάροντα (Charon). Το ρασοφόρο πλάσμα είναι ο πιο ελεεινός φοροσυλλέκτης που θα συναντήσετε ποτέ, ούτε οι εφοριακοί σε καιρό μνημονίου δεν θα σας ζητούσαν όλα τα υπάρχοντα σας για να περάσετε στο κάστρο! Μετά την οικονομική αφαίμαξη ακολουθεί η είσοδος στο κάστρο και στον εθιστικό κόσμο του Rogue Legacy.



Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες
Το Rogue Legacy δεν είναι η ιστορία ενός θαρραλέου ιππότη που συγκρούεται με ορδές τεράτων μέχρι να αποκτήσει τον θησαυρό που αναζητά αλλά η ιστορία ενός ολόκληρου βασιλικού γενεαλογικού δέντρου. Εισερχόμενος στο κάστρο Hamson άρχισα να κραδαίνω το ξίφος μου αναζητώντας αντιπάλους και υφαίνοντας σενάρια του πόσο γρήγορα θα μπορέσω να φτάσω στον τελικό μου σκοπό ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο. Δύο λεπτά αργότερα έβλεπα την τελική οθόνη με τον ιππότη μου Sir Lee να κείτεται νεκρός και τα τελευταία του λόγια να είναι «Έπρεπε να διαλέξεις το άλλο παιδί». Έχοντας ξεραθεί στα γέλια αντίκρισα κατάπληκτος το πορτρέτο του Sir Lee που έμεινε στην ιστορία με το παρατσούκλι «ανίκανος ιππότης» και δίπλα τα πορτρέτα των απογόνων του που έπρεπε να επιλέξω για να συνεχίσουν την ηρωική αποστολή του. Μόλις ένας χαρακτήρας πεθαίνει εμφανίζονται άλλοι τρεις για να τοποθετήσουμε στην θέση του και αυτό συνεχίζεται επ’ άπειρον.

Πολύ γρήγορα συνειδητοποίησα ότι ο Sir Lee μπορεί να ήταν ψοφίμι αλλά οι απόγονοι του ανήκουν σε διαφορετικές classes και σχεδόν όλοι τους έχουν σοβαρά ψυχολογικά και σωματικά προβλήματα καταδεικνύοντας ότι το γενετικό υλικό του Lee ήταν για τα μπάζα! Πριν την επιλογή avatar χρειάζεται προσεκτική μελέτη της κλάσης και των ελαττωμάτων του διότι αμφότερα παίζουν τεράστιο ρόλο στην εξέλιξη της δράσης.



Δεν άργησα να καταλήξω ότι η αγαπημένη μου κλάση είναι ο Barbarian. Τα άφθονα hit points που διαθέτει τον καθιστούν τρομακτικά ανθεκτικό στo ξύλο με αποτέλεσμα να εκτελεί σχεδόν πάντοτε τα πιο εκτεταμένα playthroughs. Τα χτυπήματα του είναι αρκετά αδύναμα, τα mana points λειψά και διαθέτει μια ειδική κραυγή εμπνευσμένη από την δρακόντεια γλώσσα στο Skyrim η οποία πετάει πίσω όλους τους εχθρούς επί της οθόνης δίνοντας του χρόνο να ανασυνταχτεί.

Ο πιο θανατηφόρος χαρακτήρας στο Rogue Legacy είναι εκείνος που ανήκει στην κλάση Shinobi και στην αναβαθμισμένη της μορφή, τον Hokage. Όλες οι classes αναβαθμίζονται σε ένα επιπλέον επίπεδο πλην του Dragon, αυξάνοντας τα βασικά στατιστικά τους (strength, intelligence, mana, health κ.ο.κ.) και αποκτώντας μια πρόσθετη ικανότητα. Όσον αφορά τον Hokage αυτή είναι η τηλεμεταφορά του σε μικρές αποστάσεις προς την κατεύθυνση που κοιτά, αποφεύγοντας εχθρούς και βλήματα προσωρινά. Το μεγάλο ατού του Hokage είναι η τεράστια ζημιά που προξενεί στους εχθρούς και η ταχύτητα του. Είναι τρομερός ενάντια σε ανθεκτικότερους εχθρούς και bosses και θα τον λατρέψετε για την αποτελεσματικότητα του.

