Στο Gazzetta.gr κλείνουμε ένα χρόνο και το γιορτάζουμε!
Αφήστε εδώ τα δικά σας σχόλια:
www.gazzetta.gr/content/view/35907/3/
Ακολουθεί το δικό μας κείμενο (των συντακτών)
Πόσο κοινότυπο θα ήταν να σας ζητούσαμε να μας ευχηθείτε; Εντελώς και σας έχουμε συνηθίσει σε καινοτομίες. Γι’ αυτό αποφασίσαμε να πάρουμε μόνοι μας το ρόλο! Ποιος ξέρει, άλλωστε, τι χρειάζεται καλύτερα από τον εκάστοτε εορτάζοντα; Το gazzetta.gr σβήνει το πρώτο του κερί, βάζει την αναμνηστική φωτογραφία στο άλμπουμ και μοιράζεται, μαζί σας, τα γενέθλιά του.
Όλοι οι συνεργάτες της ιστοσελίδας δίνουν τη δική τους ευχή στο σάιτ με ξεχωριστό τρόπο. Αξίζει να τις διαβάσετε… Γιατί πού αλλού θα βρείτε τον Κώστα Νικολακόπουλο να μην χρησιμοποιεί τη λέξη «Ολυμπιακός» σε κείμενό του;
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ
επικεφαλής gazzetta.gr
«Το πρωί της 2ας Ιουνίου 2008 δεν έμοιαζε με κανένα άλλο. Όχι μόνο διότι το ξυπνητήρι χτυπούσε αλύπητα από τις 6 το πρωί, ώρα που συνήθως αρχίζουν τα μάτια να κλείνουν και όχι να ανοίγουν, αλλά γιατί ερχόταν το
www.gazzetta.gr
. Ένα χρόνο μετά, τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Το μόνο που άλλαξε είναι ότι το gazzetta ανέβηκε... μόλις 5.000 θέσεις στην ελληνική κατάταξη των ιστοσελίδων, αύξησε κατά... 50.000 τους καθημερινούς αναγνώστες του και έχει πάρει πορεία για την κορυφή. Και τίποτα δεν είναι όπως παλιά, γιατί το site εξελίχθηκε, μεγάλωσε, αύξησε τις θέσεις εργασίας, έγινε πιο έμπειρο στη διαχείριση καταστάσεων.
Τα νούμερα είναι ωραία γιατί δικαιώνουν μια μεγάλη προσπάθεια, αλλά ακόμα ωραιότερο είναι τελικά το ταξίδι, οι σχέσεις και οι φιλίες που αναπτύχθηκαν, τα ξενύχτια, οι αποστολές, τα τηλέφωνα, τα μηνύματα, τα μπινελίκια, τα γέλια. Συνήθως, τέτοιες ημέρες το κάθε Μέσο Ενημέρωσης μπαίνει στη διαδικασία να εξηγήσει στους αναγνώστες του... τι καλό που είναι, πόσο άμεσο είναι, πόσο φοβερή ενημέρωση παρέχει. Ευχαριστούμε, αλλά... δεν θα πάρουμε. Το τι είμαστε, είναι αρμόδιοι να το κρίνουν μόνο όσοι μας επιβραβεύουν ή μας... στολίζουν.
Κι αν τέλος πάντων, κάποιοι από εμάς έχουν δικαίωμα διά να ομιλούν για την επιτυχία του gazzetta, είναι όλοι αυτοί που ακολουθούν. Αυτοί είναι οι αληθινοί πρωταγωνιστές, αυτοί έδωσαν ψυχή, καρδιά και πνεύμα, αυτοί που έπαιξαν για τη φανέλα και δευτερευόντως για τα... συμβόλαιά τους, αυτοί στους οποίους απολογούμαι αν τους ξύπνησα, τους τρόμαξα μες στη νύχτα, τους φώναξα καμιά (
φορά λίγο (
παραπάνω, αυτοί που έκαναν πραγματικότητα το όνειρό μας. Όλα τα... ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ αξίζει να σας πω! Σε έναν προς έναν, αλλά και όλη την ΟΜΑΔΑ μαζί...».
Εντός…
Είναι οι… ήρωες (οι περισσότεροι) που αντέχουν τα τεχνικά προβλήματα και το φόρτο εργασίας… Εκείνοι που θα το ξενυχτήσουν όταν ο τελικός του μπάσκετ θα ξεκινάει στις 10.30μ.μ. ή όταν θα χρειαστεί να περιμένουν μια μεταγραφή που θα σκάσει μεταμεσονύχτια. Ξεχνούν γιορτές και αργίες, γι’ αυτό και σήμερα θα απολαύσουν πρώτοι το κέρασμα! Χωρισμένοι σε πρωινούς και βραδινούς (για να μπορούν οι μεν να κατηγορούν τους δε) και έτοιμοι να τα βάλουν με όλο το κτήριο, όταν προκύπτουν θέματα με τον… φωταγωγό!
ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΚΛΑΒΟΥΝΑΚΗΣ
ΙΟΥΝΙΟΣ (2008): Ξεκινάμε πάμε μακριά , σε άλλους τόπους σε άγνωστα νερά... (Μερικοί από εμάς δεν ήμασταν του.... διαδικτύου)
ΙΟΥΛΙΟΣ: Κάτι γίνεται με μας κάτι κυλάει… ( Αρχίσαμε και ξεπερνούσαμε τους 100 ταυτόχρονους επισκέπτες)
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ : Δεν πάω διακοπές σου δίνω αυτό που θες... (Ειδήσεις και Ολυμπιακοί αγώνες μέσα στο κατακαλόκαιρο...)
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ: Το πρωτάθλημα αρχίζει η εξέδρα πλημμυρίζει... (Το ίδιο και η επισκεψιμότητα στο site)
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ: Με τον καιρό με την βροχή... (Το site δυναμικά προχωρεί)
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ: Το όνομα μας είναι αιτία... (Αρχίζει η αναγνώριση αλλά και ο πόλεμος στον χώρο)
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ: Χειμώνιασε και όμως βαθιά μέσα στην γη ο ήλιος του καλοκαιριού κοιμάται... (Μεγαλώνει η αναγνώριση και τα μηνύματα πληθαίνουν καθημερινά)
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ: Δεν ξέρω που πατάω και που πηγαίνω... (Πρωτοχρονιά κεφάλι –καζάνι, έχω ...υπηρεσία βγαίνω από κέντρο και ψάχνω για τα ...βήματά μου και εφημερίδες)
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ: 14 Φλεβάρη όταν γιόρταζαν οι άλλοι... (Εμείς γράφαμε ΑΕΚ-Θρασύβουλος)
ΜΑΡΤΙΟΣ: Θα ‘ναι σαν να μπαίνει η άνοιξη... ( Έχει γίνει κατανοητό πλέον ότι δεν είμαστε μόδα....εποχής)
ΑΠΡΙΛΙΟΣ: Ου και ανεβαίνει, αφού το ξέρουμε σ αρέσω και μ΄ αρέσεις ( Το gazzetta.gr έχει εκτοξευτεί μέσα στα πρώτα 50 site στην Ελλάδα αφού αρέσει στον κόσμο)
ΜΑΙΟΣ : Πειράζει που έχει γίνει και μεγάλη φίρμα ....( Ε όχι δεν πειράζει...)
ΙΟΥΝΙΟΣ 2009 : ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΡΘΕΙ...»
