Βόλεϊ Παναθηναϊκού
Δέκα χρόνια μέσα στην παράνοια
Με αφορμή τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από το προτελευταίο πρωτάθλημα του τμήματος βόλεϊ του Παναθηναϊκού το Sport24.gr κάνει μια αναδρομή σε όλα όσα έχουν συμβεί αυτή τη δεκαετία.
Δέκα χρόνια συμπληρώνονται από το προτελευταίο πρωτάθλημα της ομάδας βόλεϊ ανδρών του Παναθηναϊκού. Μια δεκαετία στην οποία το πράσινο τμήμα έφτασε από την κορυφή στον πάτο εξαιτίας των λαθών που έγιναν κυρίως επί διοίκησης Κίτσιου, αλλά και της έλλειψης ενός εύρωστου οικονομικά διοικητικού ηγέτη τα τελευταία χρόνια.
Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι σιγά σιγά...
Το τέλος των πέτρινων χρόνων
Ήταν 28 Μαρτίου του 2004 όταν η ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού επέστρεφε στην κορυφή της Α1. Είχαν προηγηθεί οκτώ πέτρινα χρόνια αλλά και μια πορεία αναγέννησης που ξεκίνησε από το 2001. Τότε ήταν που ο Βλάσης Σταθοκωστόπουλος αποφάσισε να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο τμήμα το οποίο ανέλαβε εξολοκλήρου ένα χρόνο αργότερα.
Το καλοκαίρι του 2003 ο Παναθηναϊκός απέκτησε παίκτες όπως τον νεαρό τότε Κλέιτον Στάνλεϊ, αλλά και τον Μίδα, Πλάμεν Κονσταντίνοφ. Με τον Στέλιο Καζάζη στο τιμόνι της ομάδας οι πράσινοι έκαναν πολύ καλή πορεία σε Ελλάδα και Ευρώπη μέχρι τον τραυματισμό του Αμερικανού διαγώνιου.
Το Τριφύλλι αναγκάστηκε να προχωρήσει στην αντικατάστασή του με τον Ντάλιμορ Πολακ να παίρνει τη θέση του. Στη συνέχεια η ομάδα έφτασε μέχρι το Φάιναλ 4 της Μόντενα στο Κύπελλο Συνομοσπονδίας, όπου κατέλαβε την τέταρτη θέση.
Στο ελληνικό πρωτάθλημα οι πράσινοι έφτασαν μέχρι τον τελικό του πρωταθλήματος όπου επικράτησαν με 3-1 στις νίκες επί του Ολυμπιακού έχοντας μειονέκτημα έδρας (2-3, 3-2, 3-1, 3-0) και επέστρεψαν στην κορυφή.
Οι λύσεις ανάγκης και η υποχώρηση
Το αμέσως επόμενο καλοκαίρι αρχικός στόχος ήταν η δημιουργία μιας ακόμα πιο ισχυρής ομάδας με αφορμή και την παρθενική συμμετοχή του τμήματος στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Το αρχικό πλάνο προέβλεπε αμερικάνικο δίδυμο με τους Στάνλεϊ και Μπολ να ήταν προ των πυλών. Τελικά όμως την τελευταία στιγμή άλλαξαν τα σχέδια και οι πράσινοι αναγκάστηκαν να κινηθούν σε λύσεις ανάγκης όπως έμοιαζαν τότε αυτές των Νοβότνι, Ζάπλεταλ και Πλάτενικ.
Η ομάδα δεν είχε την αναμενόμενη πορεία, ο Στέλιος Καζάζης αποτέλεσε παρελθόν με τους Λακασά και Παπαδόπουλο να τον αντικαθιστούν. Ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε τη σεζόν όντας τρίτος στην Α1 και φτάνοντας μέχρι τους "12" του Τσάμπιονς Λιγκ.
Χόρεψε σάμπα...
Την επόμενη περίοδο ο Παναθηναϊκός προχώρησε σε δύο μεταγραφικές κινήσεις οι οποίες τάραξαν τα νερά του Παγκόσμιου βόλεϊ.
Ο Ντάντε Άμαραλ και ο Μαρσελίνιο ντύθηκαν στα πράσινα. Το ίδιο έγινε και με τους Θόδωρο Μπάεφ και Ερνάντο Γκόμεζ με το Τριφύλλι να δημιουργεί μια εξαιρετική ομάδα. Ο Χαβιέ Βέμπερ ήταν εκείνος που ανέλαβε να οδηγήσει την ομάδα και πάλι στο δρόμο των επιτυχιών.
Στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις ο Παναθηναϊκός έφτασε μέχρι το Φάιναλ Φόρ του Top Teams Cup όπου και τερμάτισε στην τρίτη θέση. Οι πράσινοι είχαν την ατυχία να πέσουν πάνω στην πανίσχυρη Πιατσέτζα στον ημιτελικό όπου ηττήθηκαν με 3-1, ενώ επικράτησαν με το ίδιο σκορ επί της Βοϊβοντίνα φεύγοντας έτσι από τη Μαγιόρκα με το χάλκινο μετάλλιο.
Ο μεγάλος αντίπαλος στις εγχώριες διοργανώσεις ήταν ο Ηρακλής ο οποίος είχε πάρει, μεταξύ άλλων, το ίδιο καλοκαίρι τους Μπολ και Στάνλεϊ. Οι δύο ομάδες συναντήθηκαν στον τελικό του Κυπέλλου όπου ο Ηρακλής επικράτησε με 3-0 σετ στο κλειστό της Αμαλιάδας.
Δεν συνέβη όμως το ίδιο και στο πρωτάθλημα. Ο Παναθηναϊκός έχοντας το πλεονέκτημα της έδρας πήρε τη σειρά των τελικών με 3-1 πανηγυρίζοντας μάλιστα τον τίτλο στην έδρα του Ηρακλή με τους πράσινους να σηκώνουν στα χέρια τον Βέμπερ και τον Βλάση Σταθοκωστόπουλο.
Η χρονιά ολοκληρώθηκε με τον καλύτερο τρόπο με τη φιέστα που διοργανώθηκε στον "Τάφο του Ινδού".
Το διαζύγιο με τον Βέμπερ και Κύπελλο μετά από 22 χρόνια
Το χτίσιμο της επόμενης σεζόν δεν ξεκίνησε έτσι όπως θα ήθελαν οι άνθρωποι του Τριφυλλιού. Ο Χαβιέρ Βέμπερ αποχώρησε από την ομάδα (επέστρεψε στην Αργεντινή για οικογενειακούς λόγους) και στη θέση του ήρθε ο Φρανσίσκο Ντος Σάντος.
Ο Βραζιλιάνος ήρθε με τις καλύτερες συστάσεις αλλά αποδείχτηκε περισσότερο γυμναστής παρά προπονητής. Αυτός ήταν και ο ρόλος του άλλωστε στην Εθνική ομάδα της "σελεσάο". Οι σχέσεις του με τους παίκτες ποτέ δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές.
Οι πράσινοι πέτυχαν τον πρώτο στόχο της χρονιάς που ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου. Στο Φάιναλ 8 που έγινε στην Πάτρα το Τριφύλλι πέταξε εκτός τον Πανελλήνιο και τον Ηρακλή και στη συνέχεια πήρε το τρόπαιο επικρατώντας επί της Λαμίας με 3-0 στον τελικό. Μάλιστα, αυτό ήταν το πρώτο Κύπελλο του Παναθηναϊκού έπειτα από το 1985.
Στο πρωτάθλημα τα πράγματα δεν εξελίχτηκαν με τον ίδιο τρόπο. Το Τριφύλλι πήγαινε τραίνο για την κατάκτηση του τροπαίου αλλά τα προβλήματα των σχέσεων ειδικά του Μαρσελίνιο με τον Ντος Σάντος, αλλά και των τραυματισμών φάνηκαν στους τελικούς.
Ο Ηρακλής παρά το γεγονός ότι είχε μειονέκτημα έδρας κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα επικρατώντας με 3-1 στις νίκες.
Η αποχώρηση του Σταθοκωστόπουλου
Η επόμενη περίοδος έμελλε να είναι για πολλούς και η αρχή της πτώσης του τμήματος. Για μία ακόμα χρονιά ο Παναθηναϊκός είχε χτίσει μια εξαιρετική ομάδα.
Με τον Μάουρο Μπερούτο στον πάγκο του το Τριφύλλι ήταν εξαιρετικό. Έφτασε μια ανάσα από τη μεγάλη πρόκριση στο Φάιναλ 4 του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ κατέκτησε και πάλι το Κύπελλο επικρατώντας πρώτα του Ηρακλή στον ημιτελικό και στη συνέχεια επί της ΕΑΠ στον τελικό.
Στο πρωτάθλημα για τρίτη συνεχόμενη χρονιά ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε τον Ηρακλή έχοντας και πάλι πλεονέκτημα έδρας. Ο "γηραιός" πήρε τον τίτλο με 3-0 νίκες και αυτό έφερε εξελίξεις...