Στον τομέα της συσσώρευσης χρυσών νομισμάτων που είναι απαραίτητα για την αναβάθμιση των ικανοτήτων όλων των κλάσεων υπάρχουν δύο κλάσεις με τις οποίες έκανα πραγματικά χρυσές δουλειές, οι Miner και Dragon. Στην βέλτιστη μορφή του ο Miner αυξάνει δραματικά το ποσοστό του χρυσού που βρίσκει σε σεντούκια ή μαζεύει από τα πτώματα των τεράτων, στοιβάζοντας βουνά από χρυσάφι για να ρίξει στις αναβαθμίσεις. Φυσικά είναι λίγο μέτριος στην μάχη αλλά αν έχετε αυξήσει αρκετά τα γενικά hit points μπορεί να αντέξει όσο χρειάζεται για μια καλή μπάζα.



Ο Dragon είναι ένα πανάκριβο class που θα ανοίξετε μετά από πολλές ώρες παιχνιδιού αλλά αξίζει τον κόπο. Έχει φτερά και μπορεί να πετάξει παντού, αψηφώντας την βαρύτητα και τις δεκάδες παγίδες με καρφιά που θερίζουν την ενέργεια στους άτυχους που θα τις αγγίξουν. Παίζοντας με τον Dragon η αίσθηση μου στο Rogue Legacy άλλαξε τελείως και, από καθαρόαιμο platform, αισθανόμουν ότι παίζω Shoot ‘em up οριζόντιου scrolling μετακινώντας τον δράκο γρήγορα από οθόνη σε οθόνη και κόβοντας τέρατα με τις πύρινες ριπές του. Το πρόβλημα του είναι ότι το mana εξαντλείται γρήγορα επειδή εξαπολύει τις fireballs βροχή συνεπώς αρκετές φορές βαρέθηκα να περιμένω σε ασφαλές σημείο της πίστας μέχρι να «γεμίσει» και να αποτελειώσω τα λοιπά τέρατα και αντικείμενα.

Knight Raider
Τα ψυχοσωματικά προβλήματα των πολεμιστών συνιστούν μια αδιάκοπη πηγή γέλιου και ταυτόχρονα διαμορφώνουν την εξέλιξη της δράσης σε συντριπτικό βαθμό. Στα πιο ξεκαρδιστικά συγκαταλέγω την coprolalia και το I.B.S. Οι ήρωες με coprolalia πετάνε…μπινελίκια όταν χτυπηθούν, όπως και όταν πεθάνουν. Όσοι έχουν I.B.S. τείνουν να αμολούν βρωμερά αέρια από πίσω όταν κάνουν άλμα ή τσουλάνε. Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να διατηρήσεις την σοβαρότητα σου και να εστιάσεις στην μάχη όταν ο χαρακτήρας σου αμολάει εκκωφαντικές κλανιές; Έριξα άφθονο γέλιο διαβάζοντας την περιγραφή του hypergonadism που με πληροφόρησε ότι ο ιππότης μου είναι perma–roided (δηλαδή μόνιμα μπουκωμένος στα στεροειδή) και ο γέλωτας έφτασε μέχρι δακρύων μόλις μπήκα στον αγώνα με ιππότη που υποφέρει από τρέλα (dementia) και έβλεπα τις παραισθήσεις του να τρέχουν πέρα δώθε στην οθόνη!

Στα χαρακτηριστικά των ηρώων που διαμορφώνουν θετικά το εκάστοτε playthrough είναι τα dwarfism, clumsy και ADHD. Ο νανισμός μου επέτρεψε να περάσω σε μέρη που δεν χωρούν οι κανονικοί ήρωες σκοτώνοντας έξτρα τέρατα και μαζεύοντας περισσότερο χρυσάφι. Με το clumsy συνέτριβα όλα τα αντικείμενα που καταστρέφονταν, χωρίς την χρήση όπλων ή spells και το ADHD επιταχύνει δραματικά την κίνηση του πολεμιστή. Μέχρι εδώ όλα καλά θα μου πείτε, πολλές διασκεδαστικές επιλογές κλάσεων και χαρακτηριστικών αλλά τι καθιστά τελικά το gameplay του Rogue Legacy τόσο εθιστικό;