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΤΣΑΟΥΡΑΣ
«Σήμερα το gazzetta.gr κλείνει ένα χρόνο ζωής και θεωρώ ότι λίγοι από τους συναδέλφους, έχουν καταλάβει το πως έχουν έχουν κυλήσει αυτές οι 365 ημέρες... Προσωπικά η έλευσή μου στο site, πραγματοποιήθηκε στο μέσο της διάρκειας λειτουργίας του και συνοδεύθηκε από δυσάρεστα γεγονότα της προσωπικής μου ζωής. Ωστόσο η καθημερινή... τριβή με την καταγραφή των μπασκετικών γεγονότων, λειτούργησε ως το καλύτερο... «γιατρικό».
Το κλίμα στην πρωινή βάρδια είναι τουλάχιστον... εξαιρετικό, αποτέλεσμα του οποίου είναι η άμεση και έγκυρη ενημέρωση. Οτιδήποτε φυσικά επιδέχεται πάντα βελτίωσης.... Χρόνια πολλά gazzetta!
Υ.Γ Τζο συνέχισε να μας... «διασκεδάζεις».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΡΟΝΤΑΚΗΣ
«Πέρασε ένας χρόνος αλλά είναι σαν να έχει περάσει μόλις μια ημέρα. Από το editorial «Και εγένετο... gazzetta.gr!» στις 04:36 της 2ας Ιουνίου, που ήταν η αρχή της γέννησης της καλύτερης αθλητικής ιστοσελίδας, έχουν αλλάξει πολλά. Το μωρό μεγάλωσε και γίνεται σιγά - σιγά άντρας.
Στο έμψυχο δυναμικό κατά καιρούς έγινε ανανέωση με τα αποτελέσματα να είναι θετικά και η ομάδα να ανεβαίνει συνεχώς στην... βαθμολογία. Αυτό που έχει μείνει από τις 365 μέρες που πέρασαν είναι το πολύ καλό κλίμα με τις σχέσεις μεταξύ μας να μην είναι καθαρά επαγγελματικές αλλά περισσότερο φιλικές. Αυτά τα ολίγα. Να τα εκατοστήσουμε!».
ΜΑΚΗΣ ΣΤΑΘΑΤΟΣ
«Αν και είμαι ο πιο νέος εδώ και κάποιοι με φωνάζουν «γατάκι», μπορώ να πω ότι μπήκα γρήγορα στο κλίμα. Ασφαλώς και βοήθησε σε αυτό το γεγονός ότι με τα περισσότερα παιδιά γνωριζόμασταν από παλιότερα. Θέλω να ευχηθώ στο gazzetta.gr να συνεχίσει την ανοδική πορεία και γρήγορα να κατακτήσει την κορυφή».
ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΑΞΙΟΠΟΥΛΟΥ
«Όταν κάτι δεν το έχεις ζήσει από την γέννησή του, σπάνια μπορείς να γιορτάσεις τα γενέθλιά του. Κι όταν κάτι έχει πεθάνει… στα χέρια σου (έστω κι αν επανέφεραν στη ζωή ένα κακέκτυπο του), ίσως είναι ακόμα πιο δύσκολο να νιώσεις κάτι καινούργιο δικό σου. Διαβάζοντας, όμως, τις ευχές όλων των παιδιών (κάποιος έπρεπε να τραβήξει αυτό το λούκι), αντιλαμβάνεσαι ότι κάθε κομμάτι στη ζωή σου μπορεί να είναι ξεχωριστό.
Και κάποιοι από εμάς, που μάθαμε το gazzetta.gr ως πηγή ενημέρωσης στις 2 Ιουνίου και εν συνεχεία ως μέρος της καθημερινότητάς μας, μάθαμε επίσης να το εκτιμούμαι με έτσι και αλλιώς. Και παρότι στη γέννησή του… δεν κλάψαμε μαζί με το νεογέννητο, θέλουμε να μεγαλώσουμε μαζί του! Εδώ να ‘ναι να το χαίρεστε, εδώ να ‘μαστε να το χαιρόμαστε».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΟΜΑΡΑΣ
Γίναμε πολύ καλοί, μπορούμε ακόμη καλύτεροι...
«Δεν είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω σε μία νέα προσπάθεια σε αυτό που ονομάζουμε δημοσιογραφική... πιάτσα. Ωστόσο είναι μία απ' τις λιγοστές φορές, που το... ταξίδι και η... διαδρομή άξιζαν τον κόπο... Το Gazzetta.gr μέσα σε λίγους μήνες έγινε για πολλούς απ' εσάς αγαπημένος δικτυακός προορισμός. Θυμάμαι τον μήνα Μάϊο, λίγο πριν βγούμε στον... αέρα την αγωνία που υπήρχε. “Θα είμαστε καλοί; Θα λειτουργήσουν όλα όπως τα θέλουμε; Θα γίνει γρήγορα αποδεκτό το site;”...
Ερωτήματα που εν μέρει απαντήθηκαν στην πορεία. Είναι σαφές πως κανείς δεν μπορεί να είναι τέλειος. Ποτέ δεν μπορούν να λειτουργούν όλα όπως τα θες. Και φυσικά κανένα Μέσο Μαζικής Ενημέρωσης δεν γίνεται αποδεκτό όσο γρήγορα θέλουν οι συντελεστές του. Ωστόσο το δικό μας αλλά και το δικό σας Gazzetta κατάφερε μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να γίνει ένα πολύ καλό site. Ένα site που κινείται μέσα σ' επαγγελματικά πρότυπα με δημοσιογράφους που δουλεύουν μ' όρεξη και μεράκι για το καλύτερο δυνατό.
Στο... χέρι όλων εμάς που το απαρτίζουμε, είναι να μπορέσουμε να συνεχίσουμε με τους ίδιους και ακόμη πιο... ξέφρενους ρυθμούς. Γίναμε πολύ καλοί αλλά η αλήθεια είναι πως μπορούμε να γίνουμε ακόμη καλύτεροι...»
ΦΩΤΗΣ ΚΑΡΑΚΟΥΣΗΣ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να αναφερθώ σε συναισθήματα για το ξεκίνημα του gazzetta, γιατί πολύ απλά δεν ήμουν από την αρχή στο site. Αυτό που ξέρω είναι πως από την πρώτη στιγμή έκανε αίσθηση για την θεματολογία του και τις αποκλειστικότητές του. Αυτά φυσικά τα γνωρίζετε και εσείς, οπότε θα ασχοληθώ με τα του βόλεϊ και τα όσα έκανα εγώ, μήπως και πάρω και καμιά αύξηση!!! Χωρίς δόση υπερβολής το gazzetta έκανε την υπέρβαση στο συγκεκριμένο άθλημα. Με καθημερινό έγκυρο ρεπορτάζ, έχει κάνει όλους τους φίλους της πετοσφαίρισης να το προτιμούν με διαφορά από το δεύτερο, για την ενημέρωσή τους. Τώρα για τους άλλους συναδέλφους ας πούνε οι ίδιοι για τους εαυτούς τους, εγώ για την αφεντιά μου θα συνεχίζω να μιλάω και ελπίζω πως θα με διαβάσουν αυτοί που πρέπει!!».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
«Γύρω γύρω απ το τραπέζι, κάθε φλόγα τρεμοπαίζει, και στην τούρτα πάνω τα κεριά, όλοι οι φίλοι αγκαλιά τραγουδούν το χρόνια πολλά. Έφτασε η μεγάλη ώρα, πέρασε ένας χρόνος άλλος, κι έχω γίνει πιο μεγάλος».
NΙΚΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Το Όσκαρ στο gazzetta.gr
«Ένας χρόνος gazzetta.gr, λοιπόν. Πότε παλεύαμε με την βάση να βάλουμε ένα κείμενο και πότε πέρασαν 365 μέρες; Μόλις μου έστειλε ο Τσαμπάς το «γράψε ένα κομμάτι για τα πρώτα γενέθλια του site» το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν στιγμές. Στιγμές που έγραψαν... ιστορία. Για αυτό και εγώ θα δώσω τα δικά μου όσκαρ. Έτσι μου ήρθε, έτσι κάνω.
Όσκαρ πρωτότυπου... μπινελικίου: Χωρίς αντίπαλο παίζει ο νικητής. Άλλωστε ο Βασίλης Παπαθεοδώρου μου άνοιξε νέους ορίζοντες. On line... μπινελίκι δεν είχα φάει ποτέ. Έτσι και αλλιώς να γλιτώσεις δεν μπορείς. 24 ώρες το 24ωρο είναι ξύπνιος και συνδεδεμένος με αυτό τον διάολο, το msn. Respect!
Όσκαρ... ατάκας: «Με προσοχή στα στενά» ήταν η ατάκα ένα χειμωνιάτικο βράδυ, την οποία δεν μπορώ να γράψω όπως ακριβώς ειπώθηκε γιατί θα πάμε μέσα. Ανήκει στον... sex machine, τον άνθρωπο που ασχολείται με τα μηχανοκίνητα εδώ μέσα αλλά και σε μόνιμη βάση με το ασθενές φύλο. Νίκο Τσιώκο είσαι ιδέα!
Όσκαρ... πανηγυρισμού: Εδώ θα το απονείμω στον εαυτό μου. Μπορεί στα «διπλά» σε Μιλάνο και Βρέμη αλλά και στην γκολάρα του Καραγκούνη στην Βιγιαρεάλ να... σείστηκε το κτίριο από τους πανηγυρισμούς με τον Καρακούση αλλά στο Βερολίνο είχαμε... θύματα. Αντώνη Παπουρτζή συγγνώμη για την τζαμαρία αλλά το 5ο ευρωπαϊκό ήταν αυτό; Τι να κάνω;
Όσκαρ... site: Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, γιατί εγώ προσωπικά σπίτι μου το νιώθω, θα πέσει να σε πλακώσει. Ένας χρόνος gazzetta.gr, ένας χρόνος την... διαφορά στο internet. Απλά τα πράγματα. Τα θέματα που διαβάσατε εδώ δεν θα τα διαβάσετε αλλού ούτε σε... εκατό χρόνια. Η μοναδική ιστοσελίδα που ήταν παντού. Εξάλλου το λένε και οι συνάδελφοι. «Μην ασχολείσαι, θα το βάλει το gazzetta».
Όσκαρ... magnum: Για το τέλος άφησα τις ευχαριστίες. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Μιχάλη Τσαμπά που με πρότεινε πέρυσι και με εμπιστεύθηκε και στον Βασίλη Παπαθεοδώρου που είχε την τιμή να γίνει ο πρώτος διευθυντής που μου έκανε αύξηση. Όπως καταλαβαίνεται αυτό το όσκαρ δεν θα υπήρχε αν είχε... Magnum το περίπτερο!».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΑΜΜΑΣ
Όταν είχε χτυπήσει το τηλέφωνο πριν από ένα χρόνο για να μου πουν να εργαστώ στο gazzetta.gr, θυμάμαι πως ανακάτευα έναν φραπέ (σ.σ. γλυκό με γάλα) κι έβλεπα Λαμπίρη στο STAR. Και τώρα που γράφω αυτές τις λέξεις, πάλι φραπέ ανακατεύω (σ.σ. δεν είχα γάλα και βαρέθηκα να ντυθώ να κατέβω να πάρω) και βλέπω Λαμπίρη. Θυμάμαι επίσης, ότι, όταν το site άρχισε να λειτουργεί, ήταν και τότε εποχή τελικών στο μπάσκετ ανάμεσα σε Παναθηναϊκό κι Ολυμπιακό. Τότε το είχε πάρει ο Παναθηναϊκός. Και τώρα ο Παναθηναϊκός το πήρε. Κυβέρνηση θυμάμαι ήταν ο Καραμαλίκης, σόρρυ, ο Καραμανλής ήθελα να γράψω. Και τώρα αυτός είναι. Όχι ο Καραμαλίκης, ο Καραμανλής ντε! Επίσης η ζέστη είχε αρχίσει να γίνεται εκνευριστική τότε. Ε, το ίδιο και τώρα...
Τι διάολο; Πέρασε ένα χρόνος και τίποτα δεν άλλαξε; Α, ναι! Τώρα πια απέχουμε ελάχιστα από την κορυφή! Κάντε στην άκρη, περνάμε...
ΑΛΕΞΗΣ ΛΥΜΠΕΡΗΣ
Το... φίμωτρο και η φυγή
«Ήρθα στα μέσα του Οκτώβρη στο gazzetta.gr και από την πρώτη κιόλας μέρα κατάλαβα ότι δεν πρόκειται να αντέξω για πολύ. Σε ένα δωμάτιο μαζί με τον Αθανασίου που μίλαγε συνέχεια με την Ζαχαρούλα (ευτυχώς υπήρχε ο Τσαμπάς) και μπροστά από το ψυγείο, όπου ο καθένας ερχόταν για ένα λεπτό και εμείς φεύγαμε για δέκα, (όποιος κατάλαβε κατάλαβε), η μόνη «σωτηρία» ήταν η φυγή.
Την στιγμή λοιπόν που το site κλείνει έναν χρόνο, εγώ αποχωρώ (τουλάχιστον προλαβαίνω τις πίτσες). Το site αυτό έχει πολύ μέλλον γιατί λειτουργεί στα πλαίσια εφημερίδας και όχι με το γνωστό... copy paste. Αλλά αν θέλει να δει προκοπή θα πρέπει να αγοράσει ένα φίμωτρο και να το βάλει στο στόμα του Καρακούση γιατί δεν παλεύεται με την καμία αυτός ο άνθρωπος. Και να θες να δουλέψεις σωστά, η φωνή του δεν σε αφήνει. Και επειδή η πλάκα έχει και τα όρια της, ευχαριστώ τον Κώστα που με πρότεινε, τον Βασίλη που με πήρε και τον Μιχάλη που με ανέχτηκε. Προβλήματα υπήρξαν, όπως υπάρχουν σε όλες τις δουλειές αλλά με υπομονή και θέληση τα προσπεράσαμε όλα. Ελπίζω του χρόνου τέτοια μέρα να βρίσκονται στην πρώτη θέση, γιατί το αξίζουν με την δουλειά που γίνεται και οι πίτσες να γίνουν -τουλάχιστον- μακαρονάδες. Και βέβαια να μην με ξεχάσουν...».
ΚΩΣΤΑΣ ΓΟΥΛΗΣ
Επιδιώκοντας τη βελτίωση
«Σε μία αθλητική ιστοσελίδα σαν το gazzetta.gr αυτό που μετράει πάνω απ’ όλα είναι η ταχύτητα και η αμεσότητα. Στοιχεία που δεδομένα δυσκολεύουν κάποιον ο οποίος έχει συνηθίσει στους διαφορετικούς (και άλλων απαιτήσεων) ρυθμούς μίας αθλητικής εφημερίδας. Συγχρόνως όμως, αποτελεί κι ένα καλό «μάθημα», ένα «τσεκάρισμα» των ορίων σου στο ρεπορτάζ όχι μόνο πάνω σε μία μεγάλη ομάδα του τέως ΠΟΚ, όπως είναι ο Παναθηναϊκός, αλλά στους άλλους συλλόγους της Super League οι οποίοι είναι εξίσου «απαιτητικοί» ως προς την κάλυψή τους.
