Towerfall Ascension

16-bit μάχες με βέλη!

Matt Thorson. Το όνομα μπορεί να μη σας λέει πολλά, αλλά αυτός ο κύριος βρίσκεται πίσω από την εταιρεία Matt Makes Games, η οποία είναι υπεύθυνη για το TowerFall Ascension, ένα 2D Platform που ως βάση του έχει την τοξοβολία. Κι αν η τοξοβολία ή ο vintage χαρακτήρας του δε σας εντυπωσίασε, τότε το ίδιο το παιχνίδι ίσως το καταφέρει και με το παραπάνω.

Η Matt Makes Games, είναι μια μικρή indie εταιρεία δημιουργίας παιχνιδιών, που -όπως λέει και το όνομά της-, ο ιδιοκτήτης της, Matt Thorson, είναι το βασικό στέλεχος και το μοναδικό πολλές φορές στην ανάπτυξη παιχνιδιών. Η τελευταία του δημιουργία, TowerFall Ascension, καταφέρνει μέσα στη γενικότερη διάθεση επιστροφής των 16-bit platform games στις κονσόλες νέας γενιάς, να ξεχωρίσει αποδεικνύοντας πως εν έτη 2014 τα γραφικά δεν είναι το σημαντικότερο στοιχείο σε ένα παιχνίδι.

Σαν ένα κλασικό Platform, το TowerFall Ascension δεν εστιάζει τόσο στο σενάριο όσο στη δράση. Η ιστορία είναι απλή. Ο κόσμος του TowerFall έχει πέσει σε διαβολικές δυνάμεις και καλείστε να τον σώσετε από τα χέρια του κακού, διαλέγοντας μεταξύ τεσσάρων τοξοβόλων/πολεμιστών και συγκεκριμένα τους Turncloak Soldier, Vigilanta Thief, Last of the Order και Assassin Prince. Κάθε χαρακτήρας δε διαθέτει ξεχωριστές ικανότητες, καθώς όλοι έχουν τις ίδιες δυνατότητες, και κάποιος θα μπορούσε να πει πως αυτό θυμίζει τα πρώτα Super Mario Bros. που ο Mario με τον Luigi είχαν ακριβώς τις ίδιες δυνάμεις και το μόνο που άλλαζε ήταν τα sprites.

Τρέμε Λέγκολας
Το TowerFall Ascension προσφέρει τρία διαφορετικά modes: το Versus, όπου 2-4 παίχτες βρίσκονται αντίπαλοι στην πίστα μέσα από την ίδια κονσόλα, τα Trials, όπου διαλέγετε πίστα και καλείστε να πετύχετε τους στόχους που εμφανίζονται σε αυτή κάνοντας το δυνατό καλύτερο χρόνο και σκορ και τέλος το Quest, όπου 1-2 παίχτες καλούνται να ξετυλίξουν την -όχι και τόσο πρωτότυπη- ιστορία του παιχνιδιού, μέσα από 120 πίστες. 

Σε κάθε πίστα εμφανίζονται δύο επίπεδα δυσκολίας: το normal και το hardcore. Στο hardcore τα τέρατα σας ορμούν κατά ορδές και η δυσκολία εκτοξεύεται στο κατακόρυφο. Μη ξεφεύγοντας από τις νόρμες, στο Quest mode και στο τέλος κάθε κόσμου σας περιμένει το καθιερωμένο boss, το οποίο καλείστε να νικήσετε, κάτι το οποίο φάνηκε αρκετά δύσκολο στην επίτευξη καθώς ειδικά τις πρώτες φορές θα χρειαστείτε πολλές προσπάθειες μέχρι να το επιτύχετε.

Platform τοξοβολία στο έπακρο
Κάπου εδώ ξεκινάει η μοναδικότητα του TowerFall Ascension. Σε κάθε πίστα που ξεκινάτε, έχετε στην κατοχή σας το τόξο με τρία βέλη τα οποία μπορείτε να ρίξετε προς όποια κατεύθυνση θέλετε, χρησιμοποιώντας τα βελάκια κίνησης. Όταν τα βέλη σας τελειώσουν, μπορείτε να τα μαζέψετε πάλι περνώντας από πάνω τους, κάτι το οποίο θα πρέπει να συνηθίσετε καθώς πιο συχνά θα πετυχαίνετε τους...τοίχους παρά κάποιο τερατάκι.