Από τους βασικούς παράγοντες που πρέπει να διαθέτει ένα βιντεοπαιχνίδι για να διατηρήσει το ενδιαφέρον μας είναι η παροχή μιας σειράς από άθλους οι οποίοι θα ενισχύσουν την πίστη στις ικανότητες μας ενώ παράλληλα θα μεταμορφώνουν την ψηφιακή μας ενσάρκωση σε ολοένα και δυνατότερο πλάσμα. Τα παραπάνω κατορθώνει το Rogue Legacy με μια σειρά από κλασικά game mechanics. Το πρώτο είναι η αδιάκοπη εξέλιξη των ηρώων από πέρασμα σε πέρασμα του στοιχειωμένου πύργου. Ο θάνατος κανενός ήρωα δεν πάει χαμένος αφού τα χρυσά νομίσματα που τσέπωσε τσακίζοντας τέρατα, έπιπλα και σεντούκια κληροδοτούνται αυτόματα στον επόμενο έτσι δεν θα εκνευριστείτε ποτέ όταν πεθάνει ο πολεμιστής σας όπως θα συνέβαινε στο 99% των υπολοίπων platform games.

Πλατφόρμες, τέρατα, πανίσχυροι ιππότες, βουνά από χρυσάφι, πως είναι δυνατόν ένας gamer να μην αγαπήσει το Rogue Legacy;

Τα χρήματα που μαζεύετε τα ξοδεύετε σε ένα νέο skill στην έπαυλή σας που μοιάζει έντονα με κάστρο και η οποία σταδιακά αποκτά νέα δωμάτια με περισσότερα και πιο χρήσιμα skills. Όσο έβλεπα τα χρήματα μου να πιάνουν τόπο ενισχύοντας όλες τις πτυχές των ηρώων μου τόσο επιθυμούσα να μαζέψω περισσότερα χρήματα για να τους ενισχύσω, πράγμα που προϋποθέτει αδιάκοπο grinding, την δεύτερη μέθοδο του gameplay που συναρπάζει. Για πολλές ώρες παιξίματος δεν έδινα δεκάρα για το αν θα ξεκάνω τα τέσσερα bosses του κάστρου για να φτάσω στο τελικό boss και να τερματίσω το παιχνίδι. Το μόνο που με ένοιαζε ήταν να καταστρέψω όσα περισσότερα πλάσματα και αντικείμενα μπορούσα για να μαζέψω χρήμα σαν τελειωμένος φιλάργυρος. Όσο περισσότερο χρήμα μάζευα και αποκτούσα πρόσβαση σε νέα skills, η όρεξη μου άνοιγε και έμπαινα με μεγαλύτερη φούρια στο επόμενο πέρασμα μου από το κάστρο.

Εκτός από το χρήμα η μανία συσσώρευσης επεκτάθηκε και στον πλούσιο εξοπλισμό όπως σπαθιά, κράνη, πανοπλίες κ.τ.λ. που κρύβεται σε ειδικά μπαούλα εντός του κάστρου. Η πρόσβαση σε αυτά έχει απαράβατους κανόνες όπως το να τα πλησιάσεις χωρίς άλμα, χωρίς να χάσεις health, χωρίς να σκοτώσεις τους φύλακες τους ή σκοτώνοντας τους όλους, αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι οι νέες δοκιμασίες τροφοδοτούν περισσότερο την εσωτερική ανάγκη για επιτυχία και κυριαρχία όποιου παίζει το Rogue Legacy. Με την επέκταση του θησαυροφυλακίου και της γκαρνταρόμπας των ηρώων οι επόμενοι πολεμιστές αποκτούν τρομακτικές ικανότητες, προοδεύοντας όλο και περισσότερο στις τέσσερεις συνολικά περιοχές του κάστρου φτάνοντας στο σημείο να αφανίζουν και τα bosses χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία.