Ο πρώτος χρόνος του gazzetta.gr προσέφερε πολλά νέα πράγματα στον φίλαθλο κόσμο και παράλληλα «έδωσε» πολλά και στους ίδιους τους συντάκτες του. Μας προσέφερε την ευκαιρία να γίνουμε πιο ολοκληρωμένοι, να αποκτήσουμε περισσότερες διασυνδέσεις, να γνωρίσουμε πρόσωπα και καταστάσεις και να επιδιώκουμε καθημερινά τη βελτίωση. Μία βελτίωση που τη βιώνεται καθημερινά από το πρώτο καθημερινό σας «κλικ» στη διεύθυνση
www.gazzetta.gr
μέχρι το τελευταίο. Χρόνια μας πολλά, με υγεία και πολλές, πολλές επιτυχίες. Ο πρώτος χρόνος μας έδειξε το δρόμο και έπεται και συνέχεια…».
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΛΑΙΑΚΗ
«Ναι, ναι γίναμε ενός! Κι επειδή τα πρώτα γενέθλια είναι και τα πιο σημαντικά ελπίζουμε και σε ανάλογο εορτασμό (λέμε τώρα...). Ένα τραπέζι πίστα βρε αδερφέ, μερικά λουλούδια και 1-2 ποτηράκια να πάνε κάτω τα φαρμάκια. Το αξίζουμε, δεν το αξίζουμε αξιολάτρευτοι αρχισυντάκτες, διευθυντές κι όλα τα ηγετικά μέλη;; Έτσι, γιατί το καλοκαίρι προβλέπεται μακρύ και μέχρι να έρθει η άδεια...
Τίτλο μπορεί ακόμη να μην κατακτήσαμε στο πρωτάθλημα του ίντερνετ, ώστε να το πανηγυρίσουμε με τον πλέον καθιερωμένο τρόπο, αλλά βρισκόμαστε πολύ κοντά, αν και «νεοφώτιστοι». Και στην κούπα και στην έξοδό μας στο... Τσάμπιονς Λιγκ. Άλλωστε, το λέει και το ζώδιό μας. Στον αστερισμό των Διδύμων το gazzetta.gr, από τα πλέον κορυφαία του ζωδιακού χάρτη στην επικοινωνία, την ενημέρωση, με κλίση στις τέχνες και τα γράμματα. Είμαστε σάιτ του πνεύματος... και του οινοπνεύματος! Και όπως είπε και η φίλη μου η Λίτσα οι επόμενοι μήνες προβλέπονται ακόμη καλύτεροι. Και μην ακούτε αυτά που λένε για δύο πρόσωπα. Απλά καμιά φορά χαλάει η διάθεσή μας, κανείς δεν είναι τέλειος!
Και για να μιλήσουμε σοβαρά... Βγάλαμε δόντια πολύ πιο γρήγορα από τα φυσιολογικά παιδιά, περπατήσαμε, χωρίς να χρειαστεί να μπουσουλίσουμε και μιλήσαμε το ίδιο γρήγορα. Και σε αυτό συμβάλαμε κι εμείς, αλλά κυρίως εσείς... Να μας χαίρεστε!».
ΝΙΚΟΣ ΤΣΙΩΚΟΣ
Από τον καναπέ στο γραφείο
«Ένας χρόνος στο gazzetta ε; Τι λέτε τώρα; Πώς πέρασε έτσι; Ούτε που το κατάλαβα. Λες και είχα κάνει αίτηση να περάσουν τόσο γρήγορα το προηγούμενο καλοκαίρι, τα Χριστούγεννα, το Πάσχα για να έρθει άλλο ένα καλοκαιράκι, το φετινό. Για την ακρίβεια πριν από ένα χρόνο δεν ήξερα τι σημαίνει δημοσιογραφία, όμως οι άνθρωποι αυτού του site μου έδωσαν την ευκαιρία να μάθω και να, λοιπόν, που βρίσκομαι κι εγώ εδώ.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, λοιπόν, κατάλαβα ποια είναι η διαφορά του να βλέπεις έναν αγώνα απ' τον καναπέ του σπιτιού σου με το να κάθεσαι σ' ένα γραφείο και να το γράφεις για να το ανεβάσεις μόλις τελειώσει, ενώ θα πρέπει να περιμένεις και μετά από αυτό να γράψεις και καμιά δήλωση, τη στιγμή που θα μπορούσες να πας μια βολτίτσα. Αυτή, όμως είναι η δουλειά μου και προσπαθώ και θα συνεχίσω να προσπαθώ να την βγάζω εις πέρας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».
ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Γερά στο χορτάρι
«Η πρώτη επίσημη γνωριμία μας έγινε μέσω... Ουκρανίας, αφού φιλοξενήσαμε τον άγνωστο μέχρι τότε. Μύρον Μάρκεβιτς, τον τεχνικό της Μέταλουργκ που λίγο αργότερα έριξε στο καναβάτσο τον Ολυμπιακό. Βέβαια, αρκετούς μήνες νωρίτερα το gazzetta.gr είχε γίνει ήδη η καθημερινή αγαπημένη μου συνήθεια. Το πρωί μαζί με καφεδάκι να τσεκάρουμε εφημερίδες, ενώ στη συνέχεια να μαθαίνουμε τις μεταγραφικές εξελίξεις.
Σίγουρα είναι νωρίς για σχόλια, συμπεράσματα, ωστόσο σε ένα χρόνο η συγκεκριμένη ιστοσελίδα μπόρεσε να καθιερωθεί στις συνειδήσεις του κόσμου, αλλά και των συναδέλφων για την αξιοπιστία της. Μπορέσαμε να φέρουμε τον κόσμο πιο κοντά στα πρόσωπα της επικαιρότητας, στους παίκτες που απασχολούν τις ομάδες της Σούπερ Λίγκας, ενώ φροντίσαμε να δώσουμε το κάθε μεταγραφικό σενάριο που κυκλοφορεί στην πιάτσα.
Έχουμε βάλει όλοι τη δική μας πινελιά, και μπορεί να είμαστε «νέοι ζωγράφοι», ωστόσο είμαι πεπεισμένος πως το μέλλον μας ανήκει. Υπάρχει ελευθερία κινήσεων, κάτι που μας απεγκλωβίζει από το άγχος, και σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζουν τα παιδιά που μας εμπιστεύτηκαν.
Ευχαριστώ αυτούς που με εμπιστεύτηκαν και ξέρουν καλά πως παρόλο τα «εξωαγωνιστικά» προβλήματα θα συνεχίσω να πατάω γερά στο χορτάρι... Χρόνια μας πολλά και να είστε σίγουροι πως οι υποσχέσεις μας θα γίνουν πράξεις!».
