Ο Σπύρος Λούης το πήρε στημένα

Η ΚΙΒΔΗΛΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΛΟΥΗ

Με το θέμα αυτό έχω ασχοληθεί και άλλη φορά και βέβαια δεν έχω τελειώσει ακόμα. Αναφέρομαι στην "αρπαγή" της πρώτης Ολυμπιακής νίκης του Μαραθώνιου δρόμου το 1896 από τον Σπύρο Λούη σε βάρος του Μανιάτη Χαρίλαου Βασιλάκου (καταγωγής Λυγερέα-Γυθείου). Σε πολύ παλαιότερο φύλλο έχω γράψει αναλυτικά για αυτό και θα επανέλθω ποικιλότροπα και δυναμικότερα όταν θα έρθει η ώρα.

Στην πορεία των ερευνών μου βρήκα πάμπολα πρόσθετα στοιχεία και συνάντησα διάφορους ανθρώπους. Ένα από τα σημαντικώτερα στοιχεία μου τα έδωσε ο σεβάσμιος Θάνος Κουτσικόπουλος παλαιός αθλητής και επτά φορές κριτής Ολυμπιακών Αγώνων, ο οποίος είχε την καλωσύνη να μου στέλνει αποδεικτικές επιστολές του με θέμα την μεγάλη απάτη του Σπύρου Λούη.


Ο ΤΕΛΙΚΟΣ
Ενώ στα λοιπά αγωνίσματα των Αγώνων υπήρχε κάποια, υποτυπώδης έστω, οργάνωσις, στον Ολυμπιακό Μαραθώνιο υπήρχε οργανωτικό χάος ελλείψει κανονισμού, ελεγκτών διαδρομής κλπ. Υπήρχαν μόνο κάτι "έφιπποι" στρατιώτες της μονάδος του ταγχ/χη Ι. Παπαδιαμαντόπουλου που έχοντας πλήρη άγνοια περί αθλητικού πνεύματος, υπάκουαν μόνο στον Διοικητή τους με τις τόσες αρμοδιότητες στους Αγώνες. Οι δρομείς έτρεχαν χωρίς τη συνοδεία κριτών ανάμεσα στις ερημικές τότε περιοχές, χωρίς θεατές. Νικητής θα ανηγορεύετο όποιος έφθανε πρώτος στο Παναθηναϊκό Στάδιο, χωρίς να ελέγχεται τι συνέβη κατά τον αγώνα.

Κατά τα ολίγα - ελλείψει κριτών ή μέσων επικοινωνίας ή αθλητικογράφων - βάσιμα στοιχεία της εποχής ο Λούης στο δέκατο χιλιόμετρο ήταν μεταξύ των ουραγών, ενώ στο 15ο χιλιόμετρο η διαφορά των προπορευόμενων ξένων από τον πρώτο Έλληνα, που δεν ήταν ο Λούης, ήταν περί τα δύο χιλιόμετρα. Οι λίγοι ξένοι που τυχαία εδηλώθηκαν ήσαν δρομείς ημιαντοχής χωρίς καμμία πείρα σε μεγάλες αποστάσεις. Προπορεύθηκαν στο αρχικό επίπεδο τμήμα της διαδρομής, με συνέπεια να εγκαταλείψουν στο ανηφορικό μεσαίο τμήμα. Ο Λούης επανεμφανίζεται, ξεκούραστος, στην αρχή του μεγάλου κατήφορου προς το τέρμα. Ετερμάτισε κάπου ενάμισυ χιλιόμετρο ( 2.58.50) πριν από τον Βασιλάκο που ακολουθείτο από τον Μπελόκα και τον καταταγέντα τέταρτο Ούγγρο.