A Hard day’s Knight
Στο άνωθεν πετυχημένο μείγμα ρίξτε και μια γερή δόση από παρεχόμενη αυτονομία για να ολοκληρωθεί το πάζλ της πώρωσης. Το κάστρο Hamson χωρίζεται σε τέσσερις περιοχές με κυμαινόμενη δυσκολία και ξεχωριστά τέρατα. Εγώ επέλεγα πάντα να ξαφρίσω τα αγαθά των ευκολότερων περιοχών, προχωρώντας στην συνέχεια στις δυσκολότερες αλλά εσείς μπορείτε να ξεκινήσετε με τις δυσκολότερες, να μπαίνετε και να βγαίνετε σε όποια περιοχή γουστάρετε, να εξολοθρεύετε τα bosses με την σειρά που επιθυμείτε κ.ο.κ. Εδώ εισάγεται και το κερασάκι στην λαχταριστή τούρτα του Rogue Legacy, το roguelike συστατικό. Το κάστρο αλλάζει μορφή και μέγεθος κάθε φορά που το επισκέπτεστε έτσι σε κάθε πέρασμα ανακαλύπτετε μια νέα περιοχή για εξερεύνηση και εκμετάλλευση με το στοιχείο του μυστηρίου να μην ξεθωριάζει ποτέ. 

Η ποικιλία των εχθρών είναι πραγματικά απίστευτη και ο μοναδικός σκοπός της ζωής τους είναι να σας εξολοθρεύσουν. Το A.I. τους είναι αυτό ακριβώς που περίμενα δηλαδή άκρως επιθετικό: με το που θα σας δουν δεν σταματούν αν δεν σας καθαρίσουν εκτός και αν βγείτε από την οθόνη οπότε δεν πρόκειται να σας ακολουθήσουν στην προηγούμενη, λειτουργούν δηλαδή σαν φρουροί της οθόνης τους. Οι δυσκολότεροι αντίπαλοι που ξεπάστρεψα πλην των bosses είναι τα ιπτάμενα φαντάσματα εν ονόματι Wizard, τα ύπουλα πορτραίτα που ζωντανεύουν μόλις τα αγγίξετε, οι λύκοι και τα αδυσώπητα ιπτάμενα κρανία. Όλα θέλουν τον δικό τους τρόπο αντιμετώπισης και θα σας κάνουν τον βίο αβίωτο ειδικά στις πίστες που είναι γεμάτες καρφιά.

Είναι αποκλειστικά στο χέρι σας το πόσο θα διαρκέσει η εμπειρία του Rogue Legacy. Εγώ φρόντισα να φτάσω στο 250+ level τους ήρωες μου (skill και επίπεδο πάει η δουλειά) και μετά να θερίσω σαν στάχυα τα bosses και τον τελικό «κακό» τερματίζοντας το παιχνίδι σε 33 ώρες. Φυσικά η περιπέτεια δεν τελειώνει εκεί γιατί μπορώ να αρχίσω πάλι τις επιδρομές στο κάστρο με σκοπό να φτάσω στο level cap των χαρακτήρων, να αποκτήσω όλο τον εξοπλισμό τους και να σκοτώσω τα αναβαθμισμένα bosses με τα οποία δεν ασχολήθηκα. Ο λόγος είναι απλός. Μου έσπαγαν τα νεύρα να πρέπει να εξολοθρεύσω ένα boss με δεδομένο χαρακτήρα που συνήθως δεν κρατάει στη μάχη και δεν προκαλεί υψηλό damage.

A not so charming Prince!
Ενώ είναι όλα ρόδινα στο gameplay του Rogue Legacy, η υψηλή πιστότητα στα γραφικά και τον ήχο πάει περίπατο. Μιλάμε για αναπαράσταση που θα μπορούσαμε να δούμε και την εποχή της Amiga με ελάχιστα πολύγωνα, αρκετό πιξέλιασμα, χαμηλή λεπτομέρεια και animation που απλά αναπαριστά στο μίνιμουμ τις κινήσεις των χαρακτήρων και τα αποτελέσματα που προξενούν τα όπλα τους. Στον ήχο η μιζέρια συνεχίζεται με μίζερες κλαγγές των σιδερένιων εξαρτημάτων και μια γκάμα από περιβαλλοντικούς ήχους που απλά κάνουν την δουλειά τους για να μην πέφτει μούγκα στη δράση. Εν ολίγοις, δεν θα σταματήσετε ποτέ την επέλαση σας για να θαυμάσετε το φόντο και την δουλειά που έχει γίνει.

