Δεν κρύβω ότι από την στιγμή που είδα το πρώτο τρέιλερ του White Night ήθελα να το παίξω, γενικά η noir αισθητική με γοητεύει αφάνταστα. Στα πρώτα chapters μου άφησε θετικότατες εντυπώσεις, αλλά καθώς προχώραγα παρακάτω η θετική εμπειρία άρχισε να φθίνει λόγω κάποιων λανθασμένων επιλογών στο game design. Γενικά με το pixel hunting δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα, αλλά όταν με κυνηγούσανε τρία φαντάσματα και δεν έβλεπα που μου πάνε τέσσερα για να βρω το διακοπτή που θα τα σκότωνε δεν μπορώ να πω ότι το διασκέδασα ιδιαίτερα. Επίσης, με εκνεύρισε αφάνταστα το γεγονός ότι πολλές φορές πέθανα λόγω της προβληματικής μονόπλανης κάμερας και όχι γιατί έκανα κάτι εγώ λάθος. Επιπροσθέτως, μετά από ένα save το White Night κόλλησε και αναγκάστικα να ξεκινήσω το παιχνίδι από την αρχή, ενώ ήμουν στο προτελευταίο chapter. Κοινώς καλό game, αλλά είναι της υπομονής. Κατ' εμέ είναι περισσότερο Survival από ότι Adventure.
Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε το σχετικό review
κάνοντας κλικ εδώ
.