Επίδοσις Βασιλάκου 3.6.03' , του Μπελόκα 3.6.30΄ και του Ούγγρου Κέλνερ 3.6.35΄ . Ο έτερος των ιστορικών του συγχρόνου Ελληνικού αθλητισμού Ιωαν. Χρυσάφης γράφει στο βιβλίο του (1930) ότι μόνος υπεύθυνος για τον Μαραθώνιο ήταν ο αναφερθείς παντοδύναμος έφορος Ι.Παπαδιαμαντόπουλος "έχων περί αυτόν δια την επιτήρησιν των δρομέων ολόκληρον επιτελείον εφίππων". Ώστε εάν έγινε η φημολογούμενη απαγωγή του Λούη, μετά το δέκατο χιλιόμετρο όταν βεβαιούται ότι ήταν ουραγός, υπεύθυνος της "κατεργαριάς" θα ήτο ο Ι.Παπαδιαμαντόπουλος που μάλιστα δεν θα εφοβείτο -όπως θα συνέβαινε σήμερα- τις αντιδράσεις των αγνοούντων κάθε φίλαθλο πνεύμα των ελαχίστων ιπππέων του που συνεργάσθηκαν.

Ενδιαφέρθην να ερευνήσω, γιατί το ενδιαφέρον του αξιωματούχου προς το χωριατόπουλο του Αμαρουσίου;

Προ εικοσαετίας περίπου, σε διάλεξη του Σιμιτσεκ στην Αρχαία Ολυμπία με λεπτομέρειες που δεν εγνώριζα, έμαθα ότι ο Λούης όχι μόνον είχε υπηρετήσει στρατιώτης στο 1ο Σύνταγμα Πεζικού Αθηνών υπό τον ταγ/χη Παπαδιαμαντόπουλο αλλά ήταν και κάτι σαν "ορντινάτσα" του Ο Σίμιτσεκ είχε μάθει πολλά από τον Λούη κατά την συγκατοίκηση τους στο Βερολίνο κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνας του 1936, εκτός βέβαια από το βασικό θέμα που απέφευγε ο κουτοπόνηρος Λούης, ενώ ο Σίμιτσεκ -ως υπάλληλος της Ε.Ο.Α.- εδεσμεύετο να μη θίγη.

Αναφέρω εδώ, όχι σαν πραγματικό γεγονός αλλά σαν προσωπική μου υπόθεση, η ακρίβεια της οποίας είναι ανοικτή σε εκτιμήσεις. Το κίνητρο της "κατεργαριάς" (εάν έγινε) είναι απλώς ε θ ν ι κ ό, αφού τότε δεν υπήρχαν σωματειακά, πολιτικά ή οικονομικά συμφέροντα. Δηλαδή ο Ι.Παπαδιαμαντόπουλος, σύμφωνα με τις συνθήκες της εποχής εκείνης, ήθελε - εκμεταλλευόμενος την παντοδυναμία του - να "βοηθήσει" στη κατάκτηση μιας Ελληνικής νίκης, χωρίς φυσικά να μαντεύη ότι οι Βασιλάκος και Μπελόκας θα επρώτευαν "αυτοδυνάμως". Έπρεπε φυσικά να ευρεθή και το "πιόνι", που ήταν ο έμπιστος προσωπικά στρατιώτης του, που ήταν και καλός δρομεύς μεγάλων αποστάσεων (όχι φυσικά Ολυμπιακού επιπέδου) παραλλήλως δε μειωμένης μορφώσεως και προσωπικότητας ώστε να πιστεύη ότι η "κατεργαριά" (εάν έγινε, για τους αμφιβάλλοντες) ήταν σπουδαία υπηρεσία προς την χειμαζόμενη Ελλάδα.

Αποσπάσματα εφημερίδων και περιοδικών της εποχής με πληροφορίες για τους δρομείς, κυρίως τους ξένους:

"O Μπλέϊκ καταπίπτει εις το 23 χιλιόμετρο και τη θέση του καταλαμβάνει ο Βασιλάκος (Σημ. Άρα ο Βασιλάκος, και όχι ο Λούης, είπετο των ξένων).

"Εις το 32 χιλιόμετρο κλονίζεται και πίπτει ο Γάλλος Λερμεζιό".

"Εις το 33 χιλιόμετρο ο Λούης καταφθάνει τον (προπορευόμενο) Φλάκ και τον περνά. Μετά τον Φλάκ έρχονται ο Ούγγρος Κέλνερ, ο Βασιλάκος και ο νεαρός Μπελόκας". (Πρώτη μνεία του προτέρου ουραγού ).