Καθ' όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, ο τοξότης βρίσκεται αντιμέτωπος με διάφορα τέρατα που εμφανίζονται σε σημεία της οθόνης τα οποία πετάνε, ανατινάσσονται, σας ρίχνουν βέλη, κάνουν ελιγμούς και βάζουν παγίδες. Μπορεί αυτό να ακούγεται απλό, αλλά το A.I. του παιχνιδιού κινείται σε υψηλά επίπεδα και πολλές φορές τα τέρατα μοιάζουν να βρίσκονται ένα βήμα πιο μπροστά. Οι τρόποι που μπορείτε να τα εξοντώσετε είναι δύο. Με τα βέλη σας ή (άλλη μία ομοιότητα με τη σειρά του Super Mario) να πηδήξετε πάνω τους. Έχετε επίσης την ευχέρεια να πέσετε στο κάτω μέρος της οθόνης και να ξαναεμφανιστείτε στο πάνω.

Στον τομέα του οπλισμού υπάρχει μια αξιοσημείωτη ποικιλία. Τα πυρομαχικά/βέλη σας έχουν πολλές κατηγορίες. Εκρηκτικά, βέλη που χοροπηδάνε στους τοίχους και άλλα που μπορούν να τους τρυπήσουν, ακόμα και ακτίνες λέιζερ είναι μερικά από τα όπλα που θα βρείτε καθώς προχωράτε τις πίστες. Επιπροσθέτως, σε κάθε πίστα κάνουν την εμφάνισή τους σεντούκια τα οποία κρύβουν power-ups όπως φτερά που δίνουν τη δυνατότητα στον τοξότη να πετάει, ασπίδες, επιπλέον βέλη ή κάποια πιο "τουμπανιασμένα" με τις ειδικές δυνάμεις που προαναφέραμε.

Ο χειρισμός του παιχνιδιού είναι αρκετά απλός. Κινείστε με το Analog Stick ή με τα βελάκια, με το Χ πηδάτε και με το τετράγωνο ρίχνετε βέλος. Μια πολλή έξυπνη προσθήκη στο παιχνίδι είναι η χρήση του R2 το οποίο σας επιτρέπει να κάνετε dash είτε στο έδαφος, αποφεύγοντας εχθρούς, είτε στον αέρα, κάνοντας το άλμα σας μεγαλύτερο ή αλλάζοντας κατεύθυνση. Αυτό όμως που το κάνει πιο ιδιαίτερο είναι η δυνατότητα που σας δίνεται όταν ένα εχθρικό τόξο έρχεται καταπάνω σας, να πατήσετε το κουμπί και να πάρετε το βέλος και να το κάνετε δικό σας. Προσοχή όμως, καθώς αν δεχτείτε ένα βέλος ή ένα άγγιγμα από τα τέρατα τότε είστε νεκροί. Και πολλές φόρες οι τέσσερις ζωές που ξεκινάτε την κάθε πίστα, δεν είναι αρκετές.

Multiplayer ή Quest; Μα προφανώς και multiplayer.

Κυνηγητό στον κόσμο των 16-bit
Εκεί όμως που το TowerFall Ascension πραγματικά λάμπει, είναι το Versus mode του. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Πριν ξεκινήσετε κάποια μάχη με τους φίλους σας, μέσα από τα options του παιχνιδιού καλείστε να διαλέξετε όλους τους παράγοντες της μάχης όπως τα όπλα που θα είναι διαθέσιμα, τον αριθμό των σεντουκιών, τα power ups μέχρι και την εμφάνιση ή όχι των cooldowns για το dash. Για τους φίλους της σειράς Worms το παραπάνω δεν φαντάζει ως πρωτοτυπία, αλλά λίγη σημασία έχει αυτό μιας και η μάχη μέσα στην «αρένα» είναι τελείως διαφορετική από αυτή της δημοφιλούς σειράς.

