Η είδηση του θανάτου του Ερικ Γούλφσον σε πρώτη ανάγνωση θα αγγίξει μόνο τους εξαιρετικά μυημένους στη μουσική σκηνή και ιδιαίτερα στα πρώτα βήματα της progressive rock. Ας αρχίσουμε όμως να ξετυλίγουμε το κουβάρι, στην άκρη του οποίου υπάρχει μία πανέμορφη (μουσική) αθλητική ιστορία για έναν ήχο, που γνωρίζουν πιθανότατα όλοι όσοι έχουν ασχοληθεί έστω και μία φορά με τα σπορ.
Ο Ερικ Γούλφσον, που άφησε την τελευταία πνοή του σε ηλικία 64 ετών, παλεύοντας επί χρόνια με την επάρατη νόσο, ήταν το ένα από τα δύο μέλη του δημοφιλούς, τη δεκαετία '80, συγκροτήματος Alan Parson's Project.
Όταν ο Αλαν Πάρσον, αποφάσισε να σταματήσει την καριέρα του ως ηχολήπτης των Μπιτλς, του Πολ Μακ Κάρτνεϊ με πρωταγωνιστική συμμετοχή στο συγκλονιστικό αλμπουμ «The dark side of the moon» των Πινκ Φλόιντ, ξεκίνησε μια διαφορετική πορεία.
Και μαζί με τον Ερικ Γούλφσεν δημιούργησαν τους Alan Parson's Project. Χαρακτηριστικό γνώρισμα των πρώτων άλμπουμ του νέου συγκροτήματος, ήταν το γεγονός ότι ξεκινούσαν με ένα ορχηστρικό κομμάτι. Ένα από αυτά, που άνοιγε τον δίσκο «Eye in the sky» και αποτελούσε τη μελωδική έναρξη του ομώνυμου τραγουδιού, ήταν το «Sirius», το οποίο συνέθεσαν από κοινού ο Αλαν Πάρσον με τον Ερικ Γούλφσον. Ένα τραγούδι που έγραψε και γράφει τη διαχρονική ιστορία του στο χώρο του μπάσκετ και αποτελεί μνημείο έμπνευσης και ανατριχίλας στη διαδρομή του ΝΒΑ.
Η φωνή του Τόμι Εντουαρντς, κραυγάζει, τα λέιζερ ταξιδεύουν το κοινό σε μία άλλη μελλοντική εποχή, τα πυροτεχνήματα σκάνε και τα μάτριξ δίνουν το δικό τους στίγμα. «Aaaaaand nnnoooowwwwww.. The Starting Line Up of your .Chicaaaago Bulls». Ακόμα και οι αντίπαλοι μένουν άναυδοι και συγκλονισμένοι. Ναι καλά καταλάβατε, το Sirius είναι το κομμάτι που έντυσε την μουσική παρουσίαση της αρχικής πεντάδας των Σικάγο Μπουλς την εποχή του Μάικλ Τζόρνταν.
Οι Μπουλς ήταν η πρώτη ομάδα του ΝΒΑ που καθιέρωσε αυτό το είδος της παρουσίασης, με φωτορυθμικά, πυροτεχνήματα και ένα συγκεκριμένο τραγούδι να συνοδεύει τα ονόματα των παικτών. Σε αυτό το σημείο πρέπει να αποκατασταθεί και μία ιστορική αδικία. Ασφαλώς και ο Ρέι Κλέι ήταν ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με την μοναδική κι απαράμιλλη παρουσίαση των Μπουλς, αλλά δεν ήταν ο πιονέρος της διαδικασίας, ούτε ο καν ο εμπνευστής της χρησιμοποίησης της σύνθεσης των Alan Parson's.
Ετοιμα τα βρήκε και έχτισε τη φήμη του πάνω σε αυτά. Αυτός που σκαρφίστηκε και υλοποίησε την ιδέα ήταν ο Τόμι Εντουαρντς, ο οποίος εργάστηκε ως (ας πούμε) εκφωνητής-κονφερασιέ των Μπουλς από το 1976 μέχρι και το 1990 όταν και αποχώρησε για να εργαστεί στο CBS και να έρθει στη θέση του ο Ρέι Κλέι, ο οποίος παρουσίασε εντός έδρας τους Μπουλς και στα έξι πρωταθλήματα που κατέκτησε η παρέα του Μάικλ Τζόρνταν. Μάλιστα ο Εντουαρντς ήταν και ο πρώτος που έπαιξε σε αθλητικούς χώρους το διαχρονικό πια «Rock 'n' Roll Part II» των Gary Glitters.
Το σπουδαίο είναι ότι 17 χρόνια μετά ο Τόμι Εντουαρντς επέστρεψε στους Μπουλς για να αναλάβει πάλι τον ίδιο ρόλο.
Η στιγμή που άλλαξε την ιστορία των παρουσιάσεων στο ΝΒΑ συνέβη στα μέσα της δεκαετίας του '80 όταν και Τόμι Εντουαρντς με τη γυναίκα του αποφάσισαν ένα βράδυ να παρακολουθήσουν την προβολή της ρομαντικής κομεντί «Continental Divide» με τον Τζον Μπελούσι.