Ένας τίτλος που θα μείνει αξέχαστος
Το υπέροχο gameplay του Rogue Legacy κλέβει την παράσταση από την μέτρια εικόνα και ήχο που αναπαριστά τον κόσμο του, ικανοποιώντας όλες τις εσωτερικές μας ανάγκες και αναγκάζοντας μας να αποκρινόμαστε πολύ συχνά στα αγαπημένα μας πρόσωπα που μας καλούν για κάτι «περίμενε, άλλο ένα πέρασμα και έρχομαι»! Οι δεκάδες ώρες gameplay μπορούν εύκολα να αγγίξουν την κατοστάρα αν είστε από τους gamers που κυνηγούν όλα τα achievements έτσι βλέποντας την τιμή των 15 ευρώ στο Steam αισθάνομαι ότι το αγοράζουμε σε εξευτελιστική τιμή σε σχέση με όσα προσφέρει.

Θετικά:
- Τεράστια γκάμα επιλογών για την ανάπτυξη των χαρακτήρων
- Απίθανο gameplay με άφθονο grinding που δεν το νοιώθεις επαναλαμβανόμενο χάρις στα roguelike στοιχεία
- Πολλές ώρες ασταμάτητης διασκέδασης
- Χιούμορ που διαπνέει το καθετί εντός του παιχνιδιού
- Αμέτρητες δοκιμασίες για να ξεδιπλώσετε τις ικανότητές σας

Αρνητικά:
- Γραφικά και ήχος περασμένων δεκαετιών
- Τα αναβαθμισμένα bosses δεν επιτρέπουν στο παίκτη να επιλέξει τον χαρακτήρα που θέλει

Βαθμολογία
Γραφικά: 6
Ήχος: 6
Gameplay: 9
Αντοχή: 9
Γενικά: 8

Γρήγορο και γεμάτο συναρπαστική δράση αποτελεί μια σίγουρη επιλογή για την συλλογή σας.

Γιάννης Μοσχονάς

NEWS   VIEW ALL

No News

User reviews

There are no user reviews for this listing.
To write a review please register or

Comments  

#1 JohnShepard (Level13) 25/09/2015 21:29
Δείχνει ενδιαφέρον καθώς μου θυμίζει παλιά καλά Platform που έπαιζα στα arcade.Πολύ καλό review Γιάννη.Οταν πληρωθώ πάει για αγορά.
#2 Asxetoss (Level19) 26/09/2015 00:19
Όντως αρκετά ενδιαφέρων παιχνίδι σύμφωνα με αυτά που γράφεις στο review Γιάννη ,σίγουρα μπαίνει στα υπόψιν το παιχνίδι .
#3 ashbringer (Level25) 26/09/2015 07:25
Ένα platform που ξεχωρίζει με μοναδικά στοιχεία.Αξίζει να ασχοληθεί κανείς.
#4 supermario644ever (Level20) 27/09/2015 13:39
Πολύ ενδιαφέρον και εθιστικό game
Score  8
8.19 User Score
(13  votes)
User Reviews 0
Genre: Platform, Roguelike
Developer: Cellar Door Games
Publisher: Cellar Door Games
Διάθεση: Cellar Door Games
Players: 1
Requirements: 1GB RAM, Επεξεργαστής Pentium ή Athlon στο 1.6GHz, Κάρτα γραφικών 512ΜΒ, Χώρος στο σκληρό δίσκο 400ΜB
Official Website: Κλικ εδώ
Release Date: 2013-06-27
Χρήστες που το θέλουν (VIEW ALL)
thumb thumb thumb
Χρήστες που το έχουν (VIEW ALL)
thumb
Χρήστες που το είχαν
Κανένας
Χρήστες που το έχουν στα αγαπημένα (VIEW ALL)
thumb thumb thumb
RELATED GAMES
thumb
VIDEOS

Top reviews (τρέχον έτος)

Top Reviews (by user score)

Latest User Reviews

1.
User levels   (10.0)
2.
User levels   (10.0)
3.
User levels   (10.0)
4.
User levels   (10.0)
5.
User levels   (10.0)
6.
User levels   (9.5)
7.
User levels   (3.0)
8.
User levels   (9.5)
10.
User levels   (10.0)