Εκτός…
Κάποτε ήταν τα φαξ… Αργότερα, μάθαμε τα mail και τα τηλέφωνα. Και παρότι αυτή η τακτική ακόμα υφίσταται, η νέα μόδα είναι τα blog! Μια μόδα που καθιερώσαμε στο gazzetta.gr, ώστε κάθε ομάδα και τα μεγαλύτερα αθλήματα να έχουν τη δική τους, ξεχωριστή φωνή. Με συνεχείς προσθήκες και δυνατές παρουσίες, αφού στη ζωή δεν μετράει μόνο η ποσότητα, αλλά παίζει το ρόλο της και η ποιότητα… Πώς πιστεύετε ότι θα έβγαιναν αλλιώς οι πίτσες για σήμερα;;
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΓΩΝΗΣ
Δύναμη για τα καλύτερα
«Το gazzetta.gr κλείνει ένα χρόνο παρουσίας στον ηλεκτρονικό Τύπο. Ευχές δεν θα ακούσετε από εμένα «να τα χιλιάσετε, πάντα τέτοια, καλές επιτυχίες….» και άλλες τέτοιες σάχλες που λέμε κάθε φορά. Εύχομαι ο Θεός να μας δώσει δύναμη, κουράγιο και υπομονή για να αντέξουμε στην προσπάθεια που ξεκίνησε πριν ακριβώς από έναν ολόκληρο χρόνο. Αυτό που θέλω εγώ και φαντάζομαι όλα τα παιδιά που εργάζονται είναι να προσφέρουμε στους επισκέπτες μας, που δόξα τον Θεό είναι πολλοί, άμεση και έγκυρη ενημέρωση. Γιατί μόνο μ’ αυτό τον τρόπο θα φτάσεις τον στόχο σου που δεν είναι άλλος από την πρωτιά. Τα καλύτερα έρχονται και θα τα βλέπετε και θα τα διαβάζετε πρώτοι από το gazzetta.gr».
ΝΙΚΟΣ ΣΑΡΡΟΣ
1 χρόνος gazzetta.gr πέρασε τόσο γρήγορα και δεν το κατάλαβα καν!
«Χρόνια Πολλά λοιπόν στο δημιούργημα αυτό το οποίο στηρίζουν οι αναγνώστες του με την αγάπη τους και (ενίοτε) με τα μπινελίκια τους! Όλοι όσοι μας διαβάζουν και μας ξαναδιαβάζουν, νομίζω ότι το κάνουν, όχι μόνο για να ενημερώνονται για αθλητικά και μη γεγονότα, αλλά κυρίως για να παίρνουν μία άποψη… Ακραία ή μη, είναι η άποψη μας…
Και μπορεί να μην είμαστε «κίτρινοι» όπως ο Μάκης, «ροζ» όπως η ιταλική αυθεντική μαμά μας, μπορεί το φόντο του site να είναι «μαύρο», αλλά όσα γράφουμε ολόλευκα, καθαρά και ξάστερα! Η γνώμη μας, καθαρή και αντρίκεια, αλλά αυτή είναι… και μάλλον σας αρέσει! Τώρα που το σκέφτομαι που αλλού θα βρείτε Αντώνη Καρπετόπουλο να σας αναλύει χωρίς να τον διακόπτει κάθε 3.5 δευτερόλεπτα ο Πανούτσος; Μιλάμε για παγκόσμια πρωτοτυπία, που θα βρείτε μόνο στο gazzetta!
Πάντως μαζί με τα χρόνια πολλά για τα πρώτα μας γενέθλια…. οφείλω μία εξήγηση στην Ελένη μου που μετά από κάθε άρθρο μου με ρωτάει «Μα καλά τα σχόλια κάτω από τα άρθρα σας γιατί τα αφήνουν, αφού οι πιο πολλοί σε βρίζουν;»… Αγάπη μου, είναι ευτυχία να σε βρίζουν Παναθηναϊκοί, Ολυμπιακοί, ΑΕΚτζήδες, ΠΑΟΚτζήδες συγχρόνως!
Όταν η gazzetta γίνει 2 χρονών θα γράψω ένα άρθρο με τα καλύτερα μπινελίκια που έχουν γραφτεί για την ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ! Αλλωστε η ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ, γι’αυτό ακριβώς υπάρχει στην gazzetta! Για να απορροφά όλο το μπινελίκι και τα αναθέματα, ώστε να μπορεί η διαδικτυακή αυτή εφημερίδα να προχωρά απερίσπαστη στο έργο της!
Χρόνια Πολλά λοιπόν gazzetta! Για την gazzeta, ma che cazzo…!!!
ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗΣ
Δεν διαβάζω αθλητικές εφημερίδες, δεν ακούω αθλητικά ραδιόφωνα, δεν παρακολουθώ το ελληνικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα, αποφεύγω εκπομπές σαν την Αθλητική Κυριακή όπως ο διάβολος το λιβάνι. Αν είπα «ναι» στην πρόταση συνεργασίας με μία αθλητική ιστοσελίδα, ήταν επειδή με ιντριγκάρισε η δυνατότητα διαδραστικής επικοινωνίας, αυτής που βοηθάει να καταλάβει ο ουδέτερος παρατηρητής τι είδους μυαλά κουβαλάνε αυτοί που μοιράζουν τον κόσμο σε κόκκινο, πράσινο και κίτρινο. Το πείραμα έφερε και τραύματα, ανάγκασε πολλές φορές την επιστήμη να σηκώσει τα χέρια ψηλά, εν τέλει όμως μου αρέσει.
Οπότε, δεν γλιτώνετε εύκολα από εμένα, εδώ θα μείνω! Αρκεί να μη μου ζητήσετε συμμετοχή στα διαιτητολαγνεία και να μη προσπαθήσετε να μου φορέσετε έγχρωμα γυαλιά πέρα από τα πορτοκαλί που εδώ και χρόνια ερωτεύτηκα. Όταν ακούω χρώματα, εγώ σκέφτομαι το γαλάζιο της θάλασσας και το λευκό του χιονιού. Και, αν πρέπει οπωσδήποτε να συνδυάσω αυτά τα δύο, το γαλανόλευκο της Εθνικής ομάδας!
Καλό καλοκαίρι σε όλους. Ευτυχώς, οι τελικοί του μπάσκετ ολοκληρώθηκαν αναίμακτα και μας βρήκαν άπαντες αρτιμελείς στο μετερίζι. Οπότε, ας φάμε την τούρτα της gazzetta ξένοιαστοι.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ
Κλείσαμε λοιπόν έναν χρόνο. Σαν τώρα θυμάμαι τη στιγμή που ο Βασίλης έκανε την «επιστράτευση» για το
gazzetta. Τι μεσολάβησε από τότε μέχρι σήμερα; Ένα «γεμάτο» καλοκαίρι με αξέχαστα πρωινά εγερτήρια για τους Ολυμπιακούς, ατέλειωτες βραδιές Ευρωλίγκα, μεταμεσονύχτιοι διάλογοι με τον Παπαθεοδώρου για κάποιο θέμα που είχε στο μυαλό του και -κυρίως- η απογείωση του site. Πραγματικά ατέλειωτες και ξεχωριστές στιγμές ζωής που έδωσαν άλλο χρώμα μέσα στη χρονιά που συμπληρώνεται σήμερα, δημιουργώντας παράλληλα νέες συνήθειες στον ηλεκτρονικό Τύπο. Δεν ξέρω πόσοι μπορούσαν να προβλέψουν αυτή την πορεία από μια ιστοσελίδα που ξεκίνησε... σεμνά και ταπεινά για να εξελιχθεί σε μια από τις πληρέστερες και πιο σύγχρονες διαδικτυακές πηγές πληροφόρησης. Σύντροφοι και συνοδοιπόροι σε αυτό το ταξίδι, συνεχίζουμε! Τα πρώτα 100 χρόνια είναι δύσκολα...
