[center:ppbmm715]Κάτι παιδιά που γίνονται άντρες![/center:ppbmm715]
[center:ppbmm715]
[/center:ppbmm715]
Το νέο αίμα του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι εδώ!
Παίζοντας ελκυστικό και επιθετικό ποδόσφαιρο και στηριζόμενη σχεδόν αποκλειστικά στην εγχώρια νουβέλ βαγκ, η ομάδα του Φερνάντο Σάντος άφησε για 45 λεπτά πολύ καλές εντυπώσεις και πήρε τη νίκη 1-0 κόντρα στον Καναδά με γκολ του Φετφατζίδη στο 63’.
Μετά από ένα νωχελικό πρώτο ημίχρονο, ο Πορτογάλος προπονητής αποφάσισε να πειραματιστεί, χρησιμοποιώντας πολλούς παίκτες από τις προηγούμενες αλλά και την παρούσα Εθνική Ελπίδων (Φετφατζίδης, Γεωργιάδης, Μήτρογλου, Νίνης, Παπασταθόπουλος, Κονέ, Τζαβέλας). Παράλληλα, άλλαξε το σύστημα στο σαφώς πιο επιθετικό 4-4-2 και πέτυχε να παρουσιάσει μια εικόνα που αφήνει ελπίδες και παράλληλα ικανοποίησε τους φιλάθλους που γέμισαν το «AEL FC ARENA».
Αυτό ήταν το τελευταίο φιλικό της ομάδας πριν το επίσημο ματς κόντρα στη Μάλτα που ακολουθεί στις 26 Μαρτίου εκτός έδρας.
Η απουσία καθαρόαιμου αμυντικού χαφ και η κατά συνθήκη χρησιμοποίηση του Καραγκούνη σε αυτή τη θέση είχε ως αποτέλεσμα οι Τζόνσον, Ροζάριο να μας δημιουργήσουν προβλήματα αφού είχαν περισσότερη ώρα την μπάλα στα πόδια τους, ενώ ο Σίμπσον γινόταν πολύ επικίνδυνος κάθε φορά που ερχόταν σε επαφή μαζί της.
Ο Τζαβέλας ήταν πολύ καλός στα ανασταλτικά του καθήκοντα, αλλά πέρα από τις όποιες αμυντικές αδυναμίες, το πραγματικό πρόβλημα της ομάδας βρισκόταν στην ανάπτυξη. Ο γνωστός καλός Τοροσίδης τράβηξε μεγάλο μέρος του επιθετικού παιχνιδιού, από τα δεξιά, έβγαλε σέντρες επιτυχημένες προς τον Λυμπερόπουλο, ο οποίος έδινε και κέρδιζε μάχες, όμως δεν είχε βοήθειες.
Το κέντρο δεν βοήθησε στην ανάπτυξη, ενώ και ο Φετφατζίδης που κάλυψε την αριστερή πτέρυγα της επίθεσης, δεν έδειχνε να πατάει καλά μέσα στο γήπεδο. Μοιραία, καταφύγαμε στη λύση της πατροπαράδοτης… γιόμας, δίχως –φυσικά- καλά αποτελέσματα.
Στο δεύτερο μέρος, ο Σάντος έκανε αρκετές αλλαγές σε πρόσωπα, αλλά και σε διάταξη. Το σχήμα έγινε 4-4-2 με Μήτρογλου και Λυμπερόπουλο στην κορυφή, τους Φετφατζίδη και Νίνη στα άκρα και τους Καφέ, Καραγκούνη στον άξονα. Ο Χαλκιάς πήρε τη θέση του Σηφάκη στα γκολπόστ και ο Βύντρα αντί του Τοροσίδη. Η ομάδα έγινε πιο επιθετική και δημιούργησε καλές στιγμές από το ξεκίνημα του δεύτερου 45λέπτου, όμως ο Μήτρογλου δεν κατάφερε να νικήσει σε δύο περιπτώσεις τον Καναδό τερματοφύλακα.
Όμως το νερό είχε μπει στο αυλάκι. Τα άκρα πλέον δούλευαν πολύ καλά, η ανάπτυξη της Εθνικής είχε βρει εύρος μέσα στο γήπεδο και οι αδυναμίες των Καναδών δεν μπορούσαν να μακιγιαριστούν από τη δική μας μέτρια απόδοση. Το γκολ του Φετφατζίδη έδωσε προβάδισμα στην ομάδα και αυτοπεποίθηση στον ίδιο. Η απόδοση της Εθνικής άφησε τον Καναδά σε ρόλο κομπάρσου και έδωσε στους φιλάθλους που γέμισαν τελικά το «AEL FC ARENA» ένα λόγο για να πανηγυρίσουν.
Φυσικά, δεν είναι ώρα να πάρουν τα μυαλά μας αέρα, αφού δεν αντιμετωπίσαμε και κανένα... μεγαθήριο. Τηρουμένων των αναλογιών όμως, το φρέσκο το πρόσωπο του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος και η παρουσία ενός προπονητή που δείχνει να έχει καταλάβει ότι έχει φτάσει η στιγμή για αλλαγές, αποτελεί μια ευκαιρία για το ελληνικό ποδόσφαιρο, που δεν έχουμε την πολυτέλεια να την αφήσουμε να πάει χαμένη.
sport-fm.gr