«Εις το 37 χιλιόμετρο, έξωθι των Αμπελοκήπων ο Λούης ταχύνει το βήμα και ο Φλάκ απελπισθείς περί της νίκης κλονίζεται και καταπίπτει, εισάγεται δε εντός αμάξης αναίσθητος". Αναφέρθηκαν ήδη οι λόγοι της μαζικής εγκαταλείψεως στον μεγάλο ανήφορο των ξένων, που δεν ήσαν δρομείς μεγάλων αποστάσεων.

Όταν ετερμάτισε ο Λούης μέσα στο παραλήρημα των θεατών που είδε τον καταφθάνοντα δρομέα, οι δύο μεγαλύτεροι πρίγκηπες Kωνσταντίνος και Γεώργιος έσπευσαν στο στίβο για να πλαισιώσουν τον Λούη και να τον οδηγήσουν στον πατέρα τους, τον Βασιλέα, που του έδωσε το έπαθλο, χωρίς απόφαση της Αγωνοδίκου Επιτροπής και ενώ το αγώνισμα... συνεχίζετο! Η πραγματικότης εκάλυψε την παρατυπία αφού επειδή δεν υπήρχαν κριτές δεν ήτο δυνατή η κρίσις τί είχε συμβεί κατά την διαδρομή,

Είναι γνωστό ότι τόσον ο Βασιλάκος, όσο και ο Μπελόκας και ο καταταγείς τέταρτος Ούγγρος Κέλνερ, εθεώρησαν αυτούς νικητές αφού κανείς τους -όπως εβεβαίωναν- δεν είχε ιδεί τον αρχικά ουραγό να τους προσπερνά! Επέρασε αρκετή ώρα μέχρις ότου, συνέλθουν από τη κόπωση και να ακούσουν, έκπληκτοι, ότι ο άσημος και αόρατος γι΄ αυτούς Λούης είχε νικήσει. Έως ότου συνέλθουν και να ψάξουν για ανύπαρκτους κριτές, να ψάξουν για μάρτυρες κλπ. όλα είχαν τελειώσει. Ώστε όχι μόνο δεν υπήρχαν αρμόδιοι για την εξέταση των βεβαιώσεων των Βασιλάκου, Μπελόκα και Κέλνερ, αλλά και εάν υπήρχε κάποιος, ποιός θα τολμούσε να εξηγήσει στο αλαλάζον πλήθος "λάθος εκάναμε, μας συγχωρείτε" και ποιος θα τολμούσε να μεταβή στα Ανάκτορα χωρίς αποδείξεις ή ενδείξεις (που ανέκυψαν αργότερα) και να ζητήση από τον Βασιλέα να ανακαλέση την απόφασή του.

Ο γιος του Βασιλάκου Κώστας, στις εκμυστηρεύσεις που έκανε ο πατέρας του στην οικογένειά του παραθέτει το κείμενο εξιστορήσεως (επί λέξει) του πατέρα του. " Όταν μπήκα στα αποδυτήρια πήγα αμέσως και βρήκα τον Λούη. Του είπα ότι αυτό που έκανε ήταν άτιμο. Επειδή όμως δεν θέλω να αμαυρώσω την ημέρα ούτε να χαλάσω τους πανηγυρισμούς που γίνονται έξω, δεν θα κάνω ένσταση. Εσένα ας σε κρίνη ο Θεός".

ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ
Διήγησις του ιδίου προς τον γιο του Κώστα αλλά και πολλούς φίλους του.

"Όταν έφθασα στο Χαρβάτι εμφανίσθηκε ξαφνικά ένας παπάς, τάχα ερχόμενος από την Αθήνα, και φώναξε ότι άδικα συνεχίζουμε τον αγώνα γιατί ήδη οι ξένοι τερμάτισαν στο Στάδιο. Οι αφελείς χωρικοί χωρίς να καταλαβαίνουν το βρώμικο ψέμα που είπε ο παπάς μπήκανε στο δρόμο και με εμπόδιζαν να τρέξω. Αναγκάστηκα να περάσω κάτω από τη κοιλιά ενός αλόγου για να ξεφύγω από το πλήθος..".