ΥΓ.1
18/06/2008 (05:06)
Εισερχόμενο μήνυμα στο κινητό μου:«Αν είσαι ξύπνιος, ανέβασε μόλις τελειώσει ένα καλό αρθράκι για την κούπα που θα σηκώσουν οι Σέλτικς στο ΝΒΑ». -Βασίλη, δεν στο είπα ποτέ αλλά εκείνο το βράδυ ΚΟΙΜΟΜΟΥΝ πριν με ξυπνήσεις.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ
«Η επιλογή του ονόματος Gazzeta υπήρξε μια από τις πιο έξυπνες που έχουν γίνει ποτέ από site που ασχολείται με τα αθλητικά. Το Gazzeta είναι συνυφασμένο με τα σπορ, δεν χρειάζεται επεξήγηση, ακούγοντάς το ξέρεις τι σε περιμένει. Σε ολόκληρη της Ευρώπη όποιος κάνει αυτή τη δουλειά θα θελε να δουλέψει κάποια στιγμή στην Gazzeta - εμείς φτιάξαμε και βρήκαμε τη δική μας.
Η δική μου ευχή δεν είναι να συνεχιστεί η καλή δουλειά που γίνεται εδώ: άλλωστε γνωρίζοντας τους στυλοβάτες αυτής της προσπάθειας αυτό το θεωρώ δεδομένο. Η ευχή μου είναι να γίνει το site το πρώτο στην Ελλάδα που θα εκμεταλλευτεί το σύνολο των δυνατοτήτων του Internet ανοίγοντας νέους δρόμους στην πολύπαθη αθλητικογραφία μας: εύχομαι πραγματικά στα επόμενα γενέθλια όλοι να θέλουν να δουλέψουν στο Gazzeta.gr όπως ακριβώς οι ξένοι φαντάζονται μια συνεργασία με την ιταλική εφημερίδα. Χρόνια πολλά, καλή δύναμη: μόλις αρχίσαμε, μην το ξεχνάτε».
ΚΩΣΤΑΣ ΚΕΤΣΕΤΣΟΓΛΟΥ
Ντρεπόμαστε… συνεχίζουμε!
«Πότε πέρασε ένας χρόνος; Ελα ντε. Και δεν έγινε και τίποτα …σπουδαίο. Στην αγαπημένη μας ΑΕΚ όλα κύλησαν …αναμενόμενα. Ο Ντέμης παραιτήθηκε και στα γενέθλια της Gazzetta τα δίνει όλα για την συναυλία του μεγάλου Σαντάνα, ο Νοτιάς από άφαντος αιμοδότης πάει για μοναδικό αφεντικό αλλά δεν θα γίνει, η ΠΑΕ μπήκε μπροστά για γήπεδο στη …Νέα Φιλαδέλφεια και ο μόνος πρόεδρος με τίτλο από το 2002 είναι πλέον ο Δημήτρης Χατζηχρήστος. Μην ξεχάσω ότι επέστρεψε για τρίτη φορά κι ο Μπάγεβιτς. Ρουτίνα δηλαδή. Η μόνη έκπληξη του χρόνου ήταν το site μας. Δεν είναι ακόμη… πρώτο στην Ελλάδα και πέρασε κιόλας ένας χρόνος.
Ντρεπόμαστε και συνεχίζουμε. Προς την κορυφή. Ευχαριστώ τον Βασίλη, τον Μιχάλη και τους υπόλοιπους… dear all του gazzetta.gr. Περνάμε καλά και θα περάσουμε καλύτερα. Περισσότερο από όλους ευχαριστώ εσάς αγαπημένα μου αδέρφια που κι εδώ μου κάνετε παρέα και μετράμε τους καημούς και τις χαρές μας κοντά στην αγαπημένη μας ομάδα. Σύντομα παντού αλλά και πάντα εδώ. Φιλιά».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
«Πέρασε κιόλας ένας χρόνος. Σαν χθες μου φαίνεται που ανέβασα το πρώτο μου σχόλιο κι έκανα… τρεις μέρες για να καταλάβω πως μπορώ να «ανεβάζω» τα δικά σας. Ας είναι καλά ο Βασίλης ο Παπαθεοδώρου που μου άνοιξε τα μάτια (γενικώς) και μου έδωσε την ευκαιρία να έχω αυτή την καθημερινή επικοινωνία με όλους εσάς.
Χαίρομαι που συμμετέχω σε αυτή την όμορφη προσπάθεια του «gazzetta.gr». Ούτε μία στιγμή δεν είδα αυτή τη συνεργασία με τη στενή έννοια της «δουλειάς», αλλά ως ευκαιρία να αφουγκραστώ τις σκέψεις, τα «πιστεύω» και τα «θέλω» όλων όσων, ανεξαρτήτως συλλογικών προτιμήσεων, μπήκαν στον κόπο να τα μοιραστούν μαζί μου. Και διαφωνίες είχαμε και… νευράκια και διαδικτυακές κόντρες με ορισμένους που ξέφευγαν από τα όρια, αλλά όλα αυτά είναι για να δίνουν νοστιμιά σε μια αμφίδρομη σχέση και ένα άλλο χρώμα στα κόκκινα, πράσινα, κίτρινα και μπλε όνειρα του καθενός από εμάς.
Το μόνο σίγουρο είναι το «gazzetta» μας έδωσε… γήπεδο να παίξουμε μπάλα και να την ευχαριστηθούμε, ενώ χάρη στον κόπο και το μεράκι όλων των συναδέλφων, μας πρόσφερε στο πιάτο όλα όσα θέλαμε και θέλατε να ξέρουμε για να σχηματίσουμε ολοκληρωμένη άποψη και να… τσακωνόμαστε ή να τα βρίσκουμε έχοντας σφαιρική εικόνα για όλα όσα συμβαίνουν στον μαγικό κόσμο του αθλητισμού. Καλά να είμαστε και τα ξαναλέμε για τα γενέθλια του χρόνου, με δύο κεράκια στην τούρτα της επιτυχίας κι ακόμη περισσότερα αποκλειστικά!!!».
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΚΑΒΟΥΡΑΣ
«Στο άκουσμα του εγχειρήματος, ήμουν αρχικά επιφυλακτικός , κυρίως λόγω προηγούμενης προϋπηρεσίας σε ενημερωτικό portal. Η εκτίμηση προς τον επικεφαλής της προσπάθειας, όμως, ο οποίος – στο πρόσφατο παρελθόν – είχε καταθέσει με μεγάλη επιτυχία τα διαπιστευτήρια του, στην οργάνωση και το “τρέξιμο” μίας τόσο απαιτητικής και επίπονης δημοσιογραφικής δουλειάς, σε συνδυασμό με το ευέλικτo και ειδησεογραφικό “στυλ” που «λάνσαρε» από τους δύο πρώτους μήνες ζωής του, το gazzetta.gr, με έκαναν να το επισκέπτομαι ολοένα και συχνότερα.
Όταν ήρθε η πρόταση της πρώτης συνεργασίας μας, αποκλειστικά και μόνο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, δεν μπορούσα με τίποτε να φανταστώ ότι θα δενόμουν τόσο πολύ με αυτή τη γλυκιά κι ευχάριστη “υποχρέωση” που – υποθέτω – ότι εισχώρησε εντελώς αναπάντεχα στην καθημερινότητα όλων των συντελεστών του site. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι σε αυτές τις πρώτες 365 μέρες λειτουργίας του, τo gazzetta.gr διέψευσε τις προσδοκίες ακόμη και του πιο αισιόδοξου εκ των οραματιστών της όλης προσπάθειας, «κέρδισε» την φίλαθλη κοινή γνώμη και το κυριότερο καθιερώθηκε πλήρως στη συνείδηση της λεγόμενης δημοσιογραφικής “πιάτσας”!