Το Versus mode είναι γρήγορο, αστείο και ειλικρινά θα απορήσετε πως ένα 16-bit παιχνίδι προσφέρει τόση ένταση και γέλιο! Η δυνατότητα του να κλέβεις βέλη που κάποιος φίλος σας έριξε κι αστόχησαν κάνει την εμπειρία ξεχωριστή, καθώς κυριολεκτικά επικρατεί ένας χάος και «πατείς με, πατώ σε»! Η λογική του παιχνιδιού βασίζεται στις αρχές του «εύκολο να το καταλάβεις, δύσκολο να γίνεις καλός». Έτσι μπορούν να συμμετάσχουν στο multiplayer κομμάτι άτομα κάθε ηλικίας, αλλά το να γίνει κάποιος expert θέλει πολύωρη εξάσκηση και «λιώσιμο».

Συνολικά η διάρκεια του Quest mode στο Towerfall: Ascension ανέρχεται σε 4 ώρες, διάστημα που ανεβαίνει στο διπλάσιο αν θελήσετε να ξεκλειδώσετε τα πάντα στο παιχνίδι. Πιστεύουμε πάντως ότι με την κατάλληλη παρέα το Versus mode θα σας φανεί πολύ διασκεδαστικό καθώς θα κυνηγιέστε πάνω-κάτω στα levels προσπαθώντας να χτυπήσετε ο ένας τον άλλο.

Pixels παντού...
Τα γραφικά του παιχνιδιού -όπως αναφέραμε και νωρίτερα- είναι 2D και βασίζονται σε ένα 16-bit περιβάλλον, το οποίο δείχνει, μέσα στο όλο κλίμα του παιχνιδιού, έντονα την ύπαρξη των pixels. Αυτό που κάνει εντύπωση όμως, είναι η ομαλότητα της κίνησης του παίχτη μέσα στο περιβάλλον του παιχνιδιού, θυμίζοντας την αμεσότητα που είχαν τα Platform του SNES και κυρίως τεχνικές ομοιότητες με τους πρώτους τίτλους της σειράς των Zelda.

Ηχητικά η μουσική κρατάει τα retro πρότυπα της παλιάς εποχής, αν και από ένα σημείο κι έπειτα ίσως σας φανεί κάπως επαναλαμβανόμενη. Τα ηχητικά εφέ δεν προσφέρουν κάτι καινούργιο και αργά ή γρήγορα κουράζουν. Αυτό που όμως ήταν ευχάριστη έκπληξη είναι το ότι ακούγονται από το ηχείο του χειριστηρίου του Playstation 4, κάνοντας έτσι το κάθε εφέ προσωπικό για κάθε χρήστη στο multiplayer mode του TowerFall Ascension.

Tελικά αξίζει;
Το TowerFall Ascension είναι ένα -αν μη τι άλλο- διασκεδαστικό παιχνίδι, που φέρνει πίσω την αίγλη από παιχνίδια σε 8/16-bit console games, θυμίζοντας στους μεγαλύτερους τις αμέτρητες ώρες παιχνιδιού στις αρχές δεκαετίας του '90 και μαθαίνοντας στους μικρότερους πως ένα παιχνίδι χωρίς σπουδαία γραφικά μπορεί να σας κρατήσει κολλημένους για μέρες.

Κάποιος θα μπορούσε να αναρωτηθεί. Υπάρχει κάτι που θα έπρεπε να έχει το TowerFall Ascension που δεν το έχει ήδη; Η απάντηση είναι απλή. Η απουσία του online multiplayer είναι εμφανής και θα έπρεπε να προστεθεί. Κατά τα άλλα, η κυκλοφορία του μπορεί να θεωρηθεί ολοκληρωμένη και μιας και διατίθεται online μόνο σε PC και PS4, τα 14 ευρώ που πωλείται μπορούν να θεωρηθούν προσιτή τιμή για ένα τέτοιο μικρό διαμάντι.

Θετικά:
- Άκρως διασκεδαστικό
- Ανταγωνιστικό Α.Ι.
- To Multiplayer mode
- Χαμηλή τιμή
- Ικανοποιητική διάρκεια για τα δεδομένα ενός indie game

Αρνητικά:
- Δεν υποστηρίζει online multiplayer
- Λιτά γραφικά και ελάχιστα μουσικά κομμάτια
- Αδιάφορο σενάριο

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 7
Gameplay: 8
Αντοχή: 8.5
Γενικά: 8

Εντυπωσιακά, απλό κι ευχάριστο με καθηλωτικό multiplayer.

Τάσος Μπενέτος