Μετά ένα μήνα νέα βαρύτερη παρενόχλησις του Βασιλάκου από τον Λούη που είχε μεταβή εκεί σαν συνοδός - αφού ουδέποτε ξαναέτρεξε μετά τον Ολυμπιακό Μαραθώνιο- του νεαρού ανεψιού του Κωνστ. Παλιού. Η εφημερίς των Αθηνών "Ακρόπολις", αλλά και η τοπική "Αχαϊκός Ταχυδρόμος" αναφέρουν το συμβάν στα φύλλα τους της 22 Μαϊου 1896, σχετικά με ένα δρόμο μεγάλης αποστάσεως πού είχε γίνει κοντά στη Πάτρα (20 χιλιόμετρα).

"Ο Βασιλάκος διερχόμενος του χωρίου Ροϊτικα δέχεται παρά τίνος παράφρονος καταστηματάρχου κατάμουτρα ποτήριον οίνου. Ο Βασιλάκος δεν θέλει να εξακολουθήσει. Αγωνίζομαι και εγώ που παρακολουθώ δια του ποδηλάτου να τον μεταπείσω... .O (νικητής) Κωνστ. Παλιός είναι ανεψιός του Λούη!". Αναφορά με περισσότερες λεπτομέρειες στη τοπική εφημερίδα.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
1. O άσημος Λούης, που με το ζόρι (με παράτυπες αποφάσεις του προστάτου του Ι.Παπαδιαμαντόπουλου) κατετάγη 11ος μεταξύ των Ελλήνων στον συμπληρωματικό προκριματικό με τη μόνη αδιάβλητη επίδοση 3.19, στον μετά λίγες ημέρες τελικό κατατρόπωσε με διαφορά όλους τους συμπατριώτες του αλλά και τους ξένους γνωστούς αθλητές. Απόδειξις της "κατεργαριάς" ότι ο Λούης, παρά τις πιέσεις και τις προκλήσεις από τους Βασιλάκο - Μπελόκα, ΟΥΔΕΠΟΤΕ έτρεξε πάλι σε αγώνα οιασδήποτε αποστάσεως! Το γιατί είναι αυτονόητο. Θα ξεσκεπάζετο η αθλητική του μετριότης και η "κατεργαριά".

2. Ενώ στον προκριματικό επέτυχε αδιάβλητη επίδοση 3.19 στον τελικό μετά λίγες ημέρες επέτυχε 2.59 ήτοι "εκέρδισε" 20 λεπτά δηλαδή πέντε χιλιόμετρα ταχύτερα! Όταν οι μαραθωνοδρόμοι αγωνίζονται χρόνια στους Ολυμπιακούς ή πρωταθλήματα για να μειώσουν την παγκόσμια επίδοση κατά 1-2 λεπτά, είναι αστείο να συζητείται η πιθανότης βελτιώσεως της επιδόσεως κατά 20 λεπτά (δηλαδή πέντε χιλιόμετρα) μέσα σε λίγες ημέρες. Σε αυτό συμφωνούσε ο μακαρίτης φίλος Στέλιος Κυριακίδης, ο γνωστός Μαραθωνοδρόμος.

3. Είναι γνωστό ότι οι τρείς επόμενοι της κατατάξεως δηλαδή Βασιλάκος – Μπελόκας - Κέλνερ, ξεχωριστά ο καθένας όταν έκπληκτοι άκουσαν τα περί νίκης του Λούη, εβεβαίωναν αμέσως ότι ουδέποτε τους είχε προσπεράσει. Όταν το 1952, όπως αναφέρω κατωτέρω, συνάντησα τον ευπρεπή κ. Βασιλάκο, εδήλωσε πάλι ενώπιον της διοικήσεως της Ε.Ο.Α. (αφού απεμακρύνθησαν οι ξένοι για να μη ζημιώση τη χώρα μας) και εμού ό,τι εδήλωσε προ 56 ετών δηλαδή "ο Λούης ήλθε ουρανοκατέβατος".