Στις 12 Μαΐου ο Βλάσης Σταθοκωστόπουλος ανακοίνωσε την παραίτησή του επιστρέφοντας το τμήμα στον Ερασιτέχνη. Μάλιστα, κατά την αποχώρησή του έριξε τα βέλη του στον Θανάση Γιαννακόπουλο με αφορμή παλιότερη τοποθέτηση του, αλλά και για το γεγονός ότι δεν εισακούστηκαν οι προτάσεις του στο θέμα των μελών.
Αναλυτικά η τότε ανακοίνωση του Βλάση Σταθοκωστόπουλου:
«Σας ανακοινώνω την παραίτησή μου από την προεδρεία του ΤΑΠ Παναθηναϊκού και τη παράδοσή του στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό όπου ανήκει!
Πριν απ’ όλα όμως θέλω να τονίσω, ότι την συγκεκριμένη απόφαση την είχα λάβει καιρό πριν, ανεξάρτητα από την κατάληξη του εφετινού πρωταθλήματος.
Η πορεία του τμήματος βόλεϊ, του συλλόγου μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη στο άμεσο μέλλον με μία κύρια και βασική στρατηγική επιλογή.
Η επιλογή αυτή είναι η εξής, ανοικτές πόρτες στο σύλλογο προκειμένου να καταστεί εφικτή η εγγραφή νέων μελών με οικονομικούς όρους προσιτούς σε κάθε νεοεισερχόμενο μέλος (χαμηλή εγγραφή και ετήσια συνδρομή).
Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό για τη βιωσιμότητα του συλλόγου μας, αφού η αρθρόα εγγραφή νέων μελών, με πίστη στον Παναθηναϊκό μας, διευρύνει την λαϊκή συμμετοχή, αυξάνει τα έσοδα και εν τέλει ισχυροποιεί το σύλλογο μας.
Τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή ο σύλλογος μας λειτουργεί με ένα παρωχημένο μοντέλο διοίκησης, που διακρίνεται για την χαρακτηριστική του αδυναμία δημιουργίας νέων στελεχών, ούτως ώστε νέοι και ικανοί άνθρωποι, με όραμα και διάθεση προσφοράς και δημιουργίας, να συμβάλλουν ενεργά στην λειτουργία και στη διοίκηση του Ερασιτέχνη γενικότερα και του ΤΑΠ ειδικότερα.
Η απόφασή μου να παραιτηθώ συνδέεται άμεσα με την ανοίκεια συμπεριφορά του κ. προέδρου του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, ο οποίος στη γενική συνέλευση του παρελθόντος έτους, ανέφερε αναληθώς ότι δεν συνεισφέρω στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό.
Για τις αναληθείς δηλώσεις αυτές εκφράζω την πικρία μου, διότι ο κ. πρόεδρος του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, γνωρίζει άριστα και μάλιστα με τρόπο μη δεκτικό αμφισβητήσεως, ότι το τμήμα βόλλεϋ του Παναθηναϊκού υπάγεται στην δικαιοδοσία του Ερασιτέχνη, όπως άλλωστε συμβαίνει και με όλα τα ΤΑΠ στην Ελληνική επικράτεια.
Εχω την βεβαιότητα πως είναι κάλλιστα γνωστό σε όλους, ότι από τα πέτρινα χρόνια της ανυποληψίας και της παρακμής, μεταβήκαμε, με την δημιουργίας μίας ισχυρότατης ομάδας, στην εποχή της συγκομιδής τίτλων και διακρίσεων.
Για την αποκατάσταση λοιπόν της, βαναύσως πληγείσης, αληθείας, επισημαίνω πως στα επτά έτη της προεδρίας μου κατακτήσαμε δύο πρωταθλήματα Ελλάδος, δύο κύπελλα Ελλάδος, ένα σούπερ καπ, και συμμετείχαμε σε δύο final four του top teams cup στην Μόντενα και στη Μαγίορκα. Ενώ τα δύο τελευταία έτη, που ατυχώς δεν κατακτήσαμε το πρωτάθλημα, η ομάδα μας κατετάγη πρώτη στη βαθμολογία κατά τη λήξη της κανονικής περιόδου και μάλιστα με διαφορά
Πραγματοποίησα μεταγραφές αθλητών διεθνούς εμβελείας και παγκοσμίας κλάσης, που θεώρησαν τιμή τους να αγωνισθούν με τη φανέλα του Παναθηναϊκού.
Πέραν όμως του τμήματος βόλλεϋ, οφείλω να τονίσω μετ΄επιτάσσεως ότι έχω συνεισφέρει οικονομικά και σε άλλα τμήματα του συλλόγου μας, όπως στίβος κολύμβηση κλπ.