Μέχρι τότε ο Εντουαρντς είχε κάνει άπειρες δοκιμές χωρίς να έχει βρει κάτι που να τον ικανοποιεί απόλυτα. Αρχικά έδειξε προτίμηση στο μουσικό θέμα της σειράς «Miami Vice» του Γιαν Χάμερ. Αργότερα, συνέθεσε ο ίδιος ένα κομμάτι που στηριζόταν σε ήχους προερχόμενους από το «Thriller» του Μάικλ Τζάκσον.
Κι όλα αυτά μέχρι εκείνο το βράδυ που ο Τόμι Εντουαρντς με τη γυναίκα του Μέρι Λου επισκέφθηκαν το Biograph Theater στη Lincoln Avenue. Εκείνο το βράδυ ουδείς γνώριζε, ούτε μπορούσε να φανταστεί ότι η ηχητική ιστορία του ΝΒΑ θα άλλαζε μία για πάντα.
«Η μητέρα του Τζον Μπελούσι και κάποιοι φίλοι της κάθονταν εκείνο το βράδυ στη μπροστινή σειρά από τη δική μας» θυμάται ο Τόμι Εντουαρντς. «Όταν η ταινία τελείωσε ξεκινήσαμε μία μεγάλη κουβέντα. Εκείνη τη στιγμή, άρχισαν να πέφτουν οι τίτλοι τέλους της ταινίας, που είχαν μουσική υπόκρουση το «Sirius» των Alan Parson's Project. Η προσοχή μου αιχμαλωτίστηκε. Δεν άκουγα τίποτα άλλο γύρω μου. Κοίταξα τη γυναίκα μου, τη Μαίρη Λου η οποία αμέσως μου είπε. «Ναι, ναι. Αυτό είναι ένα τραγούδι που ίσως ταιριάξει με τους Μπουλς». Αμέσως πήγα και αγόρασα το δίσκο και άρχισα να διασκευάζω το ορχηστρικό μέρος που χρειαζόμουν. Πήρα το ΟΚ από την ομάδα και τα υπόλοιπα, ε, τα γνωρίζετε».
Για την παρουσίαση των Μπουλς όμως υπάρχει κι ένας αστρικός μύθος με μπόλικη ίντριγκα και διενέξεις. Παραδοσιακά οι παίκτες αναφέρονταν με την ακόλουθη σειρά. Σμολ Φόργουορντ, Πάουερ Φόργουορντ, Σέντερ, πόιντ γκαρντ και σούτινγκ γκαρντ. Ετσι, πρώτος ήταν συνήθως ο Σκότι Πίπεν και τελευταίος ο Μάικλ Τζόρνταν. Ακριβώς για το λόγο κι εξαιτίας αμέτρητων καυγάδων μεταξύ των σούπερ σταρ των Μπουλς για τη σειρά αναφοράς στην παρουσίαση, οι Μπουλς αναγκάστηκαν να απολύσουν το 2006 το Ρέι Κλέι.
Με την επιστροφή του Τόμι Εντουαρντς στο αρχικό πόστο του, πολλά πράγματα άλλαξαν. Και το τραγούδι πρώτο απ'όλα. Το βασικό θέμα ήταν μία σύνθεση των Andy και Larry Wachowski, του Ethan Stoller και του Jamie Poindexter, όλοι προερχόμενοι από το Σικάγο. Η μουσική εισαγωγή των Μπουλς περιλαμβάνει κι ένα ολοκαίνουργιο ρεμίξ του παραδοσιακού «Sirius». Το «Sirius» δε χρησιμοποιήθηκε μόνο από τους Μπουλς, αλλά αυτοί ήταν που το έκαναν γνωστό παγκοσμίως.
Ας δούμε ποιες άλλες το είχαν ως μουσικό θέμα κατά την είσοδό τους στον αγωνιστικός χώρο.
. Η ομάδα του NFL, Detroit Lions
. Η ομάδα αμερικάνικου ποδοσφαίρου του πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα την ώρα που εμφανιζόταν στο περίφημο «Tunnel Walk»
. H κολεγιακή ομάδα Iowa State Cyclones
. Η κολεγιακή ομάδα αμερικάνικου ποδοσφαίρου Kansas State Wildcats (football).
. Η ποδοσφαιρική της Μπουντεσλίγκα VfL Wolfsburg στην παρουσίαση των παικτών της
. Η ομάδα μπέιζμπολ Toronto Blue Jays κατά τη διάρκεια του 9ου κρίσιμου ίνινγκ
. Η ομάδα χόκεϊ Alaska Aces.
. Ο επαγγελματίς παλαιστής Ricky "The Dragon" Steamboat
. Κατά τη διάρκεια της σεζόν 07/08 ακούστηκε στα εντός έδρας παιχνίδια της Μάντσεστερ Σίτι