Δεν είμαι ειδικός στην ιππασία αλλά υποθέτω ότι τα πέντε περίπου χιλιόμετρα βελτίωσε την επίδοση του σε λίγες ημέρες αντιπροσωπεύουν τη διαφορά ταχύτητας μεταξύ ανθρώπου και..αλόγου, στη μισή σχεδόν διαδρομή.

Μικροδιαφορές επιδόσεων μεταξύ διαφόρων αγώνων του αυτού αθλητού οφείλονται συνήθως στο ότι τρέχουν σε διαφορετικές διαδρομές, αλλά όταν τρέχουν στην ίδια διαδρομή οι μικροδιαφορές περιορίζονται.

Οι πραγματικές επιδόσεις, αυξημένες για να καλύπτουν την βραχύτερη διαδρομή του 1896, είναι περί τις 3 ώρες και 25 λεπτά για τους Βασιλάκο και Μπελόκα, και περί τις 3 ώρες 3.39 για τον Λούη (αδιάβλητος χρόνος προκριματικού), ανάμεσα δε για τους λοιπούς Έλληνες που είχαν υπερτερήσει του Λούη.

ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ ΜΟΥ ΜΕ ΒΑΣΙΛΑΚΟ
Το 1952 είχα συνεργαστεί με την Ε.Ο.Α. για την εδώ οργάνωση της Συνόδου της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (Δ.Ο.Ε.). Ήμουν παρών κατά την πανηγυρικήν έναρξη της Συνόδου εις το Ηρώδειο όπου είχε προσκληθή τιμητικώς ο Χαριλ. Βασιλάκος, τοποθετηθείς μάλιστα στην πρώτη σειρά των εδωλίων. Ήταν συνταξιούχος διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών της Διευθύνσεως Τελωνείων. Σε κάποιο διάλειμμα ο προεδρεύων Ν. Μπαλτατζής εκάλεσε τον πρόεδρο και τα μέλη της ηγεσίας της Δ.Ο.Ε. να εγερθούν και να χαιρετίσουν τον Βασιλάκο στη θέση του.

Ακολούθησα και εγώ, ως μέλος της οργανώσεως, μεταφράζων. Όταν οι ξένοι απεχώρησαν εμείναμε λίγο οι Έλληνες με τον προεδρεύοντα Ν. Μπαλτατζή, που έκανε νύξη για τα παλαιά. Ο ευπρεπής γέρων Χαριλ.Βασιλάκος παρατήρησε: "Αυτά ξεχάστηκαν, ό,τι έγινε έγινε. Πάντως όσο ζω θα υποστηρίζω ότι ο Λούης δεν μας κατέφθασε αλλά παρουσιάστηκε ουρανοκατέβατος". Η ευπρέπεια σεβαστού γέροντος, και μάλιστα αφού προ ολίγων ετών είχα ερευνήσει την υπόθεση, με επηρέασε πολύ περισσότερον από τους αγελαίους πανηγυρισμούς του 1896.

Αντίγραφο της παρούσης είχα στείλει προ διετίας περίπου στον επί έτη πρόεδρο των αθλητικογράφων κ. Πέτρο Λινάρδο, επειδή είναι και διακεκριμένος ιστορικός του αθλητισμού μας, βασιζόμενος στην αντικειμενικότητα και την εχεμύθεια του. Σε τυχαία συνάντηση μας, αφού εβεβαίωσε τη λήψη, επρόσθεσε ότι γνωρίζει αρκετά για το θέμα, κυρίως επειδή την πρώτη ημέρα πού το 1952 προσελήφθη στην "Αθλητική Ηχώ" ως δόκιμος νεαρός αθλητικογράφος, ο διευθυντής του του ανέθεσε σαν πρώτη εργασία να επισκεφθή κάπου στην Αθήνα τον Β Ολυμπιονίκη Χαρ. Βασιλάκο και να του πάρει συνέντευξη. Του εξήγησε μερικά περί των τότε αμφισβητήσεων για την νίκη του Λούη, του συνέστησε δε -όπως προ εξαετίας σε εμένα- να μη εκτεθεί σε δημόσια συμπεράσματα "για να μη γίνη ζημία στον Ελληνικό αθλητισμό".