Αυτή ήταν μόνο η αρχή, το πρώτο και σημαντικό στοίχημα και επειδή ο πήχης πλέον ανεβαίνει και οι απαιτήσεις μεγαλώνουν, οι ευθύνες όλων μας αυξάνονται… Τα περισσότερα εύσημα για το επιτυχημένο ξεκίνημα, ανήκουν στους συναδέλφους της συντακτικής ομάδας, που αποτελούν την ψυχή του όλου εγχειρήματος και στους οποίους εύχομαι καλή δύναμη και κουράγιο, έτσι ώστε, όλοι μαζί, να συνεχίσουμε με το ίδιο κέφι και να… «ανέβουμε» άλλη μία κατηγορία στο πρωτάθλημα της ενημέρωσης…».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΒΑΣΙΛΑΡΑΣ
"Ενας χρόνο μαζί λοιπόν. Και τα πράγματα να είναι ακριβώς όπως τα έλεγε πριν από 14-15 μήνες ο Βασίλης Παπαθεοδώρου. «Θα φτιάξουμε ένα σάιτ με στόχο την κορυφή», μου είχε πει τότε και να ξέρετε πως δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία γι’ αυτό. Και πράγματι το Gazzetta σκίζει από την πρώτη μέρα που βγήκε στον αέρα. Το βλέπετε και μόνοι σας, δεν χρειάζεται παραπάνω διαφήμιση. Εχει γίνει πια σημείο αναφοράς για όσους ασχολούνται με το διαδίκτυο και αποτελεί τον αγαπημένο τους τόπο για σερφάρισμα.
Πάμε και στα... δικά μας. Με τη βοήθειά σας φτιάξαμε μια καταπράσινη φωλιά και πλέον τα λέμε πιο στενά με ένα διαφορετικό τρόπο. Και είμαστε μόνοι μας αφού ως γνωστό οι αλλόθρησκοι έχουν φάει απαγορευτικό, άρα συζητάμε 100% ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΑ. Και έτσι θα συνεχίσουμε. Αλλες φορές με κέφι και κάποιες άλλες ξενερωμένοι και με το ζόρι. Η ουσία είναι πως θα είμαστε εδώ για να διατηρήσουμε αυτή την επαφή και να την κάνουμε ακόμα καλύτερη".
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΟΥΤΗΣ
Δεν αντέχεται!
«Είναι ίσως η πρώτη φορά που το θέμα του κειμένου που γράφω στο gazzetta.gr έχει συγκεκριμένη αφετηρία και στόχο. Και έχω να απευθύνω μια έκκληση. Είμαι ίσως ο νεότερος στην παρέα του site, καθώς έχω ενταχθεί μόλις τους τελευταίους δυο μήνες, αλλά το παράπονο μου παραμένει ίδιο με αυτό που είχα ως αναγνώστης. Ε, ψιτ! Σε εσάς το λέω που γράφετε συνεχώς. Λιγότερες ειδήσεις, στήλες, blog και εφαρμογές! Σταματάς να διαβάζεις το site, επειδή ο κέρσορας κατεβαίνει συνεχώς και ακόμη δεν έχεις προλάβει να τα διαβάσεις όλα. Δεν αντέχεται!
Και μάλιστα ο εμπλουτισμός του είναι συνεχής. Ας σοβαρευτούμε όμως. Αν μετά από ένα χρόνο λειτουργίας το gazzetta.gr, έχει καταφέρει να καθιερωθεί και να γίνεται σημείο αναφοράς και αναδημοσίευσης, το οφείλει εκεί ακριβώς. Ευχόμαστε και ελπίζουμε να συνεχίζει να το κάνει και τα επόμενα χρόνια και με μεγαλύτερη επιτυχία».
ΚΩΣΤΑΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
«Επειδή η οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση εν μέσω προεκλογικής παράνοιας φέρνει μόνο θλίψη, ανεργία και προβλήματα εμείς απαντάμε με τα φυλακτά μας. Μικρά, μικρά πραγματάκια που τα έχουμε στο νου μας, στο μαξιλάρι μας, στο pc μας και στην καρδιά μας. Ένα από αυτά είναι και τούτο εδώ το σάιτ που σβήνει το πρώτο του κεράκι, βγάζει τα δοντάκια του και χαμογελάει με σεβασμό, χιούμορ και αμεσότητα στην αθλητική επικαιρότητα.
Ετσι θα συνεχίσουμε. Ολοι μαζί για έχουμε απέναντι μας έναν καλό φίλο, έναν σύντροφο, έναν καθρέφτη ειδήσεων που θα μας λέει την αλήθεια και δεν θα μας κολακεύει.
Τα λόγια είναι φτώχια. Αν όμως γράφονται στο Gazzetta απ΄ ευθείας από τους πραγματικούς πρωταγωνιστές είναι χρυσός».
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΕΤΑΚΗΣ
«Τι λες τώρα! Πέρασε κιόλας ένας χρόνος; Πραγματικά όταν η «ψυχή» και το «μυαλό» αυτού του ειδησεογραφικού αθλητικού site, Βασίλης Παπαθεοδώρου, μου ζήτησε να γράφω ένα μικρό κείμενο για τα πρώτα γενέθλια του gazzetta.gr, η πρώτη και αυθόρμητη αντίδραση ήταν να κοιτάξω το ημερολόγιο. Πέρασε κιόλας ένας χρόνος;
Κι όμως ναι. Πέρασαν 12 μήνες, συμπληρώθηκαν 53 εβδομάδες, μετράμε 365 μέρες από την ημέρα που το gazzetta.gr πήρε… σάρκα και οστά. Σιγά-σιγά έγινε γνωστό στην κοινότητα του ίντερνετ, γρήγορα πήρε μια θέση στα «αγαπημένα» χιλιάδων χρηστών του διαδικτύου και σύντομα απέκτησε χαρακτήρα συνήθειας που έγινε λατρεία. Η διεισδυτικότητα που δείχνουν οι αριθμοί και τα στατιστικά πως έχει το site στο κοινό, όλοι μας νιώθουμε πως είναι ανάλογη της δυναμικής του.
Το gazzetta.gr όπως έχετε διαπιστώσει «επεκτείνεται» συνεχώς, όπως και το κομμάτι της πίτας που του αναλογεί. Και φανταστείτε ότι ακόμη… μπουσουλάει. Του χρόνου τέτοια μέρα (καλά να είμαστε), όταν πλέον θα στέκεται στα πόδια του και δειλά-δειλά θα περπατάει, η παρέα μας θα είναι κατά πολύ μεγαλύτερη. Στο blog που μου έγινε η τιμή να αποκτήσω ως μέλος μιας εξαιρετικής ομάδας σχολιαστών, έχουμε την ευκαιρία να συζητάμε για το εξυπνότερο και δικαιότερο άθλημα του κόσμου, το μπάσκετ. Ολοένα η «συζήτηση» μας γίνεται ποιοτικότερη, αν και δεν λείπουν οι επισκέπτες-οπαδοί που εξαιτίας των παρωπίδων τους μας αποπροσανατολίζουν. Είναι όμως ένα βήμα για να γίνουμε όλοι μας καλύτεροι, αφού η βασισμένη σε επιχειρήματα ανταλλαγή απόψεων «ανοίγει» τους ορίζοντες και «καθαρίζει» το μυαλό μας.