Την πρώτη χρονιά, που ανέλαβα το ΤΑΠ ως πρόεδρος δαπάνησα, εξ ιδίων, πάρα πολλά χρήματα προκειμένου να ανακαινισθεί πλήρως το κλειστό γήπεδο του συλλόγου μας ο «τάφος του Ινδού», όπως αποκαλείται, το οποίο ήταν σε αθλία κατάσταση πλήρως εγκαταλελειμμένο, ενώ παράλληλα κατασκεύασα εξ αρχής κλειστό γυμναστήριο κάτω από τη θύρα 14 του γηπέδου «Απόστολός Νικολαϊδης». Αναφέροντας όλα τα ανωτέρω, δεν «κομίζω γλαύκας εις Αθήνας» αφού είναι γνωστά στους ασχολουμένους με τον Ερασιτέχνη και φυσικά και στον κ. πρόεδρο αυτού.
Επειδή, εξ ιδιοσυγκρασίας, είμαι άτομο με μεγάλη υπομονή, ανέμενα έως σήμερα ο κ. πρόεδρος του Ερασιτέχνη να αναγνωρίσει το σφάλμα του και να παραδεχθεί, ότι όλες οι προαναφερόμενες εκφράσεις του, για το άτομό μου, ήταν απόρροια μίας «άτυχούς και κακής στιγμής», αλλά ατυχώς κάτι τέτοιο, μέχρι σήμερα, δεν συνέβη.
Οφείλω όμως να αναφέρω ότι την μεταβατική αυτή περίοδο εν προτίθεμαι σε καμία περίπτωση να εγκαταλείψω, τελείως, το τμήμα βόλλεϋ, ούτως ώστε να μην καταστραφούν όλα όσα με τόσους κόπους και θυσίες οικοδόμισα τα τελευταία επτά έτη.
Για το λόγο αυτό αφενός θα εξοφλήσω ολοσχερώς όλες τις μέχρι σήμερα υφιστάμενες οικονομικές υποχρεώσεις του ΤΑΠ και αφετέρου θα αναλάβω την καλύψω, απόλυτα, στο σύνολό τους τα έξοδα των αθλητών Ντάντε, Αγκάμεζ και Φιλίπποφ.
Τα χρήματα δε αυτά που θα λαμβάνουν από μένα, για οιονδήποτε λόγο, οι ανωτέρω αθλητές, θα τους καταβάλλονται, δι εμού, μέσω του Ερασιτέχνη, προκειμένου να αποδεικνύεται, δι εγγράφων, η δική μου οικονομική συμμετοχή και συνεισφορά στις δαπάνες του Ερασιτέχνη.
Ακόμα όλη η υλικοτεχνική υποδομή που υφίσταται σήμερα (ταραφλέξ, μηχανήματα κλπ) θα παραμείνει και στο μέλλον στο ΤΑΠ σε οιοδήποτε γήπεδο η ομάδα και αν αγωνίζεται.
Παρά την πικρία μου επειδή πιστεύω από τα βάθη της καρδιάς μου στο όραμα ενός πανίσχυρου Παναθηναϊκού, τόσο στην Ελλάδα όσο και την Ευρώπη, διατηρώ την ελπίδα, ότι αν οι προτάσεις μου αυτές υλοποιηθούν και ψηφισθώ όχι μόνο από τα υφιστάμενα 100, 150 παλαιά μέλη, αλλά από τα χιλιάδες νέα μέλη που, μετά τη προσδοκόμενη διεύρυνση, μετά βεβαιότητος, θα αποτελέσουν τη νέα Γενική Συνέλευση του Ερασιτέχνη, όπου και προτίθεμαι να θέσω υποψηφιότητα, θα επανέλθω στην προεδρία του ΤΑΠ.
Θέλω από τα βάθη της καρδιάς μου να ευχαριστήσω τους όλους φιλάθλους του συλλόγου μας, για την αγάπη και την εκτίμηση με την οποία με περιέβαλαν όλα αυτά τα χρόνια και νοιώθω τιμή και υπερηφάνεια που έτυχα της αγάπης και της εκτίμησής τους αυτής.
Πιστεύω τέλος, ακράδαντα, ότι έχουμε τη δυνατότητα να εισέλθουμε σε μία νέα εποχή χωρίς εσωστρέφεια και όλοι ενωμένοι, με ένα ευρύ πολυσυμμετοχικό προσκλητήριο, σε όλους όσους ενστερνίζονται την πίστη και τις ιδέες μας, να θέσουμε το θεμέλιο λίθο για την επιτυχία του συλλόγου μας σε όλους τους τομείς δράσης του.
Σας ευχαριστώ
Βλάσης Σταθοκωστόπουλος»
Πηγή:
www.sport24.gr