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ
Ο Χαρίλαος Βασιλάκος κατάγεται από τον Λυγερέα της Μάνης, έγινε φοιτητής Νομικής και όταν απεφοίτησε διορίσθηκε Τελώνης όπου υπηρέτησε σε διάφορες πόλεις και υπηρεσίες, επί 40 σχεδόν έτη. Εφημίζετο για το άψογο ντύσιμο του και πάντα έφερε ένα φρέσκο λουλούδι στο πέτο του. Απέκτησε μόνο ένα παιδί, τον Κώστα. Απεβίωσε το 1963. Ο Κώστας του εχάρισε δύο εγγόνια, τον Χαρίλαο και την Ελένη.

Ο Χαρ. Βασιλάκος έτρεχε και προ αλλά και επί πολλά χρόνια μετά το 1896 σε αγώνες μεγάλων αποστάσεων όπου σχεδόν πάντοτε ήταν νικητής. Εισήγαγε στην Ελλάδα και το αγώνισμα του "βάδην". Τον Απρίλιο του 1901, ενίκησε στο πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα βάδην επί αποστάσεως 1.000 μέτρων με επίδοση 5 λεπτά 11 δευτ. Τον ίδιο ακριβώς χρόνο 5.11 εσημείωσε μετά διετία σε αγώνες που έγιναν στη Σύρο. Επρώτευσε το 1906 στους αγώνες βάδην που οργάνωσε ο Πανελλήνιος Γ.Σ.

Οι συνθήκες ασκήσεως αλλά και συμμετοχής σε αγώνες για τους ελαχίστους και απείρους αθλητές της εποχής εκείνης ήσαν δύσκολες. Όχι μόνο δεν παρείχετο κάποια διευκόλυνσις, έστω πολλοστημόριο της σημερινής, στους αθλητές (χρήματα, δωρεάν διαβίωσης, δώρα, κατάργησης πάσης εργασίας για να γυμνάζονται καλύτερα, αργομισθίες κλπ·), αλλά με την εργασία πρωί-απόγευμα έως τις 8 μ.μ., περιλαμβανομένου του Σαββάτου, δεν υπήρχαν και χρονικά περιθώρια καλής ασκήσεως.

Στο αρχείο της οικογενείας Βασιλάκου σώζεται επίσημη βεβαίωσις μεταβάσεως στον Μαραθώνα για να ασκηθή στη διαδρομή. Η βεβαίωσις αναγράφει: "Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι πιστοποιούμεν ότι ο Ελλην πεζοπόρος κ. Χαρίλαος Μ. Βασιλάκος, γραφεύς του Πρωτοδικείου Αθηνών εκ Λακωνίας, ανεχώρησε σήμερον την 5ην Μαρτίου περί ώραν 1 και 1/2 μ.μ. Προς βεβαίωσιν συνετάγη το παρόν. Εν Μαραθώνι τη 5η Μαρτίου 1896". Έπονται δυσανάγνωστες υπογραφές του Δημάρχου, του.. Δημοδιδασκάλου και του Ιατρού. Αυτό για να μην απολυθή ή έστω χάσει το μεροκάματο του γραφέως - από την εργασία του.

Ας προσθέσω, έστω εκτός θέματος, ότι ο Άγγλος Ολυμπιονίκης κωπηλασίας του 1920 μου επεβεβαίωσε προ 40ετίας ότι όταν επέστρεψε με το υπερωκεάνιο, κανείς δεν τον υπεδέχθη, έστω από τις αθλητικές αρχές. Ευτυχώς είχε τηλεγραφήση από λιμάνι της αποβιβάσεως σπίτι του ζητών βοήθεια συγγενούς του για να βοηθήση με τις αποσκευές. Μόνο επειδή το εζήτησε τον προϋπάντησε ένας μοναδικός φίλος του. Η υπηρεσία του δεν επλήρωσε τον μισθό του κατά τις ημέρες απουσίας. Ο περίφημος αυτός αθλητής έτρεξε πάλι στους Ολυμπιακούς του 1936 (μετά δέκα έξι χρόνια) και ενίκησε σε άλλο τύπο λέμβου !.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ
Βιβλίον Αθ. Ταρσουλέα " Ολυμπιάδες στην Αθήνα 1896 - 1906)

"·· Ο Ταγ/χης Παπαδιαμαντόπουλος είχε γνωρίσει τον Μαρουσιώτη Σπ. Λούη όταν υπηρετούσε στο 1ο Σύνταγμα Πεζικού.» Με πρόταση του Ι. Παπ. συμπεριλήφθηκαν στην ομάδα και οι δύο επιλαχόντες δρομείς, Λούης και Μασούρης...".