Χρόνια πολλά και καλά. Δεν πρόκειται απλά για ευχή, αλλά για βεβαιότητα».
Υ.Γ.: Μεγαλύτερη σημασία από τις δικές μας απόψεις, έχουν οι δικές σας. Όλοι μας περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον να τις διαβάσουμε, γιατί όπως έλεγε ο «σκαραβαίος» στους «Δέκα Μικρούς Μήτσους», και σε εμάς «μας αρέσουν οι παρατηρήσεις. Διορθωνόμαστε»…
ΚΩΣΤΑΣ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
«Κατ΄ αρχάς χαίρομαι που εδώ και λίγο καιρό έχω ξεκινήσει μία συνεργασία με το gazzetta. Δεν ξέρω πόσο χαίρονται οι οπαδοί του… Παναθηναϊκού, αλλά… έτσι είναι η ζωή ρε παιδιά. Πάντα… ανεχόμαστε κάποια πράγματα. Κι εμένα η γυναίκα μου Παναθηναϊκός είναι και το… ανέχομαι. Όλοι μας έχουμε τα ελαττώματά μας. Τι να κάνουμε;
Κατά τα άλλα, μακάρι το gazzetta να συνεχίσει έτσι και καλύτερα και να είμαι κι εγώ καλά και να βοηθάω σε αυτή την προσπάθεια. Άλλωστε, όσο κι αν εγώ είμαι φανατικός «εφημεριδάς», δεν μπορώ παρά να παραδεχθώ ότι το μέλλον στο χώρο «δείχνει» αν μη τι άλλο και… πολύ διαδίχτυο. Και δεν κρύβω ότι και πριν μου γίνει πρόταση να έρθω εδώ, βλέποντας σαν «τρίτος» το gazzetta μου άρεσε πάντα και εμφανισιακά.
Καταλαβαίνω δε, ότι έχει πολύ πράγμα μέσα, αλλά αν μπορούμε, να το κάνουμε και λίγο πιο «γρήγορο» ρε παιδί μου. Στη ζωή μας πλέον μετράνε και τα δευτερόλεπτα…».
ΛΟΛΑ, Η ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΑ
"Επίτηδες, ζήτησα να μπει η ευχή μου κάτω από του κ. Νικολακόπουλου, που είναι παντρεμένος και δεν θα με δει με πονηρό σκοπό. Αντίθετα, με τον Βασίλη από κάτω που καθόλου εμπιστοσύνη δεν του έχω! Εγώ θα σας πω τι γίνεται σ' αυτό το site... Χαμός! Τι κινητά, τι μελωδίες, τι ερωτόλογα και κρυμένα νοήματα... Δύο κοπέλες, βέβαια, όλες κι όλες τι να πρωτοπρολάβουν!!! Ειδικά, αυτή την Κατερίνα που είναι και το απόγευμα την έχουν στριμώξει κυριολεκτικά σε μια παγωμένη γωνία (όταν δουλεύει το κλιματιστικό) και από πού να ξεφύγει;;; Κι αν δεν πιστεύετε τη Λόλα, που κακώς, ανοίξτε κάνα facebook να τα δείτε τα παλικάρια μας!!! Άντε, κι αν σας γυαλίσει κανένας, περάστε να προχωρήσουμε το προξενιό! Τι, έπρεπε να γράψω ευχή?? Σιγά μην μποω στον κόπο! Αφού ούτε ένα πάρτι δεν κάνουμε να βγει κάνα θέμα!!!".
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
«Σάββατο βράδυ, sms από τον Παπαθεοδώρου… Τι θέλει πάλι ο τρελός, σκέφτηκα. Δεν φταίω εγώ! Συνήθως τα μηνύματά του, «απαιτούν» περίπου 2000 λέξεις και μεταμεσονύκτια (τότε του έρχονται οι καλύτερες ιδέες…) στενή επαφή με τον υπολογιστή μου. Αυτή τη φορά όμως, ο Βασίλης «Κουφέτος» Παπαθεοδώρου, πρωτοτύπησε ευχάριστα. «Γράψε ένα κείμενο για το ένα χρόνο του site». Ένα χρόνο;;; Το gazzetta έκλεισε ένα χρόνο;;; Χρόνια μας πολλά λοιπόν και να τα εκατοστίσουμε, αν και για να είμαστε ειλικρινείς, με το ρυθμό που «μεγαλώνει» το site, θα πιάσουμε το ιωβηλαίο σε πέντε χρόνια το πολύ.
Εγώ πάντως, ομολογώ ότι στην «κορυφαία ομάδα του αθλητικού internet» μπήκα με καθυστέρηση τριών μηνών. Από τον Ιούνιο ως τον Σεπτέμβριο, όντας free agent, είχα θέσει με κομψό -και άκομψο- τρόπο τον εαυτό μου στις υπηρεσίες του site, αλλά επειδή ήξεραν ότι είμαι «παίκτης ειδικών συνθηκών» με άφησαν να σαπίσω πρώτα ένα δίμηνο στη Χαλκιδική, πριν μου προτείνουν συμβόλαιο συνεργασίας.
Εννιά μήνες μετά λοιπόν, θέλω να ευχαριστήσω τον Παπαθεοδώρου, που συνεχίζει να έχει υπομονή μαζί μου, τον Βετάκη γιατί στις κρίσιμες στιγμές είναι πάντα «εύστοχος», τον Τσαμπά γιατί δεν βλαστημάει (τουλάχιστον όχι στο τηλέφωνο…) με τις φωτογραφίες που ανεβάζω, τον Ράμμα που μου δάνεισε το όνομά του στο Βερολίνο και όλους εσάς που μας κάνετε περήφανους όταν λέμε ότι γράφουμε στο gazzetta.
Χρόνια πολλά και να περνάμε καλά!».
ΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
«365 ημέρες σεξ, ψέματα και χαρτζιλίκι
Γουάν γίαρ οφ γκαζέτα τελεία γκού ρού. Πόσα άλλαξαν σε έναν χρόνο. Άλλαξα 5 φορές φάρμακα, άλλαξα 3 φορές ψυχίατρο, άλλαξα 2 γκόμενες, καμία απο τις οποίες δεν ήταν αληθινή, βρήκα μια στοίβα απο παλιά κόμικ Κράνος-Μάχη-Πόλεμος, ο Κάρικ δεν έμαθε μπάλα, ο Δώνης ήρθε, ο Ριβάλντο έφυγε, πείστηκα ότι ο Τιμούρ Κετσπάγια είναι ξάδερφος του Αισθησιακού, δεν ακούω απο το αριστερό μου αυτί, γιατί κάθισα δίπλα σε έναν μαλάκα όταν πήγα να δω ράγκμπι σε μια παμπ, είδα περισσότερες μπάντες απο ότι ήθελα να δω, γνώρισα τον Λιονέλ Μέσι και τον πατέρα του, σταμάτησα να πουλάω το κορμί σε γέρους παράγοντες ομάδων χαμηλών κατηγοριών -βρήκα καλύτερο χαρτζιλίκι ως μπέημπι σίτερ - και εν τέλει κατάλαβα ότι την βρίσκω να διαβάζω ότι εκνευρίζω τον κλασσικό ελληνικό οπαδότυπο, τους γραφικούς αμην-άδες και τους φίλους Χαριστέα. Ωραία είναι εδώ.