" Ακρόπολις, 30 Μαρτίου 1896 "

Ο κ. Παπ., ταγματάρχης μηχανικού και επόπτης της οδού··"

Περιοδ. ΕΙΚΟΝΕΣ/ΊΣΤΟΡΙΑ

"..Πάντως αρκετοί είναι οι ξένοι συγγραφείς που στη βιβλιογραφία τους μιλάνε για σκάνδαλο, δηλώνοντας ότι ο Σπύρος Λούης είχε κόψει δρόμο"

Εκπομπή στην ΕΤ2 του δημοσιογράφου και παλαιού αθλητού Γιάννη Δημαρά, την παραμονή της ενάρξεως των Ο.Α. 1988, όπως μεταδόθηκε σε άρθρο της Ντέπυ Γκολέμα σε γνωστό περιοδικό :

" Για πρώτη φορά πρωταγωνιστής μιας τέτοιας εκπομπής δεν είναι ο Σπ. Λούης. Έχουν γραφτεί τόσα πολλά που η εκπομπή θέλησε να σταθή στον 2ο νικητή (που για πολλούς ήταν και ο πραγματικός ), τον Βασιλάκο .".

Πανελλήνιος Γ.Σ. Λεύκωμα 100ετίας του Συνδέσμου.

" Στο μνημείο της Ολυμπίας βρίσκεται η δάφνη με την οποία τον στεφάνωσε ο τότε βασιλεύς Γεώργιος Α΄ καθώς και η φωτογραφία του της εποχής, καθώς και επιφυλλίδα της εφημερίδος ΕΣΠΕΡΙΝΗ: Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ πρώτος Ολυμπιονίκης."

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Δεν χρειάζονται προσωπικά σχόλια του γράφοντος ή άλλου. Αρκούν τα γεγονότα.

Καίτοι πέρασε από καιρό η προθεσμία τηρήσεως της μυστικότητας (μη ζημιωθή ο Ελληνικός Αθλητισμός) δεν επιδιώκεται - ούτε φυσικά είναι δυνατή - αψηλάφισις των γεγονότων του 1896. Ο κάθε αντικειμενικός ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ παραθέτει στοιχεία-γεγονότα και μόνο.


ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΤΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ
Μ. ΜΠΟΤΣΑΡΗ 8
145 61 ΚΗΦΙΣΙΑ
Ιούλιος 1999

Xαχαχα αυτά είναι....απαιτώ να μετονομαστεί το ΟΑΚΑ από στάδιο Σπύρος Λούης σε στάδιο Χαρ.Βασιλάκου.

E ρε λάμόγια που είμαστε! Παντού να κλέβουμε ρε γαμώτο! Και μετά μου λες γιατί ο Tommy Hilfiger είναι ρατσιστής και με εμάς, αφού είμασε ο πιο ξεφτύλας λαός της Ευρώπης, η ντροπή των προγώνων μας

aposperittis\ wrote: E ρε λάμόγια που είμαστε! Παντού να κλέβουμε ρε γαμώτο! Και μετά μου λες γιατί ο Tommy Hilfiger είναι ρατσιστής και με εμάς, αφού είμασε ο πιο ξεφτύλας λαός της Ευρώπης, η ντροπή των προγώνων μας  

Υπερβολικός είσαι αποσπερίτη...
Το 1900 και το 1904 που οι ΟΑ έγινα στο Παρίσι και το Στ Λιούις γινόταν χαμός με τις λαμογιές, με αποτέλεσμα οι ΟΑ να φτάσουν στο χείλος της καταστροφής και να μην ξαναγίνουν (και δεν αναφέρομαι μόνο σε ένα άθλημα)... Η μεσοολυμπιάδα του 1906 της Αθήνας έδωσαν την κατάλληλη πνοή έτσι ώστε να επιζήσουν οι Ολυμπιακοί αγώνες... Και η Ελλάδα τότε ήταν μια χώρα τριτοκοσμική, ούτε μεγάλη δύναμη ούτε ανερχόμενη δύναμη...

Λαμογιές μπορώ να θυμηθώ πάρα πολλές ακόμη και μέχρι σήμερα... πχ. Κοίτα εδώ, το ξύλο δεν έχει όρια (86-32 σκορ αν θυμάμαι καλά)

Μα δεν είπα ότι ΜΟΝΟ εμείς κάνουμε λαμογιές!
Ποια είναι η διαφορά όμως...οι άλοι που δεν έχουν ιστορία, βασίζονται στα επιτεύματα άλλων λαών, μιλάνε, γράφουν, γιατρεύουν χάρις τους δικούς μας προγώνους,

aposperittis\ wrote: Μα δεν είπα ότι ΜΟΝΟ εμείς κάνουμε λαμογιές!
Ποια είναι η διαφορά όμως...οι άλοι που δεν έχουν ιστορία, βασίζονται στα επιτεύματα άλλων λαών, μιλάνε, γράφουν, γιατρεύουν χάρις τους δικούς μας προγώνους,  είναι αναμενώμενο να κάνουν λαμογιές! Αφού έτσι έμαθαν μια ζωή! Εμείς όμως το βρίσκω λίγο άδικο ή και ντροπή μας ακόμα να κάνουμε τέτοιες απατεωνιές και μάλιστα τόσο συχνά ώστε πλέων όλοι μας ξέρουν ως Ελληνες=λαός της κουτοπονηριάς, της λαμογιάς, της τεμπελιάς, ότι τρωγώμαστε μεταξύ μας.........κλπ....κλπ.....κλπ.....το ξέρετε ότι στο Αμέρικα σε ορισμένες επαρχίες μας αντιμετοπίζουν όπως εμείς τους Αλβανούς?
Ε δεν μου αρέσει αυτό ρε παιδιά, δε μου αρέσει να βλέπω τα "αδέλφια" μου να καίνε την ελληνική σημαία και να μην τιμάνε αυτό που άλοι έχυσαν αίμα για να το κερδίσουν...να μαζεύουμε όλες τις φυλές του Δαυίδ και μας κάνουν και μαγκιές και απο πάνω και δε σέβονται ούτε το χώμα που τους δίνει φαί....και πιστεύω πως εμείς φταίμε για αυτό....

Kαι πάλι είσαι λίγο υπερβολικός, αν και στα περισσότερα έχεις δίκιο... Και όχι δεν μας βλέπουν στην αμερική έτσι, και όχι η αμερική δεν είναι αυτό που βλέπουμε στις ταινίες. Και το θέμα είναι όχι τι πιστεύουν οι άλλοι αλλά το τι έσυ είσαι πραγματικά. Και ναι όλοι οι λαοί έχουν ιστορία λίγο εώς πολύ. Παρόλαυτα, δεν δικαιούσε να μιλάς για ιστορία όταν τώρα δεν κάνεις τίποτα... Πάντως είμαστε συνυπεύθυνοι για την κατάντια στην Ελλάδα. Αφού είμαστε αδιάφοροι καλά να πάθουμε. Και όσο αργούμε να ξυπνήσουμε αυτά θα τα βρούμε μπροστά μας στο μέλλον...

Τελος πάντων αυτό το topic είναι για άλλον λόγο...

Ναι θα συμφωνήσω μαζί σου, δεν έχεις και άδικο...

headless\ wrote: Xαχαχα αυτά είναι....απαιτώ να μετονομαστεί το ΟΑΚΑ από στάδιο Σπύρος Λούης σε στάδιο Χαρ.Βασιλάκου.

Πλάκα πλάκα αυτό ομολογουμένως δεν το είχα σκεφτεί! Πολύ σωστός.